ՅԱք>Ա՚ձ, ԼՈՂԱԼՈՎ
Նեւոէ/լսւծ
աչխարՀի
ծովերուձ
եւ. ովկիանոս -
ներուն
մէք, Ափիւռքր
կ՝ապրի ալետա՚ւք
օրեր :
Աւելի
զոլարթառիթ
չէ կեանքր
մեր երիտա–
սարգոլթեան
, որ թէււլէւո
չկրեց
Հ,այերոլ
ղրկան–
քրն ու չապրեցաւ
անոնց ր եղող
մ ղձաւա նքներր ,
գիաեց սակայն
անոնց աչքերուն
ի՛՛՛րր նսաաձ
թա–
խիհ՜՚ե ու լուռ. ո ղրե րղո
ւթ ի ւն ր %
Հիմա
, մէկ մասր ա՛յգ ե րիաասարգո
ւթեան ,
ղրեթէ
ամէն տեղ, մեր գաղութներուն
մէք, Հոգե–
ւին կ՚ապրի
Հա յկականութեա\լ–
ՀնՀնոլքներր
յ
Կ՝ասլրի
մեր գատին Հետ չաղկապուահ–
րոլոր տե
սակի խանգավառութ
իւններր եւ լքումներր
, րսա
մամանակի :
Այն րախաւոր
միքա՚վայրերռլն
մէք, ուր Հա–
մ ախում՛ր կեանք
մ ր ունին
մեր ղան՛գուա
հնե րր ,
այգ երիաասա րգութիւնր
իր Հ ոգին գալարող
վիչ–
աերն ու խանգավա՚ւո
ւթ իւննե րր կո ւտ այ մ ա յրենի
լեզուռվ. կր րարրառի
անով ու 1^արտա յա
յտուի
ղինք յռւղող
րոլոր Հարցերոլ
մասին գարձեալ այգ
լեղուով ;
ք^ացաոոլթիւն՛
կաղմել սկսահ
են մեր այն գա
ղութնե
րր , ուր րաղղատարար
նուաղ եռուն է Հա յ
կեանքր ու նոլաղ րարախուն
X
Ա յսպէս է ճա կա տ ա գի րր ղո յգ Ամ եր իկանե
րու
ել
մ ասամ ր 3)ր՛ոն սա յի մեր նռր
Լ րիտա սա րգո լ -
թեան
, ղատե լո վ թերթերէն :
Հիլսիսր ել Ֆրանսան
մասամբ գեռ բախտա
ւոր
են ,
տրուահ
Րէէ՚՚՚Լ"^
մտաւոբականնեբու
սլաւոկառելի
թիւ
մ ր թէ մ էկ ել թէ մ իւս
չրք՛" -
նին մէք :
Այլ է պարագան
Հաբաւային
Ամերիկայի
Հայ
երիտասաբգութեան
, ռր ձ՚իայն
քառորգ
Գ՛՛՛Ր
վեբք , արգէնւ կարիքր կր ղգայ
իբ
ներաչխարՀբ
պա՚բպելռւ
Համար
գիմելոլ
տաբրեր
լեղռւէւերու
է
Ու
ւս յս ի՛՛կ պ"– ՚ռճս՚ռով
, պիտի
ոլւլէ ինք
, որ
ամ էն՛էն՛ օմտո լ ահներր ա յս վ եր քին՛ չրքանի
մ եր ե–
րիտասս՚րգնեբէն
, խ"ր անւդրագարձ
մ՛ր կտաարէ–
ին ու գաոն՛ա յին քքեսբոսլեան
բարբառին
Հարուստ
՚լան՚ձերուն ՝
Ոոլոր երեւո յթներբ
՚լոյց կոլտան՛ ,
աւաղ,
ոբ
մեբ
ւլա՚լութր
արգի
՛՛լա քմ ան՛նե րռ
ւ1՚
՛քէք
պիտի
չկրնայ
նոր սերու՜Սգին Համար մտաւորական՛ տա -
ճարներ
Հիմնել
%
՚քքմանապէս պիտի չկրնա
յ Հաւաքական
ղոՀա՛
բե րո ւթ իւննե բով պաարասաել
մեր մչակոյթի
գր–
րական՛ կալուահին
Համար երիտասա՛բգ
նոր ու -
ժե
Ր -
ք*նւչ որ մ՛իքավա յրր իր ամբողքութեամ
բ պի -
՛ոի չկրէայ
րնել
, սակայն
, բնահին։
չնոբՀո՚ի
օմ -
աուահ՜ եւ իբենւղ մէք գէպի արուեստր
իւլր՚ոում
՛ք ր ղգացո ղ երիտասաբղներ
իրենք անձամ ր պէտք
է րնեն
Պի՛ոի
ուղէինք որ ատոր Համար
ունենա
յին
կամք եւ ա չխատանքի
սէր :
Ի՞նչ
կ՝լնէր
ալիքներուն
մէք ինկահ
մէկր ,
որ ապրիլ
կ՝ռւղէ,
ու գիտէ, բարեբախտաբար
քիչ
մր լողալ։
Պարղ է, կր պրկէ իբ բաղուկներլ՛ եւ
կր սկսի պայքարի
լ անոնց կաաաղոլթեան
գէմ :
Մեր կեանքն ալ, ամէն տեղ, ու Հոս մանա -
ւանգ , հուի
մ րն է , յռբձանուտ ու ալեկոհ :
Լողալ պէտք է անոր մէք ու խիղախօբէն :
քԱ լական է որ Հա րիւրնե բով եբիաա սա րղնե բ
ղիաեն սաՀուն կեբպով
խօսիլ
իբենց
մայրենի
լե -
ղուն՛ է կբնան առանց անճրկելու
կաբղալ
մամա —
նակակից
մեր լաւաղո
յե Հ ե ղինակնե բրո լ
Հասկն՚ալՀ
Շաաե ր կբ ճան չնս՚նւք , որ աւս՚բտահ
են
լրիւ
նախակրթարանի
մր վեց
կաբղերր
ու
օո տուաւ
Հանրա
լին
մ ատենագա րաննե բէն ;
Եթէ
կա՛ն իրենց մէք գրականոլթեամր
խան -
ղավառ
Հոգինե բ , պիտի կրնա յին առանձին
լողա
լով տեղ մր Հասնւիլ :
Մեր
խօսքր
օմաոլահներու
մասին է անչուչտ
,
որոնք կր ս իրեն ղրականութիւնր
ել արուեստր ,
կր ղրաղին
մ եր
մ չակո յթ՚՚վ ու կր
ՀետաքրքրոլիՆ
Հս՚յ կեանքով ;
Կ՝րսենք
աւելին
յ
Անգամ եթէ անոնք
չեն իսկ յաւակնիր գբ"ց
մարգ գառնալ,
լամենայն
գէս/ս կր սիրեն չախաղ–
ուիլ աղգա յին
մ եբ կեա՛նքր
յռւղող
ղանաղան
խն -
ղիրնւերռւ Հեա, ու անւմասն
չմնալ մեր
ճակա -
տագիրր
ղբաղեցնող
Հարցերէն :
Մենք կր
Հս՚լատանւյ>
ինք՜Լաչխատ
ճիգի
զօ —
բոլթեան ;
կր Հաւատանք անՀատնե
բու
Հոգիին
իոորր ան–
թեղոլահ–
ումե բու : Աիայն թէ ՚քտաւոբական
հո -
վ երու
վ ր՛ւ՝ I Iողա լու փորձերր պէտք է արագօ -
րէն
լ սիստեմատիկ
կերպււվ յառաք տանիլ \
Պէաք է կտնւուխէն
ճչգել կտրելիք տաբահոլ
-
թեանց
զփհերր
, ու չսպս՚ռ ե լ օաար կ՛ս լո լահնե
րու
վրայ սեփական
ումերր,
երբ օր մր աբգէն
երքա -
նիկ ափերու
գեզեցկռւթեանց
թեւ նեաահ
կրն՛ան
ԸՌ՚"Լ ••
Ի՚^նչ
կր
սպասեն
մեր
ե
րիտասա
ր՛թ՛ե րր՛.
ինչո՞ւ
չեն՛ էիորձեր այս բոլորր։
Լողալ մա -
՛Լ աւանդ, մեբ
մ չակո յթի
կա լոլահներէն
ներս ու
մեր
մ եհ ա ս քս՚՚1ւ չին սրտախօսիկ
ղօրութեամ
ր :
ԱՐՄԵՆԻԱ
–
€ Դ Ա Ո ֊ Ա Ջ >
Եդ
վա(1ը
ՀաԱ
հէ
Հա՛յրենակից
ր՚սրեկամս
, Պ • Ղ^ազար Ներկսէ–
բարեան՝ բոէէանգակա
լից պաակե բ մ ր ւլհ՜ահ էր
վասպուրականի
Հայ ել թուրք
մշակոյթէն եւ ար–
Հե ստնե րէն՛ , «Յառաքգի
14
եւ
15
Ա ե պտեմ բե ր՝
թի
լերուն
մէք։ Եաչար
՚Րէմալի
յօ՚լուահն
երուն ա -
՚ւիթովբ
։
Ա չակութա
յին նւախա - եզեոնեան այգ պատ–
կերր լրացնւելու
Համ՛ար՝ կ՝արմէ
յիչել
՛՛ւրիչ
^այ– Ր
տուն փաստ
մբ։
Ոբ՚՚լէս՚լի
աւելի լաւ
րմբոնռւի,
թէ՝
ինչո՞ւ
վե րքե րս
թուրք
Հանրապետութեան
նախագաՀն
ու իբ չքախումբր
վան , (Տ իղ բանա -
կերա եւ կարին՛ ալ միամամանակ)
այցելելէ
վերք,
եկահ
են այն եզրակացութեան
ո ր անկարելի
է
Համալսարան՛
մր Հիմնել
վ՚սնայ
ՆաՀան՚լին
մէք,
որովՀեաեւ
ուսանողութիւն
չկայ
: « ԼԸ
ՇօաեՅէ
ՇՇՏ–
ՏՁ
։ քՅսէտ (10 շօաետէէՁոէտ» է
Օսմանեան ԱաՀմ անա/լ րութենէն
ՔԻԼ վեր^
էբ : Ուրիշ շաա ձեռնար1լևեբու Հետ վերակազ -
մ ուահ– է ր նաեւ ՆաՀանգա
յին վարչութիւն՛ր
: կա
ււավարութեան
եւ Հա յոց Առաքնորղւսրանի
կոզմէ
րնտրուահ
էին եբեքական
թէ/լբք եւ Հայ անղամ -
՛ներ :
Օրուան
կուսակալր,
Ալպանացի
իսմայիլ
Հագգբ
պէ յ ք լուսամիտ
թուրք
մր, նախաղաՀն
էր
մողովին
, որ կր զռւմարուէր
տմէն չարաթ
կու—
սակա լո ւթեան գա՛Հ լիճ ին
մ էք ; Երեք Հայ անգամ
ներէն մէկր ես էի :
Օրակար՚լի
ւիբայ է ր՝
նաՀանգին՛
Հայկ. եւ
թ բքական
էլոլբոցներ
ուն վիճակբ
րարձրա
ցնելու
իսնգիրր :
Մենք,
եբեք
Հայ ան՚լամնեբս
, կբ ՚զաՀան -
քէ ինք որ մ ինչեւ
սաՀմ ա<1, աղրա կան
կար
ւլե բուն
Հաստաաումբ
պհաակա,(ւ նսլսւստ^
զբկոլահ
Հայկ.
գպրոցներուն
կարեւո ր էլ ում արնե ր յատկացուին
;
կ ո ւսա կալին ու եր եք
թուրք
էմնե,
կ՚ւզմէ
որեւէ առարկ՚ււթիւն
չեղաւ
։ Ա՛իայն՛՝ ար -
դաբօրէն
Հարկ էբբստ իրենց՝
կազմել
մանրակր
կիտ
վիճակազրութիւն
մր : թէ՝ քանի՞ վարմա -
բան կա ր վանայ
նաՀանգին
մ էք՝
Հ ա յերուն յա -
տուկ
, քանի՛^ թուր
քեր
ուն ել ՛Րիւր տե բուն :
Որոչեալ
պա յ՛ք անամամ
էն ՛էեբք , ՆաՀանգա -
յին
՛էա բչո ւթե ան՛ չաբաթական
նիստին
,
եկաւ
ս պււ՛ է՛ II ւա
հ
լն՚լՀ անուր վիճակա գրո ւթի
ւնր
Ի՞նչ կր կարհէք որ եգահ
բԱայ
պա՛ռկե
բբ։
Մե՞նք աւելի պիտի ղարմանայինք՝ թէ մեբ
թուրք
անւլամակէւցներր։
Ամէնքիս
աչքերն ալ բաց մնա–
ՑԻ^ ••
իսկ
կուսակա՞լբ
,ռբ
ոչ
վանեցի
էր ոչ խալա–
բամիտ
, ի տես սեւլանին
վբայ
գրուահ
պաչտօնա
կան
՛էէւճակա ւլր II ւթե ան , ապչահ
մնաց
:
Եւ Հակա
ոակ
իր րովա՛.. գակ
լուսամ
տութեան
,
չկրցաւ
զսպել էւր կ՚՚կիծ՜ր
: Իբ թրքոլթիլնբ
խօսեցաւ իր
մէք;
վեբցուց
րսալ մեզ, երեք Հա յ անղամնե
րո լս •
Պ ա րոննե՛ ր , ւլոլք պաՀանքահ էք որ
թուրք
ւղետութիւնր
նպա՛ստ
յատկացնէ
Հա յկ . գպրոցնե
րուն ել ուրիչ
նոր գպրոցներ
բացուին՛ ;
Րա յց ,
նայեցէք,
ձեբ
ՀԱՐԻՒՐ
դպրււցիՐւ դ է մ ՝ մե նք ւււ -
ւնինք մի ա յն Ա՛էկ «մէ տ լւ է ս է » :
Գուք ձեր
աղղային
նե րքէ՛ն սաՀմ անաղ բութի
ւ՛Լ ուէր , ձեր
անՀատա՛կան
ձ՛էւքո ցն՛եբուէ ր , կրցահ էք
այսչա՚էէ
ւլպրոց բան՛" լ ,
մատակաբաբել
եւ սլաՀել, թուրք եւ քիւրտ
Հայ -
բենակէէցնեբր
, պետութեան
պա
չտպան՛ութիւնր
՛էա յե լե լով
մ էկտեւլ
, չեն կրցահ
մ իքնակա րէլ էէար–
մարան
ձ՛ր գ՜ել մէքաեղ
։ իսկ ոլն՚եցահնեբր
՚լր՚՚լ -
րոց
չեն։ , այլ մէյմ
է
կ
մէտրէււէ
Լնա խակր թարս՛ն
ի
նման բան մբ) ,
մանչ ե րո ւ համա՛ր մ ի ա յ ն ։
Աեբ
ի –
գակաՌ սեոը բոլորովին դրկոՆած է ո ւ ս ո ւ մ է :
Մենք Հայ անղամնեբս
, էւրա՚րու
նայեցանք ,
կուսա կա լին նայեցան՛ք
, մեր թուրք
րնկեբներուն
նայեանք
, մեր աչքերբ
խոնարՀեցան
կամայ
— ա–
կմայ :
կ՚ււս։։. կա լր
չարունաեե
Ա պասեցէ՛ք,
Հ
ալ
ձեղի չափ գպրոցներ
ունենանք
, անկէ
վերք
պետական՛ գանձ էւն գէ՛մ ենք : Եթէ
կառավարական
նսլաստ պէտք է յատկացնել
այգ ալ ոչ թէ Հայկ.
դսլրոցներուն
պէտք է, այլ թրքական
գպրոցներր
շա ացնե լու ու ղտն։ ռւահ–
մէարէսէյ»յէ///ւ
Ղ՚ՂՐ՚՚Ց
Ի
աստիճանի
մ էք ղնելու :
Այ՚՚պէ" էր ղպրոցական
սլաակերր
վանայ
Հայ
եւ թուրք
մողովրղին
մէք,
1908 ֊ – 1 4 ։
Հայ
հա -
բիւ(ր
կ՚սնռևալո ր \նա խակր թա բան։ ,
էք
իքնակարգ
եւ
րարձրաէլոյն)
ղպրոցի
գէմ՝
թուրքերն
ունէին
Հազիւ
մէ կ
Հհմէտբէսէ» :
Այս
պայմաններբ
ո՞ր Հրաչքով
փսխուեցան
,ե ^
րա–
քլնց.
յ
Հայրենակիցներ
,
մենք
\9\4էն
մէնչեւ
1951 ,
որսլ1ս ղի
մէ ա ր է ո էն
կ
մե^
յ Հայթայթել
թոՆրք համալսալւ1։ս,նի
մր անՀ
տ
ուս
ան 111։
ու
Թ՛
թիւնբ։
ւրք Հարնասլետոլթեան
յաբգամեհար նա -
խաղաՀբ,իրեն
րնկերացոզ
տասնեակ
մր
ուսուցիչ,
նւերնէ ու նւՈյնքան նախարար - Հետեւո րղներր ի .
րաւունք
ունին
ձեռնունայն
իրենց
վերագարձին
մէք
, ու վերքնական
որոչում
ին թէ «Առ ա յմմ
անկարելի է Համալսարան
բանալ ոչ Վանայ
մէք,
ոչ կարնոյ, ոչ իյարբերգի» է
Ոլ
Հայ ա
տաթզթեր
Հակէ գլո՛՛,
ԱնՀոգ եւ երքանիկ
օր մը, Հայկ.
Հողի վր^^
րեւի տակ, ասլաղայ
։.լա ՛ոմ ա ր,սն ր փաս^
^ով բեռնաւորուս՚հ
սե՚լանին
վր՚սյ
պիտի
ւխր
ու ղրէ Ի "՚ԻԻ՛–"^" աչի՛արՀի
ցիրոլ ,
ցան Հայ ղաղութ՛ներու
աէսուր
պ՛՛՛ամ ո
լթիլ՛^^
^
Եւ իրաւունք
սլիտի ունենայ
աբձանա։լբելոլ
«Արեւն
երբեք չմարեցաւ
Հայ ։լա,լութներոլ
վր .
՚ Այգ ։լա։լութնեբէն
մէկն է Ասլատան
, ռբ կ^
զանուի
Հիւբրնկալ
իրա՛նի 1Աուղիս.ոան
նաՀանգի
Հարալակռ՚լմր %
Հայր
ե՞րբ առաքին
ան՚լամ ոաք ղբահ է Հոկ, ^
ղմուար է րսել
, սակայն
յայտնի է որ ղան։լոլա -
հային
ն։եբղաղթբ
։ոեղի է ունեցահ 20ական
թոլա–
կան՜ւերէն
՛էեբք՝ երբ թրքաՀայ
էո՚ոբաղիր
ե։լրս,յր,
ներն ու քոյրերր,
միասին։ Հաւաքուահ
Հայաստէս–
նի չորս
հազերէն
Հալահական։
անօրէն։
թչնամիի
սուբէն եւ Հուրէն,
կ՜՚անցնին՛ Իրաք ել մամանակ
մր մնալէ վերք՝ կր Հաստատուին
Ա՚ղատան
ել ի^
րենց ՊարսկաՀ՚սյ
ե ՛լրա յ րն։ ե բ ո ւն։ Հեա կր
լհոլին
՛աչխատանքի՝
Ապաաան՛ի
ն՛աւթ՛ս
յէէԱ զ՚ոարանբ ,
որ չեչին միաւորէնէ կամ՛աց կամաց կր ։լառնայ
աչ
խարՀի
էքեհագոյն ՛լտա րաննե րէն՛ մէկբ ;
Տարուէ տարի
Հայ։։ւթԼանւ
թէ։։ լ։ էլ՚տւելնայ
ել
այսօր
5 6
Հաւլար Հայեր
կ՝։սպրէւ
\1
Ապատանի
մէք :
Այս
փոքրիկ
զաղութր,
մ ե բմիւսւլաղոլթն։ե
բուն
նման
յ ո ւղո ւմն՛ա լի ց կեանք չէ ունեցահ
: Հա յոլ -
թ էււնբ Հոն միակամ եւ Համ երա շիս է սւ՚ւլրս՚հ : Հա
մերաշխ է ասլրահ սչ միայն
ինքն իր մէք, այլ նա–
րազ
մ աթիւ
րաղմա լեղ ու
տարրերու
Հետ,
որոնք տարբեր տեղերէ Աւղատան եկահ են
րա էստ փնւտռելոլ
Համար կ
Գալլութր Հաստատուե
լ^նէ անմ իքասլէս վեբք ,
մեր
Հայրենակիցներր
կբ էսռրՀին գպրոցի
մասին ւ
Նաէս կբ ՚էաբձեն
չէնքր
^ ասլա
նոյն տեղին վբայ
կը
չինեն
զեղեցիկ
չէնք մը ։
\933է>ն ես տեսայ թէ ինչւզէս ամառուան
Հեզ–
ձուցէւչ տաքին
գս՚էլսւթէ։
Հայութիւնր
անէստիբ ,
իր օմանգա կութ իլեր բերաւ
ւլւղբոցին
չինութետն։
Հիւսն ու ատազձազոբհր
, բանաւո րն ու ւէե րակե -
ցուն
, ՀաչուասլաՀն
ու զ րաւլ է։բր , Բ"է" ԲՐ ^ իաց ահ
լհուեցան
աչխատանքի
, է՚լ՚ենց
լռ յսի
բո յնր կա -
ռո ւցւսնւելո լ X Ես կբ յիչեմ թէ երբ սրաՀԷ։ պատերը
կր
րսւ րձրանէա յէւն , չատ
ե՜բ
զա րմ աահ՜ է է՛ն թէ ուր
կէ պիտի
՛լայ
ւսյնքան
մ։՛ ղ՛ւ վուրգ
լեցնե լու
՝ Հա՛յս
սրաՀր։
Աակայն տարէներ
՛էեբք այգ նոյն
սրաՀր
չատ
վէոքբ. կռււլտբ
՚լաւլ՚ւլթին
Հսլմձար.Հ։^գտիկ–կու
գայ
Լւ. ղպրոցր։
Երկ՚՚ւ տարի աււաք կրկին
չն՚՚ր -
^ իլ
մ ողուէուրգի
ն։է։ ւթա կսռ։։՛ ու րարո յական
զո -
Հարերոլթեան՝
Հին չէն։քինէ կից կբ. բարձրանա
յ
ուրիշ երկյարկանի
չէնք մր, որ պատիլ կբ բերէ
ոչ
մէւայն։ Ապատանի
ւլաւլութին
, այլ ոլ ամբող2^
ՊարսկաՀայութեան
: Աթէ պայմանն՛երր
թոյ -
լատրեն ներկայ
աղւլ. ի չիսան՛ո ւթ իւննե րր կբ խոր
Հին ուրիչ
չէնք մր եւս չինել,
իբբեւ
մանկասլար–
աէզ :
Եկեղեցի
չեն ունեցահ , սակա յն եբր նաէսկին
իչէսանոլթեան
օրով կր վւա կուին
գպրռցներն ու
ակումրներր,
գազութին
մէք գտնուահ
փոքրիկ
ակումբր կբ վերահոլի
եկե՚լեցիի
ել տարուէ տա
րի։ կր րարեզարգոլի
:
Ա՛ւ՛լային։ գորհերր կր վարէ Հողա րա րձո ւթ
իւ՛
^քք.^ "Ր կր բաղկանայ
9
Հոգիէ եւ կ՝թ։տրուի
երկու
տարին անգամ
մր։ Անոր բարոյական եւ նիւթա -
Լլ՚սն Հոէէանալո րութեանէ տտկ կբ գտնռ,ւին
Մչա
կութային ել կանանց
միութիւններր,
որոնց ա–
ռաքինբ կր զբաղի
զուտ մչակութային
, իսկ երկ–
րոբղլ։
րաբեւլորհ՚ս.
կէէէն
Հարցերով : կան կա՜րւլ մը
հայրենակցական
միութիւններ
, որոնք իրենց շի
նարար աչէսատտնք՚երոէէ
արմանացահ
են գաղու
թէ՛ զնաՀատանքին
:
Գմուար է այս Հարեւանցի
տողերով տալ ա -
նոնց նիւթական ու րս։ո
յա Լլան գո բհունէութիւ -
նր, սակայլ
րնգՀանբաւզէս
կարելի է րոել թէ բո
լռրն ալ արգիլնաէ ։:րաւղէս կ՝աչխատին, եւ որ ա–
մէնէն
կարեւորն է՝ կր ւլոբհեն
Համերաչխու -
թեւսմբ •
Գ՚՚՚՚լութր
տարիներ
չարունակ
իր
նիւթէսԼլան
Լ՛ոյն օմա։.գսւ1լո ւէմ իւնբ րերահ է այն բոլոր ան -
Հատներուն,
էսմ բակցո, թեանց եւ
Հաստատու–
թեանց, թէ իրանի եւ թէ արտասաՀմանի
մէք, ո–
րոնք նիլթակաՍ ու բարոյական
աքաԼլցութեան
՚գէաք
են ոլ\ եցահ :
Գալլոլթի
Հայութե."ն
մեհ մասր
նաւթային
ընկերութեան
աաշտօնեաներ
են , փոքր մէկ մասն
է ՛ր 1է։նՀա։ոա1լան։
՚լ՚՚բծ
ունի ։
Հ՛այ մամուլւ. ու ղիրքբ Լ՛»
Ի
մուտք ու տարա
ծում
ունէն
Ապաաւ1ի
մէք։ Րացի զանաղան
Հլ՚ա–
աարակոլթիլննեբէն
, Լլր ստացուին
«Հ՛ոյրեն՚իքՖ–
Այղ
րնղարձտկ
նաՀանղներուն
մէք,
որոնք
՚չատարԼչուահ
են իրե՛ց
բնիկ
ուչիմ ու
ղարղացած
աարրէն, ոչթէ Հողն
Հ
որ կբ պակսի Համալսա -
բանի մր Համար, ա՛ւ
հասած ուսանօղոՆթ-իւնր :
ԶԻԹՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M