HARATCH, du 1er juillet au 31 décembre 1950 - page 78

ՄՈՌՑՈԻԱԾ ՀԵՐՈՍ՛ՆԵՐ
^ԱՅ^Ին (ԱՐԱմեՍն)
(Շար • երէկուան ր-իւէն եւ վերջ)
Ա՛եհ
Հաւաւր
Հիմնայաաա1լ
կր կորհանի
, ա–
նո
չլ բնա
կի
չն ե ր ո ւն
մ եհագո
յն
մ աս բ աեգին
՛Լբա յ
կբ քաբգուին : Ա՚նացահնե
բբ կբ քչեն
մ ինչեւ Եփ–
բաա ու աւելի
Հ եռոլնեբբ
, անոնք ալ այգ
ձեւո՚Լ
մաՀացնելոլ
Համաբ : կբ կո բհանին
նաեւ չրքակա
լ
Ր՛՛Է՛՛Ր
Հ՛՛՛յ
՚էի՚-՚էերր–
Կր քարգուին
անոնց
չ^ակիչ–
նեբբ,
մեհ ու սլգտիկ :
Ա՚ւաքնոբգ
քյգնիկ
՛Լ բգ
• ին ոտքեբուն
տակ
՛գա
յտ կբ գամ
են
չուբքանակի
, Հաստ
ե բկա
թնե
բ
կբ տաքցնեն եւ անոբ գլոլԼսբ կբ գնեն
իբբեւ թագ,
ուսեբուն
՛Լբա յ կր նստԼւն եւ կր ստիսլեն որ ա
յգ
ձեւո՚Լ քագաքի
փոգոցներբ
սլատի
՚գտտցնէ գԼւ—
րենք : Եղունգներբ
մ էկիկ
մ էկիկ կբ քա
չեն : Ար­
գէն
ցաւերէն
ու տան քան քէն
մ ե՚ւահ՝
անոր
գլու–
Լսբ /լբ կտրեն ու քագա
քին
հանօթ
Հրապարակին՝
« Տար ագաճի » կեգբոնր
բաբձբ
ցիցի մբ ՛Լբա յ
անց
լնե
լո՚Լ
օբե բով կբ սլաՀեն
:
՚քյԱյն
եղերական
վախճանր
կ՚ունենան
նաեւ չատ
մ բ ուբիչ
եբեւե–
չի՚ներ :
« հ1ոՀեմութեան
ք " ՚ Ր " զ ի չ
բնեբէն
ոչ ոք կր
մնայ, ոչ ոք կ՚ապրի։ Այս սաՀմ ռկեցուց
ի չ սպան–
գէն
/լ՚ագատԼւ
միայն
Հաճին
, ապաստանահ
Տեր—
"իմի
լեռներուն
վրայ։
ք* տես այս բոլորին,
"իր—
տէն
արիւն կր թորայ։
Այգ Օրերուն ԱգսԼւ
աբարր
Կ՝Րլլայ
անխնայ
, կր ղարնէ 0՝ո ւրքին , կր զարնէ
՜Բիւրտին
, կր զարնէ աք ու ձախ Լ՛նչ որ կր Հան–
դի"լի
ճամ բուն
վրայ
իր պապակր
յագեցնելու
Համար :
1917/.
գարնան
(մ աբտ
13,
Հ ին
տոմ ար) Հե–
րոսա/լան
Տերսիմ բ
/լ ասլստամ
բ ի ։
Ա զս
Լւ
աբօրր
Համ
ար
երկնքէն
անգին
գանձ
մ բն է որ կ՛ի
յնա
յ :
Արգէն
մ եհ
Համ
բաւի տէր՝
կ^անցնի
խում բ մբ
տերսիմցի
քաքերու
գլուխր,
/լ ասպատակէ
Բա —
լաՀովիտբ
;
Մ
զսի
արօր
«
1ՐՐՔՐ
սբլնթաց կր յառա
քա­
նա յ գէպի
քազաք : ի բարու ետեւէ
կ՛ ի յնան Հա -
ւալբ,
Առքօ
Ա՝ բզան , Ապբանքբ,
Շնաչր։ կր Հաս­
նին
քազաքի
գոնեբուն : թուրքերբ
խուճտպաՀար
կր փախչին : Տեգական
ի չԼսանո ւթիւնր
ՀապճեպաԼ
կր սլարպէ
քազաքր : իրենց նսլատակն է մոզո -
փ"՚֊ՐԳՐ
անց
լնե
լ Ափրատի
ձախ ափր
,
ԲալուԼ՛
պատմ ական
կամ
ուր
քին
մ էկ աչքր քանգելով
կա–
ս/ւ ցնելու
Համ
ար
ՏեբսԼւմ ցԼներոլ
յառաքխազա
-
ցումր : Ա՝ զսԼ՛ աբօր
գերազոյն
եբաւլն է ամէն
՛ք ի–
^^քք^ովէպբաւ/ալ
քազաքր
, ոչ թէ
յափշտակութ/։ա^Ւ
Համ Ա՛քէ ա յլ ւս քն
մ Լււս բանին որ կր կո չուի փբ–
րէ՛՛մ
. • . Ա՝ զս ե ՚որօր չատոնց
ւինտռահ
ր՛՛քր ան­
ձե
րր
Հոն
՚սյզ֊
քազաքԼն
մէքն են :
Աւա՜գ,
թոլրքԼւն
ԱլլաՀր
Լնչպէս
մԼւ՛չտ այս
անգ՚սմ ալ կբ մսլտի : Տ ի՛լ
ր անակե բտ
էն , քՍարբեբ–
գէն
օւլնական
գօրքր կբ ՀասնԼ։ :
Տեբսիմցիներու
կա յհՀան
Հ րաց աննե բու
գէմ՝
թրքական
լեռնա
յԼ՛ն
թնգանօթներր
կբ ս/լսին
՚լոռա
լ : քՍուճապր
/լ Լւ
յ–
նա յ Տ ե րս
իմ ց ինեբու
մ էք , անկանոն
նաՀան
քր կր
"Կ"Ի
1
մեր Ա զսի
արօր
յո յսերբ ափսո՜
ս կր
փ՚րչ^
բուին ...
Տարիներ
վերք, երբ աչխաբՀ քիչմր կր խա–
ղա՛քի , Հաճին կր ձգէ
Հե րոսակ՚սն
Տ երսիմր
եւ.
քէքաբրեբղ կբ Հաստատուի
: քցա ր բե րղի
մէք իբ տու­
նր ոչ մ իա յն
Հ իւրանոց
մ լն է
նո բե/լնե բուն , որ­
բերուն ել ա յր
ինե
բուն ա յլ եւ պա րբե րաբաբ քա­
զաքր ա յցե
քող
ՏեբսԼւմ ց ին/՚րուն
, որոնք
ան խ աոն
Հիացում եւ մեհ՜
յա րգանք
ունէին
անոր Հանգէպ
:
1922/
րնգՀ անուր
գաղթին
ձգեց էՍաբբերգն ալ
լնկճուահ՝
, յուսաՀատ
չափաղանց
գմղոՀ
. . . « Ա՛չ,
" ՚ յ " " / է "
խմ րոփին պէաք չէ լքենք այս Հոզր,
. . Տե­
աոյ
մենք պատէն
ղուրս
ցցոլ՚սհ
« քէբփիճ
» ( ա –
ղիլս)ներու
պիտի
նմանինք–
. .
» յ
իր տեսա/լէտբ,
իր
/լարհիքն էր ասիկա : Հտստտտուեցաւ
Հալէպ
,
յեաո
յ Ֆրանսա :
Հե ոնե բու
արհ՜իւր որ տարինե­
րոփ սալառնահ
էր արձակ ֊
Համ ա րձա/լ ,
կոլրհք
աուահ էր անՀամ ար գնգա/լնե
բու
, ասլրահ
է բ թէ
պազր թէ աաքր, իբ Հերոսի
աչքերր փակեց
Ա՝ ա ր–
"էյէ
\ Հիւտնգանոցի
մր անկիւնբ,
պարզ
կարհոլահ՜
փորհողութեան
մբ Հետեւանքոփ
:
՚իեռ քՍաքւբեբգ եգահ տտենր
, աննչան
, փոք–
րիկ ուռ մբ կր գոյանայ
աչքին
աղբերակին
եւ քք^
թին
մէք՚ոեղր։
քցարբերգէն
Հալէպ՝
Հալէպէն Ֆր–
րանսա : Շատ մր բմիչկներ ու մասնազէտներ
փաբ–
ձեցին բան մր րնել
րայց
չկրցան :
«
/Գունաւոր
ճանճ մր խայթահ
է » րսին ու փակեցին : Տետո
ք
լ/է ոնե բու
կարհ բութե ան
փարմ
Հերոսր
սպիտակ
սաւաններու
՛Լրա յ պառկեցուց
ին ու աննչան գա– ՚
նակի մր Հարուահին
աակ անոր
տրհիւի ա չքե բ ր
եւս
փակեցին
. . . :
Այս
Հս/լայէն
բարեբախտաբար
մնացահ է ե բ–
/լու
երեք տեարակ
շաՀեկան
յուշեր յ
մաս մր Ա–
մերի/լա
իր տղուն մօա, մաս մլն ալ Աարսէյլ
Լւր
մէկ
֊րիչ
Հարաղատին՝
բնկեր
Տիգրան Ա ան ուկ–
եանի մօա որ մասունքի պէս /լբ պաՀԷ :
Հարստացնելու
Համ
աբ մեր յեղափո
խութեան
-
մանաւանգ
մոռցուահ
Հերոսներու
— յուչա -
-
= 1 Տ Ա ՌԱ Ջ »
-
ԹՈՒՐԲ
ՈՒՍՈՒՑԻՋ
ՄԸՆ է ՈՐ ԿԸ ՊԱՏՄԷ
Ա՛Խ գիպը–
Ը>
Շատ
անղամ
արիւնոտ
կռիւներ
, ոճիրներ
/լր
պաաաՀէին
, ^չին ,
անՀեթ/ւթ
պատճառներով
:
Շատ
բնա/լան բան մլն է , երբ ամենապարգ
բա–
նավէճի
մ ր /լաւէ լե ՛լո
լամ
աբտ Լ՛
մ բ աււթիւ գա -
նս՚/լնեբ
, ատրճանա/^ւեր
քաչուին
, իրարու աչք -
գլուխ
պաառեն : կ՚ւԼււԼն կր յաքորդէ
րնտկանա—
բաբ
արիւնի
քէնր
, որ սերունդէ
սերունդ կր փս–
խանցուի
:
Այ" ինչ թուականին
քու Հօբարդ
իմ մօ–
բաբիս.չ՚սրԼւք
րրեր է , ես ալ Լւբ փրէմր պիաի
լու–
հեմ... »:
Փոքրիկ
տւլաքն
անգամ
, որոնց
խելքր դեռ.
րանԼ։ մբ չԼւ •էասնԼ՚բ , տեւական
կերպոփ
այսպիսԼւ
թե լագբութ
եանց տակ կր մնան եւ այս ոգիոփ կր
մեհնան : կոզմերու
մ Լւքեւ ոճիրներբ
յաճախադէպ
կբ դառնան
:
կր պատաՀի ոբ « ւէքենթ ԱէՀմէտ
ֆր /լբ կար–
զեն : Ընկե
րնե
ր բ կր սկսին կատակել
իր Հետ , օ–
ձի/քր չեն ձդեր,
Հէլ՚Լայի
Լոնք՚՚յք
կ՛ուզեն։
Փեսան
կ՛ուզէ
փւբկուիլ
ՀէլփտյԼւ
աազտոլկէն
,
« Հիմա
չրլլար
, երբ
կտրէք
բ ՛քայ կբ ԼսորՀ ինք »
րսե
լով
: Ըն/քե բներբ
չեն վՀ ատ
Լ՛բ սակա
յն
, կր կա–
տակեն եւ կր քաչքչեն
, այնքան ոբ ՄԷՀմէտ
ահե–
չին կր Հանէ
հոցէն եւ կր կտրէ
Մ**լԼա
Հաստնի
ազուն , ԱՀմէտի
ճիտր :
Ագմու/լ
մ քն է կր վ՚րթիէ
իբաբանցում
ել յ ո ւ ­
զում : Տետո
յ ան ի բալուահ
/լո՚լմին
Հատուցում
կուտան
, որպէս
զի գաաէն
Հբամարի
, միւս
կոզմն
ալ պատրուակ
մր ՚լտնելով
ԼսնդրԼ՚ն « արկահի
%
գոյն կուտա
ք եւ կբ չուէ
Հիւանդանոց
:
^ ՚ - բ ք չ
ՂԷ"/Ք
՚^Ռ
՜ ՜~ Գունտալրի
չունր կր
՚լրզ–
ոլր՚ոէր
Ագ Րէճէպի
չանբ
Հետ։
Աանկ
ն՚սյ/քցայ
,
մէկ
վայբ/լեանի
մ՛էք /լողմերր
կոկորդ
կ՚՚կոբգԼւ
ե—
կան , աՀաւո բ , ամ օթալի
Հա յՀո յանքնե բով : Ար­
գէն ա յս
՚լՈրհին
մ էք քֆրե
լր էական
սլա յմ ան է :
Ով որ ամ էնէն
վ՚աււաւո
բ Հա յՀո յանքնե
ր ր չա–
չեցնէ՝
աւլամաբգու
պատիւին
1^արման՚սնայ : Բա–
նԼւ
ՀայՀո
յեն , ա յնքան
կրակ
/լր կար
Լ՛ն : Ա
յնքան
կբ
ոլոռ՚սն որ ձա յն/՛
րր կր
մ արին : Ամ բոզք
գԼ՚ւ–
գացԼ՚ն
կււո ւա րա
րնե
բուն
չուրք Հաւաքուահ
, կրա–
կին
վբտյ
իւղ կր թա.իէ :
՚իանակներր
, ատրճանակ^երր
չեն
ուչանաբ
անչուչտ
, /լԼնեբր,
տ՚լս՚քր
էլր ս/լսԼւն մէ/լ՚լմէկ
քաբ–
կոհե
լ : կո
՛ս գանն ե բր
Լէրարմ է րամնե լու
Համ
ար
ոմանք կբ միքամտ/ւն,
ել անոնք ալ առիթր
չեն
փաԼսցներ եւ կր փակցնեն աք ու ձաԼս : ^
Ագ Րէճէպ կր /լրակէ , Գոէնտալր կբ չոգաց
գ՚սչոյնբ,
/լր զարնեմ՛ աք ու ձախ,
փԼւբաւորներր
կբ
գի՚լուԼն
իրարու
փրայ :
Տաքորղ. օր պէէՈք է քբտնԼւլ , ո ւնե ց ահդ
չու–
նեցահղ տալ , դատաբանԼւ
առքեւ
քաչկռտուիլ
:
Թէ
գոբհէղ
կ՚բլլաս
, թէ ՀոգԼւէդ : Պաաճա՛՛ռ : Ա–
րուԼՀետեւ
երկու
չէււն իրարու Հեա կ՚ւուեբ
են :
Անւլ ս՛մ
մ ր Հա ր1ք ւան
՚լԼ՚՚֊գր
կ^երթայԼ՚նք
: 9՛/–
աէ
՚^Ք
թէ Լ՛նչ տեսանք
ճամ բուն
փրա
յ , սնտուկԼ՛
մբ Համտր
ՀայՀոյանք
եւ
կււԼ՚ւ։
Բէ լ Հաստն եւ Բ Լ՚ւչիւք
Հօճա
յի
Տուրմ
ուչր
մէ/լ մէկ սնտուկ
չինե
լ աոլե
ր են մ իեւնո
յն
մ աբ–
ւլուն։
Անտոլկներլ՛
թէեւ
նոյն
մեհութԼէէնբ
ու —
նԼւ1ւ
, բայց
Հասան
ե լ
Տոլրմուչ
ազ՚ոոտ
խանու —
թին
մէք պէտք է փէճ սաեէլհեն
, խնգիր
մր
պճրր–
տրկեն , որոփՀետեւ
բան — ղորհ
չունին
է
իմ
սնտուկս
ալելԼւ չատ /լ՛աոնէ
1
Ոչ,
իմինս
քոլկինէգ
աւելի
/լ աոնէ :
Նւ
/լ որոչեն
չափւել
սնտուկներր։
Ոփ որ կոր–
սրնցնէ , քիլ*՛ ՚^ր չո՚քար
սլԼւտԼ։ ՚ ո ա յ միւսին
:
Նոյն
սլ՚սՀուն
մէ/լր մԼւքամտեց •
Առէք
ձեւշի
քիլօ մր չաքարի
գբամ ,
ձայնեբնիդ
քաչեցէք
,
փերքացոլցէք։
Այ" խօսքր
երկու
կոգմ
ին արմանա պաաո
լու­
թեան դպաւ :
Ուլա՚՚ն ,
եթէ Լւմ սնտուկս
աւելԼւ չատ չառ–
նէ, կնիկս
թող...
Մ " ՚ յ ր " ի^ոզ ան՚ղատուեն
, եթէ
"նտոլկր
պակաս առնէ ել ես ալ կտոր /լտոր
չլնեմ :
Ղ՛որհր մեհցաւ,
գան՛ս/լ
, ատբճանակ
քաչուե—
ց՚սւ
գարձեալ։
իրարու
՜՜փաթթուեցան,
ամբոզք
ւլԼ՚ւգաղին
Հաւաքուեցաւ
խան՛ութին
առքեւ։
Բիլ–
չիւք
Հօճա
քԼւ եղրայրր
գնգակով
մբ ՚լես՚Լն
ւԼաեց
Բէլ
Հասանի
ոբգԼն. - • Շատ
՛քրն ալ վԼւրաւորներ
:
Այգ
սլաՀ ուն աչակերտներր
կ՛ ա րձա կո ւէ
ին
էքսլրոցէն , /լ՚ոլղե"
ս ո բ անոնք ալ եր/լու
խումբի
բամնուին
ե
՜լ
քարերուԼ
մասնա/լցԼւն
պատեբաղմԼ՚ն
:
Արդի՞
ւնք : Հասանին
ո րզ
Լ՛ն
անյոյս
վիճակւ՛
մէք
փո խագրուեցաւ
Հ իւտնղանոց
,
ոճրագորհն
^
մատեանր
, Հարկաւ
, իր Հաբազատներբ
օր մր
լոյս
կ՚րնհայեն
զանոնք։
Մինչ
այդ՝
բիւր
յարդտնք իր Հերոսի
յիչա­
տակին։
Գայլ
ՎէսՀանին
մօ,ո՝ առիւհ
Հաճիին
Հե–
բոսականր
մեհ Հաւալին
փառքբ
կրնան
/լաղմել.
. .
,
^
ՄԻԱԱԲ
ՄԻՐԶԷ
1
.>
Պօւոէի
ջապիճ ՅՕաւէետկը |
ՄԱՐԱԷՏԼ՛
՚ ^ ^ ^ օղռստոս
\5ին
էր որ աե֊
՛լի ունեցաւ
Պօլուի
1"՚րդբ։
Գմբախտ
մո՚լոփուրգր
չկրցաւ
գիմագբել,
ո֊
րոփՀետեւ
թիւոփ չաա փոքր էր, ու չունէր կազ^
մակեբպուահ
ումեր։ Ան առաքին
՚լ՚՚Հբ
ե՛լալ
Բիլ^
թանիս
յ չրքանին
մէք։
Երբ
Պօլուն
քաբզեցին,
՚ի՚սխշոզներ
անմիքապէս
ԷՈ՚֊ՐՐ
ՀասցուցԼ՚ն
Տիւղ–
ճէ ֊ ՚^Աաափազաբ եւ յետոյ
Բիւթանիո
յ բոլոր քա^
՚լաքները եւ ՚լիւղերր–
Այ" աեզեկութեան
չնորՀչ,^
անոնք
էիախուս՚ոի
ճամբան
բռնեցին
եւ մեհա -
մասնո, թեամբ
ազաաուեցան։
Պօլուի
գաղութր
կրցահ էր իր
՚լոյոլթիլ^նբ
սլաՀել
աւելի քան չորս
Հարիւր
տարիներ,
աւլ ^
՛լային
աւանդութիւննե
բով
, ե/լեզ/.ցիով
, զ՚զրո -
ցով։
Տու՚սհ էր ա՚լզային
եւ սլեաական
գէմքեր–
Բէմալական
« չէթ՛"
»ներբ
անԼսնտյ
քս՚ր՚լեցին
ե–
րաԼսանեբ , կիներ , եբիտասարգնե՜ր
ու հերեր : կո–
աորահբ
տեւեց երեք օր :
Աւանգութիւնբ
կկ՚սէ թէ Պօլուի
աոաքին բր^
նակիչնեբբ
եկահ
են ՛Լա րաբա
զէն : Այնքան
Լսազաղ
՛ք ոզոէԼոլրգ էր որ աեղացի
Թուրքերէն
ալ չատեր
լս՚ցին
տեսնե
լով
կատարուահ
բա
ր լւա
րո սութիւն -
նե
բր
:
Երկու
երեք չաբաթ
լեոնեբը
ապաստանելով
,
անօթի
հարաւ
մնալէ .էերք, քարդէն
աղատուահ–
նեբս պէտք է վառ պաՀենք
անմեղ
՚լոՀերուն
յի–
չատակր
:
Երբ
լեոներէն
իքանք, ոչ /լօչիկ
մնացահ էր,
ոչ ալ քալելու
կաբոզո՚-թի՚ն
: Երբ մօտեցանք
գիւ­
ղի մբ, աքլոբներր կր կանչէ
ին միբ ձայնով, Հա–
ւերբ կր գր՚լճային,
իսկ չուները կը Հաքէին։ Ար­
չալո
յսր
/լրբացուէր։
ԱՀուգոզի
մաանուահ, երբ
կբ
Հե՚ւան՚սյինք
գիւզի
չրինէն
, յանկարհ
լսեցինք
ձիերու
՚Լազք մբ։ կարհեցինք
թէ
Հրոսախումբ
մրն է որ կ՚արչալէ
քառասմբակ։
ինչ որ ալ րլ­
լար , ստիսլուահ
ԷԼնք
Լ՚^նել :
Երբ քազաք
Հասանք եւ տեսանք
ամէն բան,
երկաթէ
սիրտ պէտք էր ունենալ,
գիմանալու
Հա–
մ ար :
Մայրս եւ քոյրս
ուզզուեցան
թուրք թագե -
րէն
հանօթ
Այչէին
տունր։
Իսկ ես
աաԼստակի
՚լոբհարանին
կոգմէ
ի^այ
գէպի
Հայոց
աւերակ
թաղը։
Որքան մօտեցայ,
այնքան
սարսուռ
զգացի :
Ամէն
կոգմ աւերակ, աուն—տեգ աւաբԼւ
տբուահ,
Հրկի՚լուահ
• • . ։ Վեբքապէս
Հասայ
է/ապազճիենց
տափբ : Մ Լ՛ա յն հխնելո
յ՚էնեբբ
մնացահ
էին , կիսո–
•^ն կանգուն : Աւեբա/լնեբր
սիրտ կր բզկտէին
,
սան մեռահ
Հարսերոլ
պէս։
ՏանձԼւ
, խնձորի
, սերկեւիլի
հ՜առերն
անգամ
^րկիզուահ
էին, դեղնահ
տերեւներով
ու կրակէն
խաչահ
սլտոլղներով
Մեր սլարաէղփ
սօսին եւ Արագիլենց
ղո
յղ
րարտիներբ
կարհես
հա՚լկեսլսակ
էին թափեր
մեռելներու
անյայտ
գե բեւլմ աննե բուն
փրայ եւ Լւ­
րենց
բարձունքէն
կ՚անիհէին
մաբգակեբ
ու քան­
դիչ
աւագակներր
:
^"՚յՅ
եւ այնսլէս,
մենք յուսաՀատ
չենք։ Ար­
գարութեան
ձայնր
չի մեռնիր։
Գերման
մեհ փի­
լիսո փ,ան , Կէօթէն
կ՛րսէ. ֊ –
« Աստուահ
չարաթա/լան
Հաչիւ
չ ի տեսներ » :
Մենք ալ Համբերութեամբ
կը սպասենք
Հաչ–
ուեյաբգարին
:
Թ.
ՊԱՊԱՆԵԱՆ
ալ՝
զնա՚սն։
Իյնգիբբ եթէ ասոփ փերքանար
,
նորէն
փառք տանք։ Ալ էլ,կ^^
/լոլլմերր
մաՀացու
թչնա­
միներ գարձան
իրարոլ,
ուր որ Հանգիպին,
իրա­
րու
մուխ
սլիլոի
մարեն։
Ո՜վ
մչակոյթ.
ՄԱՀՄՈՒՏ
ՄԱԳԱԼ
ՍՏԱՑԱՆԲ
ՏԵՎԱՓՈԽԱԿԱՆ
ԱԼՊՈՄ, թիւ
7
ԼՊեաօ,
Րարղէն
Աիւնի, կարօ, Ա. Զօրեան
, Գուրգէն եւ
այլն)։
Պս՚ակերազարգ
: կոգքին
՛Լրայ՝
Ան՚լրանի–
/լի ն/լարր :
Յեղ.
Ալսլոմ
թ ի լ
8– —
Փեար.
18
(պատմու­
թիւն ել բազմաթիւ
պատկերներ) :
Յեղ– Ալսլոմ
թ ի ւ
9 • ֊ –
Վազգէն,
Մկրաիչ Եօ­
թնեզբայրեան,
Մօբոլք
կարօ, Աբտաչէս
Միրգայ՜
եան
եւն. (էզաակերաւլարդ)
Հասցէ .
- Բ61ւլէւ6 ձVՕ, ձ1շբ ( Տ յ ՚ Ո շ ) ՚
ՎԱՀԱՆ
ԹԷԲԷԵԱՆԻ
ՆԱՄԱԿՆԵՐԸ
ԼԵՒՈՆ
ԶԱՒԷՆ
ՍԻԻՐՄԷԼԵԱՆՒՆ։
ԼՈՏՍ ԶՈՒԱՐԹ,
՚լրեց՝
Լ– Զ– Աիւրմէլեան
, ր. տսլազր. : Հրատ՛
Նոր
Գիր»
եռամսեայ
Հ՚սնղէսի
(Նիւ Եորք)։ Տպ՛ Փա­
րիղ։
Գին մէկ տոլար։
Հասցէ
թ. Ի1օՕՈ§13Ո, ք–
Յո(1 հէՇքՅէԱքտ,
^\ւտհ&1է ՏՅքր&Տէ13Ո։ 9–/^ 250
ֆրանք։
Գիմել
Հր. Աամուէլ
ել Ա՛ Պարսամեան
ղրա -
աուններր
/լամ ու.լզակի
Հելլինակին
18 ԸէՕՈ
Fonds A.R.A.M
1...,68,69,70,71,72,73,74,75,76,77 79,80,81,82,83,84,85,86,87,88,...460
Powered by FlippingBook