(ՓԱՐԻԶ,
10
ԳծԿՏ՛)
Երր
մէկ
կողմէ
Հայ մողովոէ֊ըղի
ծ-ոցէն
ձ–նա1ք
անձնուրաց
Հայորգիներ
, ՚իաչնակցական
ֆեւոա
-
յիներ
զէնքր
ձեռքին
լեռ կր րարձրանա
յ է ն Հա ՜
յ ո ւ ն ոտնակոիւուաէէ
ւղաաիւր
ւգա
շւո սլան
ելո
լ
Հ սւ -
մար
եւ անՀաւասար
կռէւներու
մէք
կ՝ուրձանա
՜
գրէին
գիւցաւ^ութեան
այնսլիսի
գրուագներ՝
որ
Հայրենաչունչ
երգերու
միքոցաւ
գարձած
են
ամ^
րողք
Հայութեան
սեփակաՆութիլնր,
միւս
կողմէ
Գաշնակցութեան
մ աքի
Հերոսները
Եւրոսլա
յի ա ՜
ղաա
երկրնքին
աակ
քաղաքական
աշյսաաաեք
կլԼ
կաարէրն՝
աղաաոլթրւն
ե լ անկախ
ՀայրեԿւրք
ա՜
սլաՀողելու
Համար
աառասլակոծ
Հայ աղգին
:
՚իաշնակցոլթենէն
առաք
եւ մինչեւ
| ^7 I Օ
Ա՚այիււ
28՝
երր
Հայասաան
իր
անկախութիւնը
զաաւ^
սլեաական
ութ
ենէ
զուրկ
, սարոլկի
վչւճակին
են -
թարկուաձ
Հայոլթրւնր
Համախմրուած
էր իր ե -
կեղեցիին
չուրշ
: ^չմիածնի
կաթողիկոսն
ու Պոր–
սոյ
սլաարիարքը
ոչ միայն
կրօնական
սլետեր
էին,
այլեւ
քաղաքական
նե րկա յացուց
ր չնե
ր , որ
ազգին
պաՀանչներր
կը
ներկայացնէին
Հյոաս
գաՀոյրց*
ցարերու
եւ սուլթաններու
։ Այսպէս
է,
որ
|13/Ա–
ին՝
երր ռուսական
զինուորները
բանակած
էին
Ա ան
ս թէֆանո
յի
առքեւ
, Հայոց
պաարիարքր,
Ն • Վաբժապեաեանն
էր որ
Հա
յ աղգի
քաղաքա
՜
կան պաՀանչներր
կը նե բկա
յացնէ
ր ռո ւս ա կան
Հ ր ա՛–
մանաաարոլթեան
արի՛/
եան
Հայրիկ
եւ
1է1որէ)ւ
եպս • Հ/արպէ
յն կը
ղրկուէին
Ե՚-րոպա
յի
մա
յրա
-
քաղաքներր
Հայկաէլան
՛իաա
Հետապնգելու
Հա՛
մար;
Աետաղայրն
Հ\՝^\3ին)
Գէորգ
Ե՛
կաթողի
-
կոսն
ու Զաւէն
պատրիարքն
էին , որ ձեռք
պրաէ
առնէին
քՕրիմ եանի
եւ Վարժապետեանի
ղ"րծր,
ՀետապՆղե
լու ՀաԺար
Հա
յկ
. ՚իաար
, որ
ուրիչ
բան
չէբ՝
եթէ
ոչ կեանքի
, ինչքի
եւ պատուի
ա -
պաՀո
ղութ
րւն
բարենորոգում
եեբոլ
մ իքոցաւ
:
Երբ
կրօնականեե
րը չէ ի ն կրնար
աղօթքոՎ
ո .
րուրՎառոՎ
Հ " ՚ ՚ * / ՚ Հ
Հ՛"
ձԿ
՚ ՚իատը
, խօսքը
կը
մնար
ղէնքին,
«երկաթսայ
շերեփին»
, որուն
գսՎքր
կ՝Ր՜
նէր
նոյնինքն
իյրիմեան
Հայրիկ,
Պերլինի
ՎեՀա–
ժողոՎէն
Վերագաբձին
X
(Տեղափոխական
կուսակցութիւններր
նպատավ
ո ւնենա
լո վ
զէնքի
ուժոՎ
ղո ր ծ ա գ ր ե
լ տալ
ժ իքազ
-
ղա
յին գաշնագրե
բու խոստումներր
, չէին
կրնար
անտեսել
քաղաքական
աշիսատանքը
:
ԱՀա
թէ
ինչու
՛իա ^էակցութեան
առաքին
ղոր–
ծլն
եղաւ
Ր՚իֆլիղփ
կեղրոնէն
ղատ
երկրորգ
կեղ
րոն
մրն ալ սասղծել
Եւրոպայի
մէք։
Աւ Արեւմ
տ—
եան
րիւրոն
եկաւ
Հաստատուիլ
Լեմանի
ափերուն
վձ՚այ
, քաղաքական
տարագիրներու
Հ իւրընկալ
^
երկրին
մէք եւ Հոն նոլիրուեցալ
քաղաքական
աշ -
խատանքի
է
Րիւրոն
մ էկ
կողմ
է իր պա շտօն ա
թ
ե ր
թ
հ^ԳրՕշակ»ն
ու ազատա
շունչ
Հրատարակութիւն
-
ներր
գաղտնի,
յեզափւոխական
միքոցներսփ
կր
ներմուծէր
երկիր
, մինչեւ
գաւառի
Հեռաւոր
ան
կիւններր,
Հա յրենաս
ի րո ւթե ա^ւ կրակբ
ՀրաՀրելոՎ
ազատատենչ
Հայու
թեան
ս րտե
բուն
մէք ,
դ"րծիչ–
նեբ
կր ղրկէր
Հոն, ղազափարի
սերմնացա՚ւ՜ւնեբ
ո–
րոնք
յեղափոխութեան
Համար
Հող կր պատրաս
-
տէին
, միւս
կողմէ
ե ւրո պա կան
զանազան
/եղու
-
ներոՎ
Հ րատա րակո ւթի ւննեբ
կ՝րնէր՝
Հա
յկական
Գատր
ծ անօ
թ ա
ցն ե լո
լ
Համ
ար
օտարներուն
:
19004՜^
սկսեալ
մինչեւ
ՀամաշխարՀային
պա
տեբաղմ
ր
Արեւմ տեան
Րիւրոն
Փարիզի
մ էք
Հ րա
տաբակեց
«1^10 ^ւաՇՈւՅ»
ֆրանսերէն
թերթը,
ո -
բուն
չ ս ՚ ֊ ր ք Համախմբած
էր ժաժանակին
ականա—
լոր
ղէժքերը,
(իան
(ք՚օրէս
, ^բանսիս
աը
Փրէօան–
սէ , Փիէր
՚Րիյեար,
յ՛ան
Լոնկէ
, Աարսէլ
Աանպա,
Վիքթոր
Պէռաբ
, քիոբժ
՚Րլէժանսօ,
Տբնի
՛Րո շէն,
Ալպէռ
տր
Աէօն
ե լ բազմաթիւ
յայտնի
անձնաւո
-
ր ո
լթ
ի ւ ն ն ե ր , որոնք
ոչ
միա
յն
մ տմ ուլի
է 9 երէն
,
այլեւ
խո բՀ ր գ ա րաննե
րո
լ
բեմերէն
Հայկական
Գա
տր
կը պաշտպանէին
, ցնցելոՎ
քաղաքակիրթ
աշ
խարՀի
խիզ^ր
՚
Գաշնակցութիւնր
կազմ
եց
նո յնպէս
Հայասի
-
րական
լ ն կե բ ո
լթ
ի ւ ն ն ե ր՝ Եւրոպա
յի զանազան
եր–
կիրներուն
մէք՝
որոնք
Հրապաբակային
բանախօ
-
ս ա թիւններով
րողոքե
ցին «մեծ
մ ա րզա
ս պան
՛էին
«կարմիր
սուլթան»ին
, ու նաեւ
ոճրագործ
Իթթի–
Հաաին
գէմ
ծանօթ
քարգե
բուն
առթիլ
%
Գաշնակցութիւնր
սերտ
կապեր
Հա,էտատեց
միքաղզային
րնկերվաբութեան
գլխաւոր
վարիչ–
ներուն
՝էետ։
Ընգունեց
րնկերվարական
սկղբունի–
ները
իբ ծբագրին
մէք եւ
\Գ[)^ին
Շթութկարտի
Համ
ագում
արին
իբրեւ
Հ աւասւսրաղօբ
անգամ
րնգունուեցալ
րնկերվար
. Ա իքազգա
յ ի ն ի ն
ժէք՛
Այս
վերքինր
գարձալ
կարեւոր
աժ սլիոն
Ժ ր՝
Հա
յ–
կական
Գասէր
ա րծա րծե լու
Հաժ
ար
Եւրո պա
յի
Հանրա
լին խզճին
աոքեւ
1
Առաքին
Հաժ աշխարՀա
քին
պատե
րազմ
ի ն ւՍ ~
տեն
Եւրոպայի
եւ
մ անաւա)էղ
Ա իացեալ
՚է,աՀ անգ–
նե բու
մէք Հայկական
Գատին
շուրք
այնքան
քա— |
րողու
թիւններ
կատարու
եցան
, որ երբ
1918/՛
ԶԻ~
նաղ
ազ արր
կնքուեցաւ
եւ Հայկ.
Հարցր
օրակարգի
վրայ
ղրուեցաւ,
բոլոբր
ծանօթ
էին մեր Գաաին
յ
ե լ կր պաՀանքէին
, որ արդարութիւնր
գորհա
- 1
գրուի
Հայ
ժողովուրղին
Հանղէպ
յ
Աժրողք
Ամե– \
ՕՐՈԻԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
Պէսք՚սկքսստանի
իէէԱդսւէձսՆթիՆԱԱերը
%ւրսկաստա8ի վ ե ր ջ ի ն ա ն ց ռ ւ դ ա ր ձ ե ր ռ ւ ն լա ֊
Նա տ եղե ա կ օ տ ա ր թ֊զր-աէլից մը կը «յրէ
Պարսկաստանի
արտաքին
քաղաքականութեան
կատարեալ
փոփոխութեան
իմաստը
ունին
պարս
կական
խորՀրղարանին
կողմէ
պարսիկ
եւ
խորՀբ
ղային
առեւտրական
գանագրի՛ն
վաւերացում
ր ,
«Ամեբիկայի
Աայն»ին՝
իԻԷՀրանի
ձա
յնասփիւռին
միքոցով
տարածման
արգելքը,
եւ Ա.
ՆաՀանգնե
րու
Հանգէպ
նուաղ
րարեացակամ
նկաաուող
կարգ
մբ պաշտօնական
յա յտա րա բութ
իւննե
բ
տ
՛Բորէայի
պտերաղմի
առաքին
օրերուն,
պար
սիկ
բանակի
րՆգՀ
. սպայակոյտի
պետ
զօր՛
քիաղ
մարայի
իշխանութեան
ղլուխ
գալը
քեբմօրէն
գը–
նաՀատուեցալ
եւ
նոյնիսկ
ղիւրացուեցալ
Ա
՚
Նա
Հանգներու
կողմէ։
Արգէն,
մէկ աարիէ
ի վիր,
եբկրի
տնտեսա
-
կան
եւ ընկերային
կեանքին
մէք արմատական
փո
փոխութեան
մը անՀ րաժե շտո ւթիւնբ
Հռչակելով
,
՜է^աՀ ը Հովանաւո
րած
էբ
սաՀմ անագրական
րաբե–
կարգութիւն
մր,
որուն
նպատակն
էր աւելի
ուժեղ
Հեղինակութեան
ժ ր տէր
գա
րձնե
լ
վեՀապեաը
է
Ա յսուՀանղեբձ
, արքա յական
ա յս առանձնա
շնո բՀ–
ները
առիթը
չունեցան
աբտա
յա յտուե
լու
գէթ
լնգՀանուր
գետնի
վյւա
յ ; ԸնղՀակառակն
, բարե
-
կա րգո ւթենէն
վե րքր
ղործի
գլուխ
եկած
կառա
-
վաբութիւննեբը
, իրենց
նախորգներէն
աւելի
թ ո յ լ
վերաբերուժ
մր ունեցան
;
Այս
պատճառներով
իսկ , Մ •
ՆաՀանգներր
չէին
կրնար
ակնկալե
լ , որ գ ո բծի
գլուխ
կրնա
յ
գալ բաւարար
Հեղինակութիւն
մբ ունեցող
եւ
Հա–
մ ա յնավար
ներքին
ու ա բտաքին
ճնշում
ի ն
գի~
մագրելոլ
ի վիճակի
ուժեղ
կառավարութիւն
մը
1
Անգլիացիներն
ալ կը կարծէ
ի ն , թէ
նոր կառա
-
վաբութիւնւը
պիտի
կրնար
անՀրաժեշտ
քաքութիւ—
նր երեւան
բերել
երեսփ.
ժողովին
եւ
Հա1;բային
կարծիքին
պարաագրե
լու
Համ
ար
գ ե ռ
երկու
տա
րի առաք
լնգունուած
նալթային
նոր Համաձա
յնա–
ղիրր
: Անոնք
կ^ա1լնկալէին
նաեւ
, որ
զօրավաբր
պիտի
կրնա
յ ւէերքացնել
բբ իտանական
նաւթա
յին
լնկերութիւնր
պա
ր րե րա րա ր տկարացնող
գ ո բծա–
գուլնեբր
: Աւ տակաւին
, նոբ
կառավաբ։ււթիւնը
կազմուած
էբ լնգՀանրապէս
երիտասարգ
եւ անգ
լեւամ
երիկեան
կառավա
բութեանց
Համ ակիր
տար
րերով
Եւ
սակայն
, Հազիւ
գործի
գլուխ
անցած,
զօր՛
քիաղմարա
եբկար
եւ խորՀրգաւոր
րանակ
-՚՜
ցոլ թեանց
կր ձեռնա
բկէ ր թէՀրանի
խոբՀրգային
գեսպան
Պ • Աաճիքովի
Հետ
եւ երկու
շաբաթ
առաք
*"Հ
ԿԸ
Հազո րգո ւէր աբգէն
պարսիկ
եւ խորՀ
րղա–
յին առեւտրական
Համ
աձա
յնազբի
մ ր կնքում
ը ;
ճիշգն
րսելով
, այս
Համաձա
յնագիբր
իրա
~
կսն
վւոփոխութիւն
մբ չէր
մտցներ
երկու
երկիր
ներու
պա շտօնական
յարաբեբու
թեանց
մէք;
Եր
-
կարաձգելռվ
1940՛^
Համ
աձա
յնագի
ր ը , նոբ
կ^
~
քուածր
կը նախատեսէբ
բրինձի,
բամպակի,
ձզա–
խէժի
, չոր
միրգեբու
եւ Հաւանաբար
նաեւ ծե.ա–
խոտի
Պաբսկաստանէն
արտածումր։
Այս
նիւթե
-
րր
կ^աբտագրուին
մանաւանգ
Ատրպատականի
եւ
Մազանտաբանի
շրքաններուն
մէք,
ուր վերքին
ե–
րեք
տարիներուն
բերքր
ղղալի
կերպով
պակսած
էր։
իյ • Միութիւնր
կ՝րնղոլնէր
այս
մատուցումր
նպասսւաւո
բ գինե բով
եւ վւոխա
րէնր
յանձնառու
կ՚՚ՐԱար
ղրկելու
երկաթ,
երաղիւս
եւ երկրագոր
-
ծական
մեքենաներ
, որոնք
պիտի
նպաստէին
եբկ
րի
Հիւսիսային
նաՀանգներու
զարգացման
է
Տառին
մէք,
ուրեմն,
եղածր
զո^
առեււորական
գործաո–.
նռւթի^
՛՛՛Ժ ^1"
,
^
Համաձայնագբի
կնքումը
բացայայտ
գռՀոլ
-
նակութեամբ
մը
ռ ^ Գ ^ ՚ - է ^ ՚ ՚ ^ ձ
7
Ո
ւանռ
Հիւսիոային
չրքանին
մէք։
Աարպատականի
կարգ
մը վայրերուն
մէք
մինչեւ
իսկ
գրօչաղաբ
-
գում
կատարուեցաւ
:
Պարոկասաանր,
որ աւանգօրէն
կր վառէ
Հա
ւասարակշռութեան
քաղաքականութիւն
մբ սլա
-
,կան
աչիաբՀի
եւ Անկլօսաքսոննեբու
միքեւ
^ ու
րախ
միայն
կրնար
րչլալ
այս
իրողոլթեամբ
՚. Յա
ճախ
կր մոռնանք,
որ այս
երկիրը
2500
քիլմ.
եբկարութեամբ
Հասարակաց
սաՀման
մը ունի
քց .
Մ իութեան
Հետ։
Այնպէս
որ
Հողեկան
Հանգար
-
տութեան
չբքան
մբ յաքոբգեց
վերքին
աարիներոէ
մ տաՀ ո գ ո ւթիւննե
բուն
: իիուսեբբ
աղւ
* ՚ ՛
յաա
ա,
յձակե
-
ցին
սաՀմանային
բախումներու
րնթացքին
ղերի
րռնուած
պարսիկ
սպանեբր
եւ
ծրագրուեցաւ
յանձնախումբեր
ստեղծել,
սաՀմանային
վէճերր
կարղագրելու
Համար
:
Միաժամանակ
իիաղմարայի
կառավարութիւնբ
մեզմացուց
«թուտէՀ»
Համ
ա յնավա
րասէ
ր
կոլ
-
սակցութեան
ղէմ ձեռք
առնուած
խստո
ւթ իւննե
ր ր ։
Բեկուեցաւ
վճիռր
այս
կուսակցութեան
պատկա–
նոզ
1 1
ղեկավարներուն
, որոնք
տաժանակիր
աշ
խատանքի
գատասլարտուած
էին եւ
բանտարկեալ–
ները
թէՀրան
փոխագրուեցան
, որպէսզի
վերտ
-
քննուի
իրենց
գատավարութիւնբ
: կբ թո՛փ
նոյն
իսկ
, թէ
իշխանութիւննեբր
գոցած
են իրենց
աչ
քեբբ կարգ
ժր ստոբեկրեայ
գոբծերուն
ղէմ
«թու–
տէՀ»
կուսակցութեան
, ոբ
, Հակառակ
օրէնքէ
գուբս
Հռչակուած
բլլալուն
, բնաւ
չէ
ղադրած
զզալի
աղգե
ց ո
լթ
ի ւն
մ ը գ ո րծե
լէ
զանգուածներու
վրայ
:
կա
րե
լի է Հետեւաբար
Հասկնալ
, թէ
ինչո՛ւ
րնդանելի
նկատրւեցաւ
պարսիկ
եւ
խորՀրդային
յաբԱՀ
^Ճւբէււթեանց
բարելաւման
այս փաստր
:
^աղսէքական
նշանակութէեամբ
կարդ
մբ դո
-
Հաց^լմնեբ
տալով
ի) . Մ իութեան
, Պարսիկ
վա
-
րիչնեյա
^սւպաՀովաբար
կ՝ ա 1լն կա
լէ ի
^լ
ի
փոխարէն
ստանա
լ
ան քատո
ղական
շարժմ
ան
մ եզմ
ացում
ը
ներքին
ճակատին
վրա
յ եւ ա յսպէսով
, քիչ ւ1նա–
սով անխախտ
պաՀե
լ երկրին
լնկերա
յին
կարգու–
սարքր։
կր
շաՀէին
միանգամայն
որոշ
ժողովրդա–
կանո
լ
թ ի ւն
ժ ր,
վե րսկս ելով
Հալա
սա րակշռու
-
թեան
դա րաւո
ր քազաքականութիւնր
, պետու
-
թիւն
մբ ուրիշ
պետութեան
մը գէմ
այս
պա
֊
րագա
յին
Ռու սիան
Ամերիկայի
դէմ
իսաղցնելով
:
թէՀրանի
վարի^երուն
այս
տրամադրոլ
-
թիւննե
ր
ր
բաւական
լալ կբ
նե ր դ ա թակուին
եր
-
րորէէ գ ե ր ա կ ա տ ա ր ի
մ բ՝
Աեծն
Բրիաանիոյ
շաՀե
-
բուն
Հեա։
Պատերաղմի
վեր քաւո
րութենէն
ի
վեր
կարգ
մր ամերիկեան
րնկե րակցութեանց
ղո րհ
առ–
նոլթիտննե
րր
իրանի
մէք կր սպառնա
յին
նաւթի
բրիտանական
մենաչնորՀին։
Միւս
կողմէ
ա
/ս
շա
Հերր
խոցելի
էին ԹէՀբանի
կ ատաղօրէն
Հակառուս
քաղաքականութեան
ՀակաՀաբուածներէն
:
Եւ
է
իյ • Միութեան
գէմ տեւական
թշնամութեամբ
տո–
գորուած
էրլլալր
Հաստատած
կառավարութիւն
մ ր
մ իա
յն պիաի
կբնար
բաւական
Հեդինակու
թիւն
ունենալ
, Անղ լե ւ ի րանեան
րնկերութեան
յանկա
-
ցած
նա։ թային
Համւաձա
յ ն ո ւ թ իւնւ ր պաբտագբե
լու
Համ
աէ
՛Ր ՝.
Ու
ւսՀա
նցեալներր
,
Ռ
՛յի
Կ
առա
-
վարութիւնր
, երեսփ
՚ ժոզովին
ներկա
յացուց
ա
յգ
նչանաւոր
Հաժ
աձա
յնադի
բ բ , որուն
Համաձայն
,
կր
բարձրացուէ
ի ն լնկերութեան
վճա րած
Հողա
-
տոլ
րքի սակերը
եւ փոխբէն
րնկե
րոլթիւնը
կր
ստանար
այն Հաւասա
իքը , թէ
մենաշնորՀր
ի զօ–
բու
պիտի
ՐԱայ
մինչեւ
ղաբուս
վերքր
;
Բ ա
յց , մ ամ ուլի
ե լ մ ասնաւո
բաբա
ր
«Տաբիա»
րիկան
, գլխաւո
րութեամ բ իր նախադաՀ
Ուուտ
-
բօ
Ուիւ
^րնին
ախոյեան
էբ դարձած
Հայկ.
Գա —
տին
:
1918
Մայիս
՚շՏէէն
սկսեալ
,
Գա^ակցութիւնը
անկախ
Հայաստանի
կառավարութիւն
դարձած
կաաաբեց
րաղմաթիւ
քաղաքական
աշխատանքներ
պեաական
ղետնի
վբայ
:
Ւր
ամէնէն
մեծ
յաքոզութիւնն
էր
ստոբա
-
ղրութիւնր
Աեվռի
Գաշնագրին՝
1920
Օգոստոս
1
Օին՝
Հ ՚ Հ • Պատուիրակութեան
նախագաՀ
Ա .
ԱՀարոնեանի
կողմ է : Ա էվռի
դաշնադիրը
թէ
թրշ–
նամ
իին
եւ թէ բաբե
կամին
պաշտօնապէս
ճանչ
-
ցրնե
լ կուտար
Հա յաստանի
անկախութիւնր
,
մա
նաւանգ
կր նոլիբադործէբ
Ա իացեալ
եւ
Անկախ
Հա յաստանի
գաղափարը
;
Այս
գաշնագիրբ
ուրացան
Թուրքն
ու
Ռուսր
եւ անոնց
Հայ մունետիկներր
արտասաՀմանի
մէք։
ԳաշԿւակցութիւնն
էր ոբ ամ բողք քառորդ
՚ է ս ՚ ր
աէր
կանդնե
ցաւ
այդ
գաշնագրին
, մինչեւ
որ
1945/'Տ՛)
Գաշնակիցներոլ
յաղթանակի
վաղո ր դ ա յ ն ի ն , մեր
Հակառակո
բգնե
րը , վե րէն
տրուած
Հ րամ
անի
մը
վրա
յ , փոշիներու
տա/լէն
դուրս
Հանե ցին
ղա
յն
եւ
միացան
մեղի
Հետ՝
Միացեալ
Հայասաան
պաՀան
քե լո
լ
Համար
:
Այսօր
այլեւս
չեն խօսիր
Հայկ.
Գատի,
Հա
-
յաստանի
սաՀմաններու
լնգարձակման
մասին,
շարժժան
մէք դնելէ
ե տ ք
ամենայն
Հայոց
կաթո
-
զիկոսէն
սկսեալ
ամ էն
դոյնի
«Ազգ
՚
ճակատներն
ու «Ազգ.
ԻյոբՀուրդ»ներր։
Վերստեզծուած
է
ա՛յն
կացութիւնը
որ կար
ամբողք
քառորգ
գ ա ր
,
\920էն
մինչեւ
1945,
երբ «արկածախնդիր»
կբ
կո
չէին
Աէվռի
գաշնագրի
եւ Հայասաանի
սաՀման
-
նեբու
րնգաբձակման
մասին
խօսողները։
Ու
25
տարի
շարունակ
Հ .
3
• Գաշնակցութիւնն
էբ , որ
կր
Հետապնդէր
«Հայկ՛
Գատ»ր
իբ մամուլով
, իր
բեմերով
եւ միքազգային
շրքանակներու
մօտ
կա–
աարած
իր դիմումնեբով
:
Այսօր
դարձեալ,
երբ
բոլոբր
դասալիք
եղած
են , Հրապարակին
վբայ
մնացած
է միայն
Հ.
3՛
Գաշնակցութիւնր
, Հաւատարիմ
իր
կոչումին
,
իբբեւ
արտայայտիչը
Հայ
ժող։.վոլրգի
ազատա
-
տենչ
եւ հայրենասիրական
ձգտուժնեբոլն
:
Եւ
իր եՕամեակի
այս
Հանգիսաւոր
տօնակա
-
տարութեան
առթիւ
Հրապաբակաւ
եւ ի լուր
աչ
-
խարՀի
կբ յայտարարէ
թէ՝
պիտի
շարունակէ
տէր
կանղնիլ
«Հայկ
. Գատին»
եւ պիտի
Աքէ
դո՛յն՝
մինչեւ
նոր լիակատար
իրականացում
բ ,
այսինքն
Մ իացեալ
, Աղաա
ու Անկախ
Հայաստանի
ստեղ
-
հումր։
կեցցէ՛՛
Հայ ժողովուրգր,
կեցցէ՛՛
Հայաս
աան,
կեցցէ՛՛
Հ՛
3–
Գ"՚է)""կցութիւնր
:
Fonds A.R.A.M
