2
Ց Ա Ռ Ա Ջ
կրնա՞ք
պնդել, թէ այս
քերթսլահին
Օ ր Ս Ս հ Ր
ՀԼղինակր
ՀայկականսլթԼնէ
ՀեսացաՆ
է
^ 1 ^ ^ = ֊ 5 ^ ^
.լայն ղրելով
(կ երրեք
։ Հայ
ուսանոդր
Կւ՛ յէձէ իր "՚նցեալր,
ցաւաաանչ
ել. Հրե ֊
ղէն
երաղնԼրով
լԼցսլն այն օրերր,
Լրր
լսյսի
հարաւով
գալկաՀար՝
մո
ԵՐԴ ԵՐԴՈՑ.
լո րուկ
ք ա յ չ ե ր ո վ
կ
՝անցնէր
այղ սլողոաայէն
. եւ
Հէմա,
աարիներ եաք, ողլոյն
կուաայ
ա–
նոր,
սիրոյ
ողջոյն. Հակառակ
անռր, որ
րողավաո
երաղներր
շիշահ են ելինք հե
րութեան
ղուոն
է
Հասահ
արղէն :
Երր
Հայ րանասաեղհր
ԱուիցԼրիական
ԱլսլԼաննԼրոլն
մէջ կր Հանղիսլի
լճակի
մր եւ կր րաղաղանչէ ,
Հձ
Փոքրիկ Սեաւն, Ո՜վ շ|ւյուած լուսա -
բաժա կ . . .» :
Անղիմաղրելիօրէն
Հայկական
մթնո -
լորա
մր կր սաեղհէ
իր չուրջր
՝• Ան
այլեւս
Օ տ ա ր ռ լ թ ե ն է ն
ՀԼռաղահ՝
ինքղինքր
կր
աեսնէ
Հայրենի
աչթարՀին
մէջ,
անոր
անթուելի
Օ ղ ա կ ն ե ր է ն
րոնուահ :
Ուրեմն,
կարելի չէ րսել, թէ
նիւթր
ինքն
է
ր ռր ղԼւլա ւին Հանղ ամ անք
մ ր կու
"՛ս՛յ
ղրուահքին։
Գրաղէաին
մաքին մէջ
ան
կրնայ
վերահոլիլ
մանկական
յիչս՛ ~
աակի
մր, րնաանեկան
ղւսւատանջ
կարօ -
աի մր , էրաղոլահ
սիրաաարփ
երջանկու
թեան
մր։ Գրաղէար
ինքն
է,
որ
ամէնէն
ա յլա
րնո
յթ
ե լ
Հեռաւոր
մէկ նիւթ
ին
մէջ
կրնալ
հաղկեւլնել
իր Հայրենի
սլարաէղնԼ–
րռւն վարղր եւ անոր թունկովր
թաթաւել
րնթերղողի
Հողին։
Բայղ, անչուչա , եթէ
նիւթն ալ առնուահ
ԲԷՐ"
լ ՀայաչթարՀէն
,
անոր սլատմ
ութ
ենէն , անոր
աւանղոլ. -
թիւննԼրէն,
ղրաղէար
առւսւԼլասլէս
Հա —
յԼղի
իրականութեան
մր սլաակերր կու.
տալ։
Բայղ ասիկա
չի նչանակեր
, թէ Թլ—
կա տին ւլին աւելի
Հսւյ է քւսն
Եղիս՚ն
,կամ
Հրանտ
, ղարիսլներռւ
՛ս յղ "րաա
յոյզ
եր—
՚ լ ի չ ր , ք՛՛՛ն Ենարան
, որ իր
ներաչթար^ին
մրրկաչունչ
ու ցաւատանջ
ձա յներր
լսելի
կ *րն է
մ Լ ղի :
Ե՚լիս՚ն չտա մր նամակներ
ունի
ժրեԼ -
ւ֊էն
ղ րուահ
• ռւնի
նաԼւ
սքանչելի
էջ մր՝.
Վ^ռսվւորի մասին,
բայց ան իրաւ
Հայ
ղր~\
րաղէան է իբ ալս ղրոլահքնեբուն
մէջ՛
ալ՛ ոբռվՀետել
Լթէ նիւթր օաար է մե -^
ղիէ
սւնիկտ եբկարատԼլ
Հաոունացռւմէ
մր
ետք
միայն
ձել ստացահ
է
Եղիա
լի
արիւ
նին,
ե ւ յ ղ կ ո ւ ա հ
անռր
մտքին
մէջ։ Ան -
Հ բաձ
Լ չտ
է
ուրեմն որ նիւթր
ենթարկուի
լեղռւական
ողիին ել անոր
դ ք ՚ ՚ չ մ ր
կ/՚է
I
թավւանցուահ
րլէա յ խորասլէս
անոր
դոյ–
ներէն
ու
ձ ր ա ն ղ ն ե ր է ն
:
կր
յիչեմ
կաբդացահ
ԸԱ՚"Լ
Թ՚՚ր՚լռմ
Աբք. Գոլչակետնի
մէկ նամակր
Լսնառնէն
դ րուահ
, մչոլչտսլատ
տյդ քաղաքէն
: 0—
տար
Հեղինակի
մր կողմէ՝ այդ
նամակր
վսաաՀ արաբ
ւդիաի տսլաւո րէ բ
մ եղ
բոլո–
բովին
տարրեր
Հմտյքո՚ի
մր։ Հայ դրա -
դէաին
թաթհուռ
Հողին
^լ՚՚՚յ անոր
մէջ՛
մեր
ցեղին արտմտւէտ
սիրտր կր բաբախէ
անոբ իւրաքանչիւր
տողէն :
Երաւ
Հալ դրադէա
է
ան , որ իբմչա -
կահ
՛նիւթր
ՀայկակաՆոլթեան
բովէն
կ
՛՛անց
րնէ
միչտ :
ինտբան եւ Ե՚էիան
այնքան
, ^այ դրա–
Հիողովռւրդի
մր րանաււաԼդհր.
ճանչ ֊
ցիր
՛՛լ ալ սլէտք չես ունենար այդ
ժռդո֊
վուրղին
թաղաւոբր
ճանճալու
:
Նձ՚անողաբաբ
, Հայ մոդովոլրղին
երդր
ճանչցիր ու ո՛ւ "լէաք չես ունենար Հայ
մոդովուրդին
սլատմ
ութ
իւնր ճան չնա լու :
ՈրովՀետեւ
, առաւելա՚ւլէս
, Հայ
երւլին
չւոնչռւին է որի է"յս կ՝լ^հայոլի
Հայ ժո
ղովուրդին
Հողին : Անապական
թոբՀոլբ֊
դր անոբ ներաչխարՀին
:
ՊատրանքնԼբ
չսնուցանենք
ու ,
ամ
էն
ատեն, վարդավառ
լոյսերու
մէջ
չպաբռլ–
րԼնք կարդ
մր մռայլ
երե ւ
՛է
յթներ
, որոնց
Հւսնէլիսլեցանք
մեբ հ)աչի
ՃանապարՀին
էիբայ :
Ու իէոստոէիանինք
, քաջաբար
, որ մեր
յտւլթ
ութ
Լ անց Համրանքր
, մե
ր պատմ
ու–
թեւսն
աբչէԱԼո յսէն
մ ինչեւ
տ յսօր , աւե
լի
մ Լհ
եւլահ չէ ք՛՛՛ն
Համ
րէսնքր մերպա բ -
աութեանց : Աեր ղձ–բսէխւոութէսւնց
յ
ճակտտաւլիրր
՚ե՚՚ւք Ր"էք Արաբիչր
չաա բան չպա
րւլե ւե ց մեւլի
դոնէ
իբրեւ
էիա
րձաա բութ
իւն մեր
աւ^ոլա
կանութ
Լան
որուն ապացո
յցր
տուինք
, բաղմ
իցս : Այն
պէս որ ի բաւունք
չունինք պա բհ ենա
լո
լ ,
յոթո բաա՛ լու եւ ա չխտ
րՀ ի Ա եհամ Լե
աւլ–
էլԼրռւն ՀԼտ չափռւԼլռւ
մԼր
ռւնեցտհնԼ—
բուն առաաութԼամբ
:
Բայց , ունինք՛ ղանձեր
, որոնք արգար —
օրէն
իրաւունք
պիտի
տային
մԼղի , որ -
պէսղի , ճակատաբաց,
դիձ՚աւհբէինք
մԼղ
չրջապատոդ
ԱեհամԼհներր,
ոբոնց աս -
սլլնւջտկանութեան
կարօա
ենք, աՀաւա -
սիկ
, քառասուն
տարիէ ի ՚իԼբ :
Ունէինք մեբ անկաիս Ե կեդե ցին ,
ունինք
մեր անկախ
լեղուն եւ
ՈԼ
.նինք մեբ
ինքնա—
տիպ
մչակռլթր։
Տետոյ, մեր տոՀմիկ ա–
•լանդութիւններր
, մեր բաբքեբբ
,
որոնք
կր դատեն
մեղ բաղմոլթիւննԼրէն
ու կր
բաղմ ե ցնեն
առանձին
պաաուանգանի
մր
վրայ :
.
Ո՛Ի որ ՛քաջ է թող ղայ ու
մրցումի
ելլէ
մեդի Հետ ...
-
Այս
դանձե բուն
չաբքին
աԼդաւոբեցէք
մեր
եբգր , ղոր կրնաք ,
Հ պարտ
ութ Լամ բ
Հբէսմցնէլ
օտարին
Լւ բարձբաղաղակ
յայ–
տաբարԼլ ՚
Զի՞"
ճանչնալ
կ՛ուղէ իր , աՀաւա
—
սիկ
, ինքնութեանս
էթլայադիրր
՚ ՚ • Եմ
Երդս
՚ • • Եմ չին ա կաննե ր
՛է
ւս
Հողիէն
փր–՜
ցուահ
աւլօթք , որուն
ւիրայ
Աստուհոյ
չո՚^չր կր յահի
՚ • ՚
Այ՛ո , իրա՛ւ , Աստուհոյ
չունչուի
օհ -
ուահ է ձ՛եր երղբ։ Ոչ միայն
Հքաբականր,
ւլէտն
են , որքան
Թլկատինցին
ել Հբան -
էոր :
Ենտրայի
նեբաչթաբՀր
մբբկայոյղ
եբ -
կինք է Հայաստանի
՚ Ե՚լիայի
իւրաքան -
չիւր
էշին մէջ էիիրաւռր
ասառւաե մը
կ՚էսբիլնի :
ԱՐԱկՆ
ԵՐԿԱԹ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
Գի
տութ իւննեբու Ակադ
ե—
միայի
նախաղաՀ ՛Լ՛ Հաւք բա րձում ե ան Ա—
մերիկայի
ԱբուԼստներոլ
եւ
Գիաութեանց
Ակագեմ իա յի նախաւլաՀէն
ստացահ
է
Պոսթբնի
ակադեմիային
պւէէաուակալ
ան—
ւլտմի
կոչում եւ վկայւսդիր
, Վ, Համ
՚–
բարձում
Լան խէէբՀբդա
յին առաջին
դիտ–
նականն է որ անգամ
կ՝րնտբուի
ԱիացԼալ
ՆաՀ անւլնե բու այս ակա։լեմիտ
յին :
ԵՐԵՐԱՆ - ԱԽՏԱ մաբգաաաբ
առաջին
ղնացքր
Յունիս
^ին մեկնահ է
Երեւանէն՛
քլ անցնի Արաբկիր
, Աբոէիեէսն , էլար
եւ
էոլսաւան
քլա յա րաննե րէն՝
Հասնելու Հա
մաբ Ախտա ։
ԵՐԵԻԱՆԻ մէջ երեք օր
յաջոբդաբար
տեղի
ունեցահ են դասախօս
ութիւններ
ղանաղան
Հարցերու
չուրջ՛
Հ ՚
Ասլանեան
( էի
իլիս ոփա յական դ իտութ
իւննե
բու
թեկ–
նահու)
խօսահ է ձ տմ ա1՚ա
քլա
կի ց ւիեբա —
քննաէլան
մտքի
մասին,
Զ
՚ ՚ ՚ Բ
՚ ՚ բ ե ա ն ՝ աբ -
ւչ իւնա բե բութԼէսն
Լւ Հեռանկա
բնԼ բ ու մա
սին , Հ. Ո ւթմաղեան՝
^
կուսակցական
ՀտբցԼր
, Հ . Գաբբիէլեան՝
փիլիսոփա
յու—
թիլն
, Ա , Գարադաչ՝
քաղաքատնտԼսու
-
թիւն :
ԱՐՈՒԵՍՏԱԿԱՆ ՚ՐԱՈՒՉՈՒՒ
ԱՐՏԱԳՐՈԻԹԻԻՆԸ՝
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
ՄԷՋ
որ ամէն
էլիրաէլի , մեր Հաղա րամ եա
յ ա -
ղօ թա բ անն ե ր ո ւն խնկա
բո
յբ
էլամ ա րնե
րէն
առ Աստուահ
էլր տանի
ձ՜էձր
բարե պտչտ
ժողովուրդին
օգնութեան
ադեբսր,
այլեւ
սա . մ իւսր , ժ ոդոէԼրդականր
, որ , երէկ ,
մեր
արտերէն, մերկտլեբէն ու մեր հր -
մակներէն
կր լսուէր, իսկ Հիմա կր պր -
արտի
մեղի Հետ , ադդին Հետ ,
հադէ ի
հագ ;
Անարատ են ւէեր ե բդե
բբ
է
Անապաէլ ,
ինչպէս
դլդլան
ջ ՚ ՚ ւ բ ր մեր տռուտկներոլն
;
ինչպէս
առտուան
մաբգաբիտր՝
դաբնան
հաղիէլնեբոլն
հոցր :
Մեր
երդ ր
Հ էքեաթն
է մեր պաամ
ու ֊
թ եան : Մ Լ բ անցեալին : Մ եր
երէկուան
յաղթ ութեանց
եւ սլաբտոլթԼանց
: Ան է
ոբ կբ բանայ
ւղաբաէղր մեբ ժոդոէիուր -
դին
Հողիին,
ղոր ոչ մէկ վի չտ , ոչ մէկ
լիէ ՐՔ էլրցաւ խաթարել
ու եղհտնԼլ :
Շուչանափ՚սյլ
մաքբութԼան
մր
գբոչմր
էլա յ մԼբ գեղջուկ
ու աղղ ա յին
երդերուն
էիբայ ։
Ու երբ ձ՛եր Ժողով ուրդր , իր չինակա -
նին
բերնոէի
էլերդէ
Աէրր., Աչխաաանքր ,
Րնութ
իւնր , Հա քրենիքբ
ե՛– ուրիչ Ասա -
ուահրնէլալ
բարիքներ
,
էլարհես , թեւ
կ՚առնէ ու էչր մօտենալ
Ասաուհո
լ :
Մեր ցնհութետն
երդերուն մէջ կան չբ–
նորՀք ու
էի
տ լԼ լչո
ւթ
իւն : Մեր
ուլբաձայե
ե բդե բուն
մ էջ
իսո էնէ էլ ու աղօթք
է
Բանաստեղհը
կր ՚էրէբ,
ժամանակին
•
Ես երդելոէի
էլոլղեմ
մեռնիլ
...
Մեր արիա րանց ժողովուբդր
մեռնելու
մ ասին չիմ տահեր ու կ՝ր"է •
Ես եբդելոէի
էլ ուղԼմ
աէղրիլ
. • . Ե ր–
ղելոէի՝
իմ երդս,
Հայու՛՛
Երդր •••
ԱրԴ
ԵբղոՅ •••
ԵԻՐՈՊԱՑԻ
Երեւանի
Կիբոէիի դէրհտբանր
Հայաս -
աանի
քիմիական
ա բդիւնա
բե րութեան
ա–
ռաջին
շէսբքին
՛իրայ կր գտնուի։
Տարինե
րու
րնթացքին
ան չաբունաէլ
կատարե -
լաղորհոլտհ–
է արդիական
թէքնիքռվ եւ
առաջնակարգ
Հ իմնա րկութ ետն
Համ
բալ
չաՀահ : Վե րջին եբեք տարիներռւ
լնթաց
քին
ւլո բհա րան ր իւբացուցահ
է արուես
—
տական
քաուչռւկի
Հինդ նոր տեսաէլնե բ ,
ռրոեք
լա յե կիրառում
ղտահ
Լն տնտե -
սութեան
ղանաղան
ր\%/ս ւչա ւա ռն է բ ո ւն
մէջ։ Այս տարի , Հ ինդ
աձ ս ոււսն
լնթաց
քին , դորհարանր
472
թոն
Հիմնաէլան
Հոլմք պատրսւստահ
է,
միաժամանակ
ղգա լիօրէն
ն ո ւա ղե ցն ե լռ ւի հախքերր :
Ջանք չի խնէէէյռլիր
ներկա
լիս՝ քիմիա -
կան ա րդ ի լնա բե բ ո ւթ
ի ւն ր
ղարդացնելՈլ
Համար :
^բադրռւահ
է րնդլայնել
դորհարանր ՚
ա յսպէսոէի
արուեստական
քառւչուի
աբտլս
՛լ րութ իլնր պիտի
էլբ էլն ա ւղա տ էլռ ւ ի ,
իսէլ պիտի րադմապատկէէլի
սռտալի, ա —
ղաթթուի
ել քիմիական
միւս
նիւթեբու
ա րաադբ ութիւնէ
ր , ռրռնք
լայնօրէն
էլօգ —
տադ
որհ
ուին գունաւոր
մետաղի Լւքա -
ուչուկի
աբդիւնա
բե բութ եան
մէջ : ԱյԳ
նիւթ երո էէ կարելի է նաեւ
էլա ղմ ա էչեբ պե
լ
Լինոլեումէ
, չինանիլթեբու
, առադոջա -
պաՀական
սաբքաւոբման
եւ տնային
գոբ
հահութեան
առարկաներու.
արտագրոլ
-
թիւնբ : Խ ռսամնա
լից
Հեռանկար
մ չւն
է
բնաէլան
կաղէն
ասեթ–|ւլէն^
արտագրռւ
-
թիւնբ
, որուն
սչիտի ձեոնարկոլի
մօտ ա–
աենէն : Այս ձեւով
ա ս եթիլ է նի
արաա -
էէբութ իւնր պիտէ
կր էչնա ւդա տ էչո ւի՝
աւե
լէ
քան երկու անդամ
աժանցնելով
անէչէ րս՛՜
ատցուահ
նէւթերր ;
1960/՛յ՛
Երեւանր
բնական կաղ
պէտէ
ստանայ Վա բատա դէն
՚ բա լց դէւրէն
չէ
ա ս եթիլ է ն
ստանալ
րնական
կաղէն. այգ
ուդդութեամ
բ լրջօրէն
պէւոք է նախա -
պատբաստռլէլ,
ամէնէն առաջ արագա -
ցնելով
դորհ արան է վե բակտռուցռւմր
Լւ
պատրաստե
լով
Համ ապաաաս խան
տբՀ
ես–
տաղէտներ :
Գորհարանէ
չ^դլայնման
եւ արտա —
դրութեան
յաւելման
Համար,
առաջին
էչաբւլի
ւիրայ կուդտյ
նաեւ
ջուրի օդտա՛ -
դորհման
Հարցր։
Աէւաջարէչնեբ
ներկայա—
ցուահ
են , այժմէն
ձեռք առնելու
Համաբ
միջոցներ
ռրռնք
Հնա բա ո ւ ռ րութիւն
կոլ
տան
օղտադոբհել
գետեբոլ
եւ
առաջէւն
Հերթին
Հբազգանի
շուրր , այն մտտՀո
—
ւլութեամբ
ռր տբգիւնաբե
րութեան
մէջ
ջուրի
անրնգՀատ
աճող պաՀանջր
չւինա -
սէ
իսմ ելու
ջուրի պա չա րնե բուն :
Հա յաստանի
մ ասնադէտնե
բր ներկա
յէս
սէլսահ են նախապաէորաստոլիլ
բնա էլան
էլաղի
Օէէ
տադ
որհ
ում
ր անթե
րէ։ եւ ա րգ
իւ
նա բե ր
դարձնելու
մւոաՀ ոդութեամբ
%
Վերջեբս
մեհ թափ տրէ։ ւահ է քիմ
իական
տբդիւնաբերութեան
, ինչպէս կը
տեսնուի
Հայաստանեան
գբեթէ
բոլոր
թերթե
բոլ
յօէչ ուահներէն
:
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(189)
քմյ փՀ^ փՀձ
^ \
^ «
^ \
փճ4,
քճ*
Հ/՛՛ V ՛
V
ՀԱՏՈՐ
ՆԱԻԱՀԱՆԳԱՏԻ
ԳՈԻՄԸ
՚Բոթօթ
,
ինչ չւսւ էււնուն է ։
֊ Ե" էլ լալ տւլայ
եմ ,– ասաց նա մի
առանձէւն
պաբհանքոէէ
• : -
Հ՚",(ր/՚Կո
է՛նձ
ասում է՝ դու ՝Բօթօ/Ժ ես, արջի
քօթօթ
,
-
։լ ու խօ տԼէէնում
Լս , էէբ ես
քօթօթ
չ՛՛մ :
Գոլ
քօթօթ
տԼսԼ՞լ
եէւ
Տեսել
եձ՛. ձ՛ի անգամ մեբ
բաէլսւմ
սլէսբ էին ահում : ՈւՀ , է՛նչսլէս
մաղոտ
թէււթէէէլնեբ
ունէլ։ : Ատիկ
տուր
իմ ձեռ -
քէ,լէէէն , իմ ձեռքերր թօ այնսլէս
մաղոտ
չեն :
Ն՛" է՛բ սիբոէն
ձեռքերր
դրեց
էէմ ափի
մէջ :
՛Բէէ ձեո քէ՛ ր ր ա յնսլէ ս չեն :
էլ
ինչո՞ւ ենասում
էնձ քօթօթ ;
– Ե" էչտսեմ
Հայրիկին
, ոբ էլ
չասէ։
Նա
էիոիսանաէչ
^ո բՀակա
չութ Լան
,
գարձեաչ
ւլբէչԼց իմ պարանոցր Լւ ^եբմ
կերպով
Համ բուրեց
ինձ
֊ Ասա Հայրիկին
, ոբ Մոէիիէլր սուտ է՛
դու խօ իմանէէ՞լմ ես , որ ես
հաէլէ։1չնեբր
չեմ
փչացնռւմ
;
իէէանում
Լմ : Րտյց
ի՞նչ է
անոլէէ
^"՚յրէհԸ՝
՛՛է՛բ ^"՛էէկր
՚"յԴ"ւէ"է
"ուտեր
է
Հնա
ր ուձ՛ :
-
Րաչէկանում
է , պաաուիրռւմ
է , որ
էնձ
պարտէղր
չթուլնեն
, որ միրղ ու -
տեմ :
Հւս յրիկին
էլասեմ
, որ չրա րէլանա
յ •
էէէէւ
խելացի
տղայ ես՛ կ՝ասեմ , որ պար -
աէղէէ
ղ ուռր քո առջեւ չվէա էլԼն ։
Ն՛Ա է՛մ էէւռսւոմունքեԼրից
բալաէլսւն
ղ ոՀ
մնա
լուց
յետոյ
, մի այլ խնղիբք եւս ա -
ռաջա
ր էլե ց •
Աստ
, ռր մայրիկն
էլ իսելացէ է , նբա
առջեւ
է լ ղուռր
չփակեն ;
Բ Դ ուոը
••
Աենեաէլի
դուռը։
Հիմա
այնտեւլ
է •
դուռր
փէսւկահ է : Ես այսօբ
ուղէւցի , որ
էէնամ տԼսնէւմ , չէլա բ ո ւլւս ց ա յ • • ՚
Վէէրջէ՚ն
էսօ՚ւքե
բբ
այնէէլիսի
լլղացմուն -
ք՛՛՛է աբտաստնԼց
փոքրէ՛էլ երեխան,
ոբ
ինձ
էէրայ խիստ
ախուբ
սւէլդե ցւււ թ
էւն
դորհեցին
:
Ի՞նչու
Լն կղպում
մա յրիկի՛ն
սենեա
էլի մէջ :
ԶԼմ
իմսւնռլմ
: Մայրէէլը
այնտեղ
աղադաէլում է , էաց է լէնում
. . , Լս էլ
լաց եմ լէնում
, երբ մայրէկր լաց է լէ ֊
նում
՚ . •
Եբե թայէ
աչքեբում
արտասուք
երեւաց
:
Հիմ՛ ա ա յնտ
ե՛՛ղ է մ այրէկր ։
~
Այնտեդ է ՚ նեբսում
, չատ նեբսում
՚ ՚
Հ՛սլբէկր չէ թուլնում
, ոբ գուբս
ղայ :
Այդ ^էն"3է՛^
երկու
ագաւնւէնեբ
էջան ,
նստԼցէն
սրաՀի ւէանգակապատէւ
՚ է ր ՛ " յ ՚՝
Տեսնելոէէ
նբանց , փոքբիկը
իսկոյն
մոռա–
ցաւ
այն ցաւր, որ դդում էր իր
"էրեչէ
մօր
մասին
:
Նա էսոբամանէլ
էլերպով նա–
լէց
իմ երեսին
, աչքեբր
հռմոեց,
Լլ նր -
չաննեբոէէ
ՀասէլացրԼց
ինձ ,
Որ
սուս կե -
նամ : Իսկ ինքր
կուղէ
կռււլ սէլսեց
մօտե
նալ
թռչռւններին։
Նրանք
աւելի
ԴԴ"յէ.
դտնռւեցան
եւ , նկատե
լռվ
փոքբիկ դա -
բանտկալին
, թռան,
բայց չատ
Հեռոլ
չ՚լնացէէն
, նստեց
ին բակի մէջ, մի կտբաե
հառի
բռւնի
՛էրս՛յ : Մտնուկր
չարունակեց
Հետամ ուտ
լինել , եւ մ ի քանի
րոպէ
ից
քետոյ թէ աղաւնինեբր
եք. թէ նա
այլեւս
չերեւացին
: Ես թիսա
սաէլս՚լ
անդամ տե
սել էի մի այնպէսէ
աչէայժ եւ էլայտառ
Լբե էսայ :
« Տան գաւլտնիքր
եբեխայից
Հարցբու»
,
ասում է յտ յտնի
լսռահր : Հիմա ես աղօտ
Հասէչանում
էէւ , թէ ինչու չէր
ե բե
ւռւմ
մեբ
տտնաիէչինբ
։ Անտարակո
յս ,
մ ի
պաաճառ
պէտք է լինէր, որ նբան թա -
դրստէ մէջ էէն պտՀուէէ ;
Երեւում
էր,
որ Ծռւէէկր
էէնձոբէ
հառէւց
տեսել էր էնձ։
Վերտէլառնտլռվ
պարտէ —
դից , մէէ ղամբիլղի
մէջ բերեց
էւնձ Հտ -
է/տր
մրդեբի
ամենարնտիչւ
տԼսաէչնեբից
եւ , ամբո՚լջ
զամ
բիւղը
դնելով էմ մ օտ ,
տսաց ՚
Ոբէց որ սիրում ես, նրանից կեր
յ
Րոլոբր լաւ է , քռ քաղահը վատ
չի
լէնի, ~– պատասթանեցի
ես,
նայելով
ուղէդ նրա արեւէ
ջե բմ ւււթ էւնէց չաոա -
դոլնահ
երեսին
:
Նա ժսլտաց եւ Հեռացաւ, եբբ նկաաեց ,
որ
Աս լան
ր վեբադարձաւ
իր Հօր Հետ
է
Տեսնելոէէ
իմ մօէո ղրտհ
ղամբիլդը,
նր–
էա
Տ
ա
յբբ
լց ինձ
Գուք , էիռքբիկներդ
, աւելի
բախտա
ւոր էք մեղանից , ռր աչխարՀ ի
գաբգԼբը
չէք
Հասկանում
՚ ՚ •
Յեէոոյ նա ղարձաւ դէպէ Ասլանր .
-
Տեսնո՞ւմ
էք , ի՞նչպէս
ջաՀիլներր
միձ՚եանց
յաբղե
լ իմանում
են . այգ պր -
ւռոլղնԼբր անպատճառ
Ծովէ՚էլի ՜
քաղահը
պէտք է լիւնի :
Նրան ք
մ տան
էէբաՀ է մէջ բացուող
գռ
նէէց եւ երէչաբ ժամ անակ
մնացէն
նեբսէ
սենետկներում
: Երբ ԱսԼ՚՚՚նր
գուբս եկաւ
,
նբանէց
Հարցրի
.
-
ի՞նչ էչար այնտեդ :
Մի
Հիւանգ կար ՚ .
պաաասխանեց
նա , էլ չխօսԼց :
Ր Ա ՖՖԻ
(Շար.)
