ՏխոււԱխ–
(/,
ԱստոԼածատոԼ^ձ դտՆԵՐ
ԳԱՒԱՐՎՆ
« 8"ւ֊ւ"ւ՚բեր
»էնցաւով
կ՝իմանսւ՚նք
մւսհը վ՚Ս– )
ղեմէ
ըՆկերոչ
մքչ, կարսչէս
Ասաուսւհաաա-րի : )
բսւզեկ
մբ Հեաեւեալ
ւոեղեկոլթիւննեբբ
կբ Հաղոր.– ^
դէ
Հ"՚նրայլ,ն
գոբծունէոլթեան
մասէն
|
ինչսլէս
կ՝բսէբ
ինքբ, մաաաղ
Հասակին մաս^ -:
նակցած է Պասլբ
Ալիի
ցոյցին եւ
1895/^՛
մաած \ \
Հ–
3–
Գաշնակցութեան
շ՚"բքերբ,
ուր մնաց մին" ,
շեւ իբ մաՀբ։
Պանքայի
գէ,ղքէն
վեբք նախղնաց
1
Պուլկաբիա
, յեաոյ կբեաէ ել վեբիսսլէս
Հասաաա~ •
ուեցաւ
Աղեքսանգբիա
, միշտ եւ ամէն տեղ
իր ^^
պաբտականութիւննեբբ
լիուլի
կատաբելով : Յս– ^
մառ աշիատող էբ եւ իր անձնական
գործէն
աւե՚ի
Հանրային
գործին
կարեւորութիւն
կուտար :
*
կարպիս Աստուածատուր
աշխատեցաւ
Պուլ - ;
կարիոյ
Պոլրկազ
քաղաքին
մէք,
Հ / " " ^
Թիրեաք - \
եանի
ձեռքին տակ , յեաոյ
վառնա
քաղաքին
մէք։ Հ
Ապա
ղնաց կրետէ : Յիչատակներ
ունէր
վենեղե -
լոսեան
յե ղավա խո ւթ եան
օրե բէն , ո րոնց
մ ասնակ՛֊ .
ցած
էին քանի մր Հայեր ալ իրենց քաքագո
ր -^
ծո
լ
թիւնն երով
կ րետաց իներուն
Հ իացմ ան առար -^
կ՛" յ գառնալով ;
կարպիս
ին գ լիս աւոր
գո րծո
ւնէ
ութ
իւնր
կէ ^
սկսի Աղեքսանգրիա
, ուր եղած է կոմիտէի,
՚ՀՅա–
ււաքղիմասէր»ի
ել «Կամք»ի
վար չութեանց ան-
գ ամ , շրքանա
յին
մոգովնե
բու
պատգամ
աւո
ր , ;
ներկայացուցիչ
Ագգ– Միութեան
մէք։ փաղաքա– \
կան
ժողովի եւ Հո ղա բա բձո ւթեանց
անգամ,
ի՚նչ^ \
պէս
նաեւ աղգա
յին
լնտրական
մ արմ իննե բու \
ներկայացուցիչ
Գաշնակցութեան
կողմէ։
Ամէն /
տեղ պատուով
կատարեց իր պարտքր։
Երկար
3
ժաժանակ
Աղեքսանգրիա
եկող
գացող
Հ ՚ " յ ե ր շ \
կարպիս
Աստուածատուրի
րաբո յական
աքակցու– ձ
թիւնր
վայե լած են տ
^
՚Բրէտի
Լիոնէի կից անցքին
ժէք իր ունեցած ^
լրաղրավաճառի
կրպակը
Եւբո պաց
ինե
բու եւ Հա–
յե բու
կոգմ է
«Հա
յկական
Հ իւպատո
սա րան» անու– |
նր ստացաւ։ Ոչ միայն
Հայերր կբ վայելէին
կ ա բ– –^
պիսի րաբո յական
աքակցութիւձւբ
, այլեւ շատ ան– ^
գամ
Եւրոպացիներն
ալ :
Անգամ
մ բ իմ ացուեցալ
, ոբ ռուսական նաՀ^
մը կալանաւորներ
կր աանի քիուսաստան :
՚քյաւր^ւ
պիտի
անցնէր
Աղեքսանգրիո
յ նաւաՀ անգիստէն
: ՚
Միթինկ
գումարուեցաւ,
կագմուեցալ
ժողովբ -
գային
ցոյց։
Ցոլցաբարներր
նաւաՀանգիստ
ուղ -
ղուեցան
, որպէսղի
կա լանա լրոնե
ր բ աղատեն : Այն ՝
աաեն
կառավարութիւնբ
ցուցարարները
կըցր —
ուէր
ՀրգեՀ
ի քբՀ աննե րով , ժ ո ղո վր գին
վրայ
քուրյ^
սրսկելով : Երբ ցուց արա րնեբբ նաւաՀանգիստ
կր Հ
Հասնին : կառավարութիւնբ
քրՀ աններր
րե րե լ կու
տա յ , րա յց ցուցաբարներ
ր կր կոտրեն
քրՀաննե - ^
բու խողովակնե
բ բ ել ա յսպիսով
անոնք կր գառ ~
նան
անգործածելի
:
յ
Ցուցարարնեբր
շոգենաւր կր
խուղարկեն
,
՝՚,
բա յց գժբախտաբար
կա լանա
ւո րնե
ր ը չեն գտներ ,
1
ետ կր գառնան եւ կուղ ան Պուլվառ
քիամլէ , ռու– ^
սական
Հ իւպատո սա բանին
առքեւ , վար
1լ աոնեն
՝՚–
ղինան
շան բ եւ կր ՀՀաւկթաղօծեն»
: Ա յն
օրուան ;
Հերոսներն
էին Ոարսեղ
ՇաՀպաղ
, կարպիս Աստ– ՚
ուածատուբ
, սավւրիչ
Յակոբ եւ գերձակ
Գարե — ^
գին։
Յետոյ կառավարական
Հետապնգումներ
տե– ՚
գի
ունեցան
, Ոարսեղ
ՇաՀպաղ եւ սափրիչ 8ա - ;
կոր Եգիպաոսէն
փախան
, կարպիս Աստւոածա
- ՚՝^
ՄԵՐ
ԾԱէԿՈՑԸ
ՍԷՆ ԺԵՌՈՄ
, (Մարսէյլ) — Ա/՚բելի «Յա -
ոաք»
^ մերթաղն ալ կարելին կբ փորձէ , մատաղ
սերունգի
֊,այեցի
ղա ստ ի բա կո ւթ եան
՚ւամար :
Աէն
ժեռոմի
եկեղեցիի
Հ իմնագր
ո ւթ ենէն ի
վե ր , կր թական
գոբծի
Հող ատարռւթ
իւնն ալ
ստանձնած
են եկող եւ գացող
թագական
Իք
ո ր -
Հ "՚-րղ նե րր : Մ իա յն պատեբաղմ
էն
վե րք
, ;< Ա՚ԷԳ ՚
ճակատ»ր ա յստեղ եւս մ իքամ տեց
ւս
յս
գործին
սակայն
երկու
ներկայացոլցիշ^ւեր
առնելով
թաղ–
հյորՀոլրղէն
: «ճակատ»ի
լուծումէն
վերք, թա -
՚լականոլթիլնր
վ ե րստանձնեց
գործր :
Գպրոցի
շէնքը
շինուած է եկեղեցիին
կից ,
պատերաղմի
տարիներուն
Թաղ– ԽորՀուրգի
խնա–
յողութեանց
, մասամբ ալ ժողովբգական
նուէր—
նե բու
շնորՀիւ։
Փոքրիկ
բեժով եւ նստարան
գրա–
սեղաններով
կաՀաւոբուած
, օգաւէտ,
ղեղեցիկ
սրաՀ
ժ բն է : Գպրոցէն ղատ կր ծառայէ
նաեւ գպ–
րոցական
Հանղէսնեբոլ
, ժողովնեբոլ
,
Հարսանիք–
ներոլ , նչանախօսոլ
թիւննեբու
եւն.
(կրնայ
| 00
Հ՚՚՚/իէն
աւելի
առնել) :
Գաս աւանգո
ւթիւններր
տեգի
կ՚ունենան շա -
բաթր
երկու
անղաժ
, Հինգշաբթի
կէսօբէ
վերք եւ
շաբաթ
իրիկուններր։
Առանց խտրութեան
գասերբ
կր արուին
բոլորովին
ձրի, որպէսղի ոչ մէկ չքա—
՛֊" բի գաւակ
է՚Լբկ՚՚՚֊ի
Հա յեց
ի գա ս տ իա րա կո
ւթե
նէ : Այս տարեշրքանին
ա շակե բանե բուն
թիւն էր
75,
մեծ մասր աղքիկ, ^էն
16
տարեկան
:
Գասերբ
բաժնուած
ենչորս ժասի։ Այս վերքին
երկու տա–
տուր
Հրաշքով
աղատեցալ
, իսկ գերձակ
Գարեգին
է^ւկար աաեն բանտբ
ժնաց :
5
Երբ ղեռ ռաժ կավար
կուսակցութեան
Ժ
իք -
նաբերգը
ԳաՀիրէ
փոխագրուած
ԼԷՐ
1
Մ
" ՚ ֊ չ ե ղ
եսլս՛ իր րնկերնեբէն կբ Հրաւիրուի
պաւոարագե -
լու
Պօղոս - Պետրոս
եկեղեցւո
յ
մ էք : Տ՛ո ղ ո վո
ւ բ–
գր կ՛՝բնգվգի , կարպիս Աստուածատուր
կ՛ան
ցնի
ժողո վուրգին
գլուխր եւ երբպատա րագե
լու Հա
մտր
պանղ ոկէն
եկեղեցի
կուգա
յ եպիսկոպոսը ,
կարպիս
անոր ճաժ րան կբ կտրէ եւ կր Հրաժ ա յէ ,
որ պանգոկ
վերագաոնա
յ :
Աղգ •
Մ իութեան
տարին էր, կարպիս Աստ–
ուածատուբ
Գաշնակցութեան
կողժէ
ներկայա
—
ցուցիչ էբ Գործագիբի
ժէք , իր կողքին
ունենալով
Հանղւցեալ
Լեւոն
Մ կ ր տ ի չեան բ
( Ո՚աժ կավար
ներ–
կէյւ
քացոլղոլցիչ)
Հ,
կարպիս ա քնքասն անձնո>.իբոլ -
թե ամ բ կ՛ա շխատի
, շատ անւլամ
մ ոռնա/ով իբ
անձնական
ղործերն իսկ, ոբ Լեւոն
Մկրաիչեան
կ՚առաքաբկէ
Կարպիսին
ամսական
մր
յատկացնել։
կարպիս կբ մերժէ
որեւէ
վճարում եւ
մինչեւ
՚Լ
^Րէ. Կււ
չտ րունակէ
անձնոլիբարար
ա չիստտիլ %
ինք
Պոլսեցի էր, կեսարացի
ծնողքէ
: 74 75
ւոա
րեկան կար : Աղղա
յին
Մ իութեան
ատեն
կ ի -
լիկիտ ալ ղնաց , բա յց Կ ի էիկի"
.1 ղործերու ձա -
խաղոլթե
ան պատճառով
վե րաղ աբձաւ
Ագեք -
սանգրիա
, ել վերքապէս
մ
տալ
Խ ո
րասանճեան
լնկերութեան
մաքսային
ճիլղր։
Վերքին
տարի -
ներբ
ղինք
Հանեցին
ղործէն։
Երեք տարիէ ի վ^՚բ
Հիւանգ էբ : իրղաւակնե
րր
ա
շխատեցան
ղղալի
չնել իր տաււապանքր
, եւ աՀա վերքասլէս
չիքե -
ցաւ :
րիներուն
ոլսուցչոլՀին
էբ
Տիկ
• Աղաւնի Պտ -
պուխեան
(Միսթիկ)
է
թագ՛
ԻյոըՀոլբգը
գպրոցի եւ Ո ւսոլց չուՀ
իին
ծախքերն ու ամսաթոշակներբ
ճարելու
Համար
տաբին
քանի
մ ր ձեռնարկնեբ
կր կաղմ ակե րպէ ,
Հրաւիրելվ
թաղին
ղանաղան
կաղմակերպութիւն–
ներն ու Հայ Հասարակութիւնբ։
Ցաւալի է
Ր
՛՛ել
որ ղրեթէ
միշա ալ նոյն
անձերն են որաքակցու -
թիւն
կ՝ րնծա
յեն : Անտարբերներու
Հոգն
անգամ
չէ թէ
Ւ
՚եէ կ՝անցնի կր ղաոնայ : Տաճախ կր Հա -
մարձակին
անտեղի քնագա տո
ւթ իւննե ր ալ
ուղղել։
Այս տարի , գպրոցի
նիւթականր
ճարելու Հա
մար,
թաղականոլթիւնր
կաղմակերսլեց
երկու
ղ պրոցական
Հանղէսնեբ
, մէկր
Ամ անորի , իսկ
միւսր
ամավերքի
աոթիւ։
Այս փեբքինբ
տեղի
ու
նեցաւ
Տուլիս
Գին։
Հանդէսէն
մէկ շաբաթ
վերքր,
թաղաղանութիւնր
անձամբ
ղիմեց
բացականե -
բուն
, որպէսղի
անոնք ալ իրենց
նիւթական բա -
ժինբ տրաժաղրեն՛.
Որու որ ղիժեցին
,
սիրալիր
րնղ ունե լութիւն
ղտան
ե ւ նուէրնե
ր
ստա
ղան
Այս
Հանգէսէն եւղուբսր եգած
նուէ րներէն գռ -
յացաւ
35
Հաղար
ֆրանքի
ղումար
մր։
Գպրոցի
տաբեկձն
պիւտճէն է
125
Հագար
ֆրանք որ կբ
ճարուի
այսսլիսի
ձեռնարկներու
շնորՀիւ,
գոցե -
լով տարեկան
բացր :
Գովելի է նաեւ
Տիկին
Պապուիսեանի
ժրաքան
աշխատանքր : ՇնորՀ
իլ
իր թափած
քանքերուն
,
աշակերտ եւ ա շակե րտո
լ
Հ ի սորված են
սաՀուն
ղ րե լ - կարղա
լ ժ ա յրենի
լեղուն : Ապացո
յց
Հան–
գէս
ի րնթացքին
աշակերտներու
կողմ է
բեմ ա -
ղրուած
նեբկա յացում
ին Հա յերէն
սաՀ ուն արտա–
սանութիւնր
:
X
^ԿՒՂԲ^^ Ւ
վեբ •> ՚ ^ յ " թաղին
թաղ– Խոբ -
Հո ւրգնե
րր ստանձնած են կաղմ ակերպել
1915
ԼԼպրիլ
11—24/»
Եղեռնի
Աղատօնբ։
Մասնակցելու
Համ աբ
Հ րաւիրուած
են բո լո ր
կաղմ ակե
րսլո
լ -
թիւններր
անխտիր
է
Այս տարի եւս նախաձեռ
—
նութիւնբ
ստանձնած էր մասնակցութեամբ
Հ՛ Տ–
Գ . ^Հայաստան»
ենթակոմիտէին
, կապոյտ
Խաչի
,
կարմիր
Խտչի , «Ժաֆ»ի
, Նոր Աեբունղի
«Ն • Ա՛լ–
բալեան»
խումբի եւ Հայ Ո՚աղմիկներու
Միու -
թետն
մասնաճիւղին : Բացի
կարմիբ
Խաչէն
եւ
Ժտֆէն
բոլռրն ալ մասնակցեցան
իրենց
բանա -
իէՕսնե
րով կամ ուղե րձո վ մբ։
Լր ա տ ա ֊յ
ՓԱՐԻԶԻ
ՆՈՐԱՋԵԻՈԻԹԻԻՆՆԵՐԸ
ինչպէս
ամէն եղանակի
, այս անգամ եւս Տի՜
կին
Ա–
•է
՛ս Լեւոն , ֆրանսական
լաւագոյն
տունե -
բու
կարղին,
ցուցագբեց
իր աշնան
եւ
ձմրան–
զգեստներր:
Ամ էնէն
ղժուարաՀտճներն
ալ կբ
ՀաստատԼհ
թէ
Տ իկին
Ալիս
Լեւոն
մ իշտ
յառտքգիմ
ութիւն -
նեբ կբ կատարէ եւ կերպասներու
եւ գո
լներու
Հաղուագիւտ
ճա շակով
մ ր կր յօրինէ շատ վա
յե–
լո՚֊չ
Հագուստներ
:
Ըսուած է արղէն թէ ճշմարիտ
վա
յե
լչութիւ–
նբ չե րեւա
ր : Տիկին
Լեւոնի
ղգեստնեբը
, պարղ
,
գեղեցիկ եւ ինքնայատուկ
, կբ պաՀեն
ֆրանսա ֊
կան
նրբին ճաչակր :
Ա յս եղանակին
Համ ար Ալիս
Լեւոն րնտրած է
բացառիկ
կտորներ : Խառնելով
յ6քՏՏ^5ւ
եւ աբծա–
թր, պատրաստած
է գեղեցիկ ել գիւբին
Հագ -
ուելիք Հագուստ
մը,
ա01ք6
1Յ1Ո6"Հ
չինած է չտտ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(144)
ՄԵԼԻքՓ Ալ ՏԻ՚ւՐ ,
ԵՐԿՐՈՐԳ ՄԱԱ
Ա–
Ներսում
տիբում էր թանձր
խալար
, գետնա
փոր
ղոմր
լցուած էբ ծխով։ Նբա կտուրի
Հ / " " /
մ ի Հատ փոքրիկ ծակ կար ,որի
միք ոփ
ծուխր
գուբս էր գնում : Երգիկի տակ
երկու
աՀագին
կոճղեր
ծխրտում
է ին : Երբեմն
խաւարի
մ էք
փւա յլում
էին երկու
ե րեք
Հ րեղէն
լեզունե
ր , ո -
րոնք զանգաղ
կեբպոփ
շբքում
է ին
խանձու^երի
վրայ,
նրանք տարածում
էին մի թո
յ լ լուսաւո
րու
թիւն ,
խաւարի
միքից
գուբս էր Հանում
զանա
զան
գէմ քեր
ամ էնքր Հետաքրքր
ութ եամր
նա
յում
էին
եկոզնեբին :
Տզեբք,
մի լալ կրակ, կանչեց
ժէկր :
Մութ
անկիւնից
գուբս
եկաւ
մի
Փ՚՚Քրք՚Կ
Ժարզ^
մօտեցաւ
խանձողներին
, շաբժեց
նրանց
Բոցերր
սկսեց
ին աւելի
աշխո յժով
լափել
փա
յտե–
բբ • եւ ժինչղեո.
երկու
Հողի
տեզերից փեր թռան
"՛յգ
\ բաժ անբ կատարե
լու
, փոքբիկ
"՛ՐԳՐ
ձ"* ~*
րունակեց
.
Լալ
որ երէկ
ժեզ Համար արաղ
բերին : Ալս
խեզճ
եբր
Հ իմ ա սառած կր լինեն
- մ ի մի թաս ա–
րաղ տանք
, որներսերբ
տաքացնեն ;
Նա
ինքր բեբեց
Հողէ ամ անբ եւ փոքբիկ գա–
ւաթր,
ինքր ածեց։
Նորեկներր գեռ խօսել
ԼԷ
էն
կարողանում
: կրակբ
քիչ թէժացալ
ել այղ ժի -
քոցին արազ տռլողր
ճանաչեց
Հիւրեբից
ժէկին :
Ասլան , բացականչեց
նա :
Ես
եժ , Մ անաս , պատասխանեց
Ասլանր
դժուարո
ւթեաժ բ :
Տ ղեբք
) Հասարակ
Հ իւր
չեն ՚ ՚ –աաքացբէք ա յս
ժարգկանց. լալսառել են :
ինքբ,
՚իոքբիկ
ժարգն էլ, անգործ
չժնաց :
Եափունքինեբ
, , կապերտի
կտորներ
դաբսեցին
Ասլանի
Համար։ Նա նստեց, իսկնրա
ոլղեկիցր,
որ Պօզոսն էր, քաշուեց
մի անկիւն :
Գո
՞լ
• . ՚ այստե՛՛՛ւլ , անղաղար
Հարցնում
էր Մանասր
, շփելոփ
Ասլանի
ձեոքերր։
Ի՚^նչ է
պատաՀել
• • • Ո՞րաեղ
էիր , շատ ժաժանակ է որ
չեմ
տեսել
քեղ - ՚ ՚
կարճ
միքոցոլմ
բռնկռւեց
ձ
"՚Ղ
խարո
յկր
՚
տղերքր
աշխատում
էին , բոցերր
բաբձրացան ,
Համաբեա կտա բին էին Հասնում
• Ասլանր
քիչ -
քիչ
ազատւռւմ էրցրտի
ազգեցոլթիւնիւյ
՚ նրա լե
զուն բա ց լո ւմ է բ կամաց - կամ աց եւ նա կարռ -
ղանում էր պատասիսանել
Մանասի
Հարցհրին :
Բայց
ի՞նչ կար այսպիսի
ժաժ անակ • ՚ -
Զտրման՞ւմ
ես–՛՛
Բեզ մօտ ՚քալբ շատ գժ–
ուար չէ : Միայն այս բարձրութիւնն
է քիչ գժ -
ուարացնուժ
• այսօրուայ
ցուրտր
ղարՀուրելի
է ՚ ՚
Հա , սրան Մեծ - ՛Բաբի կապ են ասում •
Հեշտ չէ ձժեոր
այստեզ
ղա լր :
Հեշտ է , Մանաս,
Հօ միշտ այսպիսի
ցուրտ
չէ լինում–՛՛
Աոփորակսն
եղանակ
լինէր,
մենք
գժուարութիւն
չէինք
զգայ։
Բեզ Համար
ապաՀոփ
տեզ չէ : Մի օր կբ տենսես որ քեզ շրքապատեցին
. •
Գու, իՀարկէ,
Հանաք
ե(ւ անում :
Ոչ, Հանաքի րտնչկայ
յ
Եթէ այգպէս է, ապաՀով
եզիր,
Ասլան ,
մեր
ղժերը
որոգայթի
ժէք լնկնոզ
պտոււ^քեբ
չեն։
Տ եսնո՛^ ւմ՝ ես ա յս տղաժ արգկանց • ՚ ՚ Օսժ անց ինե–
րր շատ լալ են ճանա չում սրանց • եւեթէ քնած
էլ
տեսնեն
ժ եզ , չեն Համ արձակուի
մ օտենտլ :
Նա պատմ եց թէ որն է ա յղ
ապաՀովութեան
զաղտնիքր : Զէնքբ
, սարերր
,
ձիւնր
բաւական
չեն.
թիւն
է լ մեծ նչանակութիւն
չունի։
Գլխաւո
րը անունն է ։ Եթէ աՆունղ սարսափ է ապգում
,
կարող ես Հանղիստ
քնել՛
թշնամին կը նա՝ւ^ քեղ
եւ մի մաբղժւ տեղ Հարիւրր կր տեսնէ :
Այսպէս
են Վարանդա
յի
ղժերբ
՚ ին չո^ ւ պիտի
նրանք վա
խեն
, քանի որամէնքբ
իրանցից ենվախում
՚ ՚ ՚
Աս լան բ խորին
ուչաղրո
ւթեամր
դիտում
էր
"՛յգ
Փ՚՚ՔՐէԿ
ուժր, ոբ այնքան մեծ երկիւղ էր
տարածում ;
Գոմ ր շատ է լ լնդարձակ
չէ բ ել գժերի մի
մասր ապրում էր Հարեւան
ղոմում
• այդտեգ է լ
գտնւում
էին խմրի
ձիերբճ Գրանց
թիւր
այժժ չաւլա
քիչ էբ • ձմեռր
խումբր
գոբծում էր Հետեւակ ՚
իսկ
ձիերր
տեդալորում
էր դիւգերում
:
Գոմի
առաստաղր
ցածր
իկ էբ , Հ իւսած
ճիպոտներից
•
նա ամբողքապէս
սեւացել էբ ծուխից • եւ այդ սեւ
փայտերից
կախուած
էին բագմաթիլ
Հրացաններ
,
ատրճանակներ
ել սրեր :
Աղքատ եւ միտնզամայն
տկլոր էր գժերի օ -
թեւանբ
. րայց օքախի
բոցեր բ ինչպէս
ուրախ ցո-
լում
էին զէնքեբի
մաքբած ու յղկած
պղինձների
վրայ ;
Fonds A.R.A.M
