HARATCH, du 1er juillet au 30 décembre 1951 - page 410

ՄԽՐ ախտի օդ
Միքյ՚ն
Արեւելքի
սլաշտ պան ողա կսւն
ԳՐ"՛՜ ՜
թեան
մէք,
թ՚՚ւրքիոյ
ալ ձայն տրուահ է ել Ան -
գարայի կաէւավա ր ութ
իւե
լլ կլլ ճգնի արժեցնել
իր
ան գա մ ա կւյ ո ւթ ի ւն ր
մնա
յուն
թմ րակցոլթեան
:
Աոաքին
առթիւ,
թ՚/։ւրքիա
փորձեց
արտա -
յա յտել իր ա յգ
իրալո ւնքր ,
անվստա՛հութիւն
յայտնելով
էք գիպտոսի
Հանէէէպ, ինչ որ տեսակ
մր
շփոթութիւն
յառաք բերաւ գաշնակից
շլւքանակ -
ւնեբէն ներս։ ԱՀա, այս է որ չէ մարսահ
Գ՚ոՀիրէի
կառաէէա բութ իէձևր եւ իր գմգո Հութիւն
ր յա
յտնահ
Հրասլա րակալ
;
Թուրքիան
, իրաբ անցահ, կր
պատասխանէ
Եգիպտէէսի
գանգատներուն
,
փե րակո չե լոփ իր
« կրօնական
եէլրա յրութ
իւն »ր Արաբներուն Հետ :
ԱյնուՀետեւ
կ՝աշփսատի
ցոյց տալ անոնց, ոբ չէղո­
քութիւնր
փտա\եղալո բ է ներկայ
սլա յմ ան ն երուն
մէք ել աււաքին
ղհին վրայ
Կ՝1՚յնայ
Հասարակաց
թշնամ
ի էէն ղէմ պայքարր :
Անղարա յի կառավա
րո ւթ ի ւն ր կր թուի
թէ
շատ
շոււո
մ ոռցահ է իր ւլո ւլո ւմն ե բ ր , Աղիպտոսր
Օոմ • կայսրութեան
մականին աակ եէլահ
շրքանին,
մ ոռցահ է մ անաւանգ
Պէյրութի
, Ղ՚տւք ասկոսի եւ
Հալէպէէ մէք
ճէմ
ալ փաշա յի տնկահ
կախաղաննե–
րՐ : Այն ատեն
կ՚երեւի
Արարներր
«Տին
Բաբաաշր»
չէին,
այլ Հայրենիքի
ւլաւաճաններ
, ինչպէս
Յոյ–
ներր, Աերպերր,
Պուլկարներր,
Ալպանացիներր
Հա յերր եւ էէերքապէս
՝Իիւբաերր :
Աբաբ ցեղերր
իրենց ե րա խ տ ա ւլի տ էէ ւթ ի ւն ր ար­
տա յա յտե լու
Հ ամ աբ «.րարե խնամ » Աոմ՛ կա
յսրու­
թեան
, Հաշիմէւ
զե բղաս տ ան ին
Շ է յխե բուն ղեկա -
վա բո ւթ ե ան տակ
, ՚ասլէէտամ բոլթեան
ղբօշ պար -
ղեցին եւ տէւ րաց ան
իրենէց
ին^^ափա բութեան
:
Պտ յքարին պատմ ոլթիլԼր
հանօթ է
ր1ւթե
րցուլնե -
րէււ1է
, յաճախ
խօէֆուտհ է անոր մասին
այս սիւ -
նակնեբունէ մէք, Հետեւաբար
աւելւէբղ կր նկատենք
մանրամասնօրէն
կանղ
աււնւել :
Հարցր ասոէէ շէ փակուահ
, որոփՀետեւ աշ - ՝
էսա բՀասասան
երկրորղ
պա տ եբ աղմ
ին
"^ԷՂԲ
^Ը.^՝
Գաշնակիցներր
Ս անճաքր
յանձնե ցին
թոլրքիոյ
, •.
Հակառակ « Ա իքե րկրականեան
կոմիտէի»
քարող - ՚;
չութեան եւ բուռն
պայքարներուն
: Այս
՚ւԻ2/"–մԱ^՛
՛ոչ մէկ րանէի հառայեց,
թուրքերր
Անգարայի՜ւ
գաչնագբոէէ
աւելփ մօտիկութիւն
ցո յց տուին ա - ;
ռանց քին ել ամ րուլ^ սլատե րաղմ ի լձւթտցքին
ռաղ–
է1 ական ճարտաբաբէււեստի
նիւթեր
տրամաւլրեցին
Գերմ անիո յ :
Ա ուրիա չէ մ ոռցահ այս բ" լորր , ե րկրին
մ էք՛
կաղմ ոլահ է « իսկէնտէրէէւնի
իբալաց
Պաշտպան
Աիէէւթիւն »ր, որ լայն արմաանեբ
ունի
ամէն
կողւք : Այս տեսակէտէն
ուշաղրալ
է
Աանճաղի
Ալէ՚էիներուն
ապստամրէւլթիւնր
, ասկէ քանի մ՜ը
ամիս առաք , որ ճշմ արիտ
ընղՀ ա ր ռ ւմ ի մը յան -
ւլահ է բ թուրք եւ տեղացի
ումե բուն
մ իքեւ : Գոր–
հաղուլի
շա բմում
մ ր ստեւլհ ո լահ
էր ,
Ալէւէիները
մ ին չեւ իէէկ յաբձակահ
են թ ո լր քս պան ե ր ո ւն փր ա յ ,
փրցուցահ
են անոնցմ է մէ կուն
Համաւլւլ ե էէէէէին կո–
ճակը եւ պոռացահ
եբեսիէ>ե Ա ԵՆԲ
ԹՈԻՐք՝ԵՐԸ
ՋԵՆԲ ՈՒԶԵՐ :
Անէլարա
յի կառա փաբ ո լթ իլն ը ՃարաՀաա
գէոք
էէ Աանսաք ճամբայ
Հանահ էր զօր– ՇաՀապ
Կիւ -
լէ ՐՐ ) ոստիկան
ղօրաց
Հ րամ անատար
զօր • Բէմ ա՛ լ
Ե ա ս լնէլ րլըճ ել քաւլաքա
յին եբեք
քննիչներ
, որ -
պէսէլի Հարցր
քննեն եւ էլսււլեն ապստամ րո ւթ իւն
ր։
Գոբհր
կա րհո ւահէն
աւելի
լա յնէ հա լալ սաացահ՝
մինչել Աաէէէնա ղացահ էր, թուրք
ի շիսանո ւ թ իէն
ր
52
Ալեփի կալանաւոր
ճամբէսյ
Հանահ էր
գէպի
կեսարիա :
Ա ուէղի
քրանցքին
փակումր
իսրա յէլի առքեւ
լ
ԳաշնէէէկիցԼեբոլ
Հաշտարար
մ ի քնո րգո
ւթետն
Հակառակ,
նոյնքան
էէնէէէսակար եղահ է մեհ ու.
փոքբ պետութիւններուն
: Եգիպաոս կր ղիմէ Աո -
սատեզի
ռաղմ ափա րո լթ ե ան , պատրաստ է ղինակ.
ցելու Աատաևին Հետ, պայմանաւ ոբ ղրաւման
ու­
մերր Հեռանան
Նեղոսի
Հւէւէիտէն :
ԱՀա այգ քաղաքականութ
իլնը
ղիւր չի գաբ
թուրքիոյ
, ոբ Աոփիէա արշաւանքի
մր մւլձ ա լան -
քին տտկ էսելակորոյս
ւէիճակի մը մաանէւլահ
է։
Գաէլտնիք շէ թէ Զրրչիլ
ուղեց
օւլէոաղորհել
ա շիատաւո րակէւՀս կա ռաւէա ր ո լթեան
րնկրկում
ր ի–
րանի Հարցին
մէք, ,լոր չփ ղալլրիր Տոքթ. Աոսա­
աեզի մէկ «պչրֆ»ր
նկաւոելի է։ Յատկանշական
է
իր րնտբական մէկ ճաէւին Հետեւեալ
Հաաուահր ՚
Ասլատանի
մէք իր կրահ ձախողոլթեամբ
, Անղ­
լիա
վաբիՀ։. վրայ ինկահ է խոշոբ
տխմարի
եւ
վախկոտի
մը ւգէս , ինչ ոը փնաս կը բերէ արե
Հ-3–
Գաշակցութիւնը,
վաթսուն
տարի ա -
ռաք,
հնունգ առաւ Հայ
մողովուրղի
կսկհալի.
տառաոլանքէն
: Գաշնակցոլթեա՜յ
ուխտի
նորոէէ -
ման
օրն է Հոկտեմբեբր։
Գաշնակցութեան
բոլոբ
անէլամներր,
Հաւատաւոբ եւ եբկիւղահ
, կուղան
այգ մեհ կուռքին առքեւ, իրենց ուխտր
նորողելու։
Գաշնակցոլթիլնէր,
Հայ մողովուրւլի
ազատու­
թեան
Համար
, մեհ
զո Հա բե բ ոլթ իլն
ցոյց
տուող
կուսակցութիւնն
է
: Նա կր ւլասաիարակէ
իր ան -
ղամներր, կր թրհէ
ւլսնոնք դարձնելով
դրական
^
պաՀանքկոտ եւ ղոՀաբերռզ
:
Յոււլիչ ու կսկհալի, էին, երկիր մտնող Գաչ­
նակցութեան
մաբտիկների
շարմման
աււաքին
գրր՜
ո ւա՚էին ե ր ը , իբենց խի,լաէս կամ յուսաՀատ
փո
րձե.
բը։ կարդացէք
Գաշնակցութեան
պատմութիւնր
՚
<; Անմռունչ
քա
յլիք
գիչերուան
էսաւարին
մէք,
սաբերոէէ ու ձոբերուէ։
Լուսաբացին
թաւլ -
նուիբ
անմատչելի
գաբաննեբուն
մէք։
Տ՛՛՛քա բե -
ռին տակր : Գողա
մ իշտ
փտանւէից ; Ա աքալւիբ
տարերային
Հարուահին
գէմր։
Տառապիր
ցբտից,
Ք""Լ31՚Ս
"՚– քարալից
: Ապրիր միշտ
անքուն
, ա–
ռանց տաք էէնունւլի ու տաք էէերմակի : Աի խօսիր,
մի Հագար, մի հէսեր, թազնոլիբ
բոլորից»
եւն • :
Գաշնւակցոլթիւնը
իր մսէրտական
ումին Հետ ,
երկիր
մ տցո
լց նաեւ իբ լալագո յն
էլո բհ ի չն երր ,
իր մտաւորական
ումը, որպէս քարոզիչ եւ կաղմա–
կերսլող ղեկավսէբնէեր
% Շաէոեբէն մէկ յիչենք
որ­
պէս
օրինակ,
Գաշնակցութեան
նուիրեալը,
ել ա։
ւլատութիւն
քարուլող
, քաւլց րաէսօս
Հբա
յրր
, Տա -
րօնի մեհ զէսլակր էէ
ր ,
50
տաբի առաք
ի լ՛՛ւր
աշ­
խարՀի,
աՀազանգ կը Հնչեցնէր
.
« Հայեր
մենք Աստ՚ււհոյ
արեւի
տակը,
որպէս
աղղը, որսլէս մարզը
ապրելու
իրաւունքէ
ւլբկուահ
ենք։
քՍոցոլսէհ
սրէոով
կը աեսնեմ այս
լտ յնւ տարահ
էէ լթեան
վրտյ վւռուահ
,
էձիԼաէբ ու
ան­
պաչտպան
Հա յ գիւգե բը,
.որոնք
Օրէ Օր
կը Հալին
ու կր նօս բանան
, տեւլր տալով
ւլո ւլո լյք ին ;
Հ,տյ մողոէէուրգ
, քու կեանքի
, սլաաուոյ
եւ
ին չքի, վւրկոլ թեան
ր միակ
մ՛իքոցր սուր է՛ ձեռին
,
կռուելէ, էէ մ ե ււնելն
է
: Գուցէ ել Հաւանական
է
որ
անոր տակ թէսգնու-ահ
է
քու վւրկութիլնր » :
Գաշ՝..ակցութե ան նւեր^ւչումն
է
Ր
, որ
կր
էէլոոթկար
իր սրտի իսորերէնյ :
1896/՛^՛
,
«Գրօչակ»ի
իսմ րաղրութեան
ուգղոլահ
, իր մ էկ
ւլրութեամ բ
կ՛րսէր .
« Հայ
մողոփոլրդ
, անդութ
է
Եւրոպան ,
աւե լի արիւն ահա
ր՛սւ
քա.՚ւ՝ մ եր
ւլ արաւո
ր
ոսոխր ,
չՀաւատաս
նրան, նա տնմեւլ
ւլոՀերոլ աբեան
մէք,
կ՝ոբոնէ
իր չաՀը : Աէկր
միւսից
աւելի
վատ
Եւրոպանէ անւլոլթ
.ու շէսՀամոլ։
Ո՚^ւր է մեր փըր ՜
կութիւնւր»։
/)լ կ՝ եէլրա կացնէ : «Աեր
յոյսր,
սլէտք
է
լի՚^՚^-ի
մեր ՛էրա յ–, այ՛է Հաւատք՛է էէ յառաք
ղձե ալ ,
եւ ւքեէւնէիլ այդ սբբաւլան նւէլատակին
Համար։ Այգ
է միա
յն։ մեր փաո
քնէ ու սլսակր : Օ՛էն ել
մ իմ եանց ,
սփէ՚՚ւիե
լ իրար
, թ՚՚՚լ թ շնամ ին ղիրկլ^գխա՚ւն
տես­
նէ մեր ՛էի՛ւ ւ^ւերը » ;
Գամակցութեան
.ո ււլղո ւ թ ի ւնն էր , ՛որ էլաբ -
աացոլար
ան որ Հողս
լ խոլ՛քը : կենէրանի
բազուկն
էր Համատարահ
էլոլլոլմին։
էլէմ : Կը ս՚էար Հայ մո–
ղոէէուրդի
Հեէո , կր մարմնացնէր
անոր
աանւքանւքն
ու էլրկանքր : Եւ մնաց
Հա յ մողոէէէէւրղի կող -
քին , ու երկար
էո արիներ
աղաաութեան
փողն
Հնշեցուց
Աասնոյ
բարձունքներէն
, եւ
դեբաէլոյն
մամուն
ինկալ
1904/՛^՛
Ղ^^ՔԸ
ձեռին ,
Հյէնրքէ, բաբձունքներոլ
•էրտյ
, արիւնալի ճակա ՚
տամ արտին մէք :
Այսօր Գան ակց ութեան
ա յս սրբազան
ուխ­
տի պաՀուն՝ էէաթսուն
տարիներու
,Հայ մէէղոփուբ–
ղի աղաէոութեան
Համար,
իր տարահ աշվսատան­
քի , իր ւլո Հ ա բե ր ո լ թ ե անէ ու ն՛ուիրումի
, իր մ աքի
իսո յանքի
, իր նուի՛րական
յո յզեբոլ,
իր մ արտա -
կսոև կոր ոփի , էւր ւլո Հե բու եւ աա բահ
յաւլթան
ակ -
ներու փէսռքն է որ
կր
տօնէ :
Եւ Հայութեան
կուլքիև որպէս պտ-^ապտն Հը -
րեշտակ կր մնայ պաանէշին
էխւայ, մինչել իրա -
կա\՚.ւսն Հայ մ ո ղո փո ւրղ ի ղա բալո ր ե րաէլնե րր , մի­
ացեալ եւ էսւնկախ Հայաստանի
ցանկալի
աղսւաւււ–
թ ի ւ ն ը :
Վիէն)
ԱԱՐԳԱՐ
ԲԱՐԽԵԱՆ
ԻԱչ հ
ԳաշԱակցոէթիւճը
Հայոց
աչիարՀի
աննման
հաղկաստաններէն
քաղուահ
գոյնզգոյն
հաղիկներոլ
փունք մըն է
Գաչնակցութիւնը,
որ պալ՚հ^անքն է Հայ
մողո -
վուբդին եւ կորով ու եռտնգ կր ներշնչէ
աչիարՀի
չորս հայբերր
ցբուահ
Հարազատներոլն
։
Հայ
Հերոսներու
սիւներու
վրայ
կառուցուահ
կամարակեբտ
մեՀեան
մրն է
Գաչնակցոլթիլնր
,
՚։ւր՝
Հաւատաւոբ
քուրմեր
գիչեբ
ցերեկ
կը կար .
գան
երրորգութեան
սս՚էլմոսը,
անոր
երափւերոլն
իրականացման
Համար։ Աւր խունկի
գոլլանեբ կր
բաձրանան
գէ՛զի
երկի՛նք Աստուհոյ
ուչաղրոլթիլ.
Ար Հրտլիբելոլ
Հտյ տառապանքի
վբայ ։
Հայոց նաՀատակ քաք մարտիկներու
մաքրա -
մաքուր
արիւնէն
պատրաստուահ
շիճուկն
է
՚իաչնակցռւթիւնր,
անուէ պաաո ւաստո ւահնե բ Հր.
րաշքներ
գորհեցին
Հայուն փշոտ ճամրան
Հաբթե–
լու Համար ու սրբացան :
Հայ իրականութեան
անապատին
մէք,
բեբրի
ոփասիս մրն է Գաշնակցութիւնր,
ուր
յոգնաբեկ
կարաւանները
կանգ կ՚առնեն եւ որուն՛ քինք քու -
բերով կը ղոէէսէնան սպանդէն
վերապլ՚՚ոգ
նոր սե–
րոլյնդներ
, որպէսղի
կորուէռվ
քալեն
՚էէպի ցան -
կա լի Հան զրուանը :
Հ՛ա յ րիւրաւո
բ նաՀաաակներու
՛ոսկորներով
կոթոէլուահ եւ անոնց արիւնով
շաղախւէւահ փտ -
րոս մլն
է
Գաշնւակցոլթիճնը,
ոլ՚ոէ-ն
սրսյհառ
Լոյ.
ս։։վ , դէպի
Աէէլա
տ ո ւթ ի ւն ճամ բորդող
ն՛ա լե ր ը , կը
գտնեն
իրենց
ճամրան
դէպի
ե րազո ւահ
Հո րիղոն­
նե բր : Անոր կո գեր ուն կուգան
զարնուիլ
ե րրե էէն
պւլտ որ
ալիքԼ
եր ,փ չր ո ւե լո
ւ
Համար ան որ պո գպա տ–
եա
յ կււնակինէ ՛էրա յ :
Համ
բո յբ եւ սէր է Գաշնակցութիւնը
:
Ան կը Համ րուրուի
ուէստեալ
Հայորդիներու
Հետ որոնք էէէէռահ են սուրբ ղատի Համար պայ -
քարի
լ, ղոՀաբե
ր՚ւլիլ ու մարտիրոսան՛ալ։
Ան իբ
ձեռքր կ՛՚երկարէ
բոլոր ւքաքոլբ ձեռքերու
ոլ սրր–
տարաց կը ողքադոլբուի
բոլոր անոնց Հետ , որոնք
զաղավ,արն
ունէին նուիրումի ու գիաեն
յարգել
Հայու աւան/լական
ս ր րո լթիլննե
ր ր։ Որոնք սլաչ -
տամոլնք
ունին Հայ Հողին, Հայ
մ^Ողովուրգին
Հայ
մշակոյթին։
, Հայոց պատմութեան
եւ Հայ
եռագո/հին
Հան՚լէսլ։
1ւյունկ եւ մոմ
է
Գաշնակցոլ–
էմիւնը :
Ան ինքզինքը
կ՚այրէ
որպէսզփ
իր
բոյբովր
բոլրոլմնալէա
է Հայոց ա շիսարՀ ը; Աւ վառելուԼ,^
միայն
ինքը Հալելոէէ,
Հայ մանուկը,
Հայ դիրր.^^
Հայ գպրոցր
ու Հայ մշակոյթը
փրկէ Հալոցէն
է,.^,
կամք ել Հպարտութիւն
է Գա չնա կցո լթիլն
րՀ^
Ան ունի վճռականու
թիւն
, սլտյքարելու՝ տո՝ ւ^
կալու ել յաբէստեւելոլ
մինչել իրականանան Հա­
յոլ էէարաւոբ բաղձանքները
յ , ,լ.
Արարատին պէս Հպարտ է Օէն իբ ցեղթն
նմյէէն ,
իր անցեալով,
իր Հերոսներոէէ
իր քա,լաքական ա^
աերով եւ իր գաւլաէիարականով
:
Եւ վեբքապէս
. , .
Հայութեան
փառքն ու պսակն է Գաչնակցու -
թի՛ւնը իր Հմայքոփ ու մեհութեամբ։
իբ
վաթսուն
ել մէկերորգ
տարե,էարձթ
առթիլ
խոնարՀինք
այգ մեհութեան
առքել •
Պ– Զ՛
ԳԵՐԱՆԿԱեՆԵՐՈՒ
ԱԱԼՕՆԸ
Գերանկախներոլ
Աալօնին
(ՏտյՕՈ
ԺշՏ
ՏսՈոճշ–
թՇՈյ&Ոէտ)
\^րգ
ցուցաՀանգէսին
բացումր կա -
տարուեցաւ
շաբաթ
27
Հոկտեմբերին
, Փոբթ ար
Վէրսայլի
Փաբքէ՚ն
սրաՀին
մէք։
ՑուցաՀանդէսր
բաց պիտի
ր/լա
յ մամը
\ Օէն
իրիկուա՛ն
մա՛ք ր Տր , մ ինչեւ
Նո յեմ բեր
լ 8;
Գեղագիտական
եւ ձեւական
րոլոր
որոնում -
ներր ներկա յաց ոլահ են ա յնտեղ ել ցոյց
կուաան
1929/՛
առաքին
ցռլցաՀանդէսէն
մինչեւ
մեբ
օրերը
արգիական
արուեստին
կատարահ
բարե շր քում -
ները ։
. -
Հոկտ՛
5/
թի՚-ին
մէք լեզուին
կուտայ :
թուրք
խմբադիրը,
որ ուշաւլրտւ
գէմք մր
դարձաւ « Վարլրք »/ տուրքին դէմ իր բուոն ե -
լոյթն,երոփ,
կր մեւլաւլրէ
ՇաՀը որ
Ամերիկէսյէ
ւլաբձին չէ Հանգիպահ
Թուրքիա
: կր քատաւլուէէ
պետութեանց
ամբՈէ^քոլթեսն
, բայց աւոի–
քքենտերէսի
Հեռատեսութիւնը,
որուն
շնորՀիլ
Թուրքիան
առաքին անգամ Րլլալոփ
ւլոբհօն
ւլե ր մր
կր էս ա՛լա յ ՛ա րէոաքին քաւլաքա կանո ւթետն
մէք ,
անէլլեւսլարսիկ
վէճին
շուրք։ Երիտասարգ
Հբա -
է՚լաբակաէէիրր ի վերքոյ կ՝ազաղտկէ ՚
« Աեր քթին տակ, Ա1դլիացինեբու
դրտմադը.
լուխով, Ապատ՛անի
քարիւղի
ղտարանները
Հիմ -
նուեց՚սնէ
եւ շաՀ ա գո րհ ո ւե ցան տարիներով
:
Հիմա
ալ
ԻԻուսերոլ
զբգոլմոէի,
պարսիկ
կառավարու -
թիւնր կր էէտարէ Անղլիացիներր
։
Պարսիկներու այս
Ը՝–՛
թացքր, 4 ամիսէ ի վեր
մտեան
կա ճշմաբիէո
Անզլիւէյ
մր ւլորհբ չէ , այլ
միայն
համահռ՚ւ
ւթիւնր քւլասպառ կառավա
ր ո լթեան
մր,
որ շուտուէ դատաստէւձ՜՚ւ ի պիտի
ենթարկուի
աւլ -
ղէն » :
իրան իր կարզ ինւ գմգոՀ
Թուրքիոյ
քաղաքա -
կէէն ուզեէէիհէն
, Անղարա
յի իր գեսպան
ին
մ իքո -
ցաւ բողոքեր է ճէլալ
Պայարի
կառավարութեան
,
որ
քարի՚՚ւի
վէ^ի՛՝՛՛՛ մէք Անզւիոյ
կողմր րէէներ է։
իրա՛՛ւ ի կաո աւէա րո ւթե
էէէնւ
ա յս բողոքը ^իգե -
բուն է գսլեր Աետատ
Աիմավիի
, ոբ
«Հուրիյէթ»ի
պատերաւլմական
վէոան՚լ
ստեղհահ է ոչ միայն
ի՛
րանի, Ասիոյ,
Եւրոպայի
, այլեւ
ամբուլք
աչիար­
Հի ի էէնաս, ել վեբքապէս
յանւլահ
ապաՀովու -
թեւա՜յ
իէոբՀուրգին
: իրան
սկսալ
Հետեւիլ
բոլշե -
ւիկութեանւ
ճամբուն, եւ իր ամենամօտիկ գրա -
ցին
, Թ՚՚ւրքիան
, բնականաբար
ազգոլահ է այս
երեւոյթէն։
Ան իր այս ցաւր կ արտայայտէ ում
տալոէէ իր դաշնակցին
, Աձէգլփոյ ։
Պարսի՛կ
կա էւա փա ր ո ւթ ի ւն ր մեւլի գէմ կը րո–
՚լոքէ , բայց չի իսորՀիր թէ Թուրքիա
անգամ է Ա–
սլաՀոփութեան
հյորՀուրգին
, ել ոչ միայն
դաշնա–
Կէց է Ա^Դ11՚"յէ
այլեւ բարեկամ
։ Աեբ դրացին Ի՛
րանր,
մինչեւ
այսօբ չուզեբ
Համաձայնիլ,
ինչ ոբ
անլնւլունելի
,
անրմբռնելի
,
անտրամաբանական
բան մըն է ։Լա՚^նք թէ ինդանք
իր փիճակին
փբայ» ;
ԱՐԱԱ
ՊԵՏՐՈԱԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
1...,400,401,402,403,404,405,406,407,408,409 411,412,413,414,415,416,417,418,419,420,...612
Powered by FlippingBook