HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1951 - page 43

ա՛նոնցմէ առաշ է կող
պաղութիլն
մբ, րայց
բարե֊
րախտաբար
պա յքարր
Լունի սուր կԼբպարաՆք
մբ։
քանի մէշ հայկական
րնակչութինր
ՀեաղՀե­
աէ կ՝աւ.ելնայ– արղէն իսկ
Հայ
րնաանէքնեբու.
Համրանքր Հասած է
50/
1
Այս բաղմացոլմր
նկաաի
ունենալով,
աեղւոյն
Համայնքր
գնած է Հող մբ ,
որոէ-ն վրայ
սլիաի կառուցուի
եկեղեցի։ Կան այն­
աեղ քանի մբ Համեսա
Հայեր,
որոնք լաւ կապեր
ունին տեղական
իչխանութեանց
Հեա :
Աոնթէ
ք՚արլոյի
մէք չաա քիչ է Հայերու
թի­
ւր։ Այնտեղ
բսլոր
այցելուներու
աչքին կբ ղարնէ
Հոյակապ ապարանք
մր, որ Հայ
ճարաարապետի
մր ձեռակերտն է :
Եղրակացնելով,
ղասախօսր գաալ
որ
ֆրան­
սաՀայ
ղաղ
II
թի
տնտեսական
ու աղգայի՛.. վիճա­
կր չաա աւելի լալ եղած պիաի րլլար,
եթէ
բոլոր
Հայերր
Համախմբուած
րլլային
Հարալային
3)բ -
րանսա յի մէշ եւ \922 ֊ – 23ին , մէկբ կեցած
րլլաբ
Ֆրանսան
Հարաւի
ել Հիւսիսի
բամնող
սաՀմանին
Վր՚"յ
է
*"ՐՂ1՚Ժ1"Վ
գաղթական
Հայերուն
րարձրա–
նալ ղէպի
Հիւսիս։
Հաբաւային
Ֆրանսան
, չատ մր
տե սա կէ տնե բով ,ա լլ մ անաւանղ
իր կլիմ ա յով
,չաա
աւելի նպատակայարմար
ղետեղման
վայր մբն է
Հայկական
ցիրուցան
բեկորներու
Համար :
Գասա խօս
II
ւթենէն
վերշ
Հարցումներ
ուղղե -
ցին Պ– Պ– Մ՛ Պարսամեան
, Տ • Զիթունի
, Վ - Գա­
րա յեան
, քց . վչտունի
, % • ՏովՀաննէսեան^
Մ՛Տ՛
Գրիղռբեան եւ Տիկին
Հ– Իյոնղկարեան
:
ԱյնուՀե­
տեւ,
րնւկեբռլՀի է/էն Բիւզանգ,
ներկաներոլ
խնւղբանք^ծւ
վրո՚յ աուաւ
լրացուցիչ
տեղեկութիւն–
ներ Հարաւա
լինւ Ֆ բանւ սա լի ա քնւ վայրերուն։ մա -
սին,
ուր գասախօսր
չէր կրց՚"ծ
այցելել։
Համա
ձIIIյ՜ւI
էսյս տեղեկութեանց
Նիսր
եւ իր
Ատալէն
թաղամ ասր
, Բո թ ա՝Աղիւրի
մ եծաղո
լն Հայ Հա -
մ այնքր կր նե բկա լադնւեն։ : Ա ա տ լէն ի մէկ
Է"գ1՛^
վբա
յ կբ րա րձ բ ան։ ան Հա լոց սեւիական։
բնւ ա կ ա ր ան–
ներր։
Ունին
իրենց եկեզեց
ինւ , կողքին
Գպր՚՚ցր
Աեծ
թիլ մբ կր կազմեն աբՀեստաւո
րներն ու խա–
նւոլթպաններր
: կան բազմաթիւ
չրշոէն
վաճա -
ռո րղ նեբ, որոնք կ՚աչիսաաթ։
Հաւ\յ<Հներոլ
մէշ՛
կան ղործարաննեբու
մէք աչխատու^ւեր
,
ինչպէս
նաեւ վաճառ ականնե լ։ , ճա չա րանատէ բնե բ , րմ ի չկ­
նե ր , եւե՛։ Մէկ իսօսքով
Հայերր
րարեկեցիկ վի -
ճակ
մբ ունին
նիոի մէշ ։
վիէնի
Համայնքր,
ղրեթէ
ամ բոզշո ւթեամ բ
կազմ
է։
լած է երրեմնի չավւաՀաս
որբերէն
Լ ինչպէս
Պ"րտո յինր) , ռրոնք ամ ուսնացած
են րնղՀա^ւրա -
պէս՝ բաիսաակից
Հա յոլՀ ինե բու Հետ եւ կազմած
են։ իրենց րնտանեկան
բոյնւերր։
Համախոլմբ
կ՚ապ­
րին երկու գլիսաւոր
թաղերու
մէշ։ կապոյտ
1է)ա չր
կր պաՀԷ երեք գուրոց
, երկու թաղերու
եւ քաղա–
քիւ՛ն մէշ։
Ունին իբենց ակումբնեբր։
Աչակութա -
յին
ձ եռնա ր կնւ եր ր անպակաս
են ել յաշող ։ Աեբտ
է կաւղր Ֆրանւսացիներու
Հեա :
վալանս կր յիչեցնէ
մեր
Ալեքսանաբասլոլբ%
վիէնէն
աւելի չատ են Հայերր
այն։տեղ եւ մեծ մա­
սով եկած
են Խաբ բերգի
չբշանէն : Ա իակ
Համայն–
քրն է , ուր տարածուած
են բողոքականութիւնն
ու
գմբախտաբար՝
աղանղնե
ր ր : Բնւ ակի չներր
(^Գ ~
Հանրապէս
աբՀեստաւո
րներ , խանռւթպտններ
եւ
գործաբանային
րանոլորնւեր
են :
Գա^ակցութիւ–
նբ ունի իր Ակումբր
եւ կապոյա 1Տաչր իր գպրո–
ցր։ Ամրողշ Ֆրանսայի
մէշ, Հայերբ
ամէնէն չատ
Վալանսի
մէք է որ մարղկային
կորուստ
ունեցած
են պատերազմի
րնթացքին
։ Ա՛իայն մէկ
նկուղի
-
<ւ6ԱՌԱՋ»
-
ԳՊՐՈՑԱԱկՐԻ
ՀԱՆԳեԱԸ
Կիրակի օր Գպրոցասէր
Տիկնանց
վարմարանր
առարկայ
եղաւ մողովրգական
Համակրական
ցոյ–
ՑԷ
՚^Ըէ
քանի որ, իր տարեկան
Հանգէսին
փութա­
ցած
էր Փարիզէն
եւ չբշականերէն
իսուռն
րաղմու–
թիւն մր, բացառիկ
Հետաքրքրութեամր
:
Պարաէզբ,
մինչեւ
ղուռր
ղրեթէ
լեցուած
էր
եւ չատեր ոտքի մնացին
ամբողք Հանգէսին տեւո -
ղութեան
է
՚
Ցաբղաբռւած
էր րացօթեայ
բեմ մր։ Կր նա–
խագաՀէր
Աբտաւազղ
արք՛, իր քռվն
ունենալով
Րէնսիի
քաղաքապետ Պ • Մ արսէլ Բանսօնւ ու քա -
ղաքասլետական
մռղուիի, անգաձ
՚Նեբր
,
իրենց պաչ -
տօնական
եռագոյն
մապաւէննե րով ։
Վարմարանին
տնօրէնռւՀի
Տիկին
Այվաղեան
բա-ալով
Հանղէսր
նախ
Հն։ռրՀ ակա լււ լ թ իւն յայտ -
նեց
ֆրանսական
իչխանութեանց
ցոյց
տուած
սլա շտսլանո ւթե ան Համար եւ ր)՛ թաց իկ տեղեկու -
թիւննեբէ
յեաո
յ քսւ շա լե ր ա կան
խօսքե ր
•ուզւլեց
սան ոլՀ ինե բուն
յ
Ա
կսալ
մր ցան։ ակա րաչխո ւթիւնբ
րոլոր գասա–
րան։ներուն
Համ ար : Այս պաՀուն
րեմ
բարձրացաւ
Բէնւ։իի
ֆբանսակ։սնւ
կարձփր խաչի
ւիաբչութեան
մէկ
անղամր,
որ յայտնեց
թէ կարմիր
հէ ա չր մաս­
նաւոր պարղե լներ յատկացու
ցած է ա յն օրիորգ -
նեբ ուն , ոբոնւք օղն։։ոծ ու աչիսատած
էին
իրենց
կատարած
մողով րգական
Հան ղանա կութեանց
լն­
թացքին :
Բեմ ագրո լեց ալ ֆրանսական կատակա խաղ
մբ
ուր սանուՀիներբ
ի յայտ
բերին ոչ միայն
իբենց
ֆրանսերէնի
անաղտ
բա
չե չար , ա յլ ել բեմ ական
ան թե ր ի արտա յա յտութ
իւն : Հանղէս
ին
կարեւոր
մասբ ղրաւեց
«Անոլչ^ի
ներկայացումր
, ռր կբբ–
նանք րսել , ամ էն կերպով
յաշռղ
ան։ցաւ Բ"է" Ր
տեսարանւնեբուն
ու երգերուն
մէշ,
արմանանալով
բուռն ծաւիաՀաբութեանց
:
Բէնսիի քաղաքապետ Պ • Բանսօնւ բեմ
Հրալիբ–
ո լելով խօսեցաւ
ֆրանս եւՀա
յ
րա րե կաձ՛ ութեան
մասին։
Ըսաւ թէ , ինք Հայ մուլովոլրգին
կապ -
ուած է այն օր1,ն։ , երբ իրր սպայ կր գանուէր
ֆր–
ր ան։ սական այն յածանաւին
մ էշ , որ ,
րնգՀանուր
սլատերաղմի
չրշանին
,
1915
/1՛
վւութաց
փրկել
Հա­
լածական
այն Հայերբ,
ռր Մուսա Տաղ ապաստա­
նած էին ել ղանոնք փոխաղբեցին
Փոր
Աայիա ։
Արտայայտեց
իր Համակրանքր
Գպբոցասէրի
զոր—
ծին , որ կբ ծառայէ
ֆբանսակւոնւ
մչակոյթբ տա -
րածել
ել մաղթեց
Հայոց Համտբ աւելի լաւ
օրեր։
Այս բանաիսօսութիւնր
ոզշունռւեցալ
րնգՀա
նոլբ իսանգավառութեամբ
:
\յանոլՀիներբ
ներկայացուցին
նաեւ մաբզա -
կան։ թաղեր ու պարեր
, որո՛նք իրենց
չնորՀալի
ու
վ արմ արաա յա յտո ւթեանց
Համ աբ
մ եծապէս
ղնա–
Հատուեցան
ւ
Հանղէսր
վերշանալուն
, մողովուրղր
ցբուե -
ցաւ պարաէզին
ամէն կողմր,
սեղաններ
սաբքռւյ։–
ցան ել տեսակ
մր մողովրգական
ղաչտաՀանղէսի
,իերէսհ ուեցալ
. Տիկնանց
իյնամակալութիւնբ
սլատբաստած
էր ճոխ սլիւֆէ մր, որ սպառեցաւ
,
զգալի չա՝՛ մր ապահովելով
վարմարանին
: Ուրա–
խութ իւններր չարունակուե
ցան
մինչել
ուչ ատեն
եւ Հանղիսականնե
բր մեկնեցան
ուրախ տրամ ա -
գրութեամբ :
ՀԱՆԳԻԱԱԿԱՆ
ՄՈԻՐԱՏԵԱՆ
ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ
ՀԱՆԳԷԱԸ
մէշ,
մէկ անգամէն
սպաննուած
էին
6 8
Հայեր
յ
Բնակարանի տագնապր
ամէնէն
սուրն է ա յս քա —
ղաքին մէշ •
Կբլնոպլրի
Հայերր
ինքնաբալ
են ։Պ Կ ր բ
նա
կին քաղաքին
եւ Բրոլա
Ո՛ում արուարձանին
մէշ։
Ունին իրենց գպրոցր։
Տեղի
կ՚ունենան
հանրային
ձեռնարկներ։
Ի)անղավառոլթիլնր
միչտ
անպա–
Կ–"" է
ՇՐՋՈԻՆ
ԹՎԹԱԿԻՑ
ՏԱՌԱՋ
»/•
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 9 6 )
Կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐ11ՒՈՒ1յԸ
Vուլթանր
իր Հրամաննւերր տալէ եաքր, կէս -
՛՛րէն
վերշ
՝ գարձաւ
իր բանակատեղինւ : Նո յն օ -
րր, թերեւս
վերտղաբձի
ճամբուն վրայ իսկ , Բե -
ք"՚*յէ ճենովական
բնակչութեան
գլխալո
րնե ր ր մո—
ՂԼ՚՚ՎԻ
կանչեց եւ խստօրէն
Հրամայեց
որ ոեւէ
պա—
աբրուակով
ոեւէ
օզնոլթիւն։
չՀասցնեն
Տոյն։երուն
:
« Աս ալ րնելէն ետք, կր չարունակէ
Պաբսլա–
Ր՛* , սպարապետ
Աուլթանր
իբ ցամաքի
ել
ծովու
փաչաներուն
Հետ խնշո յքի նւստաւ։
հքնշռյքր աե -
է-եց
մինչեւ
արեւուն։
մարր մտնելբ,
յետոյ
Աուլ­
թանր գարձաւ
իր վյւանր » ;
Պարպարօ ամէն
րան։ չրսեր։
իրականին
մէշ,
Աուլթան։ր
Բերայի
ճենւռ վ աց ինե ր բ
րնղունե
լէ
Վ^Ր^է
Ոսկեղշիւբէն
դիմաց
անցաւ եւ անգամ մրն
"՛Լ բնւգՀսլնւուբ քննութենէէ
անւցուց պարիսսլին
ան -
՚*ո*,2ք
երկա յնութ
իւձւ
բ, մինչել Մարմարա , եւ
իր
" ՚ ն թ ի լ
անւՀամար ղօրագո ւնգե ր ր , բոլո բով
ին
վր"–
"՛աՀ ՐԱալու Համաբ
թէ
անւՀրամեչտ
րոլոր
պաա–
ք""Ոպոլթիւնւներր
աւարտած
են
: Անցաւ
իր
բանա­
լէն երեք մեծ ղօբարամիննւեբու
ճակատէնւ՝
եւրո–
"ւ՚էկւսն
ղունզերբ
Գարաճայի
Հ րամ անւաւոա
րութիւ–
^"Վ
1
Միբանտբիոնի
եւ Աէղոթէյիոնի
գէմր րանա–
՛լած
տասներկու
Հաղար
Ենիչէրրիներոլ
լնտրեալ
գունգերր
եւ Թօփգաւիուէն
մինչեւ
^"վր
վրան
զարկած անաաօլեան
գունգերր
: Այս
զօրարամին–
ներէն ամէն մէկր
յիսուն
Հազար
զինուոր կբ պա­
րունակէր . կատարելապէս
պատրաստ էր
ամէն
ինչ :•
« իր նաւատորմին
ու իր բանակին
այս գերա–
՛ւ"/՛՛ քննութենէն
վերշ,
Է՝Ր՚՚Է
Կրիաոփուլոս
,
Ա ուլթանր
իր տաղաւաբին
առշեւ Հաւաքեց
կայս -
րութեան
մեծերր,
որոնք միչա ղփնք կբ չրշապա–
տէին, փսւչանեբր
ու
ղլխաւոր
զօրաւխսրներբ,
գումարտակ
ել ղօրա բամ իննե բու Հրամանատար -
ներր , գունգերու
, շոկատներու
եւ
գասակնւերու
պետերր
էլ սպանւեբր , բոլոր պաՀապան
ղօբքբ
եւ
Ենիչէրինեբր
, նաեւ ծովակալր
եւ նաւերու
Հրա -
մանասէաբնեբնւ
ու տեղակալնւերբ եւ
նաւտորմին։
միւս մեծերր,
եւ այգ հաւաքոյթին
առշեւ
ղրեթէ
սա խօսքերր խօսեցաւ .
Այգ ճաոր ամէիովւելէ առաշ, անմիշապէս բ -
սենք որ կբիտոփուլոսի
Աուլթանին
րերանր
գրած
"՛յգ
խմորեր ր իրենց անկեղծութեան։
մէշ ճչմար -
աութեան, մեծ չունչ մր ունին եւ
վայրկեանին
հանղիսաւոր
պարաղաներր կր սլաբղեն
ճչղրտօ -
րէն։
Աուլթանր տուած
էր իր ղերաղոյն
որոչոլ -
մր։ Հիմա պէտք էր հետեւարար
որ իր Հաւատա -
րիմ տեղտկալնեբռւն
րացատրէր
իր
յատակաղիծր
եւ այգ յատակազիծէն
յառաշ
ղալիք Հրամաննե -
բր , ել մանաւանւղ՝ բոցավառ
խօսքերով
անոնց
առշեւ
թուէր
բոլոր այն պատճառներր
, ոբոնւց Հա­
մար ՚ղէտք էր կռուիլ
ամենախօլ
քաշոլթեամբ
եւ
յանզզնոլթե
աս բ :
(Շար.)
Կիրակի կէսօրէ վերշ «Պէչիկթաչլեան
- Գ ՚ Ա–
լէմչաՀ»
թատերասրահին
մէք կատարուեցաւ Աա­
մուէլ Մուրաաեան
վարմարանին
ամավերշի
Հան­
գէսր։
Ծնողքներ
եւ Հետաքրքիր
Հայրենակիցներ
լեցուցած
էին գեղեցիկ
սրաՀր
:
Բանի մր չաբաթ առաք ալ, նախանցեալ տա -
բինե բուն
նւմ՝ան , վարմարանի
սլա րտէղնե բուն
մէք
աեզի
ունեցած էբ ա չակե բանե րո ւն մ արզ . Հան -
ղ^որ։ Աչակերտնեբբ
կատարեցին
տողանցքներ
,
վազք , բարձրութիւն
ցատկել,
ղունգ
նեաել եւ
բուրգեր
կազմել
, եւն . , ղեկավարութեամբ
իրենց
երիտասարղ
մարզիկ - ուսուցիչ Պ՛ Ժաք Գաւիթ­
եան ի : ^
Հանդէսին
«Աարսէյեէղ՝»ռվ
րացուելէն ետք ,
Հայերէն
ել ֆրանսերէն
յաքող արտասանքոլթիլն
-
ներ
րրին Ալիքսանեան
, Ջէքեան,
Գաւիթեան։
, է–՛
քիղեան
ել Աանտիկեան
ել արմանացան
քերմ ծա–
վւեբոլ :
Աչակերտներու
եբկոլ յաշռրղական
խմբերգ -
ներէն վերք, ուսումնապետ
Հ՛ Աեբոբէ Վ՛ Ագբլ -
եան , նեբկա յացուց
վարմարան/ին
բ։սրո լական եւ
ուսումնական
Համառօտ
պատկերր։
Փառաբանեց
Հայուն
Հոգեկան եւ իմացական
արմէքներր,
մեր
չքնաղ
լեզուն
ել տոՀմային
գա
ս ա իա բ ակո
ւթ ի ւն ր ,
զորս վաբմարանր կր քանայ փոիսանցել
իր աչա -
կերտներուն
, վաղուան
լաւ Հայերուն։
Թելադրեց
ծն/ոզներուն
, որպէսղի
՝ արձակու րգնլերոլ
չրքանւին
աչալուրք
Հսկեն իրենց զաւակներու
բարոյականին
վրայ,
ոբսլէսղի
չյսաթարուի
անոնց մանուկ
հո -
գին։
իւրաքանչիւր
գասարանի
առաքին
Հ անղիսա -
ցուլ աչակեբտն/երուն
բամնուեցան։
զեղեցիկ
նւուէր–
ներ
, տրամաղրուած
Հ՛ Բ՛ Ը՛ Ա իութենէն
, Ա ՛Ռ՛
(յսւխկին Ա անե բու ել իտալական
Հիւպատո սա րա -
նին
կողմէ:
Վարքի
եւ շանտսիրռլթեան
աբծաթ
մէտալին
արմանացաւ
Փիլիպ՚գոս
Փափաղեան :
Ընթացաւարտ
ղասա րանին
կողմ է գրաւս բ գե -
գեցիկ
ուղերձ մր կարղաց
Տի՛բան կառվարենց :
Այս
ր՛՛է՛՛րէն
՚իեբշ, տեսուչ
Հ. ԱաՀակ վրգ ՚ ^
պարզ ել մեկինւ խօսքերով րացատրեց
ղսլրոցական
Հոլնճքր,
ր
^.
\քանոա,,ալ
մ ասնաւորապէս
ծն։–ողական սլարտականութեան
ւէբայ, որ
պաաւ,յ^
րազմ էն ասղին արմատա պէս
յեղաչրշոլած
է : Ո -
րովՀետեւ
, րսաւ, ծնողքնեբր կր կարծեն
իբենց
զաւակնւերր
սիրած
բլլալ
, անանց ամ էն
քմ աՀաճո
յ–
ՔՐ կատարե լով
, որով
աղուն
մ էշ պզաիկուց
կր
մեռնի ուսման ել ղարգացման
ւիավւաքր։ Եթէ ^Ը՜
նողքներր գիտակից
րլլան իրենց ղտստիաբակչա -
կան րարձր պաչտօնին ա սլաՀ ոբա վա ր չատ աւե
լի
մ խիթարական
կ՝ րլլա յ ուսումնական
աարիէ վեր -
քի՛ն Հունձքր :
Ապա, խօսքր
ուղղելով
րնղՀանուր
աչակեր -
տութեան
րսալ,
« Աիրելի աչակերտներ
, կր
մաղթեմ
որ ծլիք ել ծաղկիք
, կայտառ
երիտա­
սարգներ
ղառնաք
, պնգապէս
ոիրէք ձեբ
մայբենի
՚էեղեցիկ
լեզուն
ել սիրով կապոլիք
ձեր
մայրենի
աւանղռւթիւննեբոլն
, ռրոնց
չնորՀիւ
Հայ մոզո -
վու֊բգբ
կրՅ՚"ծ է երկար գարերով
ապրիլ, Հակա -
ռակ
այնքան
ումգին
փոթորիկներու։
Աակայն
կատարեալ
մարգ չէք կրնար բլլալ,
եթէ
քրտնելու
եւ էոքնւելու առաքինւռւթիւնբ
չունենաք
, որովՀե -
տեւ այգ երկոլ յատկո
ւթ իւննե րով է որ մարգ կբ
կերտէ իր ապագան՝^ ։
Տետոյ
գառնալով
ղէպի չբքանաւարտ աչա -
կեբտնմ.բր,
յորղորեց
ղանոնք,
որ
ասլաղային
ղւսռնւանւ ազդին։ իմացական
մչակնեբր։
Մխիթար -
եանւ ՛ք՛սրմա րաններր
, րսալ, Հանած
են պետական
բաղմաթիւ
րարձր անձնաւո
բո լթ իւննե բ ,
սակայն
անւռնք զոՀացած
չեն իրենց նւիւթական բաբձր
գիր­
քով,
այլ աչխատած
են միեւնոյն
ատենւ՝
ՐձԼ՚^Լ
բարձբ մտալորականներ
ել գրած են
այնպիսի
դրքեր,
.ոբ"ն։ք իսկապէս
անոնց պատիւ բերած
են ։
Եթէ
ղո՚-ք աշխատիք Հարստանալ
եւ մտքով
մնաք
ա։լքատ
, այդ Հա բսւոո լթ իւն, ր ոչ մէկ օղուտ
ռւնի
ռչ աղղին
ել ոչ ալ ձեղի Համար։
Մետազր
կորս­
տական
է , իսկ մաքի զարղբ
աւելի
գեղեցիկ
էբ
Վ""յԺ
ք՛"՛" ""կին» :
Այս տարուան
չբշանաւա րտնե րն են ,
Աէմէր­
ճեան Տակոբ
(Սէնթ էթիէն)
, Տակոբեան
Տակոր
(ԳաՀիրէ),
Նիկողոսեան
կարպիս
(Փարիզ),
ճի~
րանեան
Վ՚սբոլման
(Վալանս), կառվարենց Տի -
ր.սն (Փարիզ)
^ Տէտէեան
Ժիրայր
(Փարիզ)
, Փա­
փաղեան
Փիլիպպոս
(Աարսէյլ)
։
Fonds A.R.A.M
1...,33,34,35,36,37,38,39,40,41,42 44,45,46,47,48,49,50,51,52,53,...612
Powered by FlippingBook