2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
Մ Ե Ր
Կ Ո Ր Ո Ի Ս Տ Ն Ե Ր Ը
(ԹԱՐԳՄԱՆՉԱՑ ՏՕՆէ՚Ն ԱՌԻԹՈՎ.)
Կ՝արժէ , որ արաւէ ակնարկ
մր
նեաենք
մեր
կորուսաներոլն
վրայ՝
մ՛չակութային
մարղի
մկչ , օրուան
տօնին
առիթով :
Համաձայն
է/՛եսրոպ Օ՚ագիստրոսի
կաղ–
մաէէ
էյոււյակին , Համայն
աշխարՀի
մէչ
ցրուած
Հայերէն
ձեռտւչիրներու
թ ի ՚ ֊ ր
կը
Հտսնի
չուրչ
24-000/՛ (9֊ 10-000^՝
մի–
ա յն Երեւանի
մէչ) :
Հագար
Հինգ
Հարիւր
տարուան
րնթտց—
քին
ձ՛իայն
24-000
՚ւիրքե՞ր
գրուած կամ
րնգօր ինա կուած
են ուրեմն
. ոչ , իՀարկէ
:
Ի՛՛նչ եզած
են միւսներր՛ շատ պարզ է ՚ –
ԿՈՐՍՈԻԱԾ
ԵՆ։
ԱՀտ՛
քանի
մր վկա
յութ
իլններ
,
որոնք
կր ծաոաքեն
Հաստաաեէոլ
մ՛եր տյււ եդ —
րակտ ց ո ւթ
իլն ր •
Աովոէս
յՍորենացի
, Աերուման
Ար -
ծրունիի
մասին
խօսեէու
առիթուէ,
1լր
գրէ՛
« • • • Զ ո ր « մի անգ ամ գիրս գաա -
ն է բ ՝ ա յ բ է բ » :
կագանկտաոլացի
եւս
էԼոգրայ
«գմատենիգ եւ գկտակարանաց
ճ ր կ ի գ ռ ւթիւն » :
Ա տեփանոս
Օր բե չեան
իր
կտրցին կր վկայէ
, թէ Ղ^ափանի Բադա —
բերգր
՚չրաւուած
ատեն
թշնամին
այրեց
աասր
Հաղար
մատեաններ
1120
^5՛ :
՚իար
մր եաք,
1241/՛յ ՛ , « ա նթի ւ գ ո յին կտակա -
րանք աււտուածային գրոց » ,
ինշպէս
էչրսէ
Գանձա կե ց ի , սակա
յն անթիւ ա յգ
գիրքե–
րր կուչոպտեցին
թաթարներր
եւ ծախե -
ցին
^չին
գիներով։
Պաաչպէքի
գրաւման
ատեն
կհրսուեցան
աւեչի քան տասր Հագար
Հայերէն
ձեռա–
գիրներ : Լեն կթ իմ ուր , Հայաստանի
ար -
շաւանքէն
վերագարձխն
, բեոնէերով
«Հա—
յերէն
գրետնք՝^ փոխագրեց
իր
մայրաքա–
գաքր՝
Ամ րղանա եւ Հ ռն աչատրակի
մ ր
մէչ
պաՀել տուաւ
զանոնք
:
ԱովՀաննէս
կարրեցե
կաթողիկոս
կր Հաստատէ
տյս
պարաղան
Գորսլատի
Համալսարանի
ու—
սուց չապե տնե
բէն
կլոսիոսի
ղրած
իր
մէկ
նամակին
մէչ–. իսկ Նեբսէս Գ՛ Կաթողի -
կոս կր ղրէր է թէ աստո լած պա չտութ
եան
թ^ամիներր
«բաղում
անղամ
արչաւետլ
կորոլսին
ղկտակտրանս
եկեղեցւոյ
»:
Ա խիթար
Ասլարանեցի
կր պատմէ
, թէ
իր օրերուն
այլեւայլ
կողմեր
ցրուած
Հա—
յերէն
՛չի րքերր եթէ Հնար
րլլար Հաւաքե
լ
ել «ժողովել
ի մի ՛վայր , աւելի
ղ " յ ր քտն
գՀագար
րեռե–^ :
Աեր
Հին, պատմական
արժէք
ունեցող
ձեռաղիրներէն
մինչեւ
Հիմա
ղտնուած
—
ներր
«նշխար
մի Համ ա րելու է չղ տնր -
նուածներուն
ել չգտնուելիքներուն^
Հետ
րաղղատմ
ամր , կր վկա
յէ Ալիշան
:
Աղ թամ արի
վանքին
Վոլկաս
ղ րտպետր
,
էենկթիմոլրէն
աւլատելու
Համար
Հին
մատեաններն
ու մ աւլա ղա թնե ր ր , տակառ—
ներու
ժ էչ կր լեցնէ
ղանոնք եւ կր թաղէ :
Ե*֊
անշուշտ
թաղուած
տլ կր մնան գեռ ;
Ն"յն ճտկտտտղրին
ենթարկուած
են
րաղ֊
մ աթիւ
այլ ձեռաղիրներ
արարական
եւ
թաթարական
ա ր շալանքեե
ր ու ատեն I
՛Լիւլ՛՛՛է Հայագէտր
իր Հտյ - չաաին րա
ռարանին վե բչլ՛ կր
՛լ րէ •
«քՏա քնժամ
(1։588/<Տ՛)
ղրեթէ
Հայ ղրեանքն
ամենեք ֊
եան մաշեցան
ի Հուր^ :
Օյւաքել
՚իալրիժեցի
նո քնոլէ ս կր ՚թչա -
յտղրէ
,
թէ տղիտութեաձ՝բ
՛՛լնղ ացած եւ
ամայացած
էր Հայոց
աղղր : Աչ
միայն
չէին կարղար
, այլեւ
չէին իսկ ղիտեր ,
թէ ինչ է ղ իրքր եւ ինչ ղօր ութ
իւն
ուն ե :
Անպէտ
իր կր նկատուէին
՚/իրքերր,
վւա —
տի կտորներու
՛ղէս նետսւած այս ու աքե
ե՚-՚՚լ
՜՛ կամ Հ ուլ ո՛ւ ու մո խի րուէ ծ ած կ" ւ "՛ծ :
էւշատակե՝
նք նաեւ մեր Պ՚սամ՚ա՜է
՛ր
վկալութէւնր
աքնմասէն, թէ քրէսւ
նէութեան
առաչին
դարերուն
, մեր
քրէ"–
աոնեա
յ (Հլոլսաւորէ
չ^՚^ներր կ՝աս լրէ էն ,
, Ո
փՏացնէ
էն
էնչ որ «Հեթանոսական
» էր
կամ
՛հեթանոսական
չբչ՚՚՚նէ՛
՜^^՚՚՚՚ՔԲ
Ղ"
կրէր
՚
* յ ՚ , / "
ձեւուէ ել այս պատճսւոով
րնղ–
մէշտ
կորս ուե ցան
մեր
ղողթան
երղ ե լ– ր ,
որոնք
«֊էե թ ան ո ս ո ւթ ե ան»
դրոշմր
ունէ էն
էրենց
վր՚սյ
։
Գե րման պտտմտղէտր՝
Ա՝ ոմսրն կր վը–
կա քէ , թէ Հա քաստան
Հան քունացետլ»
եր—
կէր
մր մնաց , երկար ատեն
ենթակայ
րլ
էա էով
Հանդերձ
Բէլղանղ
էան է քաղաքա -
կան եւ մ շակութա
յէն
աղղ եցութ ետն
։ Ե ՚–
սսւեղծեց
էնքնուրոքն
մչակոյթ
,
աղւլայէւն
չու նչով ու ղ րո շմ ով :
Այդ մշակո
քթէն շատ քէչբան Հասած է
մեղէ :
ԱՀա քանէ մր ուրէչ
վկտ
յութ էււննե էւ ա–
ւելէ մօտ ժամանտկներու
մասին՛
՚Լանքեբու
վանաՀ՚"յբերր
իբբեւ
նո/.Լր
Պսլսոյ
ամիրաներուե
կր ՚չբկէէն
(^"՚էբ
դր չաղ էւ րնե ր , որոնք յաճաէս կր Կ՛՛Բ —
սոլէէն
անղէտութեան
կտմ անփութոլ
—
թետն պատճառոփ : Թ՛ս ՛էմա
Արծ բուն է է
սլատմա
թեան
ձեռադէւլւ մէկ օրէնակրԱէ—
չաղ էւ՛է
տձ՛ էրա
յէւ
մ ր տան «թաւան է–
չէ՝»էն
գանուեցաւ
, կր Հաստատէ
1երրա—
Համ՛ Այվաղեան
ե ւ կ՝ աւե
լ ցնէ
.
«Տ "^մա -
յէ՛ն աքն աեւլէն
մաւլաւլաթեայ
մատեանր
,
որ Ասկեդարոլ
՜՛այ
լեղոլալ
, րա լց յ ո ւ -
նատաո
ւլրուտծ եւ ասորերէն
տսաերով
ծանօթ
աւլ րուած էր, քէլ տտրէներ
առաչ
ոչնչացաւ » ;
էեբր • Այ՚է՚ս՚լեան
կր պտտմէ
, թէ
Գէւրդ
Գպէր
Հ՛" յաստանէ
ղ է ւղե ր է ն մէ կուն ^էչ
տուն
մր
Հ էլր
րն կալուած
էր
:
Գէ շե ր ր ,
քուր
էսմելոլ ատեն , կր տեսնէ , որչրա -
մ անէն
՛էլ՛տ
յ մ տ դտ
ղ ա թ ե ա ք ձեո ադէր
մ ր
գրուած էր էւբրեւ կափարէշ :
Ե՚-սերէոս
կ եսա րաց
էէւ «՝Բրոնէկոն»ն
էբ այս կավւա–
Ոմանք , թէ մեղ եւ թէ էրենք
ղէրենք
մ էւէթարե
լու
Համ ար
թերեւս
, Ա՛յս կ" -
րուստներր կր նկտտեն
«աղղ եբու
մարսո–
է՛ութէւնէէ » :
Հաւանա
րա ր , ճշէքտրտէէւթեան
րաժէն
մր կտ
յ տ
յս Հասէոատոլմ
էն մէչ
:
Ոայց
Հէմա
, քսանե ր էէրւլ գարուն
, ա քլեւս
ներե–
լե
չ ^ ^ ^ մ ս ՚ յ չ ^ ՚ ՚ ^ ձ ՚ ^ ճ . ^ ՛ " ^ ^
.՚*՚յ՚* ^^^Ա՚՝^՚^/՛ ~
ՕՐՈԻԱՆ սԱՐԺՈԻՄԻՆ ձԻՏ
ձԱ Ս ՚ ԱՅՆԱ Կ - Ա ՐՆԵ Ր Ո Ւ ԴԻՐ-ԲԸ՛
ԱՐԱՐԱԿԱՆ ԱՇխԱՐշՒ ԱԷՋ
ԳՈՐԾԱԿ8ՈԻԹԻԻՆ՛ ԱԶԳԱՅՆԱԿԱՆ
ՏԱՐՐԵՐՈԻ ՀԵՏ ---
ինշպէս
ղրած
էէնք,
Փր՚սկտյէ
մէչ
10
լեւլուներոէէ
լոյս տեսաւ
Հ^աււ՚աշխարհա -
յին մաբւսեան պաբբեբայ>եբթ//5՛
տոէսչէն
թ է ՚ ֊ ր , ուր արաբական
եբկէրներոլ
նեբ —
քէն
էլւէբծե րէէւն էԼե
րէէ։
րԼ րեէս լ
Հաէքէէէյնա —
է ի ս բնե բու նէէլատա կնե բուն
մէէւսին շաՀ ե -
կան
յօէէուէէէծ
մր էլբած. է իլ՚Աքէտ
Պէքթաշ
:
Աէէլբիոյ եւ Լիբանանէէ
Հ Աէմ ա ք1էէսէԼտ ր
կո ւսակց
էէ ւթ եէէէն րնէլ֊էէսնէէլբ
քարտոււլէէէ —
բր,
ի/ալէտ Պէքթաշ,
Աուրէայէն
Հեոա -
ցած էր Ար
էս բ է ս կան Ա էաէյեէս
լ
Հանբապե–
տութ եան սէոե
էլծմ
էէէն
նախօբե ակէն
,
եւ
Հաստատուած
Փբակա՝
նկատելով
էէբ ՝աա—
մա քնավաբ
կէէւսա կց
է։ ւ թ էււն ք1
՛որ՛է
էլուած
է յէ չե՛ս
լ երկէ բնե բան
մէչ–.
էՏէշեցնենք՝
ոբ անցեալ
շէսբաթ
էթբաղէսրձալ
Գամաս—
կոս , էԼԱէդտնէ սլատճառնե բէէէէ :
Ո ՚ ֊ չ ՚ ս ՚ լ բ ա լ է այն սլաբաէքսւն
, ոբ
մինչ
Եւբոպ՚սյի
եւ իյ • Աիութեէսն
մէչ
Հէսմայ–
նաէԼաբնեբբ
էէէն֊էէՍշա
ււլա
քքտ
բ
կր
մւլեն
էսդղ ա յնա կաննե բու
՛լ էձ՛ , Պէքթ"՚չ
եբկէէի–
մ՛ի քւէէ էլա քա
կէէէն
էէւթ
իւն
մր
^է "Րդե՚լրէ
ւ
երբ
«էլէէ
րծ
ունէ ութեան
դա շան »
է
աբէսր
րտկւէէն աշխէ
պատակր,
կ^րնւլէլծէ
էւէն
մասնաւո բասլէս
,
կը ձգտի Համայնաւ|այւ կուսակցութեան
«գերիշիյանութեան» :
Ասիկա, կբ բէսցա–
տբէ Պ՛ Պէքթ՚սշ,
պէտք է
իբա՚լործռլի
Աւլւլտյին
չ^ակաէոի
Հ՚սմալ՛
մ՚լէէւ էէէէ
պտյ ֊
քաբին
մէչ» :
էԼ՚Րչ ՚" քէն
տւքսւ՚ոէԱէլ
րւէւթ
եան
շէսբժ
էէէ
ձ՛ էն
մէչ
լ նշսէ լլբ կութ եան եւ անւ՚ր
էէբօշակէբ
Համայնաէէս՚լ՛
կուսա կց
ւէւթ
ե ան ւէերր նկա—
բաղբելոէէ,
Պէքթս՚չ
կ ՝ ՚ " ՚ ՚ ե լ ց ն է
«Ջէ րաւե բ էսօսէ՛լ
"՛յս
շարժ էէւմ էն
՚ ՚ Հ ՜ ^
չչեչւ ղրկութեան
տիբաւղետութեէսն
ժ՚ւս -
IIէէն : Պէ՚ոք է էլ՚ա՚քործել
այս ՚ոէբասլե
—
էոոէ
թ էէւնքէ
նո
ք՛ւ՛էնքն
՛՛լա յքաբէ
րնթտց
քէն
ու Աղ՚լա քէն ճակ՚՚էտէ
•էէէէձտր
ձէլոլալ
"("՚յՔ՚՚՚բՒ
շրչտնակէն
մէչ՛. Երբեք
պէւոք
չէ մւէոնանյ՛
ա
լս
՚1՚
էէլա
էՈէււ
էլր : ի ՚ք^՚է՚չ՚՚յ
)
Աղ՚ւ տ քէն Ոոլբժուտէլէէսյէ
եւ Հա
քրենասէբ
""լ՛ք եց է՛կ տա րրե բու
՝• ետ ւլէնա կւյ ութ
էււնր
նմէ՚՚ն՚սսլէս
էսն֊է րամ ե չ՛ո է : Ա քսուՀան
—
ղերձ,
կոլստկւյսւթ
ե ան
՛լ ե ր ր , թէ ա լսօբ
թէ ասլաղայէն
, պէտք է նեբկայ
Բէլտյ
մեր
աչքէն
աոչեւ » :
Ըստ
ե րեւո
յթ
էն էսօսե լւ"1 Ա ուբէա
քէն էբ
Հեոացման
մասէն ; Ե՚էէպաոսի
Հեա մի -
ւթեան
վ
էէսն
նախօբե
ակին
էբ-^ր .
ղասաղան
•"Ղդեցիկ
«
ճիչ՚լ է որ Հ ամ էէէ քնա էէա բնե բուն Հա —
մար
անՀրաժեչտ
է
ւլէնակցէլ
երկէբներու
աղղայնական եւ
I աբրեբուն
, բայց
կ՛՝ աւե լցնէ ՚
«Ամէն
սլաբաղայէէ տակ,
ւլլէսաւոր նէղատակակէ
—
տր ւգէաք է րլլտ
ք նոյնէքն
կուսակցու
—
թեան
«ւյօրտցոլ
մբ՛» :
« Համտ յնաւէարնե
րու
էէեր^ական
նր -
նամքուէ ,
ւլ ուբւլ ոլբանքաէ կր Հալա քո
լէն
ու կր սլաՀուէն
Հէէմւս Հէն ձեոաէլէլւեեբր
,
որքանէ ալ անն չան , որքան տլ ւղակասէէէ—
լոր
րլլտն
%
Օաաբ
մբ , ՚Լէկտոր
Լ՚ոնկլոլա
,
մեղմէ
դար
մբ առաչ
՜էՍ՚ււսքեղ
ել
Հրատարակու—
թեան
տուաւ
Ա՚ւււբէնեանց
շրչանէն
մնա—
ցած
գէւանաթ
ոււլթե բ էււ ւէա ւե րա թ ուէլ .
թեր,
էւբոնք էլր ծառայեն
էրրեւ
ատսէւձ
որեւէ
ժ էէէլոէէ էէւբէք է քտ ւլւս քա էլան
սլաա —
մ էէ ւթէ։ ւսն Հ
Հէմա,
բոլէէբ
"՛յս
էլո րուստնե բ էն ետք,
էէ ենք էէքարտաււ՚ք։
ենք
էլ ո լբ ւլ ու րս՛ լ
ձ/։
ք։
ունեցած
.բէչէն էէրայ : Ա ել՛
յէշատակած
ւէէլայութիւննեբբ
էլա րդա
լո՚է ,թե բ ե ւս
չենք
էս՛ք անղրագաոնաբ,
թէ /լոքւսէէւած ձէէռտ—
՚/իէ՚նէ.րր
տնղ աբմանելի
չ՛՛՛՛ց ՛քբ ձ։լււէծ
են
էքեբ մշակոյթի
սլատմէէւթետն
մէչ :
՚ԼԼրչացնենք
էէւյս տիւուբ
էղատմոլթիլ
—
նբ ,
ւլ ա րձեա
լ
քի շ։՛՛ տ ա կ ե լո ՛է
Աբրւս
Համ
Ա յէԼաւլեանէ
ձ՛է էլ ւք կա յութէւնր
է
« Օր մր , կր պատմէ
Այվաղեան
,
կբե՛
՛ցի
Հէ
մր
է/ր նեոե
ր ղ ՚ ս յ ՛
Հ " ՚ յ ր
էյ,լէշանէ
եւլլ՚օբ
ել , ցոյց տալուէ ձեոա -
Պէքթաչ
կ՝րսէ .
« Փորձ
մր եւլաւ
մեր
էլուս էս էլց ութ է
ւնր
լուծել
տալու
(գոնէ սլաչաօնապէս
եւ աււ–
մամ ապէս
) ու քուէա րէլե լ նոր Ա աՀմ անա–
ղրութէւնր : Րայց
/լ՝աւելցնէ
.
« Երբեք
չենք րնդունէ
ր
լուծել մեր
կուսա
կցյլւթ էւնր եւ, այս առթէւ, Հա —
մ ա յնա էխս ր
էլո լս ա կց ո լ թ է լն ր է րաւաս
ոլ -
թէւն
չէէւնէէ էնք՚լէնքր
լուծելու ;
Երբեք
սլէւոէ շ֊էրաժաբէնք
մեր
Հէսմայ–
նւսէէէս ր
էլո ւսակց ութենէն եւ ղ է աենք , ոբ
անոր դեբր կբ շարունաէչէ
ձ՚եծնալ եւ ա —
պաղաքէն
աւելէւ սլէտէ
էքեծնայ :
« Պուրժուա
Աղւէա յնա կաննե բ ր ել Աչա–
՛էէ՛ր ՚^Ր-ւ Կ՝Ր"Է ՚
« Ա յ " տեսակ տասը կտոր,
ձեոաղիրներ րաղեցինք կրետացի Հայու
մը հետ. ոը շաա կը սիրէը ցանոնք» :
« Աւէ շանէ եւլբտյբր
, է էուբ այս
յ՚ոյտ–
նութետն
, կր յոլղոլէ
. էսքք էլլ՚ետացէ Հա
յր , ժեւլմեչէէւ
•էամար անոր
յոլղոլձ
ր ,
1լաւելցնէ.
« Հոգ մե՛ րներ, այդ ձեոա–
դիււները շատ հին էին, շա՜տ հին – – – » ։
Ի տես եւ է էուբ
մեբ
անթէւ
անՀամար
կորուստներուն
, ոմէսնք մտածեն
թերեւս
,
1քրեէոտցէ
Հէււ քէէ ւն էէքէէէ, թէ " է է^՛ է \ Հալ
ր—
նեքու րան
շէքէսյ, ^թա՝1։է որ էլ1էրսէււած
՛քէ՛բ–՛
քերր ,
թանէլաղէն
նչխարներ
,
«Հէն
էէ՛ն, շատ Հէն
՚ • ՚»
։
Հէն էէն, ուստէ՝
նւսեւ տոաւել թան —
էլարժէք
էին, քան նորեբր :
Հի՛ւ՛ թէ նոր , մենք էլբ էլուլ՚՚լոլրանք
Հայ
՚չէբքէն
՛ւ է՛ա ք , որո՚է՚էետեւ
ւլէտենք,
կբ
խէէստաԼանէնք
մեր թուխ
Ա,բամաւլ՚ք էն
ԱՀէՍքւոնեանէ Հետ, թէ «մէ՛ ՚չիբքբ
ձ՛է ""Րէ
է , մ է ա յ րէէ ւբեն ր՝
մ է
էսւք բուլչ
ց^գէ
պատմ էէւթէւն : Ե՛– " ՚ յ ր ո ՚ ֊ բ ե ն է ց ու ՚ չ չ ՚ ք է ց
ղուրս
ուրէշ էւլատմ ւււթ էւն
չքլաք » :
էա-րագրական ՅՈՒՍԱՐԵՐի)
ԱՆԾԱՆՕԹ ՀՈԳԻ ՄԸ1
Ա Տ ՐԻՆ է ԱԷՖԷՐԵ ԱՆ
Ջեմ րսեր թէ Աէֆէրեանի
ա յս բանտս—
աե
էլծ էէ լթիւնր
տ րուեստ
է
Հ քէաշաէլերտ
մրե
է , որուէՀետեւ
արուեստէ
դործ
մր ար -
տադբե
լււլ
Համաբ
«Գե բաղանց
ութեան
՛էտ յբէլեան
մր Հապբած
ՐԱտլու է ,
էնչպէս
կր Հաստատէ
Արսէն
Ալեքսանգբ
իբ Նր -
կար
չու թ ե տն սլատմ՜ութեան
Հաաո
լ՛ին
մէչ՛՛
Ե՛– Աէֆէրեան
տյդ ՚էայրէլեանր
չկր
ցաւ
տ էէլրիլ անչուչտ :
Հեէոաքրքիբ եմէլիտնալոլ թէ Ատբէէնէն
սիբա՞ծ է երլւեք։
Աէբր
քլրնաբ մէսէթա -
րութեան ել յո յսէ
փոքբէէլ
Հանւլ րւււան -
ներ պատ բաստ ե լ անոբ
Հե լացող
կեանքին
ճամբուն
էէրայ :
X
Րօօէշ, օո 6տէ ճտաւ Լ)16Ա.
ԱՀա թէ էնչսլէս
էլր ւաՀմտնէ Ա-ան Աէ–
շփէն
րէ1էնա ս ա էէ ւլծ ր
:
Րանաս տեւլծբ
, տ -
ւելէ
^էչ՚է է
ր՚՚ք՚լ,
՚ " / " ՚չէ^՝^՛ է ՛՛բ մւսբ–
գր Ասէոուծսյ
մբ կր մէացնէ :
Այսէնքն
թերու թեան եւ կաաո՛ րե լու թ եան խառ -
նոլրգ
մրն է
1
« Րէսնաստեղծութէէնր
, րսած է էակառ
Փօ ,
մէչէէն
էլերէղուԼ էւ նոյնէսէլ ոչ
մէէլ
եւլանա էլաէ պէտք
է. ճշմ արտ
ու թեէէէն
֊, ա -
մար մտտ՚էՈէէ
րլլտյ.
սլէտք չէ նաեւ
մր —
տա՝էՈէլուէ
կէէ՚ք"՚է՛
եւ
բնակսէնսէբար
բտրէէյաէլտնութէւնաէ
, ՛է՛լտյաէլանոլթէլ
-
նաէ. էր էսէլ
էսանսՀւ
սէրն է »:
Ասոր Հաձէսր է որ ~է1կաաքլէքէր եժ ՛չէ՛՛՝—
նալւլլ թէ Աաբէնէն
է՛էբա՞ծ է
երբեք :
Աէբր՝
բ ՛ս՛ետ ստէ, էէծ էն
՚է՚էչ
ամէնէն
էլօբա -
լոր
էլԼրսլուէ թբթռաց՚ւէէ
լարն է \
Մէչաէլ
մտրւլէէլր՝
է, բ բ էլր սէրեն,
սւէէէորականու–
թենէ
ղ ուրս
էլե լլեն յաճախ
՚.
Իր Հէւանգ
Հ ալ ին թերե
է ս կր բագձար
"է՛րել
, րւսյց
մինաէլ էբ , բոլոբոէէէն մէ
նաէլ՝ էբ Տ էս րէէւթեան Հետ ՚.
Գաբեղէն
Պէչկէօթիւրեանի
ծանօթ Ա ր–
րէն՚չր
, "բո՚է
էլէս .քր ա՝1էձ՛էսՀաւրսւ
հյ՚ոբ -
լւե րւլց է ւէա ւլամ՛ եո էէլ ե բաժ՜ էչտ - բէէւնաէէ -
աեէէծ ր , աարէոամօբէն
Հանւլ էտ
ութեէսն
ե՚էրեբ
ունէ Ատրէնէ Աէֆէբեանէ
իլ1՛ բար
ձիս
ոտանաւորէն
Հետ՛, Պ է չէլէօթ
էւբեան՝
գ ե ռ
ասլբէւ
էլոլզէ ,
Ե՛կ, իմ սրինգ, իմ բարեկամ սրտագին -
Նիհար շրթներգ, ո՜հ , երերուն ,
Դի՛ր դալկահար իմ շրթնեբուն,
Եբգենք ու լանք , լանք ու երգենք
տրտ;քացին :
Տ խ րօբէն
թ ր թռուն
մ տտ լլքքոլմր
՛էէ չ՛քէ
մէ պէս կ՝տբէւնէ
Աէֆէրեսէնի
Հոգիին
մէչ,
ուր էլեանքէն
Հաւատքբ
շալէացեքէ
է.
այնպէս որ եր՚լելու ուչալոէ
բաւլձանք -
ներ , չէ սնա ց էէէնե ր բանա սաե էլծ ր , ՛լէ–՜" է
ոբ պէտէ
մեռնէ
, եւ չատ շուա , ու մ ր–
խէթսւրոլթէւն
մր էչբ պտւլատէ
՚,
Օ՜հ, իմ բարձս կ՚ա գ Լմ միայն որ ըւլայ
Անշունչ գանհէս անբաժան ,
Րարձն անկողնոյս, ըարձը գլխիս որ կու
իմ ցսււերուս հետ դաժան։
կեանքէ
Հրաժէսրոլմէ
տյս
՚ւէաաէլէց
ղ առն էէ լ թ էլնր
անղ բ շիբիմե ան
մ խիթա -
բութէւնոէէ
ձ՛ր էլոսէլե՚լօծէ :
Զի Ո՞վ գիտէ թ է հոն ալ մենք պէտք չու
նինք
Մեր բարձերուն ըսփոփման :
կար
էէ ացա՞ծ էք էմէ՛է 3)տ Կէէ տասնրի՝՛.–
նէ^րոբւէ էէէոբու
էլրտէլսէն
ռ՚.սոլմնտսիրէւլ
-
թիւններր :
«
Զ՚լա յութիւն եւ
ե ր ե ւա կա
յ ո ւ թ ի ւն ,
տՀա թէ էնշէ
էլր էլաէլմ էէւ ի
բանաստ.՚ւ.լ\
՛՛՛ձ՛)
կր ՚էՐէ Ֆակէ
ւսյղ
ղիրքին
մէչ տՀլ
մր։
Ա,էէոնցձ՚է մէէլր
1լր բաւէ, եթէ
էլօրււ–
ււէբ է եւ կաաարեալ
՚. Երէլու
յատէլւէլ -
թ իւննե Րր
մ էէ աս էն սւլէաա1/աբղօլէէ
ն
ւլ եէլե–
ցէէլ քլր էլտբձնեն
՚լ՚՚յժ՜լ՛ : Անոնցմէ
էէւրա -
քս՚նչէւբէն
մասնաւոր
յաականէշր
եւ Աէն
Հէսւքեմ ատ ու թէւննե
լ՛ր , որ ՛էնց մ աէ
մ՛էկր
էլր էսսէոնուէ
մէւսէն.
բտնաստեւլծէն
էու
թեան
էսէլտկտն
եղանաէլր, էր էնքնատր -
պութէւնր
, իր էէեգարւււեսէոական
անձր
էլր
էրսւլմ են :»
Զ՚լա յնէէէ թ իւն եւ
եբեւ-էէէլա յութիւն
է
Ա էֆէ րեան էլատաբե լասքէ
ււ
այ՛լ
եր կէ.ւ
յատկութիւներն
ալ ոլնենտլ
էլր թուի ՚՛
Ու
էաէէքբէբ, եթէ
"իրկր
՚ չ ե ՚ չ ե ) էլ
ղոբծեբ
պիաի էչտակէր –••աք էլբականոլ
—
թե ան :
՛Լեր չին
անւլ ամ էէմացա ծ ՐԷՐ" լ"՛/ "Ր
Ատրէնէ
՛էէ չ ՛էա յրէլեաններ
էլանցրնէ ,
՚" քՏելել
"՚֊ղեցէ՛
էրեն ։ Հեռուէն
ղւլաց թէ
ես եմ : Ու քո էէէնն ե բ էէ լն
"՚րղէլեց
ւքօաե -
ցնել
ղէս՝ էր ս՚եարէն։
Ւբ
քոքէթըր՚^Տ՛
կր պաՀԷ բ
մ էշա , չէր ու ղե ր որ տեսնում
ղէ՚եքր
\ ա յլաւէոէյուած
, քա յքա յուած I
Հեռուէն
ղէտեցէէ
էլէնքր։ Եւ է՛մ
՚ է ե ր չ ՚ ն
էս յցե էութ էւնս ա քնք.սն տէսուր էբ որ ,
էէախճանր
կռաՀեցի
անմիչապէս
եւ ճտ -
էլէէւտէսէք լ՛ին դէմ . էլ ՚ւէէւնացսւծ
ւէէէրա՛լ աբ -
ձէսյ :
Շտբաթ
մր փերչր
իր գժ բախտ
մաՀր խ ^
ձ՛էէէ էլա յ :
^անօթներր
ամ՛էնքն ալ էլր սէ՚բէին Աա–
րէ՛նէն. կր սիրէին
.յ
՚նոբ վրղովիչ
նայ -
ոլածքէն
Համաբ՝ ոբ էլր խօէւէբ
իրենց
Հետ
. ձա յնէն
Համ ա բ՝ էէբ ա քնքւսն
Հ էւա՛ս •է
էր ու սբտայոյէլ։ կր սէրէ էւն ւլտ
յն , սբէ1էէ–
Հետեւ քէչ մբ, եթէ էլաբեէէ է րսել,
՛լր ~
ւարթ
յոււլում կր էլալար անոր
ամէն
մէէլ
չարժումէն
մէչ :
ՄԵՐՈՒԺԱՆ
ՊԱՐԱԱՄԵԱՆ
(4 եւ վերջ)
Fonds A.R.A.M
