^ՈԻՐԻ ԻՓէԿ ԵՍն
Հետեւեա
լ
ձեւոփ
կրնա՛նք
րև ո
րոշել
Հուրի
ք՛ -
փ է
կեանի
րա^՚֊ա
ս տ ե ղհ՜ո
ւթ
ի
ւձԼն
ու
ա րռ ւեոտր
;
կարօտււրաղձ
էակ
մրն
է
րանասաեղծր
է
կեանքթհ
ղուարթ
ո ւ դրական
կողմերն
ամէնէն
ա–
ո.աշ
ղինքր
կր
Հրալղուրե՚ն
\ կ՝երդէ
ոէրր–, երիտա.
ոա
րղական
ու
թանգա
բոր ր "էրր
,
ամբողջական
սէրր, աոա՛նց
ա յ լելա
յ լաթեան
: կ՛՛ե րգէ
ոիրոյ
են
թակա՜ն,
պաշտամունքի
աստիճան։
Ն"՚խապաշա
-
րում՛նե րու
դերին
չէ
եւ սիրելու
իրաւունքր
ոչ
ո՛
քի
կր
ղիշի
ան։
Սիրոյ
հետ
մէկտեղ
կ՝երգէ
կարօ–
ար,
ցանկալին
, բացական
: Հոս
կր սկսի
արգէն
Հուրի
իփէկեանի
արուեստին
ե
սաեէթագո
րհ՜ու
-
թեաՍ
երկրորղ
հանդրոլանբ։
Աւելէ
ղիաակից
կր
գառնայ։
կեանքին
ղառնութ
իւննե ր ր կր
ղգայ
,
յուսա խաբո
ւթիւհ
եւ
պատրանք
լաւատեսութեան,
հորիղոնբ
կր մթագնեն։
Կ՝երգէ
թաիսիՆր,
այնքան
ումգնոլթեամբ,որքան
չէր երգաՆ
սիրոյ
Լ երջան
կութեան
երգերր։
Գերղդայոլն
էակ
մթ
է
այլեւս
րանասաեղՆ
Հուրի
Իփէկես^հ
, որ
կր
ապաւորուէ
ամէնէն
աննչան
բ՛՛լոր
երեւոյթներէն
,
եւ
անոնց
մէք^
կբ
"իրէ
կարգալ
թաիսիէէր,
վի չտն
ու
արտ
-
մ ութիւնր,
որոնցմով
համակուահ
կր կարՆԷ տես
նել
բոլոր
իբեթն
ու եբեւոյթներր
:
կր
Հասնինք
եբրորդ
Հանգրուանին,
երբ
րա՛
-
նաստեղձ^ր
կր համակերպի
իրականութեան
պար
-
տաղրութիւն.ւերուն
: Առանւձ՜Լ ութիւն
ր կր վւնառէ
,
աւելի
լաւ
ղղալու
եւ արտայայտելու
Համար
բնու
թեան
հրաչքր,
որ
ղինքր
կր ղերէ
ել էբմէն
կբ
իսլէ նեբդաշնակութեան
եւ
լաւատեսութեան
Հղօր
երղր վերջապէս
:
Այս
կերսլով
միայն
կարելի
է վերլուհ՚ել
այն
քսոևի
մբ բան
.աստեւթութիւ1ւներր
,
տպուաձ՜
թէ
տակաւին
անտիպ,
ֆրանսերէնյ
րլլան
անոնք
թէ
Հայերէն
:
Հուրի
ի փէկեան
ո րակի
բա՜նաստեղհ
մ թք է
,
որուն
ստեղհ՜ագորձ-ութիւնր
քա\1ակով
չէ
որ
կր
չափ
ուի
:
փնաբեբգակ
բանաստեղՆնւ
է
ան ,
ձերրա՛
-
ղատուաՆ
բոլոր
պա րտագբ
ո ւթ ի ւէնն ե րէն , եւ ատով
իսկ
ճչմ արիտ
րանասաեղձ՚ր
:
Հուրի
ի փէկեան
ղար տուղի
րանա ստե
ղհ
՜ն
է
:
Ս փիւռքի
արգի
բան ա ս ա
ե
ղհ՜ ո ւթ
ե
ան
մ է^ թլա
յ
բա–
նաստեղհ–
մ ր որ
Հայ րենաս ի րական
ո րեւէ
քեր
՜
թոլաձ՜
դրի առահ՜ ՀՐԼէայ :
Հուրի
իփ է կեանւ րա ց ա ռո
ւթ
ի ւն–
կր
Կ՚"Ղ
՜
մ է , ո րովՀետեւ
իր քնա
րին
վլ՚ա
յ սիբո
յ , վշտի
եւ
րհութեան
լարերր
միայն
Հնչահ
են : Իր նախասի–
րաձ՜
լարերուն
վրայ
թչ
ոբ երգահ՜
է՛
լալ
երգահ՜
է արուեստագէտի
կոչում
ով
ու անկեդՆոլթեամ
ր :
Հ ո ն
չկա
յ որեւէ
ա րուե ստականութ
իւ՛ն : Այգ
քե բ–
թոլահ^ևե րր
մ եղ կր
յոլղեն
, մ՛եղ
կր տխրե ցնեն
ու
մեղ
կր խանդավառեե
, ոբովՀետեւ
սոնոնք
մ արգ
-
կային
Հղօբ
ու
անկեղհ՜ չունւչով
գրուահ–
են
;
Եւ
ի՚^նչ
կայ
աւելի
մարգկային
քան
սէրր,
սի
րոյ
խո րՀուբգր
, սիբո
յ
Հ ա ղո րդա կանա ւթ ի
Ա՛–
ր ,
ղոր
կ՚՚երղէ
, այ\՚՝..քան պարղօրէն
ու
անկեղհ-օբէն
:
՛ք՛նա րե րգո
ւթե ան
այդ
կալուահ՜ին
այցելուներ
բ
ա
յնքան
քիչ
են Ս վէիւռքի
մեր բանա ստեղհ՜ն երէն՛
:
կարհ՜ես
աբգիլուահ–
ղօտի
մ բ՝.։ է,
ուր
շատ
քիթ՚բր
ոտք
կր
ղնեն
: Ա՝
եր բանա
ստե
ղհնե բ ր
կր
ներշրն–
չուին
ամէն րանով,
կ՝ելէւլ.են
ամ
է,ն. ինչ։
Բայց
կր
ղէլէ։
ւչանա՛ն
սիրոյ
կտ
լուահ–
էն։
ներս թափանցելէ
;
՛Ներկէս
յ
մտմ
ա
՝Լ
ակն՛երր
ախուր
են
, եւ
ղգա
ցող
Ու
մտահոդ
մ
՛Արդ
է՚ոկր
տխոլր
երղեր
մ
իա յն
ւղի
տի
կրնայ արտա
յա
յտե
լ : Ղփտակցռ ւթ
իէ5ձ
ուձն
եցող
բանաստեղհ՜ն
է ոբ
միա
յ՜հ կեանքին
դառնութիւն
-
\նեբր
կր
ղգայ
եւ
իր հռգիթն
ցաւն
ու վէ
չա ր
կր
փորձէ
պոոթկալ։
Բնական
վիճակ
մ
լ ն է ատիկա
,
ել պէտք
չէ այգպիսի
քնարերգութիւն
մր
եսա
-
պաշտ որակել,
որքան
ալ որ
ան անւձ
՚.ակաձ
գբոչմ
կբէ
••
Հուրի
Իփէկեանի
բանա ստե
ւթ ութիւնւր
ան -
Հատականութեան
մբ գրոչմր
ունի
: Սփիւռքի
մեր
րանաստեէթնեբուն
մէ^
չատ
քիչերր
կան
, որ
րա–
նաստեղհ^ութեան
մէք
իրենց սեվւակա,\ ,
ա
՜նձնա
-
կան
դրոչմն
ունին,
որ
կր
ղս
-^Նաղանոլթյ
սովորա
կան
երգիչներէն
, ոբոռք
կր^.ան
վարպետ
ոտանա
ւոր
գրողներ
րլլալ,
եւ սակայն
ամէն
ոտանաւոր
րանաստեղՆոլթիլԻւ
չէ
ել
ոչ
ալ
ամէ
՜Կ
աաղա չա -
վէուլ
Բանտստեւլհ– :
Անհ ատա
ւղա
չտ
է
ե լ
ինքնատիպ
:
Աւիիւռքի
մեր բանաստեւթնեբր
րնէգհ
էսԼ բա
պ է ս աղդոլահ՜
ե–1>՛
նախորգ
գրական
չուաններու
մեհ՜
բանասաեգհ^նե–
բէ
\Լ
եւ
կամ
եւբոպէսկան
արուեստին
աղգեցու
-
թեան
տակ
կր
ղտնուին
: Հուրի
Իփէ կեան
չի
թուիր
աղգու
ահ–
րլլաւ
ուրիչ
բանասաեղհ֊նեբռլ
ղ.
Ո րհ-ե րէն :
Հ
եռաւո
ր ա րձաէլանղնե
բ կա.՜\
մ իայն
վահա՜ն
Տէբեա\նէն
մասնաւո րաբար
:
ի՞նչ
է բանաստեղհ՜ութիւձնր
•
« Ա արգկա
յիւն Հողին
է որ ինքղինք
կբ
թարգ
մանէ
բէս.՝. աս
տեղի ութ եան
մէ^, իր ՚հերքին
յուղ
-
ղռւմեբոէթ
ու
դա լա բո լմւ
՚ե
րովր
,
բնոլթե՚եէն
ստացահ–
իբ րաղմ աղանւ եւ
ա՛.
Հուն
տպալռ
բու
-
թէւ.՝.\երովր,
իր վիչտեբովն
ո լ Հբճուանքովր,
իր
խանգավառո
լթեամ
բն
ու
իտէա թե րովր
:
ԱՀա
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
Մա
ԱբեւեւքիպսւչտպսւճոէթիւՍը
Գ— ԱՐԱԲԱԿԱՆ
ԹՆՃՈՒԿԸ
Ւնչպէս
կր տեղեկանա՜նք
միջաղգայէն
մամու
լին օրր օրին Հրատարա կահ՜ տեղեկո
ւթի ւննե բէն ,
արաբ . աչխարՀբ
ՀեաղՀետէ
չեչտուահ՜
Հակա -
կրոլթիսն՜ մբ ցոյց կուտայ
Արեւմուտքին
Հան -
.լէպ :
Մէ՛՛չ Երեք Մեհ՜երբ կ^աչխաաին պատուար
մբ
Հաստատել
Մի1ին Արեւելքի
մէչ՝ Աովէթ
աչիսար֊
Հակա լութ եան Հաւա՛նական
արչաւանքր
կասեցնե
լու Համար
, արաբա կա՜ե սլե ա ո ւթի ւնն եր ր կաաար
եալ
անրաբեացտկամութեամր
եւ
չկաձ՚ութեամբ
կր մօտենան
այս
Հրաաասր
Հա րցին , որ
ամէնէն
առաշ ղիբենւք սլէտք է չաՀաղրղռէր
:
Աէսրւլարէ
րԱալու պէտք չկայ, տյս երեւո
յ -
թր բացատրելու
Համաբ
:
Օ՚լաուելով
տիրալ
հ՜տնւրակչիււ տաւրնապէն
-—-
մասնաւորաբար
Ա • ՆաՀանդներռլ
արամագրու
-
թիւննե
բէն
, կ՝ա շթատթն
մ ի անւլամ թււլմ
իչտ
թօթաէիե
լ արեւմ տեա\հ
լուհ՜ին
վերշին
մ՛նացո րգ -
ներնէ ալ , ե՜լ ապաՀո էիե լ իբենց
տ\հ տեսա կսւն
եւ
քաղաքական
լրիւ էլեբիչիսանութիւնբ
յ
էոտե բաւլմ ի վաիսճանէնւ
ասղթ , « Արաբա
-
կա՜ւ, Լիկա»ն,
Հաչեմ իներր, Աեքէ Միւֆթի՛ն,
հ^այ–
րայեղ
աւլւլա յն. ա կա՚ենւե ր բ եւ, վերաշպէս
, մեհ^ սլե
աութեանց
Հ ակամ՝ ա ր տ ո ւթ իւնն եր ր
չաւիաղանց
իսառնա չէի ոթ վիճակ
մ՛ր ստեէլհ՜եց ին որ ալ աւե
լի
կնճռոտեցալ
յ՚սրայէլի
ւղետոլթեան
ստեէթումուի :
Աւե լւէրւլ է բսել , արա րական
սլե էոէ1 ւթիւնն
երբ
ատե
լուի կ՛՚ատեն իսրա յէ լր , եւ անՀսւոնղուբմե
լի կր
գտնւեն անա բ
ղո յութ իւնւր : Գլխալո
ր պատճաոՏւե–
ոէ՚ն մէկբ՝
Արեւմուտքի
Հանգէպ
սնուցահ՜
իրենց
մ
ո
լեո սնէէլ Հակակրութեան
, քահ ի, որ նո յնւ Արել -
մուտքր
նէղւսստեց Հրէական
պետութեան
Հիմնա -
լո
բմ՛ ան ել արագ բա րգաւաճմ
ա՛ն ;
Տորգանան
ի ԱպաուլլաՀ
թագաւորէս
սսլա -
նութիւն/ր
իւէորացուց տաղնապր
յ
Արաբական, Լիկան , որ վէաստօբէն
Եգիպտոսի
աղգեցութեան
տակ
կր ւլէոնւուի , եւ որ
ա\ւՀաչտ
Հ ա կա ռ ա կո րգ
մ ր եղահ՜– է Հանգուցեալ
արքա յին ,
աղաէոե ցէոլ էիաանգա լոր րնւգգիմ ագիր է ւքբ է
Իսկ
իսրա յէլ կորսնց ուց լա յնէոխո Հ գրացի
մր :
Թս՚էլ աւո բինւ աւն Հետա ցում ով տկարացաւ
11 սւ -
ել Աեձն
Րբիէոանիոյ
ղիրքր
Մ իէին Արեւելքի
մէշ։
Ա իամամ անակ թաղուեցաւ
«Աեհ^ն Աուրիա
»
հ^ր–
Ր՚^գիրր։
Կբ կարհ՜ուի թէ պիտի փոիսա րին ուի ,
եթէ քաղաքական
պայմաններր
թոյլատրէին
, ^
« Աբգալանւլ
ՄաՀիկ»ռվ
։
իրաքեան
հ^բագիր մրն է այս, ռր կբ նախա
տեսէ Աուբիոյ,
Իրաքի եւ Տորգանանի
միացոլմբ
Ւրաքի երիտասարգ
թագաւորէն՝
Զքէյսալէ մակա
նէն տակ
:
կր վաիսցուի սակայն,
որ անապատի թագա -
ւորր՝ Ւպն ի Աէուտ
ԼանՀաչտ
թչնամի
մր Հաշի -
միաներռւն)
խափանէ
այս հ-բագիրբ
Եգիպտոսի
աշակցութեամբ
, եւ ի Հէսրկին
ղինու
ղօրոլ -
թեամր:
Ր՛
՛յտ
Հա\ն
գուցէ
Ա ուտ ուլլա
թ ա գ է
րր
թսձնէկաւլին
՚լէնք մ՛բ ձղահ՜ է իր յաշո րգին
•
«Ա–
րարականւ Լէւլէռն»ր
: Ա՝իակ եւ իբական
ղինուորա
կան ռւմր արարական
Ա՝իշին Արեւելքի
մ՛էշ % Բսս^ն
Հ ա ղարն էէց ա յս րանակին
կր Հրամ ա յեն
Աևգլիա–
ց ինէերր։ ք՛ր սէ/լառաղինէուձ ր արդիակա՚ւև
է ել կա
տարեալ I
Ա էէ ւրիո յ եւ Լի բաւն անի կացութիւնբ
նո յնպէս
լա րուահ՜ եւ խռովա
յո յղ սլատկեր
մ ր կր ներկէս
յա–
ցրնէ : Բա էլա քական
ա Հ սքբե կո ւմւն եբ բ իրարու
կր
յա շէէ րգեն :
Ա յս մ ռա յլ կացութեան
վբա
յ կուգա
յ
Բ՛՛՛Բ
՜
գոլի
լ տրա րական
երկիրնե բու եւ իսրա յէ լի մ իշեւ
տիրող կէս - պատե րաղձ՛ ա կան վիճակր։
Ա իւս կող
մէ, մեն միւֆթին՝
էմին էլ Հիւսէյնի,
իր Հասկր–
ցահ– ձեւուի Պ աղես տէն
մ ր
Հիմնել
կ՝սէշվսատի :
Վերշեբս
գաղտնի
ճամ բո րդռւթ իւն
մ ր կաւոտ
րեց
գկպի Աֆւլանէիսաան
, ել Հսձ\նդիպեցալ
Պեբլինէի իր
կարւլ էքր նախկին
բարեկամներուն
, ոբո\նք քիու -
"Ի՛՛յ
հաշւոյն
կ՝աշվսաւոին
ներկայիս
:
ԱյսուՀա՛նղե
բձ , սխալ պիտի
րլլաբ « կոմու -
նիղմի Համակիր
՜» պիտակր
փակցնել Աբտբ
աղ
ւլա յ՝. ա կանն եր ռ ւէն : Արեւմ ուտքի
Հանգէսլ
իրենց
սնւու ցահ՜ ատելութիւնէն
է էէբ մ ե բձեցում Հաստա
տել կուէոստյ Առվէթ՚եեբուն
Հետ :
Երբ այս է կացութիւնէր,
արաբական
պետոլ -
թիէձննե բր
Հաղիլ թէ
յօմ ա ր ինւ դթ. ուռ բական
ում
էորււմ տւլրել Ա իշին Արե ՚-ե լքքէ պա շտ պանէ ութ եան :
Զէ էլէւքոլիմեա ն ղօր ալ ւէր Հոսանք ձ՛ր կայ ա յս եր -
կիրնեբոԼն
մէշ ։
Մ ե հ՚ւն Րրիտանիա
կէէ րսն ց ո լցահ՜ Րէէա լուի Աբա–
րս,կա\։ Լիկա յի վրա
յ ռւնէեցահ– իբ Հ ե ղինա 1լո լթ իւ
նէր , ա լգ չբքյ"նի
ւղա չտ սլան ո ղա կան
գրութեան
անէն աիս ա՛ւ. ձե լք, վիճա կր ւք-տատանշո ւթեան
մ ատ
-
\1 ահ՜ է «Ր ան թ ա կոն/»
ռաղմ աղէտնեբր
: Զէն ո ւո րա
կտն մուսնէագէտնեբու
թելաղբանքով
եւ կացու -
թիւնր վերականգնելու
յոյսով,
Ա •
ՆաՀանգներր
540
ձ՛իլիոն տւէ լա ր կբ լատկաց՜Լե՛^՛։ Ա իշին
Արեւել
քի սլետո ւթեանց
, իբրե Լ ե լմ տ ականէ եւ ղին ոլորա
կան օմանդակութիւն
,
1951
1952
աարեչբշանին
էութիւնր
րանւաս էոեէթո ւթե ան » :
Հուր ի ք՚փ է կեա՛նի բանաստեղՆո
ւթիւնր
աչքի
.աո.շել
ո
էն ե՛՛. ա լւէ էի նիւքմի Հետեւեա
լ եբեք ւլանա -
ղան ութի լւնե ր ր կրնանք
լնե
լ
.
Րանաստհղծւււ֊բ-իւն.
որ կ՝արտա
յայտէ
ներքի՛ն
յէէլղումներ,
Հողիի
ղա լա բ ումնե ր , Վէ չ՛^
տր , տալւապանքբ
, ե րշանկո՚ւթ
իւն ր , գեղեցկու
-
թիւ
\Լ
ր , երիտասա րգութիւնր
Հաւատքր, կեանՀքբ ,
ձանձրո յթր , "էբբ ,
աււանձ
՚Լոլթ
իէյ^ւ
ր :
Բ անա ս տ եղծ ութիւն մը >
որ կբ ներշնչռւի
բր–
նոլթենէ՚և
ստացուահ՜ բաղմաղա.\ ե՜լ անՀուն տսլա
ւո ր ո ւթ իւններ ո ւի :
իաՏ՚ւսստեղծութիւԹ մը
վերշապէս,
որ ղգա -
յուն էակր պաշաբուլ
խռ րՀ ռ լբգն ե ր էն կ՛՚առնէ
իր
սնոմնդբ,
ել որուն մէ9 իմացական
տարրր գերա–
կշիռ է :
Այս
երեք բամանո
ւմնե րուն մէշ ալ Հուրի ի–
վւէկեան
ճշէքարիտ բանա ստե դիի
լոռե տես
տրա
-
մադրութիւնեբով
վաբակուահ՜
է։ Երբեմն
միայն
լաւատես
Հքւչիմններ ալ լսելու կ՝րնէ ան։
Բնաբեր–
ղ.ա՚կ բանաստեղհ^ն
է ան , եւ այս բանւաստեղհ՜ու -
թի ւ՛ննւ է իսկա կսւն
բէսնա ււտե ղհ՜ութ իւն ր ,
որ
մարգկայի%
Հոդիթև
մէշ կ՚՚արթնցնէ
նմանօրինակ
•ոյղերոլ
էս րձա ւլանգն եբ : Այսպիէւի
րանւաստեւթն
է , որ Հաչուի
չառներ
երբեք
ուրիշն երուն
պար -
տագր ութ իւնւնե ր ր
յ
Ոատկս^՜՝–չակս^է է Օ՚՚քաբ
Ուայլտի
յայտնահ՜
տեսակէար
րսնաստեւթութեան
եւ արուեստի
մա
սին
« Երբ տբուեստադէտր
Հաշուի
կ՚՚առնւէ • թ չ ոբ
ռւրիչնւեբր
կր սլարտագբեն,
իրեն կամ կր
շանայ
բաւա բարութիւն
տալ
ա յգ պաՀա՚ւն շնեբուն
,
ա յն
ատեն կր գագրի արուեստագէտ
մր րէէա լէ ել կր
դսէոնւէսյ մռայլ
կամ ղուարճալի
աբՀե
սէոաւո
Ր ՛՛Բ–
Արուեստր անՀատա պա
շէո ութեան
ամէնէն
վ՛այ
-
լու;՛, ձեւն է, թերեւս
միակ
ձեւր՝ անՀատապաշ
-
տութեաՀն : Արա ե
սէոաէլէ
տ ր աղաէո պէաք է
Րէէայ
իր ստեղիաղորհ
ութեսէ՚՝–ց ա ռտ բ կ՚ոն եբո ւն
բնտբու–
իմեանւց
եւ կի բա րկո ւ թե
էսնւց
մէշ, եթէ կր վ,ավէա–
քի
ճշմարիէո
արուեստի
էլռբՆ
մր
յօրինել,
այլա -
պէս
մէսմոնայի
իշխանութեան
երկրպագտհ^
կ՝բլ -
Լ"՚յ »••
Աչքի առշեւ ունենալով
Հուրի Իփէկեանի
բա–
նաստեւթոլթիլնր
, ֆրանսերէն
եւ Հայերէն,
ել ա–
ռաշնռբդռւելուի
վերբ
յիշուահ՜
ս կղբո ւնքն, եր էնւ ,
գիւրաւ
կրնա՜՛՛ք ճշդել իր բանաստեղհ՜ոլթեան
գի
ձ՛աւլիհ՜ր : Հուրի ք^փէկեան աՏէ՚Հատապաշտ
րսյն՝ասՀ
տեէլհ՜ մբն է, անկաիս
ժամաԶակի, մի չ ա վ ՚ ա յբ ի
ու
նաեւ
ցեղային յւււլոր պաըտադըութիււաՍեըէն:
Գի
տէ՞ք երբ եր գահ՜ է ան իր րռլոբ
քեբթո լահ\ներր ,
1943
՚ ,1944/»
պատե րաղմ ի աՀաւոր
տարէնեբուն
է
1.—•
Ժամանակ,
2.– Աիշավայր
,
3.
Ցեղ,
ա յս տարրերր
չկան իր բանէս ստեւթո
ւթ եւմւհ մ էշ է
իրրեւ քնարերգակ
բանասաեղհ՜
Հոլրի
Իփէկ
եանի րանաստե էլծ-ո ւթիւնր
Հակոտնեան
է արուես
տի այն միւս
րձ րռն ում իքն , որուն
Համաձայն
աբ -
ուեստբ
սլէաք է հ՜առա յէ լնկերա
յին րոլոր չաբ -
մո լմներր արատ յա յաելռլն
եւ
րս^ե աս տեղիո
լւ
թեան
ա կնա ր կե լո վ
լնկե բա յթն չարմումներր
եր–
գելուն : Անձնակա՚ւՍ
յո յղերր
ել ուրախութիւննե
-
ՐՐ \ վի չա՛ս ու աառասլանքր
կբ
ստորաղասուին
Հաւաքական
վչտթն ու ա աււա պան քթն : Բանաս -
տեղհ՜ր սլէտք է երգէ առօրեա
յ կեանքր
, Հացին ու
աշիստանքին
պայքարր
միայն ;
Ամ է՛ս ի՛չ կարելի է երէլե լ բաց ի անձնա կան~–
Հողեկան
թախիհ^էն : Բաղքենի
սլերճա՜եք է
երգել
ոէրր
I
եւ կամ
սիրոյ պատճտռահ՜
յռւսախաբույ– ՚
թիւնր;
Ոչ
միայն
բովանւլա կութ իւնբ ,
"՚՜րԻչ
խօսքով
թո րքր
, վե րաէլնաՀատմ
ան
ենթարկոլե
-
ցաւ ր՜-կերային
նոբ յեւլափոիսութեամր
, այլեւ
բա–
՚ևաստե ւթ ութեան
ձեւն ալ ՚Լեբի վայր
չրշուեցաւէ
Արուեստի
ա յգ կերպ
րմ բււնաւմ ով ,
քերթուահ՜նե–
բու։՛, տ ա ւլա չա էիա կա՛ն օրէնքներն
ալ
փո փո խոլ -
թեան
ենէթաբկռւեցան
; Աւե լի ճիչգ է Ր"ել
նոբ
ղա էլա փ ա ր ա խ օ ս էէ լ թ ե ան
ղօրեղ
աղգեցոլթեանքԼ
տակ
ա րՀամ ա բ ո լեց ան այգ
օրէնքներր։
Լսած՜ էք անչուչտ
ռռւսակա^ւ
աղղի բանաս -
տեւլհ՜ութեան
ծանօթ
ղէմքերէն
վ^լատիմիր Աայա–
կոէէսկիի
ա՜։ունր,
որ իր քե ր թողռւթեամբ
ու ար -
ուե ստով , նոր մամանակներու
ամէնէն
ՀղՕր
բտ -
նա ստե ւլծ քէ տիտւլոս է՜հ տ է բացած
է
:
ինչո՞
լ
Հա -
մաբ : ՈբովՀետեւ
, ան էբ
բանա ստեղի ութե
ան
՝>հէլթ
րրած
է բոլոր այն նէւթեբր,
որոնք
մէնչեւ
այէլ
չէէն
մտ՛եր
րանաստեւլծոլթեան
կալուածիէԱ
մէ9 : Նոյնւր նաեւ իր արռւեստր։
կարճ կարճ նա -
խաղա սութ իւնն եր , րառեր
ու բաո եր իրարռլ
ե -
տեւէ չարուած
: Ոչ երամչտականութիւն
, ոչ
ներ–
դա
էնա կո ւթ ի ւն ե ւ ոչ ալ յանւդ կամ
Հատածն՛երու
բամէ^նւուէք : ինչ ոբ անւսովորնւ է, թէ խորքով
եւ
թէ
ձեւով, նկաբադիբր
կբ կաղմէր Աայակովս
-
կի ին , որ յեւլափո խութեան
երդիչր
գաբձալ
;
(Մք*–»ցեալը յա ջ որդ ո վ )
Ա–
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
