Մայիս 38ը Իսիի Վկ
ծՐեսփ/աԱՆ
ւօ. օ է : բ ^ ^ Ս x / ՚
ՃԱՌԸ
0ունիււ
23/5> ,
իսի լկ Աուլյէնոյի
գաղու-թն
ալ
Հանգիսաւ-ոըասլէս
տօնեց
Աայիս
28/
տարեգար
-
ձշ : Բա ղաքասլե տար
անի
/^ղարձակ
սրաՀր
լեց -
ուած
էր աննախրնթաց
րաղմութեամր
մր։ Հան -
գիսականներուն
մէք աչքի կլ, զարնէին
մեր
ընկեր
վարական
բարեկամները,
որոնք
մասնաւորասլէս
փափաքած
էին ներկայ
ՐԱալ
յ
Բացումը
կատարուեցաւ
Հ.
7՛ •
՛Նոր Աե -
րունղին
Իսիի եւ Նավյիլի
ե րգչախում
րեր,ււն
կող
մէ,
« 1
\ ՚ 1 3 1 Տ 0 1 1 1
& 1 Տ Շ » " ^
եւ «Աեր
Հ ա յ րեն իք»,։ վ
Հ
Ընկեր
Հրանտ
Ա ամուէլ
րեմ
Հրաւիրուելով
,
սլարղեց
Աայիս
28/
ն շանակո
լթ իւնր մեր
ազւլային
սլաամութեան
մէք։
Վերյիշեց
այն անՀամար
Հե -
րոսները
եւ նաՀաաակները
ոբոնք
ինկան
աւլատա–
գրութեան
ւէմուաբին
եւ աբիւնա
լփ ճամ բուն
փր ՚
րայ,
եւ Հրաւիրեց
ներկաներր
յոտնկայս
յարէէել
անոնց յիշատակը
-
Յետոյ
շտրունակելոփ
իր ճառը
այս
անէլամ
ֆրանսերէն,
սլարղեց
Հայ մոգոփոլրգին
աւլատա
-
գրական։
սլայքարր.
Հին ղարերէն
մինչել
Աայիս
28,
երբ կազմուեցաւ
առաքին
մողովբղափաբ
իշ
խանութիւնր
կոփկասեան
Հայաստանի
մէք։
€՚հմ–
բախտաբար
մեր թշնամիները
ձեռք
ձեռքի
աւսլոփ,
.խւ։ րտակեցին
նո րազատ
ւգե աո լթ ի ւն ր : /՝ա յց
։է ենք
շատ
լալ ւլիտենք
թէ– բ,ւնա կա լութ իւննւե ր ը
կոււլան
ու կ՚երթան
: Ոչ մէկ ում
կրնայ
տեւականօրէն
խափանել
մո։լ^փուր,լի
մը աւլա տութ
իւնը :
Ուրէչ
երկիրներ
ալ, որոնք նոր աւլատած
էին,
կոբսնցէււ–
ցին
իրենց
անկաիս,,ւթիւնր,
րայց
երբեք չեն
յ՛՛ւ -
սաՀատած»:
կաբէլ ը եկած
է լ։ օրուան
գ Աս աւոր բանախօ
-
սի՛ն՝ ե լ՛ե ս էի ո իս ան
եւ նաիսկին նախարար
Պ •
Լ(1.
[)^Բ^^սx/ :
Ա եր բարեկամր
բեմ բարձրացաւ
բուռն
ծափեբ,ււ
մէք
«
՚ք-իչ առաք, երբ կ՝ունկնգրէի
«
Աարսէյ–
եէ զ»ը , որ ս՛յնքան
Հ ա ր ա ւլա աօ բ էն կ՝ ե ր՚լուէ
բ ձեր
Լրիտասարւլ-ներուն
կո,լմէ, կր իս։,րՀէի։ թէ այս եր–
գէն
աւելի սլաաշաճ
երւլ մը կէս՛^յ , ՛իեբյիշելւ,ւ
Հա–
ձե ր
մ ՛յած պայքարը
:
«. Հտ յասաան
՝ կ,սնւթւած
կւ։։իկասի։
Հարաւը
,
Հնաղաբեան
կայս ք։,ւլթեանց
ճամ րուն
էիյ։ա յ , ւէ ի
շա
՚պ^լյմած
՝է իր աշխաբՀաղրական
գի՛րքին
Հետեւան
քոփ : Ան գարե
ր շարունակ
պա
յքա րած
է իր ազա–
տէ,ւթեան
եւ գո յոլիժեան
Համ
այ։ : Իր անունր
կը
յի շուի Բ ա րե լոն ի ել Աս,ւ բես տանի։
օրե
րէն :
Հայ
մո,լոփոլր,լբ
մամանակակիցն
եղած է շատ
Հին աւլ–
գերՈւ
որոն^՝ անՀետ
կո բած
են եւ այսօր
կր յիչ ՜՜
ուին
միա
յն պաամ ութեան
ղասագիրքերու
մ էք
է
Բ,,լոր բոնակա
լնե
չ. ր եւ ա շիսա րՀակա ^ ե ր ր
եկած
գացած
են , բս։ լց այսօր
Հայաստան
մր կայ. Հայ
մ՝ոզւ՝։փուրւլր
կ^ասլրի իր լեղուո,ի,
մշակոյթոփ,
ա—
պ՚ագայի
յոյսերոփ։
Ան երկար
ճամբայ
կտրած
է ,
ունենալով
փառքի։
եւ անկում
ի շրքաննել։
: Ունե -
ցած
է մեծ Հերոսներ
եւ
մ շակո յթի
ւիա ս տ ա կա
ւո ր.
նեբ
է
Հակառակ
բոլոր
ձախողանքներուն
եւ Հալտ՛
ծանքնեբուն
, տն երբեք
չյոււ,աՀատեցտւ
, շարու -
նակեց
պա յքարր :
| 91 8/՚5> ,
Հայ մողո վուրղր
միս -
մինակ
էր, մեկուսացած
արտաքին
աշխարՀէն
,
թրքաՀա
յաստանր
կոտոբուած։
Եւ սակայն
չ յ ո լ -
սաՀատեռալ
է
«8ԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(88)
կ. ՊՈԼՍՈՑ ԳՐՍԻՈԻՍԸ
Տո յներուն
Համ աբ էր իրենց
բոլոր
Համ ակր
ու
թիւնը
, սակա
յն ստիպուած
էին
աղէկ
երթալ
Թուրքերուն
Հետ
, ել յետո
յ , արղէն
իսկ ա
յնքան
ծառայութիլններ
մատուցած
էին...։
Հ Նախ,
կ՝ըսէ Պ՛ Փիբս է սւէտք չէ մաւնալ
եր
բեք
ո բ սլաշա րմ ան
ւլլիսաւո
բ Հերոս
ժ՛ան ճիուս
-
թին իանի
ճեն,։,էաց
ի էր : Այս կատարեալ
էւլատե -
րազմիկին
եւ իր ճենովացի՛
զինուոբներուն
ուղղա՛
֊մ տութիւնր,
քաք ութիւնր,
գիշեր
ցերեկ
ամէնէն
՛սպառող
յո,չն,ւ
լթ իւններ
ը , ամ էնէն
զարՀոլրե
լի
֊Վտանգնե
ր ր կլ՚եքոլ
անխ,։նք
եռ՚սնզր
, ամէն կաս
-
՚կածէ
վեբ է բնականաբար
:
Գուկաս
ինքն իսկ , որ օտա րականներբ
բնաւ չի
•սիրեր
, կ՛՚ըսէ թէ շատ
մը կալաթացի
ճե՚հովացի–
•նեբ
ճիուսթինիանիի
գրօշին
տակ
քաքաբաբ
կր
՛կռուէին
, կ՝րսէ նաեւ թէ անոնցմէ
շատեր ի նը -
՛ղաստ
Տոյներուն
լրտեսութիւն
կ՝րնէինւ, իրր
թէ
թրքական
բանակին
մէք իրր ւիտճաոորղ պտտե
լով
ել քա,լած
լո՚֊րերը
բերելուվ։
կալաթայի
Փօտէս
-
թան
Պոլսոյ
պաչարումէն
քիչ ե՛ռքը կր ՛Ա՛էր
Բերայի
տմբո,լք
բնակչոլթիւնը
վերքի՛ն
պաՀուն
Ոսկեղքիլբր
անցեր
էր
սլա չտպանո
ւթե
ան նպաս -
էոելոլ
Համար»՛
Ան
*
տրմանիքներ
ունի Հայ
մողովուրգը՛.
Կրցած է ղարԼր շարունակ
պաՀել իր
Հարաղատ
՛էէ՛ ել ազգային
գիտակցութիւնը։
Հձէյբենիք
մր
լլ՛ "աՀմանափակուիբ
ա չխա րՀաղրական
սաՀման–
^երոլ մէի .
^
Րանախօսը
այս առթիլ
յիչելով
ժոռէսի
,
"֊եսանսէի
էլ ուրիշ լնկերվարականներոլ
բուռն
Բ"ղ՚՚քներր՝
Հայկական
քարղերուն
ղէմ,
եզրակա–
9 " ՚ ֊ ց
.
՝
« Խորունկ
Հայրենասիրութիւնը
եւ Համա–
^"՚Րգկային
վսեմ գա,լափարները
երբեք Հակոտ
-
՚^ձ էեն րնկերվարականի
մը Համ ա ր ։ի) ւ բեմ՛ն
շատ
բնական
երեւոյթ
է պա շտսլան
կանգն
ի լ աղգա
յին
*֊ մշակութային
մառանգութեանց
որոնք Համա
-
՚^՚^Րգկային
արմէքներ
են : Բոլոր
սրտո,լս
կը
մաւլթէմ
Հայ մողւ։վոլբղի։ն
,
Որ
իրականացած
տեսնէ իր ազատութեան
երաէլնեբր։
Հայ
մողո -
վս՚-ր՚լին
տեղը
մ ի շտ ւվերապա
Հ,։ ւած
է աղատ
մո–
գովոլրզնեբոլ
ընտանիքին
մէք, երբ
վերստա
-
՚՛"՛/ իր ազատութիւնը
, ազատ ագր ուած
մարղկոլ–
թե
ան
Հ ետ միաս ին » :
Բանաիսօսը
բեմէն
իքաւ
խլացուցիչ
ծափերու
մէք։
Գեզարուեստական
ճոիս բամինէ
մր վեբք,
-
Կ^Ր
Հր՛ս չ Հանս, ալեան նկարագրեց
այգ
օրերու
օրՀասական
սլա յքարը,
գերմարգկային
ճիղեբր
՜՛այ մո։լովոլրղփն՝
ի խնղիր ազատութեան
:
Այս
առթիլ Հաաոլ իսօսքերոփ
ձա,լկեց
մեր
Հայրենի
սրբոլթեանց
ուրացողները,
անոնց
կեղծիքները։
Րլ՛ իւօսքերը
մեծ տպաւ,,րութիւն
գոբծեցին
ներ —
կանեբւ։ւն
վրայ,
իրենց ա՛ն կե գծո ւթեամ
բ եւ վճռա–
կանոլթեամբ
:
Հանգէսր
,իակուեցալ
Նոր Ա երունգի
երգչա
-
իսում բին
յե,լափո իսական
ել ա,լ,էային
ե լ՚գերոփ
:
Խբաիսճանքներր
եւ պարերը
շարունակոլեցան
մին–
չե՛. լոյս
=
ԵԳ–
ՄԱՎԵԱՆ
ՀԱՅԿ– ԱԱՏԵՆԱԳՐՈԻԹԻԻՆԸ՝
ԱՆԳԼԵՐԷՆ
ք^ԻՋԻՆ ԱՐԵԻԵԼԲԻ
ԲԱՐԻԻՀԸ
Լռնաու1յէն; կը գր1՚1ւ մեզի
Անգլեւամերիկեան
Հ րատա րակչա կան
մ եծ
տ,,ւնր
,
0
ԶՏՏ
61,
խնւլրած
է
Պ՛ Արչակ Աաֆբաստեանէ
, իբբեւ
ծանօթ
պատ
-
մագէտ
, գլ՛ել
Հայոց
Հին եւ նոր
մատենագրոլ
-
թեան պատմ
ո ւթիւնր
, Հրատարակելի՝
յառաչիկա
/
տ,սր,։լան
սկիզբ/՛
•
«Բ է ս րլ»
պիտի
տպէ
Համա յնաղի տարան
մր
նւ։ւիրած
մի քազգա
յին
ղրականութեան
: Փոխա
-
գաբձ
Հ ամ՛ աձա յնութեամ բ որոշուած
է գրել
Հին
մատենագրութեան
պատմութիւնր,
տալով
ամփոփ
ղլուխներ
Աասոլնցի
Գաւիթի,
Ագաթանղեզոսի
,
էՕ՚՚րենաց
իի , Եզիչէի
մ ասին : իսկ
նորեբէն
պտի
ներկայացուին
Րաֆֆի
, ՅովՀ–
Թումանեան,
Ա–
ԱՀարոնեան
, Հ • Վեւոնգ
Ալիշան
եւ ոլբի^եբ
, կեն–
սագբական
աեզե կո լթ իւննե բով
եւ գլխտլ,,
ր գոր–
ծերք։փ :
X
Տէր եւ Տ իկին Նուպա
ր կիւլպէնկեան
սե ~
,լան
մ՛ ր սաբքած
է ի։նՅ ո ւն ի։ ս
24/^՛ ,
մ եծ
պանդոկի
մր մէք, ի պատիւ գիւանագիտական
մարմնին
:
Ներկայ
էին Յունաստանի
, Պարսկաստանի
,
Զուի–
Աերիոյ
, Փորթոլկալի
, Ջ ի լի Լ՛ եւ Յ՛որդանանի
դես
պաններ
ը իրենց
տ իկիննե
ր ո վ , բարձբ
պտ շտօնա
-
տարնեչւ
Անդլիո
յ
արտաքին
նախա րա
ր։,ւթենէն
եէ^ային : ֊ Վ ՛
Ներկայիս
ամէնէն
Հրատապ
եւ
տյմմէական
Հարցր կր կաղմէ
քարիււլը,
որուն
ուղղուած
է բո
լորին
ուշտ,լրոլթիլնր
յ
Միքի՝^ Արեւե
լքի
քարիւղի
գլԼսաւոբ
կեգրոն
-
ներն են Աէուտի
Արա
րիա
, Բոփէյթ
եւ
Իբաք
;
Լոնտոնի
մէք
մտաՀոգութեամ՛բ
կը Հարցնեն
թէ
Պարսկաստանէն
վերք
քտրիւզի
այս կեդրոննե
բէն
որուն
պիաի
՛լայ
աղղայնացման
կաբւլր։
Անցեալ
Գեկտեմբեբին
, Արաբ եւ
ամեբիկեան
քարի՛ւղի՛
բ)՚կեբութիլնը
Համաձայկէոլթիւն
մը կրն–
քեց
Իոչն Աէուտ
թագաւորին
Հետ,
որու Համա
-
ձայն 1^'կե բութ իւնը եւ իբ երկիրը
կէս առ կէս պի
տի բամնէին
շաՀը :
Թէեւ
1949
Յուլիսին
Անդլեւիբանեան
քաբիւ
-
՛Ժ
Ր ^ Կ ^ Ր ՚ ՚ ՚ ֊ թ ի ՚ ^ ն ր
միեւն
ո յն նսլաստաւոբ
գինը ա -
ոաքարկեց
Պարսկաստանի
,կր գրէ
^՚լ^ակիցը
,սա–
կայն ոչ հասկցուեցաւ
ել ոչ ալ Հրատարակուեցաւ
:
ԱՐԱԱ (Աբաբե
լամ
եր իկեան)
լձւկե րութեան
ա–
ռաւելութիւնն
է որ իր վեբքերս
շինած
նաւթուղին
որ
կրնայ տարեկան
յ՚/յ>չէւ25ՕՕՕՕ0Օ
թոն Հում
քա–
բիւ՚լ
փոթադրել
Աիքերկրականի
ափերը,
Աէւ,ւտի
Աբարիոյ
տարեկան
Համադումար
27
միլիոն
թոն
քարիււլի
արտադրութենէն
:
Պարսկաստանի
գէպքերը
իրենց անդրադաբձոլ
-
մը ունեցան
նաեւ
Բովէյթի
մէք ,ուր Շէյխր
որ մա–
մ ական Հաղաբ
ոսկի եկամ ոլտ
ունի , նեբկա
յիս
կր
պաՀանքէ
ա յ դ դում արին երեք անդամ
ը, ա
յսինքն
50
ոսկի մէկ վայրկեանը
:
ԱյսոլՀանւլեբձ
, իրաւլեկներ
գիտել
կուտան
թէ
Բովէյթ
լալ ,էճարոլած
եբկիրնեբէն
չէ :
ՇէյԼսը
ներկայիս
կ՝առնէ
4
չԼ՚լԼ՚ն
10
փէննի
թոնին
վբայ,
բաղէլատմամբ
)7
չիլին
մ՛էկ վւենիի՚ն , զոր կբ
ստա.
նայ Աէուտի
Արաբիան
եւ թոնր
|8
չԼ՚լէն,
Լանգլեւ–
իբանեան
առաքարկը)
:
Հաւանական
է ոը Պարսկաստանի
Ք՚"րի՚–զէ
աղգա յնացմ
ան անգրագա բձում ը ամ էնէն
աւե
լի
գդացուի
իրաքի
մէք, ուր իբաք
Փեթրոլիղմ
Ընկե
բութիւնր
Լոր,,լ մէք Աեծն
Բբիտանիա
,
Ամեբիկա
Ֆրանսա
ել Հ,,լանտա
բամին
ունին)
արւէէն
կր
սլա յքարի
երկրին
յատւււկ
գմ
ո լա
բ ո ւթ ի ւնն ե լ, ո ւէ։
Համ ար , մ ասնաւո րաբաբ
Բէրքուքի
քարիւղի
գաչ–
տեբ,,ւն
մէք ։
Ա,ւ ա յմմ
Իրաքի կառավա
րո լթ իլն ր
կ^աբգիլէ
ծայբա
յեղ
Լսլրտում
ը քարիւղի
աղդա յնացմ
ան
Հա. ^
մար
ել թերեւս
ալ կր նախընտրէ
«սպասել
եւ ՜,
աեսնել»
ու քաղաքականութիւնը
: կառավարու
- •
թիւնր ապաՀովաբար
պիտի պաՀանքէ
միւս բամ - •
նեկիցներէն
աւելի
մեծ բամին
մր քան
12
շիլի՛ն
6
էիէննի իւրաքան
չիւր
թոնի
ւԼբա յ , որ կր
վճաբուի
ներկայիս
:
Իրաքի
մէք դլխաւոր
Հարցն
է քաբիւղր
տա
-
նիլ ներքին ,յամ տքամ ասէն
Հինգ Հարիւր
մղոն
՚էէպ
ի ծո,իեզեբք
: \ք բագի
րնե
ր կան աւե լցնե լու ներկա
յ
նալթագծին
կարողութիւնը
Հասցնելով
տարեկան
մօտ
25
միլիոնթոնի,
ինչ որ կբնայ
դոբծաղրուիւ
մ ի՛նչեւ յառա քիկա
յ տարուան
վերքը :
իրաքի
կառավաբութիւնր
չթոյլատրեց
ոբ վեր–
քանայ
նաւթադծին
վեըքին
յիսուն
մղոնր
գէպԼ՛
Հայֆայի
Լիսրայէլ)
զտարաններր։
Հայֆայի
զտարանին
վեբտբացումր
կենսա
-
կան
Հարց կր Համարուի
նե րկա
յիս , արտադբոլ
-
թիւնր
աւելցնելու
Համար
:
Գալով
Յոյներուն
այն ամբաստանութեան
թէ
ճենոէԼացիները
,էա,լտնաբար
լուլ,
տուեր
էին
Թուրքերուն
որ փորձ մը պիտի
ըլլար
իրենց նաւա
տոբմր
այրելու,
եթէ այգ տեսակ
բան մր
եղաւ
իսկ, յայտնի
է որ մէկ կամ մէկ քանի
ճենովացի–
ներոլ
ղալաճանութիւնն
էր ատիկա
, եւ ոչ թէ աղ
զէն
կ,ւղմէ պաչտօնական
մատնութիւն
մը :
« ճենովացիներոլն
քաղաքականութիւնը
չէ -
՛Լ՛՛Ք քազաքականութիւն
մը չէր անչուչտ
, կ՝րսէ Պ -
Փիբս : Ջերմօրէն
կր վ։տփաքէին
որ Պոլիս
Թուրքե–
բուն
ձեռքր
չիյնայ,
բտյց
նոյնքան
քերմօրէն
կբ
բաղձային
որ կալաթան
ո,լք առոզք
իրենց
ձեռքր
մնայ : Ուստի եւ կը խարխափւէին
» :
իսկ
Յոյներու
ղէմ եւլած ամբաստանութիւն
-
ներուն
զալոփ,
որ,,նց իբր թէ
Հռոմի
եկհ,լեցւոյն
Հեա
միացմ,սն պատճաոալ
Հայրենասիրական
ե -
ոանղր
թուլցեր
է եղեր,
անոնք ալ չաւիաղանցու
-
թիւն են : իրաւ է որ Լէոնառ,
որ Յոյները
կ՝ատէբ
Կ՝բսէ թէ չատ
մը Յոյներ
Հաւլար ու մէկ պաար
-
ուակներ
կր ւրոնէին
սլատնէչ
չվազեԼու
եւ
մաՀը
չգիմ
ա՛լ րաւե լու Համար,
օրինակ՝
թէ– իրենց ներ -
կ՛ս յութիւնր
անՀրամեչտ
էր աունր,
րնաանիքին
անղամնեբը
պաշասլանելու
Համաբ
, անոնց օրա -
պաՀիկր
չաՀելու
Համար
եւն.։
Րայց
անւլամ մըն
ալ կ՝րսեմ
որ րոլոբ այս չավւաղանց։։ւած
ի՛բո՛լ"՛– ՜
թիւնները
մեծ ազղ եց ութիւն
մը չունեցան
:
Վնասր
չաւիաղանէլ
մեծ էր մանալսւնդ
Լիկոսի
^"Վ Ի՚ոին մէք, ուր սլարիսսլր
շարունակ
ոմ րակոծ
ուած էր չորս
ոմբւ։։ձի։,չներէ
, որոնցմէ
մէկր ամէ
նէն
մեծն էբ։ Պ– Փիբս կ՝բոէ թէ տակաւին
այսոր
պաբիսպր
ճիչգ այգ տեղերուն
վրայ
ղրեթէ
բոլո
րովին անՀետացած
է, մինչ
անոնց
քո՚Լերը
քիէ"
« ՅՈԻԱԱԲԵՐ
»Ի ՆՈՐ
ԲԱՑԱՌԻԿԸ
ՅՈԻԱԱԲԵՐ,
բացաււիկ թ ի ւ 1եււիրւււած հ ա յ
եբիաասարւյյւլթեան. (1951
Յունիս
2)։ Հրատ– Հ.
3՛ Գ– Երիտ. Միութեան
Եգիպ
տոսի
չրքանին
կեգր՛
վարչութեան
։
36
մեծադիր
էք,
30
յօդուած
ներով
եւ բազմ աթիւ պատկերներով
:
Հ՛ 3– Գ՛ Նոր Աեբունգի
մասնաւոբ
ոլշա -
գրութեան
կը յանձնենք
ա յս
Հ րատա րակութիւնը :
Գիմել
Փաբիւլի
Հայ գրավաճառներուն
:
մեթրներով
ա։քրողքովին
կր կենայ։
Լիկոսի
Հո -
վիտին
մէք, Օրպանի
մեծ .ՇաՀի թնդանօթի
գրբ -
,։լած
տեւլին գէմր,
պարիւսւղին
ւԼրայ, Հաղար եր -
կու
Հաբիլբ
ոտք երկարութեամբ
Լսրամ մը կտբ
եւ
կայ
ալ տակաւին
, Ա ուլթանին
տաղաւար
ին
ճիշգ
գիմացը
:
« Պարիսպր
Հոս ամբողքո վփն քանդուած
էր»
ք
կ՝բսէ
որոշ կերպոփ
Կրիտոպուլոս
:
ճիուսթինիա
նիի եւ իր երկու
Հաղար
զինուո
բնե
բո
լն
Հիանալի
պա շտ պանո լթ իւն
ր ա յ դ անխուսափելի
Հ ետելան
-
քին
չէր կրցած
արգելք
րԱտլ։
Պոլիս պաչտպան
-
ուած
չէբ այլեւս։
Վերջնական
սարսափելի
Հաւա
նական ո լթ իլն ր շատ
մ օտալուտ
էր :
Պտշաբետլներր
Հիանա
ւի ճա րտա րութեամ բ ու
քանքե բոփ^
ռում բերէն
կո րծանած
պարիսպին
տեղ
րստ բաիստի նոր պտրիսսլ
մր շիներ էին ծառի
ճիւ–
ղերով. Հողով եւ բոլոբ
ձեռքերնին
ինկած
նիւթե–
րով ։
Fonds A.R.A.M
