ւսՈՆԱՐՀ
ՀԵՐՈՍՆԵՐ^
1ք
շո
յ
ն շանսււոբ
մէկ էէերգասւոաՆԷ
ղա լա 1
Լ
Ա ե–
բէն
էբ \ Աք՚հղո ւղա կսէն Հայղուկ
Ա՛ճոյի
կբտսեբ
եղբայրբ :
Հազիւ քսան աաբեկան
էբ եբբ Հանգիսչեցա
՚Լք -,
ԵբկայնաՀասակ
, բաբեձեւ
, կբակոտ
ել
Հբա–
՚զ"
՚֊րի
չ
՚" էքե
բաէ
,
ղեղեցիկ
եբիտասաբղ
մ
բ
շալ
նշանառու,
քաշամաբաիկ,
քնկեբասէբ եւ
օժ -
աուահ– "ւրիՀ
բա բեմ ասնո ւթ իւննե բով%
Տաբբակս/ն
ուսում
ուի
ա յղ ե րիտասա
բղբ
զի -
տէբ
տբամաբանեէՀ
Ո՚նւէբ Հեռաաեսութիւն՝
, լն —
տիբ
բնալո
բութիւհ
եւ սչե բճա
խօս ո ւթի
ւն :
Զբսալ թէ ինչ սլաաճառով
Հեռացահ
է
իբ
հննղավայբէն
; Այն
Օբերւււն
աւեչոբղ
եւ անսլաա -
շաճ էին այղսլիսի
Հաքցում՚եեբբ :
Առածին
առթիւ
աղէտ
գեղջուկի
տպաւո
բու–
թիւն
ձղեց
, սակայն
քա և ի մբ օբեբ բաւական
ե՛
զան
զինք ճանճալու
եւ ամ իս
մ բ վեբ^ քւ1անապա–
բիի
մօտե բ բ պատաՀահ
զինեա
լ ընգՀ աբում
մ
բ
Հիմ
՚հ
ովին վւո խեց
մեբ կրահ
տպա
լորո ւթիւնր
։
Պօղոս շատ լաւ կ՝եբղէր
՛քիւրտերու
մարտա
կան
երգեբր։
Օր մր, Իյօչապէն
ճամբայ
ինկանք
գէպի
պարսկական
սաՀմանր ;
Խումբին
մէշ կային կովկ
11/11 անսնեւոլ
մ տա–
գրութիւն
ունեցողներ–
պարսկաՀայ
վաճառական՛
մր
, երկու
նախկին
Արմենականներ՝
Արմ •
էյկաբ–
եան
ել
Տիգբան
Պուլոլզեան :
Վերշին
եբկուքր
տասնոց ատրճանա
կներ
կը
տանէին
Ատ րպա տական հախե լու :
իյ
ում
րր ձիաւո ր է ր
ել
ձի մլն ալ
բեռցոլահ՜
էր տասնոց
ասւրճանա1լներով
ե լ
փամ փուչտնեբով–.
Խումբր
ղինուահ էբ անոնց տաս՛ն՛ոցներով
եւ
իլրաքսՈւ չիւր ը ունէ բ
200
փամ փուչտ :
Ընտ րուահ
էր լեռնա
յին Խ անա պարի
կանի է
քիա
շ
ճամբան/ ։ Խ՚՚ւմբբ
Արալոլլի
ստորոտէն
պիտի
անցն՛էր սաՀմ՛անր
, ա ռանւց Խտնասորի
թբքական
ոստիկա՛նական
կա յանը
Հս/նղիպել
ու է
Խտւարր նպաստաւոր էբ ղաղտաղոզի
անցնե—
լու
Համ աբ
, սակա
քն Խանասոբի
Հոփո լական
գամ -
րըոներր
մ ատնեց ին
մ եբ անցքր
։ Ջի՚աւոր ոստի -
կա՛ններ եւ ՛Բիւրտերր կաբճ սլտո յտ
մ ր կատարե -
լոփ կտրեցին
մ եր անցքր եւ կռիւն
սկսալ
:
Տասնոցները
կրցան
կոտրել
յանղգն
ութիւնր
ել թշն՛ամին կառչահ
մնաց իր գիրքերուն :
Լուսաբացին
՝ կռիւր
աւելի սաստկացաւ
:
րոնք
Հ
՛ա
բ
կսքգր
ո
ւահ
էին ճեղքել պաչարմ ան
չը^
իման :
Պօղոս անՀանղիստ
էբ ։ ՚Բանիցս
միայնակ
սւ–
ո "՛շ
ս
լացաւ
ել
գիբքե
բէն
քչեց
քանի
մ
բ
՛Բիւր -
տեր
ել
ոստիկաններ
, մինչեւ
որ ապա՛Հոփեց
ն՛աեւ
Ա– Եկաբեանի
Հաւս
/Սութիւնբ
յարձակման
Հա -
մար -,
Բո լո բն ալ փո րձառո
լ ռաղմիկներ
է ին ,
ե -
փւահ՝ ղանւաղտն կռիւներու
եւ փ ոխ
ա
ղր
ա
կսն՝
ղո
՛բ–
հե,
մէշ–.
հսկ
Պօղոսր
անմբցելի
էր ։
Ան կ՝երգէր
քրտեբէն « Լօ լօ »ներ
ու
գիբքէ
գԼ՚Րք կքլ սլանար , ինքնաբերաբար
Հ
րամ ա՜նատար
ղարձահ
Ըլլալով
եւ Հեղինակութիւն
ղառնալով
ւ–
Աոեւր
ղեռ Արալոլլի
կատարը չՀասահ՝
, պա
չարմ ա.։.՛ օղակր
ճեզքուտհ
էր , ՚Բիւբտ
մ ր սպան–
նուահ
,
"՚՜ր/՚ձ
1^ ալ վիրաւոբ կր
մռնչէր։
թշնամին
Հեռացահ
էր եւ մերթ րնգ մեբթ
կր
կրակէ ր աննպատակ
; Պողոս ուրախ
էբ եւ
կ^եբղէր
խանւզավ առ ;
՛նո յնէ օրր , կէ" Ղ Լ՛չե I՛Լ՛ն Հասանք
՛Լա լա սար
եւ
Ա ամ էէ ոնի
կա րղաղրո ւթեամ բ
զի շեր եցին՛ք Հ , 0 .
՚հաչէէակցոլթեան
զօրանոցին
մէշ , ուր քսււ/նի չափ
ֆետս։ յինւե ր կ՝ ապր
էին
, ղանազան պարտականու -
թիէ ննե ր կաաա բե լուէ , Լ՛ոկ
ուր
ի չն՛եբ ալ կոււլա
յԼն
Ու
կ՝ ան։ ցն է ին կոփկաս կամ Երկիր ՚՛
՛Բանի
մ բ օբ վե րշ
, երկուքս
տեղափոխո
ւե -
ցանք
Վզչշայ
ու գաբձանք
անբաման
րնկերներ ,
րնակե լոփ
միեւնոյն
սենեակին
մէշ :
Պօզոս
այլեւս
ուբիչ մարգ էր։
Ժ՚ոզովբգակսն՝
բանախօս
էր , կազմ ակե րպի է , ղատաւոր եւ ամ
էն
բան
, իր չրշանի
Հա յե րուն Համ ար ։
Ան ոիրելի գաբձաւ
նաեւ
գիւղին
Պարսիկնե
-
բուն,
որո՛նք յաճախ պէտք ունեցան
իր բաբոյա
—
կա՛ն օմա%գա կութեան •
իսկ երր Ա օմ տ յի
՛Բիւ րտե րունւ մէկ տեզբ
(թս;մ
րէ Տան կօ) իր երկոլ
Հարիլր
ձիաւորներ
ը
Ա ալմ աստի ղտ շան
իշեցո ւցե բ էբ կողոպտելու
Հա
մաբ
զա շտ ին գԼ՚^զեբր
, Պօղոս անՀ
ալա էէար
կռուի
մր մէշ երեւան
բերաւ
Հերոսի
մր յատկութիւն -
ներր
։ Փրկեզ
խլուահ
նախիրր
, աւտղակախում -
բէն
սպաննեց երեք ձիաւորներ
եւ գիւ՚լր
աէլատեց
ստո
յւլ կոտո րահէ ել կալւ։ պուտէ ։
ճիչգ է թէ կային Հարիւր
յիսունէ
աւելի
զին
եալ Պարսիկնե ր եւ Հա յեր
, բա յց
Պօզոսն էր
անձնուէր ղեկավարր
։
իր
Հմայքր
տարահւ\ւեցալ
շրշւէէկայ
ղիւղերուն
մէ 9 ել քրտական
յւււճա էսաղէ պ
յարձակումն
ե
րր
միշտ ալձախողեցան
Պօղոսի
^որՀիւ
, երբ կը
մասնակցէր
կռիւներուն
%
ԿուխողապատոՆմ
Անցահ Աարաի
4ին Հ Պբաւգա
^յում Հրատա–
րակոլեց
՚Բաղբիլրո
յի անղամ եւ
քարտուղար
ւՍբոլշչովի
յօղուահր՝
«կոլխււգ|յ1յրի իյււշււրացմսճ1ւ
հՆ կ սլիւպ աւ֊սւաււերի կաւաւցմա1յ ւ1սւսին »:
Զմ
ո–
ււսնանք
յիչեցնել
, որ
Խրուչչովը
կոլէսոզային
ւլո րհե րի ^փա
յլուն» տեսաբան է ել
^կո լխ ո զա -
կան
ղիտոլթիւնների
իսկական
անգամ » :
Նոյն օրն Ի"^
է
ռատիօ Աոսկուան,
Խբուչչռվի
յօգուահ
ր ամրուլ^ոլթեամ
բ
Հաղորւլեց
ի լուր
աշխարՀի ;
Ա իշազգա
յին
մ ամ ուլր
մամ անակին
արձսնա–
գրեց
ա յգ
շոնւլա լփց յա լտնո ւթիւնը
,
գո յնղղո
յն
մեկնոլթիլններով :
Լուբի
Հրապա րակում
ից յետո
յ , երբ
մ արգիկ
տքնում
էին
մ ի րան գուբս
բե բե լ ա յղ
առեէլհոլա–
հա յին անակնկա
լից , յանկարհ
ՀՊ րաւղա»ն
, ո բ -
պէս
^մոռացութեան
Հետեւանք»
, Հաղորգեց թէ
« Խրէււշչովի յօդռսսւծ»ը պաշտօււքսւկան հա.1ւգա -
ւ11օյ|ւ1ք չոՆնի ե ւ երաւոպրակւ֊ոււք է մտ քերի վախա -
ւն,ակւււթ֊եսւ11 կ արգ ով :
Այս « ճշգում»ը,
բոլոբոէէփն խառնաշփոթ
վփ–
ճակ
ստեղհեց
։ Աակայն
Ի՚^^Հ, էբ
Հետաւզնգոլմ
՛Բազաք. Բիւրօն այս եբկղիմ
ի խաղոփ ;
Փո րձենք
րէսնալ գաղտնիքի վարագո
յրր
Տ
Երկրի
սաՀմաններից
թչնայԽն
գուբս
շպբտե–
լուց յետոյ
, կ րեմլը ձեռնարկեց
Բերքին
թշնամի
-
նե րի Հետ Հաշուե յարղա՛րի
նստելու
ղմուարին
գորհին :
կոմունիստ
ղեկավարները
պատեբազմից
ղուրս
եկսրն բազմ ակողմ ան ի փո րձառո ւթեամբ
։ Պատե -
բազմի
թոՀ ու րոՀի մէշ զանգուահների
Հոգեկսն
փ իճակի
փո խակե րպում ր ՚,յա յտնապէս
մ աէոնեց նր
րանց Հակասոփետ
տ բամ ագրո ւթիւննե բր–. Բոլշե–
լիկ
՛ոէ րե րի
Հ անղէ սլ
ունեցահ
ատե լութ իւնր ,
որ աարիներ կուտակուելով
սեւ մաղձ էբ
դարձել
լռութեան
ղատապա րտուահ
մ իլիոննե
րի
Հոգինե–
բի մէշ, յանկարհ
պոռթկաց
, եւ այն էլ
յախուռն
թաւիով։
Համայնավար
տէրերր
չկա
յին
արղէն,
րայց
աւա՚՚զ,
ոչ յաւէտ
Հ
Գերմ ան բանակի
բաբ բարոս
բոնութ
իւննե
րն
իոկ , գգշմ ան եւ ոչ
մ ի նչո յլ չն ե րչն-չե ցին ռուս
եւ
ուկբա
յին գիւգացուն
% ԸնգՀակառակն
, նրանց
Հետ
ւլորհակցեցին
նրանք
, ա չխաաեց
ին
։ Եւ ն՛ո
յնիսկ
թո ւլնելոփ իրե՛նց տունուտեդը
, նաՀանշեց
ին
,
փա՛
խան դէպի
աբեւմ ուտք
, փրկուելու
Համ ար րո լչե–
լիւկ
տիտ՚ան^ւերի
տեւական
բռն ո
ւթ
ի ւննե բի ց
ու
ստրկական
փիճակից ։
Պատե րաէլմ ի օրե րին , կո լխողկ. իկ
ղիւզա՚ց ինե
բը չօգնեցին
կարմ իր բանակին
, լնգՀակառա՚կն ,
օգտաղորհելոփ
յարմար
առիթնեբր
,
ըմբոսաա–^
ցան՛ , ապստամրութես/ե
դրօշ պարզեց
ին , կազմե
ցին ասպատակութեան
խմ բեր : Աւ ա յս երեւո
յթր
III
յնքան տաբահո
լեց , որ
նո յնիսկ
Ջեկայի
Հորս -
կան » վոՀմ
ա1թւերր
չկա
բո էլա ցան նրանց
առաշն
առն
ել
յ
ճակատագրական
օրեր էին
;
Բա
յց , Համ այ -
նափարներր
իրենց գոբհր չատ լաւ գիտեն : իրենց
գագտնի
ոլ յայտնի
ղորհա կալներ
ի
մ իշո ցով
Հ աչ
ուի առան 1րմբոստ գիւղերն
ու դիւղացիներր։
Պ՚ս^
տիմներ
տնօրին՛ել
չէին կարող
, սպասում
էին
« լաւագոյն
օրերին
»•։
Ա յդ րարեբաստիկ
օրեբր
նբանց
Համ ար , պա^
էոե րաղմ ից քետո յ պիտի
դա
յին :
Պատերաղմի
ընթացքր
փոխուեց
յանկարհ
%
Լիուսաստա՚ւն
սկսալ
ազատագրուել
ղրաւմ ան
զօր–
րեբից :
Գեռ
որոտում
է/ն ռումբերր,
ղեռ
վառօղի
Հոտ
էր բուրում տավւաստաննե րից ,
ամեն՛ա
ղօր
Զեկան
զորհիէ անցաւ
։ Այււ անգամ
անՀա՛տական
էւլատիմներ բ չատ մ անր
դո րհե ր է ին , եւ Զեկան
նրանցոէի
ղբաղե
լու
ոչ մամս^նակ ունէր , ոչ էլ ի–
բեն– վայել էր գտնում
: Շատ տեղե բո
ււէ կո
լխոզի
« րնկե բական զատաբսն
»ներն էին գատոլմ
թչ -
նամ ու Հետ գո րհակցա՚հ
անՀատներին :
Զեկան
զբա
ղահ էր մեհ խնզիրներով։
Գիլ ֊
ղեր,
ամբողշ
շրշա,ններ , ինքնավաբ
մարզեր ու
ք ^
.էթ ^ ^ ա յք ^ ^ է ^ ա յ ք ^ ^ ^ ^ ^ ^
^ ^ ^ ^
^ ^
^.
իր մասին քրտական
եբղ մր
յօրինուեցաւ :
Պարսիկ
աշոլզփ
մր կոզմէ աէ ուրիչ երդ մը որ
տարինեբ
շարունակ
կ^երդուէր
ա շո ւղնե բ ո ւ եւ մո
ղովուրղի
կէ,ղմէ :
Պօղոս դարձաւ
զիւղին
ուէաւցիչբ եւ մա -
ն՚ոլկներր
սիրուի կապուեցան
իրեն ց ուսուցչին
եւ
գպրոցին
: Ան ւլնաՀաաուեցալ
խստապաՀանշ ու
գմուա րաՀաճ
Ա ամ սոն
Խանէն ՜,
Մչոյ գաչտին
մէշ մասնակի
սպանո
լթ
իմննեբ
սկսահ
էին
I
ՄտաՀոդ
էր Պօղոսր,
Վբնայ
մի բան պատա
Հիլ », կը կրկնէր յաճաիս եւ վճռեց Աուչ վեբա -
դառնալ։ Աւ իրօք այգ « մի բան»ր
պատաՀեցաւ։
Պատերազմն
սկսահ
էր, այլեւս
չէբ գրեր ։
Տարիներ
վերշ
միայն՝
իր զինակից - Հայբե–
Ղակիցներէն
մէկր գումեց
իր Հերոսական
մաՀր ;
Պօգոս ինկահ
էր իր մեհ եգբայբ
Մ^ոյի
Հետ,
անՀաւասար
, օրՀասական
կռուի
մր մէշ, պար -
տականութեան
ճամբուն
վրայ, ճԱուբր
գորհին
Համ առ ՝» , Լնիզէս յՐրսէո
էնք ։
Ա– ՄԱՐԱԼ
Հանրապետութիւններ
պէտք
էր պատմուէին
։ Ում՛
Համար գաղտնիք է՝ Վոլկա
յի
Գե րմ անաց իներ ի ^
Խրիմի թաթարնեբի,
Կալմ իկներ ի,
Զիչէննեբի ,
Ինդուչների եւ ուրիչ լեռնական
մողովրզնեբի
ե–
դերական
վաիսճանր։ Կար մամանակ,
որ
ղբանք
բոլորն
էլ Առէետ. Միութեան
Սաալէ^ս՚եաԹ ե ղ բ ա յ
ր ո ւթե ա ն
Հարաղատ
անդամՂեր
էին։
իսկ
Հիմա"..
ք)չ Աաալինեան
«
ամ ենամ
ա րղկա
յին » սաՀմանա–
դրութեան
մէշ է նբանց
անունր
յիչուահ
, ոչ էլ
սովետական՛
քարով)ւերի
վյ՚այ :
Գրանով
ամէն
ինչ չվերշացաւ։
ք՛անի
–քանի
զփւ՚լեր
ու դիւգախմբեր
, շրշաննեբ
ու սաՀմանա–
յին գօտիներ
տեղաՀանուեցան
մինշեւ
վերշին
չունչր
ու քշուեցան
. ով ւլիաէ
ուր։
Այդպիսով
փո չիա ցան,
Հ ողմ ացր
իլ եղան
զիլ.
ւլեր ու չբշաննեբ,
մարզեր
ու
Հ անրա սլետութ
իւն
ներ
, ցեղեր
ու մողովուրգնեբ
, աչխարՀից
ան ֊
լուր, առանց
շռնդալից
ր՚ւբեբի
եւ րոգոքի
ցոյ -
ցեբի։
Բայց անկարելի
էր ոչնչացնել
դրաւեալ
շբ.
շանների
ամբողշ
բնակչութիւնր։
Հարկ էբ <ձվե -
բակառուցանել » :
Այղսլիսի
ճվե րակառո լցում
-
ներ
»
շատ է տեսել սովետական
մոէլովուրղր ;
Գիւդացիական՛
Հարցր
Լհ" ւսա
ս տանո ւմ
,
միչտ
էլ եղել է անլուհելի
մի Գորղեան
Հանղոյց
։
Ոչ
ճորտատիրոլ
թիւնը
վեբացնոզ
ցարական
րա րենո րոգո լմ՛նե րը, , ոչ յեղափոխութեան
օրեբի՝՝
բոլշեւիկեան
կեղհ խոստումնեբն
ոէ.
սնապաբհ
ՀրամաԻ
ազրերր
եւ ոչ էլ նրանց տեւական ՚$.փերա–
կառո լ ցումնե բր»
, չկարողացան
լուհել
այդ աՀա
ւոր
թնճուկ ր :
Պէտք է արգար
լինել ասելու,
որ
մարղկային
էէլաամութԼան
ր1
թ՛ացքին
, եւ ոչ մի
Լւշիանոլթիւն
կամ
բռնապետ
, այնքան
ղամանօրէն
չի
կեղեքել
էւէ.
շաՀագո
րհե
լ գիւզաց
ինե
րին
, ինչսչէս
բո
լչե
լիկ
ներր։ Բաւական է յիչատակել,
որ զիւզացին իր
արտագրահ
մ
թերքնեբի
եւ
ասչրաԼքնեբի
կէսից
աւ ե լին
պա
րտալո ր է <; ւէաճառե
լ »
էզետո
լթեան
է
Ա^
օթ
է նո յն՛իսկ ՛ա յգ
կո ղո սլո ւտ
ր
վաճառականու
թիւն
կոչել
, որուէՀ ետեւ
էէլետոլ
թիւնր
այդ
նո
յն
ապրանք ներն
ու մթերքնեբբ
վա–6աււոլլք է շուկա*.
յուլք 10 20 անգաւ1՛
սուգ,
միեւնոյն
գիւղացուն
եւ.
նրա եղբայր
բանուորին
:
կոլխողա
յին ա յգ
Համ ատա՛րահ
երկրում տար
ուէ տարի
նուազում է գիւէլատնտեսական
մր -
թերք/ների
ւսրտագրութիւեբ
։ Զնա յահ
ցանքսեբի
տսքբսւհութես.
ն լնւլա րձակմ ան ,
բեբքր
գնա
լո ւԼ
լ^ւկնում է։ Բոլշեւիկնեբր չատ լալ դիտեն այգ
բանր
ել իրենց
յանցա՛նքր
հահկելու
Համար ,
տոկոսնեբոփ
են էսօսում
, առ Հասաբակ : Տանքսե -
րի տարահոլթիւնն
ասում
են թւեբոփ, դա
ղազտ֊
^/••ք–
էէ ՝ Ր՛՛Կ բերքի քանակը
, իբբ թէ
, գաղտնիք է
ել դրա Համար
էլ այնքան
փերացական
տոկոսնե
րով
են
յայտնում
, որ սատանան
իսկ բան չի Հաս–
կանա յ ;
Բոլշեւիկեան
յեղափո խութ իւն՛ից յետո
յ
եղահ
ամենամեհ
վերակառուցումր
1929
1930/
կոլ -
էսողային կարգուսարքի
Հասաատումն
էր։Այղ վե՜
րակտռուցումը չատ սուգ արմեց։
Միայն
Լ\ւկրայ֊
նայի Հաց՚աշատ տափա՚ս տաննե րում
, աւելի
քան
5
միլիոն
ղիլյլացի՛ներ
սովամաՀ
եղան, առանց Հաշ
ուելու
աքսորն՛ ու կոտոբահը
ել նիւթական
•էփթ–
խարի
կորուստներր։
Առաշփն վերակառոլցռւմից
տարիներ
անցան,
սակայն
եբկբի
տնտեսութիւնը՝
ղէպի
լաւը ղնա -
լու
ել ոչ մի նախանշան
ցո յց չտուեց
Հ
^Բ"՚յ
^ասալ
երկրորգ
ա
չխարՀամա
րտր եւ
աակն՚ոլւէրայ
արեց
նոր վեբակառուցման
ամէն
Հաչէււ ու հր՛ա էլի ր :
Պաաերաւլմր վերշտցալ,
երկիրր
էսաղադեցաււ
Ուրեմն, պէտք
էր մի նոբ վե րակառո
լցում : Եւ
աՀա,
մենք ականատես
չէ , բայց ականշալոլր
ենք
լինում
այզսլէւսի
վե բակառուցմ
ան
-.
Թէ
ե՛՛ բբ է սկսոլ
ե
լ ա յս
վե
բակա
՚էւո
լցո ւմ ը , ոչ
"Ք
չ՚ւԼ՚ո՚է՝–
ԽորՀրղային
սնցոլղարձի
մասնա -
դէտհերն
իոկ,
այդ
մասին
լուռ
էին, մինչեւ
Խը–
րու
շչոէէի
Հսնղէս
գալը ։
Աեր
ձեո
քի
տակ
եէլա
հ
մ ի՛ակ աղբիւրր
, Հայ •
կոմկուսի
քարտոււլաբ
Գբ . Աբոլթինոէէփ
ղեկո լ -
ցումն է, կարւլացոլտհ \^րգ
Համ
աւլո ւմ ա րո ւմ ,
1951^
Մարտի եբկրորդ
կէսին
Երեւանում
ւ
Ըստ
այդ
դեկոլցմսն,
կոլխու^եբի
էէեբակա -
ռոլցոլմր
մեբ
Հայրենիքում
սկսուել է
չատ
էէա -
էլոլց
։ Նա գբում է •
« Հաշուե ա ու ճամ՚անակաշբջւսւ(1ում
(1948
—•
1951.
*ե*) տ եղի է ր ունենոՆս կոլիւոզների յե տ ա ֊ ՛
գ|Ն՚ւյ կացւ1՚ակերաակաւ1յ — տքւտեսական աւքրտպրն–
դռււք: Այս ցործոււք ւքեծ նշսՀւնւկութիլյն է ստա
– ՚
նռււք կռլյսոյցքւերի խս^որա՚ցոլլքը» -
• • • « ԽոշոբացւքաւՅ հետեւա՚նքու| , կոլխււզների
թ ի ւ ր ՛ 1948
թւակաԱիքլ
եղա ծ 1043ից 1950 թւակա^
նի ւ1երջին դ արձաւ 666
»7
ՀԱով. Գբակ. ել Ար ֊
ուեսա.
195(),
Ապրիլ
,
էշ 3\) :
Ուրեմն
, Խրուշչռւէի
այդքան
չոն՛գալից
յօգ^
ուահր
ոչ այլ ինչ էբ, եթէ
ոչ՝ ինչպէս
ասում է
առահր,
« ՜նաշից յ ե տ ո յ մաւնանեխ »:
Խրուչչովբ
պաՀանշում
է
արմատական
վերա–
կաոուցմսն
են՛թարկել,
րաղմիցս
վերտկտռոլց
~
Ուահ
կոլխւ։ւլային
զ
իւղր
Հ
Փոքր
կո լխոէ^երբ
մ իացնել
, կաո ուցանել
նոբ
եւ բարեկարգ
կոլխողային
աւաններ։
Մէ՛
քանի
Fonds A.R.A.M
