2
Յ Ա Ռ Ա Ջ
Ճ Ա Յ Վ.ԱՐյ–Ս.ՐԱՆՆԵՐԸ Թ Ե ձ Ր Ա Ն Ի
Մ Է Ջ
«Աւքէէւուն Տա|ւեգիրքը» ա յ » տարի կը
հրատարակէ յսղնամիտ եւ. յո գ ն ա յ ա ն աշ–
իյատաՕք ւքր՛ ներկայացնհլով 1>րանի հ ա յ
գ աղո ւթը թուանշաններով : Աշխատանք
լքը որ կրնայ օրինակ ծ ա ո այել նւքան փոր–
ձերու՛ ուրիշ հայ ղաղո ւթնե ր ո ւ համար :
Գաղավւար մը տալու համար այն պրպը–
աումներուն եւ խղ՜նամտութեան մասին՝
ղորս կատարած է րնկ– կարօ Գէ որղե ան,
կ ՚ ո ւ ղ է ին ք արտատպել մասնաւորարար Ի –
րանի քաղաքներուն, ղիւղերռւն
նոյնիսկ
հեոաւոր անկիւններռւն հայ
համրանքը
ց ո յ ց տուող բ ա ժինը , որ աեսակ մը մա ր
դահամար է դ ա րձ ա ծ ։
Այլ այս անդ ամ
կուտանք Թեհրանի հ ա յ
դպրոցներուՑ
թ ի լ ը , րն ա կ չ ո ւթիւնը եւ կեանքը, ներ -
կ այա ցնելու համար իրանի հայ ղաղու -
թին աււողջ ե ւ սրրաղան դ ո բ ծ ո ւ ն է ո ւ թի ւ –
6ը :
ԽՄԲ՛
ԱԶԳ ԱՅԻՆ ՎԱՐԺԱՐԱ՛ՆՆԵՐ
Գա ւթե ան ե ւ Մարիամեան դպրոցներ • ՝\
Մյս
Լբկոլքր
Հսւմսւսսւէճսւն
աղղսւյէն
|
կբթա էլան
Հ էմնա բ կսւթ էւՆնե բ Լն , րա յց •
րսա
օրէնէ արղէէոէ.ահ– րլրսլուէ
Լբկսեռ
դա
ս ա բ անն
Լ ր ո լ. կաղմ ութէւնր
,
րացուաձ՛
են երկու անիաա
ւէա րմա րաննե բ , աար —
բեր թադե
րու
մ էի
, Գա
ւթե անր՝
աղա
յոց
եւ Մարէամեանր՝
ադիկանց
Համար : Եր
կու ւէա րմա րաննե
րն Ո՛Լ ունէն աա բ րա կա—
նէ եւ մէւի^ւակարդէ
բոլոր ղասա րաննե ր ր :
Գաւթե ան էէա րմա րան էէն շէնքր
կառուց–
ուահ է
1932 ֊ 33/՛*՛,
ՀնդկաՀայ
Գաւէթ
Գաւէ թեան էէ րար երա րութեամբ
( բարե -
բարէ
անէէւնբ տրուահ՜ է դսլրոց
էւն) :
Այմմ
սակա
յն ալարաահ
է կառուցումր
երեք
յա ր կան է արդէական
ու Հսկա
յ շէնքէ
մր ,
Ա. Աստոլահահէն
եկեղեցւոյ
բակին
մէի,
մողուէրղական
նուէրնեբուի
, եւ Հոն ալ
պիտի
ւիո էէա
էլբ ուէ դպրէէց ր ;
իսկ
Մ՚սրէտմեան
դ՚՚ւր՚՚յյէ
երեք
յարկա
նի դեւլեցէկ
շէնքր, որ նոյնպէս կր ւլրտ–
նուէ
մ
III
յրա քա՛լաքէ
կեդրոնական
մէկ
կէաէն
՚էրտ
յ , աղղա
յէն բարե բտր
Մ ս՛ր -
գար
Մար՛ւ իսեան է սքանշե
լի նուէ րն է
ԹեՀբանի
Հայ Համայնքին։
կաոուցումր
վեր իաց ահ է երեք տարի առաի եւ
շէնքր
բաբձբացուահ
է ի յիշատակ
րարերաբէ
էէաէլամեոէկ
աղիկան՝
Մ տ ր էամ
էւ ,
որուն
անունով ալ էլր կոշոլէ
1լբթէս1լսէն
" ՛ յ "
Հ էմնա ր կո
լ թ է։ լն ր %
Այս
երկու
մէւինտկարղ. կամ կեդրոնա -
կան
էիա րմ ա ր անն ե բ ո լ լ^էդՀ անուր տե սու–
չբն է՝ ք^եՀրանէ
Հ տմ ալս արան էէ մ ատ ենա—
դաբանտսլետ
եւ դաստէսօս
Գոկտ • Տո՚է -
Հաննէս
Հաիէնաղտբեանր
: իււկ իբրե՜ւ նեբ––՛
քի
ն տեսուչներ
կր պաչաօն աւիա րեն Եր -
ուանղ. Հա յրապետեան
( Գաւթեււէն) ել Ա–
դամ
Գբէււլ ււբեան
(Մ՚սրիսւմեան) :
Գաւթեան
եւ Մտրիտմեան
էիաբմաբան–
ներբ
ունէ՛ն տէէէբրական
ւէա րմ ա բէէէն էւ բա —
մանմ ունքնե ր , ի ւր ա քան
չի ւր ր՝
(յամ եա
յ
ել մէինակարւլէ
րամանմո
ւնքնե բ՝
12աւ/–
եայ
էլասբնթացքնեբոէէ
եւ րնւլամէնբ
58
առանձէ՛ն կամ ղո ււլ րնթաց
՛լ աստ րաննե -
բով
։ Եբկսեռ
աչակերաութեան
թէ՛ւն
է
2261
(1956 - 1957
տարեչրիան)
։
Գաւթեէսն
^քամեայ տարրական
ւէարմա–
բանր
ունի
1238
ա չա կե րանե ր ,
817(^
"՛Ը. ~
ղտյ
, 421Հ՛
"՚ղիիկ
։
Գաւթեան
՚ւ^տմ եա
յ
մ ի^ւակէսբւլ
էէար
՜ -
ժարանր
ունի
370
աչտկեբտներ
,
362ր
աղա
յ ել առանձին
դաստ բանի
մէի
8
տէլ–
Մ աբիամ եան
^ամ եա
յ աար բականր ու
նի
235
աչակերտոլՀիներ
Մարիամեան
\2ամեայ
մի^տկարղր
ու
նէ
418
ա չակե րաուՀ իներ
՚.
Այս
էի տ րմա րաննե
բու
բոլոբ
բաման
—
մոէնւ^ւերոէ%
մ էի կր պտ չտօնա էէա բ են
151
եբկսեռ
ուսուցիչներ
,
85Հ՛
Պտրսէւկ եւ
66^
Հ"՚յ
՝•
Պարս կաղ էւտա կան
նիւթեբու
Համար
յատկացուտհ
են
116
ուսուցէ՚չնեբ
(151^
վրայ)
, որոնց
85Հ»
Պաբսէ՚կ եւ
31ր
Հ"՚յ
1
ասոնց ալ 75ր
" ՛ յ ր եւ
41^
Կէն
I
Հա յաղ իաական
նիւթե
րր կր ղասաւան—
դուին
35
եբկսեռ
Հայ ուսուցիչներու
կ՛՛՛լ–
մէ , որոնց
2,\ր տյր եւ \^ր կին ։
Զոյ՛լ
՛էա րմա րաննե
բու տարեկան
պէլւա–
ճէն կր Հասնի
560 000
թումանի
ԼթեՀրա–
նէ Համայնքի
բն՚լՀանուբ
պիւտճէին մէկ
երրորղ էն աւելի)
։
Շահաղիղ դպրոցՐ
Ա՛անկապաբտէզ
էւ վեցամսեայ
աաբրակտն։
Աչակերաոլ
թէւ-ն՝
771 ,
որոնց ^2\ր աղայ եւ
350^
տդ–
չէկ։
Ուսուցչակտն
կաղմ՝
25,
որոնց
21ր
Հայ եւ չորսլ՛ Պ՚սրսիկ,
ձ1 ր կէ՛ն ել ութր
այր : Տնօրէն՝
Գանէ՚էլ
Ե՚լ֊անեան
: Պիւտ
ճէ՝
81-000
թուման :
Հ ո ւ ր դպրոց
Մանկէսւղարտէղ
ել վե–
Աչակերտ
ութ
իւնւ՝
Գ Ր Ա Կ Ա Ն Ե Ւ Ե Ր ԱԺ- Շ Տ Ա Կ ԱՆ
եՐԵՔ ք^ԱՑԱՌՒԿ ՃԱՆԴէՍՆեՐ
ՀԱ Ր ԱԻԱՅԻՆ ՖՐԱՆՍԱՅԻ ՄԷՋ
էմե
ո՛
510,
որոնց
270/՛
աղայ ել
240Հ^
՚ " Ղ ^ Է Կ ֊
ք)ւսուցչութէւն
27,
որոնց 24էր Հայ եւ
երեքր Պարսէկ
, Հ՜)ր կէ՛ն եւ 12ր այբ : Այս
ուս
ուց է չնե
րէն
Հ էնղր
միա
յն կր ղասա -
լանդեն
Հայա՚լիաական
առարկաներ
:
Պաբսկա՚ւ
իաակւււն
նիւթե
բու
դտսալտն -
ղութիւնր,
ինչսլէս
այլ ղպրոցներու
մէի,
այստեղ ալ մեհ մասով կբ կատարուի
Հտյ
ուսուցի^ւերու
կողմէ։
Տնօրէն՝
Տաճատ
Պօւլոսեան
: Տարեկան
պիւտճէ՝
145-000
թուման :
Դ անայի դպրոց– •
Մանկապաբաէզ
եւ
էիեցամեայ
տարրական : Աչա կե բաո
ւթ իւնւ՝
462,
որոնց
252/՛
"՚Դ
2^
ԷԿ եւ
210^
"՚ղ"՚յ •
Ուսոլցչական
կաղմ
19 1
որոնց
14Հ»
Հայ եւ
Հինդր Պարսիկ,
12ր կէն եւ եօթր այր :
Տնօրէն՝
Խաչատուր
Աաղաթէլետն
: Տա -
րեկան
էղէւտճէն՝
88 • 000
թուման :
Աբովեան (Արամ) դպրոց
Աանկտ -
պարտէզ եւ ւէեցամեայ
տտբրական : Ա -
չակերտութիւն
380,
որոնց
256Հ՛
՚"՚1.՚"յ
եւ
124/՛
" ՚ ղ ^ է կ
՝՝ Աւ֊"ու–ցէ^եբոլ
թէւր
15 ,
որոնց
ութր
այր եւ եօթր կէն, րոլորն
ալ
Հ ա յ ։ Տնօրէն՝
էիուբէն
՚Լարէնեան : Պէւտ–
ճէ՝
54-000
թուման։
Արաքս դ պրռց
Մանկապաբաէզ
եւ
վեցամեայ
տտբրական։
Ա^չտկերաութիւն՝
340,
որոնց
201//
՚ ո ղ ա յ եւ
145/^
՚"Ղ^ԷԿ՛
Ուսուցէչներու
թ է ՚ ֊ ր ՝
11,
բոլորն ալ Հայ,
վեցր կէնել Հինդր
այր : Տնօրէն՝
Գաւիթ
իսբայէլեան
: Պիւտճէ՝
է)9 • 000
թ ո ւմ ան :
Նայ իրի դպրոց
Մանկապաբաէզ
ել
վեցամեայ
տարրական : Աչա կե
րտութէւն՝
355 ,
որոնց
180/^
""մյէԿ
^՚՜
15ՕՀ՛
"՚Գ՚"մ
՚
Ուսուցչական
կազմ՝
14 ,
որոնց
11/»
Հա
յ
եւ
երեքր
Պարսէկ
, ութր ա լր եւ վե^Բ
կէն : Տնօրէն՝
ՏուէՀաննէս
Տէր Պետրոս -
եան : Տ՚սրեկան
պէւաճէն՝
վաթսուն Հտ -
ղա ր թում ան է
Ռոստռմ դպրոց
Մանկապաբաէզ
եւ
ւէեցամեա
յ տարրական։
Աչա կե բ տ ո ւթվ^
ւն՝
286,
որոնց
146/^
՚"ղ՚"ձ
^՚–
140Հ^
"՚ԳէէԿ ՝
Ուսուցչական
կազմ՝
13 ,
որոնց
11^
Հա
յ
եւ
երկուքր
Պտբսէկ
, ութր կէն ել
Հէնղր
այբ։
Տնօրէն՝
Ամատոլնէ
Աբղոլմանեան։
Պէւտճէն՝
42 000
թուման :
Շահ Արաս դ պբռց
Մանկտպարտէղ
եւ
ւէեցւււմետյ
տւսրրական։
Աչակերտու
—
թէւն՝
107,
որոնց
67^
՚"Գ՚"յ
ել
40/ք
աէլ–
իէ՚կ
՝• Ուսուցչական
կազմ՝
ութ ,
որոնց
էէեցր
Հայ եւ երկուքր
Պաբսէւկ ,
^էն՚լբ
կէ՛ն ել երեքր ա յր : Տնօրէն Տակոբ Տէ ~
բունէ։
Պէւաճէն՝
15 000
թուման։
Ամվւով՚ելո՚է
թ՚եՀրանէէ
ազղայէւն վար -
(Յաոաջ) •
Հաբալայէն
Ֆրանսա
յէ ե–
րեք
՝• այ՛էէ շատ
կեղ րոննե րէ ն , Մ՛՛՛րսէ քլր ,
կրրնոպլր եւ Լէւ ՛ւնր , Հայկական
անմ ոռա–
նալի պաՀեր ապրեցան
անցեալ
չաբաթ :
Հ՛ս
յ աոՀմէւկ
ե ր՛լ երուն
նուիրուահ
սո
յն
Հանզէսնե
ր ր տե ւլէ՛ ունեցան
, ուր բտ
թ
ւլ ի–
չեր
Մարսէյլի
մէի, կազմա կե րպ՚է ւթեամ ր
Համաղղայինի :
Շ աբաթ
իրիկուն
ԿբԲ —
նոսլլբ , Ազղայէւն
Մէ՛ութեան
Հ՚ւվանաւո–
րութեաւՐր
, իսկ Կիբակի
կէսօրէ
ետք
Լիոնի
մէի, կաղմակերպութեամր
նոբա -
կաղմ Մ չակութա
յին Մ
իութեան
Երեք
Հ աւա քո յթնե բուն ալ փութա ցահ՜
էին
Հոհ բտղմութիլննեբ
, ուր ՛լե րակչիռ
թէ՛ւ– ՛քր կր կ՚՚՚՚լմէբ
երիտաս՚սրղութիւնր
\
ինչ որ կ՚ասլացուցանէ
տյն
իբո՚լոլթիւ—
նր , ղոր յաճաիս կր կր1^ենք եւ չատ քէէ
անւլտմ կր էլորհազրենք.
Եթէ " ՚ յ դ եբէ—
տւսսէսրզ ութեան
տանք
օ՚լ ՚ոակար եւ Հա–
^ելէ մտաւոբ ու Հո՚լեկան
սնունւէ , ան
կր փութա
յ լեցնել
սբաՀներր
, թանղա -
էիաոուիլ
, ել իր ուբաթութիէնր
րարձրա–
ձայն արտայայտել
:
Հարկ էբ աեսնել
Ֆրանսա
հնահ
ա յ դ \
Հալ
աւլիիկներն ու մանչերբ,
որոնք կբ՛
թրթռա
յէ՛ն
^՚ոյ երդով , կ՛՝րմ րոչթնէ
ին
Լէււք - Անտրէ Մաբսէլէ
Հէացական
էսօս–
քերր՝
Հալ տոՀմէկ
երդերու
եղակէ ար -
մէքին ու դե ՛լե ց կո ւթ ե ան մասէ՛ն
. պէտք
էր աեսնել
ա յ դ
ե՜րիաասա րդութիւնր
,
Համոզուելու
Համաբ թէ ոչ միայն թո -
րապէս
Հայ է ան, այլեւ կր փնտռէ իր
Հ ա յ ո ւ թ ի ւ ն ր ,
անով
սնանելու
,
անո՛վ
Հր–
պարտտնալու
Համաբ։
կարեւորր այդ Հո
դե կան եւ մ տաւոբ
սնունւչլԼ
իամրելու
ձեւն է :
Հայ
երղբ
մեհ դեր կրնայ
էւ՚սւլալ
տյւա
նպատակով
:
Հալ
բանասաեղհութենէն
ու ճարտտ -
բապետութենէն
աւելէ
անմիի՚սկ՚սն
, ա -
՚-ելի
Հազսրղական
եւ միանգամայն
աւելթ
Հաճելէ՛ է արղարեւ
ե ր ամ չտ ո ւթ
ի ւն ր :
Այն երիտասարդութեան
Համար,
՚Լ"Բ^
կ՝ոլէլենք
մեր մչակոյթին
եւ մեր
կեանքին
կապել, կոմիատսի մէկ երդր աւելի կ՝ար—
մէ , քան աասր րանաստեղհ
ութ
ի ւն , մա—
նալանդ
տասր
ւ^առ : Որո՚է^ետեւ
մեր
ղիմէսց
զանուող
այ՛լ
եբիէոասաբզութիւնլք
չաա
քի՛չ կր Հասկնայ
րանա
ս տե ւլհ ո ւթե
—
նէն, իսկ ճառերէն կր թորչէ՛
այլեւս
X
Գալոէի ալս երեք
Հ ալաքո
յթնե բուն
ղե—
զարուեստակտն
րամնին
, պէտք է
րսել
թէ չատ թնամքով
պաա բաստ ուահ էբ է
Լիւք - Անարէ Մտրսէլբ
Հբաչալի
մեկնա
բան մրն է ։ Ի՜նչ
Հմտութիւն
եւ ի՛՛նչ
էսոր
թավւանցոլմ
մեր աոՀմիկ
երդերու
Հէք —
եաթային
պաբաէղին
մէի :
Պէտք է լսել
ղինքր երբ կբ խօսի Աա —
յաթ - ՝\յովա
յի ու կոմ էւտասէ՛
մ ասին ^
պէաք է ունկնգրել
նաեւ
զայն , երբ էլ լն—
կեբանայ
երղերուն
զաւակի
՚էբայ :
Ես որ տա րինե րէ ի վեր իր կողքին
ե—
՚լահ
եմ , Հարց կուտամ ես ինհի թէ ան
չի"
սիրեր կոմիտասր
արդեօք,ալե
լխ քան
Բուչակր : Մայաթ–՚Հ,ովայի
քե ր թուահո՞
ւէ
• աւելի կր գինովնայ թէ անոր
եղանակովէ
Ամէն
պա րաէլա
յի մէի Հայ երամ չաու —
թեւսն
մ ասին անոր
մ տահահն
ոլղղացտհր^
պէտք է սեփականութիւնր
դառնա
յ
Հա
յ
րնթե ր ցող
էն :
Այս
թղթակցութեան
մէի կարելի
էէ
այդ։ կր խոստանամ
կաաարել տյդ աչ —
խատանքր,
աւելի ուչ, անմիիապէս
որ
կարենամ
: Ու Հաւանաբար
զրոյցէ
մր
ձե–
լին տակ :
մարաններուն
Հտմտբ
տբոլտհ այս թր ~
լանչաններր
, կ^ունենանք
Հետեւեալ պատ
կե բր
Թ՝եՀ րանի
աղղա
յէ՛ն
մի^ակարդ.
եւ
տարբա1լան
վա րմա րաննե բուն եւ մտնկա—
էէլալ՚տէէլ^ւե բուն
մէի կ՛՛ուսանին
5458 " ՚ —
չակերտներ
, որոնց
2905/^
՚"՚Լ՚"մ եւ
2553/3
ա,լիիկ
։
Կբ պա չտօնա վա
րեն
283
ուսուցի
^ ե ր ^
որոնց
179/՛
Հայ եւ
104//
Պարսիկ,
152^
այբ եւ
131/^
Կէն
՝•
իսկ ա յս վարմարաններուն
Համ ար ,
Հա՚էալնքէւ
սլէււտճէէն կր հաթսու–էւ տա —
րեկան
1-104-000
թուման
(բոլոբ
թիւեբր
կր վերաբերին
վերիացահ
1956 - 57
տա–
րեչրիանէ՚ն)
:
ԽՄԲ
—
Աղղային այս վարժարաններէն
դ ուրս , Թեհրանի ւքէջ ղ ո յ ո ւ թ ի ւ ն
ունին
նաեւ մասնաւ֊որ հինդ վարժարաններ :
Ալս մասնսէւոր
ւէսւ բմ ա րաննե ր ո ւ Հայ ա—
չաէլերտոլթեան
րնդՀանուր
^ Է ՚ ՜ Բ ԿէԼ
Հասնէ
1409/՛ ,
՚1"Բ
աւե լցնե լով
՚"՚1Գ ՜
՛էա րմա րաննե
բու
5458
ա չակե բտնե
բու
թիլին
՚իրայ,
մենք կ՝ունենէսնք
6807
երկ -
ս1,էպւՀւէէյ ա չա էլէ։ րանե բ
I
Ի՚ւէլ եթէ այս թի—
լին
ւէրայ
աւե՜լցնենք
նաեւ
170
աչա —
էլեբ՚ոներուի
երէլսեռ
վարմ տրանբ
թ՚եՀրա—
5ւ/ւ
Հ՛" ք
Աւետարանա
քլան Համայնքէ՛ն ^
Թէ՛՜Հ րսէնի
Հ՛" յ
՛ի "է րմ ա բ անն 1էր ր յաճսէ իւոդ
ե ր էլ՛՛ե ռ ա չաէլե բ տ ո լթ ե ան
տմրողիաէլաՆ
թ ի ւ ֊ ր
Հ տսահ՜
էլ րլլայ
7037/»։
Րնթս՚ցիէլ
1957 - 58
տւսրեչրիանին
ալ
Թէէ Հ ր՛՛՛ն ի
մ էի րաց ուահ
սլիէոի
է՛էէ՛",է1^՛՛
ք՛էէն ի մր տ զւլա քէէն էլամ մէսսնաւոր դրպ —
ր ոէլնէէ բ : Անկաէս ասկէ , ա չա
էլե ր ա ո ւթ է^ան
թէէլբ էլաճէէ տէէէբ՚էւէ տարի եւ չատ մր
չէնքեբ
արղէն
է՛սէլ նեղ կու՚չան
ՀեազՀեաէ
աւելցուլ ա չա էլէւ բտնե րունյ
յ
(1)
ԿՈմՒՏՍՍ Վ ԱՐԴԱՊԵ ՏՒ մԱ ՍՒ՚ե
Տետաղայ
զարերում
, երբ
քբիստոնէու–
թիւնր
աարսէհւում է Հայասւոանոլմ
, մո–
էսովէէւբղին
եկեղեցու եւ նոբ էլրօնի Հետ
էլասլելոլ
Համաբ
, ե էլե ւլե ց ա էլան դբոգ գոբ~
հի չնեբբ
սաեղհել
են նաեւ տա՚լերն ու չա–
րաէլաններր
, որոնք բացառիէլ աեղ են դր–
րաւում
ե կեղե ցական
ե բ ամ չա ա էլան աբ -
ոլեսաի
պատմութեան
մէի ։
Հայէլական
թէ աչէսարՀիկ
, թէ
Հողեւոր
1ւրւլերբ իբենց
՚էբայ
կրում ենՀայ Հան -
ճտրէէ ին^^ուրոէնութետն
կնիքր ,
նրանք
բթում ենեւ սնւում
նոյն
աէլունքներէէց :
« Մեր աղդային
տչիսաբՀական
եւ Հալե —
լոր
երէլերբ
րիսում
են մեր
մոզոէիուբզի
Հնաւլտրեան
աղրիւրէւց
, նրա
կենէլաղտյին
իրականութէււնից
»
ասում էբ կոմիտաս
էիտրւլտէէլետ :
կոմիտաս
՚էրդ ՛ր մէէբ Հողեւոր
ե րամ
չաու–
թէււնր
էլա տար
ում
է ր ՛էաբսլետօբէ
նալէտա–
յայտէւչ
կերպոէէ
այնսլէս
, ինչպէս
էլաաա
բում էր մուլո
՛էբ դա էլան երդերր։ Ե՛– էնչ–
պէսէէ Հտճոյքո՚է
լսում
էէնք նրա աչթար
Հա էլան եբզէւ
էլա տա ր ո ւմ ր նէէյնոլէէսէւ Հա -
ճոյքո՚է
էլ լսում
էինք
Հուլեւէւբ
երււէւ կա -
տարումր։
Ո՛է Լ"ել է զէթ մի անւլամ կո–
միաաս վաբզապեաի
երգահ
«Տէր
ուլոբմ–
եա»ն , «Հրեշտակային%ր
, « Տէր
կեցողն,
մ ինշեւ կեանքէ
՛էե բին
էլ շի
մոռնայ
ՊատաՀական
չի եգել է Հարկէ որ
1915
թուա կւսն էն տւսճ կական
դաղան
ութ իւննե՛–,
րին
՚յոՀ դնացահ
կոսաանգնուպոլսի
Հայ
մտաւորականնե
բր
իբենց
նաՀատակու
-
թեան
նախամամէն
Այաչէ բանտում
խնդ–
րում են կոմիտաս
ին երգե
լ էէեբիին ան -
գամ
«Տէր
Ողորմեա՜»ն
, (Ասում
են ււբ եր֊
՛լր չաւաբտահ
աաճկաէլան
սլաՀ աէլ սպան
մօտենում
է ու ապտակում
է կոմիտա
—
սին , "րից
յետոյ նա կոբցնում է էր Հ ո–
ւլեէլան
Հ էս ւա ս ա ր ա կչռո
ւթ է ւն ր եւ չյաւա -
նում
մէւնչեւ
մաՀր
) :
կոմ էաաս
վ ա ր գտ պե տ է
բաց ատ րական
դասերն ու ւլբոյցնեբբ թէ
աչթաբՀական
եւ թէ ՜՚Ոէլելոր
երդերէ ել աաւլեբէ մա -
սին , տ յնքան
Համ ողեցուցէ
չ
1լաատբոլմն
է լ այնքան
յ ո ՚ ֊ գ է չ էբ որ չափազանց
Հե -
լ՚էաքբքրում
էէն մեզ ու առաիացնում
մեր
՚^էի
անկեզհ սէր դէ՚դէ
եբւլն
ււլ ե րամ
չ —
տութէւնր
,ղ էպէ Հա յ մոզովուրգէ
դարա֊
ւոր
մ չակո
յթր
I
X
Այսաեղ
աւելորդ չէ լէնէ մի քանի
խօսք
ասել կոմէւաաս
էէա բ գա պե տ էւ եւ Ա անուկ
Արեւլեանի
Համագո
րհա կց ՛ւ ւթ եան
մասին :
Այդ
տէսբէէնէւբում
երկուսն
է՜լ ղասա —
խօս ում էէն էիմէ ահն է ճեմարանում
. Ա–
րե էլե անր անցնում
է ր Հայ
ւլ րաէլան
ութ էւն
եւ մողոէէբ՚լտկան
րանաՀէւսոլթիէն
Այս
երէլուսի
սէրր գէպի
^՚"յ
մողո—
վուբւլի
՛լիրն
էէւ էլրաէլանութիւնր
, նրա
ժոզոէէբզ ական
բանաՀ
ի ւս ո ւթ ի ւնն ու աբ
ուեստբ,
երգն ու ե՜բամ չտութ
ի՛ն բ մօտե—
ցրել էբ նանց ու զարձրել
Համաղորհա
—
էլից րնքլեբնեբ ա յգ
ասսլարէղոլմ
։
Նրանք
միասին
Հսււաքում
, ուս ումնաս էէբո
ւմ ել
մ չաէլո՛ ՛է է ին մ ողո
էիր ղաէլան
ստեւլհա -
դորհոլթիւններր
: Նրանք
միասին էլ Հր–
բատա բակե
ցին ա յն մտմ անակ
«Հաղար ու
մի
թազյ^ փոքր
ժողովահոն
Աբեղեան՝
որպէս դասատու
չաբագրու^
թեան
՚լասի
մամանակ,
նիւիմի
րնտբռլ
—
թիւնբ
իմուլնում էր ա չաէլե բտնե
բին , ա —
սելոէէ «ով ինչ նիւթի
մասին
ուզում
է՝
թող
դրի– առակներ
, առահներ
,
Հէքեաթ
ներ
, լեղ ենղներ
, պատմ ուահ
քնե ր ու նր—
էլարադրութիւններ
» : կոմիտաս
էէարդա~
սլե աէէ
նմ ան նա է լ պատուի ր ոէ.մ է ր աչա—
կերտներին
Հեաաքրքրուել,
լսել ու
՚Լրէ
առնել
ժողովբղաէլտն
բանաՀիւ
սոլթեաՆ
նմււլ-նէ,րր
սոէիորել
մոզուէուրղից
:
Մէ անէլամ
էլ
( էլարհեմ
Հինւլեբորգ
դասարանումն
էբ) Աբեղեան
չարաղրոլ
—
թեա^է նիւթբ
յէսյտարէսրեց
էլամաւոր՛
եւ–
յայտնեց որ ա յզ տարեէիեբիի
ստոլղողա—
էլան աշխաաանքն
է լէ՚նելու
Հայոցլեզուից
ել
էլբւսէլանութէէէնէ՚ց
: Ես իմ շսէրագոլ
—
թեան
նիւթբ
րնւորե ցի ՛Լարա
բւս
ւլի ՏՀբա —
բեբզի
շբիանում
լսահ
ժոզուէրգական
մթ
լեղենտից «Ա • Նունէ՚Տ> վեբնւսէլրոէէ : Երեք
օրէւց լետոյ տ1^տրաէ^երր
ւէե բաղ ա րձնե -
լիս.
Աբեղեան
յէսյտաբաբեց
ղասարա -
նոււէ էէր ամ էւնա՝, ե տաքբքէէ ր
շաբտզրու
-
թիւնր
պոէմի
ձեւււվ
ղրահ
մ ուլ՛՛՛ի
բղաէլաՆ
լե՚լենդ «Ա . Ն՚՚՚նէ^ն
է : Ինքբ
քլալ՚՚լա^
՚լասաբտնի
առաի եւ առաիաբկեց
^"մ^
տալ տկանաւոբ
բանասաեզհ
0 •
ՅովՀան–
նէսեանէէն որ աւանդում էր այգ մամա
—
նակ
ճեմարանում
քհուսաց
լեղու ել գբա–
էլ՚սնութիւն։
Երբ մի քանի
օրից
յետոյ
տարա
լ 8 ով
Հ էււննէ սեանին
, նւս էլարգաց ,
Հաւանեց , մի քանի
ցուցմունքներ
աա -
լովէ պաաուէրեց
մշակել ու կարդալ ճե –~
մաբանի
տարեվեբիի
Հանղ իսաւոբ
նիս - ֊
տին :
Ա .
ԲԱէԻՐԵԱՆ
(12 Շար–)
