ՏՈՄԱԵՐ
ԵկԽւե
§ասհդ
Ազգին
ամէնէն
եբեւյւԱ, զաւակներէն
մէկն է :
թերեւս,
ամէնէն
երեւելին,
քանի որ իր
ամրոզք
էութեամր
նոյնացած է տիեզերքի
մեհ֊ագոյն
ու -
մին Հեա :
Ը՜ւգՀանրասլէս
կարճաՀասակ է, եպիսկոսլո -
սավայել
որովայնով
ու ճազաա : Շ"՚՚" նշանակա–
լից
կ "Ր
" Լ ՚ " 3 է և
Հասակով, րանասեղհի
փորով
ու
յորղառաա
մազերով
մարգիկ եկեգեցական գոր -
էքերէ
րսւն չեն Հասկնար ;
Իրրեմն , Հարուսա վաճառական է , կամ , առ
նուաղն , « բեռր կասլաՆ
% մէկր;
վվւան - գլուիսր
խնամուած։
Տայանի է որ իր վաւփկասուն
կէ՚՚Ը
նորելուկներէն չէ:
Եկեղեցասէրին
փոզկասլր
չոզչոզուն
գո յնե ր
չունի եւ յաճախ
սեւի կր ղարնէ որովՀեաեւ
բազ––
մերանղ
փոզկասլր
իր գիրքին
չփ վայլեր :
յ՚ամկոչփն,
քուսաբարին
եւ աէր
պալղաներուն
Համար Հէֆէնաի^ է ան, որովՀետեւ
^սլարոն^ր
ան՛կո ւա ինե բ ո ւն կ^բսեն :
Խառնուածքով
սլաՀ սլանողական է ,
այսինքե
չախորմիր « սա Գաշնակներէն
որոնք, քիչ կր մբ–
նայ , աչփւարՀականներուն
սչատարագ
րնել
սլիտի
տան
սարկաւագոլՀինեբով
^ յ
Աւելորգ է բսել, ոբթաղական է եւ ամէն
կի
բակի առտու
մամուն
գուռր
;^ Տեսնելու էք զինքբ
երբ « ՛Բրիստոս
ի մէք
մերՏ^էն
ետք, սլնակ կր
պտտցն՛է •
Ազքատաց
պնա՛՛կն է, ւմնտես մի՛ առնէք ,
չէ^ն եւ պա յծառ
մնաք
• • •
Անունր սովորաբար
կ՝բւլ"՚յ
Տակոր,
թագէոս.
Մկրտիչ կամ Գրիգոր
I
Մինչեւ
Հիմա իմացուած չէ որ Արչաւիր
մբ,
Գուրգէն
մբ, Աչոտ մբ, Հհիրայր մբ կամ Հրայր
մր
թաղական
էֆէնտի
րլլա՛ն :
իբ փառքին՛ գագաթնակէտին
Հասած է այն
կիրակին
երր պաաարագլոր
եպիսկոպոսր
իրեն
պիտի երթայ
ճաչելու •
Ա րբաղանր
վաղր
մեզի
է ՛ ֊ ՛ Աանկ
աղուոր
<Տ.միա իա տոլմասր»
մր գրէք՛ • •
ւ
պատռւիրած
է
իր տիկնոք եւ սպասուՀիին
,
Ծր
մր առաք :
Իր Հիւրանոցին
պատերր
ղարղարուած են
վերքին
40 50
աարիներոլ
կաթողիկոսներուն
ե ւ
պատրիարքներուն
նկարներով։
Ամէե մէկբ Վան
Տ ա յք մբ , Ոիլպէնս
մր, Տ րլաքռուա
մբ կ՛՛ա րմէ :
Զա րգա ցած
մ՛է կր չէ , րա յց կբնւա յ
քո ւրե րու
պէս
կաբղալ
«.Հասկ^ր ,
իոն»ր , <ձԿոչնակ–»ր :
Հետաքրքրական
տեսակէտներ
ունի
եկեղե -
ցական
խնղիրներոլ
մասին։
Եպիսկոպոսին
մէկբ
Հալատացոլցեր է իրեն թէ « Հայ աղգր իր եկեղե– .
ցիին
շնորՀիւ ապրած է» : Այգ Հանգանակէն
չի :
չեզիր
ու երբ չար լեզու
մր յանգղն ի րսե լու թէ՝ \
<ձ Հայ ազգր իր եկեղեցիին պատճառաւ,
/ււ յ ս վի -
՜^ակին
Հասալ
նիւթր կբ փոիսէ :
Համ աձա
յև չէ որ կուսակրօնութիւնր
քնքուի ,
բայց
իր Հաւանութիւնր
տալու պատրաստ է եթէ
<ձ
Ամենա
յն Հա յոց»ր ա յղ իձ՚աստով
Հրաման՛
մր
արձակէ :
Արիւնր
գլուխբ կբ ցատկէ
երբ անՀաւատ
մր
<1 Հա յրենիք
» Հ ւ
գրպանր
մամ ուն գռնէն
ներս կբ
մ ան է : Ըա յց առարկութիւն
չունւի կարմ իր չրր —
թ ո
I
՛ւ, բ՛ւ, երուն գէմ :
Եւ սակայն , մեր եկեզեցասէրբ
բարեմիտ
ու
^որՀքռվ
մարգ է : Տասն անգամ
աւելի
կ^աբմէ
քան չատ մր վեղարաւո րնէեր Որոնց Համ ար Հա -
յասաանեայց
Առաքելական
եկեղեցին։
ուրիչ բան չէ
եթէ ։։չ կրկէո մր՛ • • մութ
խալլեր
սարքել։։ւ
Հա -
Գաղոէթհ
գաղութ
եռայարկ
բնակելի
չէնքեր , տասնեակ
րնակարան–
ներով– ՚քյորակառոյց
աւանի
մէքտեղր
լինելու է
Հրապարակ , Առաքն՚որղի արձանով
միասին։
Հրա–
պարակի
չուրք՝ ակումբ,
բո լմարա՛ն , լողարան ,^
ճաշարան
ե ւ այլ Հանրային
չէնքեր :
\
-
ք՝այց այս (I, րաբի^երի » Հետ մէկտեղ,
պի
աի կրճատուի
կոլիսոզնլիկի
ս^նամերձ
Հողր,
1/4
Հեկտարից , ղառնայ
1/10
Հեկտար;
ԱՀա ա յն
Հիմնական
խնգիրներր , ո րոնց
մ ասին
չատ
մ անրամ ասն ել մասնագիտօբէն
կանգ էր ա֊
ք^ել 10րուչչովր
իր յօգոլածում
:
թէեւ « Պրալգա՚ւ^ն
յա յտարարեց , որ հքրուչ ՜
չովի
յօգուածր
տպւռւմ է
«ւ/*
տքերի
փ ոխ ա՛ն ակո լք
թեան կարգով^ . բայց , մինչեւ
օրս այգ խնգիրն
արծարծողներ
չեղան փաստօրէն ;
վ^երակառոլցմ
ան ա յգ ողրեբգութիւնբ
, օրէն
քի։ կարգ անցած , կիրառւոլմ է անծա յրած իր սո–
վետական
երկրում , ինչպէս
եւ մեր Հայրեն՛իքում
:
Արմէ առանձին
խօսե լ այգ մասին :
ԳԵՐՈՒՆԵԱՆ
մւ
՛Ր =
ԵՒՐՈՊԱՑԻ
ԿՈՋ ԱԼՖՈՐՎԻԼԻ
ԾՆՈՎՆԵՐՈՒՆ
Անչուչտ
գուք ալ ամէն օբ կբ տեսն՛էք թէ
ձոլլման
վտանղ ր ՀետզՀետէ
աւելի կր սաստկա -
նայ
Հայ տւլոլն եւ աղքկան
Հ աձ՚ար
յ
Հայ ե րիասարգր
մ ոռցած է իր մայրենի
լե
-1
ղուն ռր օտաւր կր թուի
իրեն։
Ան Հ։՚գեսլէս
վ։արած\
է օտարին , Հաճ։» յք չզղար Հայկական
չր քանակէ : ՚
Բազմ
աթիլ
են ան։։։նք որ օտարի Հետ կ^ամ
։։ ւսնա–
նան, կամ իրենց մամանակր
պա րաս րաՀնե րո լ եւ
սրճարաններու
մէք կ՝ անց լնեն : Եւ "՚ յ"պէ""վ
օ —
ա
II։
ր
II
։ թ իւ՛նր չուտով
սլիտի կլանէ
իրենց
սիրտն
ոլ
ռգին;
Հա՛յ
ծն։ւզներ , եթէ կ^ուզէք փրկել
ձեր ղտ -
ւակներր, տալ անոնց
Հայեցի
գաստիարակութիւն։
,
ղրկեցէք
մե։լի ան՛վարան
Հ
Աենք ոիրել սլիտի տանք
մ եր ՛սքան չե լի լեզուն , մչակո յթբ , ե րգր ,
մ եր
անցեալ
եւ ներկայ սլատմ ութիւնր
է
Պիաի ա շի։ս։—
ա ինք փրկել
ձեբ զաւակներն
ալ , ինչպէս
ւիրկե -
ցինք չատերր։
Դյրկեցէք
մեզ քանւի ուչ չէ : Անոնւք
մեր մէք պիտի
ւլտնեն Հարաղատ
ու քերմ մթնո -
լ։։րտ
մր , առանց գաւանանքի եւ սեռի
իստրու -
թեան ,
14
տարեկանէ սկսեա
լ :
Մեր գռներր բաց են րռ լորին առքեւ ;
Հաւաքո յթ՛ներր
տեղի
կ՚ունենան
ամէն երեք -
չարթի
իրիկուն
մամբ
9/՛^՛ , Ր161ՇՇ
ձ՝ՆւՀՕ
^Տ
.ի
սրաՀբ։
ԿԱՐԳԱՑԷ-Ր ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
€ 6
Ա
Ռ
ԱՋ ^ Ը
ՏԽՐՈՒՆԻ
Ա եպտեմբեր
շՕին Հալէպի
մէք
մեռած է
ՐԺ՛ Գր •
կ ա ր ա պ ե ւ ւ ւ ե ա ( ւ ,
Իրաքի
վաղեմի
լնկերներէն
էր : Մանրամասնութիւններր
յաքոր
ղով :
X
ԳաՀիրէի
մէք մեռած է
Տիկին Ղ ՛ իոլա ա ,
Աեպտեմրեր
2\ին։
Այրին էր Հին ռղբացեալ
բն -
կերներՀն
՛Լազաբ Բոլատի : Տիկինր
ունեցած
է
Հանրա յինւ բեղոլն
ղործունէութիւն
է
X
Օգոստոս
ՅՕին Նիւ ճրլ-սի մէք (Ա. Նա -
Հանգներ)
յանկաբծամաՀ
եղած է
Պ՛
Վ ա ր դ ա ն
կա–
րաււլ1յՄւեան ,
Համ ավասպուրականի
Հա
յր • Ա իու -
թեանւ Հիւքնաղիրն
ու ատենապետր
: էյնած էր Վան
ուր իր նա խան ական
կբթութիլ1.
ր ստացաւ
ամ ե -
բիկեան
վարմարանին
մէք։ Գացած էր Աք երիկա
191
1ին ել Հետեւած
գիլղատնտեսոլթեան
: Ունէր
նիւթական
փայլուն
վիճակ : Անգամ
եղած էր
Հա յկ . Գատի
Տանձն ախում րին : Ե րբեք չէ զլացած
իր նիւթական եւ բարո յական
օմանղակութիւնր
աղղ ա յին։ ձե ռնա բ կն ե րո լ :
ՊՈԱԹԸՆՒ
Հ– Ե. ԳԱՇՆԱԿՑՈՒԹԵԱՆ
Բէմ -
փին բացումր
տեղի ոկնեցած է ի
ներկայութեան
խուռն
բազմութեան
մր։ ճառեր խօսած
են
լնկեր
ճօն Ուլիկեան՝
յանուն
Հ. Ե ՛Գ • Կեղր • վարչու -
թեան , Տիկ՛ Ա • կարապեաեան
՝ ՀՕՄի
^1"ղմ
4՜ ,
որ
500
տոլար նուիրած է , լնւկեբ ՑուիՀ •
ՏուէՀաննէս–
եան : Խօսած է նաեւ
Ֆրանքլինւի քաղաքապետտ -
կան խո բՀուրղի
նա խագաՀ Ա բք Կրէկցի
եւ
գոՀու
նակո
լ թիւն
յա յանած է Բէմ ։իի օրինակելի
յա -
ռաքղիմ ո ւթեան։ Համար
յ
Զանազան
նուէրներէ
՛լ ո–
յացած է
4300
տոլար։
Ընկեր Ալեք Փ իլի ։։լպո ս ե ան
Բ ա լիֆո բն իա յէն
ն։ւ ւիրած է
500
տոլար Հ • Ե • Գ •
Բէմվ։ի
բացման։
աոթիւ
շնո րՀալո րե լով կեղբ •կո
միտէն :
ՌՈՆԻԻ ՀԱՏԿԱԿԱՆ
ԳՊՐՈՑԸ
Խնամ ակա
լու թեսռք ր Փարիզի
Հայ։։ց
ե կեղեց
ւո I Ռոնի սոլ Պուայի
Հայկ. ւլպրոցին
աււաքին
ա չակերտն։ երր , սկսած
են արզ կն Հա յեբէն։
՛լր ել -
կաբղալ ու խօսիլ :
Ուսուց չութ իւնբ կբ կատա րէ Հ– ՐԱԳՐԱՏՈՒ՛
ՆԻ
,
"՚՜ՂՂ^Մ՚Վ
նաեւ աչակե րտնե բո ւն յոռի
Հ լն -
չումնե րր ;
Կր խնւրղուի
Ո՚ոնւիի եւ չրքակայքի
բոլոբ
Հայ
ծն։։ղքն։ել։էն
ան յասլա։լ
արձանազբել տալ
իրենց
զաւակնեբբ
Հինղչաբթի
կէսօբէ վերք,
եկեղեցւոյ
Հրապարակին
ղիմացբ՝
Ը Յ ք շ
Ը օ ա ա Տ ք Ը շ / ՛
վեր -
նայարկբ :
Հոկտեմրերր
Հասալ
, ամ էն ոք վեբա ւլա րձաւ
եւ աՀա ։լ պրո ցական տարեչրքանր
։։ր կր սկսի •
ո՞ր օրուան կր սպասեն
ոմանք
երբ
ֆրանսացի
տիկին։ մր փութացած է ՛լալ իր երկու
Հայ զաւակ
ներուն Հետ՝
ինւքն անգամ Հա յերէն
խօսիլ
։ււ
գրել
կա՛րգալ
սորվելու
• • • Թող օրին։ակ
րլլայ այս Ֆբ —
ր
111՝)։ 11/11
Հ ին մեր սա անփո յթ ուա
յլա սերմ ան։ Հա -
կամ էտ կարգ
մր մ այբերռլն . . • եւ Հայրերուն
ալ ;
Գ՛զրոց ին։ կայանր
6§1ւՏ6 Ժշ 1^0ՏՈյ՚, 116, 118,
121,
ել
143
թիլ օթօպիւսներով :
X
Օրուան
մէք աշխատող
չա։իաՀասնեբուն
Հա
մար ալ ւլփչերա յին գասրնթացք
նո յն օրր
մամբ
մինչել
23;
Արձան։ ա ։լ ր։ւ ւթե ան Համաբ
անցնիլ դա–
սալիա
յրէն մամ ր \
9.30ք5՛
առաք
:
Հ •
€ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(26)
Ա Ն 0 թ Ի է Իւ
Գրե ց ՝
Գ՛
ԵՒԱՆԳՈՒԼԵԱՆ
ՎԵՑԵՐՈՐԳ ՄԱԱ
Ուղում
էի ոտքի
ելլել
ել չէի
կարողանում
։
Ուղեցի
պոռալ ,
սակա
յն ուռած
կոկորգից
միա
յն
խռպոտ
ձայն գուբս եկաւ :
Ջերմի
մէք էի, քրտինքր
Հոսում էբ ճակատի–
ցբսւՋորս
կողմս մարգ չկար, ծերոլկբ
չքացել
էր։
Պառկած
էի պարապ , նոր չինոլող տան կրի , սղո
ցուքի խաոն
ցեխի մէք :
Երկուշաբթի
էր, այղ լալ էի յիչում :
Տիչում
էի նոյնպէս
թէ այս
առալօտ
կանուխ պիտի
ղնայի
Ս իտրօէն , ղործ
փնտռելու։ Աեծ քանք զոբծ
գրի
ոտքի
ե ւլե լու , սակա յն
միա յն ծունկե րիս
վ բա
յ
կաբոզացա յ մնալ :
Սողալով
առաքացայ
խոՀանոց
: իմ եբալ^
էբ
բարձրանալ
օճախի վբայ,
այնտեղ
չոր էր : Հա -
սայ օճաիսին , վրան բարձրանալու
ումս չբաւեց ,
բնկտյ
ե ւ վիրաւորեցի
արմուկս
:
Վայրկենական
ցաւր
յստակօրէն
եւ ումգնօրէն
լուս ալո րեց գի-
տակցոլթիլնւս
ել այն մամանակ
Հասկա ցայ թէ տ–
նել վիճակի
մր մատնուած
եմ :
Հիւքա անկարող էի ինքս ինձ
օղնելու
...
Պառկեցա
յ մէքքիս
՛Լյ՛այ եւ սկսայ
ս՜պասել :
ինչ ոբ սառն եւ անւսաՀմ անօրէն։ ծանր րան
սաՀեցաւ
ձեռքիս
վրայ , ղմուարաւ
ղա րձր ի գլու–
խրս ել տեսայ կատուի
մեծութեամբ
մէկ առնէտ է
Զզուելի
կենգանին
առանց քաչուելու
ձեռքիս վր–
րայից անցաւ
ւիորիս վբա
յ :
Գողացի
ամբողՀ
մարմնով
ու վախից գոռացի
: Առնէտր
չսպառելով
նման րանի, գանգաղօրէն
իքաւ ու
անյայաացաււ
Գռռոցր
մէքս կամք աբթնացրեց :
Ապասելբ
անօ։լւ։ւտ
էր :
Գոլրս սողալ փո -
ղոց, ձ՚տածեց ի , մաբղիկ
կր տեսնեն ել 1լ ազատեն ,
ցանկութիւն
չունէ ի մե էւնելու ա յստեղ
ան վւա ռու–
նակ : Ա կսա
յ սալալ , սակա յն ճամ րան
կ"րցբի ՚
Մոռացել
էի թէ որ կողմն է փոէլոցր։
Ումասպառ,
յ։ւ։լնաբեկ
, պատաււոտած
ու ապականած
Հա -
էէուսաներով
չաբունակեցի
ճամբայ
փնտռել :
Ձ.այրո յթից կրծոտ<–.ւմ էի բռունցքներս
:
Ուզում
էի ցաւ պատճառե
լ ինձ , ։ւ բ կարողանամ
պաՀել ,
ինձանից
ի։ ուս ափե
լու պաարասա
ղիտա կցո ւթի լ -
նրս ՚ ՚ . Շրքապատս
Հե/ւանում էբ ինւձանից , լնկ–
նում էի ինչ որ անուչ
չղոյութեան
մէք։ Հակա -
ււակ
III
յգ
երանաւէտ
վիճակին , բնաւլգօրէն
պայ
քարում
էի : Սակայն
ումերս բաւական
չէին գի -
մանալոլ
Համաբ ...
Անկիւնից
յանկւսրծ
գուբս եկաւ
Հնավաճառր,
ձեռքեբի
մէք բռնած
ղրամր :
ԱՀա առէք, գոռոլւք էրնա, գուք
մոռացել
էք ինձ մօտ Հազար ֆրանք,
Հաղար;
Եկել եմ ա—
ս։ աւ1՝
հ III
րււ յմ ի Հետ, նա կր քաչի ձեր ատամներր
,
ղուք խոստացաք , գուք
ին։ձ չէք խաբի , գուք ազ
նիւ մարգ էք :
Աաամնա րո յմր
մ օտենո ւմ է ինձ , ձեռքին աք
ցան , իսկ
ԳԷ"ւի՚Բ
առնէտի :
Նա խազում է աքցանի
Հետ , ուզում է
խօթել
րեբան։ս , սակա յնէ ես գիմ ագրում
եմ :
Օ՛թ՛եցէք,
կանչռւմ
եմ, օգնեցէք,
միթէ՞
տիեզերքում ոչ ոք չկայ, որ լսի ինձ, օՀ Աստ ֊
ուած
իմ . . .
Տան կարծ
լսում
եմ ծանօթ
ՔԳ՚"^9քԻ չ^Բ ՜
մում : Վրաս Հակել է մայրս;
Իր բարի,
կապոյտ
աչքերր,
լեցուած
են արցունքով
եւ նա սլնգում է;
Զաւակս , խազա։լիբ , տեսնում
ես , քեզ Հետ
եմ , քեզ չեմ թռւլնի
մենակ ;
Մայրիկ
, ասում եմ , կուլ տտլ։։վ
արցունք
նե րս , մա յրիկ , ա յ գ ղո՞ լ ես է
Երկու
ղոյգ
ումեղ
ձեռքեր
բռնում
են ոտքերս
եւ. ձեռքե բս եւ տանս ւմ են ի՛նչ որ տեզ . . •
(Վերջ)
Թարղմ. Ա. ի.
ԾԱՆՕԹ
Հեղինա կը ՝ Գ է ռ րղի
Ե ւ անղոլլռ վ
( ծ աղումո վ Հ ա յ ՝ Գ է ո րղ Եւաւնղուլեան) այս վի -
ս^ւսկր ղրա ծ է 1028ին : Տւղռւ֊ած է տարիներ աոաջ
Փարիղի ո ո ւս երէն
Հ<.Աաւէրեմեօննիի
Զատեսկի »
ւսմսաղրին մէջ :
1;տ6^6««ւ«8է%՜։^ I էւ ••ւււււււաւաաււաււ«.»ւ< յւ ււ.»յէ.«ւ<այւ%յ.
ՀԱՏՐԵՆԻ՚Ր
ԱՄԱԱԳՒՐ
,
2Գրդ տարի թիլ
8 (307) ,
1951
Օ՚լոստոս։
ճոիս եւ ա լլա ղան րովանգակու -
թեամր
զրական , սլաամակաե
եւն • : Տարեկան
րամնէեղին
8
տոլար։
Հասցէ.
212 ՏէՍ&քէ Տէ. 6օՏ–
էօո, IV13տ. (Ս. Տ. ձ.) :
ՑԱՏԳԱԼՈՏԱ
, պաբբերաղիրք
զբականութեան
ել զեէլաբուե՚ստի
, խմրաւլիր՝
Արմենակ
Պիլէղիկ —
ճեան։
Գին։
50՛
լիր– զաՀեկան
։Հասցէ.
1աբ11ա6՛
Ո6 Տ&ւ1էւտտւՁՈ, 66>՚քօսէհ, (ԼւեՁո) :
^
Fonds A.R.A.M
