Յ Ա Ռ Ա Ջ
3
ււօր /չան չաա քիչ Հայէր
Արեւելեան
Ա ֊
նատււչոլի
Հ
%իւմրն
ունի
ուրիչ
նորօրինակ
հայ -
եացքներ ալ ասչաղայի
մասին,
բայց
ինչ
ււր .լրոլեցաւ
վեբեւ,
բաւական
է
աալու
ւլաղափաբ մրիր ուղղութեան
մասին :
Հաաորին
մէւ (էշ
223)
անիկա
ղեահ է
Հայասաանի
սաՀմաններր
երեք
ղարա ֊
չրշաննեբու
մէշ :
Կէակիաալոբ
ղհեբով
ղեաե է Հայկա ֊
կան
սաՀմաններր
•
1
՚Բրիսաոսէ
Հարիւր
աարի աոաշ ,
այսինքն
Ա՛եհն Տիղ րանի
չրշանին, ոբ կբ
աա բահ
ուի Թիֆլիս
էն մթսչեւ
Երւչ)ւկա եւ
հքաբբեբղ
, սչաբունակեւով
նաեւ
Բաղէչ
մինչեւ
Պարսկական
սաՀման :
2
՝Րէչ մր աարբեր
կէակիաումով
ղեահ է նաթաղաՀ
Օւիչսրնի
իբաւարարա–.
կան
սաՀմաններր,
որ հանօթ է մեբաղ ֊
ղայիննեբուն
է
3
՚Հքերկայ
ԽորՀրղային
Հանրապե -
տութեան
սաՀմ աննե րր չաա
ղուա բճա
լի
ղհաւլր
ութ ե ամ բ
յ
Պէաք է ր՛՛ել թէ այս ղիրքին
Հեղինակր
մ իա
յն Հա յե բու
մ ասին
ղբահ է այս
չափ
եբկաբ : Գիրքր մասնաւորապէս
կր նկա–
բա՛չ բէ իր ճամ բ ո բ դո
լ թ ի ւնն ե բ ր Թուրքիս
յ
մէշ.
Համեմատաբար
ուղիղ եւ ոչ Հռետո—
րական՛ կան
ակնարկներ
՚Բիլբաեբու
մ ասին :
Յաճաթ պաաաՀահ
եմ Անղ լիւաց ինե
բու
,
որոնք
իրենց
թեբթեբու
մէշ կր կարդան
Հա յասաանի
Հ անր ապե աութ եան , Ա՛ իկո
յ–֊
եանի , • Համ բա րձում եանի ել
ուրի
չ
Հայերու
մասին : Անոնք կր
ղարմանան
իմանալուի թէ դեո կան ոչ միայն
Հայեր,
III քլեւ Հա յկական
Հանրապեաոլթիլն
: Ո ՜
բաիՀետել
1923^^
ետքր,
անոնք
սաացան
այն
տպաւորութիւնր
թէ րոլոբՈէԼին
՛թ՛ Բ—
շացալ Հաչ աղդր։
\,իլմրնի
դիրքր եւ ու
րիչ
նման Հաաորներ կր ձւլաին
լուսաւո
—
բել
անղլիացի
Հասարակ
լ^ւթեբցողր
աչ
թարՀի
իրերու
մասին :
Ուրիչ
ոչինչ պէտք է տեսնել
%իլմրնի
չաՀեկան
Հաաորին ա յս ը^ւդտբձակ պտ -
տումին
մէշ ։
ԸՆԹԵՐՑՈՂ,
( * ) ՛Նիւ մըն պէաք է ր յ ի շ է ր նաէւ թ է
աււանց անց||ւական աներես միյ ա մ ա ո ւ -
թե ան, ցարիցմը Խրիմի ե ւ 1878ի սյատե–
ր ա ցմ՞ ե ր ո ւ հեաեւանքու| ցրաւած՜ պիաի
1՚,Ա™Ր մին չ ե ւ կեսարիսւ ե ւ Կիլիկիա, ե ւ
սւրեւքն հայկական նահանգները
այս օր
պիտ)ւ րլլային այնչ ա փ հայկական, ինչ -
պէս Երեւան : Տ ի ս ր ա յ է լիի ե ւ Սալսպըրիի
ամարդի բ ա ր ենորո ց ո ւմնե րո ւ քաւլաքա -
ն ո ւթի ւնն էլւ որ ամայի դ ա րձուց Հայա ս
աանր : ԾԱ՚եՕԹ– ԹՂԹ ֊
ԱՏԱՑԱՆ-Ր
ԱԱՐԳԻԱ
խԱՅԱՏՈՒՐԵԱՆԻ
^–^ք^֊^՛^՛՝
ԱՐՈԻԵԱՏԻ
ԱՆՁՐԵԻՈՏ
ՕՐԵՐ » (՚ղաամ ուահքնեչ։
) ;
*ք՝բեց Զ՛ Ա • Որրունի :
Հրատարակութիւն
«Ամսօրեակ»
, Փ՚սրիղ
1958։
Գին
Տ
աղա
ր
ֆրանք : Հասցէ
էօքսիլղեան
,
2 րիլ Պուր–
պօն էը Շ աթօ , Փարից ՝((>) յ
Ա անա սա չւ եանի
նաիսկին
սսւնե րր դաղա
փա
րր
ունե ցահ
է ին եբեկւ. ք մր կաղմ ա -
կե րպե
լու նկաբիչ Ա ա բւլ իս
/ւք ա չաա ո ւ բեա
նի
յի չա ատ կ ին
տ
Փաբիղի
ւչե ւլա
չ։ ուեստասէ
չւ եւ մաաւո -
րական
Հասա
րւս կութ իւնր
փու թացահ
է ր
Լիւթէ սիա
քի սրաՀր ի քաչւղանս
Աանա -
սա բեանի
երբեմնի սան ե ւ տսւ՚չտնդ
աւոր
նկարիչ Ա , Խաչատուրեանի
։
Օրուան
նաթաղաՀ
Փրոֆ
՚
Ֆրե՚ոերիք
Ֆէ
ք տ ի
ձեոնՀսւսօբէն
նեբ/չայացուց
ող —
րացեալ
նկաբիչին
կեանքն ու դորհր : Պ •
Ֆէյաի
յիչեց թէ
1 9 4 7 ^
վերշեբր ակադե ֊
մ ական
քհ • Կրսւսէ
դինքբ
կր Հ բաւի
րէր
ներքլա
յ բչչալու Ա • Խ աչաաուրեանի
մէքլ
ցոլցաՀանդ
է սին ; ՛Րանի մչւ ամիս
՚ / ^ / ՚ ^ ք է
Փրոֆ
՚ Աւէ յ՛ո ի կբ քէբ
Խ՛" չ՚ոաու
րետնի
մ աՀր :
ՆաթաղաՀ
ր
/չենսաղ չւա քլան ր
(^^էէ
եաք ,
հ ՛սն րացաւ
ն կա
ր ի չին
ստեղհս՚դոր–
հութեանց
արժէքին
.՛իր՛սյ ՚՛
Ապա
իւօսք առաւ , Ա անա
ս ս՛ ր ե ան ի իր
ընկերներէն
Պ • Մկր՚սիչ
Պ՚"րսս*մեւսն
, որ
չւսՀեէչան
քիչաաա1չնեբ
սլատմեւլ
ռւլբաց —
եալին եւ իր ղպբոցաքչան
չբշանէն
,
՚էեց
տաբի չաբռւնակ,
կո՚չք
կո՚չքի
ւչտնռլելոփ
նոյն
ղ բաս ե ղաննե բուն
փբայ։
Պ • Պարսամ եան
յիչեց թէ Խաչատուր -
եան
/չանիսաՀ աս աթր
ու թիւն
մ ր
ունէ բ
միչտ,
դ՛՛բ չէր Հասքչցահ
մինչեւ
այն օբր
երբ կ՝
ւ
՛մանար
թ է նկա րիչր
չէ ր
ճանչցահ
իբ
Հայրր , անոր
մաՀէն
/՛րեք ամիս
եաքր
հնելո՚ի : Պ • Պաբսամեան
անղ րաղա
րձաւ
ոբ սլւլտիէչուց Խաչատուբեան
ցոչց
տուահ
էր բացառիկ
շնորՀք
մը Հանղէպ
դհա -
դրութեան
եւ այդ պատճառով
դին^քբ ա—
ղաա
ձղ ահ է ին մ
ի լ ս
դ ասե րէ ն : Ա յսօբ
ե րեսռւն
մ իշաղղ ա յի՛ն
թանդ ա րաննե
բու
մէշ
ցուցադբոլահ
են անոր
ւլորհերր ,
ապացոյց իր արժէքին :
Րանախօսր
իր չաՀեկան
ուսումնաս
ի —
բութ
իւնր վե րշէսց ո ւց չեչտռեչուի թէ Խ տ չա—
տուրեան
ւլսչրոց մր ունի եւ
աչաէլեբտ
Հասցուցահ
է ի սփիւռս
աչիսարՀի ;
Օր՝ Լիտիա
կարին
կարդաց Պ՛
Շարլ
ԶաՀաբի մէկ դրռւահքը,
ֆրանսերէն
, ուր
ԳաՀիրէի
թանւլարանին
սախ/լին
տնօրէնր
բանտստե
ղհ ա էչան դեւլե ցիկ լեդու ով ձ՛ր
կ^անդբադաոնաբ
Խ ս՛ չ ս ՚ ս ՚ ս ւ րեան
ի ար —
ււեստ
ին ;
Րանաստեղհ
Գել անդամ
մ ր եւս եւ
ինքնատիպ
ձեւով արտայայտուեցաւ
նէլա—
րիչ
Խս՛ չ՛ս տու բեանի
մասի^։ :
Պաբսկտ֊ւա
յ
աբռւեստսւդ
է տը
ձ/՛չեչէ
ետք
իր աո աշին. Հանդիպումը
հ) տ չ՛ս
–~
տուրետնի
Հետ րսալ
. «Ես այն Համռ -
ղումն
ունիմ թէ արուեստի
որեւէ
դորհ
այն
ժամանակ
է արժէքա՛
ոբ ,
Հոդե -
Հմայիչ,
բոլորին Հեա Հադոբղաքչից
, երբ
րանաստեղհ
ութ
իւն
կա
յ անոբ
խռ
բքին
մէշ, երր րանաստեւլհ
աէլան
աւիւնն է ռր
Պրիւսէլի
մէշ անցեալ
չտբաթ
աեդի
ու
նե ցաւ
չտ բձ
ա
՚1։
էլա ր ի
Համ ա չխարՀա
յին
վւաոատօն
ձ՛ը, որուն
արդիւնքներն
են ՚–—
Առաշին
մրցանաէլ
Ռիւ ային ցիւ տ ր (Ձ/––
խոսչովաքիա)
, բեմաղիբ՝
՚Րարէլ
Ջ.ե ֊
ման : Ժիւբիի
մրցանաէլ՛՝
ԱստՈԼածուեին
( Ամ Լ բիէլա
) , րեմ ադր ութե ան
մ բ ցան աէլ՝
Տ ո ւնը, ուր կ ՚ ա պ րիմ (/(/•
Միութիւն)
,
խադսւնիլթի
մ րցանաէլ՝
Ֆ ո րթի ւ ն ե լ լ ա
( իտալիա
) , սլատէլե ր ի
մ րցանաէլ ՝
Չինա -
կան պարիսպ
(իաալիա)
, դռյնի
մբցա -
նաէչ՝
Խաղաղ Տունը
(Խ
Մ իռւթիւն)
յ
X
Շաբաթ օր աեղի
ունհցահ են Փտր
իղի
սլետաէլսւն
երտժչաանոցի
(քոնսեբւիա
—
թոէսւբ)
ձ՚բցոււ(՚ներր : Գաչնաէլիւ
բաձնին
մէշ
առաշին
մրցանակի
արժանացահ
են
Անի
կասեր - Ղ^աղարեան եւ իրէն
Փամ–
պռ ւքէէ եան :
ՉՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԱԾ ՑԵ ՌԱԳԻՐՆԵՐԸ ՉԵ՚ն
Վ ԵՐԱԴԱՐՑՈԻԻՐ :
դուրս
էլր ժայթքէ
անոր ամէն
մէէլ եալ -
քերէն
•» :
Խօսք առաւ նախ րանաստեղհ
ել նկա
բիչ
Րիւղ՚սնդ
Թօփալեան : Յիչեց որ էբ
աունր աեսահ է առտ
շին
առ թիւ
^**Րք^
դիմանէլարբ
սաոբաղբուահ
Ա •
Խաչա -
տուրեան
, եւ այդ պտտճառուէ
անունը
հանօթ էր իբեն սլատանե կութ ենէն : Խա–
չատռւրեան,
րսաւ Թօփալեան
,
նկարիչ
էր եւ վւիլիսռփռւյ
եւ ամէնքս
այսօր էլբ
յաբդենք
իբ պա յհառ
յիչատտէլր
:
Տիկին *Լավա Խաչատուք՚եան
, ոբ էնչ -
պէս
բանախօսնհրր
յիչեցէ՚ն,
ինք եւս ար—
ռւեստադիտուՀի
մրն է եւ այսօր
հանօթ
նէլարչական
չրշանա
էլնե բռւ
մէշ՝
՚Լավա
Աարդ իս անունով
, յոլդուահ
՝ չնորՀա կա
լութիւն
յայտնեց
բոլոբ
անոնց , որոնք ե—
կահ եւ յաբդահ
էին իր ամուսնոյն
յէւ -
չատա
էչ բ
ւ
Գեւլա չաւ եստա էլան բաժնին
իբենց դր —
նաՀատե
չի մասնաէչցութիլնր
բե՜բահ
էէ՛ն
դ երասան Ա ՚ Գմ բէթեան
, ոբ
աբաասանեց
՛Տ իմ մաՀր
՝» , Լիտէւա
կարին որ
երկու
էչտոր երդ եց Աա յաթ
Նռ՚էա
յէն , Օր ՚ Ժիւ -
լէ՚էթ
Աւետէւսեան
, որ արտասանեց
Գեւի
«Ոչ ոք էւնձ չՀասէչացա՚յֆր
եւ Վարոլժա -
նի «Աո էլա լհ ճբ՚սւլրիր,
շռւթ աէլաՀա բԱ ա բ–
՛չէ՛ս ՚Րաշեան ռր նոլադեց
երեք
դասական
կտորներ :
Հաւաքս
յթ ր կր վտ յե լէ բ կտթ .Պատուի—
րաէլին
Հ ուի անաւ
ոբո
ւթիւնր , որ ադօթ քռւէ
մր րացաւ ա յս յիչաաակի
երեկոն
եւ
ՊաՀպանէւչով
ու
խմբս էէէ՛ն
ե րղ ուահ
« Հայր
մ ե լէ»ուէ փակեց
Հւսւ տ քո յթր :
Ներկայ էբ Հայր Աեբոէէբէ վրդ. Աղբլ–
եան,
տեսուչ
— ւէարդտպետր
Մէ՚՚է՚թ՚՚՚ր
-
եան
դ՚՚չրոյ/է՚ն
X
ԳԱՂՈՒԹԷ ԳԱ1ՈՒԹ
ՀԱԼԷՊԻ
մէշ Արմէն
Անոյչի
յուղարէլսւ–
լոբութիւնր
կատարուահ
է մեհ
չուքով,
Ա
. ՚Րառասնից
Աանէչանց
եէչեւլեցիին մէշ
ւ^ամբանաէչան
խօսահ են Րերիոյ
Առաշ —
նորդր,
Է՛՛՛Կ ւլե բե ղձ՛ անաաան
մէշ՝
Լ՛
Մտսէդանաճեան
եւ Ե՛ Տէմիրճեան
; Այս
տէէէուր առթիւ
ն ո ւի րաա
՚ււո ւթ ի ւն մր սէչր—
էւահ է Հալէպի
մէշ, ուլբացեալ
չչեկԼբոշ
դո րհե
բուն
Հ րատա րաէլո լթ եան յատկէսց —
ուելու
Համար %
ԹԵԱԱ՚ԼՈՆԻԿԷԻ
մէշ (Յունասաան)
Ատ–
յիս
28/
աօնա էլատա ր ո
ւ թ էէ
ւն չւ տեւլի
ունե—
ցահ է Յունիս
մ է էլէւն՝
Զէն ո ւո բ ա էչան
Թատրոնի
շ
.1
>եղ սրաՀ ին մէշ : Նաէսադէս–
Հահ է րնէչեբ
Ո՚ոլչւէն
Գէսչֆայեան
, էսօ -
սահ է րնէչեբ կ . ԱեՀ եան
. ւլռ բհա
ղ րուահ
է ղե ղա բ ռ ւե ս տւս էչան ճոխ բաժին
մր ;
ԳԱՀԻՐԷԷՆ Գ
աէէասէչոս դացտհ է ճորճ
Մարտէէէչեան եւ ա յցե լութ է։ւն մը
աուահ
Նա էսա
էէէս
Հ ՛Րուս՛
թ
լիի
՝ ՛Րէ չէէչեան
ի , Ջա -
դըրճեանի
, Ասլանեանի
ու Հրանտ Աա —
լո յեանի
լնւէլե րաէլցութ
եամ բ Հ ի սչատի՚ւ
Մաբ՚ոիկեանի
Հացկերո
լթ մր տբուաե
է
նաեւ Արտաքին
նա էսա րա րռ
լ թ
եէսն մէշ
I
Պ • ճորճ Մարտիկեան
ասչա պիտի
անցնի
3
ռւնաստան
% իսէլ
Պէյբութի
«Մ արտ
իէլ -
եան՜» թանւլ ա րանին
բացումր
յետաձրւլ -
ուահ է ա ան ;
ՊՈԼԱՈՅ
մէշ մեռտհ է Հտյ
դրաէլանոլ–
թեան
Հին սերունդի
նե րկւս յաց ուցիչնե
բէն
բանտստեդհ
Մի՛Հրան
Ու՚լռւրլեան,
որուն
քերթուահնեբը
լոյս տեսահ
էին
աւելի
քան
յիսուն
տաբի առաշ
Հ բատա
րակուող
պոլսական
պա
ր րե րա թե ր թ ե բու եւ մաս—
նալորաբար
«Մասիս»ներու
մէշ.
89 ՚ * " " —
րեկան էր :
ՊՈԼԱՈՅ Կասաէչալր ել
ԱպաՀոէէոլ -
թեան
տնօրէնր
փոխադարձ
ա
յցելութիւն
մր տուահ են Գար. Պա
՛ս
բ է՛ա րքին ,
որու
Հեա կէս մամու ան «սիրալիր՝»
թօսակցու–
թ իւննե բ ունեցահ են:
ՊՈԼԱՈՅ
թերթերր
կր դբեն թէ Մադ ֊
սոլաեան
անուՏւոէի
տմերէւկաՀայ
մր
թուրք
էլառավաբոլթեան
առաշարէչահ
է
քարիւղի
թողովաէրւե
ր ղետե դել
ճէզիրէի
ել իսքէնտէ
րունի
մէէշեւ
իր հաի՚քերոէէ •
Մաւլսուտեան
էլր մտահէ
նաեւ
քարիււլի
ղտարան
մր Հիւքնել իսքէնտէ
րունի
մէշ ;–.
ԼԻԶՊՈՆԱՅԻ
«Գալուստ
կիւլպէնէչեան
Հ իձ՚նտր էչո ւթ իւնր»
Զ րբ չի չէ՛
էչո չին չ^դա -
ռաշելոէէ
ոբոչահ է քիսուն
Հաղաբ
անղլ •
ոսէչի տրամ աղբել՝
՛Րէ յմ ՚դրէ^ի
մ էշ նոր
քռլէճ
մը Հասաատե
լու Համար %
ԹԵՀՐԱՆԻ
«կոմիտաս»
եբղչտ էսում
բին
դո րհ ունէ ռ ւթեան
եբեսնամեաէլե
է այս
ասէրէւ, եւ սլիաի
տօնուի
մեհ
Հանդիսու—
թեամր
%
ՇՐՋ՛
ԹՀԹԱԿԻՑ
ԿԱՐԴԱՑԷՔ Տ ԱՐԱ Ծ ԵՑԷՔ «ՅԱՌԱ5»»Ը
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(188)
»^
22525252
Բ՛
ՀԱՏՈՐ
ՆԱԻԱՀԱՆԳԱՏԻ
ԳՈԻՌԸ
Գուցէ նա այնքան
սարսափելի
էբ , որ
Հէնց այդ պատճառոէէ
Ասլանր էէբ էլամ ե -
նում
էէւլել իմ, " ՚ ւ Ք ^ Ր Է Յ էլաէսաբդական
քօ–
ղբ եւ իմ աոշեւ բաց անէ՜Վ ապադա
յի
սոսէլսւլէէ էսատէչե բր
։ Գուցէ
նւս չէ բ էչամ ե–
նում
միանդաձ՝ից
էիախեցնել
ինձ : Գուցէ
նա ա յնքան
Հ բապուբի
չ եւ ա քնքան
ւչե -
՚չեցիէչ էր , որ ել չէբ կամ
են ում
ինձ
ձ՛
էւ -
անւչամից
յափչտւսէչոլթիւննէ։բի
մէշ
ձւլեէՀ
ԵԼ
մ Ի թ Է՛^ ես ունէէէ այնքան
պատբաստա–
էչան ութ
իւն
ամ էն
է՛նչ Հաս էլանա լու Հա -
մարէ Ես ինքս դդում էի իմ ղատարէլոլ -
թիւնէբ,
իւք մտտւոր
տղքատութիւնր
: Եւ
նա չատ անղամ
նէլաաում էբ ինձ , թէ
«քեղ սլէաք է դեռ չատ է՛ան սոէիոբել » • • •
ինձէսնից չատ
Հեռու
չէչ՛
թնձոբենին
,
որի
տեբեւների
սոսափիլնը
չէնւչՀատեց
իմ
մէՈէսհ
ութ
իւններր
՝, Ես նա յեցի
ղէպի
այն
կողմր., \քաոի
՛էրայ նէչատեցի
նոյն ա՛լ -
շէւան, որ ճաչի
ժամէսնաէչ
ձ՛եւլ
Համար
սեղան էր սչատրաստում
։՚հա
^ովիէչն էր ,
նաւաէէաբի
ա՚լշէ՚էլր : ԱՀա մի էակ եւս ,
որ ինձ նմէէէն արթուն էբ, "րէ՛
՚Լր՚^ձ
**1՛ ~
ուայ
շերմութիւնր
չէր ադդում :
Ր՚".1Տ
ի՞նչ
է ր չինում ա յդ
մ անկւսՀասաէլ արա -
րահր
այն հառի
՛էրայ։
Կապիէլր
մ ի՛ս
յն
կտբոէէ էր այնսլէս
Հէէւմ
էէւ
րձաէլ
մէէ էէստից
միւսր
թոչել
1 Պաուղներ
չէբ
քաղում
նա ՚ էսնձ ոբնե
րր
՛լեռ ոչ բռլոբո
էէէէ
ն Հա
սահ
էէէն : Նա ընտրում էր նրանցից
իսո -
չոբներր
, իբանց
ձեւով
էլան ոնտ
ւռ րնե
ր ր ,
ել ինչ ոբ էրդցնոլմ էր նբանց
ւէրայ։ Ե"
իսէլոյԿէ Հասէլացայ
այդ
ւչռրհողւէւթեան
՝
նպատւււէչր
;
1
Խնձռբնեբր
այն աեսակից
էին, որ Հս՛ ՜
սոլնցէսհ
մամ անաէլ սաանում
է էն սաս -
տիէչ էէոյդ ֊ էլաբմիր
ղ ո յ ն , իսէլ
այժմ
էէէ՛ռ ր՛սց - էչաէդւոաէչո
քն էին։ Նա էչպԱր ՜
նում էր նրանց
՛էրայ դանադան
ձեւով մա
նբ եւ ՚չեղեցիէլ
տերեւներ։
Խնձոբնեբը
Հէսսունացսէհ
ժամանակ
, չատ
Հասէլանալի
է, ոբ նրանց
մտէչերեւոյթի
րաց
մնացտհ
տեէլերր
արեւէւց
էլր սւոէւէնան
էլաբմիր
՚չոյն
, է՛սէւ տերելնեբոէէ
հահկուահ
տեւլե–
ԲԸ էլը մնան սպիտէսէլ
դոյնոէի , եւ այսպէ՜
սով
նրանց
՛էրայ
էլր ձեւանան
ղանաղան
նէլուբներ : Այդ տեսաէլ
նտէսչէէւն , Հոտա–
ւէա
էսնձորներր
կոչւում
էէն
«սէրաէլանէ
խնձոր» : Աո Հասաբակ
խնձորր
Հ ՚ " 3 " 3
մէշ
սէբոյ
նչան է : Հարսանիքներէ
ժա -
մ անաէլ , ումր ոբ էլամ ենում են Հ բաւէ -
բեչ, մէ Հատ կարմ էւբ խնձոր են ուղաբ -
էլում
նրւսն : իսէչ աք՛է աեսաէլ
նաէսչուն
խնձորնեբր
մեհ աւլշէւէչները
հահուէչ ու -
դարկուլք են սէրահ
պա տան էւնե ր էւն : Րտյց
ո՛՛ւմ Համաբ էբ պատրաստում
այդ փոք -
բիկ
՛սղ քէ կլ՛ է՛ր խնձռբնեբր : Նա , անտա —
րաէլոյս , դեռ չղիտէբ, թէ ի՜նչ էր
սէբր։
Երեւի , նա տեսել էր , թէ ի՛՛նչ են անում
ձ՚եհ
աղշէւէլնե ր ր , էնքն էլ Հետեւում
էր
նրանց
օրինակին
, աոանց
~,ասկանալոլ
իբ
պատրաստութեան
նչանա էլութ էււնր : «Ա–
Հա մէէ անղ իտտէլցռւթ
իւնւ եւս,
մտտհեցի
ես, նա դեռ չսիրահ
, սիրոյ
Համար
նը—
լէրներ է սլատրասաում
>> • • • Ա իթէ՛՛ ես
էէ նոյնր
չէէ՛ անում
. • . միթէ՛^ ես էլ սի
րոյ
Համար
դոՀեբ
չէ ի
սլաա բաս տում ,
առտնց
իմ սիրահ
առա
րէլա յի Հետ
հանօթ
լինելու
. ՚ ՚ Րւււյց ^ ուի իկր
ինձանից
խելա
ցի էբ. նա ւլոնէ լղարում էր
էւնձորնեբից
ա յն միտ
յն ,
"ՐԲ
*"՚–ե
էի դե դեց իէլ է բ ,
"ՐԸ
փւոտհ
կէսմ ոբդնաէչեբ
չէր
՝• Իսէչ ես այդ
րնաբութէււնր
չունէի, ես չդիտէի
, թէ իմ
էլոՀարե րութ իւննե
բր որ աստիճան
նպա–
աաէլա յաբմար
են ՚ . . Ես
Հետեւում
էի
մէա
յն էնձանէց
մեհերի
օրինակին
, ռբ -
պէս
՝^"՛Լէ՛էլր
Հետեւում
է բ իրանից մե -
հերի՛ օրինակին
՚ ՚ ՚
Յանէչարհ
սբաՀի
մէշ բացուող
դռնից
դ ուրս
էիաղե ց մի փոքրիէլ
ե րե իսա յ : Գա ,
երեւի , ձ՛եր Հէւբլ^կալի
ւսրռլ
զաւաէչն
էր , էւբուէՀետեւ
սասաիէլ
նման էբ ^օբր :
Նա ա յնպիսի
մ ի ուժդ ին թափուի
սենեա -
կից դուրս
նետուեցաւ
, ռր դնղակի
նման
իմ մօտից
անցնե լուէ , ինձ չտեսաւ : Նա
նո
քն արաղութեամ
բ վաղեց
մ ինչեւ պտ բ–
տէղի
գուռր
, մի յւսւնի անղամ
շաբժեց ,
է՛րբ տեսաւ , ոբ փաէլ է, բարէլացաւ
, եւ
էլբկէէն նետուեցաւ
ղէւղի
սրաՀր :
Այժմ
մէա
յն տեսաւ
ինձ եւ , որւղէս
ւէտղեմ
ի
հանօթ , մօտեցաւ
, դրկեղ
իմ պարանոցր
։
- Եթէ գնա
քէէ
պարտէզը
, քեղ Համ
ար
հ ի բտն կր րերէէւ , - ասաց
ինձ
Հ
ինչո"
լ
է՚թ՚ացիբ
,
Հտբցրի ես ,
է ի ա
քփայելուի նբա սիրուն
ԴԷՈւթր •
Նա էր թոչոր
, թաժ աչքերր
գարձբեց
գէպէ
էնձ եւ գան դա
ւո ոլե
լու
եգանակռվ
պաաաս թանեց •
-
Գուռր
էէաէլ էր : Գու չես
իմանում
է՚^նչ սատանայ է այդ Հքուէիկբ. երբ որ նա
պաբտէղն է գնում , դուռը
միչտ
փակում
է , որ ես չմտնեմ : Ասում է , գու
հաղիկ–
ները
փչացնռւմ
ես : Գու խօ դիտե՛՛ս , որ
ես չեմ
էի
չացնում
։
Փոքբէէէչէէ դսւնդաար
էւբ քբոշ մասէն էբ՛
Րէսյց
է՞նչ
առիթով
Ա
՛յդ չարաճճի
դլխին
փչեց՝
ինձ վկայ
րռնել, որ նա չէ փ չտ -
ցլՐւում :
ի՞նչպէ ս է քռ անունր - Հտբցրի ես
է
՚Բօթօթ
, - սլատասէսանեց
նա , էւնքն
էլ հիհագելոէէ
իր օտարոտի
անուտն
ւիր -
բայ
..
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
