ՏՈՄՍԵՐ
Օր նոր չուր
նոր։
Այս աոնձրեւոա օգին՝
ո՛՛րր
թուեմ
,
րր մ ոռնամ :
Հայ (նաՀաաակներուն
ոսկրաչեղքերէն
գղրղա–
ցուլ ՋաՆկրրիի
երկրալա"րմր
սլաամեմ
, ել կամ՝
ճամայիքայի
մր րկա րչա լին աստուածային
խօլա–
պա՛՛րր. թէ՝ Բորէայի
զրօսամարաին
վերսկսիչր,
արտասովոր
, տարօրինակ
, անգե րազանցե
լի ։
Մ իքազգա
յին գիակնացած
խզճմաանքր
մ րտ -
րակող
այս
լուրերու
կարգին՝
րա րե րա իւտա րար
,
վւարիղաՀայ
այսօրուան
թերթ
մր կր
Հաղորգէր
րեզնալոր ապագայով
առլցուն տարրեր
լուր
մր՝
« գազոլթային
» գեսէնի
վբայ, բարերար
ե ւ ե–
զակի
. . .
իր իմբագրակաՆին
աբմանացոզ
այս
Հրաչա–
.փառ
լուրին
ՀեբոսուՀին,
Ավինեոնի
վտրմոլՀին
է : Համեսա
, օրինակելի
, անձնուէր
,
մանաւանգ
« նուազագոյն
չափով » վարմոլՀի
մր, որ
յանձն
աոած է տեզւոյն
45 Հայ րնտանիքնե
րոլ « զաւա–
կունքր » փրկել, չատ չէ ամիսր
Հազար
ֆրանքով
որ անզոյգ
գուլպայի
մր գինն ալ չէ ։
Անչոլ չտ ա յս երկնաոաք աւետ իսր
ծտզ է ծագ
պիտի Հոլովուի
ի լուր Հայ « զազութներուն
», ա.
ւելի արագ քան ճամայիքայի
թաթաոր։
-՝-
Այգ
՚՚/1
""՚Վ
նա՛ի մԼր ոնցեալ
— ապազայ վար–
^•տմուՀ ի ին երեք ամ՛ սա կանէն ե րր ապաՀովոզ
անւծա -
՜ձ. նօթ բա յց վւոէթաքան
Կրեսոսր
մ՛ինակուկ
պիտի
չմնայ : Անչուչտ
պիտի
րլլանւ անձ՚իքական
Հետե -
ւոզներ,
մեր անւօրթւակ
ՀերոսուՀիթւ՛ տասբ Հա -
•զարի տարեվճարր
լրացնելու
Համար։
Ն՚՚յ՚ն ի՛ոկ
Հաւանաբար
սիրով րասւարարուի
, եթէ նոյն
ի՛՛կ
վեբքին
սլտՀ՚ու ն ս թավւե լով աբձակոկրգի
էրա -
ւունք,
ասիւո
ԱւՐւս
սոսիալ
եւ այլն,
պաՀանքէ։
Ուզածգ
թոզ Հա՛լաբ ֆբանք
ճ՚մոականն
րլլայ
է
՜^Այոպէ" ալ ւլոՀողութի՚՚ւն
:
Թալ
օրինակ
առնեն
Այնճարի ՅԱՌԱՋ վարմա րանին ասլաոիկ
ուսու -
^•՚՝9Ի^^ՐԸ
՚՝
^քէ աչխատին
, իրենց
Հոգի՞ն
կ՝ելլէ։
Ժա՛ք ան՛ակին մեր
շ ւ ս լ վ ս ւ ր լ ը
՛լունա ու կլոր
.^էվաբմուՀինեբբ^.այս
զումարէ՚ն
աւելի կբ պաՀան–
^ ք է ի ն , եթէ տուող
րլլար։ Աեբ էէաբմոլՀին ալ կր
յիչէ՞
ար՚լեօք
: Անոնց սորվեցուցածն
ալ գոնէ բա՛՛ն
I
մր բլլար, Ա. Բ .գ. - կէն օ կօ ^ Կիկօ։ Ա. Ծ–
՚ Ած.
ինի մէՕ իմ =
Ասված
իմ։ Շամփուրով
ծեծն
ալ աւելի : ,
Ա ինչգեռ՝
Հ իմե/՛ անանկ
չէ՜ , վաքմուՀին
Հա
զիւ ոտքր կբ գնէ « գպրոցէնւ » նեբս
ետեւէն
չբ–
քերթ
մբն է կր փրթի–, ա՛լ Հոգաբարձու - թաղա~
•ա» • » տյյ6 տ « Ք
• « -
• տ» տւ*«ա–ա • • ւււ ւ
« ո ւ ։
սական
ու լեզւաբանական
գիտելիքնեբի
մակար -
գակր
բարձրացնելու
Համար։
ԱյնուՀետեւ
մոգո վյր խնգիբ
գրեց ՀԱՍՌ
Գի
տութիւննեբի
Ակագեմիայի
Լեզւի ինստիտոլտի
,
ինչպէս
նաեւ
րոլՀերի
լեզւի եւ
զրտկանոլթեան
ամբիոննեբի
աչփւատոփեբի
առքեւ
լուրք
աչիա
տանք ծաւալել
լեղւարանական
կագրեբի պատ -
բաստման
:
(Սով՛ Հ/աւյասաա.ն)
-
-
-
< 6 ԱՌԱՋ է ՝
կան,
ուսումնական
խորՀոլրզ,
յանձնախումբ,
քննիչ
, թզթակից
։
Կբ պաՀանքուի
տարեկան I
(35
՜հինգչաբթի
՚*ՐԲ
3-4
մամով)
գոնէ երկու
Հանգէս
, մէկբ բա–
ցօթեա
յ , միւսր ծածուկ
, կաղանգի ^առ , եր կու
Երեկոյթ
, եւ եթէ կարելի է՝ Ցերեկոյթ
մր « Հայ
կական աարազով »/ , ի պատիւ օտար
Հ իւրե բու :
Այն աաԼնւ ,
^
/ւ՛՛Հ
,
այն ատեն • • • » մել՛
Հա
զա րնո ց վարմուՀին՝
-— որուն տարիքբ
յիսունէն
՛թր կամ աստիճան
մբ վար րլլալու է , ել վկայ
ուած պատմ ական « թաղական
իսորՀոլրդէ » մ բ
անչուչտ
, պիտի լքէ իբ խոՀանոցր, կար ու
կար֊
կտոլք եւ ստիպուած
պիտի սորվի
- սո րվեցնէ պա–
բել՛
« մէկ,
երկու - եբեք չորս՝ ես կբ պաբե՚մ
աասնրչորս »: կամ
« Ավինէօն , սիւ ո լըփօԹ՝ 0.5 ի
տ|աՏսը ր ո ւ ֊ թ
աճ 1՝֊քք^։ կվւիւի
, ափո է քօմ սա՛՛
.
» յ
Գեռ
կան
, ս ոբվե ցն ե լո լ արմ՚սնի չատ մր տիւ–
մարաց անպէա բսք՝..եր, ա րտասանւու թիւննե բ , ^ծա.
վ՚իկ ծափիկ
ծիլ՚՚սնի
» : « • • • 0/"
, արեւր խտրե
ցինք , ամ "լին։ տակէն
Հանւե ցին յ> » ,
չանտեսելով
նաեւ « կ ս՛զ անզ ս/ապուկր » : Անւա ցածր
կա
րեւո–
ր ո լթի լն
չունի
, Հ անւգէ սի՛ օրուանւ Վ ա խաղաՀ բ եւ
թ՚լթա
կիցներր
, պա կա ս ր կր լրացն՛են
տքնաքան
« պիւֆէ »ով ՛քր, վասն « պիւտճէի »; կարեւոր է
չմո՚ւնւալ
. « օն ի տանս
թութ ան ռօն , սիւռ լր
վ՚օն՛ տ(Ա՚իինւեօն », օտար
Հիւբերոլ
Համար։
Ի՚ւկ Բաբեղ ործ ա կան են Համ ար
, ո բ գլխա -
լորն է եթէ ոչ ամ բո՛ւքով ի՛։. ամէնւ րանէ
աւելի
լաւագոյնն է զոՀ ^զել Տիաբնյերբ.
մանւկաւղար -
տէզի
բ" լ՛՛ բ աղաքր եւ իրենց
ծնւողքր
՚^ամ
օբէն
վ ճաբովի
անւղ ՚սմ ա րձանա զ րելով « Ը՜Լ գՀ անուր
Մ իութեանւ
, եթէ անճարակ « ղաղութբ » անկէ
ո–
՚լ՚-րմ
ութ
իւն կ՚՚ակնւկալէ :
Ցտեսոլթի՛՛ւնւ
։
ՁԱՅՆԵՐ ԳԱԻԱՌԻՆ
ՎԱԼԱ՛ՆՍԻ Հ Ա Յ Ե ՐԸ ք՝ԻԻՐՏ ՉԵՆ
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
Գառն կսկիծով կր տե զեկանամ
Տ իկին
Հա յ֊
կանռլչ Ա ե լքոնե՚անի
մ աՀ ր
որ տեղի
ունեցած է
Պէյրութի
մէք : Հանղոլցեալր
իր ետին կբ
թողու
Հինգ ան չա՚իաՀաս
ղաւակնե ր ել ամ ուսինր :
Իր
ամուսինր
Նոբչէն
գի՚-՚Լացի
Աովսէս,
1914-18/՛
սլատերազմ
ին Հրաշքով •աղատուած տա–
սր աարեկան
Հասակին
Հայասաան
կուգայ
: Ա
ին–
չել
1933
որբանոց կբ մնայ։
Յետոյ
Հայաստա—
նէն
ան՛ցնի Պարսկաստան
, Իրաք
ել Պէյրութ
։
Օր մ րե ալ Ֆրանւսա : Աինչեւ
1937
կբ թափառի
աս–
ղթւ՛ անգին
:
Հա լր . Ա իութեանւ
աքակցռւթեա՚քր
Պէ յրո՚-թ
եր իմալով
էլ՛ամ ոլենանա
յ ՜ Այնթաւղց
ի
օ –
րիորգի
մր Հետ
յ
Այս
ՀայոլՀին է ռր յաւիտենապէս
կբ փակէ
իր աչքերր։
յ՛բ Հինգ ոբբռւկնեբռւն
պարագան կր
յանձնենք
ա րտասաՀմ անի եւ մ ասնաւորապէս Ա–
մերիկտյի
Հայրենակիցնւե
բու
լուրք
ուչագրու -
թես^ւ..։
Եր– Ալիքսսւնեաւն :
Ա– ֊ Աեբ
Գ՚՚Ր^Ր
բաւական
տաղտկալի րԱա–
լու է, քանի ոբ միչա միօրինակ
է. առտուրնէ
մին
չեւ
իրիկուն
նամւսկաղրռչմ
կր 1լնքէք :
ՆԱՄԱԿԱՏԱՆ
ՊԱՇՏՕՆԵԱՆ– - ճիչա Հակա–
ռակբ
, պարոն • ամէնէն
փո փո խական ր մեք
գործն
է . ամէն
օր նոր թուական կբ գրո չմ ենք . • . ;
ՎԱԼԱՆԱ. - Ան չուչտ
այն։ ընթեբցոզբ ռր
կար՚լաց
« կէս֊կատակ
կէս֊Շիտակ »
զաւեչտաթեր–
թին
յուլիս
2ի թիւր,
ցնցուեցալ,
իմանալով
ռր
թերեւս
ինքն ալ Բիւրտ
է , Հակառակ
իր կամքին
։
Աբգարեւ
, եթէ
մեր օրել՛ուն
տ՛ակաւին
կան
քանի
մր որոչ տարիքի
Հայեր
որոնք
երեւոլթա–
պէս « տէմոտէ » կբ մնան
, կարելի չէ
րնգՀան–
լացնել
այս պաբա՚լան։
Փոխանակ
զէ չ
կողմր
տեսնելու
, լալր
տեսնենք։
Ջմ ոււնանք անվիճելի
պարազ այ մր։՝
Հա
յերբ
որոնք ստուարաթիւ
ւլաղութներ
կաղմեցին
Ֆրան–
""՚յԻ
հ՚"Ր՚լ ր բաղաքներռւ
մէք,
(այսօր
Հար–
ցր Վա լանսի
մ ասին
է )
յա յս^ապէս
լբ քացած
են : Իրենց իսնայոզ՚ւլթեամբ
(իրենւց տիրական
րա
րե մ՛ա սնո
լ
թ իւննե բ էն մէկր) , յամ՚առ
, պարկեչտ
,
անխոնք
ա չփւա տան
քո ՛է ան։ռնք ան ձամ բ չինած
են
իրեն՛ց բնակարան՛ներր,
քիչ մր Հանգիստ
կեանք
աոլւոՀովելռլ
Համար
իրենց լնտանիքին։
ՀետզՀե
տէ աւե
լի քիչ իսօսի լ կուտան
իրենց վբա
յ • Հազ–
ո ւա գէ պ է՝
ււ
ր ե րեւան պատմական
ատեանի
նրս–
տսւլւաններուն
վրայ ;
կաբԼէ
խօսքով
, չատ լալ յարմ՚որած
ենւ
եւբո
սլական
կեանքին
, եւ եթէ երբեմն
իբենց
լեզուն
թերի է , ա յսինքն եթէ քանի
ֆրանսերէն
բառեր
կլ՛ իէաոնեւ
իրենւց մայրենի
լեզուին
, կարծեմ
նե–
քելի է, վասն։ ղի քիչ ՛քբ ենթակայ
են իրենց ՛լա–
լտ1^ւե բուն
ռրււնւք մեծ մասով
Ֆ լ՛՛՛՛ն սա ծ^ծ են
ել րնակա., արար
տ ե ւլա կան
ղպրոցներ կր յաճտ–
իսենւ : Անցողակի
րսենք թէ ա յս տզաքր
Հիացում
կր պա ՛ռճ
՛ւ՛
ոեն
իրենց
ուսուցի
չնւե
լ՛ուն , քանի
որ
տասն
անյզամ՚էն
ինր իբենց գս՚սաբ՚ոնին
գլ՚՚՚իր
կր
՛լ ււ/1՚ւ։է.ին՛ ։
Աօտ
քսան տալ՛ի է ի վե ր ես մի՛չտ
քանացած
եմ
մ ամ ուլի թէ պաչտօնական
չրքանակներու
մէք
պաչտ պ՛ան ել Հա լե րր
՛քեր
գեղեցիկ
Վալանսի
մ էք
որ որղեղրած է ՚լանոնւք եւ կրզնււսՀատէ
, ս՚զասե–
լով ո ր օր մ ր ՚ոեսնենք
իրենց րռւն
Հ ա յրենիքր
՛ս–
ւլատ եւ անկաիս ։
իրենց
Հ ՛ս յրե
ն ակի ցնե
բէն
մ էկր
> որ Հոս
Հտ–
սած է երկու
՛ամ իսէ ի վեր,
"ււլել՛ է
Հետաքբվ՚լ՚ու–
թիւնւ
չարմել
քն՚նւտւլաաե լով
"՚յո րետանիքնե
բուն
կեանքր եւ բարքերլւ.
լ^ւտանիքնել՛
որոնք
է՚՚Իէ
մ՚քիկ կր զբաղին
իյւենց գործեբռւէ
: Արգ , ք՚հն,ա–
^^^է^Խյէ
ք՚՚ա^,^
ան. յօր կր խառնուի
այս
գործե–
րոՁ՛ պէտք է խ՚լճի
քննութիւն
՛քր կատ՚սբէ
։ Այ"
աււթիւ միտքս
կ՝ ի
յնւա
յ Հ ին։ ա՚ւած
մր։
Իբ Հաւ–
լ՛ե ւան։ ին՛ աչքին
չի՚-գբ կր տեսնէ , իր ա չքի՛՛նք գե–
րանր չի աեսներ
։
Կր կարծեմ թէ ա յսքանր կր բաւէ
իրրեւ գաս
եւ կր ՛լա բմսէնամ՛ ոյւ Հայոց Ա՛լ՛է • Մ իութիւն ր րա–
ցա՚ռրութիւն
չէ սլաՀանքած արէ անւցոր՚լին
՛ոյն
՛լր սլա րտո
ւթե ան։ Հա՛ք ա ր որո՛ի Բիւրտերու
կր նբ–
մանցնէ
իր անգաւքնել՚ր
, մ ինչղեռ
Բիլրտել՚ն
էին
ռր քաբգեց
ի&՚ Հա յ մողովուբղր
: Ես եբրեք
սլիտի
չՀանղուրմեմ
որ ո ել է մէկբ
յարձակի
,
թեր–
թո՚ի թէ խօսքով
, իմ « պաչա՚ղանւեալ »
Հայեբուս
վրայ,
որոնք ա՛քէն։ կեբսլո՚է արմանի
ենւ յարգան
քի
, այնքան։ տւս՚ւասլած
Րէէալով
է
0.
Մ–
ՅԱՌԱՋ
»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(129)
կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐՍԻՈԻՍԸ
Թ
կբ պատմեն թէ երբ քարուքանգ
եղած
ու ւս՚–
մէն
զա րղե
րէն
մե րկա ցած
սրաՀներէն
կ՚անցնէր
յ
այս
մեծ
ղմ րա
խտոլթ
ենէն զգածուած
,
մարգկային
մ եծո
լթ իւննւե բու
յեզյեղուկ
րաիս տին
վյ՚ա
յ պար
՛՛իկ բանաստեղծին
Հետեւեա
լ ե րկտ
ողբ արտասա–
նեպ յուգում
ով.
Պում ւ&էվպէթ մի՛ ղէ՚նտ սւէբ Թ ա ր է ՚ մ ի ԷՓբասիա-պ,
Փէրա է տ արի մի քիււն՚էտ ւ^էբ գասլւի ՚ ^ օ ւ յ զ ա բ ան^
ք ք ւդռւ-թ–:
Թարգմանութիւն
•
Իուն
կ՚երգէ է֊Փրսւսիապի
կամաբիԹ սսաւկ,
Սարդը ոստայն կը
հիւսէ
կեսայւնհբու պալատին
մէջ։
ԱչխարՀի տա րեգրո
ւթե անց մէք, իրր
ամէնէն
աՀռե լինե րէն
՛իա յլոզ
29
մա յիսի
ա յս սարսափե
լի
առաւօտուն
, պաշարեա^երու
կողմէ , ՛այս մեծ
տրամ ին
մ էք ամ էնէն մեծ գեր ունեցողներուն
մի–
ակ Հո՛ւր իբենց կեանքբ ազատե լբ եղաւ
։ Աւա՛՛ղ
,
բո լո ր ա յս
ե ՛լե րա կան
մ անրամ ասնութ իւննե
րէն
զորս կր գուչակենք.
Հազիւ մէկ երկու
Հատբ,
կ՝ալանղեն՛
մամ անակակից վկանե րր :
^ ԱՀաւասիկ
քանի մբ ղէպքե բ որոնց ա յղ սոս
կալի
օրե բուն։
զո Հ ղ աց ին Պոլսո յ ամ էն է ն րարձ
րաստիճան
պաչտպաններէն
ոմ անք :
Վենետիկեան
՛լաղթա՛կան
ութ եան
բո յէր , ճի -
բօլամօ
ՄթԼօթթօ
եւ ի՛ր զաւակբ
, իրենց
Հայրե
նակիցներէն
եօթր
ոլվէիչնեբոլ Հետ ՛լե րի՛
իյնալով
Թուրքե բուն
ձեռքր
, Աո ւլթան
ին
Հբաման։ով
ղրլ–
իսաաո ւեցան : Ա ի՛ւս կողմ է Բերա
յի Փոտեստան
ալ
կր սլատմ է թէ քա թալան
աղգին
Հիւպատո սր ,
Պետրոս
ճիուլիանօ
, իր ղաւկին
եւ Հինգ կամ վեց
Հա յրենակիցներոլ
Հետ նո յն ՛աՀռելի րախտին
ար
մանացաւ
: իղիաոր
կա րտ ինա լր ,
որուն
անունր
ա յնքան անգամնե բ
յի չուեցաւ
ա յս պատմ
ութեան
րնթացքին
, աւելի լաւ պաՀոլրտե
լո լ Համար
,
լնղ–
Հ ան ուր
իսառնա՚կոլթենէն՛
օգուտ քագած
, իբ կրօ
նական զգեստ բ փոխած
եւ քա րգին մէք
սպաննուած
մ ո ւրաց կանի
մ ր ղղ եստնե րր Հագնե լով փախսաա–
կաններու Հետ միասին քաղաքէն։
գուբս
ելած
էբ ։
Հոն չուտով
բոՌ՚ե ցին ղինքր ու իբրեւ
դերի ծա
խեց ին : Բա բեբախտաբար
իր ծ սլ՛ո ումին
ԱորՀիւ
բնաւ
չճանչցուեցաւ
:
Ատոր
Հակառակ,
մեռելներր
էսու՚լարկւ՚՚լ
Թուրքերր
կա րտ ինա լական
ծիրանի
Հ ա ղո ւս տ ո վ
ծածկուած
մ ո լրա ց կանր գտնե լով
կարծեցին թէ
եկե զեցւո
յ
ի չխաննե րէն
մ ին՛ ձեււք
անցուցած
են
եւ ծիրան՛ի գլխարկ
մր անց լնե լով գլխուն , նիզակի
մ ր ծա
յբ ր Հանած
, ամ բոզք քա՛լաքին
մէք պտբտ–
ցուցին . « ԱՀաւասիկ
ռուս կար տին ալին գլուիսր »
պոռալով։ Շատ չանցած,
ոբովՀետեւ
իր
տէբերր
աննւչս^.. մարգու
մր տեղ կր զնւէին
ղինքր,
թրչ–
ուառ կրօնաւորր
երեք Հարիւր
ա րծա
թ գաՀ եկանւ ի
զփնով կրցաւ
ինքղինքր
՛լնել ու վենւետիկի
ու Լե
Հասաանի
ճամ բով ապաստանիլ
Հռոմ
, Նիկ" զա
յոս
Ե՛ պապին քով։
Այո վերքինր
այն աաեն է ռր Հ ր–
բա՚ոարակեց
իր նչանաւոր
Ողբր , « Անւկռւմ
Պ՚՚լ–
սոյ որ կ՛։ րծ անե ցաւ Ա ԷՀմ է տէն »: Ա եռալ
\
463/՚է՛ Տ
Ֆրանւ չիսկե ան՛նե բու
մ եծա ւորր կր Հաստատէ
այս
սլատմ ութիւնր
իր տեղեկագրին
մ էք ։ Ան ալ
Իղի–
տո բր « Ռ՛՛ւ սիո
յ կարաինա
լ » ՛անունով կր կո չէ ։
Բա լքսւնղիլոս
կ՝ րսէ . « Ա արմ ատնե բու
եպիս–
կո՛ղռ ս ր իւլիտո ր » կալաթա
յի
մ էք
ծախ
ուեցաւ
Թ ո ւր քե բ ո ւնւ կուլմ է , բա յց Հոն կրցաւ
նա լում բ
վրայ
փա խ չի լ որ զինւքբ Պ ելոպոնէս տարաւ : Յո
յն
Հեզինակր
կ՛՝րսէ թէ Ա ուլթանր
զա
յն
սպաննուած
կր կարծէր
վեբքին
քարղին
մէք ել եթէ
ողք րլ–
լա լր
ւլ իտնար
, ղա յն ապաՀովաբա
ր սպաննել
կոլ–
տաբ
։
Ըս։ո Աոնթալտոյի
,
ԱՈրիս
Բաթս^՚էն
մինչեւ
պատերազմի՜լ
վերքին վայրկեանր
Հերոսարար
կռ
ուելէ ետքր՝
յաքողեցաւ
ցռկանաւի
մր վ բ այ ա–
պասա՚սնւիլ
ել Բիոսի
ճամրուն
վրայ
սարսափելի
պատեբազմէ
մր վերքբ
Հաւլիւ կրցաւ աղատել
ղին
քր Հալածող
բաւլմաթիւ
թրքական
նաւերէ։
Բիոս
ցի Լէօնարն ալ ՚էերի տարուեցաւ,
բայց
չուտով
ա լ
աոաէո
ղ ՚ ՚ - տ ի լ :
Ֆ ր ան չի ս կե ա Լ ներոլ
մ եծաւո ր ին տեղե կագի բ բ
ուբիչ
Հետաքր քրակւե՛՛։.՛ տեղեկութիւններ
ալ
կոլ–
տայ։ « կ՝րսէին
թէ , կր պատմէ
, Սուլթանր քա
զաքին։
՛ոի բանալէ ետքր
, Բարիլոփ
խա լիֆա
յին ,
Թունուզի
թա՚լաւորին
ել կրբնատայի
արքային
քառա
ս ո ւն ա կան
տղա
յ զրկեց
իրՐ նուէբ :
Բռլոբ
ա յն՛ Թուրքերր
ոբոնք աււաքին անգամ քազաք
մ ր–
տան
, ալ ցկեանս Հարստացան
:
(Շաբ.)
ԿԱՐԳԱՑԷ՛Բ ԵՒ
ՏԱՐԱԾԵՑԷԲ
< 6
Ա Ռ ԱՋ ։^ Ը
Fonds A.R.A.M
