Գաղոդհ
ԳաոոէՈ
ՊՈԼՍՈՅ Պաաչ,իս,րքարանէն
գաւառ
զրկուած
հոգեւոր
Հովիւր,
Գաւիթ
Ա.
քՀն
յ . Երէցեան
այ,
ցելած
է Անգարա
, կե ""՛րիա, Աեբասաիա
,
^արա
Հաֆիք,
Երլաբզէլի,
թոքաա
, Ամասիա
,
Հաճր–
քէ**յ
1
Մ՚"բզ՚՚ւ՚"ն
, Աամսոնի Մալաթիա
ել
չբքա.
կայ
զի՚֊զեբր։
Ուր որ Հանգիպած
է առաքին
առ
թիւ
իսկ
ղինքբ առաշ1ռրզած
են
գերեղմանաաու–
ներբ,
« Հռզոց
» կարգալոլ
Համար, առա՛նց եկե
ղեցական
արարողութեան
թաղուած
մեռելներու
վրայ : կաաարած
է աւելի՛ քան
200
մկրաոլթիլն
,
25
պսակ, բացատրելով
միեւնոյն
աաեն
իր րոլոր
կաաարած
ա րա ր՛ւ ղութիւննե
րո
ւն
նչանակութիւնր։
թերթերր
կր ՚լրեն
թէ ամէն
տեղ տեղական
իչխա
նութ իւն՛նե րր
՚էիլրացոլցած
են
իր աչվսատանքբ
է
ԵԹՈվՊԻԱՅԷՆ
թղթակից
մը կր գրէ
թէ
Ատ–
տիս
Ապէսլայի
կայսերական
տան
լուսանկարիչր
Հայ
մլ^ է, թորղոմ
Պօյաճեան։
\924ին երր
նեբ–
կայ
կայսրր
Երուսաղք^մ
կ՝այցելէր,
վերադարձին
Արարատեան
որբանոցի
սա՛ներէն
40
^ոզի
միասին
տարած
էր իբրեւ կայսերական
տան
նուազածոլ;
Տարիներու
լր,թացքին
այգ
^Գէն
28
Հոգի կր մեկ.
նին
Աուրիա , Լիր՛ս՛.ան
, Ե՚լիպաոս
ել
այլնւ : Մ(՚–
նացեալ ՚2Ջ.ր քանի
մբ ամիս առաք կր գիմեն
կայ
սեր
եւ
կր խնւլրեն
որ
փոքրիկ
Հողարամիններ
յատկացուի
իրենց եւ միեւնոյն
աաեն իրենց
չնոր–
Հուի եթովպական
Հպատւսկռւթիւն
: կայսրր
իր
սեփական
Հողերէն
իւրաքանչիւրին
կր նուիրէ
430
ք . մեթր
Հող եւ կր Հրամ ա յէ
ղանոնք
լնգունիլ
իբրեւ Հպատակ
, ինչ որ չավւազանց գմուար
է այ–
մրմ
Եթո՚իպիոյ
մէք։
թղթակիցր
կ՛րսէ թէ
Հայիլէ
Ա
ե
լասի
կա յսրր
մ իչտ
ր՛ո րետ ց ակամ եղած
է
Հա
յերու
Հանգէսլ
:
ԳԵՐԱԱԱՆ
Մ– ԿՈԱՏԱՆԵԱՆԻ
ՄԱՀԸ– -
ԱՀ–
վաղի մկք ՀՐրան
)
մ եռած
է վա սաա կաւո ր դերա
սան
Աիչ՚ո կոսաանեան,
62
տարեկան։
\քնած
էբ
թիֆլիս
է
Պատանի
Հասակէն
(16
տարեկան)
.ք՛"՜
վ՛ բչ՚ոա կո լած
Հա յկ
. րեմ ով՝ կիսատ
ձղած
է ու
սում ր
ել
Հետեւ՚սծ
ղ երասան
Ութե
ան
;
1 905/՛^ ,
Հայ
- թաթարական
րնււլՀարումներոլ
օրերուն
Ա–
բէլեան
թիֆլիսի
մէք կբ ներկայացնէր
« Ասլան
Րալասի
»)< որուն ներկայացումը
մեծասլէս
խան–
ղավառած
էր Հայրենասէր
պաաանի
կոստանեանւր,
Համոզելով
զինքր
թէ ազս՚աաղ րութեան
Համար
րացառիկ
դեր
ունի թատրոնը
: իրրեւ
սկզրնաւո–
րութիւն
կբ խաղար Մուրաչկովի
Հաւլարարի
մո
ղովրգական
թատրոնին
մէք,
Վրոյրի
եւ Արաքս–
եանի Հեա։
Ցեաոյ
կ՝՚սնցնի
թիֆլիսի
Արաիստա–
՜կան թաս՚րոնր
ուր Արէլեանի
եւ Ա իրանուչի
զե–
կավարռւթեամր
կր մասնակցի
նե րկա յացումնե
-
..բուն՛.
Նոյն
օրերուն
իր մեծ եղբայրր
եւս,
Լեւոն
Մել.
Ալլ՚ոՀ՚իերտեան
, ղեբասանականւ
Համբաւ
ու
նէր
եւ չվ՚ոթութեան
աեզի չտալու
Համաբ կրտսե՛
բր ՚իոխեց
իբ անունր
եւ ւլարձաւ կոսաանեան
: իր
Հաճելի
արտաքինին
եւ քաւլցբալռւր
ձայնին պատ
ճառով
կբ սաւսնձնւէր առաւելապէս
սիրաՀարի
գե՛
րեր,
մեծ
յաքռզութեամ բ\
1916^Տ<
վեբք կբ չքէի Հայաչատ
քազաքներ
եւ
Րաղու
ուր եւ տօնած
է իր բեմական
յաքողու
-
թիւններբ։
\9\Տին անցած
է Պարսկ՚ոսաան
: Աւելի
վերք Պէյրութ,
Փարիղ, Լոնաոն, Եգիպտոս,
Յու
նաստան , Ռումանիա
, Հնղկասաան
եւայլն
:
թէ
Հայկական
եւ թէ օտաբ ծանօթ թատե բ ա խաղե
բու
- ^ –
€6 ԱՌԱՋ»
-
-
ք^ԱՑԱՌԻԿ ՏՕ՚նԱԽՄք^ՈԻԹԻԻւ.
ՎԻԵՆ՚ՍԱՅԻ ՄԽԻԹԱՐ ԵԱ՚Ս8 Վ Ա ՆՔԻ՚ ե
ՄԷՋ
ՎԻԷՆՆԱ,
12 օգււսա.
(ՅԱՌԱՋ)–
-
Այո
տա–
րի , սեպտ. Տին, կր լրանայ 2,^0ամեակբ այն օր
ուան, երբ
Մխիթսւր Արրայ,
կ. Պոլսոյ մէք
Հիմը
կը գ^էր
յատուկ
Հայ Վանական
Ա
իարանութեան–
մբ
֊
Մ1սիթ1ալւեան Ու.լստիԸ (1701
սեպտ
8) :
Այս րարե րաստ էկ տարեգարձր
կաբե լի
եղած
չուքով
տօնախմբելու
Համար՝
վէէ՚ննայէ
Ախէ
թարեան
Ա իա բանութիւն
ր Վիէննա
Հ բալիրած
է
Վսեմ . ծերունալո
ր կաթուլիկոս
֊ պատրիարքր.
Պետրոս Գրիդոր
ԺԵ՛
Ազաճանեան
, որ .պիտի նա
իսագաՀԷ սեպտ.
8
10
տեղի
ունենալիք
եկեղեցա
կան
ել աղղա
յին
Հանդիսութիլննեբոլ
:
Այս առթ
իլ մասնաւո ր պիտի
Հ րաւիբուին
նա
եւ պետական
եւ եկեղեցական
րարձր
անձնաւո
-
րութիւններ
է
Այմմէն
յիչատակելոլ
Համար
քանի
մր կարե
ւոբ կէտեր՝
րսենք
ոբ ամէնէն
Հաճելի
նւիւթերէն
մ ին պիտի
ըլլա յ Վիէննա
յի ե րամ
ի չտնե բ էն
չաա
ղնաՀատուած
եւ տակաւին
նո րե րս
տսլադբոլ
-
թեամբ Հրատարակուած
Այարնեան
պատա րադի
ե րգե ց II լլո լթ իւն ր , ռբ՝ պիտի . կատա բուի քառաձա
յն
եբգչաիսումրով՝
րնկերակցութեամ
բ եբգե Հոնի
եւ
լարալո ր ռւ փողաւոր
երամ չտական
դո րծիքնե
բու
կատարեա
լ նուագախում
րի : ՜Օրուան
Հանղիսա
-
կան պաաարագր
պիտի մատուցանէ
Ն՛ Վ՝ Կար–
դինալ կաթողիկոսր
:
Աեպտ՛
\Օին վանքի
մեծազոյն
սբաՀին
մէք
տեղի
սլիտի
ունենան
րանա խօսո ւթիւններ
,
ու
ղերձներ , եբգեբ
ու նռւա՚լնեբ
, որոնց պիտի
Հրա–
ւի՚րոլի
գագութր
:
Հ.
ԵՓՐԵՄ
ՊՕղՈԱԵԱՆ
• " ՜ ՛
՚՛ է՚քք1ւ1է–1"Ո1«»|111|1Ո»11Ո1Ո
ՄԱՐԶԱԿԱՆ ԿԵԱՆ՛Բ
Պոլսո
յ « Շիչլի
^ Մ արզական
Ա իութեան
Հե
ծելանիւի
մ աբղիչ
եւ
1950/՛
Պոլսո
յ աիսո յեան՛
Վաբղ՚լէս
Լատեան
Պոլիս
Փարիզ
Հեծելանիւով
կտրած
է
4,000
քլ՚ք ՚ անցնելով
Յունաստան
, իաա
լիա
, Ջուիցերիա
, ֆրանսա :
Երիտասարգ
մ "՚բղիկբ
է՛" Բ՛է ՚^Ա անրամ աս
-
նութիւններ
Հաղո րգե ց իր եբկար
եւ տամանե
լի
ճամ բո րղո ւթեան
մասին : Ա եծ Հաճո յքով
խօսեցաւ
Աթէնքի
Հ. Ա. Ը. Ա.ի անղամէւերոլ
կոզմէ
իրեն
եղած
"իր՛"լի
Բ եւ եւլրա յրական
Հ իւր լնկա լո ւթե
ան
Համար։
Պիրէոն՚էն
Պարի
չոլլենաւով
անցնելէ
վեբք, իտալիան կտրած
է դէպի
Հիւսիս,
անւցնե
լ՛՛՛է
՛լ մոլարինւ
ճամրանւերէ
, յաճախ
լեռհային
կիրճե րէ
մին
չեւ
Ա է՛լան , ուր ՚լմրախտարաբ
չա
տե
րոլ
քսէ ղաքէն
րացակա յութեան
պատճառո ՛է
յուսաէսաբ
եղած
է աղղա յէ՛ն տեսակէտով
: (Ա ի–
լան՚՚յի
մէք վւռզոցր պառկած
է) :
Հայ
մ արւլիկր Զո Լ-է՛ցեբիա
յէն
ե1յա՚ծ է Լէ՛ոն իր
մէք
մեծ յաքողութեամբ
անձնաւորած
է Հերոսն՛եր :
Իր բեմական
խառնոլածքբ
կազմալորուած
էր մա
նաւանդ
Ա իրանուչի
ել Աբէլեանի
աղգեցութեան
աակ։
իր մաՀով
Հայկ
րեմր կր կորսնցնէ վաս
տակաւոր
ել մողովրգական
արուեստադէտ
մբ :
աղղականներու
մւտ
եւ անկէ ալ Փաբիզ
միչտ
էբ
Հեծելանիւով
:
Այմմ
կր մնա յ այստեղ
կարճ մամ անակի
մ բ
Համար : Պոլփս պէ՛տի վերաղառնայ
չոզենաւով։
Վերագարձ
էք՜ն պիտի
անցնի
Աէնթ
էթիէնէն
ուր
էւր Հեծելանէււին
զ՛ա րծա րանր նոր մեքենայ
մբ
պիաի
նոլէւրէ մեր չաբքաչ
մաբւլէւկին;
Իր այս երկար եւ ղմուարինւ ճամ բո րղո
լթիլնր
յանձն առած
է աեսակ
մբ ազղայէ՚ն
Հպարտութենէ
մ զոլած
« թ՚ււրքէւա
յէն
ալ թող Հա յ երիտա
սարդ
մ ր րլլա յ մարզական
այս
յա՜ն դուղ
ն փռ
րձր
կաաաբոզր
» : Փ՚՚բձ
մր ոբ տեւած
է
22
օր
(400Օ
քիլոմեթր)
: իր մարզիկի
ողին
յաղթաՀարած
է
բաղմ աթիլ
վտանւլնե
բու
,
ա բ ե լին՛ կիղիչ ճառա–
ղա յթնեբէն
մ ինչեւ
ձ է՛ւնա պա տ րա րձունքնե րբ եւ
սաււնարանքներր :
Շաաե ան ա՛Լ ցած
է Հետեւեալ
քազտքնեբկ
ն .
Պոլփս , Սիլիվբի
, Ջոլ՚լու,
էտիբնէ ,
Օրէսթիա
( Յունաստան)
, Ալեքսանւղ րապո
լիս (Տէտէ Ապաճ) ,
՛Րոմ ո թինէ՛
(կ իւմ
է՚ւլճ ինա) , Գավալա
, Աելանիկ
,
•Րոչանի
, թեսալիա
, Աթէնք
,. Պլ՚ինտիզի
, Հռոմ
,
Վ^ենետէ՚կ, Փատովա^ Աէւլտնօ (անցնել՛՛՛է
ուրէ՛չ ի–
աալական
քաղաքնւերէ)
, Լողան
,
ժրնեւ
,
ուրիչ
զոլիցեբիական
քալլաքնւե ր եւ վե րքապէս ֆրանսա
I
Ս–
ԼՐԱՏՈԻ ԱՐՈԻԵԱՏԻ
ԵՐԱԺՇՏԱԳԷՏ
ՀԱՅԿ
ԿԻԻՏԷՆԵԱՆԻ
մասին
թղթա կցո ւթէ՛ւն
մ ր
ղբ էելով
պոլսական
թե
բթի
՚^Ը*
Ի՛րաղեկ մր կր ղբէ թէ ա բո ւեստազէտր
երե
սուն տարիէ
էւ վեր
կ՝ ա չէսատ է։ արեւելեան
մեոե–
գէն
միացնել
արեւմ տեան
բազմ աձա
յն .ներգաչնա–
կոլթեան
Հեա , գործածելով
\
2
խազերէ
րազկա
ցած
ձայնաչաբր
ել
ն՛ւ յն ա՚ոեն
ստելլծել
րաւբէ ա—
ձա յն
(փռլիՓոԱլւք)
լնկե րակցութեան
դրութիւն
մ ր, Համ ադրուած
խաղե բով : Այս աււթիւ արմա
-
նացած
է Եւրոպա
յի եւ Ամ՛երէ՛կա
յի եբամ չտական՛
քնն ագա
տնե բուն
^ որՀ ա ւո ր ռ ւթե
ան
\
կիւտէնեան
ռաՀվիբա
յ
մ ր կր նկատուի
ե
բամչտաղիտութետն
պատմութեան
մէք :
Լ Յ IՀ
^Vս^ 1\1
ԱՏ
1
ՇՅ
16//
խմրագիրր
կր ղբէ թէ « Ա–
բեւե
լքր
կո չո լած
է թերեւս
նե լ՛կա յիս
նո յն
գերբ
խաղալ
ին չ որ վեր ասլաՀ ուած
է ր է՛րեն Հեռաւո ր
անցե ա լին
մ էք , ա յնւ է պատճառ
Հանղիսանա
լ
վե–
բածն՚ունգի
մբ , ինչսլէս
եղած
էր ԺԶ ՚ գարուն
» :
Կիլտկնեան
ոչ մէւայն քութակաՀար
եւ
երգաՀան
է , այլ, բան աս տ եղծ—փ է՛լիս ո ՛ի ա յ : իր «
Նօսթալ–
մի ^ն , քնարերգական
Համանուագ
մր առաքէն
ան
ղամ նէեբկա յացուեցաւ
Փալէ տր
Շ"՛ յեռ
յէւ
մ էք ,
՚Րոնսէռ
Փաա
րլո
լէւ
կռ՚լմ է ել մեծ
յա՚լթանակ
մ ր
եղաւ :
Երամչտադէտբ
ծնած
է կեսարէւա
,
\
886/5՛ ;
Հաւասար
ղուրդուրանքով
կ՝ ուսո ւմնաս իրէ
յ"՛– ՜
նական , Հրէական
, ալպանական
, իրանեան
կամ
արարական
ե բամ չտո
ւթ
իւն ր ։իբ նա խասէ՛ բութի
ւնն
է մեկնւաբանել
Հնա՚ք ենի
Արեւելքի
քՍորՀ "՚֊բգԱ
*
« իմ յայա՜նսւրերած
երամչտութիւնբ
, կ՝րսէ , մա–
մ անակակից
արեւելեան
ե րամ չտութիւնր
չէ , այլ
անցեալին
ե լ՛ամ չտո
լթ
էււնբ , ա յնքանւ որքան
կտ
-
րելի Լ ղտնել Աերձ
. Արեւելքէւ
եւ պալքանեան
եր–
կիբնւեբուն
մէք, վերքէ՛ն գարագարձէք՚ն
»; Իր կար–
ծ իքով
ա րե ւե լեան
երամչտո
ւթիւն ր բարո յաղրբ
-
կուած
է նիւթական
չաՀելւոլ
Հե տ ա ս^ւղո ւմ ով :
\
« ՅԱՌԱՋ
»/•
ԹԵՐթՕՆԸ
(127)
կ. ՊՈԼՍՈՅ ԳՐԱհՈԻՍԸ
Հոս
նորէն
ձեռք
կ՚առնեմ
կալաթա
յի
ճենո–
վտցէրնեբուն պատաՀած
ղէպքերուն
պատմութեան
թելր։
իրենց Փոտեստան
, Անմ—ժան Ջաքարիա
եւ
իր
իսորՀ րդականնե
րր
Ա ուլթանին
մ օտ
գաց
էն
ել
անոր յանձնեցէ՛ն
քաղաքէն
րան ա լին ե բր :
Ս ռ ւլթա
նր
չնո
լ՛ Հ ալի
լնգո ւնելո
ւթի
ւն
բր աւ
ա–
նոնց եւ "իրալիր
խօսքերով
ռամբու
գրաւ :
\
453
յունէւս
23
թուականով
այս Փոտեստան
նամակ
մր
գրած
է ոբ մէ՛նչեւ այսօբ պաՀուած
է ել ուր կ՝բ–
"է.
« կ. Պոլսոյ սլա չտպանո ւթեան
՚լրկեցէ՛
րո
լոր
՝Րիոսցի
վա բձկան
ղինո լո րներր
, է՛նչպէս
նաեւ
ճենովա
յէն եկածներբ,
քաղաքէւն
միքին ել աղքատ
գասա կարզ է՛ն
մ եծ
մ ասր,
մ է՛նչեւ
անզամ
քե
-
ռոբղիս
եւ բոլոբ ծառաներս
: ՈբովՀետեւ
չարու
նակ
կը մտածէի
•
« Անղամ
մր
որ
թուրքերբ
Պոլիսր
ղրաւեն,
Բերայի
ղործր
լմնցած
^» : թուր
քե րբ մեր մարգոց չատերր
բռնեցին,
ոմանք
յաքո
ղեցան
մեր քով ասլասաանիլ
• քանի
մր Հոգէւ
ալ
նաւերր վւաէսան • րա յց չատե ր նաւ նստե լէ առաք
պատնէչին
վրա
յ
նո բէն
ինկան
թուր քերուն
ձեռ
քր՛
ռրռ՚ԷՀե՚ոեւ
նտլերր
այնքան՛
կոլղէին
մեկնիլ
ւ՛բ մարգու
չէէ՛ն սպասեր : Գալով
ինծի
, կր
նա–
խրնաբէի
սպաննուիլ
, քա՛ն թէ թողուլ
Հեռանալ
ինծի յանձնուած
քաղաքէն
:
Եթէ
ձղէի
երթայի
, ղիտէի
որ քար քարի
վը
րայ
պէւտի
չձ՚լ էէ՛ն Բերա
յի
մ էք : Հետեւարար
մր–
նւացէէ զոնէ քա՛լաքիս
կեանքր
ասլաՀովելու
Հա
-
մաբ։
Այդ պ՚ստճառալ
դեսսլաննւեբ
՚լբկեցէ՛
Ա՛՛ւլ
-
թան
էւն ,իմ ամենա խոնա
լ՛Հ
Հ՛ն աղանգո
ւթ
իւն բ
յա յտ
նեց ի եւ Հարցուցի
թէ
է՛նչ պա
յմ աննե րով
կրնար
խաղաղութիւն
կ^քել Հետս :
Մ է՛նչեւ Հետեւեալ
օրուան
,
30
մ ա յիսին
էբի–
կունր
ո ել է պատասէսան
չարո ւեցաւ
այս պատ
գամ աւո ր ո ւթեան
, մէնչգեռ
նաւերր
աճապարան
քով
կբ փախ
չէէն
, Հակառակ
մ եկնում ր \
2
օր
ալ յետաձգե
լու
Համ ար բրած պաղաատնքեե
րուս
•
ոբովՀետեւ
՚լէ՚տէէ
թէ
մէ՛նչեւ
այգ աաեն պէ՛տէ՛
կլնայէն
էսազաղոլթէւն
կնւքել անպատճառ։
Րայց
մտէկ
չրբ
է՛ն էսօսքերուս
ել կէս
գիչերուան
մօտ
ճտմրա
յ ելան
^ ;
ՄէՀմէտ
երր տեղեկացաւ
այգ
բնդՀանուր
փ աէս ուս աէն , սաստէւկ
բարկացաւ
եւ
ճենովացի
պատզ ամ ալո
բն երուն՛ էս ս տիւ պատաս
է՛ւ ան ել
տուաւ
թէ
միան՚լամ
լնդ միչտ
կր փավ։աքկբ
ատոնցմէ
աղատի
լ : Այս պատասխանէն
Փոտեստան
ել
Հե–
տեւո րգնե րբ , Հասկնա լով թէ որ աստիճան վտան
գաւո ր կացո՛ թեան
մէք կր գտնուէին
,
ուղղակի
Ա ուլթանի՛ն
ելան՝ ռր ատոր ւէրայ
նւո յն օբր
երկու
անւ՛լամ
կ ա լա թա եկաւ :
Այգ
այցե լոլթէւլններուն
մէք ԱէՀմէտ
մաս
-
նաւս րապէս
պնղեց
թէ
կ՝ոլզէր
որ քաղաքին
ամ–
բ ութէ։ ւննե րր
Հ իմնա յաաակ
քանղո ւէ՛ն , ո րսլէս զի
անէ՚կա
միչտ
էւր տ րամ աղ ր ո ւթեանւ՛
տակ
մնայ։
« Ու իրաւ
ա՛ք էնքն ալ, աչտարակներբ
, Սուրբ քՏա–
չի աչտարակր
որու կապուած
էր Շղթայէ՛ն
մէկ
ծա
յրր
մ իւս
րո լոր
ղօրաւոր
գիբքերր
,
ծ՜ովու
կողմի
րոլոր պարիսպներր
քանդել
եւ փոսեբր
լե–
ցբնել տուաւ։ Ասկէ ղսւտ թուրքերր
ղբաւեցին ՛նա
ե՜ւ կալաթա
յի բոլո ր ռմրաձի՚լնեբն
ու
Հ րացանակ՛
ներր
ել փախստա՛կան
քաղա քաց
էն երու
վերաբե
րող
բոլռր
զէնքերն
ու ռազմամթերքր։
Միայն
իսոստաւլալ
ոբ "վ որ եա դառնա ր պիտի վերա
-
գարձնկ ր անոր ունեցածր
:
Ասոր վրայ
Փոտեստան
Աուլթանին
կողմէ
դեսպան
մ ր ՚լբկեց
Բիոս
կտ յսերական
նամ ակով
մ ր որով
կ՝ է՛մ լսցնէր
րո լո ր Հոն ապաստանած
վա–
ճառականն։եբո։ն
ու
սլո
ւրմ ռ ւանե րո ւն թէ
կրնան
կալաթա
գառն։ ալ եւ թէ
ե թէ մտիկ
րնեն
իրենց
բո լոր
ս ՛ռաց ու ածքր ետ
ււքէ
՚տէէ
՛էե րա գարձ
ուի
: Ար
քե պէս կոպո
ս Լէ օնա բ ալ կ՝ րսէ թէ Ա ուլթանր
փա–
էւրս տական
ճե^. ովա
ցին. երուն
էն չքե բուն
մէկ
ցոլ–
ցակր սլատ րաս ՛ռե լ տուաւ
եւ երեք ամ իս
պա
յմ ա–
նամամ՛ չնորՀեց
անանց
ե՛ո գաոնւալոլ
Համաբ,
ա յգ
մամ անակամ իքոցէն։
՛էե լ՛ք յարքունիս
գրաւ
-
ման պատիմով
: Աուլթանր
է՛բր իր
անկեղծութեա–
նր
նչան
ել որպէս
՛լի րոլորովին
Հ ամոզէ
ճենո
վա ցինե
րր թէ կատարեալ
խաղաղո ւթեամ ր ապր է Լ ՚\
կ՛՛ուղէ
՚սնոնց
Հետ^ ն,որ
ք
Ա1փ
|լթ֊իլլասիււն1/ձ^
չնոր– ՚
Հեց, ոբոնց
չնւորՀէւ պէտէ՛
կրնային
ապազայէն
ալ պաՀել
յ՛ւ յնւ կայսրերու
չնւորՀած
առալելռլ
-
թ է՛ւննե րր : կ ա լա թա
յէ։ բերղր
ել է՛բենց
մ ասնա յա–
տուկ
ւէա բչո
լթ
էւնն
ալ էրենց
կբ թողուէր
:
ի–
րենք սլէ՛տէ
րն։ արէ
էնւ իրենց Փռւոե։։տան
,
ամրողք
օսմ ան եան
երկրին
մէք ՛էա ճառա կանո ւթիւն
բնելու
ազատութիւն
պիտէ՛ ունենային
, պիտի պաՀէէն
ի–
բենւց եկեղեցէներր
ել ազատօրէն
պիտի
կատարէէէն
իրենց
պա չտամ ունքր
,
բացի ղանպակ
Հնչեցնելէ
որ արգիլուած
էր :
(Շար.),
.
Fonds A.R.A.M
