ԱՄեՆԱՅն –^ԱՑՈՑ
ԿՈԻՍՍԿՏՈԻթԻհնԸ
կշ համարձակինք
յայաարարէ
լու., որ Գաչ -
նակքու֊թիւ֊նշ
ամենայն
Հայոց
կուսակցութ
իլն է^
Այէէ յայաարարութեան
մէք ոմանք
յալաէ^"^
թիէն պիտի
աեսնեն
թերեւս,
ուրիշներ՝
մե&՚"
~
մշաութիէն ;
Մենք ո՛չ մէկշ կշ աեսնենք
,
ո՛չ միւսը , Եթէ
աեսնէ ինք,
նման
յայաարարոլթիէն
չէինք
ըներ։
Համողուած
ենք ուրեւէ՜ն , որ
Գաշեակցութէ^–
նը նախ կուսակցութիւն
է այս րառին
լայն ի ՜
մասաովշ, ապա Հայ կուսակցութիւն
է, այս րա–
ցատրութեան
ամէնէն
մոլեռանգ
առումովը^ 4.^1՛՜
քապէս
Ամենայն
Հայոց
կուսակցութիւն
է իր րա
րո յական
աարողութեամբը
;
իր
մո ղո վո ւր գին մէկ մ ասն իկը
շլլալով
Հան
գերձ,
այսինքն
րլլալով
ամրողքին
մէկ
մասշ ,
Գաշնակցութիւնր
կ՝ապրի ու կը գործէ
ամրողքին
Համ ար , Համ ա յն Հա յութեան
Համ
արէ
իրապէս
մենք գաւլափարի
Հակառակո
րղնե բ
չունինք
Հայութեան
մէք՛
ունինք
գործելակեր -
պի , այսպէս
կոչուած
<լռեժիմ
»ի
Հակառակորգ–
նեբ
։
Մեր խօսքը
Հայերու
մասին է, ոչ թէ անոնց,
որ ամէն կապ խղած են իրենց
մոգովուրգին
Հեա.
եւ
կ՚ապրին
անկէ գուրս
, Հոգիով
ինչպէս
մաբ– .
մինով
։
Մեր Ազգային
Ուխտբ
կրնանք
ամփովւել
միակ՜–
նախագասութեան
մր մէք ,
Ամրուլքական Հա— ՚
յաստանր
ամ բողքական
Հա յութեամ
բ :
՚
Մենք
ունինք ^չազատագրուած»
Հայաստան
մը, որ մաս կը կազմէ
Աղգային
Ուխաին
։
Մենք
ունինք
նաեւ ^չաղաաագրուած»
Հայու
թիւն
մը, որ նո յնպէս մաս կը կաղմ է ա յս Ուխ ~
տին
I
Արգ՝
կ՝ուղենք
գիտնալ
անունր այն Հայուն
,
որ գէմ է մեբ Ազգային
Աւխաի այս երկու կէտե -
բուն՝
ամ բողքական
Հա յաստանին
եւ ամ
բողքական
Հայութեան
։
կ՝ոլղենք տեղ
մ ը արձանագրե
լ անունը
ա յն
մէկ
Հատիկ
Հայուն,
որ այս Աւխտին
Հետր
^է ՚
Ջենք րսեր գէմ է , այլ Հետր չէ :
ԱՀա թէ ինչ բանի մէք կր կայանայ
մեր ^յա
ւակնութիւնր»
կամ թէ ինչ իմաստ
ունի մեր
Հչմե–
ծամ տութ իւն» բ ;
ճիչղ այս մտածումներով
է, ոբ մենք
Հա -
մ արձակն ցանք
Ամ ենա
յն Հա յոց
կուսակցութիւն
անուանե
լ Գա էակցութիւնը
։
իր Համրանքով
չէ , որ մեծ է Գաշնակցու -
թիւնը,
այլ իր ոգիով,
ինչսլէս իր Համրանքով
չէ ,
որ մեծ է
Հայ
ժողովուրղը,
այլ նոյն այգ
ո գ ի ո վ ,
որմէ կը կարծենք
, թէ մասնիկ մր կայ ամէն
իրաւ
Հայու մէք ։
կարելի չէ սաՀմանել
ոգին, որ իրականու -
թիւն մբ ՐԱալով
Հանգե
րձ երազ մլն է եւ երազ մը
ՐԱա լով Հանգե
րձ իրականութիւն
մլն է : Ա ենք
ա յս երկուքր
խառնած
ենք իրարու
,
որովՀետեւ
գտած
չենք կերպը
զանոնք իրարմէ
բաժնելու ։
Եթէ կանՀա յեր կաժ Հատուածներ
Հա յ ո ւ -
թեան ժէք, որոնք
երազը չատ կբ գտնեն ժեր ու
ժերուն
Հաժար,
սակայն
երբեք չեն ժերժած
ե լ կր
կարծենք
, թէ երբեք
պիտի
չժերժեն^
գուբս
ր Ա Ս
՚ լ
ա յգ
ե բազէն
, երբ օր մր իրականութիւն
գառնա
յ
ան մեր եւ իբենց
արիւնով։
Եթէ կան Հայեր կամ Հաառլածներ
Հայու -
թեան
մէք , որոնք
իրականութիւնր
բաւարար կր
գտնեն
իրենց եւ իրենց
նմաններուն
Համար
, պատ
ճառն այն է , որ ոչ ուզե լիք բան մը ունին, ոբ -
պէսղի
ձգտին
Հասնիլ
անոր, ոչալ երազ
մը ու -
նին , որպէսզի
անոբ Համ ար տագնապին
։
Այս
վիճակր մեբ մէք ստեղծած է տեսակ մբ
Հակագբոլթիւն
, որ գարե րէ
ի
վեր կր սպառէ
մեր
քիղեբն ու եռանգր, մեբ ուժերուն
լաւաղոյն
ժա
սր, առանց
արղիւնք ժր եւ օղուտ
մը ապաՀովե -
լու
մեզի եւ մեղմէ
վերքիններոլն
Համար ;
Հայ
6 եղա փոխութեան
սլատմ ութիւնր
արձա–
նաղբած է քանի
մը պարզուկ
բառեբ,
որոնք
կրնան
մ անել Հայ ժողովուրգի
Աստուածաչունչին
մէք ,
իբրեւ
Հրեղէն պատգամ ;
կր պատմուի
, որ Հայութեան
թիլ
մէկ քաբ–
գաբարը,
թալէաթ,
Ապրիլեան
Եղեռնի
Օրերուն
Վարգգէսին
առաքարկեբ
է.., թրքանալ։
կազոտն
յեզափոխականր,
մէկր
Հերոսածին
Հայերէն,
կարճ մր պատասխաներ
է.
<(.\ձ
\Լ
Թոնլւք ին չ ո ՞ ւ ը լ
լ ա մ , գո՛ւն Հ ա յ եզիր » ,
Այս
կարճ , րայց գար արժող
պատասխանր
կր Հաստատէ
երազին
գեբազանցոլթիւնր
իրակա -
նութեան
վբայ :
Այս
նոյն պատասխանբ
տուին
բոլոր վարգ -
ղէ սներր
բոլոր
թալէա
թնե
բուն , Հա յոց պատժ ու
թեան
բոլոր գա բա շրքաննե բուն :
Ու եթէ գտնուեցան
երբեժն
Հաւատքով
թոյէ
ժ արգիկ
, ո բոնք չթրքացան»
Հոգիով ու ժ արժ
ի–
նով,
րբին ատիկա, որովՀետեւ
վախցան
ժեր ե -
րազին
Հաժար
ապրելէ եւ անոբ Հաժաբ
ժեռնելէ
յ
Այս
կէտին ժէք պէտք է փնտռել
տարրերու -
թիւնը
Հերոսներուն
եւ ժ աՀկանացո
լնե բուն , ե-
ՄԻՏ՚Բ ԵՒ ԱՐՈՒԵԱՏ
Փէսրիզի Վկ
Երկու, ամիս է աբգէն
Փաբիզի
թատրոննեբշ
—
որոնց
թ ի ՚ ֊ ր բացառիկ է բաղգատելով
աշխաբՀի
որեւէ
քազաքի Հետ սկսած են ներկայացնել
նոր
թատերախաղեր
կամ աւելփ յաճախ
շարունակել
իրենց
անցեալ
յաքո ղութ իւենե ր ը
Այա վեբքիննեբու
կարգին
կուգան
^ , 1\0ԱՏՏտ^
խաղերր
որոնց
երեքն ալ
( Լ Զ ԲշէւէՇ 1–1սէէ6, 1*^103
ել
ՔօհօՏՏշ)
Կր շարունակեն
իրենց
փայլուն
գիրՔՐ
գրաւել
բեմերուն
վրայ%
Ւ1. 8շատէ&ա
այո տարի
ներկայացուց
նոր խաղ
մր
\^1ՇէՕք
որ ոեւէ
նորութիւն
չրերաւ
իր
յիս
նամ եա
յ թատե րական
գո րծունէութեան
մ էք
յ
Պեռնշթայն
վարպետ
մ լն է իրբեւ
թւ
եոա–
ւրԵր
ղիր է ղիաէ արՀեստր,
գիտէ կառուցանել
սրամիտ
եւ վառվռուն
ճ\3.\օ^\1ճ%նե ր , գիտէ գտնել
տաղան -
գաւոր
գերասաններ
ել
^աեՅՏՏշճտԱքՅ
թատրոնին
Հասարակութեան
ճաշակին
խօսող
մ իքավա
յր՝.
Րա
յց իբ թատե րական
րմ րոնում ր
Հ ինցած է , կր
շարունակէ
1925
30/»
Հաւնուած
ԻձշԽշի գրա
կանութիւն
մը որ չի կրնար
Հետաքրքրութիւն
շարժե
լ ներկա
յիս , թէեւ
Հեզինակր
,
չափազանց
ինքնաՀալան
, ա յնքան
կ^արՀաժ աբՀԷ
ժ աժ
ուլին
քննաղատոլթիւններր,
որ,
Տ Յ շ հՅ Օսւէքյ՚^1>
Հետ ո–
րոշած է այլեւս
չՀ բաւի րե լ Փա ր իզի
քննագատներր
իր նե րկա յացուժներուն
: իրեն
Համ ար Հասարա -
կութեան
ծավւերը եւ սնտուկին
մուտքր
էԻ^՚ԼԻ՚ե
բաւարար
կր թուին
Հաստատելու
Համ աբ իր տա–
ղանղր:
V1^էՕ^/'
մէք Պեռնշթայն կբ նե րկա յացնէ մա -
քուր եւ անկեղծ
տղայ մր
(6. 61ւ^ք)
որ կր
ղոՀուի
իր րնկերոք աեղ
(յտզստտ ՇՅՏէ61օէ) ,
մինչեւ բան -
տարկոլ
թիւն
, ո բովՀետեւ
սիրաՀարուած
է անո բ
կնոքբ
(ՏւաՕՈՏ ք^ՇՈՅՈէ) :
Այս սովորական^
նիւթր,
ինչսլէս
բսինք,
զեղեցիկ
լեղուով մբ ներկա
յաց - |
ուած է Հաճելի
մթնոլորտի
մբ մէք ։
,
յՇՅՈ
Լօսւտ
631քԶս1է
այս տարի
յաքոզութեամբ
սկսաւ իր չրքանբ,
քանի որ ստե ղծեց ի&Ո
–՚\ոՕԱւ1հ/՛ 1
վերքին
խաղբ
Լ Ց 1^6բ6է1է10Ո ՕՍ 1՚ճաՕԱէ բԱՈ1
Հե– ՚
ղինւսկր,
Անույ,^ քանի մր տարիէ ի վեբ յաքոբ - .
ղական
թատր
եբզ
ութ իւննե րով գրաւեց
բացառիկ
տեղ
մր։ կարելի է ըսել թէ
ՇւքՅԱ^^0սxՀ^I»
վեբք լա -
լաղո
յն
զ րիչր
եղաւ ա յ դ ասպարէղին
մէք :
Աւնի
նո լն լեղուի
ւո ի ր ո ւ թ իւն բ եղե րական
խաղե բու մէք
ԼԽ\Հ\^0\՜\Շ,
Լ Յ Տ ^ ս V ^ § ^
եւն.) եւ աւելի
թեթեւ
սեռի
մր մէք, որոնք եր կազմեն իբ ^վաբդագո
լն խա -
զերր»
(բ16Շ6Տ քՕՏՇՏ)
ոբոնց
կարգին
Լտ 6Յ1 1^65 \ ՚ 0 –
ւշԱքՏՀ՛ , .^1՜ճ616
եւ վերքապէս
^Պատժուած
սէրը՝»։
թատերախազ
ժր, գրուած
^VI^^1VՅսX^
ոճով, ա– ^
ոանց
ւ ի ա ս թ ֊ ի շ
մբ բլլալու
անոբ
լեղուին կամ ձե - •
լին : թատե րաիւաղ
մ բ թեթեւ
ոչ ղ էշ իմ աստով
,
Հաճելի
, սրամ իտ , յաքող խաղա րկութեամ
բ մ ր ուր
՛հաւաքին աեղշ կշ գրաւեն
յաւիտենական
ք^է -
՚՜ւ&սճւ»
,
այնքան
նուրբ
եւ. ղգայուն
գերասանոլՀի
^
>2Ո Լօսւ» ՏՅքքՅԱ1է,
պաղարիւն
լոէ֊բք
եւ.
ղուապ,
ր. ՏտւեՈ
աոկոէն տաղանգի
աէր ,
Տտւ^ՏԱՏ ,
եւ
ուրիշներ ։
վստաՀարար
աՅ.Ո%11^ի թատրոնբ
եբկար ա -
աենուան
մր Համար ապաՀոված է շատ յաքող
նեբ֊.
կ^այացում
մը ներդաշնակ
ամրոզ2^ո ւթե
ամ ր :
Ցաքող
նորութիւններուն
մաս կը կազմէ
նաեւ
ք^^շ\Խի թատրոնին
նեբկայացումբ,
ԱէՈՈ
IV,
Փի֊
թյսնտէլլօէն;
քՍաղ մշ ուժեղ իր աժբողք թատե -
ոական
կառուցումով
եւ լաւագոյն
ձեւով
մէքտեղ
բերուած :
ԱշՈԴ
ճտ IV10Ոէհ6^13Ոէ
աաղանդալոր
ղրաղէտ
/ըն է եւ շատերբ
զբաղեցուած է իր սուր եւ խիսա
բրիչով,
մասնաւորապէս
իզտկան
սեռր։
ԱբՀա -
էարՀոզ մր կրթուի
ՐԱալ իր
«յշսոՇՏ
^^ճ%»երոլ
էՍւրքին
մէք, սակայն
անղին
մինչեւ
իտէալի մբ կը
րարձրացնէ
կինր
Լ Յ
1^61116
^ՕէՀշի
մէք։
Իր
վերքին
թատերախադով,«ՕշԱշՏ
զՍ՚ՕՈ
թքՅոճ ՃՅՈՅ ՏՇՏ եքՅՏ» ,
Հեղինակբ
երկու տեսակ
կիներ կբ դտնէ
աշիւաբ-ա
Հի մէք,
անոնք որ կր զրկուին եւ միւսներր, ել
սւոաքինր
կ՝ լնդունի
միա
յն իբրեւ
իրաւ
իգական
ցեզբ :
Ընգունինք
սակա
յն որ Մօնթեոլանի
վերքին
խազր
յաքողութիւն
մը չէ : Մոնթեռլան
ունի ու
ժե ղ դրի
չ Ժ ր եւ շատ զեղեցիկ
լեղու
մ ասնաւո
բա
բա բ թաաբոնի
մ էք : իր ամ էն մէկ նա խադաոո
լ -
թիւնը պայծառ, չոր, խելացի եւ բացարձակ
ար–.
ժ^ք մբ կր ներկայացնէ
, Հաճոյք է ժաժերով
լսել
իր
IVI31^^6 ճշ Տ Յ Ո է ւ Յ ց Օ ^ , ւ^ՇւՈՇ աՕւէՇ
եւ նոյնիսկ
ք11տ
ճշ քշւՏՕււռշ/՛
ղրոյցնեբր։
Բայց այս վերքէն
խաղր
չղւնի այդ անղուսպ
լեղուին
ուժը, եւ
ժանաւանգ
V^^էօ^ ^^3ո^^ո
ւղացոզնե
ր բ մ
ասնաւոր
աոա
ր ա բ ա բ ,
աւ Համոզուած
չեն երեւիր
իրե՛նց րսածներուն
:
Հւիւթր մէքտեղ կբրք՚րէ երեք
Հողի,
60/՛
մօտ
Հարուստ եւ վայելուչ
էրիկմարգր
որ բնական օ–
րէնքնեբու
բերումով
կբ Հեաաքրքբուի
միայն
քսան
՝տարեկան
աղքիէլէւերով,
քսան տարեկան
ազքիկ
մր,
լնտիբ
ցեղէն,
« Օ շ Շ611շտ զ ս ՚ օ ո ՚ բ ք շ ո ճ ՃՅՈՏ ՏՇՏ հ ^ Յ Տ »
եւ
յիսունր
անց աղքիկ մր, խելացի
,
զարգացած
րայց
^չՀամրոլբուելիք
ապրանք»
:
Այս
՛օրիորգր
եօթբ
տարիէ ի վեր կր սիրէ
^ա\.Ժն
(V. քքՅՈՇՇո) ,
իսկ այս վերքինր
սիբաՀա -
րած է
€հւՈՏէ1Ոշ
/՚Տ/
(հւ.
^Տ.\\Խ) որ Հպարտ ել մա
քուր, կը մերժէ թէ բարեկամութիւն
եւ թէ սէր
մ ինչեւ
վերքին վա յրագո
յրր , ուր ամ էն
Հ պար -
տութիւն կբ զոՀԷ ^վճաբելու»
Համաբ իր պարտքր
Հանզէպ
IՀ^V1^^/^ (
ա յս վերքինր
բանտէն
ազատած
է
ՇհքւՏէւՈՇ^
Հայրր) :
•
թաաերախաղը
, ըսինք ,
քաշողական բան
,^ւ^ի
նախ ՜անոր Համար ոբ Հեղինակին
լեղուն
տկաբ է եւ լի Հակասո
լ
թ իւննե րով : Երկրոբգ,
ծեր
**րիորդ ին գերր , որ րստ Հեդինակին
անՀ րապո
յր
ել Հակակրելի
պէտք է րԱԱ՚յ , շատ
Համակրելի
՜դուրս կուգայ,
խաղացողր
տիկին
Շտհյ՛
1
\1օք13>՚Տ՛
ՀՐլլալով :
V.
^ ^ Յ Ո ^ Շ Ո
ֆիզիքապէս
իբական
տի -
պսւրն է Հերոսին
, բայց
ճիչգ չի խաղար ել իր բ–
ապ
ունեցողնե
բուն եւ ե
բաղ
րաղ
էոլնեցողներւ
Հ իմ ացեալ » ւէ աՀով
մեււնողնե
բուն եւ <1. ոչ — Ի ՜
մացեալ » մաՀով
մեռնողներուն
:
Աեր
երկրէն
եկան ու անցան Պարսիկր, Տոյ -
նր. Արաբը,
քժ՚ուրքն ու թաթաբբ։
կեցան , պաՀ մը
նա յեցան մեր Հոդիէն
ներս եւ առա քարե կե
ցին
չթրքանալ»
: Ո՚֊րանալ
կրօնք , աղզութիւն
, մ չա -
Կ"յէ
^1
՛լիբ "՚՜ դրականութիւն
։
...
Բայց մեր ժողովրւրդր,
յանձին իր *Լարգ
^.՚
գէսներուն
, պատասխանեց
անոնց
.֊— ^ Ես
թուրք
ինչո՛՜ւ
բլլաժ
՚ դուք Հայ եղէք »։
Հքիրակեցի
խոնարՀ
բանաստեզծր
Ժեր պատ
մութեան
այս դլու֊խր
կարդացած էր
Հարկալ,
^ Լ՛Բ կբՂբէբ^ իբ նա խաՀա
յ բե բուն
բազմաղարեան
իմաստութիւնշ
խտացնելով
ընդամէնը վեց տողի
մէք.֊
Մենք խազաղ էինք. Մե ր լեոների պէս,
Դ ո ւք ե ողմե րի պէս, Խո ւժե ցիք վ այրա գ :
Մենք ձե բ դ է մ ելանք, Մեր լեոների պէս,
Դ ուք հողմհրի պէս ոռնացիք վ այրա գ :
Բ՛այց մենք յ ա ւ ե ր ժ ենք , մեր լեոների պէս,
Դ ուք ե ողմե րի պէս կը կ ո ր չ է ք վ այրա գ :
Բառասուն
դարերու
պատմութիւն
Վայ այս
վեց
արզին
ժէք։
Հողժերու պէս եկան աղգ ել աղփնք եւ
Հողմեբու
պէս
ոոնաց
ին վա յրադ
։
^ ^ ^ ^
Ա՛
եւանէ
մե.
ակա
յն
մենք
անոնց
դ^ւ1 է լաԱք
ւ1 էւր
լեռներուն պէս ել դիմացանք
բոլոր
վայրագ
Հոզմեբուն
, որովՀետեւ
Հմենք»
յաւերժ ենք մեր
լեռներուն
պէս» է
Գա նա կցո ւթիւնբ
խիստ է ու գաժան նախ
ինքն իրեն, ապա նաեւ
ուբիշ^ւերուն
Հանգէսլ :
Ցալիտենական
գժգոՀն է անու յաւիտենա
—
կան պաՀանքատէբր :
Ունի այն խոր զիտակցութիւնր,
թէ անտես -
ուած ու ոտնաՀարուած
են իր ժողովուրդին
իրա—
ւս ւնքնե րբ եւ աննա Հ ան ք յաժ առութեաժ
բ կը պա–
նքէ
ղանոնք
Հաչոլի
էաոնե
բ իր ուժերը • Հաշուի
Լեառնէ
միայն իր իրաւունքներբ։
ՈբովՀետեւ
գիտէ, թէ
քքւժր չւ^ յաւերժական
, այլ րրալոլնքր
։
՚՜
Իլ՛ քաղաքա
վան
ու յեղաՎւո խաղան
փո թոր -
կայոյղ
կԼանքր
ըսթացքին
սոբղեցալ
ու ըմ բռնեց
,
թէ իրալունքսեբր
, ինչպէս
աղատութիւնշ
,
չ ե ն
տրուլւր , կ^առնուին ։
Հյ ո րվեցալ ու ըմ բռնեց նաեւ, թէ առնելու Հա
մար բաւաՎան
չէբ անաբրւն
յե ղափո խութ
իլն ը
է
Այս պատճառով
ալ երրեք
չիւուսափեցաւ
իր
մէ պաՀանչոլած
զոՀողոլթ
րւննե րէն : Վկայ իր
վաթսունամ
եա յ պատւէ ութիւնր
, ուր իրենց վար–
շամ աէլնե բուն տակ յաւիտենական
նին քով կբ նբն–
քեն
րազմ աՀա ր իւր վկանե ր :
վաթսուն
աաբի չարունակ
խիզախ ու անվյլ -
Հատ
պայքար
մղած է իր ժոզովուբգր
ժիայն ու -
նենալով
իբեն
Հովանի ու առաչնորղ ։
Հաւատա
բիժ իր Ուխաին
, Ազդային
Ո՚-թաին,
ան Ժիշտ ներկայ
եղած է ամէն ուր որ եւ եբր որ
կանչած է զէնք իր ժողովուրդը :
Եղած է բաժնեկից
անոբ ցաւե բուն
,
ինչպէս
ուբախոլթիւննե
բուն ալ :
Ա յս աարի բովանդակ
գաղթա շվսա րՀի
ժ էք կր
տօնուի
Գաչնակցութեան
վաթսունաժեակբ
։
Աեբ
թերթեբր,
ժեր բանախօսներր
աժէն աեղ
պիտի
ծ ան ր անան
ան չո ւչտ
մ եբ Ազգա
յին
Ուխաիս
ե ր1լու անբաժանելի
կէտե
բուն
վբա յ • Ա^քՐՈ՛Լ ~
ՋԱԿԱՆ ՀԱ8ԱԱՏԱՆԸ
ԱՄԲՈ՚ԼՋԱԿԱՆ
ՀԱՅՈՒ -
ԹԵԱՄԲ ։
Այս
ուխտին
իրագործում
ր մ իա յն կրնա յ
լու
ծարքի
ենթարկել
Գաշնակցութրւնր
ւ
Ուրիշ
ճամ բա
յ չկայ :
Ջենք կարծեր
, որ մեղմէ տարբեր կբ մտածեն
անոնք
, ոբ Գաշնա/լցականի
անդամատետր
չունին
իրենց
ղբպանր,
բայց
մասնաԼլից
են , իբենց կամ
քով կամ Հակառակ
իրենց
կամքին,
Գաշնակցու -
թեան
Հաւատամքին
եւ ուխաին :
ւ
Այս իմաստով էբ արդէն, որ մենք Գաշնակ -
ցութիւնը
կոչեցինք
Ամենայն
Հայոց
կուսակցու
թիւն :
(Խմբագրական ՅՈԻՍԱՐԵՐի)
Fonds A.R.A.M
