^ՈԻՐԻ ԻՓԷԿեԱն
շՏաԱեակ Վը
(Ր–
ե ւ
վերջին
մ ւ ա ւ )
Հուրի
իվւէկեանի
արուեսաը,
իր
ա Ն Հ սւ
ւււ
ա -
Սքսւշւո
III.
քնարերւլակ
ձէէտում
՜Նե
րուէ
ուրեմն
Հ ա -
ե ուո
եեա
I
արուեսար վր ներկայաւյ֊նՀ
, ուր
եսին
ււչա
էւուո
մ՛ո
ւնքր կա
յ : (Լ՚՚Հաաին
երդր
,
՛էի
շուն ու
ցաւր
, թաիոիծ՛ե
ու աաււաւդանքր
, երրեմն
՛նաեւ
ուրախութեան
ու երջանկութեան
որոնո լյքրէ
Հու
րի իփէկեան
կ՝երդէ
իր
երալիներր,
իր
ոէրր։
իր
մէկ
Հաաորին
աիտղոսն է
( Յ
՚ ա մ ա Ա ս ւ կ խ ւ գ ւ ւ յ ն ե ր ը ,
աւելի Հարաղաա
սլիաի
Աէլ
՚որ
Ը՛՛ե
լ րանա ստե
դծին
հոգիիւՍ՛ գ ո յ ՛ււե
րր
յ
հոգեկան
ա շ խ ւ ա ր հ ը ։
Տանդուդն
երղեր
ունի ան , երր կ՝երղէ
մա՛նաւանղ
սէրր ,
կիր քուէ ու
չե
րմ ութեամ
ր եւ
մ անաւանղ
ան կեղ -
ծոլթեամ՛
ր
;
Տաականիշ
մր
,
՚1"բ
Քէէերն
ռլ
՜եին
է
Ա՝
ե
լամաւլձոտ
են
այդ երդերր,
քիէ ա
՜եգամ լա
ւաաես
,
րա յց յաճախ
յո՛ւե տեո : Անոր
Հողին կր
Հեծեծէ
ու կր մ որմ
ոքի
ինչսլէս
Հուէր
ծառերուն
մէշ.–
ՍօՕ֊ա՚ր–
վերնաղր՚ուէ քերթուած
մր
յոռետես
այդ
չոլ1հչուէ ւլրոլած
է.
«Ապրի՞լ, Ա՞ւր հւսքւաւտքինւ հաւԱ՚ար,
Ուրիշ
ե ր ա Հ ք յ ե ՞ ՚ ր
ս տ եզծ ել ,
Որոնք արիւնս ծ ծ են,
ւ
Երակ՚նւերս քամեն,
Որպէսգի ծ նիմ ,
Յե տ ոյ լ ք ե մ ես
ի
| յ
՚ ձ
Ե
Լ ի մ անձս
մ ա տ ն ե մ ՝
Յ^յյ/նուն շ իթ
լքը
բոցին ,
ՅաՕուն ա Տ գ ո ւթ կրակի
Շ ի թ
լ ք ր
արցունքին,,
Որ պիտի ի ա նձ է
ժանե ա կր դիւր ա բ ե կ
ԱՕոնց թեւերուն՛ :
Ին չ ո ՞ ւ .
Լաւսւգոյն է մեււնիլ »:
Որո՚ԷՀեաեւ
րանա ս տեղծ ին
Համ ար
Հողր որ
կր ծածկէ մեր ոտքերուև տակ բացուած
փոսր ,
բ ա ց ա ւ բ ձ ա կ ն
է
ամ՚րող2ակ
\ահ
եւ
անիմաստ
վա|ս–
ճ ա ն ր :
Հողեկան
այս վիճակր չատ Հարաղատ է, այն
պէս
որ նո յն ղդա յութիւնր
աւե
լի
կր ղտ րդա
ցնէ
Տ խր ո ւթիւնս քձ^^.,ւս/ծ/,՚&
մէշ («Ակօս»,
1948/
Զ–
Հատոր) , ղայն նկաաելով
իր
կութենէն
ան րաման
^
ղոր սիրած է միշտ ու ներած անոր :
կարդալէսվ
Հուրի
իւիէկեանւի
վաւնշ մր քեր -
թ ուածներր
,
կր
ւլղ անք որ ան՛ոնց վրայ ղարա
շրր.
շանի
՚Ա՚ոշմր
կ՚սյ ղօրաւոր կերպով : կարծէք
թէ
•ան յողնած է կեա՚/ւքէ<ն ու ձանձոյթ կր ղղայ։ Ա–
ււանէձնւո
լ
թ
ի
ւնւր կր փնւտւ։ է : Եւ անառակ
տղոլ մր
պէս
շախշաիսել
կր բաղձայ
իր կեանքին
գնացքր,
ղիտ
ութ եակ,
շ՚լթանւերր
, մարգկա
յին,
անիծուած
ճակաաագի
ր ր
յ
՛քյ՛"
ւիբական
խենթութիւնր կ երգէ :
ՈրովՀետեւ
իւբեն Համար
օրերր
աէսուր
են եւ
ծանրա թաիսիծ •. . միշոցր
եւ
մամանակր
անգոյն,
եւ
յոյսր
մարած աբեդակ
մր. • • : Եւ միչա
Հեոա
ւոր
Հորիղոննե
րոլ կաբօտր
ա չքե րուե
մ է^ կ^եբա -
ղէ ու կ՝երաղէ
. • . ;
Բացասական
այս վէւճակէն կր
ձերբաղատուի
րանասաեղծր
այն
ատեն–
միայնւ, երբ կարօանւ ՛ու
"է ւ՚Ը
՚" ձ՚յե էու թեան, կ ուղ ան :
Այ՛լ սլաՀեբուն
«անւցաւ արդէն, տես, կր գո
չէ , մամ՛լ անգո
յն
տրտմութեան»
եւ
կ՝ասլրի երա
ղի պաՀերր
(«սիրերգ»,
«Ակօս»,
1948
ԻԵ • ^"՚ -
տո
ր ) ;
թաէսիծի
ո լ տրամ ութեանւ Հարաղատ
լարին
կր յաշո րգէ սակա
յն։ թոլթեան
երդր
,
ել
բարե -
րաէստաբաբ ; ճիչգ է որ
այգ
պաՀերոլն
ալ
բա
նա ստե
՚թք
՜ր
կր տաո ապի
երերուն
վաղանցուկ
ե -
րեւո յթնեբէն
, րայց այգ երղր
միից
մրն է գէպէ
Համակերպութիւն
ու իՀչո՚^լ
չէ , ղէպի լաւատե -
ս ո ւթիւն, : Բնութեան
մէշ ամէն է,նչ
անցողական
կր գանէ ան։ իբերնւ ալ .ունին
իրԽ
՜հց
Համրուած
վայրկեանւնեբր
, ինչպէս մտածող
՛ու
ՂԴ՚"3"Ղ
մարգ էակր։
վարւլերր
պիտէւ թառամին,
գարնան
պիտէւ յաշո րդ է
Հ եղձուց իչ ամ առր
,
եւ
ամ
բան
ա^ւս/հ մչսւչապատ
ել
կարօտաբաղձ
Օրերր։
Ամէ
նէն աննչան
երեւոյթներուն
ու վիճակներուն
Հան
դէպ
անւոր Հողին
ի
՚ո՚՚վք
մր , սարսուռ
մր կր
զղայ
է
Ա.աս։բբեր չէ ՛որեւէ պաՀԷ, առշեւ։
Երգող
թո չունր,
խ՝. չսլէս որեւէ
ւսնւչոլնչ առարկայ
, նոյն
քան
կր ներչնչեն
՛լինք
ր
, որքան Հողեկան
րարգ
ւքիճակ՛.
ե
բ
ր :
Հուրի
իվւէկեանի
լաւատեսութիւնր
սակա/ն ,
Հակաոակ
այնքան
թախիծի
եւ
տբամոլթեան,
կր
էստանայ
գեղեցիկ
ու չատ
մ աբգկային
քե րթ ուա
ծի
մ ր մէշ, որուն, իոորաղիրն է
1Տէ6քՈ61 I^6Ո0սV^^ս
(էշ
80)
( Յ ս
^ ւ ի ա ե ն ա կ ա I ^
նորբ) .
Մարգկ.սյին կ՝ո–
բակեմ, ոբովՀետեւ
մարդկայքւն
գիտակցռւթիւնր
միայն
կբնէայ այգսլէս լաւատես
րլլալ։
Բանաս -
տեղծ
ր
աոա՚ւձն
ութ եա՛ն մէշ ասլրի լ կ՛՝ուզէ , բնոլ -
թիւնր
կ՝եբղէ, տես՝ ելաի մէկտեղ
որ
ծաղէւէլնեբր
կր թոչնվւն, , արչալոյսնեբր
ունին
իրենց վերշա -
լո յսներ
ր
, ուրա խու
թէւ ւննե բուն կր
յաշո րգեն
տխրռլթիւձքԼերր,
րանի մբ կարօտն
ունի,
որուն
Մինչ Ափիւռքր
կ՚՚ռղ^ունէ
Հ– Ա՛
Գաչնակցու
թեան
«Օր»ր,
Աէֆ՚՚րվիէի
գաղութր
խանգավառօ
րէն տօնեց Հ. 8– Գ– «Ա ՚ Մինասեա։։»
ենթակոմի
տէի շՏամեակր ;
ԲսանրՀինգ
տարիներ առաշ , Հայ մողովուր
-
գին
բեկորներէն
մաս մր, Հաղիլ մաղապուբծ ա -
զատած
թրքական
ճիրաններէն
, եկած
էր
վայելե
լոլ Յէրանսա յի ա ս պնշա կան ո ւթ էււն ր : Այգ բաղ -
ձ՛ ութ իւննե րէ՛ե էսում ր
մ ր Հաւատաւո
բ նեբ ,
19
Աեպտեմրեր
\926ին
Հիմր կր դնեն
Հ. 6– Գ ֊
« Աարղիս
Աինասեա՜լ»
ենթակոմիտէին,
Ալֆո ր -
՚էիլի
մէշ։
ԱՀա, ան,որ25ամ եա կն էր որ
տօնուեցաւ
վայելուչ
Հանղիսաւո
րո լթեամ բ ,
14
Հոկա
.էւն :
Հպարտ
է ին մեբ
բոլ"
բ լնկե բնե
րր : ՈրովՀե -
տեւ
25
տարուան
բեղուն
գործունէութեան
մր ար
գաս էւքր կբ վա
յե լէ ին նորաՀաս
եւ
գէ՚տակից
եր իտասարգոլթ
էււն
մ ր տեսնե լուէ իրենց չարքե -
բուն մէշ :
Պատիլ
մ րն, էր
մ եւլ
Համ ար մեր
Հ ամ ա կբե
լի
քաղաքապետ՝
քՀ. 616ԱՏՇ/ւ
եւ իր տիկնէոշ
նե բկա
յու
թիւնբ
, ո ր սիրով
լնգո լնած
էր այս բացառիկ
օր
՛ուան ։,լատուո
յ
նա խաղաՀ
ութ
իւն ր
:
Անոնց կ՝ է^ ՜
կեբաճաբ
նաեւ տեղւո
յս
լն կե բ վա ր ա էլան կուսակ
ցութեան՝
Տ. ք.
I.
0 . /
քարտուղար
րնկեր
ք քՁ Ո -
ՇՇտԱւ:
Ըն,կեր Ատ. թիրեաքեա՚ն՝
նաէսաղաՀ ր
օրուան
Հա՝՝..ղէ,ս ո ւթեանւց յակիրճ
եւ զեւլեցէւկ ճառով մբ
մեղ կրներկա յացնէ Ա • Ա ինասե անէւ կենսաղ բա -
կա,ն զիծերր
, մանկոլթենէն
մէնչեւ
Ապրիլեան, Ե -
ղեոնր
, եւ իբ նւաՀաաակոլթ
իճն ր Այս՛ չէ՛ մօտ, ու
կ՛՛բսէ.
Գաչնակցութ
իւնր ծնոմնդն է Հայ մողո
վուրւլին : Ա ա րղ էէս Ա էնսէէւեան ծնունդն՛ է Հ՛
8 •
Գաչ
; ակցռւթեէսնէ : Հետեւա բաբ
Հայ աղղր
պէաք
սւնէւ նաբ Ա • Ա ի՛նա ս եէսնւն, ե բ ո լ
ո Բ՛՛էէ ողի
կարենան՛
առա
շն որղե
լ
մեէլ
Հոն
ւքե բ միացե
ալ , անկա էս եւ
ազաէո
Հ այրեն էւքր :
Ու մողո էէ ուբղր
յոտն՛կայս
, մ էւաբե րան
կ՝ եր
դէ «Մչակ
րանուոր»ր։
Բեէք կր բւսբձբան՚այ
րնկեր
ժէ՚րայբ Գտտա -
ւորե՚ան,
որուն, սաՀուն,
ֆ ր անս ե ր էնիո էէ րանէախօ -
սութ էււնբ մեծ տսլաւո բութ իւն
ղ՛ո րծե ց նեբ/լանե -
րունւ էէրայ
յ
ի՛՛՛նչ է Հ. 8 ՚ Գ՛ա չ1ւ ա կց ո թ ե ան՛ րմ–
բոնէէւծ լձ,կերէէաբոլթիէձնպէ
... ու մէշ բերալ
Հձշ,–
Ո161
1
\13յ՚6ք/*
Հեէոեւեալ
մէկ
ա բաա
յէս
յէՈութիւն
բ.
րնկե րէէա րութ էէ ւնր ոչ միա
յն դասակարղա
յին
ձգ–
ւոումնւեբ կբ պարփակէ
էւր մէշ Ա՛քէ եւ
ազղայէւնէ
Ան կր մատնււս՚Լ չէ Հ . Տ . Գա չն ս՛ կց ո ւթե՛անւ կէոտա–
բած
՚է՚՚՚բ^բ
աւլւլա յին գետնի
վբայ
, յենարան
ու -
նենա լով
լնկե րւէա բութ եան
ի ր ալա կան
պաՀ անշ -
ներբ։
Ու կ^եղբակացնէ
« ԱՀա թէ
ինչւէ՚՚լ
եբի–
աասաբղնւեր
որոնէք
ծնած
ու մեծցած են
այս
երկրին, մէշ, վ՚ոյե
լե լււվ ամէնէ
առաւելութիւն,
չեն կրնէար ուրանալ
էւրենց ցեղին
ձայ՚Լր,
վասնղի
•աւանււլ մր ունէն
իբեՏց
րււնձնռւած
: Պիտի
՛լայ օր
մ ր
՛ո
ր աբդաբու.թիւնւր
է,լիէոի
յաղ թանւակէ
, ել չբ–
նորՀէէլ
Յէ րս՛ն սա
քէ,
եւ
էէ ր դաչնա կէէցն եբ ո ւնւ պիտի
լուծուէ, մեր Գատն
ալ. Ա՛յն ատեն է որ
պէւտի
փոէսաղ արձեն ք ա յն ա ս սլնշա կան ո ւթ ի ւն։ բ , զո բ
վա
յելեցինք
այս երկրին
մէշ :»
Աէֆորվիէի
քաղաքէէէսլետր
Բ., 616ԱՏ6 ,
մոզո -
վոլրէլին
բուռն ծափերով
րեմ կր րարձրանայ
եւ
կր
սկսի
խօսիլ,
կարճ, ու Հմտալից
:
«
Զափա -
զա՝1
ց
ուրա
էս
եմ ոբ
աքս
պաՀուս
ձեր մ էշ կբ ղտ–
նոլէ։մ
ռչ
թէ որսլէս
Ալֆորվիլի
քալլաքասլեւ
՛այլ որպէս պարղ
բնկ եր
մր» : Գրոլատելէ
յետոյ
Հալոց
ղոՀ էէ,րեր ութե էսն եւ անւձն,՝ուիրութե ան ո -
՚էէ^
1
էր շաբոլճակէ
<; Աօտէն Հետեւած
եմ ձեր
առօբե ա յ կեանք էէն։ ել
Հե տաքրքրո ւած
ձե ր զգա -
ցումնե բով
, րնծա յե լուէ ամէ՛ե
ղ իւրութիւն
Հայկա–
կս/ե. ւլադռւթին : Այն բ"էորր ղ"բ կատարած
եմ ,
ոչ թէ որպէս քազաքասլետ
եմ րրած, այլ իմ րնւ
կեր վա բական, ղ ս,էլափ ա ր ա բանէո
լ
թեա^. ս տուր.բն եմ
վճարած
: Այււօր՝ այս Հաւաքո /թով անգամ մր եւս
կր Հաստատէք
այն, աշխատանքբ
, ղոբ դուք եւս
կուէոաք ի ն պաստ
րնւկեր վար՛ութեան
յաղթանա -
կին։ »
Նկատելի էր Հանպ.իսա կաննե րուն
բացառիկ
կ ա րգա էէլ՚աՀ ութ իւնւր ամ բուք 9 Հ անւգէ սին տեւո ղու -
թեան, ինչ որ շերմապէս
ղնաՀատելի է :
ՀԱսդՀԱքեաԱ
պեղուՍԱեդ
Աեղի ծանօթ
Հին աղգերու
պատմութիւնր
ամրողքովին
փոխուած է վերէթն
Հարիլր տարի
.
ներու Ընթացքին
: Նինուէի
գոյոլթիսնն
անդամ
կասկաԼլի
կր նկաաուի։
Բսենէֆօն
607
(Բ . Ա.)
պրսլտած է եւ չէ գաած
Նինուէի
Հետքերբ :
Լիւսիէն տր Աամոզաթ
կր ղրէ թէ
Բրիստոսէ
150
տարի վերշ կործաւած է Նէ՚նոլէն,
եւ Հետքն
անգամ չէ մնացած, Հետեւարար
կասկածելի կր
գտնէ որ գոյութիւն
ունեցած
րլլայ քաղաքր
.
\Տ42ին
Հնախոյզ
Պօթթա՝
Բռրշապատի
Հիլ .
սիս արեւելքր,
աւազներու տակէն գտած է Աար .
կոնի պալատր,
շինուած
721
705
ԲԱ-։ Առա -
շին ս/հգամ րյչա լուէ պատմութեան
մէշ նոբ գարա–
գլուխ
մը կր բացուի. Հին կտակարանի
մէշ նշա -
նակուած
անձերու , Ասուրպանիվւալփ
(668–֊626)
ձ՝աս էէն :
20
Հաղարի չափ գրուած
րաբձրաքանղակ
քաս
րետաիէտակներ
գտնուած
են , եւ
որսորդութեան
տեսարաններ կբ ներկայացնեն։
Ասո՛նք կր գըտ -
նուին Բբիտ. թանգարանին
մէշ :
•(յէՓէրր-իթիւներու
երկիրր
Բրիստոսէ
\ $
դար առաշ. Փարաւոն
մր, Այքենօֆիս
Գ– կրէքնա -
կան պետերուն
կր լքէ իր մայրաքաղաքր՝
Թէպէս
րնղղիմաղիր
Հոսանքէն էսուսափելոլ
Համար ել կբ
Հիէքնէ իբ նոր մայրաքաղաքր
Նիէ ղետին վրայ ,
ԳաՀիրէէն
300
քմ. ղէպի Հարաւ, եւ .անոմհր կր
ղնէ ԱՀնեթանթօն,
, որ կը թար,լմ՚ո.նոլի
Արեւային
Հորիէլոն, իսկ այսօբ կր կոչուի
թէլ էէ Ամառնա՛.
ււււււււււսււոո)ւււււււււււււււււււււււոււււււււււււււոււււււուււււէոււ
Երկբորգ
րանէսիէօսէն առաշ ոլ1,եցանք գեղար
ուեսաական– բամին
մր, եբէլողնեբուէ
եւ ա րսաւ սա-
նոէլներոէէ։
իսկ Պ– Գարեզինի
թաււր ել քնկեբ
Բե
նոյի տափբ, որ նոր էր Աէֆորվէ՚էէ՛
Համաբ
,ղուարթ
տբամագբ՚ութիւն
մր ստեւլծեց
Հանղիսականներոլն
մ օտ :
Ը՛նկեր Ա. թորոսեա՛ն , գլխաւոր
բանախօս -
ներէն
մէկր,
նէեբկայացէէւց
Հ .(ք .Գաշնակցէէւթեան
էութիւնր
եւ իր կատարած
գեբր աղգային
աւլա -
աաղր ական
ճամբուն
վբա
յ : Նաիս պատկե րացուց
Արձ՚ե՚նական
եւ Աօց՛ Գեմ՛ Հնչակեան
կուսակցու
-
թեա՚/ւց ծադումր
, ել վեբշաւէլէս
Հ ՚ 8 •Գաչնակ -
ցութեան
մայթքումր
Հայ մողուխ՚ւբւլի
ծոցէն
Հ
Ան է ր որ աոաշն.որգեց
՚ւ1՚^ՔՌ
*^ինչեւ
Մ այիսէէ
28Հ՛
,
որ մեր
պետականութեան
Վ"րիղր կազմեց : Հ. Տ՛ Գա չնակցո ւթիւնր
Ո՚աՀվփ–
րան է եղած ազատութեան
ղազա ւիա բին եւ սեր -
մնացանր : Եւ դարձեալ
յսն է, ոբ պիտէւ
տանի
՚ւինքբ
դէպի յաղթանակ
՚
Կր Հրաւիրուի
մ%ր չնռրՀալի
եբգչոլՀի
Օր՛ :
Աառի կառվարենց
, ռր ունկնդրել
Հաճոյք մրն
էէ
Ան մեղի երգեց « կռունկ » (կոմիտաս) , «Ա ի -
րերէլ» (ՕՀան Տուրեան),
«Բանի ռր շան իմ» (Ա՛ա
յաթ
Նովա) , Լ՝ձս
I^օսV^^6 (\՚6րճւ) ,
տեղի
տալով
մոզովուբղի
փաւիաքին
, Օր՛
կառվարենց
^ւ՚դեց
«Ա՛լս ւո բնե բուն»
(ԱլէմչաՀ) , գաչնակի
թ»՛
կերակցոլթիլնր
կր կատարէր
Տիկին
Եազրճեսյն։
I
Այս խանգավառ
եբգե բէն
յետոյ
վերշին
խօս՛
քր տրուեցաւ
բնկերռւՀի
էլէն
Բիլղանգի
որ ար -
տայսէյտուեցալ
Հ. Տ. Գաչնակցութեան
Ա՛ Մի ֊
նասեան
ենթակոմիտէին
կողմէ։
Ան չատ ղեղեցիկ
պատկերներով
բացաարեց
թէ
էւ՞նչ պայմաններու
մէշ կազմոսած
էր Ա . Մի
նասեան
ենթակոմիտէ։ւ.
երբ դեռ խոպ -
րան գաչտ
մրն էբ Հայկական
Ալֆոբէէիլբ,
եւ այ
սօր
25
տաբի
յեէոոյ րոլրէսստանի է վերածուած
ան
շնորՀիւ
Հայ մռլովոլրգին
.աշիատասէր րաղու -
կին : կոչ կ՝րնէ բոլորին
որ
իրենց
զաւակնեբբ
գասաիաբակեն
Ա. Մինասեանի
ոգիով,
որովՀե -
տեւ Հայ մողռէոլրգր
պէաք ուՏեի տակաւին Ա . Աի՛
նասեան^ երռ լ :
Հանգէսին
սլաչտօնական
մասր
վերշացաէ.
թառիստ
Գարեէլինի
ել Բէ^ն՚ոյի նոլադածութեամբ
1
Եւ խնշո յքր
նոյն
ոզելոբութե,սմբ
չարունակ -
ուեցաւ. Համեմուած
Տիկ. Ար . Բալուեանի
երդե
րով,
մինչ ընկ. Հ. Բալուեան
սբամտութեամր
կր կէոաարէր
իր թամատայութիւնր
:
Պ՛
ՊԵՏՐՈՒՆԻ
ղոՀացռւմր
չի գտներ, կբ թափառի
երկրէ
երկիր,
մ իչտ էէպաս֊ումի
մ էշ : Եւի
՚1երէ/՛
ձ
Է,Ր Հա չտուի
մարգ էակին վիճակուած
ճակատաղրին : Եւ րա
նասաեղծր
կ՛՛երգէ եւ
ուբախւււթիւն , հսողստք,
եր)սգներ , կեանքը , յաւիտենակւսն դոյացռւթիւյնր,
նորր, մշտանորոգ ւէւ՚որ կեաՑքր,
եբիտասարդու–
թի ւ նր , յււյւերժականր ,
^ճռ.^թ^\^դ՚.Բ անա ստե
ղծին
Հողին, վէոթորիկէ
բռնուելէ
յետոյ
(/\թ1ԸՏ
1
՚ 0 ր Յ
՞ 6 )
(էչ
83),
խաղազութիւնր
կրղտնէ, ինչպէս
բնու–
թիւնբ
, երկինք եւ երկիր
ճառաղայթոզ
իսաղա -
ղութիւնր
կր գտնեն ,այնքան
ներգաշնակօրէն
անձ
րեւէ
, վէոթորէւկէ
եւ աա բերքին էսռովայո
յղ բաբ -
կութենէն
յետո
յ ։
Հուրի իվէէկեանէէ լաւատեսոլթես^
մ էկ գե -
ղեց իկ աբտա յայտութիլքևն է ներ փչուած
ա յն քեր–
թուածբ
, որ
ձօնուած
է Նիկօլ Աղբալեանի
յիչա -
տակին։
ի.–չսլէս
բնութեան
մէշ, այնւպէս ալ մարգ
կային
կեանքին
մէշ
ղաէլէոփաբներու
եւ իտէալնե–
Ր"՛– յ
՚"Ի
րգականոլթիլւ,ր
մեղ
լաւա՛տեսութեան
կբ
մղեն :
Մաբ,լ էակը կ՝անցնի , րայց
իրմէն
բան
մր կր մնայ. Հետք մր կր ձգէ ան,, իբ սառւե–
րրն
է, որ
անչօչավլելի
կերպով
կր սաւառնի
մեր
գլուխներուն
ւիերել
ել
մենւք կ՝ապրէնք
մեղմէ
յա
ւէ էո
բամՀուողնեբուն
յիչաաակր
լաւատես
զգա -
ցում՛ներով
ու մտածումներով
%
Այս
քեբթուածր
միակն է թերեւս,
որուն մէշ
Հայրենիքի
սէրբ. Հեռաւոր
եւ բացակայ
սիրելիի
մր կաբօտովբ
երգուած
է :
ՄԿՐՏԻԶ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
