«ՏԱՌԱՋ
»
աիրոսի
ոաքերէն
.ու կր
յիչեյնէ
պակսոլեերր
1
Երկու, ամսուան
որբութեան
, լացուկոհ֊ի
, իրեննե–
րէն
բաժնուողի
քստմնելի
նկարր
կրկին
կր
Հայե~
լթանայ
Մարտիրոսի
աչքեբոլն
;
Բայց կ՚աճապարէ
թոլբքր
;
—
Ն՚՚տէ
, «աղաս»
:
Ջէք
ես մեծ
մօրս
քուի պիտի վեբաղառ
-
՝ նամ
:
\
ինչո՞ւ
կ՚աճապարես;
Զե՞ս
ուղեր
ձեր
^՝տոլնր
մնալ։
Ես
ձի մր ունիմ։
Մենք
եԱ1ւ1ւաշմայի
մր պէաք
ունինք։
Այսպիսով
կ՝ոլղէ
նախկին
տի
-
^յՐ՚՚էԸ. ծառայութեան
պաբտաղբել
:
՜՛՝–՜
Հաբուածր,
որ կր տրուէր
|2
աարեկան
ար
-
ղուն, ծանրու
թիւն։ մր
ունէր։
Չկրցաւ
ոլշա՚։;ա
լ \
Բօղաբկոլած
կինն
էբ որ նաաեցուց
Աարտի
-
ր՚ոսր աթոռի
մր էիրայ եւ
Օղիի
երկու
ումպով
քա–
նաց ղովացնել
անոր
Հրկիզուած
սիրտր
է
Հիմա
վերտին
անւղամ
ՐԷԼ՛"լով
Աարտիրոս
նոյն բակէն
պիտի
անցնւէր
իրեն Համաբ
արեւի
ճա–
՜՚՚աւաղա յթնե րով
իսկ
մութ
այս
անւգամ։
Ջէնկիլէր
, որ ոչ մէկ աաեն,
ոչ մ՛էկ
Թ՛ուրքի
նեբկայութիւնւր
չէր Հանգուբմեր
, Հիմա
մնացեր
էբ անպաչտպան։
Երբ
մոլթր
կուգար,
կարասինե
րով ծանրարեոնուած
Թուրքերու
կառքեր
կ՝անՀե–
տանային
գիւղէն
գոլրս
. Հարիլրապետմբ
եւ
իր
•՝ սառրագաս
աստ իճանալո
բնե բ ր եբէկ
ղբալեր
էին
՝՚՜աուներէնւ
ամէնէն
աղուորր
ոլ սկսեր
էէն
գիւղԱ
.ւմնացոզնեբոլ
Հարցաքննութեան
:
՛Հք ե բո
ւնւ ինե բ ր
է
ձ՚չաբչարե
լու
ղիտ՚ոլմ
ով՛
Հաբիլրապետր
ձ ղ
՚ " 3
^ ք
՛՛էր սաաանայակա՛ն
ղաղավւար
մր։ Աքսորէն
առաք
"ան
իմացեր
էբ
ղիւղի
քաշո
լթ իւևնե րէն
չատ
մր
բաներ
: Ու եղբակացոլցեր
էբ թէ Հռս Հոն թաղ
-
ուած
զէնքեր
կրնւան մնացած
րլլալ
։ Ու ատոնք
ե–
՜՜րեւան
Հանելոլ
Համաբ պէտք
էբ Հաւաքել
տեզե–
կատուներր
ա
չարչարել
ղանքոնք։
.7."
Այգ
Ր"1"Ր
փորձերր
անցան
ապարղիւն
: Զեմ
կրնար
մ ոռնալ
մեր Հսկայ
եկեղեցիին
առ^ել
կե՛
ղեքոլած
ծե բ ո ւնւիներռ ւն Հեծկլտռւքր
յւսղթանղամ
տասնապետի
մ ր ծեծին
աւսկ
:
• • • Ու քալեցինք
ղէսլի սպանղանռց
;
՜էւՓււււվիլ
ԱԱԱՏՈԻՐ
ՓՈԹՈՐԻԿ
«վԱՐԼԸԲ»Ի
ԱՌԹԻԻ
^Ս^ե՝ՆԼ֊Ր
՚ԻԱԻԱյիէՆ
ԿԱՐԳԻՆԱԼ
Ա՚ԼԱՋԱՆԵԱՆ
ՏԷՍԻՆԻ
ՄԷՋ
11ւււլսոյ վերջի՚Թ թւլթ|աբերէն կը քաղենք, հե -
աեւեալ տեղեկոՆթ-իւնները (28 Յււ՝–նիս).—
յյ.նղ արա
լի Աղգ • մողովի
Տունիս
27/
նիստին
մէք
բուռն
վիճարանու
թիւններ
տեղի
ունեցան
նաիսկին Տէֆթէրտար
Ֆո՚իք
էօքթէի
ծանօթ
ղրքին
չուլ՚շ
, որ կր ձ՚երկացնւէ ր «Ո ւն եւո բո
՛ւ
թեան
Տուրքի
Ողբե
բղութ
իլն ր–^ ; Ե բեսւիոխան
Ա ի՛ն ան Թէքէ
լիօւբ
լու խիսա Հաբցագիր
մր աուաւ
Աղղ՛
մողովին
,
տզեղոԽթիւ1ւ
ւորակելով
9)տիք էօքթէի
այս
րնթաց–
.^յէԲ ՝• Երեսփո իսանր
յա յտնեց
թէ
նախկին
Տէֆթէ
բ՜
տարր ապօրինի
ղիւրոլթիւններ
լնծայած
է ղանա
ղան
Հ ա ր կտ տ ո ւնե բ ո լ , ել Հարցուց
թէ
իր
գնած
տունբ
որմէ՞ առած
էր ։
Ելմտական
նախարար
Հասան
Փօլաթքանւ
ոլտ–
.^ոասխանեց
թէ
90
Հաղար
ոսկիի
ունեւորութեան
տուրք
մր միասնարար
գրուած
էր Բիւզանգ
Եար
-
՚^^Մաեանի
ե լ
Հրանտ
Փավւաղեան
ի , յետո
յ
ճչգուած
՜ ՚ ^ Ր ^է անոնք
րնկեր
է ինւ
ե լ
տուրքր
երկուքի
բամ–
^^ուած
էր : Հար կատ՛ուն եր էն Հրանտ
առաւելագոյն
ՏԷՍԻՆ
Շաբաթ
օբ ,
30
Տունէս
, մեր ղա
֊
Ղ՚՚ւթր
յիչատակելի
օր մբ ապլեցաւ։
վերշփն
պա–
՚*՚՚ւն
իս ացււեցալ
թէ
Տէսրն
պիտի
ա
յցելէ
^."՚Րղէ՚՚ալ
Աղա՚էանեալ
։ Փաժ
աՈակէն
առաշ
խուռն
րազմ ութ
իլէլ մ ր՝ բաւլկացած
ամէն
աղղէ
ու մա
-
՚^՚Ալանղ
Հ,այերէ,
անՀամրեր
կբ
սպասէր
Նօթբ
հայ
աւ^
՚՚^Րէ՚՚՚յ^Ր
եկեղԼցւ։յ
եւ
պողոտային
՛Ա
՛՛՛՛յ–
Ն՜՛–"՛
բ
յրՍ ե1լեզեցւոյ
ղրան տռ^եւ
կանղ
ա–
՚ւիւ
եբկ։.լ
լ՚նքնաչարժեր
, նւ Հյէսին
կր
մտնէր
Կարղրնալր,
րնկե ր ա կց ո ւթ ե ամ ր կաթաննան
արք–
եպիսկոսլոսի
, Ամաաունի
ու Ա՝ոմ՛ճեան վարգա
՜
"Լե անե
բու
–.^Լինքր ղիմ աւո րեց ինւ Աէզիէոյի
աւաղե–
Րէց 1^ւ
&1%ՅւՈճ
եւ ճէսբւր
մո ՛լ՛, վրգապետ
ր
յ՜Շ&Ո
հշ1–
Աղօթքէ
ետք,
Հ .
Պէո֊մէ
խօսք առնելով
գովեց
Հայ
ազզր , ռբ քբիստռնէութիւնր
բնղունած
է իբ՜
րել պետական
կրօնւք Առաքե
ս։
լ1ւե
րու
օրե բէն սկբս–
եսւ
լ : «Ան Հալած ուեցաւ
, կո ա ո բ ո ւե ց ա լ ու մ՛ար -
աիբոսացալ
յանւուն
կրօնի
ել ազզային
ղաղավւար–
նեբոլ
» :
Տիչեց
Յէբա
.Լսայի
ղար աւո ր կապերր
Հայ
մողովուրգին
Հեա
ել վերշապէս
թուեց
կարգինա
լին արմանիքներր
իրրեւ
ղաւակր
Հա յ աղւլին , իր
րեւ
ներկայացուցիչր
՛կապին
եւ կաթողիկէ
Հայ
՛համայնքին
եւ լաւաղոյն
բարեկամր
Ֆրանսայի
։
Ապա
խօսք
առա
լ կաբղինալ
Աղաշանե ան
որ
ֆրանսերէն
էր չնորՀակալո
ւթիւննեբր
յա յտնեց
բնծայուած
Հ իւրա
ս իրո
լթ
ե
ան ե Համակրանքի
ցոյ
ցերուն
Համաբ
։Այս
առթիւ
թտրզձ՚անր
Հանղիսա–
ցաւ
Հայ մողովուրգին
եբախտաղ
իտ ո ւթ եա՜ն աս
-
պնշական
Ֆբանսայի
Հանգէպ։
Տետոյ
Հայերէն
խօսքր
ուղղելով
Հայ գազութին
, Հայրենասիրա
՜
կտն
ճառ
մր խօսեցաւ
, ներ^չելով
ազգային
Հբ -
սլա րտութ
իւն , յո յս եւ սփս ՚իանք , թե լագբե ց
մր–
նալով
Հանղերձ
այս երկրին
ազնիւ
քաղաքացինե–
ՐԲէ չմոռնալ
Հայութիւնր
ոլ Հպարտանալ
տղղա
-
յին ծաղում
ով ։ Աեր
ւէոքրե բուն վաիսանցե
լ
տ
յգ
զգացումներն
ու
ձ՛ե ր ցեղա
յին
րո լո ր յատկանիչ
-
ներն
ու բա
րեմ ասնւութ իւննե բ ր , մեր զեղեցիկ
լե ~
ղուն ու րար քերր : վեր շասլէս
յոբւէՈ րեց բարո
յա
-
կա՛ե տմ ուր կապե բ ՚ ՚ վ Հաստատել
տիպար
Հայ րն–
րարեւսցակամ
ութիւնր
ցո յց տուած
էր , իսկ
Բիւ -
զանղ նպատակ
չունէր
վճարելոլ
իր տուրքր,
որով
իր վաճառատան
կարասիներն
ալ ծաիսուեցան
եւ
ինք Աչգալէ
ղրկուեցաւ
։ 1ցնղրո
յ առարկա
յ
տունբ
գնուած
է
I
1
Հազար
ոսկիի
փո խա
բէն
, Ֆաիք
էօք
թէի
կնւ
՚շ
, Աիւնէվվէրի
անունով
, եւ ան կր պատ
կանէր
եբկաթեզէնյի
վաճառական
Հե
լլնաՀպատակ
Լէոնիտայի
։
Ա ինւ անւ Թէքէ լիօղյոլ
ղարձեալ
րեմ բարձրա
—
ցաւ,
ել բսաւ՛
Այ" անձր Վ,արլրքի
տուրքին
մ
՛էշ
մեծ աղո
յն պաաասխանաաո
լութ իւն
ունե ցողն եր
էն
մէկն
է, ինչսլէ՞ս
կրնայ
այսպիսի
գիրք
մր ղրել
եւ
թուրք
ազգր վարկարեկե
լ ի լուր
աչխարՀԷ
:
Այգ
Ողբերգութեան
գլխալո
բ
Հ ե րո սնե բ էնմ է կնւ ալ
ինքն
է։ Բանի
որ վախնւալիք
բանւ մր չունէր,
ինչո՛՛ւ
իր
կնոշ անւունին փոիսանցեց
Լէոնիտայի
տունր
։
Թէքէլիօղր՚ւ
գատական
Հետասլնգում
պաՀան–
շեց Ֆաիք
էօքթէի
գէմ
:
տանիքներէ
Աիրել
իրար
իրրեւ
նոյն
մողովուրգէն
զաւակնեբբ
առանց ղաղափաբի
եւ
գաւանանքի
խտրութեան
ել արմանի
մառանգորգներր
Հանղի
-
սանալ
մեր փառաւոր
անցեալին։
Մաղթանքներ
բ–
րաւ
նաել
մեր
Հայրենիքի
ազատաղրութեան
Հա -
մար,
"րպէսղի
կարեն՛անք
վերաղառնալ
Հոն, ա
-
զաաօրէն
ապրելու
եւ անկա չկան
ղ կատարելու
մ՛եր
կրօնական
ել ազգային
պա րաա կանո ւ թի ւ՚ւներ բ ։
Հ%առր մեծ
ոգեւորութիւն
պատճառեց
մողովուր
-
ղին
:
Եէեղեցական
աբաբողոլթենէն
վերշ
բնղունե–
լռւթիւն
մր սարքուած
էր Հ– Տ՛
Գ– Տան
մէշ
ուր
ներկայ
պիտի
րլլային
միայն
Հայ ղաղութին
եւ
քաղաքապետարանի
ներկայացուցիչներր
եւ սա
֊
կայն
մողովսլրգը
Հ,,,, էլ^ խոլմեց
իր ներկայու
-
թեամր
յարղանքի
վերշին
տուրքր
տալու
աբղար
ցանկութեամր։
Հիւրեբուն
մէշ կր
նչմարոլէին
բացի
՚Լերոյիչեալ
կղերականներէն
, Տէ"ինի
քա
-
ղաքասլետր՝
.
Xհ
^^^^Տ ,
քարտուղարր՝
Պ • Օ-հշ -
V
^11^^ 1
աոաշին
իսորՀբղական՝
Պ–
IVI&^^^ռ,
տ.
Լ. X.
Գ՚ՂՐ"31՛՛՛՛
ուսուցչական
կազմր,
թղթակիցներ
,
Հայ աոեւաբականներ
եւն • : Բազաքապետր
իր եւ
քաղաքապետարանի
պաշտօնէութեան
ուբախու
-
թիւնր
յայտնեց
այս այցելութեան
Համար,
եւ
շերմապէս
գնաՀատեց
Հայ ղաղութին
սէրր
Հան
-
՛էէ՛՛է
^Բէր՚՚ՐԳ
Հայրե՛նիքին
ել Համերաշխ
գոր
-
հակցութիլնր
Հայ եւ ֆրանսացի
քաղաքացիներու
միշե֊ : Կարղինալր
վւոխաղաբձ
շնո ր Հա կա
լո
ւթիւն
ներ
յայտնեց
։ Հայ գաղռւթին
կողմէ
ձեբ
իմլլթա.–
կիցր
Ր"՚րի
ղալուստի
՛ուղերձ
մր կաբղաց
, ֆրան
սերէն։
Տեաոյ
ներկաներր
Հ իւրաս
ի րուե ցան
չամ -
փանեա
յով
։ կարգթնալին
ա յցե լութիւնր
ֆբանքեւ–
Հ ա յկական
ե զրա յրակցութ
ե ան ե րեւո
յթր
ստա
-
ցաւ
, ա՛ք բասլնղ ե լով
մեր աղգա
յէն Հաւատքր
եւ
գիտակցոլթիլնր
։
Գ ՛Պ •
ՎԻԼՖՐԱՆԵ
կաբղինալ
Աղաշանեան
մեղի
ալ այցելեց
, րնկե բակցռւթեամ
ր իր Հետեւո
բղնե–
լրուն , զե րապա յծաււ
\)շ\3լ^ եւ սլեաական
սլա շտօն
եանե բու
: Գազութին
նե բկա յացո լցիչն, երր կր րս -
սլաս էին
Պ • Աեգրակ
Ա անճետն
ի ծաղկաւէ
տ
սլար–
տէղին
մէշ։
կա
րղ ին՛ա լր Հա յրենասիրական
յորգո ր
մ ր ուղ -
ղեց , թե լաղբե լով որ մայրենի
լեղուն
սո
րվեցնեն
իրենց ղաւակնե
բուն
եւ Համ եբաչխոլթեամ
ր ապ
-
բին տեղացի
Համ ա յնքին
Հետ
:
Հ՝
Բ– Ը՛ Միութեան
ատենաղպիր
Պ՛
Զատիկ
Եզիաղաբեան
չնորՀակալութիւն
յա յտնեց
ա յս
այ
ցելութեան
առթիւ,
Զ^ տ իկ
X
.ՌՈՄԱՆ
Տունիս
23ին կաթռլ/՚կնեբու
սրա–
Հին մէշ թատերական
նւերկայացում
մր
տրուեցաւ,
ի նպաստ
Հայ չքաւոր
Հիւտնղներու։
Այգ
՚Լեզեցիկ
գաղավւարր
յղացած
էբ Պ • Աաբղ^ս
Բէւէէնէքեան
։
Բոլոր ղերակատաբներն
ալ յաշռղ
էին :
Կ՝ իմ անամ
թէ
չքաւորներուն
նսլստսա ր
արգէն
րաչի՚էոլած
է ել թէ քաշալերոլած
: Գեբաոանբ
կր
խոբՀԷ
նոր նե րկայտցումներ
տալ
յառաշիկա
յին :
Աըմէնեաւն
ՎՈԱՓՈՐԻ
մէշ
խեզղուեցալ
Հիթլէրական
Գերմ անիո
յ ա րտաքին
նա իսա րա բ ին՝
Ֆոնւ
Ռիպ
-
սլլնթբոփի
ս/հեբձաղբ,
Աէպէ բ թ Եէնքէ , որ կարե
ւոր
ղեր մր կաաարած
էր պատերազմի
րնթացքին,
էրրեւ խոբՀրգական
Անղարայի
գեսպանատան
•։
«ՏԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(91)
Կ* ՊՈԼՍՈՑ
ԴՐ11ՒՈՒՍԸ
Մէկ խօսքով,
բոլոր
այն խելայեղ
տարաձայ–
նոլթիլններր
որոնք
Պոլսոյ
վւողոցներուն
մէշ ամ՛է
նուն բերանն
էին, թէ Հունղարականւ
օգնական
րա
նակ
մր ճամբայ
ելած
էր արգէն,
թէ Պապր
քրիս
տ՛ոնեայ
տորմիղ
մր զրկած
էրէ
որուն առաշին
մա–
. սր արգէնէ Բիոս
էր Հասած
եւն՛,
թուրք
բանակին։
մէշ
ալ տարածուած
էին։
Եւ Աուլթանր
՛անգամ
չափաղանւց
աղղուած
էր այս
լուրերէն։
Պաչար
-
ման այս վերշին
օբերուն
սակայն
րարոյական
կո–
Ր ՚ ՚ վ ր
անայլայլ
կր մ՛նար,
ինւչպէս. ւէա յել
է սպա
-
ր։ս պետ
ի
մ՛ բ ։ Ա^սառ
ւահ
ա յին
մ իշամտո
ւ թեան
մբ
նւՐ աններր
որոնք
Տոյնե բուն սարսավւ
, իսկ
Թուր
քերուն
մեծ
յոյս
ներ^ւչած
էին, Հէմա րնգՀակա
-
էւակն այս
վերշիննեբուն
կ՝երեւային
իրրեւ
աստ
-
Ուածա
յին
սլա չտպւմնո ւթեան։
նչաններ
ի նպաստ
Հքոռոմնե բուն %
Եւ ինչպէս
։Րիչա , այս անւգամ
ալ,
հալիլ
փա
չա,
քրիստոնեան՚երուն
պաշապան՚բ,
իր բաբձր
աղ
գեցութեան
օղնռւթիւնբ
կր բեբէր
այս
աննպաստ
չչուկն՚երուն
;
Գործերբ
այն աստիճանին
Հասան։ որ
Մէ^՚^է՛"
տէրն
ու վեՀապետր
այս
անՀուն
բանւ ա կին ,
որուն
դէ։ք
յոյն
կայսրր
Հազիւ
քանի
մբ Հաղար
յոգնա
-
բեկ պատերազմ՛իկներ
կրնար
Հանել,
այս
^ղօր
թնգանւօ
թնե բուն՝
որոնք
արղէն
կիսովին
կործա
նած
է ին
Հ՛ո յակասլ
սլար իսպբ , Ա ա յիսի
տ յս վեբ
-
շւ
՚ն
մէկ երկու
օրերուն
, չփաբանեցալ
գերագոյն
փորձ մ՛ր կատարելու,
որպէսղի
անձնատուր
բԱայ
Պոլի,սր
:
Մայիս
23ին , թուրք
ձիալորներ
,
գբօչակնեբ
պարզելով
եւ թմբուկ
զաբնւելով
Աէն
Ռօմէնի
գրան
մօտեցան
եւ արտօնութիւն
իւնգբեցին
ոբ Ա
ուլթա
նին կողմէ
ղր1լուած
պատ՚լամ՚աւոր
մր ներս
ձ տնէ ,
իր տիբոշ
մէկ նամակր
ուղղակի
կայսեր
ձեռքբ
յանձնե
լո լ Համ ար
յ
Աբտօնո
ւթիւն՛ ր
տրուեցաւ
:
Թուրք պատզամ՛ ալո ր ր , իսմ ա յիլ
Համ՛ ։լա իսֆէն
-
աէա
բօղլոլ
, Աինոպի
եւ Գա
ս թտմ պո լո լի էմիրբ,
եւ
Որգին
Հ անւղո ւցե ա լ իսֆէնտիալ։
հանի , իր ա
՜
մ՚ոլսնոլթեաւքր
, իր վեՀապեաին՝
Աուլթանին
աղ
ղական
եղած
էբ :
Այս իսֆէն՚աիար
քէքանեբբ երկար
սերունղներէ
է վեբ
ամ են արա րեկամ ական
յա բա րե բութ իւննե ր
կր մչակէին
կայսրերուն
Հեա եւայգ
է
արգէն
ոլատճաո բ որ կոսաանգին
կայսրր
Հին բարեկամ
է
մ ր սլէս լնղ ունեց
ղինքր
։ Պատգամ
ալո ր ր կա
յսե ր
բացատրեց
Առւլթանէն
էրեն
յանձնած
պաշտօնր
,
այսինքն։
թէ քանի
ռր կ. Պոլսոյ
րաիստր
անյոյս
էբ
1
Ա՛ուլթանր
կր վ։ափաքէր
յարձակումով
գբա
-
ւոլմէ
մբ յ։սռաշ
գալիք
սարսավէնեբուն
առսւշքբ
առնել,
եւ կ՝առաշարկէր
կայսեր
որ ազատ
Համաբ
նակ
թողու
Պոլիսր
եւ իբ ազնուականներով,
իբ
արքռւնւիքռվ
եւ բոլոբ
իր ւլանձերռվ
երթայ
ուր
"ր
"՚֊զէ
• իսկ
Պոլսոյ
րո լ։։ ր այն բնակիչներն
ալ ,
"րոնք
իրէւնց Հարստոլթիւննեբով
կ՝ուզէին
Հեռա
նալ
քաղաքէն
, պիտի
կրնային
ազատօրէն
մեկնիլ։
Բա։լաքր
մնացոէ^ւեբուն
ինչքերուն
եւ
ասլաՀովու՛
թեան
մասին
ալ I)ուլթանր
երգումով
երաչխալռր
կ՝ րլլար ։
Աս–՚։նցմէ
զատ
Ա ուլթանր
կայսեր
Պելռպոնէսի
վեՀապետռլթիւն։ն
ալ կբ չնոբՀէր
իր գերիշխա
-
նութեամբ
• իսկ
եթէ
կայսրր
մերմէր
այս գերա
-
գոյն
առաշաբկնւերր
, իրեն
կր մ՛նար սպասել
րոնի
ղրսւ։ ։1՚անւ եւ լչնգՀանռւր
կուլոսլուտի
մր սարսափ
-
ներուն՛։
Բոլոբ
էրիկմարգիկր
պիտի
խողխողուէին
եւ կիներր,
նորատի
աւլ^իկներն
ու տզաքր
պիտէ
ծախուէին
էրրեւ
ղերէ ։
Ի՛՛մա
յիլ պաղա՚ոեցալ
կայսեր
որ րնղունի
այս
՛ղա յ՛մ՛աններր։
Ա՝ ՚""նաւ.ո րասլէս
։։լ1
։գեց
Պ՚՚էսոյ
յոլյ–
սաՀատական
սլաբազայէն
վրայ,
սլատնէչր
քան
-
ղուած
կիսովին
, սլաչտպաններր
չափազանց
քիչ
եւ ումասսլառ,
մոզովուրղր
յուսաՀատ
եւ
Համող–
ուած
թէ բոլոր
այս թչոլաոութիւննեբր
Աէոլ
-
թեան
Հաստատսւ՚քով
Աստուծոյ
ղէմ
թչուառական
մ ե ՛լան չ,,,լնե բուն
երեսէն
կր քաչէին
:
Պոլսոյ
մէշ չատ
Հաւտա
չէին
րնծայեր
Աուլ
-
թս/նին
այս առաշարկներուն
, այլ
րնղՀակառակն
անւռր կողմէ
կեզծ
ղիմում
մբ կր նկատէին
եղածր,
Տ"յներուն
ճչմարիտ
ղղացումներր
Հասկնալու
Հա–
մ՚ոբ։
Եւ յետռյ
սա ալ ստոյգ
է որ Աուլթանր
այն
սլիսի պայմաններ
կ՝տռաշարկէր
որոնց
մասին
ար
գէն վստաՀ
էր թէ ւղիտի չբնէէոլնէին
։ Ամէն
պա
րաղայի
մէշ իսմայիլի
ղե
ս պանո
ւթ իւնր
բոլորոէԱն
ձաիսս՚լեցալ
ել կայսրր
ումգնօրէն
մերմեց
Աուլ
-
թանէն
առաշարկնւերբ
։
Fonds A.R.A.M
