ՊՍՏԵՐԱ՞Ջմ,
Թե Ի՚ՍՂԱՂՈԻթԻՒն
ԱՍտիպ յուշԽ
Եըւտըզի
դհպքհԱ
Գո1ւլա աքւհէիկեաԱ օգԱոդհԱհԱ
Համ ա շիւա րՀա
յէն
Հ ա՛նբա յէն
մ էաքբ
անոբ
աբաա
յա յաիէ
մ ամ՛ "՚-էբ
ւ
Վք՚բքեբս
առանձնապէս
,
չոլբք մտաՀոգոլաձ՜
են պաաերաղմի
խնղբաԼ; Ո ՜՜
մանք կր կա րձ՜են , թէ պաաե րաղմր
անիւուսափելբ
է եւ այսօբ ֊ վ/"ղր
կարող է պայթիլ.
ուրիներ
պակաս
յոռեաես են եւ կբ խոբՀին
, թէ սլաաե -
րաղմի
անմիքական
վաանգ
գոյութիւն
չունի։
Ո—
մ անք ա յն միաքի
են , թէ անՀ րամե չա է , առանց
ուշացնելու
, սլաաե բաղմ
ի գիմել
մէքաեղէն վեր -
ցնելու
Համաբ
բոլշեւիկեան
չարիքր ,
ոլրիշեեր
Համռզուահ՜
են , թէ բոլշեւիղմի
Հա շուե յա րգա
րր
Հնա րաւո բ է կատարել
խագաղ
մ իք" ցնե ր ո վ : իԼստ
ռմ անց
բո
լշե լիղմ եւ մոգով րգա պեաութ
իւն
^ ^ ն
կարող
կենակցիլ
եբկար
ժամ անակ ել անՀրա -
ժե շաօրէն
«պաղ՝»
սլաաելւաղմ
բ սլիաի
վե
րաեուի
« աաք » պաաե բաղմ
ի • ուրիշներ
կբ Հաւատան
,
թէ լնկերա
յին
— քագաքական
երկու
գրութիւն -
ներբ կրնան
տեւականօրէն
ապրիլ
կողք
— Կ"՚լքէ
՝>
առանց պաաերաղմի
գիմ
ելու։
Այս
մ տահ՜ո ւմնե բու
մէք ո րքան
իբատեսու -
թիւն
կա
յ , նո յնքան ելթերեւս
աւելի
բաբիկա–
մ ե ց ո գո ւթ ի ւն : Զարմ անալի չէ , ոբ
պատեբաղմի
սարսափէն
աՀաբեկուաե
մ ար գկո
ւթի
ւնր կբ փն
տռէ
աննաթլնթաց
թնճուկէն
ելք մր
թուսափե—
լու
Համար
նոր աղէտներէ : կբ տենչայ
երկրա -
գունգ
ի եբեսին
Հաստատել
տեւական
խաղաղու -
թիւն
մ բ , ղերե
մնալ պատեբաղմ
ի աՀաւոբ
ուր -
ուականէն : Աւ սակայն՝
պատեբաղմ
ի
ուբոլակա–
նբ կախոլաե է մ աբգկութեան
գլխին :
Պատերա՞ղմ
, թէ խաղաղութիւն
:
Առարկա
յօրէն
երկու
Հնա րաւո բութ իւննե
բու
մասին ալ կարելի է թեր եւ գէմ լուրք
Հիմնաւո–
բումներ
բերել
: Լաւատեսներր
իրաւունք
ու —
նին, երբ կր պնգեն, թէ պատերաղմբ
երկու
կող—
մերու
Համար ալ շաՀալոբ եւ ցանկալի չէ
յ
Աո -
փեաներբ
պատեբաղմի
պէաք
չունին
,
ոբովՀետեւ
խաղաղ
մ իքոցնեբով
ալ աՀագին
նուաճումներ
կատարած՜ են եւ ի էԼէճակի
են նոբ յաքո գութ
իւն
ներ
ձեռք
բերելու
: Ա՝իւս
կողմէն՝
անոնք տնտե
սա սլէս ու ռաղմ ապէս պաա րաստ
չեն չափ ուե
լու
Ամ երիկա
յի պէս Հգօր
ուժի
մ ր Հետ :
Տքք ո բՀ րգ .
Ա՝ իութեան
ներքին
պա
յմ աններն
ալ , ինչպէս եւ
Ա ոփետներոլ
կողմ է գրաւուած
ե բկի
րնե
բու
նե բ -
քին փիճակր
թո
յլ չեն տար նոր
աբկածախնգրու–՛
թեան
մ բ գիրկր
նետուելու
: Ա ոփետներր
սլէտք
չունին
գիմ
ե լու պատեբաղմ
ի , որու
Հեաեւանքր
կարող է ճակատագրական
լինել
իրենց
Համար։
(ԼնգՀակառակն
, իրերու
առարկայական
րնթաց^ր
կբ թե լագրէ , ոբ անոնք
ամէն կերպով
ղղո ւշա -
նան պատեբաղմ
ՀրաՀրելէ։
Ասով կր
րացատրուի
Ա ովետնե րու «խագաղաս
իբութիւնբ»
եւ « պատե–
րաղմ
ի
Հ րձիղնե րու» գէմ յարուցած
ագմ ուկր :
Պտտ եր աղմ էն կր խ"րշի եւ ժո ղովր գա պետա
կան
աշխաբՀր
, որ առարկա
յօրէն եւ ենթակա
յ օ
րէն խագաղասէ
ր է եւ սլատերաղմ
ի թ^ամ
ի : Աւ
եթէ ան ա յնպէս
վւութով կր ղինուի ու պատե -
րաղմ ական պաա ր ա ս տո
ւթ իւննե ր կր աեսնէ , ա ~
տոբ պատճառբ ոչ թէ պատերաղմի տեն^ է , այլ
պատե րաղմ ր անկարե
լի
գա րձնե լու
ձգտում
ր՝
Համաձայն
Հին իմաստութեան
թէ՝ եթէ կ՝ուգես
խաղւսգոլթիւն
, պատրաստուէ
պատե բաղմ
ի
յ
Աւ
ժողովրգասլետական
սկղբունքի
էութեան ու ո—
գիին
ծա՚ււօթ
մ աբգր
իրաւունք
չունի չՀաւատա -
լու , որ , ա յո , ժողովր գապետ ական
աղգերր չեն
ոլաա րաս տուի ր լաբձակողական
պատերաւլմի
Հա—
մ ար
. ա՚էւէնց նպաաակր
ին,^ապա
շապա1ւութիւնն
է։
Այն աՀռելի
ռաղմական
ուժր, որ,
օրինակ,
պատրաստած
է Ամերիկան
, Արեւմ տեան
Եւբո -
պա
յի
ղին ումբ
ամ եբիկեան
օժանգակո
ւթեաժ ր ,
նսլատակ
ունի ապաՀովել
տեւական
խաղաղու -
թիւնր,, եւոչ թէ նոր պատեբաղմ
ՀրաՀբել :
Առարկա
յօրէն
, ուրեմն
, երկու
Հակամ
արտ
կողմերն
ալ , կբ թուի թէ՝ շաՀագբղ
ռռլած են
խաղա ղութ եամ ր եւ սակայն՝
տմ էնքր կըպատ -
րաոտոլին պատե րաղմ
ի , եւ պատեբաղմ
ի
ուրուա
կան ր
ս պա ոնա
լի ղ ՝ կախուած
է
մ
աբգկութեան
գլէ՛ին : Պ ա շտօն ա կան պատասխանատու
անձեր կր
Հաւաստեն
, թէ պատերաղմր
այսօբ պակաս Հա -
ւանական է, քան երկու - երեք տարի առաք,
բտյց
Հանրային
միտքն ու մամուլր
ներկայիս
աւելի
զբաղած ենպատերազմի
Հարցով
, քան
երկու -
երեք
տարի առաք : կր կարծուի
, թէ ոչ ոք կ՝ոլ–
զէ պատերազմ
, րայց
ամէնքր
կ՝ապրին
պատե -
բազմի
սարսափի
տակ։
Ի՚^նչ է այս
տարօրինակ
երեւո
յ թ ի պատճառբ
:
Պատճառբ
այն է , որ պատերաղմի
բլլալ -
չըլ
լալը ամբողքապէս
կախուած է ուժէ
մր,
որու
Վրայ ոչ ոք Հաւատք ու փստաՀութիւն
ունի : Ա–
մերիկա ելԵւրոպա
այլեւս
գի տակէյած
են , ոբ
Մոսկուայի
խօսքերր
զուրկ են արժէքէ
, եւ ա–
նոր
«խաղագասիրութիւնր»
"չինչ կր նշանակէ :
Անոր
խաղաղասիրութիւնր
կրնայ
բԱալ եւ փա -
րագո
յր
ժ ը , որու ետեւբ ծածկուած
է պատե -
րաղմր։
ՈբովՀետեւ
վերքին
Հ աշուով
պատե -
բազմը կամ խազազութիւնր
ամբոզքապէււ
կախ–
« Գատաւորբ կըՀարցնէ թէ չէի"
խզճաՀարեբ
արգեօք ա յս անմեղներուն
ա յս սարսափելէ տե -
ոարանին
առքեւ։
Պատասխանեցի
թէ՝
անկեղծօրէն
կր ցաւիմ այգ տնմեզ
ղոՀերուն
փրայ,
ոբովՀետեւ
անոնք ոչ մ էկ
»/ եզք ունէ ին
զիրենք ա յս պատի
ժին արժանացնոզ,
եւ թէ ես այգ զոՀեբէն ոչ ժէկր
կր ճանչնայի : Ե" շատ ուշաա կր ցալիժ ոբ աշ -
խարՀի
ժեծագոյն
ռճրաղործր
, կարժ իր
Աուլթա–
նը աղաաած է այս պատուՀասէն
, որուն
իրապէս
աբւ
/անի էր եւ սակայն
իր անՀամար
մեղքերուն
պատիժ ր կր կրեն այս անմեղ
զոՀերր։
թող այգ
մեծ
մարգասպանր
խզճաՀարի ի տես այս
անմեզ
զոՀերուն
որոնք
իր անՀամար
մեղքը
կը քալեն
իրեն տեզ:
Այս
խօսքերբ
Համարձակ
, բարձր եւխիստ
որոշ
կերսլով արտասանած
էի, որովՀետեւ
գիտէի որ
«կարժ
իր Գաղան»
ը կը զ տնուէր
կարժ իբ վարա -
Գ"յրի
ժր ետեւբ եւ կրլոէր
Հարցաքննութիւններն
ու
աժբաստանեա
լնե բուն
բսածներր
« Գաաաւորր կբ Հարցնէ թէ ես իբբեւ
Պե
լճի–
քացի , թնշ կապ ունէի
Հայերուն
Հետ : Պատաս
խանե
ցի թէ քա ղա քա
կի ր թ ա շփսարՀր տեսած
է
տյս
ժ արտիբոս
ազգին՝
Հայուն
կրած
տառա
—
պան
քնե
րբ
վա յրագ ու վատթար
կառավարու
-
թեան
ժ բ արիւնոտ
լուծին տակ , տեսա
յ ա յգ
ան
պա շտ պան
աղղ ին ժ որթոտուիլբ
ա ր իւնա րբո
լ վե–
Հասլետի
մ
բ
Հ րամ անովբ
ե ւ իբբեւ
մարզ ու մ աբ–
գասէր
, չէի կրնար անաարբեր
մնալ այգ
ազգին
տառապանքներուն
Հանգէսլ
: Եւ Հետեւաբար
ղո -
Հեցի
իմ խիստ
Հանղս տալէտ եւ չա Հարեր
ղ ործս
մ արգա սիրական ա յն մեծ գտզա
ւիա
րա կան
ին , որ
կը
լուսա
յի թէ՝ "Ր"
Լ
թեթեւացում
մը
կրնար
բերել
Հայ տաււապան^^ւեբուն
ժէք :
« Այ" գա տ ա վա ր ո ւթ
են էն վերք
առա
քնո ր -
գոլեցա
յ բանտ ու սպասեց
ի
ճակա տագր ական
վախճանի
մբ ;
« Առտու
մ
բ
արթննալէս
վերք
լ"եց
ի
ե րկու
բանտապաՀնե
րու
խօսակց ո ւթ
իւն
բ
, լսելի
րլլ՚՚՚լ"՛–
չավւ ցտծ ձա յնով
կ՝ րսէ ին .
« Աոբլաճագ,
ասրլաճագ»
, Լպիտի
կախուի ,
պիտի կախուի
) : Հասկցա
յ ա յլեւս թէ
մ աՀուան
զատապաբաոլած
էի , թէեւ
պ՚լ՚՚՚իկ
յ " յ "
մ րն ալ
ունէ ի աղատ ա
րձա
կո ւե լո ւ , ո րովՀետեւ
րանտա -
պաՀներոլն
այգ խօսքր
կրնար
րլլալ
սոսկ
իրենց
անձնական
կարծիքր։
Ոա լց քանի
մր օրեր
՚/եբք
բանտբ եկաւ Ֆբանսա
յի Պ"լսո
յ
զ ե սպան Պ • Պ"ժ–
փառ
, որ Հ աղորզ եց ցուրտ ու սւՀաւոր
Լ՚"–ԲՐ
մ աՀուան գատապաբտուած
էի՛՛ Ա՚ւանց պտղա -
րիւնութիւնս
կո ր սն ցն ե լո ւ , անմիքապէս
թնղ
բեցի
իբմ
էն , որ զէթ ոլա ռաւ
մօրս
Վե րքին
նամ
ակս
գրելու եւ անկէ սլատասխան
մ ր ստանալու Հա -
մար
մ իքոց տրուէ ր ինծի
մ աՀավճո
իս
գոբծա -
գրութենէն
առաք
, խնգրեցի
, որ ինք
միքամ
տէր
թուրք
արտաքին
գորհող
նախարարութեան
մօտ,
ա
րլ խնդրանքիս
դոՀաէլում
տալու
Համաբ : Տ"՛—
քո րղ. օրն իսկ Պ • Պոմ
վււսո
եկաւ
Հաղորղ ե լու
թէ
ինծի
^ ա բ Հ ո լ ա ծ
է
բ
մ իք ՛՛ց՝
նամ ակ
ղրե
լու եւ
պատասխան
սւոանալոլ
Համտր։
« Նամակս
Ա7ւվէբս
ՀէՍոէսծ
օրն իսկ
ամրռղք
Պելճիքան
աակնուվբաք
կ^ք՚լլայ՝
մ՚սՀս՚վճոիո
լու—
ուած
են Ա ոսկուա
յէն :
կ ա ս կած
չկ՚սյ
է որ բո
լչե լիկնե
բու
վերքնական
նպատակբ
ժո
զո վբ զա կան կարդերու
տասլալուժն
է ՝ Հաժ ա շփսա րՀա
յին Ա ովետներոլ
Հաստատում
ով :
Այդ նպատակբ
, պա յմ աննե բու
Համ եմ ատ ,
կաբոզ
է դ առնս։
լ անմ ի քական կամ յետաձղ
ուիլ
ժամ ա -
նակի
մր Համաբ : Անդիր է , թէ ի՛՛նչ են Առս -
կոլայի
Հա շիւնե րբ
. Փո լիտպիւրօն
ին չպէ՛^ ս կր
գնաՀատէ
ւսո աբկա յական
պա յմ աննե բր եւ երկու
կուլմ երու
ուժերու տեսակարար
կչի՚՚֊ր
՝• Հ ՚ " բ ց
մբ,
որուն ոչ ոք կրնա
յ սաո
յզ սլատաս խան տալ , րա–
ցի
Փոլիտսլիւբօյէն
: Եթէ ան Հասած է այն զի -
տակցութեան
, թէ ժամանակն է
Հակառակոբգր
զգետնելու
զէնքի
ուժով
, սլատե րաղժբ կը
գառնայ
անխուսավւելի : Եթէ անոր
Հա շիւներու
ժէք չի
ժ տնե ր անմ ի քական պաւո եր աղմ
բ
,
խաղաղութիւնր
ատեն
մլն ալ կր շարունակուի : կարելի է թեր ու
դէմ
ենթադրութիւններ
ք^՚ել
Աոսկուայի
Հաշիւ
ներու եւ գիտաւո
րութիւննե
բու
մասին,
րայց
ատոնք
ենթաղ
րութիւններռւ
սա Հմտնէն
անդին
չեն
անցնի ր : Աերկ
իրողութիւնր
՛ո յն է, ոբ աշ-
խարՀի
խազազութեան
կամ պատերազմ
ի բանա -
լին կբ գտնուի Ա ոսկուայի
ձեռքր,
ի՛՛կ
Մ "ս ՜
կուան , , իր
Հն՛" րաւո րութիւննե
բով ու գիտաւո -
րութիւննե
րով , ծածկուած
է անթաւիանց
քօղով
մբ
=
Եթէ
Աովետներր
կ՝ ուղեն պատե բազմ
կ ու -
նենանք
պատեբաղմ
է
Եթէ
Աովետներր
կ *ուղեն
խազազռւթիւն
կ՚ունենանք
քս ազա ղութ
իւն :
Այս է միակ պատասխանր
տրուած
Հարցին՝
պատե րա՛՛ զմ թէ խաղաղութիւն
:
(Խմբագրական Հ Ա Ց Ր Ե ՚ եԻ՚ Րի)
(>ուբք ծանօթ հրապարակագիր Ապիտին Տ ա ֊
ւ1էււ նօբէն կը գանգատի Ամերիկացիներէն ( ճ ի ւ մ ֊
հււ՚ըիյէթ–» 22
Յ ո ^ ի " ) –
-
Ամերիկեան
կառավարութիւնը
իբբ
ղի՛ւ, ^
ուոր՚սկս՚ն
օժանդակութիւն
որո շեր է
մօաերս
Հինգ
թորփիլ՚ոՀալած
եւ երկու
բնզծոփեայ աալ
Տունաստանի :
Հապա
մե՛՛նք
, թո՚՜ՐՔՔ
նաւատորմին
ի նչ սլի^
աի տան։
Մենք կր փափաքինք ոբ Հելլէն
նալա -
աոբմր
ղօրանայ,
բայց
թ"՚–բք
նաւատորմ
ր ի%շ
սլիտի՜
րլլայ։
Վաղր երբ ոլաաերաղմ մբ ծազփ
^
Տունաստան
ստիսլուած է կռուիլ
թուրքիոյ
Հետ։
իրաւունք
չունի՛՛նք
րսելու թէ մեղի ի նպաստ
լզս,ծ
օժանդակութիւնր
խորՀբդանշական
բան մըն
է, եւ չնչին
օղնութիւնով
մը չենք կրնար
թոլբք
նաւա՚ռորմին
պէտքերուն
գոՀացում
տալ։
վՀս, .
նիցս, եւ փաստացի
պնղեցինք թէ
Ամերիկայի
կռղմէ
թուրք
նաւատորմին
եղած
օգնութիւնր
ակար է , անբաւական է :
Շատ
քիչ նաւ տրուած է, յածանաւ
բնաւ չէ
տրուած, խ՚կ տրուած
չորս
թո րփ.ի լաՀա լածնե
րն
ալ թիւով եւ ռազմական
կարողութիւնով
տկաբ
կը
մնան կարմիր
նաւերուն
տռքեւ :
ք՛անիցս
սլնղեցինք թէ օգածովային
տորմիղի
մը սւոիսլոզարար
պէաք
ունինք :
Գաչնտ1իի՚յներբ
տարրեր
սխալ
մր
զոբծեցին,
իտալական
մարտանաւեր
Ո՚ուսեբուն
ՂՐկել՚՚վ ,
այս կերպով
կր1լնապատկե՜ցին Աեւ Ծովու
կարմիր
նաւատորմ
ին ուժր
է
Ասոր փոխաբէն
մեզի
րսուեցալ թէ աժերիկ
եան
օժանդակութեան
ծ բ՛ուլ րէն
տղւսաաբար
֊
բեէլծու1յւայ
ժբ եւ երկու
լնզծուէեայ
պիտի
արր–
ուին
ժեւլի։
Տ՚ոկաւին ոչնաւ եկած է, ոչ ալ բնզ
ծոփեայ։ Եթէ
՚ւ
՚սյ
1
՚"Կ է
թրքական
նալատորմր
չատ տկար է կարմիր
նաւատորւքին
բաղդատ -
մ աւքբ :
Ո՚ուսեբր
ունին
երկու
ւլրաՀալոբ
, Հինգ յա -
ծանաւ,
22
թո րւիի լաՀա լած ,
|0
թորփիլանաւ
,
32
լնգծոփետ
յ :
իսկ
մենք
ունինք մէկ ղրաՀաւոր
,
յածանաւ
բնաւ
չունինք,
տասը
թո րփի լաՀա լած
, թորփի -
լանալ
չունինք
, տասր սուզանաւ
ունինք ;
թերեւս
ռուսական
րնւլծովեանեբու
թիւր
աւելի չատ է , եւ
իրենց
որակին ելթիվւին
մասին գաղափար
չու -
նինք :
Աւք երիկեան
իչխանոլթիւնբ
ո՛՛ր օրուան
կր
սպասէ,
թուրք նաւատորմ
ր ուժեղ .ոցնե լու Հա -
մար : Այդ պարաղային
օղուտի տեղ վնաս
կ՛ոլ -
նենայ։
Կիսամիքոցներուն
Հետեւանքբ
մէքտեզն
է.
րբ կայծակի
արագութեամր
տտրածուելով
ամէն
կողմ : կաւոաղի
ամբ..խր կբ պաշարէ
թուրք
Հիւ -
պատոսա րաննե
րն ու գեսպանատունր
, եւ կ որո -
շէ օդր
Հանել
զանոնք,
երբ մաՀաւէճիռիս
ղործա -
գրութեան
լուրր
Հասնի Պելճիքա
: Անգուսպ ամ -
բոխին
կատազոլթիւնը
կարելի
ձՐԱ"՚Ր
զսպել
,
սլելժիական
կառա վար
ութ իւնը
անզօր
կր
զ՚ք՚յ
ինքզինք ու կը դիմէ
Ֆրանսական
կառավա -
բութեան
,
խնգրելով
, ոբ
ազգու
մ իքա–
ժտութիւն
մր
լնէ Բարձրագո
յն Գրան
մօտ ,
զիս ազատ
արձակելու եւքագաքական
Հաւանա -
կան րարգոլթեանց
առաքքն
առնելու
Համար :
Կ՛ Պոլիս կըՀասնի
զգայացունց
լուր
մը, ո՜
րուն
Համաձայն այգ քաղաքին
երեք կաբեւոր կէ
տերուն
վրայ
աւերիչ
ոումրեր
սլիտի
պայթէին
,
եթէ
իմ մաՀավճիռս
ղոբծածռլի
:
« Ֆ րանսական կաո ավաըււլ թեան
միքամտու -
թիւնր ելայդ լուրին տպաւՏւ բութ
իւն ր
կ՚ունենան
իրենց անմիքական
արգիւնքր։
Բիչ ատենէն
րնդՀ •
Հսկռզութեամբ
կ*առաքնոբզոլիմ
Աիրքէճիի կա -
յարանր,
ուրկէ
մեկնելով կր Հասնիմ
վիէննա ,
ուր
գբամս կր Հատնի։ Բտ լց կովկասէն կր ստա
նամ չէք մբ,
որուն
չնորՀիլ կը ՀասնիմԱնվէրս»
•
յ " յ ^ Հետաքբքրտկան
պատմութեան
յա -
քոբգոզ
սուրճի
պատոլասիրսլթենէն
եւ մտերմա–
կ.սն այնքան տաք խօսակցոլթենէն
վերք
էգոււսրգ
ժօրիս
Հպարտութեամբ
ցոյց տուաւ
ինծի
իր փա
ռաւոր
զրազարանր,
ղոր իրեն նուիրած էր Հ– Ա–
Գաչնակցոլթիլնբ,
ի նշան
եբտխտ.ողիտութեան
եւ վարձ
անոր կատարած
ճակատաղ րական ծա -
ռտյութեան
ել կորսնցոլցած
փայլուն
գործին :
Երեք
մամուան
մտեբմիկ
տեսակցութենէ
մը
փերք Հրաժեշտ
կ՝առնեժ այս պատուական
մար-
գասէրէն
ել իր Համակրելի
տիկինէն, ոբ մաս -
նակցած էր այդ գա տա,լա րո ւթեան
, րայց
յաքո
ղած էր փախչիլ
իր շունին Հեա, ղոր միասին բե՛
րած էր Անփէբս ;
Տաճախ
իրենց
այցելելու
խոստումով
կր
ստ.սնամ իր այցե.ոոմսր, որ
37
տարիէ ի վեր
սլ.ոՀու.սծ մնացած է ցարդ անտիպ
եզոզ ձեռա -
դիր գիտական
րառաբանիս
մէք :
Լսեցի որ երկրոբգ
ՀամաշխարՀային
պաաե -
բազմի
միքոցին
մեռած է Հայուն
պատուական
այս
բարեկամը
ց
* Բ է ՚ 1 ՚ ^ °
8– գ– ՊԱՊԷՍԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
