ԶԱՏՆԵՐ
ԳԱԻԱՌԼ՚Ն
ՄԵՐ
ԵԱՀԿՈՑԻՆ
ՀԱՆԳԷՍԸ
ՄԱՐՍԷՏԼ,
\(ձ Տուլէս
(Յաււաջ)—
Պ-մոՆի
մեր
մ անվա պարաէզին
աարեվերքի՚ե
փակման
Հանզկլր
աեզի ունեցաւ
կիրակի 9 Ց՚՚՚֊լի"
,
Ս • Աա֊
Հակ Մեսրոպ
զպրոց
սրաՀին
մէք։ Հակաոակ
նե~
ղազ՚ււցիչ
օզին
սրաՀր
լեցուն էր : Հոգարարձոլ. ֊
թիւնն ու Տիկնանց
խնամակալ
մարմինր,
Հոփա -
նաւորոլթեամր
թազ.
խորՀուրգի
, օրեր
առաք
մեղուաքան
աշիսաաանքի
լհուահ
էին, սրա.Հր բա
րեզարդելու,
աոմսեր
աեզաւորելու
եւ
սրաարուխ
նուէրներ
Հաւաքելու
Համար։
Արզիւնքր
գոՀացոլ–
Յէէ էր •>
150^
աւելի
արժէքաւոր
նիւթեր
փիճա -
կախազի
դրոլահ
էին :
Պօմոնի
զաւլութր
աոաաաձեռնութեան
Համ -
րաւ կր վայելէ, այս անգամ եւս արմեգոււյ
ինք -
զինքր։
Եօթր աչխաաասէր
եւ սրացաւ
աիկիններէ
բաղկացահ
խնամակալ
մարմինր
, իրենց
Հանզիս–
աի
մամերր
զոՀելով կր քանան
միշա
կանգուն
պաՀել
մեր
մ անկապա րաէզր
, պաաիւ
իրենց։
1
՚ս\
մ անկա սլա րա իզսլանո
ւՀ ին , Ար. Ա. Ա է րէնկ իւլեան
,
արգարացոււլ
իր վրայ
գրուահ
յ"յ"երր.
Փ՚՚քրիԿ՜
ներուն
սորվԼցուցահ
էր կարդաք - զրե
լ Ա՛ Ր՛
9* ՛Հ» ,
սւ րաասանո
լթիւննե
ր , խմբերգներ,
պարեր
եւ մանկական
զաւեշաներ : \ք նոզներ եւ
կրթասէր
Հասարակութիւնր
տեսնելով
կատարուահ
աշխա–
տանքր
քերմտսլէս
գնաՀաաեցին
, իսկ
Հոգարար–
ձութիւնր
օրիորգ ին նուիրԼւլ
թարմ
հազկեվւունք
լ ։
Ցանուն
թաղականութեան՝
Հանղէսի
բացում
ր
կատարեց
ատենասլետ Պ– Ցար. Արգարեան
, զնա
Հաաե լով
աարուահ
աշխատանքր : ՇնորՀակալու
-
թիւն
յայտնեց
ներկաներուն
, շեշաեց
Հայկ.
մ շա-ք
կո յթի
արմէքր
, գալ յա յտնեց որ
աշակերտներու
թիւր Համասլատասխան
չէ գագութի
թիլին : թե -
լազրեզ
յառաքիկայ
շր քանին
րազմ ապաակել–^
թի-ր՝
\
՛Լա րագո
յրր րագուե
լով
,
Հանգ իսականնե
րքա ^
տեսան
բեմին
խոբբ
րազմ
Ա
՛հ
զոյղ
Մասիսներր ու
Հա յաստանի
արեւահազ
բ , Ա եւանա
յ
լիճ ր ,
Ի՛՛Կ
բեմին
վրայ աշակե րտներր
խմբովին
ե րգե գ ինէձՏ է–
րունական
աւլօթքր՝» :
Աա յտագրին
Համ աձա
յն , մ անուկներր
3" ձՅ
տուին
իրենգ
շ^ւոբՀներբ
, երզով,
խմրերգներով
եւ
արմանա գան
քե րմ հափերու : ք՛ն * պէս մ իշտ , ա յս
անւլամ
՛եւս Պօմոնի
թեւիկնԼրր
ւլեկավարոլթեամր
իբենց
պետերուն
, Օրիորգներ
Տէր
՚ԼԽրզանեանի
եւ^^քստ/էէվթէՀՏանէի–, ^ա ւկտկան– ւոա-բտ^ներով –պա -
րեցին
ՀձՀայկական
Հարսանիք»ր
եւ ուրիշ
սլարԼր
,
ա րմ անանա
լո վ բուռն
հաւիե բու , իսկ աոա
քնո րգ,
օրիորդներր
թարմ
հազկեվւունքերու
։
Փ՚՚քրիկն
Աշբաֆեան
պարեց կովկասեան
պարեր , րնկ
Լ բակ–
ցութեամբ
նուագի*^՝ Պ՛ ^ ՚ ՝*%^շմանեան
սրինգով
նուազեց
«Երբ որ բացուին»բ
: ԸնկերԳր
–՛Րէնաիբ–
եան
իբ սիրտյօժ ար մասնակց ո լ թ իւ նր բերաւ
Լրկու
գեգե ց իկ արտասանութ
իւննե
բով
կ ր թական
մ արմնին
կոգմ է խօսեցաւ
,
տոզերս
ստո բագր
ոզբ , հանր անա
լով
ինքնասլա շտպսնու -
թեան
վրայ , որուն
գլխաւո բ ազզ ակն է Հայ
մ շա
կո յթր : Ե րտխտագիտութ
իւն
յա յտնե ց , Հանզ
ուց–
եալ Պալտքեան
եպիսկ ՛ի , որ
արուարձաններու
մէք
Հ իմ բ դրաւ
ե կե ղե ց ինե ր ո
լ
եւ
գպրոցներու
,
֊
€6
ռ
Ռ Ա Զ
գնաՀաաեց
սրաՀի
Հիմնաղիրներէն
եւ թագ. խոբ–
Հոլրդի
նախկին ատենապետ
Տօքթ. 3՛ Փափագ -
եանի ել ատենադպիր
Մ իՀրան
Անդր է ասե անի
տքնաքան
աշխատանքր
, որուն
շնորՀիլ
պատուա–
ւո
րապէս
դլուխ
Հանուեցաւ
սկսուահ
զ որհր
, Հա
կառակ կաբգ
մ ր
շ ո շ ո
րթնե
բու
փա
յրաՀա
էու -
թեանց : Լրա պար
ակա
լ
շնո բՀ ակա լութիւն
յա յտ -
նեց
նուի րատո էնե բուն եւ ներկւսն երուն ,
որոնք
նիւթապէ
ս ել բարո յապէս
սատաբեցին
ձեոնաբ -
Կին • Օր • Ս է րէնկիւլեան
ին , ոբ
այս տարե
շրքանր
րոլ՛՛ րեց յտքողութեամ
ր . թելիկ^ե
բուն ,
որոնք
ինչպէս
մ իշտ ա յս անգամ եւս իրենց
օժանղակու–
թիւնր
չւլլացան : Եթէ
մոո
ցուահնեբ
կան նեբո -
զամիտ
թուլ
րլլան։
Մէկ
խօսքով
կատարուահ
աչխաասնքր
գնա—
Հատուեցաւ
նիւ թապէս
Լէ.
րաբոյաւգէս : Լանգի -
սականներբ
մ եկԿւԼցան
զոՀ ա սլա
լ ո րո
ւթեամբ ,
մանուկներու
թոթովանքր
իրենց
ականքնեբուն
:
Ց–
ՆԻԿքՐԼՈԱԵԱՆ
ՆՈՐ ԱԵՐՈՒՆԳԻՆ
ԶԵՌՆԱՐԿԸ
ՍԷՆ
ՇԱՄՈՆ
Յուլիս
9ին Նոր
Աերունղի
նախաձե ո՚հք§ւթեամբ.
մեհ՜ գԱէշաաՀանդէս
մ ը
կսւպ֊
Բօոէ
^^Ոէա
մօտիկ
գաչտին
մէք։
Մեր ազաքր
ամէն
բան
պատբաստահ
էին
;
քՏմիչքր ել ելբոպակսն
պաւլ -
ւգտգակր
էս
յնքան առատ
է
ին որ
,
եթէ ներկանե -
րուն
կրկ
ի1ւր ՐԱար՝
գ տ
րձԼ ա լ պիտի բաւէր :
՝.
Նոբ Աերունգի
անդաւ)ներէն
Ա •
թիւթիւն
-
ճեան , գրաւոր
ճառով
մ ր բացատրեց
թէ շնոր -
Հիւ
՛իա չնակցութեան
, օէոարութեան
մէք
մեհցօղ
սերունդր
ազգային
կրթութիւ^ւ
կբ ստանայ :
Գե գսւբուեսաական
բամնին
իրենց
սիրայօ —
մար
մասնակցութիւնբ
բերին
, 5 •
Ազնաւորեան ,
Գ • ՚Լարումանի
^կարօտի
նամակր»
։ Վ/
էնէն
Օր ՚
3» •
Այանեան
ի ր
անոլչիկ
մեներզով
հավւե բու
աբ–
մանացաւ : Վալանսէն
եւ Վիէնէն
, Հիւրեր
ու -
նէ
ինք,
բնկերներ՝
իք
ա չաաո
ւբ
/քլտն
ե ւ
Մ • Զոպան -
եան , որոնք լ^ւտանիքոէէ
եկահ
էին , Նոր Ա երուն–
ւլ ի ձեռնէս
րկր
քաքալե րելու
Համ աբ : Ա՛լ
՛լ ա յին եւ
յԼ ւլափո խէսկան
երդերոլ
մէք,
խօսք
տբուեցաւ
բնկեր Ս ՚ Ընաբիկեանի
, որ յանուն
Լ՛Յ՛ Գ • «Վա
րուման » կոմիտէի
րսաւ.
«՛Րանի կ^երկարի
ատ–
բագբի
կեանքր
, ա յնքան կարօտբ
կ՚ունենանք
ւքեր
անցեալի
մոխի
րներր
քրքրելու
, եւ րսելու
նորա
Հաս
ալս
սերոէնւզին. • Սիրէ
^"՚յրենիքր
որ
քուկդ
է , սիրէ պատմութիւնդ
որ Հա բուստ է , սիրէ
լ ե –
գոլդ,
որ
թազոլՀ
ի ն ե րո
ւն թագուՀին
է :
^էաային
կռուեցաւ
զէն քո
էի , ե զ ո
ւնւղնե բուի եւ արիւնուի,
յա
նուն ազատութեան
եւ տԼ ցհեզ
Մ
՛Աքիս
28Հ՛ :
Այմմ
Կ
՚ ՚ ՚ բ գ բ
քուկդ է
,
մ ի
գաւաճանեբ–^յւ
(է
^^ր–
Հպաւէ
^է^^՛^
ու կեց
ի ր
պատնէ
չ
ին
փրա
յ , մ ինչեւ
որ
ա յո
մոզո–
վուրգ ր
ի ր
պա ա՛ք ա կան
Հոգին
տիրանայ » ;
Նաիսա՚լտՀին
Հրաւէրին
փրայ,
լնկեր Ա. Գու–
քում ճեան
եւս
գեզեց
ի կ
ճառ մր իսօսեցաւ.
,
թե -
լ"ւզ.րելուի
միչտ
զ՚սբկ
տէսլ ազդային
դիտակցու
—
իժեան : ՜ ՜
Իրիկուան
դէմ
,
ներկաներբ
բո
լո
ր ո
ւե
ւլ
ան
ի -
րենց
Հա ք1լական ճոխ սե՚լաննեբոլ
չուրք,
մինչ
յե—
ւլավւոի՚ո
՚կան
երզեբր
կբ
թնդա
լ ի ն
անտաոին
մէք։
Աճուրդի
գրուեցան
մարմար
իոնէ
շինուահ
նուրբ
երկու
եզնիկներ
, ՛ւոր
շ
՚սՀեցաւ
Պ • ԱդՐԷ ՜
եան , նուի րելով
300
ֆ ր՛ոնք :
Գաշ՚ոաՀանգէսր
նի
՛ւթապէս
ալ կոկիկ
շաՀ
մր
բերաւ :
կեցցէ
Հ. 3՛ Գ՛ Նոբ Աերունգբ
ել կեցցեն գո–
Հաբերոզ
զ իտակից
Հայերր
:
Ս՚ալաթ|ւաց|ւ
ԽԱՆԱՍՈՐՒ
ՏԱՐԵԳԱՐԶԸ
ՎԱԼԱՆՍ
Յուլիս
2ի կիբակին,
Ռոնի
եէլեր–
ՔՐ 0\օտ (\էՏ
ք^ԱՏՅատՏ
զոէէասուն
պարաէ՚լին մէք
տօնուեցաւ
Խանասո ր ի արշաւանքին
^3 ր՛ք֊ աաբե -
գո՚րձբ։
Րեմին ճակաար
գետե՚լոլահ
էր Լ– 3՛ Գ–
մեհագիր
զինանչանբ
հւ պատկեր
մբ ւ^ւ կբ ց՛՛ւ -
ցնէր կամաւորնե
բուն
մուտքր
191 7 / ^ / ։
Լ՚սնգէ սբ բացուեցաւ
«կարկուտ
տեւլաց»ով ,
որ ունկնգրուեցտլ
յոտնկայս
:
Օրուան
նախա՚լաՀր
, բնկեր
Արսէն Տէր Սար
գիսեան
բացում
ր կաաաբե
լով
նկա րազ րե ց պատ–
մ ական գէպքր
: Աա յտագ իրր շատ ճոխ էր : Գե -
ղարուեստական
բամինբ
սկսալ
Օր՛ Մ • Խաչէր -
եանի
«Պաբզիր
աղր/ււրով»
, Հայ
ւլ ե՛լ քկական
տարազով ել կումբ
ուսին
չբքան
մր րնելուէ
Հա -
սալ
մ ինչեւ արուեստական
ազբիւր բ , բուռն հա–
փեբոլ
մ էք : Մեր
"Իր^
էի
պատուո
յ նա -
խա
՚էաՀ
բ , Պ ՚ Վարմա պեաե ան , ՚սյս
անւլ ամ
՛ս
I
յուզեց
մեզ իր
Հ ին
Հ ին օրերու
ե ր ՛լեր ո՛ւ :
Ունեցանք
յաքոզ
ա րտա
սանուՀ ե ր , ո -
րոնցմէ
յիչենք
Նոր Սեբունգէն
Աւլատ Խաչիկեա -
նբ ,
իր Համաբձակ
աոողտնոլթեամբ
Տիկին
Ա իրա րփի
Փե րզիկեան
կրկնապատկեց
խանղա վա–
ռութիէնր
իր
մեներզներով։
Շ բք • կոմ իաէ
ի կողմ է իսօսք առնե լով
լ^՚կե ր
Գ ՛ Ա աբո յեան
Համ առօտակի
նկա րազ րեց
մ եհ աբ
չաւանքր
, ուրփա յլեցաւ մեբ ռազմ ական
ուժ ր :
Ցետոյ
սկսան
չուրքպարերր
, Հա ք կասլոյտ
Խ՚՚՚էի
սանուՀ ինեւ՜բուն
նորակա՚լմ
պարէսխումրին
կոզմէ , ,
տոՀմ ա յին տարազնե րով : Այս խմ բական
պ՛ս
բերր
եւ
մ ենա պարերր լալ տ սլաւո բութ
իւն
թոզուց
ին
ն ե ր կանե ր ո
լ
վբա
յ նկատե
լով
մ ասնակցոգնե
բուն
մատղաչ
տարիքր
, Լամենամեհր
Հազիւ
15
՚ոս՚բե–
կան) : Իր/.նք իբենց , ք"վ քովի
եկահ սորվահ
են
առանց
ուսուցիչի
;
Գարձեալ
Նոր Ս երունգէն
, ԶարեՀ
Գասեան՝
իր
մ ա րզո
ւահ
ձ՛ո յնով մեբ երզ ի հար՚սւր
յազ ե -
ցուց : Արտասանեց
Աչոէո Առաքէ լեան
ի՚իստ
յ ո ւ -
գիէ իր Հեզինակահ
կտո
րնե
րէն
մ ին ,
նուիրոլէսհ
Խ րիմ
ի ե ւլե րքնե բ ր եւ Ագա խու
հ ո
՛ի
ուն
մէք րնկզ -
մ ահ
16
նւս ւերու
աննմ ան Հայ կտրիճնե րու եգե -
րակտն
կորուստին
:
Օրուս՚ն
աաենաի՚օսր
բնկեր 3 • Կօչկ՚սկաբեան
,
գրուագնե
ր յիչեց
կուկունեան
տ ր չա
ւ անքէն ,
ւլինատաբ
խումբերէն
,
փաոաբանեց
կա–
տաբուահ՜
քաքագո
րհութիւննե
րր
եւ իր
իսոր
Հալա
՚ոքլք
յա լանեց
Հա
յկ • Գ՚սյոին
արգար
.լուծմւ^յ^
էքամթ^՝՛^^
հեց
Օբ • Ալիս Գալուստեան
(Նոր Աերունէլ)
իր
աբտասանոլթեամբ
Ալ.
իսաՀա/լեանէն
, « Հ է յ
քան Հա յրենիք»բ
, եւ անմ իքասլէս
սկսաէ.
նուիբա–
տուութիւն
մր որմէ
գո յացաւ
մօտաւորասլէ
ս \
5
Հազէսր ֆրանք :
500
ֆրանք ալ
Յաււայ/
նուիրուեցաւ
տաբահ–
մ ան ֆօնտին :
Ժամր
7էն փեբք սկսան եւրոպական
սլարերր
I
Մ է քբնդմ էք եր՚էե ր , արտւսսանո՛
թիւննե ր կ՛՝րնգ -
միվէին
զ՚սնոնք։
Մարսէյլէն
Հ.
Ա– Ը– Մի նա -
իսա
՚լաՀ
՚է^ . Պապիկետն
թելագրե՛լ
Նոր
Սերունգին,
ներկայ
րլլալ
նման
Հանդէսներուն
: Խօսեցաւ
նաե՜ւ
3՛ Ազատեան
։ Երեկո
յթր
փերքացաւ
գիչերուան
ժամ ր
1 1
ին
Թղթակից
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(124)
ԺԳ–
Փերին ականք չէր գնում այգ փսփսո ցներ ին :
Րա
յց եթէ աւելի
պարզ
լինէր
մ արգկանց
խօսքր
,
եթէ
գտնուէին
ա յն պի ս ին ե ր ր , ո րոնք աււանց
քա
չ–
ուելու , առանց փախենալոլ
ասէին
այն, ինչ Հաս—
կացնել
էին ուգում
կիսաա
— պռատ ակնաբկնե
—
բոփ , պա՚ւալր
դարձեալ չէր Հասկանա
յ թէ
ինչու
Մելիքի
գռներր
ւիակուեցին
իբ աոաք :
^
Այգ բանր
՚ոեզի
ունեցաւ
յանկարհ
, անսպա -
սելի կերպոփ , ^այահ
որ Փերին
Հասելացնոլմ էր
թէ
մ ի խում ր խեւլէճե բ կ՝ո ^չանւսն
, եթէ
Գայիա–
նէն
չիմանայ
նբանց ցաւերր :
Զուգեցին
լսել.
մարզիկ
քարացել
էին... իսկ
ագրանոցի
տնա կում
մ իմ եանց վբա
յ թ ա՛ի ուե լ է ին
անտէր
որբեր,
կիսամեո
մ ա յրե ր , ՚էչաից
ցնգուահ
պառաւներ։
Եւ գրանց
յոյսր
Փերին էբ, նա , որ
ապրում էբ ուրիչի
տուահ՝ Հացով ;
ի՞նչ անէր նա : Գանակր
Հասաւ
ոսկորին
• նա
գնաց
գիւզ,
խնդրեց,
ազաչեց
չլսեցին,
գնաց
Մելի՛քի
աունր
գռներր
՚ ՚իակեցին
....
Արեւբ
փերքանում էր, ի"կ երեկոն
սաոցնոզ
չո լքե
րն
է լ աաբահում
, երբ ազբանոց
ի րնա/լի
չ–
ներր
փ ե բագ արձան
ւլետի
ձ՚ւ րից :
Կէս մամառաք տնակի
րնակիչ^ւերից
կազմր -
ւեց
թազման
Հանդէս
, ոբ լուռ,
զգուչութեամ
բ ,
կարհես
մի մեհ յանցանք
ղոբհելոփ,
մի գիակ տա
րաւ
ղէսլի
ձորր :
Գագա՚լի
պաչտօն
կաաարում էր կապերտի
մի
փոքբիկ կտոր, որի մէք ՚լիչեբբ
Փերին
լիաթտթում
էր
Մ տրթային : իսկ մեոահ
բ եր/լար Հասակի տէր
/լին էբ : ՛Լեց
Հո՛լի
բււնե՜լ էին կապերտի
հայբերից
,
գնում
էինփւսկ գիակբ
հանբ կերպոփ
ե րեւում
էր •
ցնցոտիներր
, որոնք
չէին
հահկում նրա
տմբուլք
մարմինր,
մաանում
էին ոբ գա կոտորահից
ա -
էլաաւահներից
մէկն է։ կաւգեբտի
եր/լու
հայբերից
կախ
է ին բնկել նրա ւլլսւխն
՛ււ ոտնեբր
,
՛ւ րոնք
փւա յտի
/լտո րնե բ ի պէս ճօճւում
էին :
Գա այն կինն էր, որ անգագար
խորոփւռւմ
էր
ցաւերի
մ էք , որի ա չքե բին
քուն չէր մ օտենում :
Գեռ
քտՀիլ էր նա. Թուրք
զինուորի
ձին
նրան
/լոխկռտել էբ այն միքոցին, երբնա հունկ
չոքահ
ա՚լաչուէէ էր կոտո բո՚լնե ր ին խնայել
իր
եբեխային։
Եր/էիսան սբի մի Հաբուահո՚է
երկու
/լէս գարձալ
եւ
այղ
բոլորբ տեսաւ
մայրր,
թէեւ
արգէն
^աբ —
գուահ
, արիւնաթաթախ
դիակ
էր ։ Եւ լալ եգաւ .
գոնէ ա յգպէս
Անու^
ազաաուեց
իր
ե րեխ՚ւ՛
յի
զաՀիճնեբի
ձեռքն
լնկնելուց
Նա մեռաւ
եբէկ
, ւ՛չ աւլատ
անկիւն
/լար , ո։ ր
լ^ւ/լնէր
գիակբ
, ոչ մ ի չորի կտոր , որ հահկէ ր
տանքանքների
մ էք սառահ
դէմքր : Նբ՛ս
չուրքր <
մի անձու/լ տեղ, ապրում
, չաբմւում
էին նրա նր–
մ աններր
, որոնք
գիսլչոլմ
էին նբան ,
անդադար
կոխ
էին տալիս նբա ձեո քերր , ոտնեբր
, նո
յնիսկ
գէմքր :
Գիա/լր
Հանզ ստացաւ
ալն մամից , երբ
ամէնքր
կուչ
եկան , սկսեցին
աչխատիլ
, ոբ իբանք
ի -
րանց տաքացնեն
ու այգպէս
քնեն : Ր՚սյց գա մի
սոս/լալի
զ ի չ/ւ բ է բ • քամ ին
Հ եհեհում
է ր դրսում
,
իսօսում էր կաւլնինեբի
ոստերի
Հետ՛ ն՛ս բերում
էր
մութ սաբե րի , անտաոնե
բի ե ւ ձո բերի
ձա յնե րր
,
որոնք ասում
էին թէ այղ ղիակր
անմաքուր
է. ոչ
մոմ է փառուել նրա ւիբայ, ոչ աղօթք է կարդաց–
ուել :
Առաւօտեան
Փերին
փազեց
մ արգկանց ագա -
չե լու , րա
յց
լսոզ չւլտալ
. մ արգիկ
բո լո րոփ ին քա–
րէ՚ւց/.լ
էին... ՚ՐաՀանայ
էլ չ/լար՛
խեզճ Տէր
Մու–
րատր
գե
՛լ
բանտումն
էր, ի"կ
միւս
քաՀանան
գնում էր Հարեւան
՚լիւ՚լր
^"րի աոնե լու
. . .
ճար
չկաբ , Փերին
փերցրեց
բաՀն
ու
րրիՀՐ
,
գնաց գետի
ձորր
, մ ի
վւափոլ
/լ
, աւագոա
աե՛լ
՛լբ–
տալ
, ուր գմուար չէր խոր փոս փոբելր : Նազ -
լուն
օգնում էբ նրան , Մ արթան
գոզր
չեցնում էբ
Հո՛լոփ եւ դուրս
թաւիում : Երբ արե՚լէսկր
ցոյց աբ–
ւեց , որ չաա չուտուի
պիտի
Հեռանայ
, րոլոր չա–
փաՀասներբ
՚լ՚լացին
, որ մօտ է գիչերր
իր սար -
սափնե բոփ ու քամ
ու
չա ր ա գո ւչա կ
ձա յնեբոփ
՚
ոլսէոի
յօմաբութեամր
տտբան
թազեցին
իրանց
անբախտ
բնկեբուՀուն
• ՚ •
Րայց
թաղումն
էլ չազաաեց : Այմմ
, երբ
թաբմ
գեբեգմ
անի վբայ
իքնում էր աոաքին
՚լիչերր, նա–
խս՚սլաչարմունքնեբր
սկսե՛ցին
աւելի
անուլոբմ
կերպով
աանքել
ամբոխի
մարդկանց : Նրանք
Հաս
կանում եւ Հասկացնում
էին միմեանց, որ Ան՚ււչն
,
այսուՀետեւ
կբ սկսի
վբէմ
Հանել :
.|
ԼԷՕ
է.
Fonds A.R.A.M
