Յ Ա Ռ Ա Ջ
կաՆ՚ւերի
ու մեղեղիների
, ունէին
իրենց
րովսւնղսւկոլթԼան
Համսւպատասխան
ներ–
ղաշնակում
, դ՚քայլեքի
ոչորա։
Միտքն ու
ե րամ շաոլթիլնր
իրար
լրացնող
,
ի Ր՛՛՛Բ
մեկնտրանող.
րաոի եւ եղանակի
ներ -
ղտ^ւակոլթիլն՝
միաՀիւսուահ
մէկ ամ -
րողիլթեան
մէ^ :
Ու այս սլաՀին
, երբ աոլաբախա
երղտ՛֊
Հանր
Արարատի
շոլքի աակ կր
Հանղչի
Հա
յրենի
Հողի
ղրկոլմ,
այժմ իսկ
աչքիս
կր ւղաակերանայ
երիատսարղ
,
սքեմով
կոմ իաաս
Հայր
Աոլրրր՝
ճեմարանի
Հան–
ղխսասրաՀում
«Աուրր
Աուրբ^ր
երղելիս
:
Տասնեակ
աարիներ
յետոյ,
անշնջեչի
է
ասլալորոլթիլնր
նրա աաղանղ
ի Հղօրոլ -
թեան
: իր դրոշմր
ներկայ
է մաքիս ու
Հող
ուս
վր՛"
յ
5
Արրաւլան
, վԼՀու երկիւ
ղահ սպասու -
մրն է ...
Ժամտնողր
իսրայէլի
ԷՀովան չէ,
իւրս՜
տասիրա
, աններող
ու վրէժ
թնղիր :
Հ ՚ ո յ ր
՚ " յ գ սաորողելիներով
Ար՚"բէէ
չունէի իրՀողու եւ մտքի
մէշ–. Այլ բտ -
րի , ներող եւ անյիչաչար
է նա։ Եւ իբ ~
բել
այղ ւղիսին՝
ղա/իս է Նա
վեՀու -
թեամր
, իր ղօրութեան
ու փառքի
՚քէջ՛՛՛
Առածին
«Աուրրր»
իրմեղմաչունչ
թ
ր՜–
թո
ում ով առածին
աւետաբեր
սիւքն է ,
տիեղերական
Տիր՚՚ջ
սուրՀանգակր,
որ կր
Հասնի
ղե փիւռների
մ ե ւլմ օ րօ ր սո յլոփ , ա–
լետելոլ
Արա
ր չ ի ղալուսար
. ՚ •
^ԲհԲ՚՚ԲԳ
^Աո՚֊ԲԲ՜^Բ-ւ
աւելի
ուժեղ
նեբ -
դա^ակոլմով
, րոցավառում
է
Հողիներր,
թ է՝ սչատրասա
, աՀա կր մօտենան
Տի ՝~
բոջ
փաոքի
ալիքներր
շարժ ուող
թափօ
—
րին
։
իսկ
երրորգ
«Աուրբ՝)>ր • . •
՛իա մ ի ամպրոպային
փլայլակ է , ոբկր
ճեղքէ
տնՀունութիւնր
ու նրա րնղ
երքէն
կր
լա քանուի
«Զօրութեանց
Տէրր՝^
Հողի–
^
ների մէկ նոր Արարչաղործ
ութեան
յայտ––
նումով : կենդանի
աիեգերքր
Նրտ
ամբող^՝
փաոքի
, կեանքի
, օրՀնութեան
չքաթա
-
փօրով կր յորդի
. . . Երկինք եւ երկիր
լի
են
ղուարթուններով.
•
•
Փաոք եւ իսադա–
դութիւն
կ՚անձրեւէ
հարալի
Հողիների
վրաք եւ Զօբութեանց
Տէբբ
տակալ կր
Հ եռ անա
յ
. • .
իսկ
ռւնկնղիր
Հասաբակութիւնր
սբբա–
ղան
երկիւղահ
ու թեամ
բ կր
մ բմն9տ
յ •
« Ո՚իսաննա^
ի բաբձունս
, օրՀնեա՚՚լ
ես ,
ռր
երկիր
ղալոց
ե ս . . .֊» ՚.
ԱՀա այս իմաստն
ու իոորքր
ունէ Կո -
մ իաասեան
ձա քնաղ բեալ
Պատարաղ
ի
« Աո՜ւբբ , Աոլբբ^բ,
մ ի սքանչելիք՝ մեբ
Հաւատաւոր
Հայրերի
սրբադան
եբեւա -
կա յութեան
ւ
X
կոձ՛իաաս
, լռեցիբ
իսո ր չակաՀ ա ր , քեղ
Հեա
լռեց
նաեւ
քնարդ
Հ՚ւղեաալիգ
;
/ քւ
եց նա յաւիտեան
:
Լոեց
անդ արձ :
Ո՚իստննա՜ քո թեւաեո՚լ
Հանճարին
, ո՜վ
կոմիտաս
:
Աերռլնգների
Հետ պիտի
ապրես
աոյա–
ւէ
ա %
Հ
.
ԿՈԱՈՅԵԱՆ
ԹԻՖԼԻՍԻ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԹԱՏՐՈՆԻՆ
100ԱՄԵԱԿԸ
Թիֆլիսի
Հայկական
թաաբոնին
անձ -
նակաղմբ
խանղ ավառ
ութ ե սւմ բ կր դ իմա–
՚֊որէ
իբ Հիմնաղ
բու թեան
Հ աբիւբամ
եա —
կբ ։
Հաբիւբ
աաբոււսն պատմական
Հարուսա
անցեալ
մր ռւնի
մեբ թատրոնր՝
՚Լբաս -
տանի մայրաքտդաքին
մէ9. Հայ բեմի ա–
կանալռր
վաբպետնեբբ
թաղացահ՝
են
այնտեղ,
ինչպէս՝
Գ.՝ Ջմչկեան, Պ– Ա ֊
դամեան
, Աիրանոյչ
, Ց՛ Արէլեան,
իս .
Աքիխանետն
եւն.։ Վրաստանի
մէ9 մեր
թատրոնր
ՀետղՀետէ
ղա րւլա ցաւ
,
դարձաւ
ուժեղ ուՀասուն ;
Աւելի քան կէս դարէ
ի ՛իե բ
իրենց
բե ղնա
ւոր
դորեունէոլթեււմբ
բեմաղ
բու–
թիւններու
աբռւեստր
բարձբացուցահ
են՝
Աբւոեմ ել Ատբի
Բեբոյեաններր
, Լ. Ա -
չավերդեանր
, ՛Լ . Գա լստհանր
, Մ • Մ ա–
րութ եանն
ու ՊաՀա բեանր :
Աւելի քան
25- 30
աարիէ ի վեր դե -
ղաբուեստական
բա րձ րա րձ էք խա դա բ կո ւ—
թեամբ այդ բեմին վրաք կերպարներ են
ստեւլհահ
վաստակաւոր
ղերաստննեբ՝Մ
՚
Մ ոճոբեան
,
Գ
. Ամ ի բբէ ղետն
, Ա.
՝Բա1֊
ուորեան
, ՝^ • Յակոբեան
, է • Ատեվւան -
եան եւ ուբիչնեբ ; Թատրոնի
ա չխտտանք–
ներուն նպասաահ
են նաեւ Շ՛ Վր"յՐ
\ Ա՛
Աելիքեան եւ Հ. ԱիմռնԼւսն :
կան նաեւ
ե բ իտասա րէլնե ր ,
ինչպէս՝
Ո–. Պապռվեան
, Ա.Շէկռյեան
, Վ. Եղ ֊ ;
չատեան
, Ա . ժ՛ամկոչեան
:
՚Բիչ չէ թէւր
անոնց՝
է
՚բոնք
Թիֆլիսի
Հալ
բեմ
ին կր հ առա լեն ա յւէօր իբբեւ
ղե–
բաստն
, բեմադրիչ
, նկարիչ
եւն .
ւ
19214^
ի վեր նեբկայացուահ
են մօա
էիեց Հաբիւբ
կաորնեբ : ֆյադացանկին
մաս
կր կաղմեն
Հայկական
, եւրոպական
, ո
ւււ —
էէ
ա կ ւսն ելւիրացական գա .լական եւ Ժա—
մակակից
լաւաւլ ռ յն թաաե բղ ր ութ իւննե —
բր : Բեմադբռլահ
են Առւնղ ււլկեանի
,Շիր–
վանղադէի
, Պ տ բ ոնե ան ի , Նար
Գոսի ,
Մռւբւսցանի,
Հ*էյք"պիրի
տ
Շիէլեբի, Գո ֊
դոլի
1
Լեբմոնտովի
դորհերր : Իսկ Հտ -
յաստանի
ներկաք
թա տե բադ
ի բնե
րէն բե —
մադբոլահ
են Գ. Գեմիբճեանի,
Վ. Վա
—•
դաբչեանի
, Ա. Գուլակեսւնի
, Գ. Բոբ -
եանի, գ. Տէր Գրիղորեանի
եւ ուրիչնե
—
բու
էլորհեբր : Թատրոնին
ւք ա րի չնե ր ր չեն
մոռցահ
նաեւ վրացի թատե րաղ ի բնե բ ր :
Թիֆլիսի
Հա ք ղ րողնե բու էւ բեմ ւսդ ր ի չ–
ներու
ղ ո րհա
էլց ութ
իւՆ ր էէեբտ
եւլահ է
ք
որււլն
չնորՀիւ
բեմագբոլահ
են Եկ. Բա–
Հաթ ուրի , Ա. ՛Բա ^ո ւռ ր ե ան ի , Բ • Ա է յր տն
եանի : Ա . Աւչեանի եւ ռւբ
ի չնե
բու
կարդ
ձ՛ր ու չագբալ
թատ
րե բղ ր ութ
իլննե
րր :
Երեւ1ւսնի
մեբ հանօթ
ւլ եբասաններն
՛Աէ.
յաճաթ
Թիֆլիս
երթալով
տուահ
են նե ր–
էլա քացռւմնե
բ
նոյն
բեմին
վրայ
Ամրան
ամ իււնեբուն
թատե րաթում
բր
չլէ9ասլաոյաներ
էլ՝րեէ Վրաստանի
Հայա -
բնաէլ
վայրեբր
(Աոթում,
Պաթում, Ա —
թալցթա
ք Աթալքսւլաք)
ցուցադրելով
իր
լւսււսւլոյն
բեմաղ
րռւթիւնւնե
րր : Ա իաժ ա —
ՍհՏՔ ԵԻ ԱՐՈհԵՍՏ
ԺԻՐՈՏՈԻԻ
ՅԵՏ ՄԱՀՈԻ
ԳՈՐԾԵՐԸ
Վեբշերս
Կրասէ
Հբատարակչականր
լոյս
րնհա
յեց
Ժան ժիրռտուի յետ մաՀոլ
ղոր
հեբր
Անաւարտ վէպ
մր՝
Լա Ման -
թէ օ գ ,
ողբեբդոլթեան
մր առածին արա -
րր՝
Լէ
կրաք
(1930)
եւ
աՕին
էլամ
1941–
ին Փորթռւկալ
էլատարահ
իր ճամ բոբդ
ու
թեան
ա սլ ա ւո բ ո լ թ ի ւնն ե ր բ :
ՓՈՐԹՈԻԿԱԼ֊
Վ, աթսուն
փոքր
ԷՐբոլ
մ է^ ժիրոտու կր պատմ է իբ ճամ
բորգու–
թիւնր՝
Փռբթռլէլալ,
ուր դացահ էբ
վ՚րն–֊
առե
լու
իր աղուն
Հ ե տքեբր •
ժիրոաւււի
ղալաէլբ Ֆրանսա
լէն Հեռացահ
էր՛ւ միտ —
նւս լու
Հ ամ աբ
ղօրաէԼալւ
Տ ր Կոլի
՛՛ւժ ե -
բուն։
Փոքր
դորհ
մրն է
ուղեւորաէլան
այս
նկա րագրութ
իլնր , ուր էլարելի
է
Հանդիպիլ
լալ ու ղէչ էգերու : Երբեմն
,
իր
մ եռահ
Հօր եւ էլոբսռւահ
ղաւկին
վե բ–
յիչումր խոբ յուղումով
էլր Համակէ
ղբ -
բւսղէտին
Հողին,
մինչեւ
իսկ
արցունքի
կաթ
ի լնե բ նետե լոէ1 ժիրռտուի
ցուրտ աչ
քին
յ
Յաքոբգտկան
էգերու
մէ9
ժ՛իրոտու
կապ
մր չի պաՀեր.
մեբթ
էլր թօսի
մաՀ
ուան
մր մասին ումերթ
կր
՚ է ՚ ՚ Բ յ է չ է
մ ան կու թիւնբ
, անցեալի
յի չատա էլնե բր
էլ՚ոդոէլեն
՛լինք : ինչպէս
էլր դրէ
Լ
՚ՕւԼՕՈ.^
աչթատակիցբ,
տպադ րաէլւսն կաբգ մր
սխալներ ալ կան դորհին
մէ^ Հաւանա
—
լ՛ււ։ր արդիւնք
ձեռաղբի
սխալ
րնթեբցու–
մի .. ՚
ԽԱԲԵԲԱՅ
ԿԻՆԸ
Անտւտբտ վէպ մր,
150
էշ
–1
ժի րոտուի
միւս
ղ որհե բուն
էլէ -
սր ; Պակաս է^եբ էլան՝
որոնց
ղաղտնիքր
չէ
բացատ րուահ
Հ բատա բաէլի չնե
բուն
էլոդմէ
Հ Եթէ Հեղինակր
՚"/*| ՐԱ՚"Բ՝
՚"ն ՜՜
շուչա բաւական
պիտի
ղեղչէր
ղ Բ ք է ն
ներ
կայ
էջերէն.
այսուՀանդերձ,
ԽաթեբաՅ
1յ|ւն|1 ,
անկասկահ
, Ժիրռւոուի
լաւաւլ
ոյն
սաեղհ ադ ո րհ ու թիւններէն
մ էկր
պիտի
էբլլար : Անրի ՛Բլուար
ժիլ՚ոտուի
ձ՛ա
սին
մանակ կր բեմաղ
բուին մանկական
կաոր–
նեբ
մանուկ եւ պատանի
Հանդիսատես
—
ներու
Համար ;
Աերտ
դորհակցութիւն
մր սկսահ է Հայ
եւ
՚իրացի
արուե ստաւլ է տնե բու
միջեւ
%
Վրա ցաէլան
Ա՚ոլսթաւե
լ թատե րաիսոլմ
բ է ն
Հեւո «Պեպօ»ն
նե րէլա լւււ ց ուահ է վ րացե -
րէ ն լե ղ ո
լ
ո
լի
. Բ . Նեբսիսետն
Պեպո
յի
ղ ե–
բլւ իստղացահ է՝ վրացերէն
, իսկ
նոյն
թատրոնին
մէջ Ա. Լուսինեան
Պեպոյի
ղ երբ էլատարահ է
Հա յէ. բէն
լեղուոէի :
Հ
,ա յէլա էլան
բեմ
ին վբայ
ւսլ, վւոթադար -
ձարար , նե բկա յացուահ է ւիբացաէլան
կր—
ասր
մ ր : Անկա թ ասէլէ , Հայ եւ
վրացի
թատե բադի
բնե
բու
նուիրուահ
եբե էլոնե ր
կաղմակե
րսլուահ
են :
Հարիւբամ
եու էլի
տօնա կատա բութ
եան
Հաձ ար թատե բախում
բր կբ ներկա
լացնէ
Աոլնդուկեանէ
«Խաթաբալայն
իսկ
մէկա–
էլան էլտոր ալ
վբացէ
եւ աաբպէյճան
-
ցի
թ ատե րաղի
բնե րէ ;
(Ա–
Հ.)
՚
Ֆ. բ.
ձ Ա Յ Ա Ս Տ Ա Ն
ՀԱՅՊԵՏՀՐԱՏԸ
լոյս
րնհայահ է «Ջի -
նական գասաէլան
րտնասւոեղհոլթ
իւն &
ժողովահռլն
, ոբ էլ լ ^ ղւլ րէլէ Տան գարա–
չբջանի
(018 - 907)
չին դրռղնեբու
լալա–
գոյն
դորհերր. Տան դաբւսշրջանբ
չինա—
էլան դրաէլանութեան
ռսկեդաբբ կր Հա -
մ արուի :
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
մէջ
դբողներր
յաճախ
Հանղ
ի պռ ւմնե բ կ՝ ունենան
լնթե բցուլ^էե -
բու Հետ եւ կբ վիճթն
իրենց
դորհեբոլն
մասին,
այսպէս՝
հերուն
Թորդոմեան
Ե ~
րեւանի
Ա. իսաՀակեան
քաղաքա
յին դրա–.
դարանի
մէջ, Աիլվա
կասլոլտիկեան
Այ ֊
գե չատ
դի ւղէ
րն թ ե րց ՚։ ղն ե ր ո ւ Հետ Հան -
դիսլում
ունեցահ
են եւ խօսահ
Հեդէնաէլ–
ներու
կա բգ
մ բ դորհե բուն
մ ասին ;
Իսէլ
Երեւանի
ԳրոդՂէեբու Ա իութեան
գւսՀլի -
ճին
մէջ տեղէ ունեցահ է ՛Լ.
Գալիթեանի
« Լուսա բաց ր լեռնե րում»
դորհ ին
^նտբ–
էլո ւմբ :
կր ղրէր– «Յաւիտենական
սլաաանի մր
յալիտենտէլան
արձակուրդ
ի մէջ» ։ Անա -
լարա
այս
դոբհին
Հերոսներր
օղի մէջ
են , իրականութենէ
Հեռու
. երաղկռա բա–
նաստեղհի
մր նկաբաղիբր
կարելի է դտ -
նել անոնց
մ էջ
յ
-
Գրքին կեգրոնաէլան
գաղափարն ալ չատ
ա/լաբ, է՝ եբկարաչունչ
փէպի
մր Համար :
Կին
մր, ոբ կր սիրուի
երկու մարգերէ ^
սուտ
չի թօսիբ
անոնց
ե ր կռւքն ալ խա–
բե լու
Համ ա ր , ա
յլ
նէլաբադիրով
ստա -
խօս
մ րն է :
Լկ ԿՐԱՐ .• Եթէ չատ ցաւալի
չէ , որ
ժէրոտոլ
կէս ձդահ է
Խա բեբ այ կինը ,
նոյնր չէ Հռոէիմ՚էական
այս
ողրերզոլ -
թեան
Համար , ուր գբաւլէաբ
փո րձահ է
պաչտպանել
Հոոէիմէացի
ժ
ողովուրդր՛
աւրւուաէլանութեան
գէմ : Առաջին արա -
բին
անորոչ
ստուերն
անդամ
, ա քնքան
գեւլեցիկ,
րնթերցողին
ցաւ կբ պատճառէ
ոբ ժիրոտու
անաւարտ
ձդահ է
ղա յն
Տ
Այս
դո բհ ին
նիւթր
քաղաքացիական
կր —
ոիւներն
են , էլատադի
էլի բքե բ ր ել միակ։
՛ԲԴ՛
մր
րմբ
ւթեանց
ոստու թիւնր՝
քաղէ ՛քին՛։
դէմ,
աստուահներռւ
դէմ : ժիրռաոլն
կարելի է գտնել
առաջին՛
այս
արաբին
իւրաքանչիւր
տողերուն
մէջ.
էնք
չէ՞ր, որ այլ տեգ մր կր
բնոբոչէր,
մարդր.
«անսանձ
կենդանի
մր...՝^Հ
Յետ
մաՀ ու այս
Հ բ ատա րակո ւթիւն ր–
դռրհեր
են՝
որոնք
ժիբոաոլ
ձւլահ է իր
դա րաէլին
մէջ. Հեղինակին
նե բկա
յութիւ
նր դդալի է տեղ մր,
մինչ էջեր կան ո —
բոնք ժիրոտու
պիտի
չռւ։լէբ
ստոբադբելէ
Ուչաղ բաւ է մ ասնա
ւոբ ալդ էս
անա
լարա
ոդբե րղ ութ
իւնր , որուն
•յւռաջին
աբարր
ղրաէլան
դլռլթ
— գոբհռցի
մր "էլիղբր
կա—
րե լի է նկաաել :
Ամէն պարագայի
մէջ
Կրասէ
Հրատա -
րակչաէլանին
Լոյս րնհայած
" ՛ յ " Հատորր
ոչ թէ նոր
ժիրոտու
մր
Հրամցնելռւ
Հաճո յքր կուտայ
րնթերցողին
, այլ
սի -
րելի
դէմքէ
մբ մնացահ
յիչաաակի
քաւլ–
ցրռւթէւնր
...Հ
«ՅԱՌԱՋԷԻ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(190)
IV՛ V *
Հ^Փ
V /
՚՚ՃՀ
ՀՀ։Հ
ՀՀ*՛.
> V » յ
^Հ,
> X յ՚՚>3
էթճձ
» 5 » 5 » 5
>^ւ >^ւ >^ւ
/ >ւ
Տ5
բ–
ՀԱՏՈՐ
Թ.
ԳԻՇԵՐԸ
ԱԻԱՆՑ
ԳԻԻՀՈԻՄ
•
^
Եբե
էլւ։ լեան դ ւսբձեալ
բոչոբր
Հաւաք -
ուեցան
սրւսՀԷ մէջ ։ Ասլանր
նստահ
էր
էր
ձ՚ինդաբի
՛իրայ, էէաբսլեա Փանռսր
նր–
րա
մօտ , ես էմ տեղուձ՛ , իսէլ տան
աէրր
ե րբեմն
նստում
է ր , երբեձն
էլտն ւլն ո լւէ՛
էր,
երբեմն
դնում էբ իր
մաբղիկներէն
ղանաղան պատուէ
րնե բ ս։ալոլ ;
Փա քտեա լ բարձբ աչտա1աէլէ
վրայ գր -
բահ էր ձ՛ի իսեցեղէն
ճլւէսղ , որբ
աւլաւնոլ
նմ էսն ութ իւն
ունէ բ • նլւա
ձ իջում
էլտաւա–
տի ձէթ էր լցբահ
, իսկ կտուցից
դուրս
րնէլահ
սլատբոյ՚լր
Հանղարտ
վտռուելոէի,
էոարէսհ
է
։լմ էր աղօտ , էլանա չադ ոյն
լո յս
իր չրջաէլայքում
։
Ջէթից եւ մ ռւ իսից բոլորո
էիէն սեւ դո
յն
էր
ւււոացել այդ աղաւնին ;
Խօսա էլցութէւնր
դլթա լորա պէս
հ
Ոէէակի
մասին
է ր : Խօս՛ում
էին նբ։ս
րնաւռրու -
թեան
էիբալ , արդեօք նա թաղա՞ղ է , թէ
անՀանւլիստ,
տարուայ
՝՚՞ ր
ամիսնեբում
սոէիռ
րաբար սլատաՀ ում են
ալե էլոհ ու -
թիւններր.
իսօսում
էին նաւաՀանդ
իստ —
ների մասին , թէ ո՞ր կալմե
բի էրսմ ո՞ր
եդեբքի
ձ՚օտ են ւլտնւում , էլամ
ի՚^նչ տե -
՛լե րի Հետ Հաւլո բղա
էլց ութ
իւն
ունեն
. թօ
սում
էին նա ւա էր՛ ե բ ի թուի
եւ
նրանց
փոթաղ բահ
հ ան բ ո ւթ ի ւննե ր ի քւսնաէլոլ
—
թեան
մասին, թէ աարուայ
րեթացքռւմ
որքան
մ թե րքնե ր կարոդ
էւն փոիսաւլրե
լ ,
ալդ
բոլորի
մէսսին, ի Հարէլէ ,
Հաչիւ
ու Համաբ տալէս էր ւլ լխա
լռ
բա սլէ
ս
Րէր —
ղէն - Օ՚լլէն ; Նա այնպէս
լաւ ուսումնա -
ս էբե
լ էլւ հ
ութս
էլր եւ նրա
չբջտէլա
յքր ,
որպէս
ձ՛ի Լ՛ու ՚ի՚սրժասլետ
ուսումնաս
է —
րռւմ է իբ դասադիբքր
։ Նրան
հանօթ է–
ին հոփտքքի
րոլոր
խորչեբր
, բոլոր
եղեր
քր եւ այն բ"լոբ
դէբքերր
. որտեւլից կա
րելի էր ց՛՛՛մ աքի ֊,եա յարաբե
րութիւն
ռլնենալ ; Աս րսն ր իր լստհնե
րից
ա յն
եղ–
րակացութիւնն
էր գուբս
բերում
, թէ եր–
էլւ։ լ առա
ւլա ստա
լոր նաւե ր բաւաէլան
էլբ
լինեն էլատարելու
այն ղ՛՛րեր,
ինչ ոբ կա
տա րում
են բաղմ աթիւ
նա
լւս
էլնե րն ու
Սէսնդալներր
:
Նբանք
խօսում
էէն , դաաում
էին ,. վի -
ճում
էէն , իսկ ես Համ արեա չէէ րսում :
Ե" չէ է կա բ ալան ո ւմ
մ սռանա
լ
՚Բօթօթ
է
աուահ
տէ։ ւլե էլու թիւննեբր
իր մօր
մ ասին
,
ել նրա
՚էլ՚ո՚յ էէ մտահում
Հ Ասլանր
այն
օր տան նեբսէ սենեա էլնե րից
գուբս
ղալու
ժամանաէլ
էնձ ասաց, թէ էսյնաեղ
մէ
Հ է–
ւանգ
էլա լ • դա , անտարաղ՚ւյս
, նաւա՚ք ա–
րի կինբ պէաք է լինէր.
բայց
փ՚՚օթօթի
տոււսհ տե ւլե էլու թ իւննե ր բ այգ
Հ իււանդի
դ րութե ան
մ ասին
բաւաէլան կաս էլահ ա -
լոր
էին դա րձնում
նբան : Այստե
ղ ան —
պատճաո
մի բան պէտք է լինի,
մտահում
էի ես :
Մեղ
րնթ
բիք
տալոլց
յեէո ո յ տանե ցիք ,
այսինքն
Ծո՚իէէլր ել ՝Բօթօթր,
ղնացէն
կտուրի
վբայ
քնելռւ;
Գիւ ղացէ եբեխա -
ներր
քնում
են արեւի Հետ եւ
ղարթնում
են նրանից առտջ։
ԱրաՀի
մէջ մեղ
Համար
եւս
քնելռւ
անէլողիննեբ
սլատբաստեցին
:
ԱրաՀր, որ սլատչդ տմբի
նա խնա էլան ձե ւն
է , չ։ս։ո
լարմ արու թիւն
ունի
ամ առնէս
յէն
կեցութեան
Համ ար
. ա լնտե ղ եւ Հ ռւի է ,
եւ մէսքուր օդ էլայ, եւ անքուն
ղիչեբնե -
րում
մ սւրղ չէ տտղտէլէսնա
մ , նա լում է
աստւլւսղա րդ
եբէլնքի
ւիրա յ , դուա
բճանում
է անթիւ
լուսաւորներով։
իսէլ այն դէչե -
բր էնձ աւելէ
դ րաւում
է բ
ա յն
խուլ
,
իսռրՀբէլ՚սւոբ
ձէէւյնր , որ լսւում էբ
օղէ
ւ
մէջ,
ղա հովակի
ալիքների
ձայնն
է բ է
որ դալիս– էր
Հեռուից
Հիւսնի
աբՀեստանոցոէ
մ ղորհր դադա–
րել էբ, այնտեղից
ձայն չէբ լսւում
։Բայց
՚
աբՀեսաանռցի
բաց դռնից
ճբաղի
լոյս էր
երեւում
: էքեբունի
արՀեստաւոբր
, երեւէ,
դեռ չէբ քնահ : Նաւավաբր
Ասլանէն
եւ
վարսլետ
Փանռսին
տարաւ
այնտեգ
մէ
քանի բաներ
ցոյց տալու
Հւսմար ։Ես
չգբ~
նացի , ես տրղէն
ցե րե էլուէ տեսել էի այն
տա խտա
կնե ր ի ել վ։ա լտերի
մթե րանոց ր ,
ել դ բանք
ինձ Համ տբ
մի առանձին
ն չա
նաէլութիւն
չունէին : Ես պաո էլս՚հ
մնացի
էմ
անկալնի
վբայ եւ իսկոյն
քունս տա -
բաւ :
Մ է օտարոտի
ձա յն
ղ՚"Ր է^՛՛ 9 Ր՛՛ 3 էնձ
է
Ո՛^ րքան
ժամ անակ
անցել էր դէչեբէց ,
չգիտեմ
, բա
յց աքաղաքնեբբ
թօսում
էէն ;
Գլուիսս վեբ րարձբացրի
,
նա յեցի
իմ
չուրջր
: ճբաղ ի ձէ թր արդ էն սպառուե
լ՝
էբ ել պատրոյդր
երբեմն
աղօտ
կերպով
պլսլլում էր, երբեմն
Հանդչում
էր՛–
Ր՛"յց
սբաՀի
մէջ բտւական
լ ո յ " կար.
կիսալոլ^
սինր դեռ ոչ րռլորռէիի՚^Ի անՀեաացե
լ \ր
Հոբիղոնից ; Նայեցի
Ասլանի եւ ւիաբպետ
Փտնոսի
անկողիւնների
լիրայ, նբանք դտ ֊
տարկ
էէն : Երեւում էբ ,որ ղեռ չէէն վե–
րագա
րձե
լ : Նա յեցէ գէպի
Հ իւսնի
արՀես–
տանոցր
, ա լնտեղ դեռ ճբաղէ
լ ո յ " էր ե -
րեւում :
Օտաբոաի
ձա լնր , որ ւլաբթեցբեց
ինձ ,
որքան
յի չում
եմ , ղ բան
սւսստիէլ րախ -
ման
ձայնի էր նմանում
. նայեցի
դէ՚դէ
սբաՀի
մէջ րացռւող
ղուռր. նա բոլորո -
էիին ր՛սց էր՛ է"էլ երեկոյեան
, մեբ քնե -
լու ժամանաէլ
, ես նրան փա էլահ էիաե —
սել : Գլուխս
գարձեալ
գբեցէ
բարձի վր
րայ
, րայց
քնել
չէլաբողտցայ
:
ՐԱՖՖԻ
(Շար.)
• ՚
