1918
:
0">ւ" զինուորը
«ւոուն» վերագարձ
ահ– է՝
լքե
լով կովկասր : թ-րքական րաՆավր կովկասէ
գռնե–
րուն առքեւ;
ԱՀ ու. սարսափ՝
Հայոց
սրաերուն
մէք : Գերման
Հրամ անաաա րո ւթ իւն ր , անաարբեր ,
կաիեթի
գինի կր խմէ
Թիֆլիզի
գեգուՀիներուն
Հեա գիրկ դրկի ••
Հասլձեսչով , Հայկական
սլաաոլիբակութիւն
մր կբ ղրվո՚-ի
Պերլին; Արաաքին
նախարարին
փո
խանս րգր մաիկ
կ^լնէ ձանձրոյթով
:
թնգրե՚՚նք
, կր սլաղաաի՚նք
. . .
յ*՚*նչ
կ՝ուզեն
այս Հայերր։
Պուրո՚ն նախարար ,
Թուրքր
այսսլէս , սլարո՚ն նախարար
,թուրքր
այն
սլէս : Հա յոց ամ բո ղք ճա րաասանո ւթ իւն ր ; Հէն -
գերորգ
գարու
մշակոյթին
ծանրութիւնր։
կբ
մխա^յ արեւմաեան
Հա յասաանր։
Արաքս իր ար -
մուկն
է բացեր՝
սլաշասչանելոլ
Համար Անացոբ
-
գացր։
թուրքր
աակաւին
չՀասած
մինչել
Արաքս,
Տէ՛ր նախարար
• • •
Ր՞Ր կուսակցութեան
կր սլաականիք
. . .
Տէ^բ Ասաուած , մամանա՞կն
է
կուսակցու
-
թեամբ
Հեաաքրքրոլելու
:
Պ"՛րո՛ն
նախաբար ,
թո՛՛ւրքր,
թո"ւրքր,
աՀա
մեր գռներր
կր ծեծէ"
Թուրքր : Կ՛՛րսէ ինք թէ
Հիմնա յաաակ կործանա՛ծ
է
աբեւմ աեան Հա յասաան ր , ի"կ
Հիմ ա , ինչսլէս
բա
ցաարեց ինք , կր վախնանք
որ . . .
կուսակցութեան
խնգիր չկո՛ յ ՚ ՚ ՚ Թուրքր կր ծեծէ
մեր գռներր . . •
Հայր,
այս սլատմական
մողովոլրգր,
ռր թագ
է
սատցե բ կա յսեր ձեռամ ր • • • կ իլիկի"
յ մ էք . . •
Ո՛՛՛ր կուսակցութեան
կր սլաականիք ...
Գերման բարձբ սլաչտօնաաաբր
չի սիրեր կրկ—
նել իր Հարցումր,
ոչ ալ կբ նԼրէ
եթէ սխալ սլա–
աասխան
արուի
:
կր արուի
Հ • Տ • Գա^^ակցոլթեան
անունբ %
Այն օրերուն ... Հ • Տ • Գա^ակցոլթիւն
• • • ո՚^վ կր
յիչէր
ուրիչ անուն :
— Զեր կու սակցութեան
օրիաէԹթսւ՚սխւ՞նը :
Համ աձա յնականներուն
Հե՚^տ :
1|այյքԼղա. :
Այս րառ բ կր գնէին
արեւե լաՀա ք
Հին թաաե րս՛՛լ իրնե րր , ^ի՛ չգ
՚" յ՚՚ո՚եղ
: ք՛ա քց նա -
յեցէք
Հ՚"յ՚՚ց նեբկայացոլցիչնւերուն
ղէմքին
,
քրտի՜նք , քրտի՛՛նք , քրտի՜նք : Ո՞վ կլնար
ուրանալ
թէ Համ աձա
յնւ ա կանն ե ր ո ւն Հետ չէ ր Գաշնակցու
-
թԼանւ սիրտր,
նւոյնիսկ ամբո՛ղք Հա լութ • • • ներո—
գութի՜
ւն :
Այո՛ , Գա նակցութ
իւնբ ... Համաձա
յնսՀ — ^
կաններուն՛
• . այսինքն՝
Պերլինի վեՀամողովբ ...
Հայկական
վեց նաՀանգնե րր . • •
Տ է^բ
Աս
աու ած , ի՞նչ սլիտի սլատ
աս
իսանէ
Հի՜՛
մա; Անգին
, Թուրքր կր ծեծէ կովկասի
գռներր,
- թա՛ք - թա՛ք - թա՛ք՝
մուրճ մր կր ծեծէ
Հա
յոց սլատո լի րակնե բուն սրաի գոնւե բբ :
Ջեո մէք չդտնուեցա՚^լ
մէկր,
որ
խորՀոլրգ
աաբ
կաւլմ ե լ սլատո ւի բա կո լթ իւնւ մր՛ • • Գաչնակ —
ցութեանւ Հակառակորգ
անձերէ,
խօսելու
Համաբ
Գերմանիո
լ արտաքին։ նաիսարարութեան
Հետ
, որ
Համաձա յնական պետութեան
մր նա խա րա
րութիլ–
նբ չէ
ինչսլէս
գիտէք։
Գուք որ,
մինչեւ
այս
վա յրկեանր , Համաձա յնականւնե բուն։
յաղթ ան։ ակր
ցան։ կաց իք ել ։քե ր թչնւամ իներուն
ղէնւքի քա քողու
թեան
Համար աղօթեցիք.
Հիմա
խնղ րէք թէ վարձատրութիւն
; Գտցէ՛ք
1
Գիւանագիտական
թնչ
անւմոռանալի
գաս;
Ե՜նչ
ռլմղին
եւ աՀեղ սաստ։
Ի՜նչ
լեղի
իմաստու
թիւն ; Թուրքր կբ ծեծէ կովկասի
գռներր,
թա՜ք
-
թա՜ք
- թա՜ք,
մինչ գմրախտ
մողովուրգի
մր
ներկայացուցիչներր
կբ ծեծեն
քրիստռնեա՜
յ գի -
լան աղէ տին գութի
գռն։ե րր :
ի՛՛նչսլէս բացատրել
օտարին
թէ , մեբ
տխուր
պայման։ներուն
մէք, միչտ Հ՛ Տ–
Գաչնակցոլ
-
թեա՛ն
է վիճակոլեբ
ներկայանւալ
իրրեւ
«տանր
մեծր»,
րյլայ
թչնամիներուն
առքեւ, բԱայ
բարե
կամներուն
առքեւ,
րւլայ
ղէնքբ
ձեոքր,
Րէե՚**յ
ղրիչր
ձեռքբ : ի՞նչսլէս
բացատրել
օտարին
թէ ,
մեր տխուր
պա յմ անւներուն
մէք , կակաչի
պէ"
կարմ բած
բաղաբքին
չուրք սեղան նստող սա ծա
-
նօթ մարղոցմէն
ղատ,
որոնք չես գիտեր
ո՛^ր ծսք–
կէն գուբս
1լելյ1^ն
յանկարծ՝
փոր կչտացնելոլ
մա
մուն,
չունւինք
ուրիչ մարղիկ՝
որոնք
յօմարին
պատասխանատուութ
իւն ստանձնե
լ , կռուելու
Հա
մար Հա բաւին
գէմ կամ
Հիւսիսին
գէմ , արեւ
-
մուտքին
գէմ կամ արեւելքին
գէմ , աՀա
թէ ին–
չ"՛՛֊ Հ՛Տ–
Գաշնակցռւթիւնր
կր կռուի, մինակր ,
Հարաւին
գէմ , ափսո՜ս. Հիւսիսին
ալ
գ է մ ՛ ՛ ՛ ։
Ափսո՜ս,
Հազար ափսո՜ս,
Հ-8՛
Գաշնակցութիւնր
չունւի գաշնւակից : Երբ կր կռուի՝ ճակատր
արեւ
մուտքին , իր կռնակր
չունի
ներքին գաշնակից
մր
ոբ կռուի ճակատր. . ՚ ի՛՛նչ պէս Ր"ել օաաբ
գիլա–
նագէտին
թէ . . .
Թող մատր րարձրացնէ
ո՛վ որ ղիաէ թէ ,
րոպայի
մէք, Ամերիկայի
մէք, Ափիւո^քի մեր բո
վանգակ
մամուլին
մէք. Հայ մր անուչ րառ
մր
րսած
է բոլչեւիկն։երուն
մասին՝
երբ Հ՛ Տ՛ Գաչ–
նակցութիւնր
արիւն կր թափէր
Հայաստանի
սաՀ՛
մաննեբոլն
վրայ՝
։ղաշտսլանելոլ
Համաբ
նորա -
կերա Հայ Հանրասլետոլթեան
ղո յութիւնր
: Աեղ–
քնալով^ անուն չեմ տար,
վկայութիւն
չեմ
բերեր
յօգուածնե
րէ , որոնց աակ
կբ պառկէն
ծանօթ
ա–
նուններ , կատաղփ Հակառակորգ
՚ . • «մեծամաս
-
նականնեբուն»՝
ինչպէս
կ՝րսէին
այն
օրերուն,
թէեւ,
այսօբ, անոնք
բերնէն
կր Համրոլրեն
նոյն
մեծամասնականնեբր
(բոլչեւիկներբ)
է
ք^շճօսէտեւշ
բօՍտւՏէՇ
կ՝անոլանէ
զիս նամակագիր
մր,
ես
այգ
ումր կր պարտիւՐ նախ ապԱՆ^ծ
^Աճ
^ին
, որ
ինծի
անսպառ ապացոյցներ
կուտայ
փշրելու
Համար
մ ե տա ս ան ե բ որգ մամ ու սա
իմ ա ս տ ո լննե ր ռւն
ղէն
քերր։
Ա՜ ք սրճարանի մտաւռրական
չեմ ես, ոչ ալ
մամէն փախած
աբեղայ ,
կբ սիրեմ պրպտռլմ
-
նեբ կատարել,
պեղել ո չ միայն
մեր
պատմութիւ
նր, այլ եւ մեր օբերռւ
գիւաններր։
Այգ
սլեղում–
ներէն՝
ղրոլագր , ՛լոր պատմ եց ի վերր :
Գրուագ
մր որ, գերման
գիւանագէտի
մբ բերնով,
Հարիլր
ղասախօսութիւն
ելաբմէ %
Գրան
սեմին
՚իբայ
գերման
գիւանագէտբ
,
խղճաՀարած
, նուաղ •անողո րմ քան Պ իզմ արք , կբ
յայտնէ
թէ Գերմանիոյ
քաղաքականութիւնր
Հայ
մողովուրղին
Անացո րղաց ր փրկելու
Համար չէ որ
իր պատերաղմ ական
աՀա րկո
լ մեքենան
զրկած
է
կովկաս , բայց եւ այնպէս
կ աւելցնէ
•
Գացէ՛ք
Թիֆլիղ,
ներկայացէք
գերման
գբ–
րաւման
բրւնակին
Հբամ անատա րութեան ,
եթէ ,
տեղական
պա
յմ աննե րուն Համաձա
յն , կրնա յ օգ -
տակաբ
բլլալ
ձեր մողովռւրղին
, լաւ : Պերլին
չի -
Հետաքրքրուիր
ձեր խնղրանքռվ
եւ որեւէ
Հրա -
Հանղ չի տրուիբ ասկէ
այգ
մասին։
Թուրքր
կր ծեծէ կովկասէ
գռներր , իսկ
Հա
յոց սլատո լի րակռ ւթ իւն։ բ, այս անգամ ,
գերման
գրաւման
բանակին
Հրամանատարութեան
պալա —
տին գռներր , Թիֆլիղի
մէք
I
ՀրաՀանգ
չունիմ
Պերլինէն
է
Պատասխանր՝
չ՛՛բ , անգութ
եւ ցուրտ
1
Թուր
քր կբ ծեծէ կււվկասի
գռներր.
Տէ՜ր
Աստուած :
Ե րկր՛" չա՜ բմ է Հա յոց Հոգիներուն
մ էք : կ՛՛աղա -
չե՜ն , կր պաղատի՜ն։ , 1^աղե րսե՜ն
Հայոց ներկա
-
յացուցիչներր
: Եթէ գերման բանակբ յառաք խւս–
էլայ
ւլ էպի Հարալ , Թ՛ուրքերբ չՀասած , կբ փբր ՜"
կուի՜ Հա յոց մալովււլբգբ , ա յլապէս
արեւմտեան
Հա յասաան ի նմ ան ...
Աէկ
բան
միայն
կրնւամ բսել
ձեզի։
Թիֆ -
Լ1"Լ1՛
՚իողոցներուն
մէք, այս պաՀուս , արձտկոլր
-
ղ
"էի
կր պարտին
րազմ աթիլ
գեբմ ան սպաներ
եւ
ւլինա ււ։ րնե ր : Համոզեցէք,
պտոյտի տարէք
Երե
-
ւան ,
Թուրքր երբ տեսնէ ՀոՀէնցո լէ բնե ան
սա
ղաւարտին
նետր, այլեւս
չի կրնար ւինասել
ձեզի՛՛
ք՛ա րե րախտա րա բ , Ա արտա րա պատի
մէք , Հայ
՚լինուո
րին։ սուինէր չա՜ տ խե լօքցոլց
Թուրքր , "՚
յն
պէ ս որ պէաք չմնաց գե րմ ան
ղին ո ւո րին սաղա
-
՜լյսրտին
նետին է
կարեւորր ատիկա
չէ ; Ըսածս պտրղ է ,
այմմ
օրինակր
կ՚առնեմ
Թ՚՚ւրքիոյ
պատմութենէն։
: Ամէն
անւլամ ոբ Եւր՛՛սլայի
մ՛էք կր գեբակչռէր
անգլիա՛
կան քազաքականռւթիւնր,
թուրքր
իչիանոլթեան
գլուիս կր բերէր
վ է ղ ի ր
մր՝ որ կր վայելէր
Անգ
-
լի՛։ յ Համ ակբ անքր , իսկ երբ կր էլերա կչռէր
՛լե ր -
ձ անական քաւլաքականո
լթիլքն բ ,ի շիսանո ւթե ան ղր–
լուխ կբ բերէր
վ է զ ի ր
մբ, որ կբ վայելէր
Գեբմա
-
նիոյ
Համակրանքր։
Այս
բոլորէն
եւլբակացնել
թէ մեզփ Աբէ՛լ մբ
՚գէաք
է,Աբէլ մբ՝ որ երէկ
կ՚աղօթէբ
ցարին տբե–
չատութեան
Համաբ,
այսօր՝
արեւափայլ
Աաալի—
նի Համար , կր նւչանւակէ բան չՀասկցա
լ
տրուած
գասերէն
: կրն՚ոյ
մէկբ վարղապետ
ձեռնագրր
-
ուիլ եւ Հասնիլ ծայրագոյն
կարւլին
կամ
ստռլւնաւ–
գոյն աստիճանի , մեղ չի Հետաքրքբեր
, րայց
երբ
նո յ՜ն թչուառր
«երկբպագեսցոլք»
կամ «պռօս
խու
մէ» երգելու
իր Հին սովորռւթիւններէն
քաղաքա
-
կան գասեր
կր Հանէ , ղայբռյթ
կր պատճառէ
մե
ղի : վարգապեար
էէա
րգապետ
է ,ե րկր սլա
ղութեան
մ արղ
վե րքապէս , կրնա յ պագնել
գե տ ին ր
^՚"^
իր Տիրոք ոտքր, իր գիտնալիք
բանն է, րայց
քա
ղաքական
կեանքբ
Լոնտոնի
մամր չէ :
Գմրախտոլթի՜ւն
է , ոբ Հայ մողովուրղր
կար
ծեր է քաւլաքական
իմ աստոլթիւն
տեսնե
լ կղե րա
կան՛նե բու կարւլին կամ Հքերռց մողովփն մէք
I
Այգ
թիւրատեսոլթեան
ձ՚եղքբ չա՜տ քաւեց մեբ պատ —
մութ իւնբ :
Եթէ Աստուած
ինծի
չնռբՀէր
ինչ որ
չնորՀեց
Աողոնի կամ Աովսէսի
, ես այնպիսի խիստ
օրէնք–
նեբ կր սաՀմանէի , ոբ թոյլ
չէի տար
կրօնքի
ձ՛ար–
գոց
գուբ
ելլել եկեղեցիէն ,
աղօթքէն
զատ
ու
րիչ բանի պէտք չեն գար
անռնւք, աՀա
թէ
ինչո՛ւ
սքեմր
՚ւեաելր կաձ՛ մօբուքր
ածիլելբ բաւական
չէ
իմ աստ՛, ւթեան
մական բռնե լո լ ե ւ վարիչ
գառնա–
լու Համար։
Ա իամամանակ
կբ թելաղբէի
՚Ծեբռց՝
խմել մամանակին։
աւիչր, եւ ոչ թէ ՚ . . Պոկոմոլէ֊–
ցի շվէճոլկր։
իսկ գալով
Հայկական
Հիւանգոլ
-
թեան
մր ռր քաւլաքագէտի
թ-ԱւԱլախ
կ՝անցլնէ
ե–
րելալու
մաբմաքւ։վ
ասաւուտա©/
Հասած
գմբախտ
այս մարգոց
ղլխուն,
պիտի
յս/նձնա բա րէի
մէկ բան
Լա՜լ սորվեցէք,
լա՜լ սեբտեցէք
Հա
յոց պատմութիւնր,
որ այցաքաբտերոլ
Հաւաքա
-
ծռ յ չէ՝
3 •
Պ ա ր ոնե ան ի րացատ րութեամ բ ;
Հայոց պատմ ութի՜ ւն ել Հայաստանի
աչիսար,
Հազբոլթի՜ւն
,
կովկասեան
լրվանթէեիղմի
սա
ներկայացուցի՛՛
չն է որ պիտի րացատրէ
ինծի
թէ
էնչ է Հա յաստանր
, ո՛րն է մեր պատմակա՛ն
Հանւ֊
գէսնակր։
Աա
սաղմոսերգո՞ւն
է ոբ
պիտի
գատէ
^Ա611ՍՏԱնհ
ԿՈմ. ԿՈհՍՍԿՏՈհթեՍն
Զ՛
ՀԱՑՈՑ
ԼԵԶՈԻԻ ԱԱք-ՐՈԻք^ԵԱՆ
ՀԱՐՑԸ
Լեոուի
մաքւաւ-րէան հարցի
մասին
կենտկոմի
ներկայացուցիչների
ղատ՚՚՚^^եբր
ղնկՀանեբով
(Հրովարտակ)
յայտարարուած
վերքնական
վճիռ–
ների
բնոյթ
չեն
կր՚՚՚-մ։
ս–
կաբապեաեանբ
նոյն
իսկ Հնարաւոր
է Համարում
թոյլ
տալ,
որ կառա֊
վարութեան
կից ստեղծուի
մնայոլն
մի կոմ իտէ
ել նրան յանձնուի
«նոր րառերի
իւրացման,
նոր
տերմի1ն1յ,է^/
ղործածման
եւ Հայոց
լեղուի
ղար -
գացման
այլ Հարցերի
կարղալորումբՖ
I
Ի՞՜նչն է , սակայն , իսաթաբոլմ
Հայ
լեզուի
մաքրոլթիւնր
:
^
<
Ըստ Զ՛ Գբիգ-րեանի
« ւատՓ^
մեււած գրւո–
բարի, րայւբաււների եւ օսւար րաււերի
զործածու–
թիւնր մեր Համամողովբդական
լեզուի
մէք»։
Ա՛ կարապետեանր
գրանց վրայ աւելացնում
է
«աբՀեստական
կերսլով
յօրինուած» , ինչսլէս
նա
եւ «աււա՛նց անՀ րամե չտութեան
ներմուծուած
բա
ռերր » :
Գրաբարի
եւ րարրաոնեբի
(որոնւց կարղին
է
« արեւմտաՀայ
ղիալեկտբ»)
մասին մենք խօսե -
ցինք մի այլ կապակցութեամ
բ մեր նախորղ
յօգ -
ոլա ծնեբի
մէք։
Հայ բ" լչեվ՚կնե
բր, ինչ։ղկս
տե
-
սանք , խիստ մխտական
վերաբերմ
ռւնք
ունին
ներկայիս
ւլրաբարի
եւ
բարրառնեբի
Հանղէպ :
Նրանք ոչ միայն
Համարում
են գբաբարր
մեռած
լեզու
որի Հետ
այմմ
բոլորր
Համաձայն
են
այլեւ
կարծում
են , ոբ այգ «մեռած
լեզուի
ար -
^աձգմնեբր»
(Հնաբանութիւննեբր)
չեն
կարող
աղբիւր
Հանղիսանւա
լ
Համամո ղովրգական
^ա յ
լեղ։ւլի Հարսաացէքան։
» (Ա ՚ կարապետեան)
: Ինչ
ւԼե րարե բ էէ ւմ է կենտկոմի
միւս ներկա յացուց
չին՝
Զ ՚ Գրի՚էո բեանին , նա իր ծա յրա յեղութեան
Հաս
նող մխտական
վե բա բե բմւււնքր
Հիմնաւորում
է
նրանավ, ռր ղրաբաբբ
Ե՛ գարից սկսած
գար ձե, է
յետագէմ
պա յքարի
զէնք ե^^գեցու
ձեռքին , քնղ–
ղէմ ա շիսաբՀ արարի
ու աչխարՀիկ
մչակո յթի
է
« Հայ րոլոր յառաքաղէմ
մաէքւծողնեբր
հք՛ Արո՚ի–
եան , Ա . Նալրանղեան
, Ատ՛
ՇաՀումեանւ ,
Ա՛
Ապա՚նգարեան
Լզալակր
Աոլրէնր
չչ՚իոթել
^օբ՝
Ապանղարեանի՝
Հետ ,որ խմբագիրն
էր Հայ կղերա–
սբսՀ սլանա ղական
«Նոբ Գաբ» օրաթերթի՝
Ա. քց .)
եւ ուրիչներր , ասում
է նա ,մերկացրել
ենէ ղբաբա–
րի վնասակա բութ իքն ր եւ Հետեւողական
պայքար
են մղել նրա ղէմ»։
Այսօրուայ
Հայ
բոլչեւիկներբ
աբմանւի
չէին
լինի իրենց
«նաիսնիքնեբին»
,
եթէ
այգ
«Հետեւողական
սլա յքարի»
մէք չգերաղան
-
ցէին նրանց :
Նոյն
մխ տական
վերարերմունքր
նաեւ բաբ
-
րառների
եւ մանաւանգ
«կ . Պոլսոյ
Հայերի
րար -
բառի»
(արեւմտաՀայերկնի)
նկատմամբ։
Ր"լչեւիկներին
յատուկ
այս անզուսպ
լեղուով
պարզած
րնդհանոՆր սկզբՈւյնքներից
աւելի՝
մեղ
Համաբ Հեաաքբքրական
է ղիանալ թէ
գործ՜նակսւ–
նի մ է յ
մինչեւ
ո^լր է Հասնում
կամ
մ՛ինչել
ո՛՛ւբ
է Հասնելու
այս սկղբունքային
տարամերմոլ–
թի ՛նր :
Ներկայիս
չատ
քիչ են տուձալներր
այղ
մա
սին վճււական եղբակացո, թեան
յանգելու
Համար :
Գրաբարի
ել բարրառնեբի
մասին կան
գա–
տումնւեր «Աովետական
Գրականութիւն,
եւ
Ար –\
ուեստ»
ամսաթերթի
երկու
զբքոյկներում
տպա^ \
գրուած
Ս՛ Գրիգորեանի
եւ Ն՛ Զարեանի
յօգ
-1
ուածներում
, որոնք, սակայն,
լոյս
են
տեսել\
թ է ե ւ Ատալինի
ելոյթից
յետոյ,
րայց Հա յաստանէ \
կոմ՛ կուսակցութեան
ԺԵ • Համագռւմաբից
ա –\
ռաք։ Այգ գատումներբ
, մանաւանգ
Ա.
Գրիգոր
եանինր, չատ
աւելի աղաւոական
(լիբեբտլ)
բնոյթ՛
են կրում , քանւ կենւտկոէքի
նեբկա յացուց ի^ե րի
յայտնած
կարծիքներր։
Այսպէս,
օրինակ,
մինչ
յյ . կարասլետեանբ
վնռապէս
յայտարարոլմ
է, ոբ
գբարաբն
ու րարբս/ռն։երբ
մաՀանռւմ
են եւ գա
-
տապարտուած
են անւՀետացման , ուստի եւ
չեն
Հայրենա։լա
լու թիլնր : Բա յց գիտէ՞ թէ
ի՛նչ
կբ
նչանակէ
Հայրենիք ,
պ ա ի լ լ ւ լ ը
կր ծախէ՞։
Ափ
-
սո՜ս
Հայոց պատմ ութեան I
Ատիկ բրէք,
մեղքր իմս չէ՝ եթէ
չկարենամ
իրեն
րմ րռնե լի ղարձնել
Հա յաստանի
ողրեբղոլ
-
թիւնն ու մեր պատմութեան
Հանգանակր։
Բայց
եւ այնպէս պիտի րսեմ նոր բաներ , չատ գառն
րա
ներ , այրա՜ծ սբտ"վ :
Ընթերցողր
կրնայ վստաՀ
րլլալ որ, սրճարա
նի մէք գրուած
յօգուածներէն
բոլորովին
տար
-
րեր՝ եբկար ճգնութեանց
ել քննութեանւց
արգիւնք
են ինչ որ պիտի տամ , փոյթ չէ թէ
կոպէկ
մբ
չարմէ այն որ առիթ տուաւ
այս բնգվզումին
, այս
քննագատութեանց
, այս ղայրացկոտ
տեսակէտնե
րու քբվէմին,
ծանօթ
է ձեզի՝ Աբէլ Նազարեան ,
Ծ վարգապետ
եղրայբաէլաւոլթեան
, յոլխաէն
էք՛–
միածնայ
Միաբանութեան
, ուսեալի
Ցի՚բիիս
։
(1)
շ–
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
Fonds A.R.A.M
