1Լմե րէվա
յի
մ էք
, ա յս
օրե րս*, լո յս սլիսւի աես
՛նէ Մալխասի
նոր գիրքը
— « ճւսմբււնս վ րայ »
607
էքն"ց
սլաա/լե րաղարգ
ներկայանալի
Հաաոր
մ ր : Առաքինր
յւս յտա րար ո լած երկու Հատորի
:
կար իք կա"
յ էսօսե լու Ա ա լէսասի
մ շակած գրա
կանութեան
որակյ, մասին :
Ա՝իայն
ա
ո ո
ւէէ
ս
ւո
I
կանւչւււնով
չափող քնս.աղատներր
կարող
են մեր
մել Ա՛ ալփւասին առանձ ին անկիւն
չնորՀել
Հա
յոց
գրականութեան
րոլրաստանին
մէք, բայց չեն կա
րող
չրնղունիլ
, որ Մալխասր
րառի իսկական
ի -
մ՝ ասաով
մողովրղական
ղր"ղ է "էբ^ էէ ^ ՚՜ փ(^՜
տռուած
Հասարակ
թ՚թերցողի
կողմից։
Զեն կա
րող
ուրանալ
, որ Ա ալիւասի գո րծե ր ր , ղաղափա
րական
ել րարո յակա՛ն տեսակէտով
,
աէ
^ւուացնող
ղեր
կր կատարեն
եւ րարձր ու ամ ուր կր
սլաՀեն
Հայութեան
աղգային
Կ" Լ՚՚՚՚ԼքԼ՛
Ի
Ր
«Ա՛ղբ" ւձ՚\՝– ե
ր՚^ու
"Բ՛՛շ.
^է
.^ԲԲ
՚
արուեստի աեսակէտվ
ալ , թանղար–
մէք
ե՛ե։ իր Առիւծ
Գեւոն ղրական տիպար մրն է
մ ա րմնա ցումր
Հայկական
ել Համ ամ "՛րղ կա
յին
որոչ յատկութ
իւննե րոլ : Հայ
մ ո ղո ո վր գա կա՜և
րնթե լ՛ց "՛լբ երկար
յ աձ՝ա՛։. ակ պիտի կա րգա
յ
ոլ
պիտի
ողեւո րուի
Մ ալիւասի վէպերուի
, ապրումնե
րով կամ
յո ւչե րով
, եւ ա յղ–ք"՚նբ
բաւական
Լ , որ
մենք ե րա խտագիաոլթեամ
ր
ղնաՀ ատ
ենք
անո ր
ղործր ;
Աալվսասի
նոր Հաաոլւր մողովածու
մրն է ,
ուր տեղ ղտած են Հեղինակին
7
գործերր։
Ատոնց
մէք
աձ՚էյէն
բնգաբձակբ
315
էք
— «Լուսայ|–է–
լ1՜|ւէւ»
՛էէպի երկրորգ
Հատորն
է,
իրրեւ չարունա -
կութիւն
«Զո՚րթօնւք^ի՝
ն" յնւ էլլխաւոր գերակա
-
տարներոէէ,
միեւնոյն
ձեէէէւէ, ողիով ու
մթնոլոր
տով : Այս Հատորով
կր
ւիեր քանայ
վ իոլաչարի
« Լոլսաւլէմէւ՛ւ»
բամինր
եւ անէէր անմիքաւղէս
կբ
յաքորգէ ճԱրեւագաթ
նոբ
ւէէպէն
98
էք^
մնւացեալ
մասր երկբորգ
Հատորինւ մէք գնւելոլ
իսոստումռէէւ
«Արե ւաւլա լ» ի մէք ալ կեւլրոնական
ղէմքր
Լեւոնն
է, որ Տէբսէ՚մ
է ապաստաՀսծ
եւ Տէբսէւմ
՛հայ
կական
յաբարերոլթիլն\։.երւէէէ
է Հետաքբքբոլ
ած
:
Հոս
կր խօսուի
նաեւ
՚քյեբսէս
վարմա էէլետե ան
ի
յանձնակատար
՛Լո ււք բէւկե անւի
,
^ իչմ ան եանէ Բեէւէւի
ել
ուրէւչԼերու
կատա բած
ւէարձե
բու
մ ա ս ինւ
Հա
յ–
քր աական
յեղափո խական
ղռ րծակցո ւթեան
էւ \ն ր–
պաստ
Հատռրի
մ իւս
ւքասերբ
պս. տմ ա - յուչաէլ բա -
կան
բնոյթ
ունին։
Աոաքին
աեղր տրուած
է «Ապ
րս
ւ։քներ»ո
լ
ե րկրո րգ
Հատւէ
րինէ
(
չարո ւնւա կե լԼւ) ,
ուր
Ա ալէսաս իրեն յաաէւ
լկ«Հ
իւմ ո ր»։ւվ կր էէլաէոմ
է
իբ եւ Աաբւլէւս Բ.արսեղեանւի Երկիր մ՚տԿ.ելր , ճա -
\հապա բ Հ ին կրած
չտ ր չա ր անքն եր բ
,
Հ իացում
ր
Վասպո լբականէի
րնէ ութե ամ ր • Վան
ՀասնԼւլր
, Վա–
նէւ
մ իքավա յրր
, Վանեցոլ
նւկարագիբր
եւն • : Ան–
կեւլծ
ներչնչումով
ղրուած
ե՛ե
Վա
սսլւէւրականէւ
բնո
ւթե
էԱ
՜ե
ել լճին ու լեռներուն
նուիրուած
էքե
-
բր ; Վանւեցոլ
բնո
րո չմ ան
Հետ կարելի
է չՀամ ա -
ձա յնիլ
, րա յց կարելի չէ ուրանա
լ Աա լիսաւէէւ սբա–
մ տռւթիէնր
: Պատմ ական։
մ ասերր
բն։լ Հա՚նէււբ
տեէլէւք են եւ նռր րան չեն աւելացներ
Վասսլքէւրա–
կանի մասին եղած ղբականէութեան
վրայ :
Ան -
չուչտ
, երկրոբգ
Հատորէ։
մ էք
«Ապր ումն։ եր»
ուն.
աւելի
րնւ գարձակ
տեղ պէտք է տրուի :
ԱյնուՀետեւ
կոււլայ
« Ուրանց -
կ։սբճկանի
Հերոս էէէ կան
ղի՚-ղը»
, ուր
նւե բկա յացո ւած է «բմ -
րոստ եւ Հպարտ
Ուբանւցէւ»՚ե է։ր բՆոլթեաձ՚բ,
աո–
տնին
կեանքով
, իր անցեա
լ ու նեբկա
յ Հերոսնե -
բով ու Հերոսական
ւլործերով։
Աալխասէ։
մչակած
գբա
կա՚Լո
ւթենէն
չեէլում մրն
է
այս գբութիւնբ
,
թէեւ
կր կարղացէէւի
Հե տաքրքրո
ւթե ամ բ :
« Հա(եյ
.իպ11Լլքներ
ե ւ դ է ւ ք ք ե ր »
առանձին
յօգ–
ոլածոէէ տրոլած
է Օւրանց ի Վարգա՚եէւ
Հե բոսական
կեանքէւ եւ գործի սլաակերր,
ինչսլէս
եւ ւէանեցի
Մելիքսէթ
էյնէաթեանի
կենսաղրոլթիլնբ
եւձև . :
Մեր
յե ղա փ ո խ ա կան պատմ ութեան
Համ աբ ա–
ռանձինէ Հետաքրքրութիւն
կր
ներկայացնէ
« Հ .
3 ՛
Դ ս
- շնա կ ց ռլր - ե ան
ճ ո Նլ ա ր ա Թյ ե ր »
ղրուածքբ,
ո–
րի մէք կեգրոնական
աեւլ կր գրաւեն
Պուլկարացի
Աաբղիսի,
Պուլկարացի
Գբիղորի,
Աղարիկ
Աղա
ր–
եանէ։ տիպարներն
ու կատարած
ա չխտտան քն։ե ր ր :
Եւ, վեբքապէս՝
« Ես ւււ
ի մ ճ ա մ բ ա ն »
Հեղի -
նակի
ինրւա կենսագրութեան
մ անկական
եւ պա - \
տանեկան
չբքաններր
(շարււ ւնակելի) : Այստեղ
ա– ^
ռաւելապէս
էր նախնիքնեբոլ
ել Տբաէղիղոնի
մի -
քավայրի
մասին է որ կր խօսուի՝
մտլխասակտն
ոճով
:
1
լ–
I
Աալխասի
«ձամրուս
վրայ
»
Հատորր
կրկ– \
ք՝
607
էք ֊ ծայրէ - ծայր կր
կարգացոլի՝
Հ
երբեմն
տրտում
, յաճախ
։լ։։ւարթ
արամագրու
- ՝
թեամբ։
Մալխասր
ղիտէ էսնղացնել
եւ էս
՜1
.ղացնե–
լով՝ նաեւ լացնել : Կր կարգաս յափ չտա կո ։թե ամ ր
եւ չես նկատեր
ո՛ չ լեղուական
անՀա ր թո ւթիւննե -
րբ, ոչ ալ քերականակա՛ն
կամ տպագրական
սխտբ
ներր
:
Աալխաս լալ
կր
ճանբայ
մեր
մողուէոլրղը
իր
թերոէ թէււննե
բուէ
ել
ա։ւաւելոլթիլնն։եբով
:
ճանչ–
նալր բաւական
չէ , ան։ կր սիրէ Հայ
մողոէէոլրգբ;
ԵԼ
սիրելով
յաճախ
կր
ՀայՀոյէ։
Եւ
ՀայՀոյելով^
նեն
1926^
ա^ան
: Գերասանապետ
ՀյաՀխաթունի
լ|ամաւն
կր էսաւլաբ փարիղեան
թատերասբաՀի
մր
մէք։
Իբրեւ թատերական
քննագատո
ւթիւն
, քննա–
։լատեցի . . . սրաՀր^ որ փ։։քբ էր
յարաբերաբար
մեծ
գերասանին
ձայ՚եի կատաղութեան
, աչքի նե
տերուն
, երկբա չա րմա
յին էէողե բուն : Հրանտ
Աբ
եանաք պատասխանեց
ինծի
,
Հաբցնե լով
թէ
« խաբուած
ամ ուսին մր կատաղո ւթեան տարրե ր
ա ս տ իճաննե ր ցո յց պիտի տաբ
Բռն
քո րտի Հրապա
րակին
վրայ ել պղաիկ
սենեակի
մր մէք »:
Պաչտպանել։։լ
Համ՛ար տեսակէտներս
,
ղորս
արտա յայտեր
էի Պէո-նչթայնի
լ|ամսււ11ւ
թատերա
էսաղին
նե րկա յացմ՝ ան
առթիւ
,
Ի՛՛նչ
ղո ւգաղի
-
սլռլթիլն
,
բացի գիրք
ձ՝ր , ղոր
Հրաաարակած
է ֆրանսական
բեմին
ձ՛ Լծ վարպետներէն
մի՛ե՝
Աամ
սոն
, (Լ՚,;\)։է յհ6&է1Զ1, 2
Հատոր
, ամ՛ բողքուԼին
ոտանաւոր)
: Ալ ցոյց տուի թէ ձայնր,
որքան ալ
աստուածային
րլլ։սյ
կամ գիւթական
, պայմանա–
լորոլած
է տարածութեան
Հետ
(Արագած ,
՛Լ,"յ •
1926)։
Հարցր,
այսօր
, կր ներկայանայ
նոյն
ձեւով;
Մեր
երամ չտա գէտնե րր կբ
մ ոռնան թէ երա
մչտական
գործիք
մլն է սրաՀբ
, թան կա գին
եւ
անփոխարինելի
գռ րծիք
մ ր,
ո բ
ձա յնիԿ։
կէէ ւաա
յ
գ։։յնէ ել Հնչականութիւն
, ում եւ կենգանութիւն
,
•ա յլ մսէնաւանգ
իրար կր չաղուէ
մ ա րէէկա յին
եւ
գործիական
ձայներր,
կր Համագրէ
քիմէ։ական
ա նբա
ց ատրելի
օրէնքներով
;
Հռովմ
III
յեցի
Հռչակաւոր
ճա րաա բապետբ
,
Վիտր։։վիոս
, որ ծնւած է Բրիստ։ւսէ առաք %^ական
թու ականներուն
, Հեղինակ
Յաղա գ ս ւ^արաաբա -
Ալեսսւտ֊բ-էան
գիբքին
, յատկապէ
ս
ուսումնասիրած
էբ յունական
եբամչտութիւնր
Հա չտ եց՛ն ե լ։։ լ Հա–
ձ ար երկու
մ եծագո
յն ա րուեսան երր , երամ չաո
լ -
թէււն. ե լ ճարտարապե
տւ։ լթիւն
, Լարգի եբամ չտա–
գէ։ոնեբր,
սակայն
, կր Հաստատեն
թէ Վիտբոէէփոս
չէ թավ։անցած
Հ ելլէն ե բամ չտ ո ւթե
ան գաղտն իքն։ ե–
րուն) : Ա քան
չե լի նիւթ մրե է այս Հարցր
, բա
յց
արաւք աղ
րււ լթիւն։ ս աեէլր չէ՝ նեբկա յացնե լու
Հա–
մ ար էէ չ Վի տ բ ռ ւէփո ս ի տեսութիւններր
, էէչ ալ իր
յաքո րգ՛եե բուն։ րերած նպաստր : Տ ի չատակեմ
մ ի -
այն,
արգի
Հե։լինակներէն
, Կրէթբին
, որու
վրայ
կր
Հիանայ
Փիէր Լասէր
(տես
Փիլ13–աւփայոյԼ։ր֊|ւն^
երաժշաակաւԶ Քաշւսկի|ն
, Բ. տպ.
ուր եւ ուսում
-
նասէւբոէ^թիւն
մր Կրէթրիի
մ՛ասին) : Եբկար պէւտի
բլլար, գարձեալ,
ներկայացնել
Կբէթբիի
աեսա -
կէտնէերր, (տես իր
Յիշաաակնւեբը ,
կ՛՛ Հատոր, էք
30)
, կր բաւէ
մէւայն արձանագրել
թէ ֆրանսա -
կան Աէիերտ - Բոմ
իքի
՚" յս վւաււքր Հաղար
Հոգիէ
աւելի
աթ։։ռ չի տաբ
երամ չտա կան սբաՀ ին^
ա–
ւելի մեծ
ս բ ա Հ մ ր կր
մ ե էւց՚ե է երամ չտո ւթ իմեր ,
իսկ
փ՚՚քբբ
, րսա Ա ամ սոնի ,
էքօբ տռէտոճստ, ոշ տօոէ բօւոէ շշօսէշտ.
ԿբէթբԻ
1
յե՚ոոյ
, կր քանգէ օթեակկւերբ
եւ
սբաՀին
գբուագնէեբր
: կր պաչտպանէ
« ստո
բեր
-
կրեայ
օրքէսթրիւ»
տեսութիւնբ,
՛լոր կր քննաղա
տէբ
Ա՛ո ւսօ՝ իտալական
ձեւէ։ն Համակիր
, Լուն -
կնգիրնելաւ
գլէսէն րարձր) , լնղՀակառակն.
կր վե–
րաՀաստատէ
Փօլ Տիւքա,
(տես էք
272, ճ^^^էտ ՏԱք
1է1
աՍՏւզՍՇ,
զոր վեբքեբ։։
Հրատարակեց
իր աղքիկր
։ւ ա ռ ւա ր
Հ ա ։ո ռ բ ո վ մր) է Վերքապէս
, Հին աբուես
աա
ղէ անւ եբ ր չափա։լանց
մեծ կա րեւո րո ւթիւն
կու
տային ե բամ չաական –ա յն
զո բծ իքին։ , զոբ սբաՀ կբ
կոչենք,
այնքան
որ րացօթեայ
նե րկա յացո ւմնե -
րու
մամ ա\–ակ կրկէսին
չուրք կր
ւլե տե ւլէին
րէւ
ր–
ձբագէր
Հողակեբտ
ամ աններ կամ
էլանղ ակնե ր ,
ոբոնք
1լ ա ւե լցն։է ին ու կր յչազց ր ացնէ էին.
ձա
յնին
Հնչակա՚Լութիճ՛.ր
(1) :
Բո լո բ ա յս էքաաՀոգու
թիւննե
րր
, որոնք
կբ
(1) Թէ թ^–տեբակա1 կամ |1։1։սրանակւա11Լ Քարասւ–
բապեաութ իւնբ ի՛նչ մաահռգութիւԹնեէւ սայյղծած
է հին ՀելյէւԴ՚ւեբուն մօա,
կը վ կ այեն կարղ
մը
բաւէեր
Այսօր շեօշա՛ բ1տւռով կը հասկնանք եբղ–
չ՚սվսու–մբ . եւ. օքշհշտե՚շ բաոո վ ՝
Րւաաղախոււմբ ,
բ ա յղ
հ ի 1 ատեւ՚ւ աաա|1^՚կ
նշանակսՆթիւններ
չոՆ.
նէին |այղ բաոերը : Առաջին ՝րառր կր նշանակէյււ,
մ ատնեն ե բամ չտական
զզացումի
խո րւ։ ւթիւն– ,
կը
յար գ էի մ՛իթէ ձ|աւյնասփիւռը , ա բ ա այայա ելոլ
ժա–
ւէ1ւս|1յ(ակ իր աշաարաւկէն, եւ ու1ւ՚կնղ–րելու ժամա -
նակ
մեր սենեակււերսւն մէջ :
Հրաչալթ
է սոխակին
երգր :
Վերածնունղի
չբքանի
ֆրանսացի
ե րամչտաւլ էտ՛է. երէն
մ ինէ , Բչէ–
ման
ժան.։,րքէն
, զբէ՛ առաւ սոխակին
երղր
, սա -
կա յնէ չկբցալ
ստեղծել
Լ
ո յն
Հմա
յքր
, վասնղի
ս։։.
խակին
ողք երղբ
կր լսենք
զ ի չե բ բ,
լուսնի
լո յ -
սով, ծաղկած
սլա բէոէւլեերւ։
լ ճերմակութեան
մ
էք
ոլ կր Հմայուինք,
մինչ երբ, ամէււէն
կաաարեաչ
՛լործիքնեբով
արձանաղրուած
, կր լսենք իր պա–
Հէն ու ։քիքավա յրէ՛ն գուրս,
կր զգանք թէ
մեռած
է ել միօրի՛նակ
կր թուի;
ԱՀա
ին։չ ոբ կ՝ու։լէի բ–
եւ «պաՀած
։։ / ե րամ ք տոլ ա
սե։
երե բեք
յօգէ
։ծով
,
ա -
մյտա–
թիւն » խորագրով
:
Բարձր եբամչտութիւնր
եւս կր մեռնի,
կր ղառ
նայ
պաՀածոյ
, զմռսուած
, բայց երբեք ողք, եբր
գո
լրս
Կ.՝^ւԼէ Կ՚"Բ^"՚ւէևէ
եկեզեցիւերու
եւ Հր
չակերտ
սբաՀներռւ
մ իքոցէն
, գո՛ւբս
երամչ
կան ա յղ
զ ործիքներէն
, ռրոնք ոչ միայն կենգա
նութիւն
կուտան
երամչտութեան
, այլ եւ աարօ
րինակ
օծում մր, խունկի
եւ լոյսի կախարգանք
-
ներով
, աստուածախօս
րւոլթեամր
, ունկնգիրնե
-
բու
Հաղո րղութեամ
ր , մ անաւանգ
արուեստին
եւ
աբռւե ստագէտ
է։ն կենգանի
եւ ն երկա յ
գործակցու
թեամբ
:
ԱՀա այս րարձր երամչտութեան
մաՀն է որ
կ*։։էլր։ոն
բոլոբ մեծ
արուեստագէտներր;
էւ/ււթր
, է։նչ։ւլէ։ւ
րսէ։ , չափազանց
րնւլաբձակ
է
ել
Հբաչա լի : կրնա յի
։լ է։բք մր ղ րել այս
մ ասին ,
եթէ սեւ ամպերր
Հեէւանայէն
ել քիչ մր աբեւ տես
նէր
Հոգիս:
Ուսաէւ կարճ կր կաւզեմ ել խօսքր
կուտամ
տզրիլրներւ։ւս
(2) :
Հեաաքրքբո
ւո զն ե րռ ւնէ կր յա ձնարաբեմ
կար -
գ՛ոլ քանւ է։ մր Հեզէնաէ^ւեր
, ։ւր։։նք առանւց ուբանւա–
լոլ ձայնասփիւռին
քաղաքակրթական
բարիքներբ,
կ՝ուլրան –աւերր
։։ր կր ։լոբծուի
բարձբ երւսմչտռւ
-
թեան
զաբ։լացմտ.ն
ճամրուն
՚էյ՚այ
:
^ա
յն
ասվւիլո
ր , կ՝ րսենւ , եբամ չտռ ւթ իւնւ
կբ
պսւտրասաէ
, ինչպէս խոՀաբարր
ձեբ ճաչր
, փակ
սենեակի
մր մէք՝ զոր կբնաք
նմա՚հցնել
էսոՀանոցի
մր, իսկ ղ"ւք Ղ՛"յն կր լսէք
փ՚՚Գ
"1ք
Ի
ազմռւ1^եբռւն
Հետ
, սոխի եւ սիէտոբի Հոտերուն
Հետ
,
ո՜
ւր
մ՚եաց եբամ չտէէ ւթե
ան։ սբրւսղան
բխումր,
եւ
ոլն–
կրն՚լիրնեբոլ
կրօնական
ե ւ երկիւղած
ինքնամ փո -
փ ո ւմր
:
Հրաչալի
է Ժիղէլ Պ ր րլէ ի ուսումնասի
րռւթիւ
նր եբամ չտական
արտա յա յտութեան
ել ուձնկն -
գրութեան
Հ ո գե բ ան ա կան
սլւսյմ աններուն
մ ասին
թաաերա՚սբահին մէջ , ա յն ղեաի՚նը , ՚՚ւււր մասնասւր
աախաակնհր դրո՛ւած է ի ն լ ա ւ ելի հնչակս^աոլթիւ1|ւ1
սւալոլ հ)ււմար դեբակաաարՕւեբոՆն
կշռութտււյւ1րյ
շարժումնեբույն, (աբոսեստագէաը , ա յն երջանի1Հ
օբերՈՆն ^ իր մէջ կր միաց հէբ երաժշաոյլթիւնր ՚ ^ ՚
պստը , բանա ստե ղծոՆթիւյՕը, ւսհա թ է ի|նչո՚ւ
ոտ–
քերու \ ս յ դ կ շ ռ ռ յ թ ի ա ւ անդ ո ւթենէն կը մնայ մեր
հ ա յ ե ր է ն բա որ ՝ ոտանաւոր, հոմա՛նիշ
չ ա փ ա ծ ոյ
բաճաստեղծութե՚տւն) : Ու-րեմն
թատերասրահինւ
տյս|ստակամածը , €հօ6Աք , յ ե տ ո յ ստացաւ
Հօրա
՜
—
Հ
շոլրջպար նշս^Յ՚սւկութիւնը, (տախտ՚աւկամածր
կա.
լի ձեւ ունէր) , եւ ի վ ե ր ջ ոյ դարձաւ. . .
երղչա–
ի ո ւ մ բ : Գալով օքշհշտէո րաոին, կը ծքաւգի յունա^
րէն օքհհշտճեշ բւաաէն, որ կը նշանա-կէ պարար -
ուեստ, (որուն համաւր քւարտարապետակ1աւն
յտւ–
տուկ պայմաններ սւոեզծած է ր հելլենտկա)ն
թ ա տ ^
րոնր) , բ ա յ ց ժէ. դարուն կը նշանս^կէր
թ ա տ
-
րո՚Դ, իսկ այժւք՝ նուագ|այսումբ :
(2) Մա տ ե ՚ւ ա ց ոյցի (հւհ1^օտ^տբհ^^) մասին
շատ
քիչ գաղսյփար ունին մ ե բ մ1ււտեԹագիրները: Գիր
քեր կան,
որտյ^ւք բոլուրովին աէնարժէք են1, բ1այց ի–
րենց հարուստ մատենացոյցով հաղուաղիւտ դար
ձած
են եւրոաակաԹ մատենւսղբութեան լքէջ :
Ա,
նոնք ռր կր հեաաքրքրուին ա յն հարցերով՛
ղորս
շօշափեցի՚;ք արաղօրէՏ, իբ ր ե ւ մ ե ծ ա րժ է ք աղրիւր
կրնաՅւ օղտաղործել նաեւ ՚ւ^ոմպաբիէոյի, Տիւմէ–
նիլի , Լսւ1(ւտովսք իի , ՚ՍէՓի , Լանտո|րմիի , Վ ո ւլի -
թ ի . Ռունեո||ւի , Պէլկոտէր - ԺոհաւնՐւէսի ղոր ծ ե րը ,
յ ի շ ե լ ո ւ համար կարեւոբներր, կամ
գ է թ
իմ
նա–
խասիրածներէս մէկ ք.աւնին :
Կր գովէ; Այգ ։ղատճառո։է
րնթեբցողր
չի վբգով -
ուիլ անէոր կծու խօսքեբէ՝. , որովՀեաեւ
գիտէ
, որ
սիրտր
ան չար է եւ նպատակր
բարի ;
Պիտի
կ րկ՛ւ եմ
անոնէք որ դրական
Զ" յԼ՚լԼ՛
ակնոցով
կ՝ուղե՚ե գիտել
Ա ա լխաս ի գործբ
, թ"ղ
Հեռու
կենսն : Մ<ւլէսասի ւլործր գրական
սալոննե
րու
Համ ար չէ ,
։։ չ ալ դ րակա\։. քնն ա գա ան։եր ո լ :
Աալխաս
կր գրէ
մռ։լւ։վրգի
Համար, եւ
մողովուբ
ղր կր ւլնաՀատէ
ու կր սիրէ անոր ղործր
:
Այ"
ինթյ ին արդէն
մ եծ արմէք է ;
Տառաք արան։ «Բանի
մ ր խօսք»ի
մէք Ա ալխւսս
կ՝ րոէ իր մ ա ս ին .֊֊Ե
օ թան ա ս ո ւև ր երեք
տարինւեբոլ
աւզրուած
կեանք մբ իր լրումին
մ օտեցած
կա րե
լի
է Համարել»– •• « Ոբոչեցէ։
աչխաբՀայի՜Լ
գործերս
ղասաւոբելով
լրացնել
»..
«ճամթՈԼԱ վ ր ա յ »
Ա,
չ–
խաաութիւնս
, եթէ կարելէ։ է րսել, վեբքարանի
մր
իմ աստր ունի» :
Մաւլթե՚ք,
որ այս
Հատորբ
« վերքարան
»
չգա։ւնա
յ եւ իր միւս
ծրազի րներն ալ
իբազոր
-
ծուին : իսկ ծբ՚ւզէւրնւերուէ
Ա ա լխաս ր
Հարուստ
մարդ է –.Գեււ մեծ ՚էէպ մր ունէ։ յղացած
Պոլսի յե
ղավւո խական
կեանքէն ; կ՝որոճայ
նաեւ մալէսա -
սե ուլ ութեան։
ենթա րկե լ Հա յասաանի
Հան րապե -
աոլթեա՝.. չ րքանր : Աւարտել
«ճամբուս
վրա
յ»ի
ա–
ռաքէւն Հատւէրի չա ր ։։ ւն ա կե լէ, նիւթեբր։
Լրացնել
Լեւէնի
, Աամոյի, Առիւծ
Գելոյէ։
ել
թւկեբներոլ
կեան։քր : ԱնյազթաՀաբելի
աչխատանք
73
տաոե -
կան
մէկ։։
Լ
մ բ
Համ ա ր , բա յց Ա ալխասր
ա ռ ս ը ղ
մաբգ է . յուսանք
այգ
բեոէւն։ տակէն
ալ
գուբս
կր
։լայ,
միայն թէ նիւթական
մ իքոցներր
ներեն Հ
Ա՛խ, այգ ն։զովեալ
նիւթական
միքոցներր
...
Ա– ՎՐԱ8ԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
