Ին Յ Ո ՚ Ի ԿԸ ՊԱՅՔԱՐԻ ե Ր է Ին 1 Ը
^ – ^
Հ. 8 ԱՈ՛ԱՋ
Ֆ
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
Պտպտ Սը ԼոԱտոռի էէկ
ինչո՛՛
լ
ա
յս
էեգո լական
սչա
յք
՛՛՛ր
չլ
;
ԱրգԼօ
՞ք
Հայասաանէ
գեկավարներր շատ
Հետաքրքրուահ՜
են
՚էայ
լեւլուն
մաքրելու., գտելու, գեգեցէլացՆե
—
լո՛–
՛լո
րՆուԼ
: Արգեօ^
ք
կոմ . կուսակցութեան
Կ •
կոմէտէէն
Համար
այնքան
կեքւսա.1յսւՀւ
նչանակու ֊
թէւն
ունէ Հայոց
Է^Գ՚՚՚-Է
՛ո յսսլէս
կոչուահ
^մ
էաս–
հա
կան՛ւ
ւթէւ լեր » , երր
ան
իր կարելին
ըյ՚ոէհ
է
մինչեւ
է
յսօր
.կեր
ւյգ
մի.
ւնա՛ •
կանութիւնր
Հայ ժոգո ւիո լրգին
մէ^ , Բ"է" Ր ^՚ս ՜
կատներուն
՚Լր՚սյ
է
« Մէկ աղգը կարալ է ւո-նէնալ մի ա յն մէկ
ազ–
դււյին լեէլա–» ,
այսպէս
կ՛՚ուսուցանէ
եղեր
«ՀաՏք–
ճավւաւիայլ » Աթալինի « Աւսմունք^ր։
Ւեչ գեղե–՛
ցիկ
Ուսմունքւ
ք՝այց չէ՞ "Ր Հ՛ս յ մ՜ոգոփոլրգր
մի՛
այն
մէկ լեգու
ունի, քանի
որ իրենց իսկ
՛էկ""յու—
թեամ ր , արեւմ տաՀա յերէնր
^ չունի
ինքնուրո
յն
քերականական
կ
ա ռոլռ
ոլա( ք, որ
արմաւռապէս
աարբեյւ լլւ1ւյէր
Համամոգովրգական
լեղուից »:
Նոյնպէս՝
« նյւաւ հիմնական
յւայւ)ււյւաւնւային
ֆ Յ ւ ն ա ը ռ չ ն չ ո վ
չի տայւբ1յրւում
հ ա մ ա հ ա յ կ ա կ ա ն
բաււարա՚և|օՅյի1ւ ֆ^նաից »:
Ւն չպէ
ս կր տեսնենք
, ոչ քե րակտնոլթե
ամր ,
ոչ ալ րառե րու
պաշարով
արեւմ՛ տաՀա
յերէնր
ս^աբբեր չէ արեՍւլահայհրէքսէն:
Րս՚յց
կարեւորր
՛ոս չէ : կարեւորր
՛ոյն է , որ
արեւմտաՀայերէնր
« ֆրանսերնից
, իտալերէնից
, յունարէնից
ել
միւս
լեղուն ե րից » վւ" էս ա ււո ւթ ի ւն րրահ՜
է •
՚"
յսին^ւ
« արեւմտեան » է , Հետեւարար
արմէքէ
ղուրկ •
մ ինչ արեւե լաՀա յերէնր
, որ Հ, Համ ամողովրգա -
կան » կ՝որակուի
, « 1Ն11ԼԱ
մ ե ծ
Ժուլււվբդի
ՀսՀ–
րսւստ
ու գեւլեցիկ » լեւլուէն
վւո խաււո ւթ իւննե ր
րրահ է ել անոր « րարերար
աղգեցութեան
ենթա
կայ » :
Երր
ռուս
լեզուն
կտյ , ալ ինչպէս
կտրելի է
մ տահ ե լ արեւմ տեան
լեղո ւնե րո լ
մ ասին , ի" նչպէս ՝
կարելի է արեւմ տեան <ձվ՚աահ՝» մ շակո յթի
ազգե–
ցութեան
ե ^.թարկոլիլ
յ
Ասիկա
մէկ կէտնւ է սակա յն արեւմ տաՀայե -
րկնի մխտումին
մէշ–. Կայ
զեււ աւելի
կարեւորր,
որ սլէաք չէ
մ ոոնալ • ա յղ կա րեւո լ՛ր , կա րեւո րա–
գոյն կէտր
« հայ ժաղււվրդի ուխերիմ թշն ամի -
նեբը՝ Դաշնակնեբն հն » :
կենտկոմի
քարաուղարր՝
Ջ • ՚հրիգորեան ,
փրփրահ
րերնով. Համագումարի
նիստէ՛ն
Հրզա -
ւում »
է.
—
« Հ ա յ (Յողովբդի
ո խ ե բ ի մ
թ շ ն ա մ ի ն ե ր
բ ը ՝
Դ֊աշ1նակնեբը
օ գ ա ւ ա գ ո բ ծ ւ ւ Ն մ ե ն ե ւ
նե բ կ այիս
ի բ բ հ ւ զէնք ք^սղաւ քական աւյդ վնաււակար հակաւ–
ժ ո ղ ո վ բ դ ա կ ա ն
ը մ բ ւ ւ ն ռ ւ մ ը
Լթէ՝ արեւմտաՀայե -
րէնր
լեղու
է)
ի բ ե ն ց
պ այք ա բի համար
ըն դ դ է մ
Սւււլեաական Հայասսյաւնի, ըն դ դ է մ
ծ ա դ կ ո ւ ն
աւ|-
վ եա ահայ
մ շ ա կ ո յ թ ի ։ Ա հ ա
| յ ն չ ո ՚ ւ
բոլււ|բ նբանք ,
ո վ ք ե ր
կանգ^ք1ած
եւ& Կ • Պոլսոյ
բարբսսւը ւիբբեւ.
ինքնոսբռյւն հ)ւս(յ
լ ե ց ո Ն ք է ա ն ա չ ե լ ո Ն
դ ի բ ք ե ր ո լ մ ,
հայ
լ ե ց ո ւ ն
արհեստական կեբպսվ երկու ինք1նւույ–՛
յ ա յ ն
լ ե ց ո ւ ի բ ա ժ ն ե լ ո ւ
դ ի բ քե բ ո ւմ , առարկայօրէ(ն՚,
գ ի տ ա կ ց ե լ ո վ
թ է |աոա(Զց
գ ի տ ա կ ց ե լ ո ւ ,
տուրյք
ե ճ
տալիս բ ո ւ րժ ո ւ 1 ; ս կ ա ն
ն ա ց ի ո ՚ ն ա լ ի զ մ ի ն » :
Հասկցա՛՞ք
Հիմա,
պայքարի
էութիւնր,
Հաս–
կց՚մ ք թէ ինչ դիւա յին հրազիրներ
կր
մ տահեն
եզեր Գաշնակներր,
որոնք
կր Հետապնգեն
եղեր
ստեղհել « երկու
Հս։յաստաններ
, երկու
լեղոլ -
ներ, եւ Հակաղրել
արեւմտեան
Հո՚յերր
արեւել
-
եան
Հա յերին
, Հակաղրե
լ Հա յ մոզովրգի
ռուսա՛
կտն
օրիէնտասիոնին
, ռուս
մչակոյթին », կապե՛
Թոպթի տագԱապը
թերթի
թ"՚֊զթէւ
տագնապը
փարատելու
Հա -
մար
Ազ՚լամոզովփն
Տն՚ոեսական
ել
Ընկերային
(քանձնամոգովր
9/
գէմ
15
ձայնով
բանաձեւ
մ՛ը
քուէարկեց
որպէսղի
ֆրանսե ւպելմիական
ձեռ -
նարկ մր կատարուի։
Զե՚ւնպաՀ
մնացին
ԻՏ • Միու՛
թիւնր,
ԼեՀաստան
ել Զեթոսլովաքիւա
: Այս ոբո
չումր տրուեցաւ
Սք՝յԸՅՇ0/
Համամողռվփ՜ն
որոչու–
մէն քանէ՛ մբ ամիս փերշ , արթուն
պաՀելու
Հա -
մար
Հանրային
կարհիքը
եւ գորհի
մղելու
միշաղ
գային
կազմ ակերպութիւնները
;
Անմ իգական
միԼոցնեբը
որ ձեռք պիաի առ ֊
նուին կախում
ունին արտագրողին
եւ
սպառողին
բարեկամեցողութենէն
, Ր ւո շվ։ն կթ րն ի Հում
նիւթի
Համամ՚լոփի
նախաձեռնոլթենէն
եւ
եւրոպական
յանձնաիսում
բէն :
Գլէսաւո ր ղե բը կը
հան բանա
յ
0.
Իւ,ի
՚էյ^՛" /
( Ե րկր "՛ղո րհութեան
եւ Անունղի
կազմ ակե րպո լ -
թիւն) "Բ կբ^ո՚յ
ղրական
մ իշոցներ
առաջարկել
անտա ոնե րու պաՀպանմ ան ել վերամ շակմ ան
Հա
մար : կրնայ
ուրիշ Հում՛ նի՛ւթեր առաջարկել
, ձե՛
ւափո էսե լ ար՜էեսաագիտութիւնր
եւն՛ :
Արղէն
եզահ ո լսո ւմնաս ի րո ւթ իւնն ե րէն կարե
լի է յո ւսա
լ որ գ ի տ ո լթ ի ւն ր եւ
մ արգկա
յին
երե
ւակա
յ՚ււթ իւնր պիտի
կրնան
մ օտաւո ր ապագա
յի
մ ր մէշ Հաստատել
մե թոտնե ր եւ
մ իշոցներ տաղ–
նապին՛ ա՚ւաշքր
առնելու
Համ ար :
Աակայն
ներկան է ոբ կր մաաՀոգէ
; Պէտք է
գարմ ան
մ ր գտնել
, ազիաա
չի կացութիւն
մ ր կա՛ն
խե չու
Համ ար : Այս
ու՚լ՚լութեամ
բ ՛Րանա տան
ար–
՛լէն Հրաշալի
^էիգեր ի գորհ
կր գնէ
է
Պակաս կրնան սպառել
միայն
այն
եբկիրներր
որոնց սպառումը
ն ուա՚լագոյն
չափէն վեբ է : Աի–
ա յն Ա իացեալ
ՆաՀանգներր
կր վա յելեն
ա յս ա -
ռանձնաշնորՀր :
1938/յ՛ 3.100.000
թ՛՛ն
թու՚լթ
սպաոեցին ա -
նոնք,
այսինքն
ՀամաշխաբՀային
սպառման
44
ա
՛լ
Հարիւրր,
իսկ
1950/5՛
սպառեցին
5.380.000
թոն ,
՛ւր րսել է ՀամաշխաբՀային
սսլաււման
60
առ Հա
—
րիւրր
՝• Անոնք առանձինն
սպառահ
ել անցահ
են
Համ՛ա շխարՀա
յին ա րաաղրութ իւն ը ,
որոփՀետեւ
1938 -
1950
արտաղրութիւնր
աւելցահ է
2.080.–
000
թոն , իսկ Մ • նաՀանզնե
բուն սպառում ը
2.280–
000
թոն;
Ա • ՆաՀանղնե
րբ աշփսարՀի բնակչութեան
6
աո. Հարիլրը
ունին,
եւ
կր սպառեն
աչէսաբՀի
թոլզթիւ
արտաղբութեան
60
առ Հարիւրր,
իոկ
67
առ
բարիլրր
ունին , եւ կր
սպառեն
աշվսարՀի
մնացեա
լ բնակչութիւնր
, սլէտք է գոՀանա
յ
8
առ
Հ ՚սրիւրոփ
, Համ ա չխարՀա
յին
ա րտաղրո ւթետն
է
Հնգկաստան
կր սպառէ մէկ տարուան
մէշ
այնքան
թերթի՛
թուղթ՝
որքան
Մ • Ն՚"^տնղնե
րը մէկ
օր
ուան
մէշ։ Ֆրանսան
կլ՛ սւղառէ մէկ տարուան
մէշ
ա յնքան
ո րքան
Մ • ՆաՀան՚չներր
25
օրուան
մ էշ :
Եթէ ասոբ ՛էրա յ աւելցնենք
գիներու
յաւե -
լումր
, Հասկնւալի
կ՝րչլա
յ թէ
ինչու չատ մ ր թեր
թեբ կր ղաղրին
կամ
կ՛բ պզտիկցնեն
հալա լը եւ կը
պակսեցն՛են
տպագրութիւնր :
Մինչ չատ մր երկէ՚րներոլ
մէշ Հութ էշր պեբ–
ճան՚ք» է, Աքերիկայի
թերթերու
էշերր
կ՝աւել -
նան յարաճուն
թափով :
Մամուլը
իր այս աբաակաբգ
զար գաց ումր
կր
լով Հայ մշակոյթը « րոլբմոլական
արեւմուտքի
պարտի
հանու ցումներոլ
անսովոր
հաւա
լման
յետաղիմական
մչակոյթի
Հետ »
Պարզ ու յստակ
ամէն բան
։ Պէտք է
ոչնչացնել
ինչ որ արեւմտեան
է> լեղու
րլլայ
թէ
ղբականու–
թիւն,
ազղ
րլլայ
թէ գաղափաբ։
Բայց պէտք է
պանհացնել
Լ՛նչ որ ռուսական
է , բոլչեւիկեան :
Երեւան՛ի
մարղաղայլերր
, Գաշնակնեբոլ
մղ^ա
-
լան
շէն
Հա լահա կան
, անոնց ղա ղափա
րականներէն
անՀանղիստ,
մէկ Հայաստան
կ՝ուղեն •
աաիկա
Սովետական
Հայաստանն
է. մէկ
լեղոլ,
ատիկա
բռյշեւիկե՝աւն
Հայերէնն
է. մէկ տղղ, ատիկա
Հա
յաստանի
ներկայ
րնակչոլթիւնն
է •
մէկ ղատ՝
Սովեա - Հ ա յ աստահի
աբեւաշո՛՛
ղ գատր
, ա
յսինքն
աււսական «օրիէնս^աքսիոնր »:
Գաշնակներու ա -
նունր զաբշելի
շաՀագորհման
նիւթ է պարզապէս
•
Հասարակ
տմ բո իսավա րո ւթիւն ;
Ե րեւանի սատբտպներր
Հ ռղահ
ու են Հայ լե -
ղոլիե ու
՛ք րականութեան
Հանղէպ
, պա
յմ ւսնաւ որ
սոփետական
րլլան անոնք։
« Աէկ լեղու » ել Հ.Հա֊
մաՀայկա կան» կ ըսեն , Հասկցնէ
լու
Համ ս՛ր թէ
իսօսքր՝
բոշե լի՛ կեան բարբառի
ու
ղրականութեան
մ ասին է : ւ՛սկ երբ մէկ ա՚լգ ու մէկ
մո ղուէո
ւրղ
կ՝րսեն, նւկատի ունին Աոփիէթ Հայաստանի
(Լազգն
ւ։ւ մողոփուրդր » • - •
Աիւսներր,
լեղու թէ ւլրականութիւն
, աղգ
թէ
Հայրենիք
, նչանակութիւն
չունին • ղուրկ
են
ար
մէքէ , որովՀետեւ
« արեւմտեան»
են ,
որովՀետեւ
^ Հանճարափս՚յ՚ի
ուսմունքի
լոյս»ոփ
չեն լուսա–
լորուահ։
Համ՚"չխարՀային
պաամութիւնր, ո^վ
էի
ղիտեր, սկսահ է
1918/1/,
Ա ովետներու օրով...
Ա ւլե՛ ս ինչ նշանակութի՛ւն
կրնան
ունենալ
Հ ին
պատմութիւ՚նները
եւ դարեր
ու
ս տ
եոհւ
.գոբ
հոլ
-
327
թերթերու
վ րա ք եղս՚հ ՛վիճ ակազ րութեան
մ ր
Համաձայն
, հանոլցում
մր կր գրաւէ
միշին Հաշ
ուով
58.3
առ Հարիլր
թերթերու
ընգՀ •
հալալին
վրայ :
թերթի
թուղթի
ամբողշ տարեկան
սպառում ը
աշխարՀի
մ էշ
ք
բաց
ի Ա • ՆաՀանգներէն)
չանցնիր
ամ էնյ տսւրի Ա . ՆտՀ անւ ղնե
բու
հանա լցո ւմնե
բու
յատկացուահ
թուղթին
քանակութիւնր
:
Մ իւս
կողմէ Ա . ՆաՀանղնյերուն
թուղթի
ԱՀյս
չափ.աղանց սւգառումր
չի նշանակեր
թէ թերթե -
բուն
թԼ՚ւր կ^աւելն այ , լնգՀ ակտ ռակն
էշերր
կ՝ա.
ւելնան
, բայց թեբթերու
թիւր
կը պակսի։
Այս չի
թիւններր : Պտ յքար՝
բո լոր
Հ ին
արմ է
փերուն
գէմ
, որոնք յետագիմ ական են ու բոլրմոլական :
Պ ա յքա ր նոր ալ,մէքներուն
դէմ
, եթէ
անոնք ա -
րեւմտեան
զրոչմ
ունին,
նաց ռնա
լիստական
են :
Այլեւս
ինչ խօսք կրնայ
ըլլալ
՛լ բարաբի
մա
սին , որ եկեղեցիի
ձեռքր
՚լոբհիք
է։ Արեւմտա
-
Հայ
լեղուի
ոլ ղ րականութեան
մասին, երբ
անոնք
ՀհԳաշնակ»ներոլն
ձեոքր
՚լորհիք
ենւ։ Անկցին գաշ
նակներր
աՀա
ղերագոյն
նշանախօսքր։
Հարկ է
խղուիլ
Հինէն ոլ անցեալէն
եւ ուրանալ,
ուրանալ
ամէն
րան,
որ բոլշեւիկեան
գբսշմ
չի
կրեր։
Ափիլռքն
իսկ , աբեւմ տաՀա
յ ղանղուահնեբր
, նշա
նակութիւն
չունին
, քանի
ոբ արեւմտեան
պետոլ—
թիւններուն կբ հառ՚սյենւ
, անշուշտ բացԲ « Տա -
ո աշդիմ ականներ
»էն
, ոբոնք,
երի՛ցս
յիմար ,
« Հան&աբափայլ
»ին լոյսը
կը հաւալեն •••
Արգի Ա^գԺ"յ
^՚"" «"^^^^^
ՀրաՀանգիչ
շփոլ.
մո կո գտնենք Լոնտոնի
Փառատօնին
ԼՖԷոթիվալ)
մէշ
Այնտեղ
են
Աթրաքսի0ն5,ձ^«.. փարք^
ել ցու
ցաՀանդէսր։
Փարք/ է
մէշ թափօր
կր կազմէ
խիտ
եւ գերաղանցապէս
րրիտանական
մողովոլրղ
մը
որ դի^եր ցերեկ, ամիսներէ
ի վեբ կր ղիմէ
այն
տեղ, ^Հակառակ մուտքի
գԼ՚նիև որ րարձր
է, եբ -
կու Հարիւր ֆրանքէ աւելփ :
Այս բաղմութիւնբ
անշուշտ
չի նմանիբ
բուն
Անգլիացիին
ներկայացուցահ
տիպարին,
՛էէս
ել
վայելուչ
Հաղոլահ
,
որուԼ
իբրեւ
Հազուադիւա
նմոյշ այսօր
միայն
կր Հանղիսչինք,
իբրեւ
յաճա–։
խորգ կամ վաճառորդ,
ՓԷ՚քատէԱիի
կամ
Րէ՚ճընթ
Աթրիթի
ընտրեալ
վաճառատուննեբուն
մէշ : \
իյբաէսճանքի
մէշ սուղուահ
այս ամբոխը
ղրմ–
ուար է Փարիզփ մէշ / մի բերել։
իսկ Հոն չորս
ա–
միսէ ի վեր բոլոր տաղաւարներուն
առշեւ
պոչ
կր
բոնէ ։
Անվիճելի է Փառատօնին
Համար
կատարուահ
ճիգր,
բայց
յաշողութիւնը
նուազ
բացայայտ :
Ի՛՛նչ ուղահ
են ապացուցանել
այս
ցոլցաՀանդէս–
նեբով։
Եւ ինչո՞ւ կատարահ
են այս
յաւելոլահա–
կան հաէսքը երբ .այնքան բան կայ
վերակառոլ -
տանելի :
Անղլ– կառավարութիւնը
, ինչպէս
ուրիշ նը–
ւաղ մոզովբղավաբ
կառավա բութ
իւ՜.,
եե
ր , սլզահ
է
ւարգեօք
պարդ քս՚րոզչական
գո"րհ
մր
գլուխ
Հանել,
կամ
Հոգահութխ՛ն
ցոյց տալ մողովուր -
գին
Հան՚լէպ,
նաէս շանալով
զայն
ղուաբճ\ացնել
եւ ապշեցնել :
իսկ այս ամէնը
1չ
տրգարացնէ"
ելեւմուաքի
բաց
մր որ, ինչպէս
նոր իմւացանք,
29
միլիառի
կը
Հասնէ՛ :
Այս կէտին մէշ, ինչպէս
ուրիշ տեզեր
,
ներկայ
Անղլիոյ
վարիչ
մէէտքր յստակ կերպով
չերեւար
:
Անղլիա
իր ճամ՛բան
կբ փնտռէ
պաՀպանողական
•աշակոզմ
ին
եւ ընկերվարական
ձախակողմ
ին մի -
շեւ :
է
Հ Մ եր արդի
գրութիւնր
, կր բացատրէ
ինձ
անղլիացի
բարեկամ
մը , նոլտղագոյն
բարեկեցու
թիւն
մ ը կ՝ ա պաՀ ո ՛էէ անոր որ իր ճիգը
առալելա
գո յն չափոփ
կր սանձէ ; ԸնգՀակաաակն
, առալե
լագո
յն եւ սակայն չատ ցահ
մ ակա րգակ
մ ը կ^ա -
սլաՀոփէ անոր
Որ
ոչինչ
չի էսնւայեր իր շան քեր էն ,
որ դեռ չի Հրամարիր
նախաձեռնութեան
ոգիէն :
Լ)չ րնկերփաբականր
ել ււչ
ալ ինչ որ կը մնայ
֊ա–
՚լատականոլթենէն՝
ներկայիս
րաւարար
չափով
նշանակեր
թէ Ա . ՆաՀանգնեբու
Աամոլլի
ճար -
տարարուեստը
կանղ պիտի առնէ իր
ղարղացման
ճամբուն
վրայ։
ԸնւդՀակառակն
թերթի
Հրաաաբա–
կիչեեբոլ
րնկերութեան
նախադաՀր
վերշերս
կը
տրտնշար
թ է
«
Ա , ՆաՀանղներր
րաւարար
թուղթ
չունին
թերթի
Համաբ »
յ
« Լը Աոնտ
»ի մասնադէտ
աչխատակիցր
1լա–
ռաշարկէ
դիմել
ամեբիկեան
մամոլլփ
րնկ. տնօ -
րէննեբոլ
բարեկամեցողութեան
, անոնց
միշաղ .
՛լային
եղբայրակցութեան
զգացումներուն ,
անմիշական
բարելաւում
մր ստանալու
Համար է
Անոնց կոզմէ փոքր « ղոՀողութիւն »
մը
մեհ անգ–
րաղաբձում
պիաի
ունենայ
ՀամաշփլտբՀային
լու^
կային
փյ՚այ
յ
Օրինակի
Համար,
Ա. ՆաՀանգներու
կիրակ -
նօրեայ
թերթերր
5
առ Հարիլր
ղեզչելոփ
իրենց
էշերր,
եթէ
իբենց
52
թիւերր
106
էշոփ
Հրատա -
րակեն , ամբողշ
Պելմիոյ
թերթերր
կրնան կրկնա–
՚՚է՚-ակել
իրենց թերթերու
էշերր։ կւ
Որպէսզի
Աեծն իրիտանիա
՚իերագտնէ
նաիսապա
՚ոե
րազմ -
եան սպառման չափր , պէաք է որ ամերիկեան
կի–
րակնօրեայ
թիւերր
օրաթերթերու
կրկին
էշեբով
երեւան,
այսինքն
72
էշով
միայն :
Թուղթի
տաղնապէն
միայն
թերթերր
չեն որ
տղղու՚սհ
են . այլ նաեւ դիրքերը,
տետրակները
շատ
սուղ են :
Ինչի պիտի հաոայէբ
անղրաղիտոլթեան
դէմ
պայքարր,
եթէ կարելի
չէ
անՀրամեչտ
նիւթը
ոլ–
^ ^ ^ " ՚ ք =
՚
թ. Ա. թ.
Մյ" է Երեւանի
պա յքարին
էութիւՍր,
որ
հբէչային է ու քայքայիչ :
Ափիւռքի
Հայութիւնր
սակայն,
սակաբկելփ
ապրանք չէ , ոչ ալ ստրուկներէ
կր բաղկանայ։
Ա՜
զտտ է եւ ունի գիտակցութիւնր
իր աղ՚լային
ար–
մէքնւերուն. Հակառակ
Երեւանի
աբմեղրկումի
բո՜
լոր
փարձերուն։
Երեւանի
մարղիկր
չեն
կրնար
բամնել
Հայութիւնը,
ոչ ալ անոր միտքն
ու մ չա -
հ"յ^Ը.–>
"է "՛Լ
անոր դատր։
Ափիւռքր
ւլիտէ
ինք ՚
զինք պաշտպանւեչ,
ինչսչէս
իր լեզուն
ու
մչակոյ
թր։
Իր ղաղափյարականնեբր :
Ու թող գիտնան
րոլորր,
անոնք որ
Երեւին
նստահ
են եւ անոնք որ Երեւանի
կր հաոայեն
Ափիւռքր գիտէ սլաչտպանե,
ինւք՚լինք. իր կերպս
րանքր, իր Հողին
ու Հայրենիքր :
(Խմբագրական Հ Ա Յ Ր Ե ՚ ե Ի
՚ ք ի լ
Fonds A.R.A.M
