Բժ՛
ՀԵՒՈՆԳ
ԱՃԷՄԵԱՆ
ՄԻՒՆԻԽԻ
ԳԱղԹԱԿԱՅԱՆՆ
ԱԼ ԿԸ ՊԱՐՊՈՒԻ
ա ա Ց Ն ե Ր
ԳԱՒԱՌԷՆ
Վհրջերս ցասւվ եւալսրդած էինք թ է օդանա–
ւ֊ի արկածի մը զոհ զացած է Րժ • Ղեւոնդ Աճէմ -
եան, իբ կնոջը եւ ռւրիշ 58 ուզհսւբնեբոՆ հեա ,
Մ– ՚նահանցներուն մ է ջ ։ իբ բարեկամնեբէն
Գ–
Ալան կը ցրէ այս տիուր առթիլ,
Հայրենիք\ւ
մէ ջ ։
Շ
III
է՛ւ
Հինէն
կւլ
ճան^ամ
Բ<ք– ՚ Աճէմեանը,
" ՛ յ ն
օրերէն
երբ
ան կենսոլբախ
եւ. գեղանի
երիաա
֊
սաբգ
մրն էր. եկահ
էր Պիէէճիկէն՝
ուսանելու
Համաբ
Այնթապի
Ամերիկեան
Գոլէձին
մէշ–.
Այգ
Հաստատութեան
մէք,
որուն աղգա
յին
գիմ
ագիհբ
քիձ
մր տմգոյն
րք/ալու
Համբաւն
ունէր , ինք
կր
ւգաականէր
այն
շր քանա
կին
, որ կ՚եո֊եւեւիէր
աղ -
գա
յին ղար թօն քուի , եւ կր թմորուէր
յեղափոթտ–
կան գաղափարներովդ
. . . : Այգ
օրե րր
Համ իտեան
գաման
օրերն
էին :
Գոլէճէն
վերք
ժրնեւ
գաղահ
է
բմշկութիւն
ուսանելու։
Աււաքին
Համա շխա բՀա
յ ին
ւգատերաղ֊
մ ին ան ալ բռնուահ
է ր թրքական
թակա
րգին
մէք
ստիսլուելով
հառայել
թրքական
բանակին
է
ձ,ակառակ
անոր
որ թրքական
բանակին
հառայուլ
Բ"Լ"Ր
՚՝՚"յ սսլանեբ ,
ղինուո րականներ
,
նաեւ
բմիշկներ
, գեղագորհներ
կամ
անասնարոյժներ
5
Ր՚՚լ՚՚ՐՐ
սսլանգի
ենթաբկուահ
էին Հայկական
նա–
Հանգնեբու
մէք, ինք սակայն
կբղահ
էր "ղք վե ~
րագառհալ
մինէեւ
Վ^ան երկարող
իր
հառայութե–
նէն
: Ժ՚սմանակին
ուրախոլթեամ
բ լսեղի
իբ ա
-
ղատոլթեան
լուրր : Այգ
օրերու
թերթերր
գրեցին
որ Տ ոքթ"
րր Աղատ
Հա յաստանի
Հանրապեաու
-
թեան
կողմէ
ժրնեւ
գումարուահ
միքազգ՛ային
կարմիր
հյաչի
մողովի
մր մասնակղահ
է ։
Վեբքապէս
Տ ՚ ՚ ք թ • Աճէմեան
եկաւ
այս Հիւ -
րրն/լալ
երկիրր
եւ չարունակեց
իր հառա
յութիւ
նր մեր
Համայնքին
: Ան ունեցաւ
երկու
զաւակ
֊
ներ , երկու արուեստագէա
ղուստբեր՝
Մ աբօն
եւ
Ան՚սՀիաբ
%
Բանի
մ ր ամ իս առաք
քով
քովի նստահէ
ինք
էէիւ Եորքի
Հ. Ե՛
՚յ՚աշ^ւակղոլթեան
կաղմակեր
—
պահ
մէկ
Համերգ.ին , ի նպաստ
Հայասաան
քէմ՛–
վ՛ի • Տ"քթորբ
կոկիկ
գում արով
մբ
քաքալերեց
երիտասարգնե
բու
ձեոնա րկր : Աւագ , մեր
" ՛ յ
՛ ւ
օրուան
տեսակցութիւնր
սաՀմանուահ
էր. վերքի
նր
րլլալու
;
Հաւատաւոր
ու աւ^ւիւ
Հտյ
մ րն ալ կբ
մեկնի
ա յս աշխարՀ էն առանղ
տեսնելու
մեր
աղգա
յին
բաղձանքներուն
իրականտղումբ
՚.
ճտկատագրի
մէկ
քմայքն
էր, որ
բաբեՀամբոյբ
եւ
իր հառա յութ իլննե
րո ւն մէք անագմուկ,
քնա—
իսնգրութ
իւննե րէ միշտ
Հեռու
մնաղոզ
Վեւոնգբ
եւ
իբ
կենակիղբ
զոՀ երթան
անգութ
արկահի
մ ր ;
Գիտո։ւթիւնր
գե ռ շատ
է գաճաճ
րէւութեան խեն՝,քէՏ,
թութ
իւննե
րր սանձե լու
ճիպ.երուն մէք :
Գ
՛ԱԼԱՆ
Բորէայի
պաբտոլթիւններբ
մեհագոյն
ասլտցոյցր
կր կազմեն
III
յգ վնասին
յ
ԱսգԻ
^^ՔՈ.
"՛յն եգաւ
որ Ամերիկա
ա լսօր
կբ
ււտիպոլի
տասր
մ իլիառի պատե րազմ ական
վարկ
բանալ,
նոբ զօրարամիններ
կազմակերպել
, աՀա—
գին
մարգու
կեանքին
գնով : Մենք
1լ՝ուզենք
կա
րելի
եզահին
է՚"փ գօրաւոր
Ր1Է"՚Է,
Հարաւային
Բոբէա
քի բախտին
չարմանանալոլ
Համար
;
Եթէ
Ամերիկա
չպի՚"ի
՚""՚յ,
Անգ/ի՚"յէն
ա -
զենք ։
ՄԻՒՆԻԽ,
16
Յուլիս.–
Սիրելի
«Յառաի
,
փերքին
թզթակցութիւնս
է , որ կբ գրեմ : Այս
"՚–,
միս
, 15
Հայրենակիցներ
գէպի
Մ -
ՆտՀանղներր
կր մեելնին,
որոնց կարգին
նաեւ ես։ Անացտհ
Հտ–
յերուն
թիւր
60 70Հ»
էանցնիր
: Շ՛ատերր
գոբհո–
ղութիւննեբր
յառաք
կբ տանին
եւ չուտոփ
ձամ
-
բայ
պիտի
եԱեն
ՀետզՀետէ
: կամուիխն
Հոս
մնալ
ուղողներուն
թիւր տասն
է ։ Եբկոաասնեաե
մրն
ալ Հիլանգ
ել կամ
անցեալին
մէք
ոսաիկանու
-
թեան
Հետ
գորհ
ունեցահնեբ
կր մնան :
Ասոնց
ւ1
էք կան նաեւ՝
անմեղներ
, որոնք ցարգ
յաքողահ
եւ մեկնահ
կ՚րԱային,
եթէ
ԱՆՋԱյի
ներկայա
-
ցուց իչներր
սրտով
ա չխատէ ին : Անոնց
յաքողու
-
թեան
Համաբ
այմմ
մեհ քանք կր տանի
Բմ .
Հ–
ՕՀան եանբ ; Ըստ
ե րեւո յթին
, մ ինչեւ Գեկտեմբեր
,
Հաղիւ
25
30
Հայրենակիցներ
պիտի
մնան
ամ–
բոգք
Միւնխէնի
մէք :
Հրամե շտ ի ողքո յննե բոէի^ սրտագին
չնորՀա
-
կալոլթիւննեբ
/չր
յա յտնեմ
Հ
^Աառաք^ի
,
աւելի
քան
եր/լու տարի
թե րթ
գր/լե լուն
Համ ար :
Շնոր–
Հակալութիւն
նաեւ
Պ– Պ– Ա– Զօպանեանին
,
Մ •
Պարսամեանին
,
Հ -
Բ. Ը. Ա ի վարչութեան
, Կ ՚
Խաչի
տիկիննե
բուն , իբենց
ուղտ րկահ՜ գիրքե
բուն
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
ՄԱՐՍԷՅԼ,
20
Յւյւչիս
• - Իր վե րակազմ
ու
-
թենէն
ի վեր^
Համաչ աբսանճաղէ
Հայրենակցա
—
կտն
միութիւնր
Մարսէյլի
մէք լհուահ
է
Հիմնա–
//ան
՛շի՛
՛նքի
:
Համ
I
՛ր :
Սա– Պօյանեան
ՄԱՐԶԱԿԱՆ
ԿԵԱՆԲ
ՄԻՒՆԻԽ
Թէնիսի
աիսո յեանր՝
Մ աքս
Պա
րոնեան
, ոբ վե րքերս
Համալսարանի
բացառիկ
չքանչանին
ել վկայականին
արմանացահ
էբ,
րսա
օբինի մասնակցե
լու
Գե րմանիո
յ Ա վւոբթ Ա/լտգե–
մ ինեբու
վկա
յեալ
ուսանողութեան
ֆինալ
մ րցու–
մ ին , պիտի ճակատէ ր յիչեալ
Հ ամ տ լսա րաննե
րո
ւ
280
մ աբզի1լնեբր
պարտութեան
մ աանոզ
վերտին
տիսոյեանին
զէմ, ի խնղիբ
Միւնիխի
Համալսա
-
բանի
ախոյենութեան
: Այգ
280
մարզիկներուն
յաղթականն
էբ ԲաՀ
լ ՊոլրքՀարթ
,
վկա
յուահ
Պաարն
- Պաալն
մարզական
Ակագեմիա յէն։
Մբ՜
ցումին
ներկայ
էին
18.000
Հոգի
:
Պքւրքաբթբ
, երկու
մեթբ Հասակով
եւ Հա
-
մապատասիսս՚ն
հանրութիւնով
Հս/լայ
մր ել թե—
նիսի
Հիանալի վարպետ
մլն է : Ամիսէ
մր ի
վեբ
չրքաններու
մտբզիկ
ուսանողներուն
մի առ
մի
յա՚լթելէ
վերք
, ա յսօր ինքնավստաՀ
կր խա՛լար
,
Պաբոնեանին
ղէմ : Այս Վերքինն
ալ
չա բա թէ մ՛ր
ի վեր
արղէն
փո րձե ր կատարահ
ու
պատրաս
—
աուահ
ր լ լ՛ս լոփ՝ վճռականօրէն
յտ՚լթելու
մտքով
մ ա րլլագա չտ
ելահ
էր :
Գերման
ախոյեանր
սկսալ
կաաազի
յարձա
—
կողականով,
եւ
25
վայրկեանի
մէք չաՀեցաւ
ա -
ռաքին
չր քո՛նր
6
4 ։
Աակայն
նկաաելփ
էր
որ
իր լա յն կոլրհքր
փքոցի
պէս
Հեւալ
սկսաւ
:
Երկրորգ
խազին , Պարոնեան
անցնելոփ
յարձա
—
կոզականի
, սքանչելի
նչանառութեամբ
Հակա
-
Հաբուահնեբ
/լր տեգաղնէ
սուրացող
գնգակնե
-
բուն՝
եւ աՀա
իրարու
վրայ
կր չաՀի՝
Բ– Գ՛ եւԳ •
խաղա չբքաններր՝
6
1 , 6
0,
ել
6
1
^"՚
Ի
՛է"՛
I"I՛
է
պաբաութեան
մատնելով
օրուան
Հերոսր,
Հետե^—
ւարաբ
Մ իլն խէն ի Ա փօբթ Ակագեմիին
գե ր ա՛լան–
ցութ
իւն բ
ա սլա Հ ո փե լո ՛է
լն՚էՀ անուրին
փլ՛այ
Ն՛՛՛ի՛ ագ՚սՀ բ
բա ր ձ ր ա իսօ ս ո վ
չնո ր Հաւո
րեց
Հայա՚լւլի
մ արղիկր
եւ իր ուսին
վբայ գրաւ
ոսկե–
զօհ պսակ
մբ,
Օշք Տւ€ՏՇք
ՀԱխո
յեանր)։
Թզթակից
Համազզային
ղետնի
էիրայ
կր ղոբհա/քցի
բո–
լոր
անոնց
որոնք
մէկղի
ղնե
լով
Հ
^թեբխաչ
մար
-
զանքներր»,
Ւնչպէս
միչա
կր չեչտէ
մեր
"իրելի
« Ցա՛ւա ք ֆր , կբ
սատ արեն
ազ՚լասլա՝^ պանմ ան
Ա ուրիո
յ ել Լիբանանի
մեր
նոբ
ս/ւ
րունգի
^"՚յ/՚ցի
գաստիարակութեան
գորհր
ձգելով
Ամե–
րիկայի
Համանուն
միութեան
, մենք
ֆրանսարնա/լ
Զաբսանճագցինեբս
եւս
1լ աչփսատինք
Հաստատել
Հայե րէնի
գաս
լնթաց
քնե ր ուր որ Հնարաւո ր է ,
միեւնոյն
ատեն
օւլնելով
մեր կարօտ
Հայրենա
—
կիցնե բուն : Այս
ա չվսատան^ե
բուն
զուգբնթաց
մ իքոցներ
կբ
ստե՚լհենք
իրարու
քով
Հաւաքելու
մեր
Հա յրենա կիցներր
ել սլաՀ
մ ր
վեր ապր ելու.
մեր
բնագաւառի
սովոբութիւննե
րով
ել
աւան
-
գութիլննեբով
:
Այգ՚գիոի
օր մլն էբ
Յուլիս
16/
Վաբգավառի
կիրա/լին
զո բ տօնեց
ինք
ղա չտաՀանղէ
սով
մ ր ։
Մարսէյլի
բոլոր
չբքաններէն
Հայրենակիցներ
ե -
կահ
ել լեցուցահ
էին պարտէզբ։
Կէսօրէ
վերք
մամր
Յին սկսալ
Հանգէսի
պաչաօնական
մասր
,
նա ի՚ագաՀ կարապետ
կաբա պետե անի
խրախուսիչ
խօսքե րով : Չարս անճա գի նոր սեբունգէն
կար՚լ՚՚վ
արտասանեցին
ել երգեցին
օրիորգներ
Ե՚լս՚՚՚րեթ
Պօ՚լոսեան
, Մարգրիտ
իչի՚անեան
,
Ալի"
Աար
-
գիսեան
(Լէ Միլէն)
, ՎարգուՀի
կարապեաեան
եւ
Փոլէթ կարապեաեան
: Նուազեց
փոքրի/լն
Յ
՛Ա–
րութիւն
ի չփսանեան ; ինչպէս
մ իչտ , ա յս
անղ ամ
եւս իր արտասանութեէսմբ
հավւեր
խլեց
Օր •
Ա–
նաՀիւո
Բօլոյեան
(Լէ գՕլիվի
Ն՛՛ր
Սերունղէն)
,
նո յնպէս
Օր • Բն՚սբիկ
Զո րպա ճեան
իր մենա սլա
-
բերով
:
0
բուան
բանախօսն
է ր Մ աբաիրոս
թաչ
-
ճետն , որ ի տես
Հ ա յրենակիցնե
բու
մ իքեւ
Հաս
-
տատուահ
Համ երա չխո ւթե ան եւ խանգավառու
-
թեան
, խօսեցաւ
կրակոա
ճառ
մ ր : Պարզե լէ վե
րք
անցեա
լին
մեր ա յնքան
բեզմնալոբ
ա չխատանքբ
,
քե րմ ապէս գնաՀատեց
Ամ ե րի/լա
յի
մ եր Հա
յրենա–
կիցներր
, որոնք
\
20
աչակերտներու
ամրողք
Հո
գր ստանձնահ
են Աուրիոյ
ել Լիբանանի
՚լանազան
գսլրոցնեբոլ
մ էք
( ութր
զո յւլ
ճեմ ա ր աննե ր ո ւ
մէք)։
Յետոյ պաամական
ակնարկ
մր
նեաելով
Ջտրսանճտգի
՚իբայ , եգրակացուց
.
^Յարգանքի
արմանի
են նաեւ
ա յս տեզի
մ եբ բուռ
մ բ Հա
յրե–
նակիցներր
որոնք
իրենց առօրեայ
Հոգերէն
գուբս
,
լհուահ
են ա շիատանքի
կաւլմ ա ւլե րպե
լ՛ւ փ
մեղ
Զաբսանճագցինեբս
: Մ եր պա րաականո
ւթիւ նն
է
գօբափիգ
րլլ՛ա
անոնց
ել ոեւէ
կոչի պատասխա
-
նել
ներկայ՝»
"։
կարգ
մբ
Հայ րենա կիցնե
բու
կոգմ է ե՛լահ
նբ–
ուէրներ
փիճա կախազի
գբուելուի
կոկիկ
չաՀ
մ ր
ա պաՀ ո փե ց ին Ա իութեան
: Տէր
եւ Տիկին
Արսէն
Նորո քեան Հազար , ել Հա լրենակից
Մ •
թաչճեան
500
ֆրանք
եւս
նուիրեցին
: Մ եր չնորՀակալու
-
թիւննե
րբ
1
Հանգէսր
չարո ւնա կուեց ալ եւրո սլա
-
կան
պ՚սբեբոփ
զ լխաւո րութեամ
բ Ա -
Զէօբէկճեա–
նի նուագախումբին
: իրկունբ
ուչ ատեն
մո՛լո —
փոլրղ բ գմուարաւ
բամնուեցաւ
ստեզհուահ
աաք
մթնոլորտէն
:
Չարսաննագցի
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(136)
մ
հ՛
I
\
^1
I (•
8
ԵՐԿՐՈՐԳ
ՄԱՍ
Նրա
ուչն
ու
միտքր
գէպի
այն կոզմն
է
ղարձահ
, ղէպի Պտղաաա
: ԱՀաւոր
պատեբազմ
պիտի
լինի.
մինչեւ
որ Պաղաատբ
չրնկնի,
իմամ–
ներր
գերոլթիւնից
չեն ազատուի
: ԹաՀմազր
գի
աէ թէ ինչ գմուար
գորհ
է գա
, բայց
չէ յուսա
-
Հատւում
, պաարասաւում
է , իսկ իրան
չրք ապա–
տոզնեբին
ասում
է , որ ՛լեռ մամանակ
չէ : Տես–
նո ւմ ես,
Մելիք , որքան
նա Հեռու
է մեղանից
••
Գոլ
էլ, ուրեմն
, Հաստատում
ես, ոբ
մենք
մենակ
ենք... Բայց
մենակ
ոչինչ
չենք անի
...
Մելիք
Աւանբ
նոբից
սկսեց
իբ
անցուգաբձր,
նորից
թազուեց
մ աքե
րի
մէք։
իսկ
երիտ ասա
րղր
եբեսբ
ղարձբեց
ղէպի
սարերր։
Այս անղամ
նա
չբ
հահկեց
Հեռանալու,
բոլքի
մէք
լնկնելոլ
ցան
-
կութիւնբ
:
Եղանակր
մի մութ
զիչերուայ
չափ
նպաս
տաւոր
է , ասաց նա • ես ՃանասլարՀ
կ՝լ՚նկնեմ
Հէնց
տ յմմ
եւ
կ բ
՛լ նամ
ուզի՚լ
:
Այսպիսի
մամանակ
^ " յ լ Օսմանցին
չի ղուրս
գայ
իբ տաք
անկիւնից
է
որ տեսնէ
թէ ոփ է գնում ճանապտրոփ
:
Րայց
մի քանի մամանակ
աոաք
ես
յ " յ "
ունէի,
յանկարհ,
կարճ
լռոլթիլնից
յետոյ.
չարունակեց
Մ ելիքբ , կարհես
չլսեց
Ասլանի
խօս
քերր
է
Հիւսիսր
կամ
Հարալր
. . . երկուսից
մէ
կբ ձեռք
կբ մեկնէ
մեգ , ասում
էի
ես
։
Անցեալ
Ուրբաթ
օբբ Հոռեկա
յ փանքում
յա յտնի գարձաւ
,
ոբ չպէտք
է յոյս
ղնել
Հիւսիսի
փյւայ։
Վրտստանի
Հազիւ
է չունչ
քաչում
, երեք
անողորմ
թչնամի
-
նեբ
ներքին
խռո փութիւննե
ր ր , Լեզգինեբբ
եւ
Օսմանցիներր
կեղեքում
են այգ ղմբախտ
երկիրր։
Վ^բաստանից
ղէնբ , սարերի
մ իւս
կողմ ում
, կա
--
տարետլ
լռութիւն
է աիրում
: Պետրոս
թագալոբր
իր
Հեա
գերեղմ ան աարտլ
մեբ
բո լոր
յո յսերը •
այմմ
Ո՚ուսներբ
չեն նայում
ղէպի
մեբ կոգմեբբ
,
թէեւ
չարունակ
յո յս աալիս
են : Վանքից
գուբս
ե/լայ . ձ՚էիաէի
թէ գէպի
որ կոգմ
գարձնեմ
իմ
ձիու
գլուխր
: Արեւելք՚ււմ
Մուզանի
անապատն
է, աբելմուաքր
Օսմանցիներին
է պատ/լանում
:
Մնում
էր Հարաւր,
էլի Պտրսկաստանր,
սլա ռ՛ս է. ,
մ ա չո լահ
Պարսկաստանբ
• • • Նա
չատ
Հաբ
-
ուահներ
է տուել
մեզ րայց
աւելի
փաա
Հար
-
ուահնեբ
ինքր սաացել
է ոլրիչներից
: Հին գագա–
նբ
տյմմ
մի լէ չ է , որի փրա
յ աչք
են տնկել բագ
մաթիւ
արհիւներ
\ Րա քց նա գեռ
ճիրաններ
ու
ա–
տամնե ր ունի : Օսմ անեան
ղօրքերից
մ ի
բաւական
ստուար
Հատուահ
գնաց
այգ
զազանի
գէմ
եւ մեր
Գիւլստանն
ու Ջրաբեբգր
ա յլեւս
ա յնպէս ոտնա
-
կոխ
չեն , ինչպէս
առաք : Թոգ
գազանբ
քիչ
է լ
մռնչայ,
քիչ է լ Հանէ իբ ճանկերբ,
Օսմանցիների
մի մասն
է լ /լր Հեռանայ
մեբ եբկբից
: ԱՀա
եւ
օգնութիւն
. • .
Այլե՚-ս
չեն Հեռանայ...
ԹաՀմազր
չուտով
կը քաչուի
Խորասանի
կոգմ երբ , ոբ ա յնտեզ
Հան–
ղարտ պատրաստուի
է
Ուբե՚քն
Հարաւն
էչ չէ
օղնում...
Աենակ
ենք, ուր որ գնում
ենք, ճակատներս
խփում
ենք
քարերին։
Մեր մէք,
տնային կերպոփ,
գուցէ
Հր—
նար
լինէր
մի բան
մ տահե
լ
յ
ղլուխ
բերել։
Գիւլս—
տանր , Զրա րե րղր
, Գիզակբ
եւ դրանց
Հետեւելո՚է
նաեւ
Խա չէնբ կտրող
է ին մօտ
Հինգ Հազար
մ արղ
Հանել : Բայց
ո՞ւր
է կռուի գաչար
:
Օսմանցիներր
նստահ
են մեր տներում
. գուբս
անել նրանց
չէ
կարելի
, իսկ
կռուելու
Համար պէտք
է , որ
մենք
գրոից
սկսենք
եւ սբոփ ու Հբոփ գնանք
մեր
տների
փրա
յ • • • Բացի
ղրանից
Վաբանղան
• • •
ԱՀ
,
եթէ
կարելի
լինէր
կտրել
նբան , գէն
գցել
մե՚լանից
:
Բայց
ւլա անՀնարին
է. Վարանդան
մեր Հին՛է Ա ե–
լիքութ
իւննե ր ի մէք ձեռքի
կամ
ոտի
տեղբ չէ բռ—
նույ^
, որ կտրենք
ու
Հեռացնենք։
Նա մեր սրտին
չտտ
մօտիկ
տե՚լն
է, եւ
սուր
մ խէ
՛ւ
ա յգ տեղբ , անխելքութիւն
կր
լինի : Թչնա
մին
շաա
պինգ
է նստել
այնտեզ
եւ մեզ միչտ
կր
քարգէ : Գբսում
օղնոգ
չկայ,
իսկ տանր
ոգբալի
է
մ եր գ րութիւնբ
:
Մ եհ
սխալ
էբ Վաբանղան
կանանց
ձեռ
-
քին
թուլնելր
, յանկարհ
տաքանա լոփ ասաց Աս
-
լանր
:
Նա
մ ոռացաւ
որ ա յղ կանա
յք Մ ե լիք
Արանի
Հարազատներն
են • այդ
փայրկեանին
նրան
տան
-
քոզբ անարգար
իրողութիւնն
էր : Գիզա/լի
տէրը
,
սակա
յն , չատ
մ եղմ կերպով
նա յեց
նրան ,
նո
յն
իսկ
Հաւանութեան
նչան արաւ գլխով
:
Ասլանբ աոաք տարաւ
իր իսօսքր տ
Վաբանղան
պէտք
էր յանձնել
տզամարղի
,
եւ
այմմ
նա մեր Հիւանդոտ
կոզմր
չէբ
լինի
-
Fonds A.R.A.M
