Նախորդ
յօդուածով վր յայանկինք թէ Սո
վեաական
իրականութեան
մէք կաաակերգոլ -
թիլններր կր վեր քա՛նան ողրերդութեամր
: Որով
Հետեւ,
սովետական
իրականութեան
մէք
Հրա–
սչարակ գրուած
դրական , լեւԼուական եւ կրթա
կան
խնդի րնե րր րուն
^արցր
լուծե Լոլ
րնո
յթր
շունին , այլ կր քննուին քաղաքական
ուղղութեան
անկիւնէն , աիրող
Հոսանքի
վարշական
՚ նսլա -
աակնե րր իրադործելոլ
Համար
եւ կամ անրաղ —
ձա լի աարրերր
մաքրադո րծե լու; Այս
Կ՚՚՚Ը՚էէ
Հար
ցերոլ
քննութեան
մէք դիտնականր ,
ղրաղէտր
Համ ա լսարանն ու ակաղեմ իան անուանական
ղե–
րակաաա րնե ր են :
է՝ ոլշե
լի
կեան
ղե կա վա րո ւթ ի ւն ր
միա սլե տա
կան է, Աթալինեան
միապետութիւն։
Ամէն
ուղ -
ղութիւն , ամէն միտք, ամէն դիւա ,
վաւերական
է երր ^Հանճարեղ»
աււաքնորղր կր Հաւանի , կամ
կր թելադրէ
է
Զինաւորական
, քաղաքական
, դրա
կան , գեղարուեստական
եւ լե ղո ւա րան ա կան
ամէն
տեսակ
խնդիրներու
լուծում ր կր րխի
ամենաղէտ
առտ^որղէն
է կլ
այսպէս
վաւերացուելէն
վերք՛,
ամ ենագէտ
ոլ
ՀՀանճարեղ» կր գաււնան
րո
լշեւիկ
եան
մեքենա
յի
մեծ ու փոքր անւ գամնե րր
ել կր
կրկնեն
ալլաքնորգին
խօսքր
՚. Եւ եթէ
օր մր վւոիւ–
ուի ա յգ խօսքր ,
մեքենա յին կապուած
Բ՚՚Լ՚՚Ր
շղթաներ ր կր վւոիսեն իրենց գիրքը » մեղա յի կոս–
գան , կր խոստովանին
իրենց սխալր
ել կր սկսին
Հնշել նոր ղանգակի
ձա յնով ;
Այս այսպէս է , որքան ալ մենք ղա րմ անանւք
ել
մարգկա
յին թշուա
ււո
ւթիւն
մր նկատենք
ա յգ
լնկե րա յին կեանքր :
Անվերաքննելի
մեթոար
րոլչելիկեան
րռնա -
կալութեան
ԳՐԱեՒՈՐՈՒՄՆ
է։ Դրսեւորել
մռ -
ղովրգական
լլան ղո ւածնե րր , դրսեւորել
մշակո
յթի
րոլոր Հաստատս ւթիւննե րր , ղրսեւռ րել ւէերքա -
պէս
զրադէտր , ղիտռւնր , ղփնուորականր , րո լ -
շեւիկ
ղեկավարներր
, ինքնավար
Հանրապետու -^•
թիւններու
կաււավա րական
կաղձ՛ր , դիւղաց
ին եւ
րս^նոլորր : Ղ՚րսեւորել
բոլորր
Հաբցեբու
քննաւ -
թե ամր եւ տա սլարր իքեցնե
լ Հոն ուր
Հտբկաւռ ր
է , այն տարրին
որ բնաղգական
վաիս մր ներ -
շ՛ւ՛ չ՚՚՚ծ է առա
քնռ րգին եւ առա
քնո րգնե բուն ;
Ոոնակա լութիւնր
միշտ
բնաղգականւ
վախն
ունի : ք^նաղղական վաիսր վա յրենւի ղղացում
մ լն
է , որուն
խորշակին
կ^ե՚եթա րկո լին մ իլիոնաւոր՝
մ արդիկ , աՀա , ե րեսուն տարիներէ
ի
վե բ
տ
Լեղուական կատա կեր ղութ եանւ տակ
թաք–
%ոք^ած է , առաքին՝
Հեռաւո բ նսլատակր , եւ եբկ
րորգ
րնաղգական
վաիսր :
Հեռաւո ր նսլատակր կր ձղ տի խախտել
րաղ–
կացռւց իշ
աղւլերոլ
լեղուական
Հ իմ ունքեե րր ,
լե ղո ւա րան ա կան ել ղիտական
ո ւղղռւթ իւննւե րր սր–
նանկ
Հռշակելռվ,
ել լեղո ւաղիտո ւթեան տեղ
Հիմնաւորել
մա բքսեան
Հ լո ւս ա րանո ւթիւն։
»Հ/ :
ՀՀանճարեղ»
աո աքնորգր
աբդէնւ իր
կարծիքր
յայտնւած է : Ատկէ
վերք
մանկլաւիկնեբուն։ կր
մնտ
լ ստեղծել
լեղուական
եւ լե ղո ւա րան ա կ ան
քաոսր , ամ ենօրեա
յ փոփո իսո ւթե ան
ենթարկել
գասա
՛չ
րքեբ ր , լեղուական
գռ բծածո
ւթի ւէւնւեր ր ,
գաս տիա րակո ւթե ան ելղրականութեան
կեբպե–
րր, Հասնելու
Համար սնանկութեան
: կայ մէկ լե՜
ղու որ պիտի
շսնրանկանայ . ււուսեբէնւ
լեղուն է
ա յդ , որ Համ ա յնավա բ մշակո յթին
ել մաաւո բա– \
կանու թեան
ղ եբաւլո յն Դ"
Ր^
է
՚ՔԸ.
ԷէԼ հանդիսանա
յ |
ել կ՝աբտայայաէ
Աարքսի , Լենինի ել
Աթալինի^
վարղ ապետոլթեան
ոգին՝
որռվ , մնացած
լեղւքւ՜
•ներբ , ա յսպէս
թէ ա յնպէս , Հնաց իոնա լիստական։» ,
փնասակար տարր
պիտի
նկատուին
եւ պիտի
1
Հււչակոլին
տ
| ւ ա 1լե կ տ ,
րարրառ,
որոնք գատա -
պաբտուած
են մաՀուան
: Լեղոլին
Հետ,
օր մլն ալ,
աղղր պիտի ղատապաբտոլի
մաՀուան ,
ձոլլուե–
էով
րո լշեւիկեա՛ն
Ո
՛ո
ւս ա ս տան։ ի
բաղմ
ամիլիոն
բնակչութեան
մէք, կաղմե լուէ սովետական մէկ
աղգ
ել ունենալով
րռլչեւկեան
մէկ
լեղու,
ռու–
սերէնւր
յ
Րռլչեւկեան
մչակո յթի
Մ ա րքս—Լեն էն ե ան
վերն՛ական
ուղին
այս է : Աթա/ինի
տեսութիւնբ
լեղուա բանւ ութ եան մասինւ, Աարքսեան
լուսաբա -
նութեամբ
, այս վախճանին
կր ձղտի՛,
Երրորդ պատճառր
/եղուականւ
այս
ցոլցագբու–
թեան՛ րնաղգական
վաիոն է՛, վախ՝
ՄՏԱՅՆՈՒ՛֊
ԹԵՆԼ՛։
Մ տա լնու.թ իւն ո ւնենա
լ կրնչանակէ
մտա–
ծել ել տեսակէտ
ունենալ։ ԱՀա մեծազոյն չա -
րէ
՚ՔՐ՛
Հետեւաբար
պէտք է գրսելորել
մտայնու
-
թիւննւերր,
ղլիսատե լու Համաբ
ե՛լ մտածոզբ ե՛ւ
մ տա յնութիւնբ :
Ւ՞նչ կր մտածէ
Հայ մողովուրգր,
մանա՛ ւանգ
Հայաստանի
մողովո
ւրղբ իր Հայրենիքի
ապագա֊
յի մասին։
Ա՞՛բ .անկիւնէն
կարելի է
դրսեւորել
Հվնասակար»
մտտ յնութ իւննե րր : Ա-Հա
խնւգիրներ
որ կարելի է լուծել
լեղուական
վ իճաբանութե
ամ բ
յ
Այս
մտաՀ
ո
ղռ լ թ ի ւննե րբ
մենւք կր տեսն ենւք
Համ ա յնավար
կուսակցութեան
կեղր .
կոմիտէի
ԱզգայիԱ ււեծկւտոէքճեք
Տարագիբ
Հա յութեան
դիմ ադիծր
պաՀե լու ,
անոր գո յութիւնր
ապաՀովելոլ
Համ ար ,
Հոգինե–
բու վերամշակռլմ
պէտք է՛ տեսակ
մբ նեբ^չում ,
որ իր անցեալէն , մասունք՜ներէն ,
Հայրենիքէն
խօսի :
Ենթադրենք թէ գաղթականութեան
գաման
ցոլպրմեր
ձեռքր,
նոր մամ՛անած
ենք ա յս
ափերր։
Պէաք է գործի
լծուիլ,
երէկ՝
ինչպէս
այսօր՛
նոր ոգիով,
նոր խտնդավառութեամր
, նոբ ծրա^
գիրներով , նոր ումե րով ; Անչուչտ նկատի
առնե
լով նորաՀաս
սերունդին
Հոգե րանո լթ իւն ր , որ
խորթ կր Համարուի
, րաղգատելռվ
Հինին
Հետ :
Երէկ՝՝
երր
մենք
եւս անպաչտպան
, ինկանք
ա յս ավւերր , չատ քի թ՛ր
Հետաքբքբուեցան
մ եղ–
մ ով : Բաղմ
աթիլ
որրեր
լքուեցան
քաղաքնե րՈԼ ,
գիւղե բու ել աղա րակնւե բու անկիւններր
եւ տա -
րինե բու տքնաքան
ա չխտաանքով
, իրենք
զիրենք
պաՀեց ին : Աղգային ել Հայեցի գաստիարակու -
թեան
Հարցր , մանաւանգ , արիւնի
մէք ծնած
սե–
րունդին
–^ամար կարեւո բ էր նե րչն չո ւե լո ւ , պատ՛
բաստուե
լու , ապաղա
յ վյոթո րիկնե րո լ գէմ պա
յ–
քարելու
Համար։
ԵԼ աՀա պատկե րբ ,
այսօրուան
ողրոլկո–
ծբ,
աղգային
Հեծկլտուքներ
բ, նռր վէրքեր
տտ–
րադիր
Հայութեան
սրտէն
՚էրայ ,
գրոց—բրռցնեբէն
մինչեւ
խոնարՀ
գասբ։
Բարո յական
նաՀան քական՛ութիւնր
աւելի
ող–
բերդական է ։ Փլուզում
կա
յ
Հռղիներռւ
մէք :
Թող ոչ ոք զարմանայ , եթէ օր մր աղգային գի~
մադիծին տեղ, ուրիշ պատկեր
մր ՛ունենանք , ու
մ եր տուներէն
ներս , մեր
ւլտւակներէն
արՀ ա -
մարՀուելով
, անիծենք
անոնք որ մեր ոտքր
Ե՚~ ~՜
րոպա
ձդեցին։
Անպիտան
նիւթին խարդախ
փայլր , որ ամ
բա րտաւան
Հով
մր . տուած է չաաե բու , կրնա յ օր
մբն ալ ուրիչ
Լարիքի
ճամ րայ բանալ :
Այս մողովուրգր
տեսաւ
Ջարղբ
: Տեսաւ ա–
Հաւոր
ՀբղեՀր
: Տեսաւ
չքա ւո ր ո ւթ իւեն ու անօ–
թութ
իլնր։
Ե՛– Եվ՚րատեան
քուբերուն
մէք,
Հա
ղարաւո րներո
լ ոզբաձայն
^է՚Հերր : կամ թավւա -
ռումբ ու տառապանքր
գիչատիչ
մարդկութեան
ա չքե բո ւն առքեւ
իսկ : Ե՛– ՛լա րձե ալ իր Հոգին
ա–^
մուր մնաց : ՊաՀեց մեր անուչիկ
լեղուն
ու
դէ՚բԸէ
Հգաւթաբ»բ,
եւ երգն ու աղօթքր։
Արիւնի մէք
ծնած
սերունդր
մնաց պատնէչին
վբայ,
Հակառակ
իր սլակասալոր
պաչարին
:
Այսօր , ռ՛չ թէ Հայութեան
ոգին
խաթարուած
՝ է , այլ անպիտան
նիւթն ու վւառաս էւբո ւթիւնր -
Հարս ու փեսա յ եղած՝
չարախնգութեամ
ր կր
լղարեն
իրենց
մաՀացռլ
պա՛՛ րր :
Մ ոռցա՛՞ծ
են
Եփբատի
ողբե րղո ւթիւնր եւ ողբաձա
յն կան
չեբր
մ եր
վարգանմ
ան
մ
անու1լներռւն
: Եւ
եւրոպական
ծեքծեքռւմներ
կր փռ րձեն , օր մլն ալ այս սքան
չելի
մողռվուրղբ
դէպի
փո չիա ցում
ու
անգունգ
Քչեչու
Համար։
Կբ թուի թէ վերքին
երեսուն
տարինեբոլ
բն–
թ՚"ցք1՚ն,
ծռյլ, անճարակ
սլարտիղսչան
մբ
չռր
ցուց պտղատու
ել անպտուղ
ծառերր, եւ օտաբ
պաբտիզպաննեբր
մտան
Հայոց մրգաստան
բ,
ռանց Հարցնելու
րուն տիրոք Հասցէն...
Հ
Հայ
մողովուրղր
այսօր
աւե լէւ քան
երբեք
պէտք
ունի արթուն ե էսելացի պարտ իզսլաննե րռ լ :
Եւրոպական
Համ ա լսա բ աննե ր ու մէք , Հայու
զի–
մաղծռւէ եւ Հայութեան
ղբամով
ուսանոզներ
ուն էւնք որոնք իրենց պարապոյ
մամերուն
զ բ ա ֊
կանութիւն
կ՚բնեն , բաներ մբ կբ փսվւսան , քարեր
կր գլորեն
ու կր մնան
լուռ–՛՛։
Բանի՞ ուսանող
կրնաք
ցուցնել
է՛նչ մաս–
նաղիտոլթեան
ալ կբ Հետե.ին
որ նուիրոլին
Հա
յութեան
, մտնեն
մողովուրդին
ծոցր, գոնէ
քանի
մ բ տարի ծառա յեն
յանուն
աղղ ա յին ինքնապա չտ
պանութեան
:
Տակաւին
ամբա րտաւան
մտաւո րականնե ր ալ
ունինք,
որոնք կր վաիսնան որ եթէ
Լոյս֊Բազաքբ
ձղեն,
Հիւծ
ախտէն կր ւէարակռլին
:
Գաւառէլ Հա.
յութեան
ղիմ ագիծր
պաՀ ողն ու պաչտ պանո զբ
ւլարձեալ
այն սերունդն է, որ Հաւլվւլ ղպրոց աե–
Եւ աՀա, նորաղոյն
սեբունղր
ոբ կբ էսռցոտէ
բնտանիքներոլ
սիրտբ, էս՛՛ր մտաՀ՚ւ՚լոլթիւն
սլատ–
ճաււելւ՚վ
ամէնուն։
Շարմումր
որ կար երէկ, տարազիբ
Հայու -
թեանւ իւրաքանչիւր
քայլէ՛ն
մէք,
այսօր
թմրած
է։
Տ՚ոկա՚-ին
չունեցանք
Ապւլ . կե՚լր ՚ մաբմի՛ն
մբ
որ տիրաբար վարէ ր մ եբ
Հ անրս՛ յէ՛ն
ղո րհ երբ :
Այսօր, չատ մը վայրերու
մէք, ափ մբ Հա -
յեր իսորթ են իրարու
Հանդէպ : Յաճախ
ին^ւա -
Հաւանւ ։ Ո"՚-ր կ՝երթանք
այսպէս •• .
Մ ւ՛չա կբ էսօսուէ՛
նւէււթականէւ
մասէւն , իսկ
տրամագբելի
ումերր անտես
էլաւ՚նուին։
Ամ էնէն
աւելի մտաւորական
ձեււնՀաս
ումն
է որ կբ պակ՚ւի , ա յս մողովոլրղիԿւ
ճակատագրով
ղբաղե լ՛ււ Համ ս՛ր ;
Այո՛ ,
ՀՄեր
կամքէն
կաէսում
ունի
տարազիբ
ել ցէւրուցան
բաղմութեանց՛
փրկութիւնբ։
Եւ կամ
պիտի
փչրռւին/ք
մեր ձեռքով»,
ինւչսլէս
կ՝՚աղգա–
բարէբ
ՀՅառաք»
, իր վեբքին
եօթր
խմբադրա–
կաննւերով :
Ա՛
ԸՆՏՐԻԿԵԱՆ
ԱՏԱՑԱՆ-Ր
ՑԻԱՆԱՄԵԱԿ
ՀԱՅ ԵՐԻՑԱԿԱՆ
ԵԿԵՀԵՑԻՈՅ
( 1 8 9 8 - 1 9 4 8 ) ։
Գլ՛եց՝
Տիդլ՚ան
Մկունդ,
1950։
Գին
1 .25
տոլար :
ԻՆք՚ՆԱԿԵՆՍԱԳՐՈՒԹԻՒՆ
ՊՕՀՈԱ ՄԱՐԳԱՐ–
ԵԱՆԻ ել զիւբ բնտս/նիքի
անգամ ոց պատմ ականն :
կր սլ՛ո րունակէ
նաեւ օրագիր
մր
1909/
Ատանւայի
քա լ՛՛լի եւ
1915/
սարսափներու
մասին : Պատկե -
րազարգ։
Նիւ ճըրղի ^
1951 :
քարտուղարի
ճառին
մէք։ կբ թուէ՛ թէ աղդա յնա
կան
մ տա յնո ւթիւնր
վտանգաւո
ր չափեբու
(ան
չուչտ
բոլչեւիկեան
ակնոցով)
Հասած է Հոն Երե
ւանի մէք, ել կան մարդիկ
որ այլ կերպ կր մատ՛
ծեն, քան բոլչեւիկեան
զեկավարռւթիւնր։
Ուչա դբռ ւթե ան առնենք քարտ ռւգա րին
լուսա՛
բանութեան
Հետեւեալ
Հատուածբ–
— « Աեա
թ-է
ինչււ՚ւ.
յւոլոբ նրանք, ո վ քեր
կանզնած եււ։ կ– Պ պսռյ րարրաււը
|ւրրեւ– ինքնոՆ–
ր ռ յ ն հայ
լեզու &ա|՚3աչելւււ դ իրք ե բ ո ւ մ , հայ
լեհ–
զուն արհեսաական կերպեվ երկու
ինքնուէբոյն
լեզուի բ աժանելո ւ
դ ի բ ք ե ր ո ւմ , աոաբկայօրէ11,
զիաակցելով թ է աոա11ց դիաակցելու, տյււրք են
աալիս բ ռ ւ բժո ւ ա կ ան նացիոսալիզմին » :
Այս աոզերէհ
արգէն
կարելի է երեւակայել
ո ղ–
բերգութիւնն
անոնց որ Հայ երկրի
մէք կր բնա -
կին , գրագէտ
ու մաաւորական
են եւ կր գտնուին
ա յն ^դիրքե րում
» ,
ոբ աբեւմ՛ տաՀա յերէնր
էնք -
նուրոյն
լեզու կր ճանչնա
յ : վա՛՛յ անոնց :
Եթէ
խօսքր
Ափիւռքի
մասէն է ,
րոլչեւիկ–
ներն արդէն
դիտեն թէ Հ ՛Յ • Գա չնակց ո
ւթիւնբ
ա րեւմ տաՀա յե րէն ր կր գործածէ եւ բսա
Ր"
էչե ՜
ւիկեան
Համ ագում արի եղրակացոլթեան
,
երկու
ինքնուրոյն
լեզուի
գո յււ ւթիւնր
րնգունելով,
ինք
նին Հասկնալէ՛ է ռր Գաչն ակներր
Երկու ՀայաԱք–
տան
ստեղծելու
կողմնակից
են : Ուրեմն
կը
մնայ
Հայաստանի
մոզովուրգր,
որուն
ուզղուած է բս–
սլառնալիքր։
Անոնք որ ՛սրե ւմ տաՀա յե րէն ր
ինք
նուրո
յն։ լեղու կր ճ,ան,չնան (ել խեղճերր
ի նչպէս
չճանչնային
, երբ Հարիլր
աարիէ ի վեբ այղ
ղրականռւթեամր
սնած
էին) , ղիտակցաբար
կամ
առանց ղիտակցելոլ
Գաչնակցութեան
կողմնակից
են եւ կբ ձ՚լտին
երկու Հայաստան
ստեղծելու։
ՊաՀ
մր չունչ առէք ել մտածեցէք
ոզրերգոլ–
թեանբ
մասին
այ՛լ
՛լանգո ւածնե րո էձն , ռր այն
պիսի ամբաստանութեան
մր տակ ինկած
են :
Պարղօրէն
լեղուական
խնղիրր
կր գառնայ
քա
ղաքական
՛Ապրումներու
Հաւատաքննութիւն
մ՚Ը^
որուն ենթարկուած
են
քՕ
• Հայաստանի
ե՛ւ մտա–
ւորականւութիւնր
ե՛լ մոզովբդական
զանղուածբ։
Ըստ
երեւոյթին
բոլչեւիկեան
ղեկավարոլ -
թէ՛ւնր
եբկբի
Հայութեան
չգրսեւորոլած
մտայ
նութեան
մ՛բ խուլ աբձագանգբ
առած
պիտէ րԼ՜
Լ՛"յ
է
^ Ազզայնական
վնա՛սակար
բձ՝րռնումներ »"ւ
գ^մ
այսպիսի
ելոյթ
մբ ղործելու
Համաբ։ Ար՜
ղեօք
Հա յաստանէ՛
րնգլա
յնձ՚ան
բաղձան^ե՞՛
լ՛բ
չատցած
են , թէ թբքապատկան
Հայաստանր ա–
ղատ
տեսնելու
պաՀանքր
է"՚"–լ
Դ՚Ա՚դէ՛–^
՚^Ռ ԷէԼ
Հանէ ղանգուածներէն
ներս
:
Եթէ այս
ենթագրու–
թիւններր
Հիմք
չռւնէ՚ն , թնչ տուեալներ
ունէ՛ն
Երեւանի
բոլչեւիկներբ
կարծելու
թէ
ե;րկու Հա*–
յասաաԱք
ստեղծելու
ծրտգիր
մր գռ յռւթէ՛ւն
ունէ՛
է
Թե րեւս
արտասաՀմանի
է՛րենց
ղործակալներբ
չափազանց
գունաւորած
են Հ– 3՛ Գաչնակցոլ -
թեան
գերր
մէ՚քաղգային
անցու՚լաբձե
ր" լ կա՛՛
պակցոլթեամ
ր եւ եկած
են ա յն ե ւլր ա կա ց ռ ւթե ան
թէ
արե ւմ տաՀա յերէնր
ին^ւուրո
յն
լեզու
ճան չ–
ցոզնե րր արգէ ն գեաին
մր պատրասաած
են նաեւ
ա բ ե ւմտ սյհայ Հայաստան
մբ
ստեղծելու։
Մ ւ՛չ՛" բնազդական
վախր
իբ գերբ կր կա -
տարէ բոլչեւիկեան
իբակա՚Ասւթեան
մէք
:
Ար -
տաքին վտանղր չէ ոբ մեծ գեբ կրնայ
խաղալ,
մ անաւանդ
Ե րեւանի ճակաաին
: Աակայն արտա
քին վտանգի
ամ էն է նւ յետին
աբձ աղ անւլ ր ե րկրէն
ներս կր նկատուի
մեծ վտանգ
մբ
իշիանութեան
գէմ:
. .. Հ
Ահյօւ թ է ինչո՛ւ բ ո լ ո ր նրանք , ովք
երւ
կանգՕսյծ եւն կ– Պոլսոյ րա բբ ա ոը իբ ր ե ւ ինյ*նւ.ւ-
րոյ՛ն հ ա յ
լ ե զ ո ւ ճանսւչելու դ ի բ ք ե ր ո ւ մ ՛ • - տ ո ւրք
են աալիս րուրժու ա կ ան նացիռնալիզմին »:
Տուրք
աուողր , ա յսպիսի
պա
յմ աննե րոլ
մ էք
գլուխն ալ ւէրայ
կուտայ
:
Նոյն իսկ
տուրք՛^
չտուոէյ^ ալ անմեղ
ա բաա
յա յտո՛ թեամ ր
մբ իբ\
մ տա յնութիւնբ կր զրսելորէ
ել ալ անւկէ
վերք
կ^ան֊, ե տանա յ ,
աքսոր,
տե ւլա Հան ութ իւն
կտմ
բանտ :
Հա յե բէն
լեզուի
Է"՚–՝դ1՚բբ , որ բո
լչեւիկնեբբ
սեղան ին վբա
յ գրած
են , քաղաքական
դաւադրոլ–
թիւն մլ^ւ է Հայ մողովոլրզի
եւ անոր գատէ՛ն դէմ
է
Այս
սոլառնալիքի
ողբերղսւկան
Հետեւան^երբ
մենք պիտի լսենք ուչ կամ կանուխ :
(Ազդակ)
Կ– ԱԱԱՈՒՆԻ
Fonds A.R.A.M
