2
Յ Ա Ռ Ա
Ջ
ՆՈՐ ՊԱՅՔԱՐ
ձԱՅԿԱԿԱՆ ԴԱ ՏԻՆ ԴէՍ՛
գ.
Ընգքէւնինք
, որ Հայոց
աղսւաագրական
շա ր<ք–մա՛ս ղանաղան
շլւիաննե լւուե ,
Հա
յ
ժողովյււրդէ
լասաղոյն
ղալա1լներր
մաս
մ ր
րայց ոշ Ր՚՚է՚՚րր
^
Հ ՚ ^ Յ Ժւ11լ11—
վ րդի անկաշսւււ բարեկալքը նկաաած են
ոուս մ ե ծ ե ւ ագատասէլւ ժողո վ ո ւր դը ե ւ
իրենց լուսավաււ հայե ա ցքը յա ո ա ծ են
դէսյի Հիւսիս , դ է պի մ ե ծ Ռուսաստանը» :
Այս
ՀասաաաոլմնԼրէն
աւելէ
կարեւոր
է սակայն
սչարղել ք)–ուսաստանէ
եւ էր ա—
զաաասէր
մողաէոլրղէ
փոէւաղարձ
ղնա
—
Հաաանքն
ու վեբարերմ
ունքր
Հա յու -
թեան
եւ էր աղաաաղրական
շարմումնե—
րուն
Հանգէսլ
%
Այսմ աս էն , րնգՀանրապէս
ղուսպ են
մեր
ՀամIIIյնաւէարներր
: կապանքէ
աակ
աոնոււսհ՜ են անոնց
մէաքն
ու էւօսքր :
ք՚րենց
անմէիական
պա րաա կան ութ է ւնւե
է Ո՚ուսասաանր
մաքրել էր րոլոր արաա—
ներէն
:
էւ մ էամ ամանակ
զայն ներկայա
—
ցնել որպէս «մէակ անկաշառ
րարեկամր»,
Հս՚յ
մոզովյււրղէ
եւ էր
աղաաաղրական
պայքարէն
:
Այս
գմուարէն
փորձն է
,
որ կր կաաա
րեն
անոնք : Օգաաղորհ-ելոփ
էրենց յա -
աու կ րոլոր
մէիոցներր
, գէաակցարար
կր
քօզարկեն
քէո ւսա ս տան է է րական
դերն
ու
վե րաբե րմունքր
մեր
աղատաղրական
շարմ ումնե բուն եւ Հա յաստանէ
մ ասէն
I
ճէշգ է, սբ քհ
"
՚
ս ա ս տ ւսն ր երբեք ան —
սաաբբեր շէ եղաե
Հա յաստանէ
Հանգէպ
՚.
Գարերէ է վեր անեբազահ՜ է տէր ւչա
ռ -
նալ
մեր
Հա յբենէքէն
, զայն կցելով
էր
րնգարձակ
կայսրութեան
:
« Հայա ս ա անր՛ աոանց
հ ա յո ւթ ե ա ն 3>
յսաակութեամր
կ՝տրտայայտէ
քհուսաս -
աանէ էբական
շաՀագրղռութէւնր՝
մ
եր
եր կրէ Հանգէպ :
կողակներու
տեղալորման
հ-րաղէրր
նո–
բաղաա
Արեւելեան
Հա յաստանէ
մ էի
1827էն, Ալաշկերաէ
մէի՝
առաիին աշ֊
թտբՀամարաէն
, գործնական
աբաայայ -
տոլթէւննեբն
են այգ քաղաքական
գաւա—
նան
քէն
է
1<)բգ գարու
սկէղբէն
մէնչեւ
19ՈԷ
Փե–
սարուարեան
յեզափոթութէւնր
, Հայտս -
ատնէ Հանգէպ
ռուսական
քաղաքակա -
նութեան
ա յգ
Հ էմնակտն
գէՆր
մնաց
ան–
փոփո թ :
Հաւաաարէմ
եւ Հեաե լողա կան
ա
յգ
քագաքականութեան
, ան երրեք եւ ոչ մէկ
ձեւով
օգնեց
Հա
յոց ազատագբական
չար
ժումներուն :
Տեւականօրէն
ձտթոզեցոլց
ք^արենոբո -
գումնե
րոլ ծրագրէ
գո րծ ագբ
ութ էւնւ ր ՚.
Ա էնչեւ անգամ
քաիալերեց
Հա
յկական
կոաորածներր
է
Ցտրակտն
կառավարոլթէւնր
, կը գրէ
Լէօ
, այլեւս
աւելորգ էրՀամարում
թր -
զենէ է տերեւով
ծածկել էր րդէբչ
մեր -
կութէւնը։
Ա՛էն չեւ
ս/^ս նա ծ ա ծ ուկ իյրա–
խուսեւ է ր Սուլթանին դիմաղր ե լ Ա նղլի ա ֊
յ ի պահանջներին հայկական հարցի մէ ջ ,
իսկ ա յ ժ մ յսրախուսում է բ նբան կոտորել
Հ ա յ ե րին :
. . . Ա-ոլսաց
ղեսսչւսն
(Պ՚՚լսոյ)
՝1յելէգո–
ւքր չա րուեակ
ասե
լէս է եղել Ապտէլլ
Հա–
մէտէն
կոտորեցէք
, ձերգ
մեծութէւն
, կո
աո րե ցէ ք • • •» \Գ • Լ • «Հս՛ յասաանր
եւ
Հայ Գատր»)
;
Արեւելեան
Հտյտստանէ
Հայութէւնր
էր
կարգէն
անմասն
չմնաց ք)–ուսական
էչ -
թանութէւններու
ուզզտկէ
եւ
անուղղակէ
ճնշումներէն : - Հայկական
ղպրոցներու
փակման
, եկեղեցական եւաղղա
յէն
կաւ֊
ուածներու
գրալման
ձեոնտ
բ էլեե ր ր , էի -
մէածնէ եւ Ամենայն
Հայոց
կաթոզէկոսէ
ղարաւոր
է րաւո ւնքնե բու
ստՀմտնափա
—
կումն
ու Հակակչէռր
վերիապէս
, մէիցե -
ղայ
էն կոտորածներու
ոճբայէն
ծրաղէր -
ներր,
յսաակութեամ ր կբ ^չգէէն
ռու —
սական
քաղաքականութեան
ձղաոլմներբ
:
Հ
Անցնե|ով ցարիղմի տիրապեաու -
թե ան տակ ,
կր գրէ Ա ՛ Գ ՛ էյերսէսեան ,
հայ ժողո վ ո ւ ր դ ը, ի հարկ է
չաղատուեց
ճնշումներից ու հարս տ ահա բռւթիւննե -
րից : • • • Նա վ արում էր աղդային ճընշ–
ման ո ւ հարստսւեարռւթեան քաղաքակա
ն ո ւ թի ւ ն
Տ> :
(«Հայ
ժոզովո՚-բգէ
Ազատա–
գրական
Պայքաբր
Թ՚ոլրքական
ք՝ռնապե -
տոլթեան
գէմ» , էի
357) :
Հտյտստանէ
եւ Հայութեան
Հանգէպ
քք-ոլսաստտնէ
էբական
ձգտումնեբր
աւելէ
պայծառացան
առաիէն
աչթարՀամաբտէն
տ
Աւելորգ է ծանրանալ
մանրամասնու -
թէլններոլ
վբայ
։ Անցողակէ
կերպով
յէչեցնենք
մէայն,
ոբ 191^էն
, արգէն
էսկ
մոռցուած
էէն Հայոց պտչաօնական
ներ
կա յացուց է չնե բո ւն արուած
Բ՚՚Լ"Ր
Հտն -
գէստլոբ
թոստումներր%
Աոռցոլած
էր
Հա յկական
Հարցր : է լ է լրումն
ա յս րո—
լորէ , տենգոա
աչթաաանքներ
սկսած
էէն
կոզակնեբր
բնակեցնելու
մ եր պապենա -
կան
Հոզերուն
վրայ
քհուար էր ճէշգ գեր էն մէի էր ։
Հայոց
Հանգէպ
գործտգրոլած
տյս քԱ*–
ղտքականութէւնը
ներգաշնակուած
էր
կայսրութեան
նուաճողական
եւ ծաւալ -
մ
ան
ա րաւո
ղար
ր
ռրաղսԵր
ներուն
Հեէ
Ազաաաղրուած
եւանկաթ Հտյտստա
—
նէ մր ստեղծում ր թոաոր կր Հտմեմա -
աէր ռուսական
աբտաքէն
քաղաքա կան
ոլ^
թեան
տ յգ Հէմնտկան
ձղտումներուն
։
Հնգկաստանէ
ճամբաներուն
վրայ ա -
մ ուր էւա բէս խներ ստե գծելս
լ ել «աաք
իոլրեր»ր
Հասնելու
Համաբ, քէուսասաա
—
նէ փնառածր
Հայկական
Հողերն
էէն
Հայասաանր
առանց
աղւլայէն
նկարա
—
՛լր է եւ րո վան գա կութ եան ւ
քք՚ուսասաանր
ցաբակտն
թէ
Է՛՛՛Բ ՜
Հրգայէն
մնաց մէչա Հաւաաարէմ
Հա–
յաստանէ
Հանգէպ
որգեգրած
այս քա —
ւլա քական
ութ եան ;
Ապտրգէւն
անցան
Հայ մոզովուրգէ
լձւ–
ծտյած
մեծ ծառայոլթէւնն
ու
անսաՀման
ւլոՀողութիւննեյւյՀ^^
նպասա
քէուսական
Դ-ԷՊԻ ՄւՎԼՈԵԱԼ Ե1>ՐՈ1|Ա
Ս ՈԻԷ9.Ի ԴՍ.ՍԸ
1Ո5(յ
Նոյեմբեր
մէկէն,
Ե՜ուէզէ
իր անց
քէն
վւակումն
ու քէչ աաեն
ւքերին ալք՛ -
րաքէ քարէւղէ
րնկերութեան
նաւթոււլէ -
նե րուն
ղաղարում
ր , Պատմ ութեան մէի
անկասկած
ւղէտէ
յէչաաա1լուէն
որպէս
Եւրոպայէ
մէացոլմր
աբաւլացնող
ազ -
գակներէն
գլխաւորներր :
Այս ել Հ ե տաղ այ գ էսլքերր
տպացոյցր
անոր որ բաւական
Հետաքրքրական
աբ -
գէւնքներ.
ձեոք րերուած
են այլ վայ-
րերու,
Լլ մասնա
ւո րա բ՛ս լ՛՝
ԱաՀարայէ
էն
ա ա կ էս լ
աուէն թէ
Աւրոպան
.նՀ.
,մե–
.րէն՛.
սլէտք
ունէ
Մէիէն
Արեւելքի
քարէլղէն
եւ
թէ
Հարցր
սլէտք էր լուծել
քաղաքական
թէ տնտեսական
մարզերուն
մ էի՝
մէացեալ
ճէղով :
Եւրոպական
Տնտեսական
Համաղոր
—
ծակցութեան
կաղմա կե րսլութ էւն
ր (0 • է՛
Աէ • է •) վերիերս
լո յս րնծա
յե ց տեղե
կա–
դրութէւն
մր, որ մանբամասնօբէն
կր նր–
կարազրէ
Աոլէզէ տագնապէն
պաաճառով
Եւրոպայէ
մէի ծաղած
գմուա
ր ո ւթ է ւննե -
բուն առաիքն
առնելու
Համար
զանազան
կառա վար
ութ եանց ու եւրո պական քա -
Բէւ^ղէ լնկերութիւննեբուն
ձեռք
առած
մ էիոցնեբր
.
աե ղե կազր
ո ւթենէն
պարզ
կ՚երեւի թէ ինչպէս
, կառա ւիար ութ է էնւ -
ներն ու
քարիււլի
րնկե բութ իւններր ,
ձեռք
ձեռքի
տուած
, կատարեալ
Համե -
րաչվսութեամր
ու Հտմտղործակցոլ
-
թեամբ
, մ եծապէս
զեղչեցին
նախատես
է–
լի էինասներր.
ամէնէն
աւելի
Ք՚՚՚ԲԷ՚-՚ԼԷ
պաՀեստ
ոլնեցու^եբր
օղնեցին
միւսնե —
բուն
, իանացին
քտբէլղյր
փոխարէնոզ
նոր
Հրանիւթեր
գտնել,
ել մանաւանգ՝
էրեր–
օգնութեան
գրութիւն
մր ստեւլծեցէն՝
0 •
է • Աէ • է՛է Հովանաւորութեան
ներքեւ
։
Տեղեկագրութեան
ամէնէն
յատկանչա -
կտն
կէտերէն
մէկն
տ յն է , սակա
յն , սր
ա յսօր , Ե՚֊րոպա
նո յնքան
կարիքն
ունէ
Մ էիին
Արեւելքէ
քարէւզթն
1956^1.։
էՄէիէն
Արեւելքէ
մէի է որ կեգ–
բոնացած
են աչխարՀԷ
մէի ցարգ
երեւան
ելած
տմ էնէն
Հարուսա
քարէւղէ
Հանքե~
րր
, եւ տակաւին
արտաքին
որեւէ
նչան
չկա
յ թէ ուրիշ վա յբերու
մէի
նո
յնքան
Հարուստ
Հանքեր կր գանուին
,
Հակառակ
ղէնքի
յաղթանակին
ել մշակոյթի աա -
բածումին
%
Այս
բոլորէն
ետք. Հայ
Համայնավարր
միայն
կրնայ
Ո՚ուսասաանր
նկաաել՝
Հայ
օ
ալովոլրղի
տզատաէլրական
շարմման
« միակ րարեկամր » :
Այսպէս
չմտածեցին
սակայն.
Հայ մո–
ւքռվուրգի
լաւագոյն
ղաւակներբ,
որոնք
մեծ
ա1^կա
լութ իւննե բով
իրենց
^այ -
եաց^երր
յառած
էին
գէպի
Հիւսիս
,
գէպի
Մեծ քհուսաստանր :
ք՝ա րե րախտա րար
Համ ա յնավա
բնե
րհւ
նման չի մտածեր
նաեւ
Հայութեան
իա խ–
իաիսիչ մեծամ
ասն
ութ
իւնր
Հա
յ րեն
իքէն
ներսր թէ գուբս
ր ՚.
Ա. ՏԷՐ
ԹՈՎՄԱԱԵԱՆ
մէի։ Աակայն
ակներեւ է , որ
բաղմաթիւ
տարիներ
, Եւ
֊րոպէԱ
, գոՀա ֊
ցում
ւոէսլու Համաբ
Օրէ
օր
աճոիէ էբ պա–
Հանիին,
սլէտք
սլիէոի ունենայ
Միիին Ա -
բեւելքի
քարիւղին»
կ՝Ր"է
տեւլեկ
՚Սէլրոլ
֊
թիւնր :
Աու է ղի էոաւլնասլէն
աոաի
կաաարուած
Հաշիւ լկէ ցոյց կուտաբ
արղէն,
որ
194։Տ^5>֊
մէնչեւ
1955
Եւ-բոպտյի
քարիւղի
սլաՀան–
իր
10*2^*՛
բարձրացած
էր
17*2
Համեմա—
էոոլթեամր
: Եթէ Եւրսոլայի
արղիւնարե–
րութիւնր
չարունակէ
նոյն
ասաիճանաԼ
ղարղսէնաի
ակներեւ է, ոբ մեր
Օրերէն
մինչեւ
1975,
քարիւղի
պւսՀանին ալ նոյն
Համեմատութեամ
բ պէտի
աւելնայ
, տրր—
ուած
րչչալոէէ որ Հանքածութի
արաա —
գրութիւնր
արղէն
իսկ Հասած է իր զա —
ղաթ^ւակէաին
, իսկ Հիւլէական
ումի
ղոր—
ծածոլթիւնն
ալ Հազիւ
թէ
իրականանաք
(գոնէ մեծ չափանի
չնե
բոէի)
, մինչ/լ
1975։
Ուրեմն
, չղտուած
քարիւղի
ներածում—
ներր
, որոնք 1ա>ին կր Հասնէին
109
մի
/իոն
թոնի,
1^7օին Հասած պէտի
րԱան
235
միլիոն
թոնի ։
Մերձ աւոր
Արեւելքի
քարիւղէն
ենթա —
կա
յ րլլալու
այս կտցոլթենէն
ձեբրա -
զատուելու
մ եթ ոաներր չաա սուղի կր
նստին ել այնքան
ալ աղգոլ
չեն ; Ե*.րո -
պայէ մէկ օրուան
ք ՚ ՚ ՚ ր է ՚ - գ է
սպառում ր
նեբկա
յացնուլ
ամբաբ
մ
բ
չէնե ^ ու
զա
յն– .
լեցնելր
քսան
մէլէոն
տոլար կ՝աբմէ
;
0 ՚ ^
է ՚ Աէ • է՛է մ ասնաղ է տներր
կ՝ րսեն թէ
Ե՚֊րոպա չէ կրնար
Մ • ՆաՀանւլնե բու վը—|
րա յ յս յս գնել
ա յլեւս
քարէւղէ
նոր \
աաղնապէ
մ
ր
պարաղա
յէն էր պաՀանիը \
գոՀացնե
լու Համար , նո յնէսկ եթէ կա րե
նա յ աարեկան^Հ^
—400
մէլէոն
տոլարէ
յա–
լելեալ
գումար
մր տրտմտգրել, ոբ կր
նեբկա յացնէ
տմ ե րէկեան
քարիւղի
ղ էնէն–
աարբեբոլթէւնր
% Ւսկ էնչ
կր
վերաբերի
Հսկայական
քարէլզաատր
նաւերու
չէնույ–
թեան , աՀա թէ էնչ կ՝րսէ տեզեկազբոլ
-
թէւնր
ա յգ
մ ասէն •
^ Հակառակ
անոր , որ մեծ քաբէլզա -
աաբնեբոլ
չինութետն
Հաբցր
բաւական
մեծ
Հեաաքբքրութիւն
արիԺնցուց , առ տ—
ռտւելն
կրնանք
րսել թէ Մ էիէն
Արեւել -
քէն
Ք՚որէւ-ղ
փոթաղբոգ
նաւերու
րնգՀա—
նուբ աա բողո ւթեան
վրայ
40 –000^^1՛ 65
Հաղաբ
թոնէ
յաւե լում
մր
կարելի է իրա–
գործե
լ աո. այմմ
նոր
քարիւղատարներու
չինոլթեամբ
» :
-
Նոյնիսկ
65 "000
թոն աաբոզութիւն
ու -
նեցող քաբիլղատա
բ
մ
ր
, երբ
ստիպուի
Հարաւային
Ափբէկէէ
ճամբով
Եւ֊բոպ՛"՝
ղալու,
ւիեբաղարձին
պէաք է ոբ
Աուէղէն
անցնի , աոանց ապրանքի կաաարած էր՝
այս
ճամբորղ
ութ
իւնր
նուազագոյն
ծախ
քով
ղ ոցե լու
Համ ար
՚,
Տեէլեկագբոլթեան
եզրա կա ց ութ
իւնր
"՛յն է
)
որ Եւրոպա պտտրասա
պէաք է
ղտնուի՝
Միիին
Արեւելքի
քարիւղէն
զրր~
կուելոլ
պարագային
աարբեր
միիոցնե
բուէ
իր պաՀանիներր
Հուլալու
Համար :
Աեռք
ՕՏԱՐ
ԷՋԵՐ\
ԿՈՎ-ԿԱՍԻ ԿԱԼԱՆԱՒՈՐԸ
Աղինակր սկսաւ լալ , փաթթոլեցալ
Տ՛է–
լէնէ. Համբուրեց
զայն, եւ
արագավսէզ
եւլնիկի
մբ նման
խոյս տալով.
Հեռացաւ
մթութեան
մէի ։
Եւ– քանի մր րոպէ,
մթութեան
մէի ,
լսուեցաւ
ազ^նակին
մազերուն
վրայկախ–
ուած արծաթեայ
զարգերուն
Հնչիւնր
^
էսկ
քէչ փերի,
գարձեալ
Համտաարած
լռութիւնն էբ չորս գէն ;
Ժէլէն՝ խաչակնքեց
երեսր
, ոՀ. •
սկսաւ
յաոաիանալ;
Մէկ ձեռքուէ րռնած
էր կա–
սլանքէն
կւլսլանքր , վախնալով
որ էր յս^~
ռաիացոլմէն
մէի
ե րկա
թնե
ր ր
էրարու
զաբնոլե
լով
աղմ
ուկ
յար
ուց անէ էն :
Ա րունքր
քո՚չքչելով կր
յառաիանաբմէչտ
Հտյեացքր
յառած
գէսլէ
երկէնքր
, կար
ծես
Հոնկէ սպասելոէէ
նախաիսնամական
օգնութիւն
:
Դամբան
գիտէր;
՝Րալեց սւ կարեց
" ՚ - թ ր
աիեբսա ճամ բտ
յ :
Աակայն
լուսածագէն
առաի պիաի կա ~*՛
րողանա՞
ր անտառ
Հասնէլ
:
ք
Կրկէն վէորձեց կղպանքը
փշրել,–
սակայն
դարձեալ
վխբաւոբեց
ձեռքերր :
՚ ^ է չ ՚^ը հանգստանալէ ետք
վերստէն
ճամբայ
ինկաւ : Վերստ
մր եւս
քալեց
տ
Այչեւս էբ ումերր սպառած
էէն , ոտ
քերր
կարծես թէ փշուր
փչուբ
էէն եզած :
Հէմա , այլեւս
ամէն աասր
քայլէն
կանգ
կառնէր
յ
Այոոքէո
ք՚"լեց
՛թմրողի
գէչերր։
ՊտՀ մր Հանղէպեցտլ
երկու
թաթար
ձիալորներոլ
ել սակայն
կրցաւ մացառ -
ներու
մէի պաՀ ուըտէլ :
Լուսինր
սկսած էր տմւլունել
,
Հորէզռ–
նը կր չառաղունէր
: Օրր մօտեցած էր եւ
սակայն
ժէլէն
տակաւէն
չէր կրցած
Հաս
նէլ անտառէն
եղերքր ;
Հաւաքեց էբ բոլոբ
ումերր
, ^էգ մր
ր՜~
բաւ
ու սկսաւ վերստէն
քալել ։
Րաւական
ճամբայ
կաբելէ ետք ,վերիա–՝
՛ղէս Հասաւ անտառէն
եղերքր
ու
մաաւ^
Հռնկէ
ներս
յ
Շունչ
մր քաչեց, տաբածուեցալ
գետ -
նին վբա յ ու Հանգստացաւ
ւ
՚* ^ԲԲ չուսցած
էր։ Գէչերայէն
ազիա -
մուխիր
ամբողիռւթեամր
փարատած
, սա
կա
յն
ինքն ալ ա յլեւս
անտառին
թաւա -
իւիա ծառեբուն
մէի, թչնամի
Հայեացք
ներէ
Հեռու,
ապաՀովութեան
մէԼ կր
զղար
ինքւլինքր– :
Ւսկ, անտառէն
անգինդ կր գանուէր է -
բենց
զօրանոցր :
Բաւական
մամանակ
Հանգստանալէ
եաք,
վերստին
ճամբայ
ելաւ
է
Ոտքերր
Հէմա կրներկայացնէին
վէր-
քերոլ
կոյտ
մր :
Ամէն
քայլավէոխին
, աՀռելէ
ցաւերու
էլենթարկուէր
%
Պէտք էր քալել
սակայն
, քալել
ու Հաս
նէլ անտառէն
մէւ֊ս
եզերքը , ուրկէ
մ
էկ
վերստ
Հեռաւորութեան
վ^այ կր գանլէր
էբենց
ղօբանոցր
:
Վեբիապէս
Հասաւ
անտառէն
եզերքը
է
Հէմ ա ա յլեւս
որո չակէ կր տեսնէր
ղօ -
բանոցր
որ կը գանուէր
գէմացը,
մշուշին
մէի։
Երեսուն
քայլ
եւս առաւ
եւ էրեն
այն -
պէս
թուեցտլ
ոբ գիմացէ
կոզմը կր տես—
նէր
զէնոլորներոլ
ստուերներ
,
որոնց
Հ րտցաննեբուն
ծտ
յրր կրփա
յլէ էն
կ.^
Աէրտր
Հրճուանքով
լեցուեցաւ։
Վերտին
ուժերր
Հաւաքեց եւսկսաւ
յառաիանալ :
Ու֊ էնքնէրենր կր խոբՀրղածէբ
: ^
.—. Աստուած
մի արասցէ , եթէ յտն -
կաբծ
թ ա թտ բ մր տես
նէ գիս , չեմ
կրնար
ազատէ
լ :
Հազէւ
այս, մաահ՜ոլմր
անցած էբմտ -
քէն,
դիաեց ,
I
եէ. ձէսխ
կողմր,
րաբձոլն–
քէ .մր վրայ նկատեց
երեք
ձէալոր Թա -
թարներ
: Այս վեբիէննեբբ
էբենց
կարգէն
տեսած
էէն ղէնքր,
ռւ Հէմա
իրենց
ձիերր
խթանելով կրյառաիանա
յին իբ վբա
յ ւ
ՏուսաՀատ
մարդու
վեբիփն դրոՀով մր.
Հակառակ
իր ոաքերուն
կապանքին. պաա–
ճառած
ցաւերուն
, Ժէլին
սկսաւ
*Լ"՚Ղ^Լ
կրցածէն չափ , եւ ազազակել
է
Եղբա յրնե՜ր
, օղնութի՛՛
ւե
. . .
Զօրանոցէն
լսուեցան
իր ազաղակ1ւերր
է
Այնտեղէն
ալ քառասմբակ
արչաւել
րս—
կրսան
կօղակնեբր
, եւթաթար
Հեծեալ
—
ներր աակաւին
չՀասած
իբենց
ղ"^է՛^
քո՚Լ , դիտապաստ
ինկած
էին գետին
• ՚ ՚
Անմիիապէս
ետքր,
կողակներր
վաղե -
ցէն
Ժիլինի
մօտ,
որ Հիմտ,
այլեւս բո —
լորոէիէն
ուժասպառ
, փռուած էբ գետ —
նին
էիբայ :
Անոնց առաիին
զործր
եղաւ
խեւլճ սպա -
յին
ոտքին կապանքր
փչյ՚ել։
Տետոյ
իբեն
տուին
ղօբացռւցի
չ րմպելի
ել ուաե լիք
է
Ու անմիիապէս
.փոխագրեցին
զայն ղօ -
րանոց :
Հոն
, սպանեբր
ճանչցան
իրենց աա —
բարախտ
քնկեբր
ւ
Ժիլին
իր ղ լիսէն անցածներ
ր մանրա -
մասն պատմելէ
եաք
^ եզբակացուց :
.ԱՀա թէ ինչսլէս
•առւն
ղացի
ել ա —
մ ոլսնացա
յ : ճակատագիրր
ա յսպէս
ու —
ղեց
...
ԵԼ
չարունակեց
ծառայել
կովկասեան
բանակին
մէի ։
Բոսթելին
ազատ արձակուեցաւ
մէկ ա–
միս եաք.
Հինգ Հազար
ռուսլլի
էիրկագինէ
փոխա
բէն ։
կիսամեռ
էիիճտկի մէի վեբադարձաւ
ան
իր րնկեբնեբոէն
մօէք • • •
ԼԷՈՆ
ԹՈԼԱԹՈՑ
(7 ե ւ վերջ)
