•.^•^.–•լ–––.–7^.–
լ
^^լ–,
։^,յտ^յ
՜ ՛ .ո՜ւ–՛–
է 6
ԱՌԱՋ»
ՎԱՐԴ110,Ա()–
ՏԱՐՕՆԻ ՏՕնԸ
ՏաքօԱի
րՍւսջՕջմաԱ ՅՏաԱեակը
ՕՐՈՒԱՆ ԳԻՐԲԵՐԸ
« Վ^ա րգաւԼառ
է , ա ա ր օՆ ա 1չւււՆ դալար
դա
շ—
աեր
սէրէոս
(լոլւլէ
, Աուրր
կարասլետ
ւԼաՆրի
րա–
1լէ՚է> ո լէսաալւա
րՆե
ր սէէրաո
1լ՝ուգէ ,
ւլ էն
ԷՆ
Հոսէ
""1.
Բ1"՝
I՛
է ՛՛ւէ" ՝
՚ լ ե ղ ո ւ ֊ է
է՚նե
ր
չուրքս
րաղմ է՛ե ,
Աա
֊
էէ է/լո՚նեւ՚ւՆց
ղունղերր
յաւլթ
, սսլաոաղէՆ
սէրաս
վ՝ուղէ
^
^ արօ՚՚ն
—
Տուրուրերա^Ն
• • ՚
1ւ) ո րա իւո ր ~,ո լրդ
ել ՚էրաշափառ
աՆուՆՆեր
եՆ ,
աՆյէշաաաէլ
ժամաՆաէ^երու
մէք ձՆաէէ ու ւլօրա —
ւլած՜ եւ էբրեւ
սրրաղաՆ
աւաՆդ
մր մ՛եղէ
ձղուած՛
:
Տ արօՆԷ պարաոլթէ՞
ւՆՆ է որ կր սաօՆեՆ
թէ
յաղթանակր
:
եթէ
ոլարաութէւՆՆ
է
,
ԷՆչո
^լ
կր տօնեն
:
Ջէ"՛
րաւեր
կսկծալ
ու յէ չատակԼ
լ մ էա
յն , որ
յ՚՚՚ք՚՚ՐԳ
սերուն
ւլն
Լ
գեերր
րսբ
ւմ ռււՍեն
ո ր&ուաւ
դոր
.(սալներր ,|
ղղւււշանան
ղանոնք
կրկնելէ
,
Բ1Լ՚"ն
՚էեււատես
,
իորաթափանց
, արթուն
եւ ղղասա
:
Այդ սլէս կրնան
աււա
րկե
լ անոնք
որ
արէւն է
Նուէրաբե
րում է յան դգնո ւթենէն
ղուրկ
են , երկ
-
շո սւ
Լլ
անա
ր է • . •
Րա
յց Տարօնր
չէ սլարտուած
:
ՆաՀատաէ^ե
ր ունենա
լր
սլա րտ ութ էւն
չէ :
էյւ
ո՛^
ր աւլղն է որ էր յաղթանակներու
շարքէն
մէք նաՀատակոլթԼանց
էքեր
"՛լ չունէ
է
Տարօնէ
յաւլթանակն
է որ կր տօնեն , ւէասն ղէ ,
Տարօնր
մ է չտ ալ ւլէտցեր
է մարտնչէլ
եւ էր
ա -
րէւնր
ղոՀաբերել
աղատութեան
եւ
անկախու
—
թեան
նուէրական
ղոՀասեղանէՆ
, «Աոէւծ
Ա ՀԼր
»է
օրերէն
մէնչեւ
մԼր օրերր
:
Հէն
է եւ Հարուստ
Տարօնի
պաամութիւնր
,
արիւնատառ
ել յաղթա պանծ
։
Հերոսներ
ուն/.նա լ՝ կր նչանակէ
յաղթական
րլլալ , երր անոնք նպատակ
մր Հետապնդած
ու
ՆաՀատակուած
են ւ
Աղղերու
սլատմութեանց
՚ ^ է ք սակաւաթիւ
են
Գէորղ
Ջավոլչներ
, Աերորներ,
Հրայրներ
, Ա քօ -
ներ
եւ նմաններր,
որոնք Հարաղատ
յաքորդներ
Հ անղ
իս ացան
«Ա ասո
ւնց է
Գալէ
թ ԷՆ»
:
Տարօնր
Հարւց
աչէյարՀԷ
սէրտն
է եւլած,
տ–
նոր ^չերակր,
անոր
«.֊հաւատոյ Հանգանակր
» եւ
անմ աՀութեան
նե ր նչա րանր
:
Ջե րթանք
շատ
Հեոունե
րր : Ակնարկ
մ ր՝՛
մեր
մ
օտալո
ր անցեա
լէն փրա
յ , ե րր
մեր
ա
շխարՀԷ
անարէներր
էրե^ււ^ սնձէն
ու ւլանձին
մէայ՚)ւ
երկր—
պաղող,
քաղցր
ու ւոանհլէ
կր Համարէ
էն ստրկու—
թեան
լուծր
արիւեամանդ
, մԼր պապերն
ու
Հայ
րերր
կԳրդէին
Ս աաււնն ե լսւլ սւպստաւքբե ց
Աշխաբհի մէջ հանեց թունդ,
Ամեբիկան, Եւբոպ ցնցեց
՚ք՚աջաց բանակ, դունղացունւյ ։՛
Պարղ, անպաճոյճ
երդ
՛քր՝ րայց
աղբէււր
մր
ներ փչումի
եւ ժամանակաղից
պայմաններու
եւ
Հոգե բանո ւթե ան պատկե րաւո րում ր :
Աասուն
, Մ՚՚ւշ
, Տալւորէկ
,
կէլիէկիլղան
,
Անտոք
ու
կուխսսար
, կեփին
Ոէ Ա՛
ա
րա թո ւկ , Հե -
րոս ական
գ րուաւլ նե րու , ւլե րմ արղ կա
յ ին
^ի՚1 երու
եւ անօրինակ
ւլոՀարերոլթեաՆց
մՀկ մէկ
յուշար
ձաններ,
արիւնատառ
րայց Հրաշափառ
պատմա
-
գրքեր
:
Ջրնկրկեցաւ
Տ՚"րօնր,
երբ
«Մ"րայ
Մելիք
»ր
Րագին
ու
կող րաղ էն , Ա իւ ղ ին ու Ջ՛" ր խաղ էնր ,
գրկեց Աասմ ա
յ քարն
ու
Հողր տակնոււէրա
յ
րնե–
լու
է
Ջլ^ւկրկեցաւ
Հաղւսրանուն
բոնակա
լնե րու
, ա—
րէւնարբու
բռնակալներու
աոքեւ
եւ մնաց
մէշտ
րարձրաղլուխ
եւ անյաղթ
, անսասան
էնչպէ ս
Նեմ րոլթն
ու Գրգուո ր , ին չ՚ղէ ս Մ ասիսն
ու Ա ի -
փանր
:
ՄՕէոեցէք
փերապրող
Տ"՚րօնցիին
, դպէք
իր
ղգացումնե
րուն , փիրաւորեցէք
իր
ա
ւան
ղ ական
մտածումներր
, ան կ՝րմրոստանա
ք , փասն ղէ , ր՛ք—
րոստ
եւ անխորտակելի
լեոներուն
անանուն
ո -
ղիէն
բեղն
ալո
րուած
է :
Հեղնանքր
, կշտամրանքր
մաՀացոլ
Հարուած
ներ
են անոր
Համ ար
; կեղծէք
, շո ղ՚ւ քո ր թ ո լ թէլն
ու քծնանք
տեղ
չեն դա եր գեո. անո ր շէտակ
եւ
անկեղծ
սրտէն
մ էք : Տգէա
րլլա
յ թէ
ղ էտակէց
կամ ղարգացած
, ան
րմ բոստ
է եւ ղարմանալէ
չէ :
Տարօն
- Տ՚՚ւրուրերանր
անմաՀ
է , վասնղի
,
չփախցաւ
մաՀէն
եւ Մքօներ
, Հրայրներ
,
Գէորղ–
ներ
4՛–
նման Հաղա րաւո րնե ր ծնաւ
եւ ղոՀարե րեց :
Անո լրանա
լէ է , որ Տարօնր
չունեցաւ
Վ^աս —
պուրականէ
նպաստաւոր
գէրքր
եւ
րախտակէց
դարձաւ
անմաՀն
Ուր՚յ՚ային
, բայց,
քանիցս
պան
ծալի
իր Հե րո սամ
ա
ր տնե ր ր ունեւլալ
եւ մեր աղ -
ղ
ա
Ան դո
յո ւթե
ա
՛՛ւ սքսւՀպանում
ին ամ էնէն
ամուր
Հիմնաքարր
Հս։՛ դիսացալ
%
Տարօն
- Տոլրուբերանր
Պարսկաստանի
ան -
կաիսութե
ա
''-1
եւ սաՀմ անադրական
մ
ա
րտն չ ումնե
րու
մէք
ւ։ււ իր ինքնայատուկ
էքերն
ունի
:
Աւ ղարմանաւի
չէ որ մինչեւ
այսօր
ալ պա ր–
սիկ
՚ա
ոլղներր
անոնց
ղոփքր կր Հիւսեն
;
Մի՛ ւ1ւս1սնաք, եղբայբնեբ. Պօղոսը եկաւ ,
Ան քաջերուն քաջն է, մոսինբ բեբաւ :
.՚յ>7սէ՚ք ինչաէս
1ւո
ւհա|«)ի թշնամին անիբաւ,
թ՛էեւ Պօււոսը մինակ է եացարին դիմաց :
Երբ յետագա
րձ ակնարկ
մ ր կր նետենք
իր
փւառաՀեղ
անցեալին
վրայ , կր տեսնենք
որ
Տա
րօնր դարերու
լնթացքին
եղած
է Հայկ.
մշակոյ
թի վառարա՚ե
: Ան տուած
է մտքի
եւ դբչի
տի
-
տաններ , աղատութեան
Հերոսներ
եւ
աղդա
քին
վւառքե ր : Տարօնր
կեգրոնն
է ր նաեւ
Հայ գ
իլցաղ–
նականին,
ՎաՀանդնի
ել ԱնաՀիտի
:
Հոն
էին
Մովսէսն
ու Ա • Մեսրոպր
ել վերքապէս
Հոն
էր
Մ ամ ի կոն ե ա՛ե Տունր
որ տուաւ
ա յնքան
մ եծ
Հա
յ–
րենա սէրն երու փաղանգ
մ ր :
Տարօնի
անմ աՀ ղալակր
, Հացեկ
գիւղի
Ա
.
Մ եսրոպր
ւէ՞
Ր "Ր
"տեղծեց
Հայ գիրն
ու
ղ րա
կա
նութիւնր։
Նոյն
շբքանին
Իյ որոնք
գի՚֊գացի
Մ
եծն
Մ ովսէս
Խորենացին
չէ ր որ անմ աՀացուց
Հա
յոց
պատմ ութիւնր
:
1
րօնր
նաեէ
հարուստ
էր
սրրավա յրերով
եւ մ անաւանգ
վարդավառով
, երբ Հաղա րաւո ^
նքերով
,
աւանդական
ուխտաւո րնե
րր
մւ^տաղներով
կ՝երթային
Ա ՚ կարապետի
վրայ
,
իրենց տարիներով
խոստացած
ուխտր կատարե
-
լու Համար
:
Աետոյ
եկան ՏՕ՚ական
եւ ԳՕական
թուական–
ներր,
Հայկ՛
յեղափոխութեան
մեծագոյն
լՐք՚"~
նր։
Պայքար
արիւնարբու
թուրք
բոնակա
լութեան
դէմ
: Տ՚սրօնր
դարձեալ
պտտնէ
շի վբայ
է : Ան իր
վանքերով,
վանաՀա
յրե րով , կուսական
անտառ —
ներով
եւ արի արանց
մողովուրդով
դարձաւ
Հտյ
յեւլափո խութե ան օրրանր։
Տուաւ
Հարիւրաւոր
Հերոսներ
, Հրա
յրնե ր , Արաբօնե
ր ,
Ա երոր
Աղ -
րիւրներ
, Գէորգ
Ջավոլ
^եր
, Հաճի Տակոբ
կո
-
տո յեաններ
, Մ ճօներ , կորիւններ
, Գալէներ
, Մ ա–
կարներ
եւ շատ
՛քր ուրիշներ
, որոնք
ղէնք
առին
եւ լեռ բարձրացան
:
Տ ա րօն ի ռաղմ իկներր տամանե
լի եւ վտանգա
ւոր կեանք մր քարշ կուտային
գիւղէ
գիւղ
եւ
դաշտէ գաշտ , մ իշտ
կռուե
լով
վա յրագ
թուրք
եւ
քիւրտ
Հ րոս ակնե լաւ
դէմ
, պա շտ պան ե լ ո վ Հա
յուն
պաա
իւր եւ ինչքր ։Տարօն
իր գուռներր
լայնբացաւ
նե,
ն
Ր
է
նաեւ
իր աղգին
գործ իքերուն
եւ
Հե րոսեԵ
րու
առ քեւ։
ՀետղՀետէ
Երկիր
մ աան
Տամ
ատեակնե
Մուրատներ
, Արրօներ
, Գոլրդէններ
, Զաւէններ
,
Ա^ւդրանիկներ
, ԱեպոլՀներ
, Մուրատներ
, վաՀ ան—
ներ
(Կ • Տօղրամաճեան)
, Աալ ա I տա
։ո Գրիգորներ
ե՛
ուրի^ւեր։
Տ՚որօնի
արժանաւոր
ղաւկին
Հ ր ՚ " յ բ է
ղեկավարութեամր ձեռնարկեցին
մեր
աղատա —
գրական
սբբաղան
պա քքարին : Այս բոլոր
գոր
-
ծիչնեբոլն
ել Հերոսներուն
ուժր
կուտային
Տա —
րօնի գիւգե
բու
ռէսերն
եւ ներկա յացուցիչներբ
:
Ալ
Ր՛Աա ք Ասօներ , ^խալայ
Տ
"՚ րո ւ թ իւննե ր , Փիթա–
բա
յ– Պ ետօնե բ , քց ասդիլղ
ի քՀնյ՛
Տէր
՛Րե րոփ բէն
եր
(Փոթորիկ)
, Ալէղ լբնցէ
ԱնգրաՆէկներ
, Տէրգե
-
փանքայ
վ^աբգաննեբ.
Գառնին,
Տխ
նե,
Մ կրտի^ւեր
, Ալփառինճու
Աժրատնե
ր , Րլնտրէս
-
նե բու Խաչատուրներ
(մեծ
Հայրս)
եւ
ուր է շներ :
Րա
յց աւագ , փրայ Հասաւ
1915/
Մեծ
Ե ղեռ
-
նբ եւ արէլնածարաւ
թուրքր
րնաքնքեց
Տարօնէ
արի
ժողովուրդն
եւ էբ փալլուն
աստղերր
:
Ե րես ունե ւՀ էնգ տարէնե բէ է փեր
ղրկուած
ենք մեր "էբելէ
Տարօնէն
, Հալածական
ու թափա
ռական
աշխարՀԷ
աշխարՀ
, երկրէ
եբկէր
ել ծոփէ
ծոփ։
Մէշտ կարօտ՝
մեր Հայրենիքէ
մաքուր
օ —
գին,
ղոլլալ
եւ պաղ
քուրեբուն
1
Ոփ Տարօնի
Հայրենաղոլրկ
բեկորներ
, դարձ
-
եալ
կարմիր վարդավառի
տօնն է այսօբ,
Մ
շոյ
Ա. կարապետի
ուխտի
օրն է եւ մեբ
պաշտելին
ՆաՀատակնեբու
խաչելութեան
օրր : Եկէք
երթանք
միասին
ղէպի
Տարօնի
խաչելութեան
գողղոթան
եւ անղ ամ
մ ր եւս սլլպլացոգ
րոցե բու
մ է քէն տես
նենք
մ եբ
"իրե
լի նաՀատակ1յե
բու
մ խացոգ
րներր:
ւրճր։
նանք
Հ
մ քին
գագաթր
Ուրմիէն կուցայ բանակ մբ ղաչախ ,
Պաբոն ււմբատ խանը աւքէնէն ղօչախ ,
Ա ՜ յ , շա՜տ ապբի, կեցցէ՛, կեցցէ՛ Սմբատ խան .
•
Ս՚ջօն յաղթահասակ, պեխեբն ոլորեց ,
՚^սան քիւրտ աւազակ մէկէն գլորեց
Աուիծաբաշ Մջօն խաներուն խանն է,
Անգութ թշնամիին հոգին կր հանէ :
Տաբօնղիներր
ինքնավստաՀ
են եւ Հաւատա
-
լո
ր , վասնղի Հաւատացած
են թէ Հերոսնե
լ։ ր չեն
մեոնիր
:
վա^յ
խաւարածին
ստրուկներուն
, որոնք
օ–
տար
^ խորթ
աստոլածներու
կ^երկրպագեն
:
Վա^
յ ամ էն կար
դի
բռնաւորներուն
ղ աղանա–
բարոյ
: Անոնք պիտի
իյնան
թաւալգլոր
, իրենց
ի"կ
ամ ուր կարծած
տ ի ր ա պե տ ո ւթ ե ան ց փլատա կնե
-
բուն
տակ
:
Երէկ
Տարօնր
աղաղակեց
եւ աղերսեց
,
Րէզրանք նստելուց, մենք կււուիլ կ՚ուգենք,
Լոկ միայն Հայեր, տուէք մեգի ցէնք :
Ու պայքարեցալ
յանուն
աղատութեան
:
Տարօն
Տդւրուբեբանր
պիտի
փերածնի
, քանի
վառ
կր պաՀԷ աղատութեան
եւ Հա յրենիքի
գա
-
ղ^փարր
:
ԱԶԳՒՆ
կարելի
չէ աոանց
յուղումի
թղթատել
րնկեր
Կոմսի
(ՎաՀան
Փափաղեան)
«ԽոնարՀ
Հերոս
-
Ներ»ու
երկբոբգ
Հատորր։
Ւնչպէս
առաքին
գրքին,
նոյնպէս
այս երկ
-
րռրգին
մէք մեր փեթերան
րնկերր,
պարղ, մատ
չելի,
ամէնուն
Համաբ
Հասկնալի
լեղուոփ
մր կբ
ներկայացնէ
խոնաբՀ
, Համեստ
, անանուն
֊.եբոս–
նեբու
նոր չարք
մր։ Հերոսներ՝
որոնք
առանց
փողի
ու թմբուկի
, անձնուիրաբար
նետուած
են
յեղափոխութե՚ոն
արիւնոտ
կրկէսր
եւ
ղեբմարգ
կային
ղոՀարերութիւննեբով
սաաարած
Հայրե
-
նիքին
փրկաղործութեան
:
Հեղինակբ
իր
Նկարադրած
նոլիրեալնեբր
կ՝անուանէ
«իյոնարՀ
Հերոսներ
» , եւ սակայն
ռ՛՛բ
քան մեծ,
անղին
դէմքեր
կր տեսնենք
:
Պարղ
Հերո՞ս
մրն էբ
Ըոփօ Տայօն
կռյր
, եօ–
թանասունր
սնց տարիքով,
իսուլ եւ Համր
երկու
ղաւակնեբով
բեոնաւոբ,
եւ սակայն
քաք.
Համար
ձակ,
իր ունեց՚ռծր
ամրողքութեամր
նուիրած
յ ե
ղափոխութեան
: Եւ օր մրն ալ այղ ճամբուն
փր–
բայ
իր Հերոսականր
կբ կնքէ
ժայոի
բարձունքէն
վար
նետելով
ինքղինքր,
Թուրքին
ճանկբ
չիյնա
-
լու Հաժար
:
կարելի՞
է « ԽոնարՀ
Հերոս
»
ժակգիրով
ճանչնալ
«Նաւուն
փոքրաւոբ»ր
,
ի՚է՚լ՚՚՚թ
պատանի
Ասպօն, որ իր աբտակարդ
ուշիմութե՚ոմբ
ել ճար–
պիկոլթեամբ
ով միայն
կր փրկէ ժեր քաք ֆէտա
յիներու
ղինա բ ՚ " բ ձ
նաւակբ,
՚ոյլեւ
անոնց
կեանքր
Հաժեստ
Հերո՛՛ս
Ժ բն
էր
Ոցմեցի Լաթօն,
երբ
աարիներով
լեոն
ու սարր
իրեն տուն բրած,
աՆ -
Հաւասար
կռիւ
կբ ժղէ Թուրքին
եւ
ք՛իւրտին
գէ՚ք
, յանուն
աղս՚տու
թե՛սն
: Երբ,
1915/
եղերա
-
կան
օբեբուն
իր ուսերուն
՚ է ր ա յ կ՝աււնէ Հբաժա
-
նատաբի
պաշտօնր
Մոկսի,
կարկ՚ոոի,
Ապարկեր–
տի ել այլ շրքաններու. ել տաժանելի
՚քարտնչում–
ներէ
յետոյ
կր
յ՚"քո՚լի
8
10
Հաղար
Հողի
փրր–
կել քա րղա
ր՛ո րնե րէն եւ մինչեւ
Վան
Հ՚սսցնել
...
Այս
նոյն
«ԽոնարՀ»
Լաթօն
որ եբեք
չորս
րնկեբ
ներով
խիղտխ
յարձակումով
մր իր Հայրենի
դի՛––
գէն
դուրս
կր շպրտէ
՚Բիւրտերու
աՀաղին
խու
-
ժանր
...
Պատուելի
Գբիւլո՞՚բն
է պարղ
Հերոսր– • • Այս
քֆւեաարանի
ե ւ րաբո յախօսութեան
ժաբդր
որ
կ՝անւլնի
թ շոլ.առ ել տանքաՀար
իր Հօտին
գլուխբ
,
իբբեւ
«Հովիւ
քաք» ու «՛լէն ի ձեւէին»
րինւսկր
Հե–
բոսէոբար
կքէ կոուի
ւոասնեակնեբու
ղէմ :
Վերքին
պաՀուն
թշնաժ
իին
ճիրանբ
չի յնա լու
Հաւք ար
իբ
ձեռքով
Նախ
կր սպաննէ
իր Հա րաղատնե
ր ր , ա -
եւ ե րկիւգած
ո ւթեաժբ մտնենք
Ա
.
կարապետի
մեծ
տաճարր,
պտղունց
մբ խունկ
եւ քանի մր
մոմեր
վառենք
մեր անթիւ
ՆաՀատակնեբու
Հոգուն
Հա —
մ ար
:
Անցնինք
Տարօնի
րարձրաբերձ
լեռներր
, եր -
կիլղածութեամ
ր կանդ առնենք
՛Րանա
յ
լերան
ստոբոտր
ել ծունկի
գանք
կորիւններու
, Մքօնե
-
բու
ել րոլոր
յա յտնի
ու
ան յա յտ
Հեբո սնե բւՆ
ա–
բիլնով
ներկուած
պաշտելի
Հռւլին
՚1րայ ,
րոլոր
սրտով
գոչենք–
Յաբգանք
եւ Հանղիստ
ձեբ
յ՛՛գ–՛
նարեկ
ել անթաղ
ոսկորներուն
։
Ափսոս , անոնց
ոսկորներուն
Հետքն
անգամ
չէ մնացած
այսօր
. . .
Անոնց պաշտելի
դաղա վւա րին
սերմերր
մեր
տաբագիր
սիրտերուն
մէք այկւքան
շուտո՞վ
պիտի
խամրին։
Ջէ՞ որ մենք անոնց
շունչով
սՆած
ենք Հ
Նոյնիսկ
ականատես
եղանք
անոնց
չաբչաբանքիՆ
եւ խաչելութեան
: Եթէ
մենք վերապբող
Տարօն
Տռւբուբերանցիներս
, Հաւատարմ
ութեամբ չՀե -
տեւինք
անոնց , չկատարենք
մեր սբբաղան
պաբտ–
ՔՐ
ե
լ
չքալենք
Հրայբներոլ
, Գէորղ
Զ՚"վ" ւչնե բու
,
Վարգան
վաբղապետներոլ,
Ա տբգար
վարժա
-
պետներու.
Մօրուքներու
(կարօ),
Ջօլօներու,
Ցրօնաց
Մոլրատներոլ
ել Մանուկնե
բու
ճաժ բէն
,
ազատութեան
ղաղավւարի
փշոտ
ճանապարՀէն
, \
ողք աշխարՀ
անէծք
թող կարգայ,
բիւր
անէծք
\
անարժան
ժառանզո
բգնե բուս : Վա՛՛յ
անոր
որ կր \
մոռնայ
անոնց կտակն
ու անԺեղ
արիւնր
։
\
Մենք,
փերապբռղնեբս
որ կրակ
ունինք
ժեր )
սրտին
Ժէք ել քարշ կուտանք
երկյ,է երկիր , աՆ - \
դաԺ
մբ եւո ուխտենք
անդարձ
քալել
այն ճամրէն,
\
ուր Հերոսաբար
ինկան
Ախօներ
,
Ասառւրներ,\
Համբարձումներ
, Ակբօներ,
Ակօներ,
Անգբօնեբ
, I
Մ/՚ք՚"յէլնեբ
ել բոլո բ անոնք
ո ր ղո Հուեց ան յա -
նուն արգարութեան
ել ազատութեան
:
Ով կարօտակէզ
ել պաշտելի
Հայրենիք,
Տա
րօն,
որքան
ալ Հեռու
բլլանք,
քու անունդ
եւ
Հմայքդ
վառ
պիտի
պաՀենք
մեր
Հայրենաետրօտ
Արտերուն
խորր։
Այգ
կլ, պաՀանքէ
քու
յեղափո
խական
անցեալդ:
Փաոք
անունիդ
եւ րիլբ
քարղանք
ՆաՀատակ–
՚եեբուդ։
Վ. ԽԱՋԱՏՈՒՐԵԱՆ
.
Fonds A.R.A.M
