^118
ժ Ո Ղ ո ւ լ ր դ ի ւ ե ո Կ Ս Ն է Ի
1 1 Պ Ա < ) Ա ն թ Ի Ւ ե Ր Ո հ Լ ե ձ Ո հ Օ Վ
Միշտ
% է ք ա կ ա ս կը^
գտեհԱ
գր
կ
(ի՛
կլ վհրյիԹ
Հօո)
ի Լաա կ^աբեւո ր Հահգսւմ անք եւս
էլա յ , ո բ
երբեք
մեր ոլԼագբութիլնից
պիտի
ձՎր/՚"(ի
• Ամէն
մի Հտ
յ պիտի շաա լաւ. դիտակցէ
ա յն պարղ
ճբշ–
մարտոլթիւնբ
ռլ
պատմ ութեամբ
ստուղ֊ոլած
վւաստբ , թ է անցեա
լ դա
բեր
ի Հնւա ցաէէ դա դա փա
ր՛
ներբ ու ժողովոլրդների
1լեանքբ վարելու
եղւժեակ՛
ներբ ոչ ոք կարող է ներկածիս
,
20րգ դարում
, բո–
նութեամբ
կիրարկել
տիրող
նոր դաղափա
րե երի ,
ապրելու
նոր եղանա1լների
եւն՛ տեղ;
Գաղափար՛
ների
ումր շատ աւելի
մեհ է քան թէ կարՆում
են
պարղամիտներբ
եւ կամակոր
«իւելօք»
դլուխներբ
%
Ովքեր
է լ որնրանք
լին ին , մեհ֊ թէ փոքր,
ումեղ
Բէ
թ"ձւ> Վերէ ի վերիյ,
պիաի կոտրեն
իրենց
պինդ
գլոլխներբ
, պիտի
չյաքողփն ել պիտի
կոր՛
հ՜անին • • • Աեբ այս ասահ^ւերբ
Հիմնուահ
են ոչ
միայն
պատմութեան
դասեր ի,
" ՚ / Հ
ել
տասնեակ
կենդանի
վ։աստեբի
վյւայ,
որոնց մենք ամէնքս ա -
կս/Լատես
ու վկայ
ենք այսօր
իսկ եւ ամէն Օբ է
Թէ մեբ
յի շահ դրականէ
թւերի եւ ուրիշ փաս.^1
տերի
վրայ
յենլով,
ինչպէս եւ ամբողք
մարգկոլ -
թեան
կեանքին
մ էք ներ կա յի՛ս ձեւալո րուոդ
նո ր
կենցադբ
նկատի
աոնելով,
կաղմահ
եմ այն
խորին
Հաւատքս թէ՝ Հակառակ
բո լո բ
մ եհ ու փ ՚ ՚ ք ր ար՛
դելքներին
, մեբ Հնաւուրց
,
2500
3000՛
տաբինե՛
Րից
աւելի պատմ ական կեանք ապբահ՜
, ամ բոդքա–
կան Հայաստան
Հայրենէիքբ
մերն է լինելու;
Աեբ
մողովուբդին
է ւԱ՚ճակո
ւահ
•իր այգ
Հայ րենի -
քում , Հայկական
բաբձբաւս/ևդակում
,
կատարել
մի եզակի
քաղաքակրթական
ու քաղաք . գեր թէ
յօգուտ
իրեն եւթէ յօգուտ
Հարեւան
մողովուրգ–
նեբին
...
0 րքա^ն , որքանէ կ^ո ւղենա
յի որ Ա ե բաստիս
յ
կովտուն՜ւերի
, Իքարբերդ - Գի ա ր բեքիբն երի , Պար–
աիղակն երի ել ուրիշ
նախկին՛
Հա յա շատ , Հա յա -
բնւակ ղաւառների
տաբաղիբ,
ցիրուցան
\Ու Հայրե–.
նաղոլբկ
Ա՝ իքա յէ լներ բ , Գշիկեաննեբբ,
Ա՝ ինտս -
եաններբ
ել բո լո ր իրենց
նմտնւները
, որոնք, 37տա–
բինկր
անցնելուց
յետոյ,
իրենց
նախկին
շէնշող ,
ուրախ - զուարթ,
հննդավա
յրե ր է։
աւերակներբ
" ՚ ձ ^ է
Ղ"՚Լ՚"–3
> սրտատոչոր ել կս՚րօտակէղ
կսկի -
հ՜ով են նկաբադրում
եւ «Ա՛ս՚յր
Արաքսի^ն/երով
են
մխիթարւում,
կրկնում եմ
կ՝ուզենայի
որ ^
ուր
է լ որ լինւէինէ ել ինչ պարադաներում
է լ գտ -
նոլէքնէ,
միանդամ
րնգ միշտ խորապէս
Համոդուէ–
ին, թէ , Հակառակ
ամենաղղի
մեհ ու վւոքր , երե
ւելի
ել աներեւոյթ
թշնամիների
, մեբ
Հնա–
ւոլբց
ամ բողքական
^՚%ձ1^^՚^Տ^^–^
յՏ^^Է–՛
՛էբ
էիրականը
լինւելու
է ին–
քբ Հայ
մոզովուրդին
•. Բաւ է բաղդատել
իրենց
նախկին
Հայրենւիքի
շէն վիճակբ
այսօրուս՚ն
աւե–
րակնւեբԿ Հետ Հ Գրա Հետ միամամանակ
միշտ յի–
չելով թէ ինչպէս, այդ նոյն
շրքանի
բնթացքին ^
33
տարուան
մէք, վաքրաթիլ
Հայ մողովոլրդբ
իբ
մեհ
Հաքբենիքի
մի վէ՚ոքր
մասին։ մէք
գիւղաքաղաք
Երեւան
ր Հիմնովին
կե րպա րանսւփո իէե ց ու գար -
ձրեզ Ա՝ օտա
լ ոբ Արեւե
լքի
ղ եզեցիկ
քաղաքներից
մինբ որպիաի գառնա
յ ամ էն էն գեգեցիկր
աւելի
գեղեցիկ
քան թէ Հին, նոյնպէս
աւերակ
, Անին Հ
ԵԼ երբ մեր մողովոէրգբ
կ՚ունենայ
իր այդ ա–
ղատ
, ուբիշնեբի
լհի՚ցփրկուահ
կեանքբ
ռւ
այդպէս
կ՚ապրի
իր աքդ Հա քբենիքում
զէթ քէսուն
Հա - .:
բիւր, տարի, Հալաաացահ
պիտի
լինենք , ոբ
բսէ՚՚բ.
ասպարէզնե
ր ի մէք իր ստեղհաղո
րհ ութեամբ
մի
այնպիսի
կատաբելոլթեան
պիտի
Հասնի , որ ոչ
միա
քէէ ամ բ"ղք
ա շխա րՀ ր պիաի
մնա
յ
ապշաՀար
այլ եւ նոյն իսկ Հայ մողովուբդբ
պիտի չկարենա
յ
Հաւատա
լ թէ ա յգ
բ " լ " բ անկարելիները
կարելի
գարձնոգը
ինքն է եղել, գարերով
ճդմոլահ
սւ
ճնչուահ
, երէկուան
Հա յ մոդովուբդը
• • •
« Տետինք
եղիցին
աոյսքինք
ել առաքինք
եղի.
յլին յետինք
,^
Ւ դուր չէ ասել
անմոռանալի
Աւ՛ ԱՀարոնեա.–
նը թէ «Հայ
մոդովոլրգր
ոչ մի այլ մողովրգի առ
քեւ
իբ դլխաբկբ
Հանելոլ
կարիքբ
չունի»։
Այս
ամէնից
յետոյ
ցաւա՛լի է ասել,
բայց
ան
կարելի է չասել,
որ մեր խելացի
ու
աշխարՀաՀյլ–
չակ
ունեւոր
մարգիկ,
ինչպէս եւ իսփիւռս աշ -
խաբՀի
ցրուահ
ուրիշ Հազարաւոր
ունեւորներ
, ի–
րենց ամբ"դք
խելքն ու սիրտը , եռանդն ու կոբո -
վը,
«մալն
ոլ միւլքբ», իսպաս չեն գնում
յօդ ուա
աղգային
չաՀերի ; Նրանք
երբեք
բնգունակ
չեղանք
խօսքս
բազառոլթիւնների
մասին
չէ ,
բմբռ–
նելռլ
ամէնքին
մատչելի
ճ շմա րտութ
իւննե ր ը եւ
նախբնտրեցինւ
անւտարբեր
, անէյիշաաակ
մնալ
մեբ
կեանքի
այս ճ ա կա տ ա գրա կան
մամ անակաշրքա -
9ւոլմ։
Եթէ
նւրանք ամէնյէբ , մեր այդ բոլոբ
Հոգւով
՚՚՚ղքատնեոր
, ունենա
քին Բադուաբնակ
անգրադ էտ
€Համրալ
Աքեքսան»ների
ունրա
ն։ման
բաւյմաթիւ
անւնման պարդ Հայ մարգոց
սրտի
մաքրութիւեբ
ու
վճիտ
բնազգր
ել Հաւաաքբ
լուսալոր
ասքագայի
մասին,
Հաք մոդովուբգբ
, փոխանակ
իր մէքքբ յի–
"•*–^ - վաթսուն
աարուց
յետոյ
չտկելոլ^
ԳԼ՚"՜է*Ը
(ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ
ՀԱՑՈՑ
, ԲԱԳՐԱՏՈԻՆԻ-Բ
, ՆԱ֊
ՐԵԿԱՑԻ, ԳՐ– ԱՐԾՐՈԻՆԻ
ԵՒՆ-)
ԽՄԲ
Ամփոփուած
«Աով. Հայաստան»
օ -
րաթերթ-ի ՛նոյ • ՅՕի թիւէն : (ք^ււԹ խոբագիրն, է
«Ընւյ-դէմ բյււրժուակս^յ) (ւացխունւսւլիզմի ո-էցլւդիվ -
նէրի դրսեվորմաՏ » .—
Գիտութեանց
ակադեմիայի
պատմութեա՛ն կա
ճառի փիլիսոփա
յո ւթեան
բաժնի
կուսակցական
մոդովն ալ ^նեց Յ՚Թ • Համագումարի
արդիւնք -
ները։
Թղթակից
անդամ
Աղայեան
ս/1դբագառ–
նալով դաղափա րական
ւս^խատան^^եբուն՝
կանգ
I րձրադո
յ
ո էն
առաւ գիտական
Հիմ՛նարկներու
եւ
տլսանուլներու
աշխաաանքի
թե րո լթիւններ
ո ւն վը՜
րայ
տ
Առաքարկեց
լա յնօբէն
զարկ տալ քնԱադա -
տ՛ո ւթեան
եւ ինքն ա ^^նա գտ տո ւթեան
գիտական
աշիատսքնքներուն
մէք ել լիովյւն
մէքտեղ
Հանել
կարգ մը պատմաբաններու
եւ փի լիսոփաներոլ
ա շ՛
Ի ՚սաւոու թեանց
ել Հայեացքհերոլ
մէք տեղ գաահ–
քաղքենի
ադդայնէ
սխալներու
կր1լհութիւևբ ,
« միա
էք՜ւ ական
Հոսանքի»
տեսութեան
դբսեւո
րում–
նեըը ել անդուլ
պա
յքա րե լով յագթաՀա
րե լ ։
Զեկուցմ ան
շոլ րք տեղի
ունե ցալ
մ իտքե
բու
աշխո
քմ փո խանակո լթի ւնւ : Բո լշելիկնե
բ բ Հաւա -
նութիւն
յայսւնելով
Համադումարին
տուահ
որո -
չումնեբուն,
յանճն
առ՛ին անշեղ կատարել
Համա ՚
գում արին
որո չումները
է
Ե– Աարդիսով
րստլ թէ թ ս ՚ ֊ բ ք նախա
լարձակ՛
ներբ մեկնելով
իրենց
Համա թուր անական
ղաղա -
փարէն
մ ամ ուլին
իւ պաամո
լ թեան
վ
եբաբեբեալ
« աշխատութիւննեբուն
»
մէք կբ
խեղաթիւրեն
պատմական
փաստերբ
, կբ ճզնին
աբդաբաց
նե,
Ա II եււՐտեան
Հա յաստան։
ի Հա
լ ու թի ւնբ ո չն։ չա ցնե լո ւ
իրենց
էէիւա յին քա ղս։ քա կանո
լ թ ի ւն բ : Մ եր պատ՛
մա րաննե
րբ ցարգ չեն տուահ
լ"՚–րք գիաական
աշ–
խատութիւնէնեբ
, որոն։ց մէք մերկացու
ին
թուրք
յետէս
շ բք ականներու աքդ ղառ անցանքներբ
; Մեր
սլատէքէէէկան
դիտոլթիւնւր
պէտք է լրացնւէ այէք. բա
ցր : ԱնՀ րամեշտ է ստեղհել
մամ ան ակակից
թրքա
կան նախա յարձակներու
, ամ ե ր ի կե ան ա շխարՀա -
1լաքութետնւ այգ դո րհակս։
լնւԿ րո լ ստոր
քաբողչու–
թիւն։բ
էքեբկացնող
աշխատո
է թի ւնւներ X
կա՛նգ առնւելով
Հայ մոգով
ուր դի ո րո շ Հարցե
բուն։
էիբայ,
մ։ււոնալորասլէս
աղգային
ազատա -
դ րական
շարմումներոլ
էքնաՀատման
խնգբին։
, ա–
ւաէլ դիտ՛նական Ե՛ Խալեքեււն
լաքտնեց թէ այգ
իւնւղբինէ մէք կարդ մբ պատմաբաններ
լուրք
սխալ–
նէեր կատա
բահ
են : Իբեն։ց
աշխատութիւ
նն երուն
մ էք
ղ բսեւո բահ՝ են
ք՚սղքենի
ազզա
յն՛ական։
«
մ իասն։ական
Հոսանքի»
տե սո ւթեան
յանցանքի
կ ո կ ո լ թ իւ ւննե բ
( ռեցիտիվ
) ո րոնց գէմ անւ Հ ր տմ ե շտ
է Հետեւողական
պա քքա ր բ մղել
, ինչպէս
ել էգատ՛
մ ագր
ու թեան
մ էք տեղ դտահ
մ առա
կան սխալնե -
բու դէմպաքքարբ
ումեղցնել
Հ
Ա։ ագ գիաական
աշխատույ Լ՛ Խաչիկեան
, բ -
սալ թէ Գր • Տա
բու թիլնէեսւն
(ԻԶ • Համ ադուէք
արին
մէք թեքադրեց
անՀաշտ
պայքար
մղել
քաղքեն՛ի
աղղ ա քն։ս։կ ՚ կ քէկնուահ
ս խա
լնէ ե րո
ւ , մ ասնաւո
րապէս
քադրենէի
ազգայնական
«միասն։ական
Հոսանքի»
տեսու թետն
գէմ , որտեղ գտահ է կարդ
մ բ գիա •
ա էիսատողնւերոլ
գորհերուն
մէք : «Միաս՚՚՚ական
Հո–
սանյէի» տեսակէտէն
գրոլահ
աշխատութեան
ցայ -
տունէ օրկնւակ
մ բհ է «Հա
ք դրա կանո լթե ան պատ -
մու թեան»
Ա.Հ ատորր,
որու մէք Հեզինակներբ
Հ ա
ք
գբականւոէ թեան պատմ
ու թհւն
բ
ներկա
յացոլցահ
են
իբբեւ
մ իասնական
պատմ ոլթիւն
,
բացառելով
^կտն
Հոսանքներու
պայքարը։
Նարեկացին
^կ.
^^,1ցուահ
է իբբե՛– յառաքդիմական
ղ^չհիչ
ԻռոեւԹԷ
աանասաեղհութեամբ
նպասաահ է մող^.
վրղ^վ^Բ Ա^^–^>
Դ՚է՚է՛–
իրականի՚նմէք^ս^
բեկացին
եղահ է դեմոկբաաական
֊
մողովր^,
շաՆման
Հակառակորդ,
Թոնդրակեան
շարմման
թշնամի : ձիչգ չէ "՚Ր"–"՛^
՚ ^ " ՛ * ՛ ^ ԱյԳ^Կ^ԻԻԷ ել
կարգ մբ ուրիշ Հեղինակներու
դնաՀատականը ,
խաչիկեանի
տեսակէտով ալ նոյն տեսակ
.
խալներ
թ ո յ լ աուահ է նաեւՎ–
Զալոյեա,ն
իր
«Հ.,^.
փիլիսոփաութեան
պատմութեան
ուրո ւագիհ
ը»ա\.
տիպ
աշիատութեան
մէք
Ա. Երեմեան
(վարիչ
Պատմութեան
Կաճա^խ
Հին եւ միքին գարերու
պաամութեան
ճիլղի) ^
մեկնելով
սթալինեան
այն տեսակէտէն թէ կարելի
չէ ապրանքի
արաադբութիւնբ
նոյնացնել
դրամա–
տիրական
արտադրութեան
Հետ, կը
քննադաաֆ,
Հայ ..լատմագրուխան
մէք եղահ
այն սխալ կար–
հիքը թէ բնականոն
քաղաք–
պայմաններու
առկպ^–
յութեան
աաեն
Բաղ բաունինե
րո
ւ շրքանին
Հայաս
տանի անաեսական
զարգացումր
կը մս/ւէբ
բնկե -
րային
զարզացման
զրամատիրական։
վաւլբ : Առ
վեէք, . պատմաբանները,
ղեկավարուելով
Աթալինի
« սոցիալիւլմի
տնտեսական
պրորլեմ՚ւերը
ՈԱքիՄ -
ում^
աշխատութեան
տեսական։
զրոյթ՚ներէն
,
պէտք է ճշզրտօրէն
մշակեն
Հայ
պատմագրութեան
կարէէ մբ կարեւոր
խնգիբԼերբ,
որոնց
մասին դեռ
միասնական
կարհ՚իք
չկայ 1
Ան։դրագառնրալուի
կզերա -
աւատապետակա\
ել քաղքենի
պատմաւլրոլթեան
վբայ՝
ԵրԿմեան ^
սալ թէ անմխտահ է գասակաբւլայթն
պայքարդ
նաեւ
Մի^ադարոլ
Հայաստանի
մէք։
Միքնագաբ՛
եան պատմաբանն
երբ եւս
մ իասնական
ձեւոէէ
Վ. ե ր՛
կայս՚ցոլցահ
են։ Հայ մոգովուբղը
եւ
«միասնական
Հոսան.քի»
րմբոնումը
դարեր
շաբււլ<՚..ակ
կբկնուահ
է • * Միքին գարոլ
ոլատմութեան
մեր
մասնաղէա–
նւերոլ առքեւ
գք։ ուահ
Հարցն է մարքսեան
լե -
նինեա<1.ի դասականւնե
րո
լ ա շիւատո
լ թե անց /"/"^
տակ
ել անոնց
Հիման
վբայ
ճ շմա բտաց իօրէն
սլար–
ղաբանել
մ եր անւցեա
լ պատմ
ու թԼ ան Հա ր՚յե րբ» :
Հ– կարապետեսէնէ
ըսաւ թէ քադքե՝– ի
ադղայ–
նակ։ոն
«միասնական
Հոսանյքի»
տեսութեան
դէմ
պէաք է անողոք պայքար
մղել
ել
արմատախիլ
նել էսնոր աբտայայտութԼմւնկրբ
։ւլատմա բանն՚ե -
բու
որոշ ա շխտտո։
թիւննե
րո լն մէք։
Տիշեց թէ այգ
կաբղի
սիսալնւեր
թ ո յ լ տուահ է Վ. Բալաշեան
իր
« Գրիգ"ր
Աբհրունէու
Հասարակական
Հա քեացք
ներր»
քօգուահի՚ն
մէք։
՝Բալաշեան
Արհրունին
դ^
նաՀատահ է առաբկայօրէն
, մինչեւ
վերքր չէ
ցայայաահ
անոր քաղաք, նպատակները,
անոր ագ–
ղաքնէոկանոլթիլ1ր,
չէ ղատահ
անոր
քաղքենիի
շաՀերր
մողոէիուրդի
շաՀերէն,
ճիշդ չէ ղնւաՀա
տահ
ԺԹ– դաբոլ
եբկրորգ
կէսի
ընկերային
Հո -
սանքներբ :
Կարապեաեան
միեւնոյն
ատեն շեշտեց թէ պաէա֊
մութեան
կաճառի եւ փի լի սռիա
յո . թ եան
բաժնին
մէք բաւարար
չափով
չեն հաւալահ
քննագաաո^ -
թիւնն ուինքնաքննաղատոլթիւնբ
:
Ա. Ոսկանեան
բացատրեց թէ քտգքենի
ագր֊
դարականէ՝
կբնուահ֊
սխալներր կան նաեւ
փիքկ .
սոփայութեան
մէք ։ ՝Բ՜1նադա.ոեց Վ.
Զաքո,եանք
որ Հայ մողովոլբգի
մքակոքթր կբ գիտէ
իբրեւ
մի
ասնական
մշակոյթ.. Ոսկանեան
նշեց նաեւ
երի -
տասարդ
վար չա կազմ ե լ ու պատրաս՝,ռութեան
է -
բոլթիւնր
փիքիսոփայութեան
րամն կն մէք է Ս>» -
Կ"՚.(՛՛՛ չքննաոատեց այդ բամնին
մէք
թ ո յ լ
տրուաֆ֊
Գբադողոլթեան,
էիսէստերբ ;
Ժողովը
միաձաքն
Հաւանութիւն
տաքռվ
Համւ^
գումարի
որոշումներուն
, որոչեց
ա՚նչեղ
դսքէ -
^ագրել
արուահ– ՚ոըոշումնեըը
։
բարձրացնելու
ու ձայնը
լսելի
դարձնելու,
քսա1^ Խ՝;
երեսուն
տարի
վերք,
նոյնիսկ
աւելի առաք, իր
մէքքը շտկահ,
ղլ"ՓՐ
"•^ՂՂ"՛^ ^ ձայնբ
լսելի դար–
ձբած
ու իր փառաւոր
ապագան
ապաՀովահ
կը
լինէբ... Եւ այս ամէնը միամամանակ
կը լի^էր ա–
մէնէն
մեհ վբիմառոլթիւնր
ու Հատուցում
բ, որ
Հայ
մոզովուբդը
տուահ կր լինէբ
մեր րոլոր տե֊
սակի
երեւելի եւ աներեւոյթ
, մեհ ու փոքր
թրշ–
նամինեբին
։ Այն ատեն կըՀանգստանային
մի մի.
լիոնից
աւելի,
«քաղաքակիրթ»
կոչուահ
մարգ–
կութԿան
աչքին
առքեւ
ամէն
ձեւով
խողխող–
ուահ
անմեղ
ու անզէն
ղոՀեբի
անթաղմնացաձ֊
էւս–
կորտիքը
. . .
Տեզբ չէ միթէ"
այս առիթներով
միշտ
վեբ
յիշել
եւ
յիշեցնել
պարսիկ
մեհ բանաստեղհ
փիլիսոփա
յ
Օմտր Խայետմի
ինն Հարիւբ
տարի առաք
ասահ՜
քառեակբ
.
«Մաէ՚ոլաԱ քս-շած (ւետին հա(ւդէւււ ամէ<ւ փա1ւա& ա–
նօ(բււա է ,
Արծաթի հւ ոսկու սաւած շըքեզւսլթիւնՕ աՕօ «
գուտ է ,
կհա0քն ու տշիարհ որքօււՅ; իյորոՆնկ կրրցայ քը(Լ
ւնհլ, հասկրցայ թ է ՝
ք*արւի գործէն գաա ամէն րա1ն* աշխարհին մ է յ
անծգւուտ է» ւ
Իբրեւ
վերք արտն , մի քանի
խօսք՝
ՀՀամալ
քԼ •
լեքսան»ի
մասին.–
Բագլսլմ
մեր մամանա1րեբբ
տարիներով
Համ՛
րալոլթիւն
(եաւմալ ,
բեռնակիր)
անելով,
իր * ^
սերի ու կռնակին
աԼբայ րաբձահ
հանրու
թիւններ–^
կաՀ կարասիք,
գգրոցնեբ ե՛^
մի տեղից
մ ի*յ»
աեղ կրելով,
փոխադբելով,
ապրում էր մի պար^
•աւ րարի^բտի
տէր Հայ մարգ,
^Համալ
Ալե^
էէան» ոբ ՛իր այգ չարքաշ
.Ու Հալալ վաստակով պա–
Հում էր իբ բնտանիքը,
ապրելով
Աափարեան
Հայ
ընտանիքի տան գետնայարկի
մի նկուղում
• • ՚ .
Արգ
է "՛յգ պարղ ու ադ՜ւիւ Հայ մարգոլ
մա^՛^
"ւանից
յետոյ
գտնում
են նրպ թքքղահ կտակը ,
բով
Բադոլի
Հայոց
ՄարգասիբականԸնկեբոլթձա%
կբ նոլիբէր
երեք Հագար
րուբլի
յօզուտ
ընկ.եա%
պաՀահ
ղպբոցհ
եր ին . . . Այգ
3000
"սկԻ
րուբլին ,
ոսկու ա քսօբոլան
աբմէքով,
կ՝անէը
317,
"՚^Գ1՛
ոսկի կամ մօտ
1 .500.000
ֆրանք
, իսկ իրօք
3.00Օ-
000^^
մինչեւ
7 –500 –000
ֆրանք։
Այն ա.ոեն այգ
3000
րուբլին
. .. Այգ օրինակ
բնտ իր Հայ
մարգոց
2 5
անգամ
աւելի
արմէր
, քան թէ այգ
թուակլ^%
3000
րուբլին •. . Այդ օրինակ
օրինակ
Հայ մաբգացք
մասին
«յիշաաակն
ա րդա
բոց
օրՀնո ւթեամ ր եղթ -
ց^ի» . . . միայն
կարելի է ասել
...
Այս անգրագէա
ոլ աղքաա
ՀՀամրալ
ԱլԽք^,–
սան»ի
ու սրտառուչ
ու վեՀ քա յլբ՝ կարող էբ հ՜^
ռայել
իբրեւ
գեղեցիկ
օբինւակ
մեբ
Հաղաբաւպք
գրագէտ աւ Համ ա լսա բան աւա րտ
ուն։ելորն.երի
•%
ԱՍՏՈՒԱԾԱՏՈՒՐ
ՀԱՋԵԱւ^
Fonds A.R.A.M
