Փարաւոնն
ալ իր անունը կը փոխէ
Անքունաթօնի
որ կը նշանակէ
Աթօնին
Հաճելի
՚.
Այս
կրօն աքա ղաքա կան
յեղաշրջումը
ձնոլնդ
աույալ նոր կրօնքի մը, որ կոչուեցաւ
Աթժնի սկա–
ւառակր,
կամ ԱրեւասւաչաութիսՆ
Հ Այս սլաամ ա֊
կան
յեղաշրքումը
ղուրկ չէ շաՀեկանոլթենէ
: Փա
րաւոնին
կողակից
թագուՀիին՝
Նէֆէրթիթի
ա ՚
նունը կը նշա՛ւակէ գեգեցկուՀին
եկած
է է
1914/
պեղումներուն
մէք գանուաէէ է այգ
ղե
ղեցիկ
Նէֆէրթիթիի
կալէ կիսանղրին
,
ներկուած
րնական
գոյնով,
որ
3500
աարուան
Հնութիւն
մր
ներկայացնող
գեգարուեսաական
Հրաշալիք
մլն
է
, ել գաղափար
մ ր կուտա
յ Հնագո
յն
արուեստի
մասին
:
Այս
կիսանղրին
որ այսօր կը ղտնուի
Պերլի՛նի
թանղարտնին
մէք, ղանուած
է շնորՀիւ
Գերմա
-
նացի գիտունի
մր պեղումներուն
: Անոր պեւլում -
ներուն
միքոցին
(1887)
երեւան
ելած
կին կայսե -
րական պալատ
, մեՀեաններ
ել
աղօթատեղի
:
Գտնուած
են նաեւ
358
կտոր աղիւսէ
թրծուած
պնա կիտն ե ր ո լ վյ՚ա
յ ղրուած
նամ ակներ
,
որոնք
մեծ
արմէք
կր ներկայացնեն։
Գրուած
են Ասւ՚րա–
րարելոններէն
, որոնց
մեկնութիւնր
քա՚էաներէն
լեղուով
ղրուած
է :
Այս
թղթակցութիւնր
Աիթաննի
(րարձրաղոյն
Աիքագետքի)
Հի -
թիթներու
, Ի՝աբե լոն տ ցիներու
, Աււ որե ստ անց ինե
֊
րու
, վէոքրագո
յն
ի շխ աննւե ր ո ւնւ ե ՛Բանան աց ինե
րու
բու
, Փարաւոններուն
Ամինօթիա
Գ՛ի՛ ե ւ Ամինօ -
թիա Գ՛ի եւ իրենց սպաներու
թ ղթակց ո լ թ իւնւնե - •.
բլն
են , մէկ մասնէ ալ Եգիպտոսի
կամ
Ասիոյ Հա– ^
մար ղրուած
նամակն՛եր
են :
՝՛
Այս պաշտօնական
՚Լաւեբաղրերր
մեծ եւ կա -
րեւոր արմէք
կը ներկայացնեն
Ասիոյ քաղաքակա
նութեան
նախնական
ձեւի մասին,
ինչպէս
եւ եր
կու գաբ
տեւող եղիպտ . տիրապետութիւն
Ա՛ու -
բիոյ
վրայ։
Պաչաօնականւր
բաբելոնակտն
լեղուն
էբ ••
Փ՛արաւոններու
այս երկիրն է ոբ ՛ամէնէն
չատ
պեղումներու
ենթարկուած
է, ինչպէս
ՏաՀր էլ
ՊաՀարէն,
թէնղէսր,
Ատքքարտն
, Կ իղէն
,
Ֆը՛
լաքր ՛որոնցմէ
մեծ քանակութեամբ
Հնութիւններ
երեւան
ելած են :
թ՝&ւ.թ– - Ա10(կհ - Աւք օնի ւա կեդ ա գ ազը
1922
Նոյեմբեր
4ին Լորտ
՚Բա՚ոնավօնի
Հնախո յ՛ինե
րէն
ՋԱՑ՚եԵՐ ԳԱԻԱՌէւ,
ՐԱՖՖԻՆ
ԱԼ ՍԵՒ
ՑԱՆԿԻՆ ՎՐԱՅ
ԳՐՈՒԵՑԱՒ
Հովւ
գտ
Փաո թէսի անսպասելի
կերպով
ղտաւ
թազաւորներոլ
Հովփտին
մէք
(\՚Յ1166 ^€3
1Հօ1տ)
թութ
Ան՚կՀ Ամ՚ոնի .ոսկեղագաղր
, որ կր պատկա–
^ի
\աին
ԼՆ– բ՛) Փարաւոն
Ախնաթօնի
փե -
–սային
, ամբողքութեամ
բ անաղարտ
մնա ցած
է -
՚
\աին
(՛Ն.
բ.) ղերեղմաննեբու
մէք կողո -
պուտներ
տեղի
1լ՝
ուն՛ենա յին
գե բեղմ-անապաՀ
ի
պաչտօն
ունեցող
գլխաւորներէն
մ էկուն
մ Լ՛քո -
ցով
, ան գաղաղները
կողոպտելէ
վերք
, կնիքր
կը
գնէր,
իբբեւ թէ ղգռւչացնելոլ
Համար
ուրիշներ
որ
ոսկիէ թանկագին
քարերով
ղաբգերը
՜
ղոպտէին
:
^
Պեղումներէն
մէքտեղ
ելա՛ծ
Հ իանալի կաբա՜ -
սիները ել ղանաղան աո.արկաներր որ
անաղարտ
մնացած
են , ներկայիս
կր
ղտն՛ուին
ԳաՀիրէի
թանղաբանին
մէք։
Հոն է նաեւ
թութ ԱնկՀ
Ամոնի
զուտ ոսկիէ միակտուր
գագաղր
, որ \ \
0
քիկր
կչռէ
:
ԱԻՀՐԱՆ
Է՚ԲԱԷԲՃԵԱՆ
ԿԱՐԳԱՑԷԲ
ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
«ՅԱՌԱՋ»
Ը
Մեէ եկեղեցիի
/փՍճաբկհքը
ՎԱԼԱՆՍ,
(Յա ււ ա ջ).–
Այս կիրակի
Հոկտ.
2()Լ՚ն Հիմնարկէքը
կատարուեցաւ
Վալանսի
մեր
եկեւլե ցիին որ ղոՀ գտցած
էր
944/՛
Օգոստ .
]
Յ /
ռմբակոծման
:
Աղղային
Ա իութեան. ել անոր նախաղաՀին
Պ–
Գ– Աինապեանի
քանքեբուն
կը պարտինք
այս
այն
քան՝ կենսական
պէտքինւ լրացումը։
Աենք
Հայերս,
մեբ
եկեղեցին
կր նկատենք օտարութեան
մէք մեր
գոյութեան
Հ իմն/աքա րե բէն
մէկը
ել աղղակ
մր
ուծացմ ան ու ա յլասե
րմ անէ ղէմ։
Գաւլո լթր
կը
տա–
ււապէր այս պակասէն
, րաբեբախտաբտբ
թէ Աղգ՝
Ա իութ
իւն ր իր քանքերով
, թէ տեւլական
ֆրանս .
ի չխսէւ. ո լթ իէւնը՝
իր անսաՀման
բա րե ա ցա կամ՛է։ լ -
թե ամբ
, ւլլուխ
Հ անե
ցին
նուիրական պակաս
մ ր ,
յո յսի
եւ
մ խի թա րութեան
կա
յծ մը փառե լով
բո -
լորին սրտին մէք :
Հիմնա րկէ
քի օծման
ու ղետ
եղմ ան
արարողու
թեան
կը նախաէլաՀԷ ր Վա լան
էէի
Հ ոգեւո ր
Հովիւր
Ա - քհ՚յ
• Պապիկեան
: Ներկայ
էին յարղելի
Պ •
եաՀան՚լա սլետ ր , էիոԼս - քաւլաքապետր
եւ ուբիչ օ–
տար
Հրալիրեաթէեբ
; Հոծ բաէլմութիւն
մր, բաէլ–
մ աթիլ
պա շաօնե ա.՛. ե ր , թղթակիցնե
ր ել լուսա
-
նկարի՚չնե ր կր Հետեւէ
ին ա րա ր "ւլ։։ ւթեանց
, եր -
կիւէլած էէ լթեամր
ու յարգանք"
էէ :
Հիմնաքարերոլ
օբՀն։ ո լթ իւն։ ր կատարելոէի
Տէր
Պապիկեան
քՀնյ՛ աոաքարկեց
Պ– Պ–
նաՀանւլաէէլե–
տին,
ւիոիս - քա
ւլա քէէ՛ պե տ իէն եւ ներկ՛ս
յ օտաբ
Հիլ–
բերէէւն
, նախապէ ս սլատրաստած
սլէթօն-չաղախէն՛
մէկ
մ է կ ափ
լեցնե
լ աաճաբինէ
սիւյներուն
Համ ար
չին։ ու ած կաւլա պս։
ր1
ե րէէճնէ մ էք :
Պապիկեան
քՀնյ. պատչած
բառերով
շնոբՀա -
կալութիւն
յայտնեց
Պ • Նա Հ՛անգ ապե տԼ՛ն , ել բո -
լ՛՛ր
Հիւրերուն
, որոնէք սիրով սլատասխս/հտծ
էի՛ն
իրենց եւլած
Հբսէէ.էրինւ ու րսալ. «Աեբ
գարաւոր
եկեէլեցիներն
ու էիանքեբր
քսւ՚նէէէէւեցան
մեր երկ -
բին
բււ՚հ ակա
լ թնամ
իներ ունէ կոէլմէ
, կողո էէլա ուե
ցան անոնց անգին
ղանձերր
, Լակ
մ եղ
Հ իւրրնկա
-
լուլ աղնէիւ Ֆրա՛նսան
ւսՀա
մեէլի կ՝օւլնէ որ նէէրեբ
Հ իմնենք
իր
Հ ողին վրա
յ : Պէտք է
դիտակց
ինք
մենւք
ւս լ մեր պարա ականութ եանէ Հանղէպ
աքս սլե
տութեան։։
ԲաՀանւտյ
Հօր իսօ՚էքերր
՛անմի՛քապէս
ֆրանսերէնի
կր թէսրղմանէբ
Տի՛կին Ատէթ Աիքա–
յէլեան
մեր լաւաղո
յն բարեկէսմր
լ
Ն–
ԹԷՊՈՅԵԱՆ
^ Այս առթիւ
հշ
ՕՅՍբհւՈՇ
ԼւեշքՇ
րնկերվարա–
կանէ ՛ք եծ օրաթե
րթ ր կը
Հ ր՛ատա րսէկէ արարո
էլո լ -
թեանէ էէլաՀուն Հանուած
նկար մր, ուր ղէլեստա -
ւորուած
Տէբ Պապի՛կեան
քՀնյ • կ՝օբՀնէ
Հիմնւաբ -
Նկաբագրե
լով
ա րա ր ո ղութիւն բ , կուտա
լ նա
եւ քանի
մ ը բաէւոէի Տէր
Հօր
շնորՀակալութեան
խօսքերր
եւ
մէք բերում ր
ալեէոաբանէէն
« Տուք
|
ղկա
լսե
րն կա յսեր եւ ւլԱստուծո
յն
Ասէոուծ"
յ
» Տ ;
Յիչելով
գարձեալ
Ֆրանսայի
Հանղէպ
յայտնած^
ե րախտաղիտական
ղէլա ց ո ւմնե րբ , թերթր
կր ՛Լեր– |
քացնէ
,
Հիւրրնկալ
Ֆրանսայի
Հանւլէպ՛.
յարւլանքի
խօսքեբոէէ փակուեցաւ
այս
յուղիչ
ա –Հ
րարողութիէնր
:
|
Մո ս կ ո ւ այի «Փրավաա»|Թ կը քն։ն|ււդատէ ,
Մ է ծ վիպասանին գ ռըծհրը
«Նիւ
Եորք Թայմէթի
Հոկտեմբեր
21
թիւին
^էն
հ(Լ կարղանք
թէ
Հայաստանի
Համայնաէէար
կո լս ա կց ո լ
թ ե
ան կեղր . կոմիաէ,՝..՛ ղատասլա րա ած
է
Րաֆֆիի
« կայծեր
»Հ» ,
որ «քաւլաքական
՚առու–
մոփ էէիմէէէծ ղործ մլն
է»,
եւ «էսստօրէն
յանդիմա
նած
է
Հրատարակշականր
ե ւ գրական
իշխանու
-
թիւն/ները,
որոնէք արտօ,նւս.ծ են ա՝. ո
ր
էէերաՀրատա–
բակ
՚ոլթ
իւնէր
ինչւղէս
նաեւ
թաբւլմւսնութիւնը
ռու
սերէնի
» :
«Թա
յմւլֆի աշխատակիցը
գիտե
լ կուտա յ
թէ
վերքերս
նմ ա՛յ
քա յլեբ աէւնուեցան՛ Ուկբա
յնա
յի ,
Այորպէյճս/Աիւ
ել
իէոբՀ րգա
յին
ուրիշ
Հանբ՛ասլե
-
տութե անց
մ
էք
, իրրեւ
ա էրլան շան
ա յն պա
յքարի՛ն
որ կբ ւքւ
/ռւի
«բոլրմուտ
նաց
ի ո
ան ա լիղմ ^իէն
դէմ
այն մտաւոբականներու5է
եւ պետակէէւն
սլս։շտօնեա
նե
րՈէն
, որոնք կր քաքալե
րեն
կամ կր
թոյլատրեն
«էթ՚ասակա
ր՜»
ւլրական
երկերու
աէէէբածումր։ Ատր–
պէ
յճանի
մո
էլո ՛Լ րւլա կսն
էլի ւցա էին տ
՛է է
պին՝
«Տէաէ
Կորկուա
»ի
, կամ
Ա. Աօսեուրայի
«Աիրէ Ուկրայ
-
նւան։՛» բաւ աս տեղծ ականէ Հատորին
՚չէմ՛
բացուած
պա յքարր
ն՚աԼսրնէթաց կրն՛ա
յ
նկատուիլ
Րաֆֆիի
դէմ եղած ամբաստան
ո լթե
էմն :
Ամերիկեան
թերթր,
յիշելէ
ետք
թէ « կայ -
ծեր
»ր
ւլրոլած
է
1880/՛՛^՛
եւ
ղլիէաւորաբար
կր նւր–
կաբաղ
րէ
Հայ մուլո վ՛։ լբղի՜հ
մ ղած աղա տաղր ական
"Լ"՛
յքարր
թբքէէէկան
րւնակալութեան
դէ
՚ք
, էլիտել–
կուտա
յ թէ
ն իւ
թր
չէր կրնար
ղ ատապա րաե
լի նը– ;
կաաուիլ
քանէի որ իյոբՀրղայԼն
Ա իութիւնր
մ
է
կէ •
աւելի՛ էւնղամնէեր
յոյսեր
ոէքւեցած
է
ԽորՀր–
Հա– ^
յսէսէոան։
ի
կցե
լու
Թ" ւրքի՛"
յ
ա յն
Հււ ւլամ ասերր
,
ո– ՚
րոնք
«են
՚թաղրարար
Հա յկէէէկան են» :
« Հէսմ ա յնա էէա ր կու ւէակց ո ւթ իւ1ն ր վե բո
յիչեալ
Հատէէրր գատ
ա սլա
ր
տ ա ծ
է
երկու
էէլա տճտոնւե բով :
Ն
՚ոէո՝
«Կայծելէ
»ր
ատելու թիւն
կր քարողէ
է։չ–Հա–
յերոլ
էլէ՚ք
ել
չի ղնէաՀսաւեբ
այն
օմանէդակ՚։ւթէ՚ւ–
ն
։ր
ղոբ Ռուսերր
րն
.ծտյււէծ են Հայերուն՛ :
Յեաոյ
էէէէէլին Հերոսը
կր նեբկա յացուի
իրրեւ
մէկր
,
՛որ
իր
էէլսում ը էէ՚ոա ցած
է
Ամ
ե
րի՛կա յի մէք ել իր մ՛ո֊
էլովուրգին
Հաւքէսր մղած
իր պալրարին
մ
՛էք,
օգ
նութիւն ստացած
է
Ամերիկայէւ կապիտա
լիստնե–
բէն
» :
« Փրավտա– » գատս՚էւլէսրւոելի
կր գտն
՛է
էւր Ա -
մե րիկաց
ինե
րր
ցոյց կր
էէւ րուին։ իբրեւ
բարեկամ
Հայերուն
է/,
կր պաՀսքհքէ որ
ւլ րոէ իւ
թէ
Հա քերր,
անւցեալիէնւ մէք, ամէնէն աոաք իրեն՛ց
կրթութիւնը
ստէէէցած են ռ՛ուսական
Համալսարանւնւերոէձն։
՚^էք
ել
ամ երիկ • վա րմա
ր
անւե
րր
եղած
են
միա ^ն բան -
տեր :
« Փբա՚էտա
» խստօրէ
ն կր յանղ
իմ տնէ
Հայաս~
տ՚էւ/ւնի ՊետՀբատր
, որ «Կա լծեր»։։
լ
Հ րատա րակու -
թիւրէր էսրտօնւտծ
է ել
ղրած
է
յաէւաքաբան՝
ր
՛ո
րուն մէք կր չեչէոուի
թէ
վերո
լիշե
ալ Հաաորր
կը
պատկե րացնէ Հալ
մո ղուի է։ լրգին
մ տա
յն
ութիւնը
19/1»^
ղ արու վերքր
: « Այդ տեսակ
յայէոաբաբոլ
-
թիւնէ մր Համարմէք
է
րւէելւ։ւ
թէ
րուրմուա
- նա–
ցիոնա լիղմ
ր
Հս։ լութեան
Հան րա յին
կարծիքին
տի րէէէկան գիծն։
է ր
- ասիկա
ան րնգունելի
է»
կը
գրէ «Փրավտա»
:
ՀԱՅՐԵՆԻԲ^
,
(ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(10)
Գ Ա Ր Զ Ը
Գ՝
I
Աութր
սկսեր էր իր կէքիկը ձոբին վրայ փաթ–՛՝,
թելոլ
, որ Աիբաքեսէն
ամբողք
օրուան
թափառու
մէն
յողնած՝
վերադ՛արձաւ
ետ
ու շիտակ
մտաւ
վանաՀօբ սենեակր
յ
Նոյն
միքոցին
սնտեսուՀին
, երեսունր
անց
տւլեգ ու խոշոր
կին մր ամուր
ել փայաէ
կաւլ -
մուածքով,
մէկ
ծունկի
ւէրայ գետինը
չոքած՝
սամալարէն
քուր քաչելով
էր ղբաղուած
,
Լ՛՛՛Կ
փաբգապետը
անոր գլխուն
ւէյւայ ծռած՝
ձեռքր
կնոք թուչփն՝
բան մբ րսելու վրայ է ր ,ո
բսենեակին
դուռը
ետեւէն
ճռըն չեց :
Հայբ Աուրբր
իսկոյն չակուեցաւ
, արագ
դուրս
քաչեց գօտիէն
աՀագին կապո յտ թաչկինա
կր
ոլ
սկսալ
Հաղալ պինղ - պինդ Հաղալ որքան իր թ ո -
քեբր կր ներէին
:
Աստուած
օգնական
, Հայր Աուրբ.
բա -
բեւեց տղան
ոչինչ չտեսնել
ձեւացնելով
:
Գո՞լ ես, տիրացու,
ո՞ւր էիր տեսնենք
ամ–
բողք օրը
I
Հայր Աոլբբ,
այնպէս
յողնած
եմ ու ա -
նօթի
:
Նստէ, տղաս. Հանգստացիր
, Եղսօ
շուտով
մեղի
մէյմէկ
բամակ
թէյ տուր
ու
տիրացուին
Երկու ճաթռտած
ել տարբեբ
ձեւի բամ
՛ակ -,
նեբուէ թէյր արգէն փայաէ անծածկ
սեւլանին
վրայ
էր։ Վ^աբղապետր նստեցաւ
լայն տախտի
ծայ
րին,
իսկ
էէաբդապետցուն
ղիմացր կոչտ
ու խոշոր
ա -
թոռի
մր :
Խօսքր սկիղբր Խծկոնքի
մասին
էր,
վերքր
գաբձաւ
Աէւրաքեանի
եւ իր լնկերներուն
վրայ
:
Ի Հա րկէ
, ա յւլ պէս
չատ
լալ է , ուսում
։։։-
ռած
Հոէլեւորականնէեբ
՚Լբայ բերաւ
վարլլապե–
տը,
թէյի բամակր
շր թո ւն։քնե րէն
չՀեռացնելով
:
Բայց ւլիտե՛՛ս՝
միսւյնէ ուսումր
բանի ււլէտք չէ ,
քիչ
մ ր իսո րամ անկութ
իւ5ւ
ունենալու
է ել
մ եծա
-
ւոբնեբուն
կոէլքր մէոնելու
չնէորՀքր. թէ չէ
ոչինչ
գոլրս
չիւլսէր .
տասՀէ
տարի սարկաւտւլ
կր սլաՀեն
,
վերք)։ ալ երբ մաղերգ
ճեր՚Րկին
, կր չինեն
վար
-
գապետ
ու կ՚ուղարկե՛՛ն վւլած վանք մր :
Վարղապետցուն
ոչինւչ չառարկեց
:
Այ՛ի իմ րնկեր սարկաւագն
երր
Հիմ ա բո -
չորն ալ կամ եպիսկոպոս
ենւ, կամ առաքնորգ,
մէ~
կր նոյնիսկ
Աինոդի
անյէլաւք : ինչո՞ւ
կր կարծես
ես ամէնէնէ վաւոն էի մէքերնին,
եթէ ղիէէէնաս՝ ինչ
գգում
էլլոլէսներ
էին, մանաւանգ
մէկր,
ել
ճիշգ
այգ
մէկր
Հիմա Ն թեմի աէւաքնոբգն
է, որոփՀե -
տեւ
իր Հաշիւր դիտցաւ
մ արդը, իսկո յն
մ տալ
ե–
սլիսկոսլոս է, մ ր փէշեբունէ
տակ
, իււլոտ
պսէ շտօն -
ներ
ձեււք ՚անւցուց
, առաք մաէւանապեա
էր , ետքր
չդիտեմ
ինւչ կապալի գործե
րն էր իր ւէրան
, վեր -
քերն ալ կարծեմ
Հաչուի մատեաններոէն
մէք
մատ
ունէր, կարճ խօսքով
քԼ՚չ - քԼ՚ձ իւղոտեցաւ
, եւ
անդամ մրն ալ որ ստակր կայ
ալ ամէն րան
կայ։
Հապա՞, էքիայն ես էի մէքերնին
էշր, ո ՞վ
կ՝րսէբ
ինծի
ուրիներուն
գործերուն
խաոԽուիմ
, չիաակ
խօսողի գրպան ր ծակ
կ՝ րլլայ,
ինծի սկսան եա
ետ
ձ՚լել,
ես աւելի կատւլեցայ
ու բեբնէ՚ս
1լապր
բո -
լորովին
քակեցի
, սկսայ
ամէնքի
երեսին։
ըսել
ի՛նչ
՛ռբ
ճչմ արիա էբ
, թէ անէէէէւակ , գող
, կաշառակեր
,
ԼԻԲԲ
մարւլիէկ էին, ետեւէն։
ինկայ
մէկ
երկուքի
դողութիւնբ
բէւն՚եցի
, ԱբրաՀամ
եպիւէ.ի
սենեակէն
"՜ՂնԻԿ
Ղ
՛՛՛՜ւ"՛
քաչեցինք,
աՀաղին խտյէոաոակոլ
-
թիւն
էլուրս եկաւ, րայց Ա՛յգ պատմութիւնր
ինծի
ալ
ՍՈԼէլի
ն սաե
ցալ
«ւլ իմ
սա րկաւաղր»
բււնե
ցին
շտապ
շինեց ին վա րղա սլետ ել ղրկեցին
Հոս , այս
աշփսարՀքի
անմ արդ
ծայրր
, գեՀ
, նստէ ու մեգ -
քերզ֊ քալէ : Հապա
, տիրացու
քան :
Երիտասարէլը
Հետաքբքրութեամբ
կր
Լսէբ
թէեւ
ինքնւինէ այգ
լւլատմութիւնր
իրեն Համար ո -
չինչ
լ որ ո լթ է։ էն չունէ ր :
Ոլ՚գի՚ս
, ական քիղ
օղ շինէ
կր խրատէր
փանաՀալրր
եթէ առաք երթալ
էլուղես
մեծաւոր
ներուդ
Լսոէնկ ծխէ
, մէյ մրն ալ նայէ
ի՛՝^՛չ ճ՛ամ -
բոփ կ՝ուղէ
ՐԼլայ շոլէոռփ
էլ րպաններդ
իւղոտես
,
Ա՛յո
չո
լե բուն
մ էք ճե բմ կած
մ օրուքս
քեւլի էսրատ
:
Հայր Աուրբ, առաք
երթալու
աւելի
աւ^իւ
ճաւքբան՛ե ր ալ կան
, անշուշտ
խե լացութ
իւ^։ չէ մե–
ծերու
թշն։էէէմ ութիւնը
աւե
լո րւլ տեղր
ՂԲղ
^ելր
,
մ ենւք նորե րս կ՝ա շփւա տ ինւք աւելի
աւլնիւ
րլլալու
,
աւելէ, ւլործունեայ
ւււ մաքուր, տասր
տասներ
կու տարիէն
չէ որ մեծաւորներր
մենք
ենք
գառ
-
նալու
;
-—• Կբ կարծես
գ՛ուք եդածներէն
աղէկ
էք րլ
լալու
, եր է։ աաս արղ էէ։ թիէ ն է որդի՛ս
, ես ալ ա
յգ
պէս
կը մէոածէի
:
Լ–
ՇԱՆԹ
(Շաբ.)
Fonds A.R.A.M
