Փ Ա Կ Ա 4 Ի 0 ՛
Ա ոիւ ծը ՝ երր կը դ ա դրի կււուելէ ^
^
կր դսւդրի սւււիւծ կ ս չ ո ւ ե լ է :
ԱՌԱԾ
Այս
առածքԼ
ըսուսւքէ է մողովոլրգՆերռլ.
-
մար,
վոէ
-սավցութէւ-ններու.
Համար,
անՀաաներու.
Համար։
Որսորգի՛՛
էմասաո
ւթ իւն , ով որ մէսյք
ունի րան սորվելու,
թ " ՚ Լ
""ք՚Լէ՛
Հաւատացէ՛ք
, իմասասւնր
որսորղն է , աՀա
թէ
ինչո՛ւ լալ սչաամող
վ՝ ՐԱան
որսորղներր^ էլ
Հէքեաթներր
կր սլաամուին
որսորղներոլ
բերնով՝
ժուլովրգական
բանաՀիւսոլթեանց
մէք : Ուսաի
,
ծիծաղելի է բան սորվեցնել
որսորղին
, լա
լ
է բան
"որվիլ
ոբսորղէն։
Աանաւանգ երբ կր տեսնէք
աշ
խաաանքր
ղոբ կր կատարէ՝
Համայնագիաակա^–
ծանօ թութ
իւններ
թափելով
ձեր առքեւ,
ուսում -
նասիրութեանց
սչատաքլիկներ
Հանելով
մախաղէն
,
գրական
խաղեբ կատարե լով եւ վառելով
ձեր երե
ւակա յութիւնր
, որպէսղի
ի՛նչքան ալ անՀամ
րլ
լա
յ
օրուան
որսին
միսր
Հաճելի եւ
ղասաիաբա՛
կիչ
գառնայ
ղրական
ո րս ո բղո
ւթիւն Ա :
Ու գր չամ արտր ղրական
ոբսո րղութիւն
է
աե
սակէտով
մր : Հազարաւոր
երիտասարղներ
կր Հե
տեւին
Հալածանքին
, որ տեւլի կ՝ ունենա
յ աՀա ,
նապաստակր
առքեւէն
, որսոբղր
ետեւէն
:
Փախա^
լ
նապաստակր
, Հիմ ակ
ո՛՛
լբ
կըր -
նանք ղտնել , կ^րսէ
Համ բակը որ կ՝ընկերանա
յ ոբ
սո րգին :
Ա՛ յ աղա
յ՝
քիթղ
մ բմ ռա
յ ,
վար սլետ
ո
րսոր–
գը
է
վստաՀ թէ կրնայ
երեւան
Հանել նապաստա
կը
ո՛ւր ալ ապաստանի
, կը սիրէ կանղ առնել
եր
րեմն , Հետեւո
բւլնեբուն
բացաարե
լու
Համ ար որ -
սո րգո ւթիւն
կռ
չուած
արուեստին
խաղե ր ր : Որ -
" " Ր Ղ Ա
Կ
Ը
՚է""է1՚է
որսորգ
ՐԱա
լէ այն ատեն՝
միայն
երբ կը կուրն ա յ , եւ որսը
կ՝ ազատի
Հալածուելէ
երբ
կ՝ անղամ ալո լծուի
ւււրեմն , բտցոլտ^ծ
է
ո բսո
րղ ո
ւիմ
եան
մ եր
իսաղը , ուստի
իբրեւ
նչանա -
բան՝
կրկնենք՛
«Յօմար՝
կուրութեան
,
մինչե՛՛ւ
ո րսին
անղամ ա լո ւծ
ո լթ
ի ւն ը» : ինծի թող
որսորղ
չըսեն,
եիմէ գաւաճանեմ ••• Հայբենի
լեղուով
ար
տասանուած
ա յս
եբղումին:
Փախա^լ նապաստակը
...
Ա^
յ
տղայ,
Հոգգ թոգ չըԱայ
, փաիսչող նա -
պտստա1լ1է
անգամ , իբթաքստոցին
մէք, ղիաէ թէ
վարպետ
ոբսււրղր
սչիտի գտնէ
ղինք քիչ ետքը
յ
ու
սիրտր գող թաքստոց կը վաիսէ մաման՛ակ
առ՜մա–
մանակ : իմ ոււլածս
Հիմա
, ուրիչ բան չէ՝ այլ մի–
ա
յ1ւ
իսնամ՛ք ել արուեստ
գնել այս իսաղերուն
մէք ,
ոբսլէսղի
մնայուն
աշիսաաանք
ղառնայ ի պէտս
յաքորգ
սերոլնղնե
րՈւն
: Այլապէս
, խնղա՛՛լս կու
ղայ՝ երբ կը լոեմ՛ աղաղակը–
Փախա՜ւ
նապաս
տակը , թաքսաոէյր
ւլտա՛՛
լ
Հիմա ;
՚1ւասլաստսւկր
աւելի
խելացի է իր
բնաղգով
քան՛ գուն,
ո՛՛վ Համբակ
ընկեր,
լռոլթի
ւնն է
փրկեր
որսը,
ե՚՚րբ :
՚
Զգենք նապասաակը
: Գբչտմարտին
մէք եւս
կան
միքոցներ,
ես երեք ձեւ ղիտեմ
,
ղուրս
Հանե լու Համ՛աբ վւաիսչողն
իր թաքստոցէն
:
Լռութի^ւն
, արՀամարՀա՚՚նք
եւ • ՚ • պրծա^նք
,
Կ՝ Ը"Կ ին Հին վա րսլե տնե բր , ո րոնք աստուածա
բա -
նոլթ իւն ուսած
էին ուսած
չէին՝
չեմ՝ գիտեր : ի՛՛նչ
պէտք կար աւե լիին : Աեծ ~ Հօրս
խե
լաւութեան
օրով՝
սովո
րուիմ
իլն
էբ նախ Հեգ ել ՚Լ,արեկը , երկ
րորգ՝
կարղալ
Նարեկր,
եբբորգ՝
գոց րնել Նարե–
կր,
6է Շ՚6Տէ
ճշյհւ զԱշ\զԱՇ օհօ&է\ Աեր Հաբո-ն պատ -
ուե լին, ոբ խորա յատակ
այգքան
Հմտութիւն ամ
բարելէ
ետքր
սորվեր
նաեւ
ճաճալքա.ր֊
քնել , ան
ալ
էիե
րէն
նա յե լու
ե լ
արՀամարՀե
լու
ձեւեր գի -
աէր,
յաճախ
Հեգնելով
իբ բզէւլներր,
որոնք, տր–
ձակուրգին
, կամաւոր կամ բռնի աչկերաներ
գար
ձած էին
Հ օրեն ական
իսանութնե
բու
մէք՝
Իբէ՛^՛՜
նալպանտ, թէ Ս է ք է ճի
կամ
պալ»ալ :
Բայց երէկ -
ուան այգ բղէւլներէն
մին, այսօր տեսաբան տմ -
բոզք ական
ղրականութեան
վարղ ա պետ
ութեան ,
ա՝>ա կր Հետապնղէ
Ցիւրի՚խի
աստոլածաբանը
մ ինչեւ իբ լռութեան
եւ արՀամ՛ ա րՀանքի վարա -
գո յրին ետեւ,
մինչեւ
իր աղիտութեան
թաքստո -
ցին
մէք,
ցոյց տալու
Համար թէ բա՛՛ն չի
ղիտեր
նոյնիսկ
Ո ւ Լ ս ի ա յ ի
եւ
իփոսր֊ասիսի
մասին։
Պիտի չպատաս խանէ՜,
կ՝րսեն
ինծի։
/յելացինե՚՚ր
, գուք
երրեք պիտի
չկարենաք
""րվիլ
որսորգոլթեան
ղաղտնիքնեբը,
ոչ ալ
՚լըր՜
չամարտին
խազերը։
Պի՛տի չպաաախանէ՛՛
•
իրմէ՞
կախում
ունի պատասխանե
լր
չպատաս խանե լր
I
Ըսի թէ երեք
ձել էլիտեմ նապասաակը
թաքստո–
ցէն
գուբս
Հանելու :
Հին
եւ
երքանիկ
օրերուն
յամառութիւնը
ա–
ռաքինութիւն
կր
Համաբուէր
եւ
յաքողոլթէան
գը–
բաւական : Յամառութեան
վրայ
Հիացողներէն
չեմ
, այսոլՀանզեբձ
ուրիչ
զէնք
չունէի
^առէն
վար
իքեցնելու
Համար գող կատուն, կամ՝
եղաիւ–
րէն
գուբս
Հանելու
Համար
գոմէշր։
Իյնգիր^ ա
յն
է
որ, պատանիի
իսելքովս՝
գմգոՀ էի այղ
զէնքէն,
ուսաի
կ՝րսէի
«Գոմէ՛շ
ազբար,
եմ
ւլոմէչ
րլ ֊
լամ՝ այս ծեծը
չեմ ուտեր
սլառկած
մնալու Հա -
մար,
ելխր
ղուրս»։ կը տքնէինք, կը ճգնէինք, կը
ՕգտոցւԱք առիթեԱ
ԺԸՆԵԻ — Պ
• Լ ս շ
– ^ ո յ ւ 6
IVI^^^^1
ժընեւի
մէք իր
տուած
բանա խօսո ւթենէն ետք , առիթը
ունեցաւ
քանի
մը եր իտասա րգեե բու
խօսելու
Հա
յաստանի
նուիրուած
ֆրանսերէն
Հատորի
մը
Հրատարակուէ
թեան
մասին :
Բոլորովին
նորութիւն
մը չէր, քանի ոբ այս
մասին գրուած է արգէն
«Յառաք»ի
մէք։ Պ– Աար
սէլի Հետ մեբ ունեցած
դրոյցէն
այն տպաւորոլ -
թիւնր
կրեցինք թէ ծ բագի
ր ըգմ ուա րո ւթե անց Հան
գիպած է եւ կբնայ « քուրը
իյնալ, եթէ
Հայկական
լայն չրքանակներ
չՀետաքրքբոլին
:»
Նպատակս
ձեզի նոր բան մը սորվեցնել
չէ ,
բայց քանի որ« Յառաք »ը Եւրոպայի
ամէնէն շատ
տարած՜ուած
Հայ թերթն է, կ՝ոլղեմ
չեչտել ծրա •
գրուած
Հ՚սաոբին
կարեւորութիւնը
ել ձեր
րնթեր
ցողներուն
ուչաղր
ութիւնը
Հրաւիրել :
Հա
յաստանի
նուիրուած
ֆրանսերէն
Հաաորի
մր
Հ բա տարակո
ւթիւնր
մ եծ բաց մ ը պիտի
զոց է
եւ անչուշա
պիտի նպաստէ
մեր ազգ՛ գատին
:
Այս տեսակ
գիրք
չունինք
այմմ :
Առ
Հասարակ
օաարներր բան չեն գիտեր
մեր
եր/լրին եւ մեբ
մ շակո յթին
մ ասին : Տօներու եւ Հանգէսնե բու ա -
տեն
առիթը
չենք փախցներ
բեմերէն
գովելու
Հայկական
մչակոյթր
օտարներոլ
առքեւ,
բայց
՚^՛ Ի ք"
Ց՛^՛ ^ Ր
բ կուտա՞՛նք որ այգ օտտբնեբր
գոՀացնեն
,
Հա
յասաան
ի Հանգէպ
իրենց ունեցածՀետաքբքրու–
^
թիւնր։
Կրնա՛՛նք
օտաբէն
սլաՀանքել որ
Հայերէնդ
"՛՛Ս՛ԼԻ
՚
^ւ՚Բ մենք
այնքան
գմուարութիւն
ունինք
\
մեր
լեզուն
պաՀպանելու։
Ամէնուս
ազգային
պար
տականութիւնն
է օտարին
մատչելի
լ ^ ե լ մեր մը–
շակոյթր :
Ֆրանսե
րէն
Հ ր ա տ ա բ ա կո լթ ի ւնն ե ր չատ կան
Հա
յաստանի՛
մասին : Բա յց
գործնական
րլլանք
ւիա յրկեան
մր։ Ո՞ր Ֆրանսացին
կբնայ
գնել Պ՛ Զօ
պանեանի
սքանչելի
բա յց բազմ աՀատոր եւ սուգ
1^0Տ61&161՚յ&/»^ :
Բանի՛՛
Հայ ունի այգ գիրքը որ Ֆր–
բանսացին
գնէ։
ԼքսՄԲ՛
Ա՛ եւ Բ.
Հատորները
սպառած
են) ;
Գիտեմ՝
ակաղեմ ական
ք^. ՇաԱՏՏՇէ^
Ղ՛մայլելի
Ւոտէօւքշ է^շ ւ՚յ^աւտոայ՛
կայ, կամ
1՚Լաթւէ6
Լշ\3ոէք,
Կ ի լիԿԷ"
յ մ ասին , բտ յց անոն՛ք ալ սուղ են եւ
առ
Հէսսա
բակ պատմաղէտներ
կրնան
Հետաքրքրուի
լ
անո՛ւ՛ ցմ ով ; Հա յկական
ճարտա րապե տութեան
Հա
մար կան Ատրչիկովսկիի
ել Պա լթրոլշա
յթիս
ի ու -
ա,ումնա սիրո ւթի ւննե րր , րա յց Հաւանաբաբ
Հաղիւ
քանի մը ճարաարապետնեբ
Հետաքբքրուին
անոնց
մով :
Ո՞ր
միքին գասու
օտաբը
ունի
ք. IV^^^1^^/
ու -
սումնասիրութիւններր,
կամ՛
1^. 8օՈՈՅ^^^^ Լշ ք*քՕ -
հւշատ
ՅքաՇՈւՇՈ^
,
եւ այս՚զէս
շարունտկաբար
:
Հա
յաստանի
մ ասին կան
2000/՛
մ օտ
գրքեր
կէսմ՝ ուսումնասիրութիւններ
, շատ մր
լեղունե -
բուի : Ոմանք
Հին տպաղբութիւն
են ,
ուրի՛շներ
սպառած
, շատեբր
միայն մէկ նիւթի
մասիէն կր
խօսին : Ա ինչղեռ Պ • ^տ)ձ^\ձ.ի ծրագրած
գրքին կա
րեւո րութիւնր
Հոն է ՛ւբ սլիտի պարունակէ
Հայաս
տանի վեբարերեալ
ղանադան
նիւթեր :
Այ.լ
400- 500
ԷՐ"՝^
գրքին
մէք սլիաի գա -
նուին
ո ւսո
ւէՈւա
սիրո ւթիւն
մ ր Հա յոց
պատմ ու -
իմեան էիրայ, Հաւանաբաբ
Պ–
1^. ՇաԱՏՏ61/
կա՛մ ոլ–
րիչ
սլաԱմաբանի
մր կողմէ։ Պ՛
6^1^^սՏՅ^է^Տ ,
կամ
ուրիչ
ֆրանսացի
ճաբտարասլետ
մ ր պիտի
նե րկա–
յ՚սնայ
Հ՛*՛։ ճաբտաբապոտուբ^եան
նուիրուած
յօգ.
ոլտծով
^ք–
^՚՜քԻ^
՚^^ լ^թերցռլիէն
պիտի ներկա -
յռցնէ
Հայկական
եբամշտութիւնրլՊ
•
Աարսէլ
Ոլսոլմնասիր
"–թի–^
•քը. ՚
ՂԻ"՝Ի
"՚-^ենայ
Հայ միք .
նագարեան
բանաստեղծութեան
կամ նոյնիսկ
^թ ,
ել ի. գաբերու
բանաստեղծութեան
մասին։ Հա .
յերէնէ - ֆրանսերէն
թաբգմ
անո ւթիւննեբ
պի^ի
րյ
ան մեր մեծ բանաստեղծներէն
եւ
արձակագիր,
ներէն,
մեծեբէն
մ ի ն չ ե ւ
նորագոյնները,
նոյնիսկ
այսօբ ֆբանսերէն
ղրող
Հայ գրագէտներու
գո ր .
ծերէն
նմոյշներ։
Ու տակաւին
յօգուածներ
Հայ.
Եկեղեցիին եւ նկարչութեան
մասին :
Վեբքապէս
ամէն ճաշակի
յաբմար
Հատոր
մը
Որ
կարենայ
Հայկական
մշակոյթի
մասին
որոշ գա
ղափար
մր տալ օտար
րնթեբցոզին
;
Այս Հատորր
այնքան
կաբեւոր է որ իւրաքան
չիւր շափաՀաս
Հայու պտ րտա կանո ւթ
իլնն
է օ -
րիէնակ մր ունենալ եւ առաքին
առթիլ
զայն
նուի ,
բէլ կամ փոխ տալ օտար ծանօթի
մր :
Հա՞՚բկ է աւելցնել թէ
ասիկա
տեսակ
մր աղ ,
գային
քարոզութիւն
պիտի
րլլայ։
Ուրիշ
աղղեբ
միլիոններ կր ծաիսեն
իրենց
աղղային
քարողոլ
.
թէան Համար, իսկ մե՞նք :
Ան՛ներելի
յանցանք
Հ այս ղրքին Հբատաբակ -
ման
արղելք ՐԱալ որ եւ է նկատումոփ։
կր կար .
ծեմ թէ Պ–
831131^/
բամանորգագրոլթեամբ
սպսր.
ռել ուղած
1000—1200
օրինակր
չնչին է ֆրանսե -
րէն
դիացող
Հայութեան
Համար։
ժր^՚եւի
200
Հո -
ղինոց գաղութին
անունոփ
մենք
յանձն
առինք
50
օրինակ սպառել
: Բ
ա
րեգո րծական
ր եւ ուրիշ
Հա յ–
կական
Աիոլթիւններ
առիթը պէտք չէ
փաիսցնէն
այս
Հատորէն
մեծաքանակ
գնելու ել
սպառելու,
ի
Հարկին
նուիրե
լով
օտա
ր
անձն ալ ո րութեանց
ել
դրաղա րաննե
րո
լ կամ մշակութային
կաղմակեր -
պութես
/1ւց :
Կը
կրկնեէք
, ազգային եւ գործնական
քարո
.
ւլռլթիւն
մր ըլլայ
ա՛յղ Հատորր : ,
Օգտոլինք
առի՛թէն,
քանի
ունինք
ֆրանսացի
գիտուններ կամ ղրաւլէաներ,
որոնք
տրամագիր
են իրենց
թանկաւլին
տաղանգր
մեր մչակոյթին
ի
սսլաս գնելու :
Տտբիները
կ՝անցնին
եւ այսսլիսի
առիթ
նորէն
չի ներկայանար
չուտով
յ
Յուսալով
որ մեր բոլոր գիտակից
Հայրենա -
կիցնեբը պիտի
ուղեն այսուՀեաեւ
աււ նուաղն
օրի
նակ մր ասլաՀովել
այդ Հատորէն, կը խնգբեմ որ
րնգունիք
, յարգելի
խմբագիր
, խորին
յարգանք -
^Կ" ••
Պ . ՆԻԿՕԼԵԱՆ
Պ– ԳԱԼՈԻԱՏ
ԿԻԻԼՊկՆԿԵԱՆ
Փարիղի գեսպա–
նատան
ւիե րագա րձնե լով
իրա՝եեան
գի ւանա գիտա -
կան անցաղիրը,
յայտարարեց
.
« Ես
իրանեան
Հպատակ
չեմ»։
ինչպէս կը յիչուի.
Իրանի կառա
վարութիւնը
վերքերս Պ– Կիւլպէնկեանր
արձակեց
Փարիղի պարսկական
գեսպանատան
առեւտրական
խո բՀ րղական
ի սլա շաօն էն , տղան ալ
Լոնտոնի
մէք։
«Տէյլի
Աէյթի
թղթակիցը
այս
տեզեկութիւ–
նը Հաղորղելով,
կ՝ըսէ թէ Բչ՛
Օր
Պ՛
Կիւլպէնկեա–
նի սլալատր
ղնաց
(^V^. (^՚16ՈՅ) ,
ուր
կը գտնուին
մ իլիոնատէրին
ւլե ղա րո ւեստական
Հռչակաւոր
գանձերը
եւ ուր
պաՀակ
կեցած է ոստիկան
մը ՚՛
Ըսեբ են թէ Կիւլպէնկեան
գիւղ գացած է : Հայ մի–
լիոնատէրր
բրիտանական
Հպատակ է
տարիներէ
Ի վեբ ••
քրտնէինք,
ամբան մեծ աաքերոլն,
տեղէն շար .
մելու
Համար
զանւլոլածեէլ
կենդանին։
Ծեծէ՛ , մշ.
աէ՛,
Հոգր չէ , եթէ չատ նեզեցիր
, կը շարմի,
կ՝ե.
րեբայ եւ աՀա տղմուտ
քուրը
կ՝օրօրուի
, աւիերէն
գուբս կր թափի,
թրքելո՛ւ քեղ մինչեւ
ծունկերդ
.
երբեմն կր իսաբէ քեզ, ոտքի
եԱելու
փորձեր կ՝ր .
նէ , երկու ոտքերր կը անկէ , քիչ մը կը բարձրա
-
նայ^եւ աք կողմր կը փոխէ՝
փո՜ֆ, կըպառկի
ձախ
կոզմին
փրայ, եւ աղտոտ
քուբը սեւ
առագասաի
պէս կըբացուի
, վբտգ կր թափի : կըբարկանաս
,
վարտիքդ կր Հանես կր նետես , կր մտնես
եզտիլ–
րը, կըցատկես
կոտոչնեբուն
վբայ, կր ծեծես,
ա.
կանքները կը էիրցնես,
կաչին կր ծակծկես, ֊ թնչ
Հարկ
երկարելու.
Հազար
ձեւեր
ունէինք
՛լոմէ
շին
ք է յ ֆ ը
խան՚լարելու։
Յամաո
ութ
ի՛ ւնն է բ , սակայն
յաքալութեան
բանալին :
Գրշամարաին
մէք իսնղիրր կր տարբերի : Ան ,
պէտ
ղէնք է յամառութիւնը։
ԱնՀբամեշտ
է Հնա .
բամտութիւն
: Երբ Հակէսռակոբդդ
կր փախչի
պաՀուրտի,
պէտք է քաքոլթիւն
ներչնչել
իրէն,
տկարանալ,
սիսալներ
գոբծել,
յաղթութեան
բս, .
նալին նետել
թաքստսցին
աոքեւ։
Ամէն
ղնով
գոլր^
Հանել եւ յետոյ
ւլդետնել :
Աս կրնամ
այնպիսի
խտղեր
կատաբելԼ*)
,,ր
(*) Ուրիշ
ա ռ թ ի Ն
ւքը կը պատմեմ
թ է
իՊչպէս
Դհմո սթենէ ս , Քարտասանակսւն վարպետ
լսսւղով
,քլւ, յաջռղեցաւ֊ անարգական րառ մը ւււղղել իր
հակաււակււ|ւդին հաս(|էին՝ ժողււվոՆրդին՛ ու քերսլ.
կաններուն իոկ րերնով, (քերական կը
կււչոլէի|1
անււն;ք որ, նտոալսօսին ա ռջեւ նստած, կը ես1|է|լլ;
կբն
ցաւււ
՚ - յ
1֊>
յլ– քլլ ղչչ
, , ,
այսքան բան սորվիլ՝
Եւրոպա
ղալով) : Իմ
ցաւս , սակայն, ատիկա չէ ,
կրնա՜մ
թէսքստոցէն
գուբս
Հանել
ղինք՝
որպէսղի
անգամ
մը եւս ցոյՅ
տայ
իր իսորայատակ
Հմտութիւնը
; ինչ ոբ չեմ
կբն՚սր,
սլարղ է^
անկարելի
է Համոզել
զինքը
որ
րԿ՚դունի"
վիճաբանութիւնը,—
չափուեաւ
Հա–
՚՛
՝•-...լ
–ճ..
Հ՝
....
է
, , ....,^–
\ ար
մ աննե
;ք"յՑ
տատ
"՛խապէս
ճշդուած
ել սաորտգրուած
պայ -
բու
Համտձայն։
Կ՝ ուղէի
կո շ . կո շ մր
րնել,
ոալոլ Համար թէ ո՛ր գդոլմբ
կարծր
է ։ Հաս՛
ս
՚ատսլոլ
Համաբ թէ ,,՛վ է Հայրենադաւր,
ո՛՛վ է
ծախուածը,
մանաւանգ
րոէղիկը՝
Հայոց
պատմու
թեան
ուսումնասիրութեան
մէք կամ մեր
էս
զգա յին
իրտւունքներու
ծանօթութեան
մէք:
Ինչո՞լդ
սլէտք
. . .
Ներողութի՛՛ւն
, այս ւիակաղիծը
բացի այգ
«ինչո
լղ պէտք»ին՛
ի պաա՚սսիսան
: «Առիւծը՝ եբբ
կբ ՚լտդրի
կռուելէ
, կր դաղրի
առիւծ
կոչուելէ»։
Նկաբաղրէնք
կլիման կամ սլտՀը, երբ
առիւծը
զազրած է կռուելէ
, մեբ ազւլային
կեանքին կամ
կուսակցութեանց
պատմութեան
մէք :
(Մնացեալը յա ջ որդ ո վ )
Շ՛
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
արտասանուած բաււերան Քշդրտ ութե տն եւ վայել
չ ո ւթե ա ն վ րայ , — օ " քաղաքակիրթ Աթէ նք , յ ի շ -
եա՛ ւքեց ե ւ ողորմեա) :
֊
Fonds A.R.A.M
