ԱդոէԱ պաԽկ
Վը
(ՊԱՏՄՈՒԱԾԴ)
ՕՐՈՒԱՆ
ՇԱՐԺՈՒՄԻՆ
ՀԵՏ
ճափոԱ և^եկ են ա]սօ^
(Գ՛.
հւ վերջին մաս)
Ջին
ւսնձվութեւսմբ
ր"լ"Ր"՚իքբ
կբ նայէբ վաբ–
ծես մսւա-Հոաէ՝
ԷԸ
աէբոք
կեանքէն
ս սլա ււն ա ց ո ղ
վաանղին
Համաբ : Աակայն
սկսալ
,
ղոՀսւ
նակու–
թեամբ
Գէ՚՚՚-ի՚ււ
օբօբել
եբր նշմաբեց
անոբ վեբա
-
գարձը
։
Ան՝
Հանգարաօբկն
մօաեցաւ
ձէուն
քուէ,
շո–
յեց
անսբ բաչեբը,
Համ բուրեց
աչքեբէն
ու
՛Է՛՛Յ
ավւր բացաւ
ա բգէն
անոր բնաղղարաբ
սլաա բաստ
բեբնէԿւ առքեւ;
Շաքարէ
կաոբներր
նոյն
բոպէին
է՛սկ ան յա յտացան
քրոտ ակռանե բուն ետէւն • . . :
ւձէւն Լբտնոլթեամբ
ղ ՚ ՚ ղ գ ՚ ՚ ղ ա ց
երբ ղւլաց,
քր–
թին
մէք վառ
"էկաբիկէ
մրն տլ մխրձէլբ։
Շբբթ–
նեբր
թուլցած
վաբ
կաէսուեցան
, աչքէն
կ՚՚սլեբբ
Հե չտ ան քո վ կծկուեցան
ու
կ՚՚ղեբր
կր լա յննա
յէ՛ն
երկաբ, երկաբ
^չառութէւեներով
;
՛Ծխելու
խ՚նքոյքր
սակայն,
կենղանէէն
Հա
-
մար նչան մբն էբ թէ սլէւաէ վազէր
մամերով,
ա -
ոանց
կենալու
, մէւնչեւ
որ սանձէ
ոբոչ
շարմում
մր ՛լար մէքամաել
էւր վազքր
գանդազեցնելու
ու
յետո
յ զազա ր առնե լու
:
Մ է՛նչ ան , առանց
մամ՛ անակ
կորսնցնելու
,
ա1լ1ւթարէժէւ մր մէք ձէուն
՛Լյ՛այ բարձբացաւ։
Զէ՛ն
Հոս
Հոն վւոքրէկ
աաաանումնեբէ
յեաոյ,
՚լլ՚՚՚֊խքչ
վեր առաւ, ականքներր
գէ՛զէ առաք
սլբկեց
ու
սկսալ
սուրալ
%
կր սուրար աբագ , չաա արագ
% Պոչբ
լուսնէէ
չոզեբուն
մէք ծածան
ու էոյսէ՛ խուրձէ
սլէս
ցցուն,
կր կոբսուէբ
խաւարէն
մէք ասուսլէւ
նման,
մէչա
նո
յն
ուզզութեամ
բ րև թ անա
լո վ :
Երբեմն
Հո լլ
Հոյլ աստգեբ
կր մա
յ թքէ է՛ն
սմ բակնե
բէն
,
երբեմն
փոչէն
, յոբձանուա
քո՚֊րէ
փբփուբնեբու
ւզէս կե
-
II
ա ր էբ ետէն
լնղՀոլսլ
տն յա յտանա
լու
Համ
տբ
ծառե
բու
ստուեընե
բուն
մէք :
իսկ
է՛նք՝ Հեռաւոր
լերան
քզանցքին
աակ
ձել,
առնուլ
՚էէ՚՚֊զէ
մր ոլրոլագէւծեբուն
աչքերր
յառած
,
կբ
յէ՚չէր
)
Կ
՝"՚պբէր
Հոգէն
ալեկոծոզ
ա յն
տէսուր
սլաՀերր
, երբ
, տարէնեբ
առաք, , ա յսսլէ ս սլա յ -
ծառ
՛լէ՛չեր
մր , գազանա
յէ՛ն ճանկեր
ե բկա րած
է–
էն էրենց
տունէն
ալ նեբս , բզկտոլմէ
ու
արեան
նոյն
Հետքերր
Հէւսելու
Համար
, որ
կբ
լայննար
քազաքէ
քազաք
, տունէ
աուն , քայլ
առ
Ք * " յ լ ,
աարաւլբութեան
ճամբաներուն
վրայ։
Ու֊ երբ,
էր
Հայրն
ու զէ՛նք կբ տանէէն
, Համբոյրէ
մր սանւլան—
քէն
աակ
գրան
սեմէն
՚էրայ
մօբր փսփսած
էր
էբ–
բել ուխա,
՚ •
Վ)սլասէ
էնձ , մայրէւկ
, սլիաէւ
վերազաոնամ..:
Ագաաած
էբ Հրաչքով
: Ոչ ոքէն
Համ
արձակած
էբ
յա յտնել
թէ էւր ուխտր
սլէւտէւ
գո րծ ա գր է բ :
Արգէն
ո՞վ
սլէտէւ Հաւա ա՛սր է րեն , ե թէ ըսէր
թէ
մայրբ
"ղք^ է ր թերեւս
ե ւ կր սպասէր
էր վեբա
-
գարձ
էն
:
Աակայն
էնք, անխտէստ
էր էր Հաւատքէւն
մէ9 ,
մայրբ
կ րսպասէր
էբեն
ել Հէմա
կբ սուրար
զայն
գտնելու
ու ազաաելոլ
Համաբ
:
Ան գեռ
կբ թոէր։
Գէ՛զէ
էբ
գի՚֊ղր^
՚էէ՚՚էԻ
Է՛Բ
տուէւբ։
Ա մ րա1լ1ւե բուն
նուազր
կր
մէք անար
սրտէւն
զաբ/լեբուն,
գարբնոցէ։
սալէն ցատկոտոզ
կայծե —
բուն
պէս,
յոյսէ
նչոքլնեբ
սփռելով
մթութեան
մէք։
Հորէզոնր
վա յրկեան
առ
վա յրկեան
կր մօ -
տենար գէպէ
էւրեն։
Մերկտնալով
էբենց
էսոբՀր–
գաւոր
ձ1ւ–լերէն
գէււզէւ
մր ւլոյութէւնբ
մարմէւե
կ՝ աոնէ բ ո րո չա պէ ս :
Ւր
զէ՚՚֊՚ւն
է անէկա
. . . : Րէչ
մրնալ.
. . : Արզ էն
Հասած
Հր Հոն • • • :
Լուսնէք
չո՚լերր
չէ՚րմ ա յէւն ոզ.իներուն
նմ ան
կր
սաՀէէւն,
զէրար
խաչաձեւալ
, մոռցուած
ու
այլեւս
տնկոէս
1լտծաններոլ
վբայէն։
Գիլյլբ
կր
պատռէբ
զէնք սլատանքոզ
լուսնա
յէւն ազօտ
չզաբշնեբբ
ու
կբ տարածուէր
էբ նայուածքէն
առքեւ գարեր
ա—
ռաք
էլո րծանած
Հ էնաւոլրց
քազաքէ
մ ր մնացո
րգ
աւերա1լներուն
պէս
• • • :
Զէուն
վազքր աակաւ
կր դանգագէբ
կարծես
տյգ
ոզէւներուն
բնթացքր
չկանխելու
Համար։
Ցտնկարծ
սանձեց
զայն : \քառի
մբ
ստուերէն
տակ
կեցած
, գէտեց
, ա չքե րով
Համբուրեց
էբ
աունր։
Անոր չուրք
ոչ մէ/լ նչան
կաբ,
ոչ մէկ
նր–
չո
յլ երրեմնէ
կեանքէն
: Հոս Հոն էնկած
պատեբու
քարակո
յտներ վաէւով
կր ցցուէ
էւն, կարծես
էւրենց
անգ ո րրո
ւթէւն ր խանգա
բոզ
էր
ներկա
յութեան
պատճաո
աւ :
Գոց
ղրան առքեւ
, խարխուլ
երգէքէն
էնկած
ու մա՛ած
գերանէ
մր սեւ ւլէւծերր գաման տապա–՛
նազրէւ
մր նման,
կր պատմէին
եզեռնտկա^ւ
ու
ե–
զե րական ճակատագիբր
երբեմնի
քազցր
ու բն -
տանէւ եբագի
՛ս յգ
բոյն
էւն • • • :
Ժամ անակ
չունէր
կորսնցնելու
:
Ա բունքնե ր ր մեզմօրէն
վւարեցան
ձէաւն
Հե -
ւացոզ
կոզերուն
վրայ։
Զէ՛ն քանի
մբ քայլ
եւս
յառաքացալ՝
ուգզակի
գրան
առքեւ
կանզն/^լով
Փոչեսլատ
ճամրաներէն
յետոյ,
վայրկեանի
մր Համտր
զգաց
Հիւրրնկալ
ու տաք
չոյանքր
եր
բեմնի
այգ
լուսաճեմ
սեմէն
նեբս սաւառնող
մ
բթ–
նոլորտին
ուր ծնած
ու ծաղկած
էր իր
Հասակը
« Ֆիկառօ
» վերքերս
յօղուածաշարք
մբ Հբա
տարակե ց նոր ճափոնի
մ աս էւն : Կ՛՛ամ փոփեմ
Հիմ
-
նական
մասերր՛
Հիրոչիմա
քազաքէն
փյւայ նետուած
առաքէն
Հիւլէական
ռումբր
սպաննեց
78.150
Հողէ,
փյ^բա–
ւորեց
31 .^2.9 Հոգի , ոբոնց
40
առ
Հաբէլբր
մեռան
յետաղա
յէն
, կո ր ս ո ւած
Համ արուեցան
| 3.980
Հողի
I
Հէմնայատակ
կործանեցան
կամ
կէւսափռլլ
վէճակ
մր ստացան
74.041
չէնքեր :
Այլեւս
քազաք
մր չէ Լիբոչիման,
այլ
կմախք
մր։
Աւերա/լներ
ու ղօսացած
ծառեր
:
Րացարձակ
անէ
ութ
էււն : Այղպէս
էբ քանի
մր աարի
առաք։
ճիչգ
է , ծառեր
ու ծաղիկնե
ր չկան ,
բա
յց
ճափոնցի
մողսվուրղբ
ի րնէ սիրաՀար
ծաղիկի
,
գար ուեր
մ անաւանգ
նուիրական
է իրեն
Հա
-
մ աբ , ղա րգա րած
է
բէ՛ չ
մ ր ամ էն տեղ
ու
նաեւ
կայարանր,
թուղթէ
կանա
չո լթ իւննե րով
եւ կե
-
ռասենէնեբով
, բնականէն
աւելի
գեգեցէէ/լ
կանան–
չազարգուած
: Այս պարագան
կբ յատկանշէ
ճա
-֊••
փոն
մողոփոլրգէն
ասլրելոլ
եւ տե ւե լո
լ կամքր
:
Այսօր
մեծ աղէտէն
Հինգ, տարի
փերքր ,
Հերո–
շփմա /լր սկսի
էէերածնիլ տակաւ
,
աւեբա/լնեբոլ
մէքէն
, ան շուշտ
ղանղազ
բա յց փստաՀ
քա յլե
-
րով
:
Աւերակներու
մէք
Հ ոս Հոն , էսաոնիէսուոն
կր
3 3" լին տնա/լներ
, առանց սպասե
լու
պետական
յատակագծի
էլո րծագրո
ւթե ան
: ճալիոնցեն
շատ
նիւ թե բու պէտք
չունի
իր տան
շինութեան
Հա
-
մաբ։
կր բաւեն
քիչ մր փայտ,
գամ
,
իւզոտ
թուզթ,
1լզմէնտր
ու կամք։
Ե
Լ–
այս փերքինր
չի
պակսիր
ճ՚սփոնցիէն
մօտ
:
Համեստ
կրպա/լներ
, ուր կարելի
է
գտնել
ամ էն ինչ :
ճա ւիոն ցիներ
ու
մ ասնա գիաութ
իէնր
կազմոզ
Էսաւլալէւ1լ
^ւեր
, անուչեղէններ
:
՛Րազա քապետո
ւթի
լնր
ծրաւլրած
է
արզիա
-
կան քազաք
մր կառւէւցանել
նաէսկիկւ Հերսչիմա
-
յին
տեղ , պետական
Հա ս տ ատո
լթ իւննե րո փ , րնա–
կա բաննեբոփ,
չուկայի
ել ուրիչ
զանազան
թա
-
՛լե լ՛ուէ։ Ււրաքանչիւբ
չրքան պիտի
ունենայ
իր
առանձին
՛լո յնը
կանաչ,
կարմիր,
./«.^^^ ^
գոյն,
գեգին,
եւն.։
Որոչած
են նոր ոստանր
կ^^
<ել
«ՀամաչխաբՀային
խազագութետն
քազաք»,.
Բաղաքին
ճիչգ
կեղր՚՚նր,
Հոն ուր
Հիւլէական
ռումբր
սլայթեցաւ,
պիաի
չինուի
«Խաղաղոլ,
^
թեան
Պարաէղր»,
կ՚ոնաչ
գոյնոփ
:
Ու քաւլաքապեար՝
կեցած
իր
գրասենեակէ՚ւ,
կաէսուող
չորս
մեթր
մեծութեամբ
յատա/լաղէծէկ,
առքեւ,
/լբ ՛լո չէ
« Մենք,
Հերոչէմայէ
քաղա
^
քացէներս,
ամէն
քանք պէաէ
.լործաղրենք
, մեր
քաղաքէ
աւերակներուն
՚է՚՚ոյ
,
էէե ր ա կան
զն ե լո լ^
Համար
քաղաք
մր խաղաղութեան
եւ
մչակոյթէ^
ոբ խորՀրգէսնչէ
նոր ճափոն ր : Ջէք
Հէ քո չիմա
ա–
ղազակնեբուն
, մենք կբ նայինք
ապագային
յո յ ^
սոէէ եւ փճռականութեամբ»
:
Նոբ քազաքին
Համար ծախք
կր
նաէսաաեսուփ
աւելի
քան տասր
միլիառ
եէն ։Շինութիւնր
պիաի
^Լւէ
15
20
աարի,
եթէ արտասաՀմանր
օգնէ.
Հիւլէական
ռումբբ
ինկած
է աւերակ
Առեւ
տրական
Սենեակին
քովիկբ,
որ վերածուած
է
սրբավայրի։
Շուրքր կրպակներ,
ոբոնց
մէք
կր
ծախուին
բաց իկներ,
քանի
մր եէնի
յաւելումով
կարելի
է ղանոնք
կնքել
«Աթոմ
Հիրոչիմա»
վեր
-
տառոլթիւնով։
Կր էէաճառուէն
նաեւ
ւլանաղան
յիշատա/լներ
ու ձեւափոէսուած
չիչեբ,
այքտփոէս–
ուած
կղմինաբներ
, որոնց
վբայ
կարելի
է ղեաե–
՛լե
լ նկարներ
:
կուգան
այստեւլ
զբօսա
չրք իկնե ր
աչէսարՀի
ամէն
կողմերէն
: Եւ
Հհրոչիմայի
բնակիչկւհրբ
ոէս
չունին
, Հիւլէական
ռումբի
առաքին
ւլոՀերր
ի -
րենք
բլլալուն
Համար
:
Աղէտէն
վերապրոզներէն
մէկն
է
Հանբակառ֊.
քի բանուոր
մր, որ գիտակցո
ւթ իւն բ գտաւ
ւէիրա֊
ւորուելէն
քանի
մբ օբ փերք, Հիւանդանոցին
մէք։
Հրաչք
է ոբ կ՚ապրի
տակաւին
: Այնքան
ալրած
էր
/լոնա/լր
, որ կր նմանէւ
լուսնի
,
բացոլածքներոփ
եւ
վ
էսրգագոյն
լաւց^յէ՛
ւէաղուքոմ
: Զ.տիւ բագու–
կին
փրա I կր տեսնուին
քէ՚զերու
խուրձեր,
ինչպէս
մ սւ րգ էսկաւլմ ո ւթեէսն տաէստակին
փյւայ։
Աք բա
-
ւքու/լ/ն
փէրքր տակալէն
ւլոցոլած
չէ • կր սպաս/^
իր տե սնե րե քե րո րդ դո րծոզո ւթեան
:
՚Րարափւէն
վրայ
կբ սպասեն
խում ր ւք ր ճա
-
փոնցի
զ եբէնեբ
, վերադարձած
ռուսական
արզ ե–
լաբաններէն։
Հանգարտ
են անոնք–
/ուո
ու
գուսէզ
, երկաբատեւ
բացակա
յութենէ
մբ
փերք
սիրոյ
ու գորով
ի յորղումներոլ
մէք
ի՚^նչ պիաի
լնէ ր Հ իմ ա
. . • : Շուարեցաւ
• . . :
ճնչոզ
լռութիւնր
աւելի ծանրացաւ
իբ Հող —
լոյն
՚էյ՚այ,
մանաւանգ
/՛րբ
՚լլխուն
վերեւ
էսբտչած
բուի
մ ր թե ւե բր
թաւի տուին
Հեռանա լով
զ է սլի
մօտա/լա
յ ծառի
մ ր ուգւլութեամբ
:
Ե րկար
չուն
չ
մ բ աոաւ
ու
ասպանղա/լնե
բու
, վրան
զրեթէ
ոտքի
կանզնած
Գ՚՚ԳԴ
՚՚Տ,
"՚–
Յած
ձայնով
մր կակ աւլեց
,
Մ ՛ս յրիկ , աՀա
ե/լայ... աՀա
եկայ
՚ • ՚
Ոչ մէկ չարմում
, ոչ մէկ
չչունչ։
թերեւս
ուր–
ոլականներ
/լապրէին
Հիմա
Հոն, ու խռոված
մր—
աէւ/լ /Րլ^էէէն
այս անծանօթ
ձայնը
որ կը
մազուէր
էէրեթէ
տւ/։ րակ
սլատերուն
բացուածքներէն
:
Արգեօք վտանգի
մր ն ա էս ա ղգա" ց ո ւմն էր
այս։
Սաբսոաց
> . . :
Այս
անգամ
աւելի
յստակ
ու բարձր
ձա
յնով
պո ռա ց.
Մայրիկ,
աՀա
եկայ , աՀա
եկա
յ • • • : հք ոս
տացայ
թէ պիտի վերաւլաոնամ
: Ո՞ւր
ես,
մայ
-
ԲՒԿ––
Գարձեալ
կենդանութեան
ոչ մէկ նչան : Նա
լ –
ուածքր
երկարեց
մինչեւ
մօտակայ
տուներր։
Ն՚՚յ"
մեոելային
լռութիւնր
ամէն
կողմ
:
ՋՀամարձա/լեցալ
է՚քնել
ձիէն
ու տունէն
ներս
մտնել
աւելի
մօաէն
քննե լու Համար :
քՏոբՀեցալ
թէ /լբնար տխուր
վերք մբ ունենալ
էւր այս ուխ
-
տադնացութիւնրւ
Րայց
որքան
կարօտն
ունէր
վերստին
տեսնելու,
չօչափե
լու
ամէն
անկէււն , ա -
մ էն բան
... :
I)՝անր է սրտէւն
՛ է յ " " յ ^նչոգ
լռութիւնր
: Ա—
նէւէլա /լաբծես գագրած
էր այլեւս։
Գլուխր
ինկաւ
կուրծքին
վրայ։
^իուն
սանձր
ձեոքէն
սաՀեցալ
:
Զէ՛ն քանի մր քայլ
ետ քաչուեցաւ։
Վէ՚՚լբ
ղա բ–
ձուց
զէպի վերագ արձէւ ուզզութեամ
բ :
Այս
անգամ
ինքզինք
մոռցած
կրկնեց
ու կրկ—
նեց .
Մ ա յրիկ , աՀա
եկա
յ . . . : Ես քու
Տ իրանդ
եմ
, Տէ՚րանր
• • • ձա յն տուր , մ ա յրիկ
• • • :
Աաէլայն
առանց
որեւէ
արգէււնքի
:
Ա անձր
վե րսաին
ձեռքին
մ էք , անզ ամ
մ
լն
ալ աչք/ճրբ սլտտցոլց
էւր աան
՚էյ՚այ
ու ճամբայ
ե—
լան
: Եթէ
մայրր
Հոն չէր , ուրեմն
օտարներ կ՛ապ–
րէին
Հէւմա Հոն, կամ
թէ ասլրած
էէ՛ն ու Հեաե —
ւարար
լւլրճած
անոր օրՀնուած
օգն ու մաերմոլ
—
թ էււնր : Մեծ
Եզեռնէն
աՀագնո
ւթիւնր
էւր ամ
բողք
զ էսզանո ւթեամր
էւր ւլլխուն
՚էրա
յ
ծանրացաւ
:
Վրէ
մ էւ բոցր
երակներուն
մ էք ծա ւա լե ց ա լ
անղբս–
"/ե/Ի
՚՝ րդե Հի նմ ան : Ուզեց
անմէ։ քապէս Հեռանա
լ ,
վայր/լեան
մր աոաք պաՀակի
Հրացանբ
ձեռքէն
մէք
աոնե լու
ու վերստին
երկարելու
գէոլի
նո
յն
տարածոլթիւններր
մինչեւ
որ օբը գաբ... Ւր
ցե
ղին յաւիաենական
Հաչուե յարգարի
օրը
I
Հազիւ
թէ ձին սկսած
էր սուրալու
,
յանկարծ
Հումկու
ցնցումոէէ
մր ինքզինքր
քամեց
ճամբուձ.
վբայ։
Ականքներր
քղայնօրէն
չաբմեցան
ամէն
ուղղութեամբ
: Վ^ի՚լը առաք
ցցեց
սանձը
ձեռքէն
էսլելու
ոլմգնութեամբ։
Տիրան բնազգաբար
գլու–
էսը ետին գարձուց
: Տեսածը
պատրանք
չէր : Զկր՜
ցաւ Հաւատալ,
սակայն
իրողութիւն
էր :
Լուսնի
յորդ
չոզեբուն
տակ
որ արծաթ
զեաի
մբ նման կարծես
1լ րնթանաբ
դէպի յաոաք,
մարգ
կային
ձեւ մր, պաղատաղիկւ
ու գողղոք
չարմում–
նեբսէէ կր քանար իր ուչագրութիւնր
գրաւել։
Աոր–
ձանքէն
քչուոզ,
չորցած
ճիւզեբբ
քուրէն
գուբս
ցցուն
/լոճղի
մր նման
կբ տատանէր
ան,
ձեռքերբ
եր/լարած
, ձիւնէւ պէս
մազերր
ցիրուցան
: Կին մլ^ւ
էր
, Հաէլիլ
թէ /լանէլնելոլ
/լարող, կքած
ու խրլ ՜
եակնե
բու
մէք
:
Զէ՛ն գրեթէ ցատկեց
։ Ակնթաբթի
մր մէք
Հա–
սան
Հոն : Հք՚ո/ւցալ
փար
, գրկեց
երկու
ձեռքերով
գաոնուկի
չավւ
թեթեւ
այգ
խլեակր
:
Շակուեցտւ
թումբէն
վրայ
մայրր
թեւերուն
մէք գր/չած
: Զին
արդէն
ւլ լուէս ր առած
կ՝ աբչա
ւէր
ա չքե բ ր
ԳԷ՚Ղ/՛
րնաանի
տարածութիւննե
րր ս/,ւեռուն
։
Սպասեցի
քեզ, մրմռաց
մայրր։
Գիտէի
թէ
սլիաի
՚լ՚ոյիր
, աւելցուց
, Հոսոգ
արցունքներուն
մէքէն
Հաւլիւ
թէ
նչմարելի
ժպիտով
մբ՛
։
Ւրեն այնպէս
կր թուէր
թէ պազատագին
ու
րիչ
ձայներ
կր լսէր : Զի՛՛՛ն
գոփիւններէն
տարտզ–
նուած
ոսկորներ
, անասելի
ճիչով
մր,
քուրէն
գուբս
ցէստ/լոզ արծաթ
ձոլ/լերոլ
սլէս,
նայուած
քին
մէք նորէն
կբ
սուզոլէին
իբ էութիւնր
խորէն
ալեկոծելով
յ
Սրտին
զարկերուն
, յանկերգի
նման
/լր միա
-
նային
անոնց
ոզբա/լոծ
կան չե ր բ ու կր լսէր
կրկէ՚ն
ու
կրկին
I
-—• Հապա
մեզ ո՞վ պիաի ազատագրէ
,
ո՚^ւր
Հանգիստ
պիտի
ղտնեն
մեր անտէր
աճիւնր
• • • :
Մօրր տխեղծ
մարմինր
իր կուրծքին
աւելի
ու
աւելի
պինգ սեղմած,
նոր ուէստով
մր
շըթներր
Կռ
Դ " Ղ . Ղ " Ղ " ՚ յ ի ՚ ե
•
Վաղուան
տեսիլքը
կը ծփար
իր առքեւ
բոբր
ու յաղթական
ւ
Հայրենի
Հորիզոնին
փյւայ րացուոզ
լոյսեբու
բոսորոլթեան
մէք, կր տեսնէր
ձիաւոբներոլ
անց
քր բանակ
աո բանակ
յ
կբ լսէր
յազթոլթեան
չե -
փարին աբձաւլանգբ
լեռնէ լեռ,
ձորէ
ձոր։
Ուխաի
ու Հաւատքի
այս նոբ ճամբուն
փբայ
աստղային
ժւզիտներ
ու Հուր վարղեր
կր ղողա
-
յին
Հէւմա։
Իր բեգասր
գեո
կբ սուրար
զովվււննե–
բէն
լուսագին
փոսեր րանալով,
իր ե բքան/լասո
յ՛լ
բեռը
օրօրելէն
. . • :
ԶԱՐԵՀ
ԳԱԶԱԶԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
