€ Ց Ա Ռ Ա Զ >
ՕՐՈԻԱՆ ՀՈԳԵՐԸ
ԵԻ ՄԵՐ ՄԱՄՈԻԼԸ
ՓՐԿԱՐԱՐ Ա&խ11ՏԱՆՔՒ
ՑւսԱուԱ սե^ո^նդի փ^կո^թհ%սԱ
Հա լ է պի մեր պաշաօևակիցը,
«Արեւելք»
հե -
տեւեալ հիմււակււ^յ՛ պայմ1յյէ>;ա)րը կ՚առաջարկ է, իբ.
րեւ է1՚իջոց կարգ Ա՛ը լլյլւտւքիջակ|աւԱ յսնդիրևելաւ լուծ,
ման
(1 Աեպտ՛).—
Ա •
Ոբ՚քէ"
ա՚ևխուսաւիե
լի եւ ճ ս» կսւ ա ա ւլր սէ–
կան սլստ րսյաղրանքր
«գա
ղթ ա կան»
՛ք–ո
գո վո լր գի
մեր
կեանքին
, միշոցներ
իո՚-րՀիլ՝
ԱԶԳԱՑԻՆ
ԿԵ՚հ
ՐՈՆԱԿԱՆ
ԻՇԻւԱՆՈԻԹԻՒՆ
մր Հ
աստասւեւու
:
Եթէ
րաղձանւքր
րԼգՀանուր
է եւ առաքարկր
արաձ՚ա -
րանական
, րա յց գռ
րՆագրո
լթ
իւն
ր
կր րաիսի
մեր
կամքէն
անկախ
եւ անս րրա գրե լի արգե լքնե
րռւ
,
ստեղծել ղէ՛ր– սրոշ զաղավւարա կանի եւ սպղ|ւսյի8
հայե ց ողո ւթե ան տ էր կաղմակեբպո ւթի ւ նն ե բու
կեդբււ՚լլակս։^ււ ղերաղոյՍ մւորմին մը
^ "ր •,
ի
չարս
՛ս. ղգա սլաՀ սլան ում
ի այլ միքոցհւերոլ
, ձեռք
աււն է
կր թական
ե
լ
գասա իա րակչական
գռրհ՜ի
վերին
սլա աասխանաաո
լութ
իւնւր , Համ աձա
յն
Հ ասա
րա -
կաց
ծ րաղրի
ձ՛
ր
;
Այս նսլաաակով
, ան
չռ
ւչա
կր
սաեւլՆ
ուի մասնագէա
ուսուց իչնե
րէ եւ
ագգ
.
գե
կավա
ր
գէմքե
ր
է րա ղկա ցե ա
լ
ձ՛արմին
մ
ր,
որուն
գլխալո
ր
սլա րաակսւևռ
ւթ իւն
ր
սլիտի
րլլու յ ուսում -
նասիրել անքաա
էլագոլթներոլ
տեղական
սլայ -
մաններր
եւ կա րե լիք– ւթ իւնւնե
ր ր
, Հաձ՚ասլատաս ^
խան
հ՜րաղիրներու
մչակռւթեան
Համար :
Ր՛
Նկատի
ռււենալով
որ տնտեսական
Հիմ–
նագրամ
մր
առաքին
ու կենսական
նաիսա սլա յմ
անն
է
Համ աղգա յին կրթական
չարմում
ի մ
ր
յաքողու^
թեան
Համ ար
, ստեղձ ել կա րե
լիութիւննե
րր
Հա -
մ ա ղաղո ւթա յին
ֆու տի
մ
ր
Հաս աատ
ւււմ
ին ;
Պտր,^
ղենւք
մեր
միտքր՝
երկու
տողով : Եթէ Համ՛ող -
ուահ
ենք , որ կրթական
ղո
րձ
՜ր
Համ աղգային
բը–
նո յթ
ունի
, ասլա ուրեմ՛ն
նիւթակս^ն։ աղրիւրնե
բու
եւս կեւլրոնացոլձ՛
ձ
՛ր
կբ ղառնայ
ա
՚՚Լ
՚առա
ր
կե լի
սլաՀան՛ք : Օբ ինա կի
մ
ր
Համ ա
ր՝
յի չենւք
Ա ուր իան–
եւ Ա • ՆաՀանղներր
։ Ա ի՛նչ առաքի
՝1ւբ
անւսաՀմ ան
աարահութիւն
ու
մ
չակե լի գետէն է
կրթական
գ՚ւրհի տեսակէտով
Լեւ սակայն
չունի
նիւթական
՛անՀրամեչտ
կռռւաննեբր)
, եբկբորգր
ինքնաբաւ
է
,
ու
,
աւելին
, ի վիճակի՝
նպասաելու
առաքինի
ճիգերռւձն ; ԱմերիկաՀա
յութիւնբ
ցոյց աուահ
է , •
միչտ, առատաձեռն
օմանգակութեան
պատրաս -
տակամութիւնր
: Րաւական է սլատաՀականոլ ՚
թեան
ձթոգո
ւլ
ղորհր
եւ կաղմ ակե
բոլել
։ կրթա -
կան սլիւտճէական
կացութեան տեսակէտով,
նոյն
աարբեր
պա յմաններուն
մէք են Ա ուր իան ռւ Ե -
ղիպտոսր
։ Կ "՛րե լի է թ իւե բով
պա
րղե
լ
գրական
թէ միստական
բոլոր անղ րագա
րձո ւմնե
ր ր
այս Հա
կաղիր վիճակներուն
: Ալ՛ղ , կրթական
բնղՀանուբ
ղօրաչարմի
մբ Համար՝
առաքին
՛ան յե տաձւլե լի
ղորհր
սլիտի րլլա յ ձե րրաղատուիլ
« չրքանա յին »
Հռղերանոլթենէն
, ու մ՚տահել
եւ
գռբհ՜ել
« Համա^
գաղոլթա
յին » մ տահողոլթետմ
բ
1
Գէ
Ո՚-սուցչական
ասպարէղբ
գարձնել
Հրա–
պո՚֊Բ ի Լ
առնուաղն
կրկնապատկե
լով մեր
օրերու
վարձատրութիէննե
րր
։ Ու֊ս՚՚՚֊ցիչբ
իրաւունք
ուձնի
ապրե լու աղաա ասպա րէղի տէր ո րեւէ « քոք »ի
պէս
՚– Որքան ատեն որ չենք աղատո ւահ՜
կրթական
մ
չաղՀք
որ
գրասենեակի
աչկերտներռլ
Հեա
չվաթե
լու
Հ ռգերանո
ւթ
ենէն
, ասպարէղբ
պիտի ՚աձ՚այա -
՝նայ
օբէ
Օր,
ու
սլիաի քաքալեբոլին
արՀեստով
կամ « ղոլգաղի պոլթեամ
բ
»
վա
րմա
պե ան ե բ
ր
I
Մեր
ղլխաւոր
սկղրունքր
պիտի
Րէէայ
լա ՛Լ ւյխւր–
ձատլւել եւ ա ս ա ւ ե լ ա գ ո ՚յնը պահանջել.
եւ ոչ թէ
ղո Հան ալ անոմևով
ուսուց իքերու
խա մամ
Ում
րաղմ ութիւննե րով :
Գ
Աաեղհել
Հնա րաւո րութիւններ՝
Օրպէսղի
մասՍ|ււ
.ղիտա11յան
մեր ո ւ ս ո ւ ցիչնե րը : —
կր
ղաբ^
մանանւք, որ տարին
4 5
ուսանաղ -
ուսանողու
Հինե բու
մ ասնաղ իտական
ուսմ՛ ան կամ
կրթու -
թեան
Համար
« կարելի
չբէէաբ
պիւտճէ տրամա -
գբել » : Ոբպէս
օրինակ
, նկատի
ոլնթւք մեր
ղա
ղութբ : Ամէն
օր կ՚ողբանք
, որ չունինք պատ
–™
րաստ ուահ՜ ուսուցի ^ե
ր
որոնք ի վիճա էլի
բէէան
ալանղ ելու արարերէնր
, ուսողոլթիւնր
, բնական
ղիտո ւթ իւննե
ր ր
կամ
Հայեբէնր։
Պ ա ա
ա
ս խ ան՛ա։ -
տունե
րր
կր Հաւատա՜ն
, թէ իսկասլէս
անւ իրագո բ–
հելի
է Համալսա րանա
կանւ սաներ
սլաՀելու
ղբու -
թիւրէր։
Աենւք
Համողոլահ
ենք, թէ
ԱուրիաՀայ
աղղ • ի չիսանո ւթի ւննւեբու
Հ ամ աբ մեհ «բեռ» չէ
ա քս յանձնյաո ու թիւնր :
Ուսուցչական։
կոչումի տէր
թնչ
աղաք
ու
։ւ։ւլ
քիկ՛՛– ե
ր
կր կոր սուին
Այբ՝,
ե ստանո ցնե բու
կամ
ղոբ–
հի Հբապաբակնւեբոլ
վրայ,
էլամ
օւլտաղորհելի
ինչ տարրե
ր
կլ՛ կհկռւին
իրենց
ոլս։։ոե։սն
ին
մ էք ,
պարղ այն պատճաո
ալ
որ նիւթական
կո ուաննե
բ
չունին,
եւ
կեանքր
Հարկաղրաբար՝
զիրենք
կբ
մզէ
օրուան
Հացի ետեւէն։
Հելալռւ
Հասակի փփԱակով
Եթէ
կայ
նիւթ մբ, որ պէտք է անղաղար
աբ–
հարհռւի
ա բաա ստ Հմ անեան
Հայ մամուլի
էքերուն
մէք, անտա րակո յս նոբ
սերոԼնգի
փրկութեան
Հարցն է : ք՛առին
րուն իմաստաէ աղէտ
մրն է ռր
կբ սպառնայ
նոբ սերունգի
ղլխուն : Փոքր անտաբ–
րերութիւն
մր, թմրութիւն
մբ, չուաով պիտի ա–
։ւաքնորզէբ
գէպի
այլասերման
խորխորատր
օտա\^
բռւթեան
մէք աչք բացահ՜ Հայորղինեբու պաակա–
"ելի
ղանւլուահր
՚, Ա էկ խօսքով
, ԼեՀաստանի
Հին
Հայ
ղաղթա կան ութ եան
մ՛ր անՀետացմ ան
մռայլ
ւղատկեբբ
, պիտի կր կն ռ ւի քառապատիկ
կորուս -
տ։։վ։
Այս
ի ր ա կան ռ
ւթ
ե ան Հակառակր
փաստել ,
պիտի
նւչա՚ն ակէ ր քն ա թ ա թա իս ին քնա խա րէ ։։
լթ
իւն
Հ |
Պանգիս։ոութե՜ան
սկզբնական
չրքանէն
մինչել
այս I
օրերր եւ գեռ երկար
մամանակ,
արմատախիլն
բա։լմ՛ ութիւններ
, անվՀատ
եւ աննկուն յարատե
–,\
ւութե։ս։քր, վառ կբ պաՀեն
եւ պիտի սլաՀ/ւն վտա–
րանղի
Հայկեւ^ւ
քաՀր
, անՀա րաղատ ափերու վր՜
րայ : Ա քանթ^ցում"վ
կր պար
ուր ուինք
, տեսնե լով
՚"յԳ
հրաչալի
կեն։լանո
լթ
իլ1.
բ , լնկերային
, մ չա -
կութային
, կբ թ ա կան
ել Հա յրենակցա՛կան
ճա -
կատնեբ
։։լ
վրա
յ : Ոա
յց ներկա
յի ա յս
խրախուսիչ
ե րեւո յթր սլէտք չէ ռր մեզ տանի երաւ^ե բու
աչ–
իստրՀր։
Ա։իսոս
, կե<անքբ յաւիտենական
չէ , սե -<
րոլ՚Լղք1ւեբր ղտտասլարտոլահ
են հիւրելռւ
, սպա -
ռելու,
եւ աՀա սոսկումով
կր մտաբերենք
անխու
սափե լի վաղր
իր ամ ա յի ան՛ապատով
,
Հակա -
պաակերր
այսօր։։ւան
հաղկաստանին :
Աեբ
ն։։բ սերուն։զէն
ան/ոնք ։։ր իրենց ւււսերոմն՛
վրայ
քսան տաբիներու
կամ
աւելի
պակաս
թեթեւ
րեռբ
ունին
, կարո՞ զ են վագր
Հա յկական
կե ան քր չարոմԼակե
լ , ղէթ
"՚ յս օրոլւսնին
կիսուէ ;
ինչպէս
«այո» պատ։։. սէսանւենւք , երբ
ւլ առնու
-
թեամբ
կր ղիտենք
որ այգ սերունգր,
^չէ՚ն
բա—
ց առո ւթեամ ր , չի բարեՀաճ
իր իր մա յրեն է։
լ ե ղուն
խօսիլ
, քսան
եւ չորս
մամ ուան
մէք ոչ էակ
20
ւէա յբկ1;սքն՛
:
Ամ էնէն։ ա՛ւելէ։ , ցեւլա յին զիտ։սկցռւ -
թիւնն։ է ռբ կբ պակսի օտար միքավայրի
մէք հլահ՜
ու հաւլկահ
ա յղ ե բէւտասա րղ
։։լ
թեան
: Գէւտենք
որ
չատերր
յան ց՛աւ։։ ր չեն : Յեղա
լէւն
։լ իտաէլց
։։ լթեան
։։ղ.ին անոնւք ա՛լ սլէ՚տի ունեն՛ա յին էէնքնա բե ր ա բա բ ,
եթէ
հն։ահ
Է^ԷԼայէ։ն Հարաղատ
հննղա։էալբերու
մ էք , ուր է՛բենց օրօբոցէն
, պապենականէ ե բկինւքբ ,
։լաչտեբն
ու ւէարեբր մէւայն էէլիաի տեսնէին ; Րայց
անոնւց րն։թացքր
ան։ներելէւ է ա
աաեն
, երբ
քար
անտա րրե րութեամ
բ , չենւ՛ ուզեր
լսել
կրկն։։սկէ։
ա–
զաչա՚նւքնեբոլ
խբաան։եբբ
որ կ՚ուղղուին
էւրենւց յա
՛նուն Հայկական։ութե
ան :
Մեհա։լռյն
մասով
րնղունակ՝
ամրարելռլ
ղա-
նւաւլանէ զէ՚տելէւքներ
, արՀեստաւլ իտութիւննէեր
կամ
տեղա՛կան
լեզէէւնե բ , սակա յն երր կարգր կուգա
յ
բուն
իրենց Հօբենա/լան
լեղոլինէ , կբ
վա րանին
,
չեն փորձեր
քանի քէր տող կաբղալ
կամ
ղբել Աես–
րազեանէ տաււերով :
ԱՀտ
Հոս է բունէ– վէբքբ
որ կբ վՀտտեցնէ
մեղէ
Րեմերոլ
՛էրա յէն
, ալո, խան։գաղտտանքոէէ
կ՛ուն–
կրնգբենք
պատ
ան էէն։ երո
լ
ել օրիո րղնե բու
էւ։րտ ւ։։—
սանո։ թիւ ններն
ու երղերր.
որքան ալմխիթա
-
բական, րայց Հարկս-գրուահ
ենք ենթաղբել թէ
րոպէական է այգ,
որ յուսաղրիչ,
ասլաՀո։է ազ -
ղակ
մր չէ տիրող
Համաճար՛ակին
մէք։
Բեմերէն
վար,
նոյն օտարախօսութիւնն
է որ կր
չարռլ ^
նւակռւի : Բանիցս
կբկնահ
ենք ռո բոլորվին
ան –՛
բաւարար
են ե։լահ^ հաղկոցնեբր։
ԱնՀնա՞ր է արգ
եօք բոլոր Հայաչատ
էլեզրոններոլ
կամ
թազամա^
սերու
մէք ստեէլհել ւզատանէեկան՛ էլամ երիտասա՚ր–
ւչական ակումբներ
, լսարանէներ
, ուր Հաճելի
մա–
մանցներոլ
Հետ,
սարքուին
Հայկաչռւնչ
ղասալան.
գութիւննեբ
, ասուլիսԼեր
, ղրաւոր
թէ բեբանս, -
ցի։
ի Հարկէն
իբբեւ քաքա լե րռ ւթիւն։
, պարգեւ -
ներ
ալ սաՀմանել
յաքոզա կն։եբուն
կամ
յարատեւ
ւո էէն երուն :
Բայզ չեչտենք գարձեալ
Որ
ամէնէ՛ն մեհ բեռբ,
կ՚իյնայ
հնոզքներուն
վբայ : Աչէսսւաաւոբ կամ
առեւարական
, Հացի
պա
յքա րի քրտինքէն
ղաա
,
իբրեւ
Հայրենանուէր
պա րտա1լանո ւթ իլն
,
թող •
։լոՀե՚ն
մաս
մր իրենց
Հան։ւլիս։ոէն
, աղգա չունչ
ո–
։լի էիոիսանցե՜լուէ իրենց
։լւէւլաէլնւե–բուն : Թող
ճր։լ–
նին
, տքնին
, ի սէր աղղային
նաի։ան։ձախնգբռլ ^
թեան
եւ Համաձաքն՛ իրենց
էլա րո ղո լթեան
, քանի
մր տող կաբղալ
ղրել սո բւի եցն։ե լ , այլմ
անաւանգ
եբրեք
մրցումի
չելլեք
անոնւց Հետ օտ՛աբ
լեղոլ
-
՛ն է.րո։է էսօ ս ել։։ ւ :
Ջեմ
ղիտեր թէ կա՞յ
ռւրիչ
ղորհնաէլան
ելք
մր։
Գսէէինեսլսաէլ
էէլ։
աԼռբ
որ պիաի
։լ։ոնէր
ա՛ւելի
արգէ^ւնալէա
ղաբմււէն
մր, աւ֊ելի
ւլ.։։ բհնաէլան
մ է։–
քող
մ ր լ
–է
–.նռւն սերունղի
փրկութեան
,
որպէսզի
ասլա։լայի
խաւլերուն
ղէւք , ամլ։աէլու։ւ
մնայ
Հ
ւ։։յ
էլւ
։էկէւ
։ն։ ոլա ւո ո ւսէն։։լ՛։։ Ն բ ա րէոաս՚ա՚Հմ անէ։
ափերու
՚էրայ : Այղ ՚պատոլանգտնր՝
որ ս/նխորտաէլելի
մբ–
նաց մեր րնաչխարՀին
մէք, չատ աւելի
աՀեղ,
ճակատաղ բականէ փո թ որիէլնէեբո
լ
կամ
փո րձու -
թ իւննե րո
լ
առ 9եւ :
ԳԵՂԱՄ ՏքչՐ ԱՆԳՐկԱԱԵԱՆ
ՀԱՐԻՒՐԱՄԵԱՑ
ՀԱՅՈԻՀԻ
ՄԸ
Լիոնի Լշ
ԲքՕ§ք6Տ
թերթր
ղնելովնկարբ
Հայերու
եբէ։ցաղոյն
մամիէլէն. Տիկ–
Ց ո վսէվէե անէ։ ,
քանի
մր տոզն։։ւէ։րահ՜ է անոր։ Տիկ՝ Ցովսէփեա՚ն՛
մայխն
է րնկեր
Ե՚լիա Ցովոէփեանի
որ \^4&է՚ն
զոՀ զնաց
արկահի
մբ։
իյարբերգի
Եզ1՚լի
ղ իւղէն՝
Տիկ՛
Ցովսէփեան
101
տարեէլա-նւ՛ է թերեւս։
կ՚բսենք՝
թերեւս,
վամն
էլի հննգեան
վկա յական
չուն էէ եւ իր
է։նքնութեան
թռււլթն
ալ ե րեւակա յական տարիք մբ կուտայ
ի–
բեն : իր տարիքր
էլ՛րսէ Հէւմնուելով
յի չատա կե լի
ի^ուակա՚ւներոլ
վրայ։
Երբ
Ր՚ուրքեր^
էլր
քարղէէն
Հա յերր
, Ա ուրիա
, Լի բանանէ ապաստանւեցալ եւ
վերքն
ալ
1928
/՚5/
անցաւ Ֆրանսա
, ն՛աէս Աարսի -
լէ՛ա, ապա քիոման : իր եօթր
զաւակներէն
մնա -
ցահ էր միայն
Եզիան։։
Ներկայիս
կ՚ապրի
իբ Հար^
սիւն եւ չորս թոռներուն
Հեա,
որոնց մէէլր
Ո՛ոմանի
Հ • Մ • Ը • Մ՛ի
ֆոլթէղոլի
լաւաղո
յն
էսաղացողնե–
րէն
է։
Տիկ՛ Ցովսէփեան՛
ամէն
օր սլտո յտներ
կբ կա–
(ք|էյրութի
Աղգակը
(շաբւաթօրեակ) , հե տ եւ -
ե՚օւլ
խ ւ ւ րհր դ ա ծ ո ւ թի ւ 1 յ 1 ն ե րը
կ ՚ ը ն է այս խորաղրո վ
իքմբաղրականի մը մէջ (7Սեպտ–).—
Աեր
թերթերու
մամուլէ։
բամնէ՛ն մէք
կբ
տպ–
ուին կար։լ
մր
Հատուահներ
Ո՚ամկավալ։
կուսակ
ցութեան
այն աեւլեկատուոլթենէն
, զ՛՛բ Ամերի -
Կ
՚^յի
չէ՚^անի
ան՛քլ ց
վարչութիւնր
անղլիերէն
լէւ
էլո ւով
պատ
րաս
աահ
, պէտք եղահ տեւլե րր
տր^
ուահ
եւ
Հրատա րա կահ է անգլիե
րէն
լեղ։։
լով
ի -
բենց թերթրն
մէք։
Հիմա «՚կայքար»ն է
ոբ
Հայե
րէնի
։էե ր ահ՜՛ա հ է զրուահքր
, ռրռւն
բո լ" ր տողերր
սաՀմ ան
՛ւլ
ահ
են Օէէւար պե
տութ
ի
՛ննե
բու
ղազտնի
՛լիւանին
Հաւէար ;
Ի
՞նչ
բ
՚սԼէէ կր
հ՝առայէ
այս տեղեկագիրր
, որ
Հիմնէ։
լահ
է
ս
։։ւտերոլ
, ՛անճչգո
լթ էււնն եր
ու եւ
՚ւտոբէն
էլէւաալորոլթիններու
վբայ։
Ց՚՚ւսաՀատ
քայլէն
երրէւք ետ չեն մնացահ
մեր
Հակաււակ"
րզ ներր
Գա չնա էլց ո
լթ
է։
ւն
ր սե լցնե լու
եւ
կասկահելր
՜ւերկա յացնե լու
գորհէէն
մէք : Նե րկա
յ
քսէզաքական
ւղարագանեբր
քք
՚ամ
կա
՚էախ
^ւե
բու աչ -
քէն
խոլսափահ
չեն։
Հ՛ա կա
րո
լչեւէ։կ աչխարՀ
մբ
կայ
, . . . Եւ Հաէլաբո լչեւիկ
Գա չնա
կց
ո
լթ
իւձն։ բ
ւլալլթաՀայ
կեանքի
մէք զօբաւոր
է :
Ալ
՚ւլ.
, ատենն
է
որ ։է
աւէէլավտ՛.
րնե
ր
ր
ամէն
մ
իք
։։ց։։՚է,
թոյլատրե
՜լի–
ել անթո յլատրե
լի ,
Գաչ1 ա
կց
ո
լ թ
ի
լ՛՛։,
ր
կա
ս կահ ե
լի
նեբկա յացնեն
: վասակեան
ո
ււլե ։լէն
ղուբս
եկահ
:
այգ տեւլե կա զիրր այս
վէ
՚ւքբուլէ՛
ճէււլէն
արէլիւնքն
է։ Անացահ
սուտերն
ու ղբսլարտութիւն՚ներբ
քլիշէ
ղարձահ
՛լամ էլավա րական
«զա
բ՛լա բ ան քնւ
ե
ր »
են ^
ռ րոնցմ ո։է այնքան
Հա ր ուս
՛ո
է Հ ա էլա ււա կո ր գ մա -
մ ուլր ։
Տասնե
ակ
տար էնե ր
ոլ
լնթացքէէԼ
փաստե
բով
ապացոլցու
։սհ
է
որ
մեր ամէն
զոյնի
Հակառա
էլռբւլնեբր
մ
ատնոլթեան
ա րատնե րով վարակս
ւահ
ե՜լ ։ Վասաէլի
օբինաէլով
անոնք ճամբայ
էլտր
՚սհ
ե
՛ն՛
Հայկական
կեանքէ։
մէք եւ երրեք
չեն
սաբսափահ
։էլէէւտմ
ութէւան
ա յն։
ան
քնքե
լի
վճիռէն
ռր
աՀա
\
5
գարե բէ ի վեբ
կր
էմնայ
վաս
՛ակէ։
աքնոլան
արձա -
նագրո ւահ՜ ։
Նո րօրինւակ
զոբհ
մր չէ Աք երիկա
յի ռամկա -
վ արնե բու տեղեկագիր
ր Գ աքակցո
ւթեան
գէմ
I
Նոբ ութ իւնր այգ տ եղե կա՛գբ ի
Հրատարակութիւնէ
է պաչաօնական
սաո րագբո ւթեամ
ր ։
Գաղտն ի տեղեկագիրներու
չարք մբ կար
Պէյ–^
բութի
ֆրա՛Լսական
ապաՀովութե՛ան
գրասենեա -
էլին տրուահ
, ուր Գա չնակ ցութիւն
ր
եւ Գաչնա՛կ -
ցական
էլե կւս վ էէէրն ե րբ
էլ՝ամ րասաան ո ւէ ին
աղղայ–
նւական վտանէլաւռ ր ՛լո րհո ւնէո ւթե ամ բ ։ Երբ Անգ՜
լիաց
էւ
՛՛ւ երբ եէլէսն Պէ յրուքմ
, ա յւլ տե
ղե կա գի րեե բ
ր
անգլիերէն
լեղուով
՚ւսնոնց տրուեցաւ
նոբ խմ
րա–
՚լրոէթեամ
բ ել Գա՛ ^ւակց ո
լթ
իւն ր ներկա յա՛ցուե -
ցաւ նացէ։ եւ ղեէլավաբներր
էւրենց աեունով,
նացի
ւլո րհ
է՛
չներ ։
Այսօր
եթէ
Հն.ար րլլար Ցունաստանի
, Եգիպ՜
տոսի
, Պէ յբո՚՚թի
եւ Գամ ասկոսի
կառավա՛րու -
թ
էււննե բուն կամ անոնց ապա
Հովո ւթե սւ՛ն գրասեն–
եակնեբուն
տ ր ո
լ
՛ահ տե
ղե կագի րն ե րր Հրատարա -
էլոլիժեան
տալ
, պէւտի տեսնէ ինք յստակօրէն
որ
՚՜ԼռյԼ.
տե՚լեկաւլբի
ա՚լրիւբներէն
էլր րէսէին այն սե.
մաէոնութիւննեբր,
որմէ
զուրկ
չէր մնար
նաեւ
թրքական
լբտ եսա կ՛ոն ճիւղբ ։
Հ՛ Ց • Գաչնա կզոլթիւնէր
մ ատնո
լթ
ի ւննե
րէն
չէ վախցսէհ
իր հւն։ղեան
օրէն : Զէ
էէս
՚էսցահ
, ո -
բաէՀետեւ
րռնակա
լո ւթ իւննե րո ւն գէմ գռ րհահ է
մաՀր արՀամարՀելով,
իոկ բարեկամ
պետ
՛ոլ
թէւլԼ
ւերու
եւ աւլւլե բու
մէք նեբկա յացահ է պայ–
հառ
գէմ քով
, ա յնսլէս
էն չպէս
որ է ։ Եւ
միչտ
յա բ։լո ւահ՜ կազմ ա էլե րպո ւթիւն
մ՛բ ն էլա տո լահ՜ է
1
Եթէ
միքազգային
մամուլի
մէք Գա
նակցութեան
մ ասին
ա րձանագրո
ւահ
՛Սէ՛"յութ ի՛ննեբր
ի մի
Հաւաքուէն
, քաքութեան
, ա՚^ռւոլթեան
Հատոր
ւքր կ՝
Րէէա
ք , որ
է։
չ մ իա յն Գա չնակցո թեան
պատիւ՛
կր բերէ
, այլեւ
Հ՛այ մ։։ղովոլր։լին
փառքբ
էլա
ւելցնէ » :
Fonds A.R.A.M
