ԵՐԿՈՒ ԱՍԻՍ
թՈԻՐՔԻՈՅ ն ե Ր ՔԻն
ԴԱԻԱՌՆԵՐՈՒՆ մ է ձ
ՕՐՈՒԱՆ ՇԱՐԺՈՒՄՒՆ ՀԵՏ
Ով օւրնց ՄոսկոէաԱ 18է2իՕ.
1.—
ՄԵՐՏՒՆ, ՏՒԳՐԱՆԱԿԵՐՏ,
ԽԱՐՐԵՐԳ
Ամերր/չսւՀայ
Հայրենսւկից
մը՝ Պ– Համբար -
ձում Վասիլռա՜լ
42
տարի առաք
բամ
՜Լուաէէ
կբ իր
ծ՜ւնղա վայրէն՝
իքարբԼ րդի Պաղին
գիւղէն րո րա յմ
մ
անմաբգարնակ
եւ. աւերակ
ղարձած է : Պ • վասիր–
ե ա ն
42
տարիէ ի վեբ կր տառաւղէբ
իր միակ
եղ
բօր
,
Աարգիսի
կււբօտէն
,ռր
մԼացած
էբհ)աբբեբգ
եւ
այն աաեն երեք տարեկա՛ն
էր։ Երկար
թղթակ–
ւ/ութիլններէ
վերք կր
տեղեկաԼայ
թէ
եղբայրրիս.
չամացած է, կր կոչուի
1մրարբ Ն"՚–րալ,
երեք
ղա
ւակ
ունի եւ կր գանուի
ի)արբերգի
Արղնի
ղիւղին
մէք ։
Անցած
գարնան , Պ– Վ ասի լեան ճամբայ
կԳլ–
չէ Ամ ե բիկա յէՂ
եւ օգտուե
լով թրքական կառա -
վաբէւլթեան
վեբքին
որոշւււմէն,
որով
մասԼաւոր
արաօնու թեամբ
օաա րականնե
րոլ
թոյլ
կր
արուէր
թուրքիո
յ նե րքին
ղ
ալա
ոնե րր այցե լե լ , կուգա
յ
Պէյրութ,
կ՚անցնի
Աուրիա եւ կր լրացնէ
Հարկ
եւլած Բ" էոբ ձեւակե րսլութ իլԼ
Ներր
: Յունիս
3 1
ին
ճամ րա
լ կ՝ ե լլէ Հալէսլէն ,
կ՝անցնի
սաՀմ անր , ^
կ՝երթա
յ Ա եբաին , Տիղ բանա կերա
,
1ւ)աբբերգ
եւ ՝•
անոր բաղմ աթիլ
գիւղերր ;
Ա
էէ
111 երկու ամիս
թուրքիոյ
ղալառնեբուն
մէք
մնալէ եւ ղանելէ վերք իր եղբայրր , Պ • վասիլ -
եան
Պէյրութ
վե րա գա
լւՆա
լո վ , «Աղղա կ» ի սլատ -
մած է իբ սւսլէ2՛ ւ որ ո ւթ ի լւնե բն
ու
աե ղե կո
լթ
ի ւն - \
ներր Տ իղր անա կե բաի
եւ
1ցարբեբղի
ու չբքանակ–՛
ներոլ
կացութեան եւ ցիր
ու
ցան
Հա յերու մա - <
սին:
՜
՚
ՀԱՅԵՐԸ
ՄԵՐՏՒՆԻ
ՄԷՋ
Ա երաինի
մէք
70
Հայ ր։.աանիքներ
կ^ասլրին ,
ղրեթէ
ամ բողքութ եամ ր կաթոլիկ
: Բանի մր աուե–
մ իա յն
Հայ րողո քակա՛ն ներ եւ Հայ լուս ալո րչա -
կաննէեբ կանւ , ոբոնք ոչ եկեղեցի
ունին եւ ոչ ալ
քաՀանւայ կամ քարողիչ։
2 5
30
տուն՛
Ասորիներ
կա՛՜ն՛ Հռս , որոնք ունվւԿ։ ե կե ղեցի
մբ եւ քաՀանա
յ
մբ
..
Առանց բացառութեան
րոլոր Հայերն
ալ
արա
րախօս
են , Հա յե րէն
ղ իտցռւլնեբոլ
թիւր չատ քիչ
է : Հայ
կա թ
ո
լիէ^ե րր ունին իրենց սեվւական եկե
ղեցին
ու մոլլովյւղասլե տ մբ Գէորգ վարգա
պեա
՚էանարի
: Երբ ներկայացայ
իրեն
ել
տեղեկու
-
թիւննե ր ուղե ցի Ա երաինի
Հ՛այութեան
ձ՚ասին՝,
վաբղապետր
չավւաղանց
ուրաիս եւ իսանւղավառ ֊,
պատասխանեց
• « փաււք Աստուծոյ,
աարիէ
մբ
ի վեր Հոս եձ՝ ել առաքի՜ն՛ անղամ բլչալով
Հայերէն
խօսողի
մր Հանղիպեցա^»
; վարգապեար
ղի" ա–
ոաքնորղեց
եկեղեցի
ել
կարգ
մբ Հայ լնտանւ իք
նե բու
մօտ : Ամ էն տեղ աբաբե րէն , բառ մր Հա յե
րէն
չեն
ղիաեր , տխրութիւն
մբ պատեց ղի" • արգ
եօք Հաւատա"լ
թէ ասոնք Հայեր
են : Ոայց
րոլորն
ալ կր կրեն– Հայոլ սրտեբ
ել մեծ
Հեաաքրքրու
թիւն
ցոյց կուտան արաա սաՀմ
անւի
մէք
ասլրող
Հայերու
Հա՜՚էւղէպ : Հանղիպեցա
յ սէարիքոտ
Հայու
մբ,
ոբ դեռ քանի մր րառ Հայերէն
գիաէր , ա բ -
աասոլաթոր
աչքերով
մօտեցաւ
ինծի եւ րսաւ–
«Րարել տար ա բ տ ա ս աՀ ձ՛անւի ձ՛եր եղրա յբնւե բ ո ւն» :
Ա երաինի
Հայերուն
տՆտեսական
վիճակր
լաւ
է
։ թրքական
ազգե ց ութ իււն ր ա յս չբքանի). մէք
թ"յլ է • Մ արզ կր կարծէ թէ սուր իական
քազաք
մր կր զանուի : Աձ՝ էն ինւ չ ա րա րե րէն ով : կաո ավա–
րական
Հ աստա տութ իւնն՛ե բու
մէք միա յն ղո
յոլ -
թիւէւ
ունի թրքեբէնր։
Րալական աղատ
են մեբ
Հայրենակիցներր
եւ
կլնանւ առուտուր
րնել անկախ
կերպով ;
Երեք օր մնա լո վ , Ա ե րտին էն օթօպիւս կ՝առ -
նեմ
ել երեքուկէս
մամ տամանելի
ճամբո րգո
լ
թե
նէ
մ ր
վեբք կր Հասն իմ Տիղրանակերտ
: Ա եբտինր
Տ իղրանակե րտ ին կապալ
միակ
ճամ րան
Հողէ
է :
.ճս՚մբոլ
ամրողք տեւո ղութ եանւ Փոչի
եւ
ազաո–
տ ութիւն ու աւերակ
ւ Ընւզ արձակ տա բածո
ւթիւն
ներ ամ ա յի
ու
անմ ար ղա բնա կ : Ա եբտինւէն
ձ՛ին չեւ
Տիղ րանակե բա
միա յն մէկ ինքնա չա րմ ի
Հ
անռի–
պե
ցանք : ք^ա յց ճամ բան պաՀականո ցնե բու
թիւր
զարմանւք պատճառելու
աստիճան չատ է : Կէս մա–
մ
ր պաՀականոց
մր
;
Եւ այսպէս
մինչեւ
Տիղ րա -
նակերտ , մինւչեւ Խ արբե բդ ել բոլոր
ղիւղեբը ՚
Օթօսլիւսի
մէք ճամ րո բդոզ
Թուրքի
մր իմ ա–
զալաղոլած
թրքերէնովս
Հարցուցի.
«ինչո՚^ւ
ա յսքանւ շատ պաՀ ականոցն եր Հաստատուած
են
ճամրու
երկայնքր»
: Ուղեկիցս
կասկածոտ
Հայ -
եացք մր նետելէ վերք, պատասխանեց
՚ « Այս
ճամբանւե բուն վբա
յ քա ճախ
զռղեր
եւ
աւաղակնե բ
յարձակում կբ զործենւ
ճա մբո բղն ե րո ւն վրայ,
եր
բեմն ալ մ աքսանենղնե ր ասլրանք կր փ աիւ ցնեն ,
կա ռա վա բ
ո լ
թ ի լն ր ճամբոբզ
ներոլ
կե ան քե բն ու
ինւչքե բր ապաՀով ե լու
Հ ամ ար ձեռք առած
է ա
յգ
միքոցներր »:
ճ Ա՛մ բու ամ բոզք տարածութեան
՚/րա
յ
ո ւ
չաղ րութիւն.
ս
գրաւեց
երկ րաղ ոբծո ւթե անւ
"՛ՐՐ ՜
է։
լած
կա ր
ե լո
ր
ո լ
թ ի
լ՛,
ր : Միակ
ցանքր
ո բուն Հան
ին չպէ ս գրած
էինք արգէն, վերքերս
խստօրէն
քննադատուեցաւ
խորՀրգային
մեծ պատմագիրր ,
պրոֆ– Տարլէ , այն ամ բաստանութեամ
բ թէ խե
ղաթիւրած– է \
812^
նափո լէոնեան
արչաւանքր
գէպի
Մ ոսկուա ;
ե • Մ իութեան
իշխանա
լո
րնե րր անգագար
վե
րաքննելով
պատմական
գէպքերր,
այս անգամ
ալ
1լ՝րսեն թէ
\%\2
,ին , Աոսկոլան
Հուրի եւ
սուրի
մատնուեցաւ
Ֆրա՛նսաց ի՜ւե բու կոզմէ,
Նափոլէոնի
մեծ բանակին
միքոցաւ :
Այս տեսակէտէն
մեկնելով
կուսակցութեան
կեղր. կոմիտէին
ամսազիբր
, «Բռլշեւիկ»
, խստօ
րէն կր գաաապարաէ
ր Տ ա բլէ ի գիբքերր
: Այն ա–
կադեմ ականր որ բաղմ
աթիլ
ա
բ կածա էսնգր
ու -
թիւն. երէ վերք իր տաղանդբ
եւ գիտութիւնր
ի
սպաս գրաւ վարչաձեւին
ել կր թուէր թէ Բագաք.
Րիւբո
յին բացարձակ
վստաՀութիւնբ
կր վա յելէբ ,
ինկաւ
իր բա րձրոլթ
ե՚ևէն : Բննագա տն ե բ ր վիճե
լի
կր գտնէ ին իր պատմ արան ի պարկե չտռ ւթիւն ր :
յ՚բրեւ գերագո
յն լուտանք , կ՝ամ բաստանուի թէ
ե նթ ար կո լա ծ է «ռուսական
պատմ ութեան
քաղքե
նի կեղծաբարներու»նւ
,ուբիչ
խօսքով
կ^եբկբպազէ
արտասաՀմ անեան՛ մտա յն ութե ան ,
թե բանալով
սովեաական
Հա յրենասիրու
թեան
մէք : Ասկէ ղաա
կր մեղա դրո
լի
թէ մսւքրե լոլ Համա ր Ֆրանսա ցի
ներր՝ Աոսկոլան
Հրկիզելու
մհղքէն ,
բազմաթիւ
վկայութիլններ
զանւց առած է Հ
Մ իա յն Տ արլէ՛ւ. չէ որ
^1Ր Ղ աաա պաբտուի ,
տ ս\ ս Լ՛ե ։ւ։ կ մր տար ի առաք գրած
ղ ո րծերուն Հա -
մաբ : « Բո լշեւիկ»
ամ սաղ իրր կր պա բսաւէ
նաեւ
Մ ոսկուայի
Համ ալսա րան ի գասա խօսնւեբր
ե ւ Գի -
տութեանց
Ակագեմիա
յի ռւտւոմ ութեան
կաճառի
անդամնեբբ,
1949/՛^
իրենց Հրատարակած
գասա–
՚1 Ւրքին
Համ ա ր : Այս մեծ Հ ատոր ր որ սաՀմ ա՛ն -
ուած է բարձրագոյն
ուսման աշակերտն՛երու
եւ
մեծ ուշագրութեամ ր վերաքննութեան
ենթաբ–
զոլած էր եբկրորգ
տպագրութեան
ատեն,
այմմ
մ ատնանշոլած է իրրեւ
ո զբա լի սխալներով
լեցուն
գործ ;
ա2ի
արշաւանքի
մասին
«Բոլշեւիկ» կբ գրէ,
-
Ո՚ո՚-՚՚ավ՛"՛^
քաղաքներր եւ դիւզեբբ
<րկիզով՝
ղրաւող
բանակին րարրարռսական
արարքնեբր կ^
վերազրուին
ռուս
մոզովուրգին եւ
նկարազրուած
են դասագիրքին
մէք իրբեւ ապացոյց
սլատերաղ .
մին մողովրղական
Հանզամ անքին :
Հակառակ
պատմական
իրոզութեանց,
կր Հաստատեն թէ
/Իուսերր
Հրկիզեցին
Մոսկուան
եւ
լռութեամբ
կ՝անցնին
այն իրսզութետն
վլւայ թէ
Մոսկուայի
ՀբղեՀր
ամէնէն առաք
գործն է
նափոլէոնեան
զօրքին»
։
Այսպէ"
" " լ " Համայնավար
կուսակցոլթիլ^),^
տիրարար
կր վճռէ թէ յարձակողն էր որ
Հրկիզեց
եւ կողոպտեց
Մոսկուան։
Ոեւէ սովեաական
քա
ղաքացի
այլեւս
իրաւունք
չունի կասկածի
ենթար
կելու
այս Հաստատում՚բւՊ
• Տարլէ
եւ իբ պաչաօ–
նակիցներր
միայն
մէկ սլարաականութիւն
ունին.
իսոնաբՀիլ
կուսակցութեան
վճիռին
առքել
ել
վերաքննել
իրենց ոչ-ուզզափառ
զիբքերր :
Լշ աօոձվւ ռուսազէտ
աչվստտակիցբ
քննելով
այս խնգիրր, կբ հարցնէ.
Ո՞րն է սլատմակա՜ւ,
ճշմարաութիւնր։
Գիւրին չէ ղտեել մամաԿէակա .
կիցներու
այնքան Հակասական
վկա յութեանց
մէ
քէն :
Ամէ՜ն մարդ գիտէ թէ Ա ոսկուայի
կառավարի,
չր՝ Ո՚օստօփշիւն , իր խոտս րումնե բով
իսաոնակած
է գէպքերր։
Պարծենալէ
վերք թէ ինք մասնակ -
ցած է Հրկիզում՛ին
իրրեւ
ամե՚հարաբձր
Հայրենա.
սիբութեան
ապացոյց,
իր կեանքի
վախճանին
Հբ–
րաաարակած
զրք"
^4/՛^՛
^՚" կ՝առնէ ր իսօսքր ^
երբ Փարիղ կբ բնակէր։ Աէկ զարէ ի վեր րոլոր
ռուս
պա աձ՛ա բաննե բր ,
րնա դի րնե բու
քմածին
բնտրուիմեամբ
մր, միացանւ մէկ կամմիւս
մեկնու
թեան։
Անոնք որ Ֆրանսացիւեբր
անմեղ կր Հանեն
վերադրելով
Աոսկուայի
ՀրգեՀր
ռուս
Հայրենա -
սէրներուն , եւ րնգՀակառակն
, անոնք որ կր Հաս
աաաեն
թէ Ո՚ուսեբր
չէին կրնար այգքան
րարրա
րոս ղործ մ՛ր կատարե
լ
յ
Արգ , այս երկու տարրեր
մեկնո ւթիւննեբր ,
որոնք ներշնչուած
են քաղաքական
կիրքերէ , արգ
եօք նպատակաւոր
չե՞ն։
Եիմէ, անկուչմ՚՚ևակալ
կեր
պով
ուսումնասիրուին
Մոսկուայի
ՀրգեՀին վե -
րարերեալ
բոլոբ փասաաթոլղթերր,
մէկ
կուլմ
դնելով
այս եզերական
ղրուազբ
կաբելփ է եղյրա–
կացնել
թէ
| 8
I
2^&
Աոսկ ուան ղրկուելով
իր կա՚եո–
ղիպե ցա յ , բամ պակն է : Շատ բարե րեր էր ա յդ
ցանքր։ Եթէ
Ր"Ի մտքովս
այս ամրոզք տարա
ծութիւնբ
ձ չակուի , անՀատնում
բերք կր սաաց
ուի, որ կրնայ պաբենաւորել
տասնապատիկ
աւելի
բնակչութիւն.
մր
յ
Գիւղերր , որռնց Հանգիպե ցանք մեր
ճա՛մբուն
վրայ , գեռ ՛նախնական– վիճակ
մբ ունին , աղտո–
տռլթիւն
ու փոչի ամէն կողմ : ԸնգՀանրապէս
գիւ–
Գ"՛ ցիներր չաա գէ չ Հագուած
են ;
ՀԱՅԵՐԸ
ՏԻԳՐԱՆԱԿԵՐՏԻ
ՄԷՋ
ճիչգ
1 7
օր մնացի Տիգրանակերտի
մէք ։Աերտ
չփո ւձ՛ ունեցա
յ քաղաքին
Հա յութեան
Հետ ,
Ո
րոն՛ց
թիւր
180
րետանւիք , մեծ մ՛ասովԹուրքիոյ
ներքիհ՝
գաւառներէն
եկած՝
էրղրում՚էն
, վանէն , Ա աս
ու
նէն , հքարբերգէ՚ե , Տբապիղոնէն
եւայլն։ Աեծ ա–
ղէտէն. վեր ասլրող
գմ բա՛իստ բեկորներ
լն դՀ ան րա
պէս X Ունին քաՀանայ
մր՝ Տէր Արսէն
Առվսէս–
եան եւ եկեւլեցի
մր : Տ ի գր ան ա կե րտ ի Հա յոց
Հ ին
Ա. կիրակոս
մեծ եկեղեցին
դրամ ատան
մթերա -
է՚ոց գարձած
է։ Գււներն ու սլատո ւՀաննե րր քարով
ու աղիւսով սլատուած
են : Նախկին մեծ վարմա–
րանբ ամ՛ բոզքոլ թեամր
քանդուած է : Իբրեւ եկե
զեցի կր ղոբծածեն
նախկին մանկա պարտէզի
չէն
քր : Գպրոց
չունին : Եւ աբգէն
ներքիւ– գաւառնե
րէն ոեւէ մէկուն
մէք արտօնուած
չեն
Հայերբ
գպրոց
ունւենւալու։
ԲաՀանւան
|0 15
պատանիներ
եւ փոքբ տղաքներ
երրեմն
եկեղեցի
Հաւաքելով
անոնց եկեղեցական
արարողութիւններ
ել եբգե -
ց ողո ւթ
իլ
՛ն
1.
ե բ կբ սորվեցնէ։ Եւ ատոր
խորՀիլ
աղաք Հայեէ.էն զիր եւ լեզու կբ սորվինւ :
5
իգրանակե բտ ի Հա յերր թբքախօս
ենւ , միա
յն
Հին Տ իղրանակե րաց ի փոքրաթիւ
րնտա՚ւիքներ
ի–
բենց տուներուն
մէք Հայերէն
կր խօսին Տիգրանւա–
կ երտի
բաբբ։ւ ռով։
Բնւիկ
Տ իգրանակե րտ ցինե րո
լ
թիւր
Հազիւ
7—՜8
թւաանիք կր Հ աչուուի :
Մեծ մասով
բանուոր
են այստեղի
Հայերբ :
կան աբՀեստաւո
րներ եւ առեւտրականներ
: Բա
յց
տ յս վե բ քինն եբր միչտ
Լ ախթւտրած
ենթ ո լրքի
մր
Հետ բեկեր
րլլալ,
որպէսզի
կարենան տէր դառնալ
իրենց վաստակին
: Թէեւ
պա չտօնապէս
բոլոր
« Հայրենակիցներն»
ալ ազատ
են իրենց
ուղած
զործր
թ.ելոլ,
եւ սակայ՜՝. Հայերր փորձով
գիտեն
թէ անխոՀեմռւթիւն
է չաՀաբեր
գործերու
ձեռ -
նաբկել
եւ Թուրքերու
նւախանձր գրգռել։ Եւ ^իչգ
անար Համ ար է որ անՀ րամ ե չտ կր ղտնե ե
Թուրքի
մր րնկեբակցութիւ՚նր
ղոնւէ անուան՛ապէս , որուն–
Հետ կր րամնեն
չաՀր : Թուրք
րնկերր
Հաղիլ տա
րին մէկ անդամ կր Հանդիպի
իր Հայ րնկերին վա
ճառատուն
ր . . . չաՀր գրպտնելու
Համար :
Տիգրանակերտի
Հայութեան
տնտեսական
վի
ճակբ չատ ղէ շ է • Ազքա անե բու ել
չքա
լո
րներու
թիւբ կ՝աճի ՀետզՀետէ
: ՈբովՀետեւ
րնգՀ • ան.
գոբծութիւն
կբ տիրէ : Բացի այգ Հայ
բանուորր
ամէնէն
քիչ վճարռւուլե է։ Տեսակ
մբ ստրուկ
է
Հայր այս քազաքին
մէք^ ղուրկ՝ ազատ
իսօսեյոլ
ել չարմելու
իրաւունքէն % Միայն
յոյսով
ու երա՛
զով կ՝ապրի՜ն
մեր տարաբախտ
Հայրենակիցներր,
միչտ իբենց Հայեացքբ
ուղղած
զուրս,
սպասելով
Հրաչքներ
ու
յ
Տ իգրա՛նակերտի
թուրք եւ քիւրտ
բնակչու -
թիւնր չատ մ ոլեռանղ է եւ չավւաղանց
յեաամ բ -
նաց։
Զեմ խ"բՀիլ՛ թէ Թուրքիոյ
ներքին ղաւառ -
ներէնւ ոեւէ մէկր
այնքան նախապաշարեալ
րԱ"՚յ
որքան
Տ իգրանակե րտր։
Բրիստոնեան
«կեավուբ»
է Տիգբանակերտցի
Թուրքին
Համար , Հետեւարար
արմանի չէ մ արգկա յին ամ էն. ազատութեան
եւ
առանձնա ^ո րՀնե ր ո
լ
;
Երր քաՀանան
փողոցր կ եբ
լէ ել թազերու
մէք կբ քալէ, յաճախ կբ քարկոծ
ուի եւ նախատական
վերաբերռւմ՚ներռլ
կ^տրմա -
նանայ : Լակոտներ
երբեմ՛ն
Հարիւրաւոր
մեթր
Հեռաւորութեան/
վբայ կր Հետեւին
Հայ քաՀանա՛
յԼ՛ն, կր սոլլեն , կբ կանչեն
ել ոչ ոք
գիտողութիւն
կ՝րնէ •• Շատ անւղամ ոստիկանութեան
աչքին
աՈ. -
քեւ անլուր նաԼսատինքներու
կԳնթարկուի Հայ
քաՀա՛նան ;
Շատ
զմուար է մեռել
մր թտվւօրով
ղերեղմա
նատուն
տանիլ։
Լակոտներ , քիւրտ
ու
թ"ւրՔ
ստաՀակներ^
մինչել
գերեզմանատուն
թիթեղ
զարնելով
ել սուլելով կր Հեաեւին
թափօրին, կբ
իԺքնեն, կր ՀայՀո յեն : Ա՚եռելի
տէբերբ,
իրենց
մեռելներր
Հանղիսա փոս կարե՛նալ
իքեցնելու
Հա
մար
միից
մր ԼսռբՀած
եե : Աեծ կաթսաներով
ու
տելիքներ կր պատրաստեն
ել գերեզմանատուն
կր
տանին, որպէսզի
Բիլրա
ել Թուրք
րորենի -
ներբ ուտեն եւ կչտանան : Երբեմն,
սակայն,
ու
տելէ ել կշտանալէ վերք անոնք
նորէն կր չարու
նակեն իրենց Հալածանլքբ :
Երեւակայեցէք,
ինչ տիսուր պարագայ
մբն է
"՛յ" • չեն թողուր
որ մեռել ներն անգամ
Հանգիսա
ղերեղման
իքնեն : իր միակ սրտաՀաաորր
ղե՚ւ
նորեբս
Հ՚-ղիւ
յանձնոզ դմբախտ
մայր մբ յորգա–
Հո" արցունք
թափելով կր պատմէր
ինձ թէ ինչ
պէս ծաղրած
են իր սոլգր
էլ^
դալկին
անչունք
մարմինր
գաղ աղին մէք քս^րի աեղատարափին
բՈ–
նած
• • • :
Երկու ա.ղ.ամ ներկայ
եղայ եկեղեցական ա -
բարոզոլթեան
: Աեծ մասամբ պառաւներ
եւ ծերեր
տեսայ
Հոն։ Հետաքրքրուեցայ
թէ ինչո"ւ
այգքան
քիչ րազմոլթիլ.
ներկայ
րյլայ
1
Հասկցայ պատ
ճառբ։
ԱռՀասարակ
ե բիտասարգնե
բր կր ղգուչա՛
նան եկեղեցի
յաճախելէ , վախնալով
ռր Թ"՚–րքե
՜
բու ատելութեան
կ՝ աբմ
ա
՚Սանան
:
Մէկ խօսքով վախի
ու սարսափի
մէք
կ՚ապրին
ձիգրյսնակերտի
Հայերբ ,
Fonds A.R.A.M
