ղարող երիւոասէսրդ
ումեր,
որո՚հք
քաքալԼրանքի
կր կարօտին։
Ախալ կր խորհին, սակտյն, երբ կշ
կարծեն թէ Փաբիղն է որ ուղղութիւն
պէաք է
աայ իրենց : ՇնորՀ ու յատկութիւն
ունեցող
երի ՜
էոասարգներ
կրնան
իրենց ճամբան
ղտնել
, եթէ
կարող
ուղեցոյց
մր ունենան
յ
Հ՚"յ աբՀեսաաւոբներոլ.
ղասակաբղր
աէքի կր
զարնէ Մարսկլի
մէք։ Ա՛անաւանղ
կօշիկի
արՀես–
աաւորնեբր
կ՝ ապրին
Համախումբ
%
Շուկաներ
կան,
որոնք մեծ մասով
Հայերու
ձեռքն
են
X
Հա -
յերէն
լեզուն կր լսոլի ամէն տեղ։ կան նաեւ կօ -
Ժ^ւէ Ղ՚՚Ր^՚՚՚րանաաէրնեբ
ել առեւարականներ
, ՞–
րոնք կր մրցին
ուրիշներու Հետ
ւ
կան ակումբներ
, բայց եւ կան սրճարաններ ,
որոնք
Հայ։ ական Հաւաքավայրեր
են ու Լլ-^ւեմն ալ
թղթախաղի
մամ ագրավա
յրե ր : Ակոլմր
ունի Գաչ՛–՛
նակցութիւնը,
ինչպէս
նաեւ Բա րեզո րծական
ր :
Հայերր
ունին բարեկեցիկ
վիճակ,
ամէնէն
չքաւոր
կարծուածն ալ խնայած բան մը ունի
ոեւ
օրուան Համար \
Ֆրանսական
իչիանութեանց
Հետ
յաբաբեբու–
կան աչիսաաանքր
լալ ձեռքերու
մէք է։ Անձնուէր
մարղիկ կան, որոնց
շնորՀիլ
բազմաթիւ
Հան/րա -
յին եւ անձնական
խնղ իրներ
ղիւբութեամբ
կր .
կաբզաղբոլինւ
:
^
Գասախօսր
նւերկայ զանուած
է՝ աբենո
յշներու՜՛
մկկ
Հանգէսին
, ուր տեսած է Հայերէն
իսօսոզ ու
երղոզ բազմաթիւ
աղքիկներ։
Ներկայ
եղած է^
Աէն Լուի մէք, նոբազիբ
Գա շնակցականներ
ո լ եբղ–
ման
իսոբՀրզ աւոր արարողութեան
, երբ եբիտա -
սա րղնե ր ուիստած
են իրենց աղղային պարտակա -
նութ իւններր կատարել
Գա շ^ւակցո ւթե ան
ԴՐ՚*Հ,Լ՛^
աակ : Երկու պատտնիներ
կուլային
,
որովՀետեւ
իրենց ծնողքնե
րբ չկին
թո յլատրած ա յգ
եբղում ը
1^'ել : ՆախաղաՀ
ր յուսաղրած
է ր ղանոնք րսելով ,
որ Համբերեն
քանի մր տարի,
մինչեւ որ չափա -
Հաս դաոնալով
պիաի կրնան
մ իանա
լ իրենց
րնկեր
նեբուն։
Ներկայ
եզած է
յո ւղա բ կաւո րո ւթեան բ
ազղանուէբ
քաՀանա
յի մը, որ այնքան սիրուած
էր
իր Հօտէն,
Հոզւով
սրտով
նուիրուած
ՐԱալով
իր եկեւլեցիին
: Այդ յուղա րկաւո րո լթ իւ1ւ ր անդամ
մր եւս Հաստաաեց
, թէ Հայ մողովուբղր
կը ոիբէ
իրեն նոլիրա ած Հովիւներ
ր :
Պ՛ Կ՛ Ուչաքլեան
իսօսեցաւ
այնուՀետեւ
ուրիչ
Հտմալնքնեբոլ
մասին : Լրացուցիչ
աեգեկութիւն
-
ներ տուաւ
նաեւ դասախօսութեան
ներկաներէն
րնկերուՀի
էլէն
Բիւզանղ։
Տաքորգով
այսմա -
սիւն :
ՇՐՋՈՒՆ
ԹՂԹԱԿԻՑ
^ ՀԱՑԿ– ԲԵԿՈՐՆԵՐ
ԱԵԲԱՍՏԻՈՅ
ՄԷՋ
Գաւիթ
քաՀանա յ Արէց եան
, որ Պոլսո յ պատ–
րիարքաբանին
կողմէ զաւառ
զրկուած
էբ , Աըվազ
ա յցե լելով
, մխիթարած
է մողոփոլրղը
:
Ս ՚ Ա ւ բ լ ք ւ " –
րա
կր ղրէ թէ ամէն օր
2 3
պսակ,
10 15
մկբր~
տութիւն կր կաաարուի : կուստկալլւ
խոսաացած
է ամէֆ, ՛դիւրութիւն
ընծայել
քաՀանա.յէ\յ
.է՚ւէ,
ԱՏԱՑԱեԲ
ՎԱԼԱՆԱԻ ԱՐԲԵՊԻԱԿՈՊՈՍԸ
•
ԳՈՎԵՍՏՈՎ ԽՕՍԵՑԱՒ
ՀԱՅՈՑ
ՄԱՍԻՆ
ժշտ
(^քօւէտ
6է Ժ
^VՕ^^տ ճտտ &քՅո§շրտ տո քքՅոշշ
6է տսՍշ
<1շ 1Յ Ւյօհօո31ւէ6. ՐՁՐ ձ. IVI^ե^11յ՚, շօոտ6ւ116ք Յ 1Յ
^օս^
ժ՚ձբբշւ
ճ
՚^ւճ.
Ըյ.
ՃՈՈՅԽՏ ՃՇՏ
Լօյ՚շւտ. ^օ^^31^ա^^
(6.
Վալանսէն ստացած
ենք երկու
թղթակցու -
թիւննւեր եւս կարդինալ - Պատբիտբք
Աղա քանեա
նի այցե լութեան
ել իրեն ի պատիւ եղած
րնգունե–
լոլթեանց
մասին։ Այդ թղթակցո
լթ իւննե րէն քա -
դելոփ կուտանէք նաեւ Հետեւեա լ լրացուցիչ
տեղե
կութիւնները
.
Տուլիս
^ի Գչ՛ երեկոյեան
խուռն
բազմութիւն
մը լեցուցած էր «Աալ տէ Ֆէթ՜^բ,
ուր
աոաքին
կարդին
փրայ տեղ գրաւած
էին ֆրանսացիւ
Հիւ -
րերր,
պետական եւ քաղաքային
ներկա յացոլ -
Տիչներ
, օրադրու^եր
ել այլ անձնա ւո րո ւթ իւննե բ :
Որոշեալ
մամուն
նւերս մտաւ կարդինալ Աղտ–
քանեան
, Վալանսի
ԱբքեպԼւսկոպոսԼւն եւ Լւր Հետե–
՚-՚՚րղներուն
բնկերակցութեամբ
:
Հանղիսո ւթեան
առաքիւն
մ ասր
սկսալ
մամ ը
%Լ։ն , ֆրանսերէ
ն
յայաագբով
մը , ի սլատիւ
Հի՛ւրերուն : Հայր
Պասլե՚սն
•Լրղ • ^ Վալանսի Հա -
յութեան
անունով
բաբի
՛լա լուսա
մաղթեց կաբ -
գինալին : Նտխա՚լաՀեց
Պ • Յարութիւն
կեւլոլբ -
եան. Հայ կաթալվւկէ Ա իութեան
կողմէ, եւ ՛լրա–
ւոր
ո լղերձով
մ ր
Համ ա յնքին
շնո րՀակա լութ իւն -
նե րր
յա յտնեց
նե րկա
յ կրօնական
պետե բուն եւ
ֆրանսաց
ի պա շտօնաաա
րնե բուն :
Այն-ուՀետել
բեմ բարձրացաւ
Վալանսի
Արքե–
պիսկո՚զոսր եւ նաիս իր իսորունկ Համակրանքն
.ու
Հիացումը
յայտնեց
Հայ Համ ա յնքին Հանգէպ ; Իբ
րել պատմութեան
ւյւսուցիչ
րսալ, որ եթէ Ֆրան–
ո ացին երն ու Հա յերր
մ իե ւնո յն ա ււաւելո
ւթիւննե–
ԲՐ եւ միեւնո
յն պակասնե
րր
ունին։ ,
պատճառը
ա յն է , որ Հա յե բու
մէք ֆրանսական
արիւ ն կայ :
Հաստատուած
փաստեր կան, որ Բրիստոսէ
առաք
Թոլլոէ զէն
զէոլի Փոքբ Ասիա ւլաւլթած
/.5յ600
Հա
՛լա ր Գա՚լզիացինե
ր ել ի րե նց լուտան իքնե ր" փ Հոն
աեզալո բուե լով
, խնամ ու թ իւննե ր Հաստատած
են
Հա յե լ՛ու Հետ : Այս
մ ասին Հաաուածնե
ր
յի շատա–
կեց Պօղոս Աււաքեալի
թոււլթերէն
: իյօսեցալ
նաեւ
Հա յոց տառապանքներուն
ւքասին եւ յի՛շեց՝
ղո
յգ
պաաերազւք նեբսւն
Հ ա յ կա կան
մ ասնակց ո
ւթիւնը
ֆրանսական
բանակին
մ էք : Եւ վեբքապէս
գովես
տով
արտայայտուեցաւ
վ^ալանսի
Հայերուն աշ —
իս ա տ ա ս ի՛ր ո ւթ ե ան։ , կա ր դա սլա Հ ո լթ եան
,
ինչպէս
նաեւ անոնց լ^ւտանեկան
մաքուր
րտրքերւ՚ւն մա
սին ել ՚էստաՀեցուց, թէ Հայերը
կրնան
յո յո
դնել
է՛ւ՛ ՚Լւ""յ
ամէն անգամ ոբ իբ աքակցութեան
պէտք
ունենան :
Արքեպիս կոսլոս Լ՛ն խօսքերը
ընգո
լնուեցանք
բուռն ծափե րափ : Ապա բեմ բարձրացաւ,
կարղինալ ;
Աղա քանեան
, որ շատ սաՀուն
ֆրանսերէնով
մը
1
յա յանեց
իր
շ7ւորՀ
ակա լո
լթ
իւնն ե ր ր քազաքապե
— :
աին, Ար քե պիսկո սլո ս ի՚1ւ եւ ֆրանսական
իշթանու–
թեանց
Հայոց
Հանղէպ
իրենց
Համ ակբական ար -
տայա յտութետ՚1։ց ել րնծայած
դիւրութիւննե
բուն
Հա՚ք այ՛ : Ա յս աո թիւ
շե շտեց , թէ չատ Հին մ չա -
կո յթ ու քաղաքակրթութիւն
՛ունեցող
մողովուբգ
մլ^ է Հայ մալովոլբգբ
եւ այսօր, Ֆրանսայի
մէք,
պաՀելով
Հանգերձ
իրենց աղդային
աւանդութիւն֊–
ներն ու բարքե րր , Հա յերր չատ
մ օտէն կասլո ւած
կր մնան Ֆրանսացի
մողովոլրղ
ին
Հ ետ , անստՀ -
ման
երախտաղիտոլթիւն
սնուցանելով
այս Հիւ -
րրնկւսլ երկրին
Հանդէսլ : Եթէ , աւելցոլց կարգի -
նալր, ֆրանսական
գրօչը վստաՀուեցալ
եւ դեռ
Գաղոէթե
գաղոդ
ՎԵՆԵՏԻԿԻ
ՄԽԻԹԱՐԵԱՆ
Միաբանութեան
Համար Ա . ՆաՀանղնե
բու
մէք կաաարուած
Հան -
զանակոլթէան
ղումարր Հասած է
37
Հա՚լար տո
լարի
,
Որ
կր րամնոլի
Հետեւեա
լ
կերպո՚Լ •
Տիթբ՚-յթէն
70Օ0
տոլար
, Լօս Անճէլրսէն
6000 ,
Սան Ֆբանչիսկոյէն
2000,
Ֆրէ՚լնոյէն
22 Հաղար :
Հանղա
Լ ակու թիլնը կր շարունակուի
:
ԱՆԶՆԱԱՊԱՆ
եղած է ճան Տէրտէրեան
(68
տարեկան)
Ֆբէ՚ինոյի
մէք ԼԱ • Նահանգներ)
իր
աղուն արհեսաանոցին։
մէք :
Պ– ՃՕՐՃ ՄԱՐՏԻԿԵԱՆ
Թէ^ըանի
մէք եղած տ–
աեն ղտած է իր հարա՚լատ
Հօրաքրոք
ազքիկր ,
Անարատ
Յղութեան,
ղ՚գրոցին
մէք։
Հոն իրեն կր
ներկայացնեն
քոյր մը, Բաբեբղցի
,
Մարտիկեան
րնտանիքէն
: Հարցուփորձէ
վերք կր յայտնուի
որ
քոյր Շուշան՝
ճօրճ Աարտիկեանի
Հօրաքրոք
աղ–
քիկն է••Տտրադրութենէ՚ն
՛Լերք Շուշան
բոլոբո՚Լին
որբ՝ կ՝.որգեւլրոլի Անարատ
Յղութեան
քոյրերու
կողմէ,
Պոլիս, երբ
8
տարեկան
էր։
Որբանոցը.^
Հռոմ վ՚ոխազրուելէ
վերք. Շուշան
կ՝ոլիստէ
կբօ–
նաւորոլՀի
դառնալ։
Յետոյ
կ՝աշիսատի
զանա՚լան
առաքե լութեանց
մէք, Պէյրութ, Պաղտատ , Հա -
լէպ եւ ի վեբքոյ
ԹէՀրան :
կր
վստաՀոլի
Հայ զինուորին , Ֆրանսա
ինքե ալ
շատ
լալ ղիաէ, ոբ Հայր պատրաստ եւ րնդոլնակ
է պաշապանելու
անոր սլտտիւր :
Ֆրանսացի
Հիւրերու
մեկնումէն
վերք. Հան -
գէսր չա բո ւնակո ւե ցաւ Հայկական
յտյտագրուի
:
Հանդէսի թէ առաքին
եւ թէ վերքին մասին մէք ե՛
ղան արտասանութիւններ
, նուաղ
^երգ
, եւս
• ,
Ո—
րոնց մասնակցեցան
Պ– Պ– Ատալեան եւ ղաւակր,
Հէքիմետն
, Զ– կասեան
, Օր՛ Ժ՛
Գավաւսուղեան
եւ փոքրիկն Տէր Ա տ րզիսեան :
Խանղավառ
ծափերու
մէք բեմ եկաւ
դարձեալ
կարգի՛նալ
Աղա քանեան եւ Հայեբէն
։ոէէ
յայանեց
իր
քերմ
չնո բհակա լութիւննե
ր ր ,Վալանսի
Հայոց
կող
մէ իրեն րՆծայուած
պատիւներուն
Համար։
Այնու
Հետեւ խրատական
ել խրա խուս ի չ խօսքե բոփ ծան
րացաւ
Հա յը Հա I պաՀելոլ
անՀ րամե չտո
ւթեան
փրայ ել յանձնարարեց
րարձր
բռնել
Հայ րնտա -
նիքին
Աչ
՛ոտ իւր
, ին չպէ ս նաեւ Հաւատարիմ
՛քնա լ
Հիւրրնկա
լ Ֆրանսա
յի եւ անոր աւ^իւ մողովոլբ -
գԼւն : Ի վերքոյ տուաւ իր Հայրական
օբՀնութիւն -
նեբը
I
Այս տպաւոր
Լ՛չ Հանղիսո
ւթիւնը
փակուեցաւ
« Հայր մեր»ուԼ
, ղոբ , կարգինալինւ Հետ
միասի՛ն
բոլոր ներկաներր
միաբերան
եր՚լեցին
: ԱյնուՀե -
աեւ ներկաները
, կարդով
Համբոլբեցթհ
կաբգինա–
լին աքր եւ ցրուեցան :
կարդինալ
Աղա քանւ եան
, յաքորգ
առաւօտեան
մամ ր Տին սլա տարա դեց Վ^ալանսի մայր
տաճարին
մէք եւ քարողեց
ֆբտնսերէնով։
Ներկայ էր ֆրան
սացի եւ Հայ խուռն բազմութիւն
մը :
կարղ ի՛նա լր եւ իր Հետեւո րղնե բր դէսլի Հարա
ւա յին Ֆրանսա
մեկնեցան
Հ ինղշա րթ ի իրիկուն :
ՈՏՆԱԳՆԳԱԿ
ՄԸ ՆՈՒԷՐ Հ՛ Ա՛ Մ ՒՆ
Մ ի՚ւնիսէնէն
, թէնիսի՛
մ Լ՚քաղղս՛ յին
աիսո յեան
Պ– Աաքս Պ՚սրոնեան
, «Յաււա ք»ի միքոցով ոտնա -
գնգակ
՛քը նուիրեց
Փտրիզի
Հ՛Ա՛Մ
՛ին :
5 ^
^ՑԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(95)
կ. ՊՈաՈ8 ՀՐԱԻՈԻմԸ
Բոլո բ մամ անտկտգի
րնե րէն Ա ոսկովեանը
մ ի–
այն այս առիթով
կը պատմէ թէ այղ սլաՀուն
Տ՛ան
ճիուս թինիաԿւի
վվ՛ րաւո րուեցաւ
ռումրի
բեկորէ
մը , ստիպուեցան
քազաք
աանիլ
ղինքր , բա յց Հե
աեւեալ առտու
նորէն պարիսսլ գաոնալով
անձամբ
^ ՛՛կեց պաշտպանութեան
զո րծ ին ;
Իրիկունը
, արեւը
մ արը
մ անելէն
՛իեբք , նա -
Ի՚որգ գիշեբուան պէս , թուրք
բանակին
մ էք նո -
րէն վառեցին
կրակներն
ու քաՀ երբ եւ զա բՀուրե–՜
լի լոլսավառութիւնը
նորէն չրքասլատեց
ամբողք
վչտաՀաբ
քաղաքը։
թուրք
զինուորները
ոբոնք
մինչել
իրիկուն
փոսր լեցնելս
լ Համաբ ամէն տե -
սակ
նիւթեր՝
Հող, մացառ
եւն՛
էի՛ն Հաւաքեր ,
յարձակման
սանղոււլներ
շիներ,
ու բոլոբ
պէտք
եղած
մեքենաները
կազմ ու սլատրաստ
վիճակի
մէք գրեր էին , այս հրաշալի րոցաւԼառութենէն
եւ
մերձաւոր
յարձակման
յո յսէն
դե րաւլր ՛լռուած ,
վերսկսան
սոսկալի
զո չումնեբր,
այն
ղաբՀուրելի
սոնոցներր
որոնք այնքան կր զողացն։էին Կ– Պ ո լ–
""յ թչուաո. կիներր։ Եւ իրենց ամենօրեայ
ծոմա–
"լաՀոլթենէն
կաղոլրուեչու
Համար աՀաղին
խըն -
քսյքներ
սարքեցի՛ն :
•՚ ֊ ՜Այս անՀուն լուսավառութեան
մէք բոլոր
այս
չեւիւոբներու
, սրինգներու եւ կիթառներու
, մեծ ու
փոքր թմբուկներու
եւ Հարիւր
՚՚ւրիչ
ղո րծ իքնե -
լ՛՛՛ւ ե րամ չաոլթիւնր
անզամ մրն ալ պատճառ ե -
ղաւ որ սլաշաբե՚սլ
բնակչութիւնր
պատնէշի՛ն
ւիը -
բայ վաղէ : ի տես ա յս անՀուն
բոցին ան ւզահ մը
կարծեց թէ Թուրքերուն
վրանները
ել ռտղմամը -
թերքը
Հբոյ ճարակ
կ՝րլլային։
« Բայց,
կ՝ըսէ
Գուկաս
, երբ Հասկցան թէ ոեւէ տակնուվրտյոլ
-
թիւն չկաբ թ^տմի
բանւակի՚ն մէք, այլ ճիշւլ. Հա–
կ՚ոոակր
, չկրց՚սն
ուրիշ ր՛՛՛ն լ^ել եթէ ոչ պաղա -
ս՛ա՛լին խնգրել Աստուծմէ որ կոբուսաէ փրկէ զի–
բենք
» տ
Լուսափտռոլթիւնբ
մինչել կէս գիչեր տեւեց
,
^էչ՚լ այգ վայրկեանին
, յանկարծակի
, այս Հա–
ղաբաւոր կբակներր
մարեցան եւ թուրք
բանակա–
տեղին ամենակատարեալ
մ ութի
մ էք
ինկաւ :
« Ջ՚որՀոլրած
, կէ զսչէ
Լէ՚՚նս՚րէ
ազօթելէ եւ ար
տասուելէ, եւ ամէնքս մէկ կին, էրիկւՐաբգ ու
տղայ Հանգիսաւոր
թավւօրով
Աուբբ
Պատկերները
քս՚ղաքին
մէք սլտտցնե լէ եւ Աստուծմէ
մեղի
օւլ -
նութիւն
Հայցելէ
, պաղաաելէ
ուբիչ բան
չէինք
կրնար
րնել » :
« Այդ նոյն երկուշաբթի
Օրը,
կբ պատմէ Պար
պարօ , մեր Լսեղճ
պարիսպին
ռմ բակոծո
ւթ
իւ1։
ը
ծա քրայեզ
աստիճանւԼ՚ն
Հասաւ։
Հոն մեր
^"՚յլՐ
Յոյնւեբուն
Հրամայեց որ շ1։ւտուի պարիսսլին
վրայ
Հսւնեն քաբնկէց
բարաններր։
Րայց անոնք այն աս–
՚ոիճան
յտմառոլթեամբ
ղրամ ուղեցին այդ վ՚ոիսա–
Գրոլթիւնր
կատարելու
Համար որ, մենք՝ Վենե -
՚ոիկցիներս
ստիպուեցանք
մ՛եր քսակէն
վճարել ա–
նոնց ։
Այդ պատճաոով
բաբաններր
գիչերր
Հազիւ
^ասան պարիսպին
վբայ եւ չկրցանք
ղանոնք ղե -
տեղե լ որմ ած ա կե ր ո ւն առաքքր
ել
Հետեւաբար
զրկուեցանք
անոնց աալիք օդուտէն
, Յոյներու
լ^–
չա քաղց ութե ան սլատճառով :
,
« Այդ միեւնոյն
օրր տակաւին
, կէսօրին
, Պտյ–
լը Հրաման
րրալ
բոլոբ Վենետիկց
ինե բուս
, ոբ
ի
սէր Աստուծոյ
ել ի փրկութիւն
քաղաքին եւ քրիս
տո
նէութե՚սն
, ամէն քս ալ ցամ աքա
յին
սլաբիսպին
փրայ երթանք. Հոն մնանք եւ եթէ պէտք
ԲԱայ
ւք՚եոնինք մեբ տեւլերր։ Եւ ամէնքս ալ
յօմարակամ
Հնաղանգեցան
ք Պա յլին
, եւ մ իանդամ ա յն նաւա -
Հան՚լստին
մ էքի մեբ բոլոր
նաւերը եւ մանաւանգ
Շ՚լթան
կռիւի պատրաստ
վիճակի՛ մէք ՚լբինք :
Միշտ
միեւնոյն
օրը, երկուշաբթի
առտուն ,
Աուլթանր,
տասր Հաղար
ձիալորներո՚Լ
արշաւեց
՚լնաց
մինչել Երկո՛– Աիւները
, ուր իր
նաւատոբմր
կր ՚լանոլէր
կա րգադրո
ւթիւննեբ
րրաւ վերք -
նակ՚սն
յարձակոււքին
անոր բերելիք
օմանգակոլ -
թեան մասին » :
Անբախտ
Պաչթաօղլուի
յաքորգր՝
ծովակալ
Համւլա
(Շամ՚ուզա)
, Հրաման ստացաւ
իր
նաւերը
շարելու
Մարմարա
քի
ա՚իերուն
երկա յնքր,
Աուբբ
Եւղինէոսի
զռնէն
ւէինչեւ Աամաթիոյ
թա՛լին գի -
մացր : Ասկէ ղատ սանգուղներ ալ պի՛տի պատ -
րաստէր
Որպէս
զի ամէն
՚լնով վարձէր
իր նաւե -
բուն
կամոլբքնեբուն
բարձունքէն
պարիսպին այգ
մասին վրայ
մազլցիլ : Գոնէ, եթէ ատոր
չյա քո -
՚լէ՜Բ ալ , իր տենդոտ
պատբաստութիւննեբով
եւ
յարձակումներով
պիտի քանաբ ոբ
սլաչարեալները
կարելի
եղահին չափ աւելի մարգ քաչէին ցամա -
քային պարիսպին
փ րայէն եւ Համախմբէին
իր դի
մաց
ի
պարիսսլին
սլա չտպանո ւթեան :
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
