Յ Ա Ռ Ա Ջ
ՇԱՐԺԱՆԿԱՐ
Ս՜ՈՍԿՈհԱՅԻ ԳԵՂ.ՈՒձԻՆ
Ե ր կք լւ ւուսլւէ՚նԼլւ
Հո լէ Վ։ւ սա ԷՆ
՚էԼոու.
մնալէ
՚է^ւ՚շ
Ռուբէն
Աամուլեան
գարձձալ
է1 ուաք
կը էլործ է շա րժ՜ան կա ր է
կրկՀ
է։
էն
մէշ՛– է՛ր այոժապաւէնը
«րրմէյք»
մէն է
աարէնԼր ա ո ւս ^ ցուցագրոլահ՛
"՚֊ՐԷԼ
ժա—
պաւէնէ
մր • « Նէն՚ւչքա »
որուն
գլէւաւոր
էլ ե ր ա ս ան
ո
ւ֊։ էն էր կրէէժա կար—
պօն : Նէ՚-թը
Հեաեւեալն
է ;
քՍ որՀ րգա
յէն
կառա ։էա րո լէք էւն ը փարէգ
կ՝ ո ււլա ր կէ
՝^ ր—
մուա ելւէսաա-^ելէ կուսակցական
րնկե–
րոլ՝էէ
Նէնռշքան
։ Այո շաա ՚Լ^գեցէկ
կու—
սակցական
կնո^ գ լէւալոր նպաաակը
պէ—
աէ
րլլա
յ գարձէ
րե րե լ ուրէ շ երեք Հա -
մայնավար
պաշաօնեաներ
, որոնք
փա -
ր էդեան
Հ րապո
յ րնե րու
ագդ ե ց ուէք եան
աակ, սայէքաքելոփ
,որռշահ՝ են
երկէր
չվե րադաոնալ։
ՆէնոՀքան որ
ււկղբունքէ
աէր
մէկն է ու էժրհ
՜ոլաՆ
կուսակցական
մը,
կը շանա
յ այս մոլորած՜
գառնուկները
ադատել
^կապ
էաա լէսաա կան» երկրէ
ււէ—
րաննե ր է ն եւ փերագ ա րձնե
լ գանոնք էս -
կական
ոււլէէն
մէշ% ք*այց « կապէաա
—
լէսա»
ե րկրէն
պերճանքներր
գ ա ր անա կա
լ
կր սպասեն
այս մանկամարգ
Հուէուոլ
—
Հէէն
ճամբուն
փրայ ու արգելք կբ Հան -
գէսանան որ ան յ՚՚՚շող
կերսլուէ
էէ"" ՜
գործէ
էբեն էէսաաՀ ուած
առաքելութէէ– -
նբ։ Ըսա էս ք " ՛ յ " պերճանքները
սայթա -
քեցուցէչ
ոԼ ՛մէկ Հանգամանք
ունէն
պաբգ
մաՀ կանացուէէ
մր Համար : ք՝ա քց ժապա–
ւէնբ
ցոյց
կոլաայ
մեգէ , թէ անոնք
էն է
աւերներ կբ գործեն
էւորՀրգայէն
եբկրէն
եկոգ մարղու
մր նեբաշէւարՀէն
մէշ : Ա–
Հա էնչո՛
լ Նէնոչքան
, որ
Համ ա յնաւէաբ
Ը1Լ՛"էուէ Հանդերձ
, չէ դադրած կէն ք՚էէ"՛՜
լէ , կբ Հբապուրուէ
փարէղեան
Վերշէն
նորաձեւութէլններէն
, մեաաքսեայ
գոլլ
—•
պաներէն ու գանաղան
չպարներէն, կ^ոա–
նակոխէ
էբեն
յանձնուած
դործը ու էնքն
ալ էր կարգ էն կը Հաստատուէ
Փարէզ -
լոյսէ ու սէրռյ
Հայրենէքը
։
Ո՝ • Ա՛ամուլեան
յաշոգած է չաա դուար—
ճալէ ձեւոփ
մ բ ցո յց տալ
Հ ամ ա յնափար
*
ագշկան
մբ Հոգեկան
Հոլովոյթներր
է
տես
փարէղեան
փորձութէւենեբուն
: Գա–
լուէ ժապաւէնէ
ղր ո ւց ա բան ո ւթ եանց ,
կարծես
մարմ էն կաղմ ած
են նկա բնե
բուն
Հետ ու աւելէ
փայլ տուած
անոնց , Օրէ—
նակէ ՝։ամաբ
նչենք Հետեւեալր
• –Ամերէ–
կացէւ մբ մօտենալով
Նէնոչքայէն,
որ գեռ
նոր ժամանած
ԷՓաբէղ
, էր սէրբ կ՝աբ -
տա յա յտէ անոբ : ք^ա յց Նէնոչքան
ան -
տար
բեր կր մնա
յ ու
արՀամ
աբՀանքով
գ էտել կուտա
ք , թէ սէբո
յ ա յգ աբտա - ,
յայտութէլններբ
տապալած
փարչակաբգէ
\
մբ պտուդներն
են : Ամերէկացէն
էսրտչե
լով
Նէ՚էնոչքայէ
էսօսքեբէն
, կր պատաս - ՚
խանէ :
Ղ՚ուք
( Հ
ամ ա յնա վա րն ե ր գ )
կը ՜
քարոգէք
սէրբ
ամբոխներու
մէշեւ,
բայց \
երբ կաբգբ գայ
անձ
մբ սէրելու՝
կ՝այ -,
ՆԱՄԱԿՆԵՐ
ՊԵՐԼԻՆԷՆ
ՓԱՐԻՋԱՀԱՏ
ԵՐԳԶԱհՈՒՄԲԻՆ
ՀԱՒԱԲՈՅԹԸ
ՄԵՐ
ՏԵ՚ԼԵԿԱՏՈԻՈԻԹԻՒՆԸ
Անցնող
տարէն շաա տխուր
վւակոլե ֊
ցաւ
Տոլրտ
Հողէն
յանձնեցէւնք
մեր ւլաղոլ ֊
թէւն Հէն անղ ամներէն
ել Հէն
«Ցառաշ^ա–
կան
մր ՚ԼաՀբամ
Ռաֆայէլեանր
լ>Տ
Գեկ
տեմբեր
1957/՚5՚,
երբ նոյն
օրերուն
կը
լրացնէր
էւբ ՀՏ՝2րգ տարէն : կարճատեւ
Հէ–
ւանգութենէն
եւ գործողութեան
ենթար -
կուելէն չէ կրց""–
փրկ՚՚՚-էւ •
Տուղարկաւ
ո բութ էւնր
կատարուեցաւ
ղեբման
Հոգեւորականէ
կողմէ
էսուռն
բաղմութեան
ներկայութեան
:
Գամբանա–
կան խօսեցաւ
Հայերու
կողմէ Պ՛ Պ՛ Ֆբ–
րունճեան
, վեր Հանելով
Հանղուցեալէն
ա չէսաաասէ բ եւ րարե սէր բնա լոր ութ
է։ լ -
նր , այլեւ
աղղ ա ս է։ րա կան
գործոլնէոլ
-
թ էււնր՝
ւէ չե Լով որ անէկա
եղած
է բ ղա -
գութէն
մէութեան
վարչոլթեանց
մէշ
ան–
գ ում եւ ղ ուցու ցած է ր աշէսո յժ
ղ ործ ու -
նէ ու թ էէ ն է՛րր ղանձապաՀ : իր մ աբդասէ–
րական տրամ աղ բութեամր
օդտակաբ ե -
ղած էր վեբշէւն
բնղՀ • պատե րաղմ էն Պեբ–
լէ՛ն րե րուած
՜՛Ա՛յ եւ ամէն
աղղէ աչխա —
տաւորութեան
եւ ղեւլայէ^ւ
Հեաապբն
—
ղումով
նեղութեան
մէշ
էւնկածներոլ
:
Գամբանա կան բ վե րշացուց Պ • Գուբ եան է
« իմ մաՀբ »էն ղ երմաներէնէ
թարղման -
ուած
բնթեբցում ով եւ խոստացաւ որ էր
բարեկամներբ
անոր յէչատակբ
մէչտ վառ
պէւտէ պաՀ են էւրենց սբտե բուն
մէշ,
նաեւ
մ"՚ղթեց
Աստուածայէ՛ն
մխէթաբոլթէւն
՚ " յ ր է է ն , ղալակնեբուն
եւ քո յրե բուն
յ
Ներկաներբ
աւելփ թէւ մբ կբ նեբ
կա յացնէէն
որոնց
մէշ րացէ
Հայերէն ,
գերման
առեւտրականներէ
,
բնտանեկան
պարաղաներէ
կայէն
նաեւ
յոյն , արաբ
,
լա յլէք
՚՛ Ա՚֊րէ՚չ առ է թով
մբ նո յն ամ ե րէ -
կացէն
կ՚՚աշէսատէ
Հրապուրել
Նէնոչքան,
ցոյց տալուէ անոբ փարէղեան
Հրապարակ—
ներուն
գեղեցէկ
լուսաւորումբ
:
Բայց
Նէնոչքան
անտարբեր
մնալով այդ ղե —
ղե ց կո լ թ ե ան ց Հանղէպ
, Հարց կուտա
յ .
Բա՚ււէէ^ քէլովաթ
ուժ Հարկաւոր է այդ
լուսաւորոլթէւնր
էրադործելոլ
Համար ;
Այքերէկացէն
սաՀմոկե
լով այս Հարցոլ
—
մէն, կր պատասխանէ
• Ջեր
Հարցումբ
ե լեքտրա կանութ եան պատչաճ է, բայց ես
ձեո
լոյսէ
մասէն կբ խօսէմ
որուն դ ուք
անծանօթ
կ՝երեւէւք՛
եւայլն :
Բնականարաբ
աքս բոլոբբ ոչ մէկ խոր
Հանղամանք
կբ կրեն : ժ՛ապաւէնէն
էւս -
կական նպատակբ կր կա յանա
յ , Հանդ է -
սատեսբ
ղուաբճացնելուն
մ է շ ։ Այ" 1՚"Կ
պատճառաւ
այս բոլոր
խօսակցութէւն
—
ներր
տեղէ։
կ՝ ունենան պարե րու
լ^թաց -
քէն
կամ՝
բնկերակցութեամբ
դեդեցէկ
մեղեդէւնեբու։
Գե րա կատա
բնե բն են
Ֆրէթ
Աստէր եւ Աէտ Ջէրէս
:
Ա/հԼԷՆ
ՓԱՓԱԶԵԱՆ
Ե րղչա էսում բէն
անղամնե
րու
կէր"՚ԿԷ
օրուան
Հանդէպում
բ լ^կե րական
Հաւա -
քոյթէ
մբ , Հաճելէ եւ խանդավառ
մթնո
լորտէ
մր մէշ անցաւ :
Ե բաժ շտական
վա
յե լք
մ լ ^ էր լսել պա–
րէթօն Արա Աերոբեանէ
երդերը եւ
Օր •
ճէնաղեանէւ
անակնկալ
ներկա
յութէւնը ,
որուն
ճկուն
ճպոտը Հակառակ
է ր աաս–
նրՀէնդամ
եա
յ պատանեկան
տա րէքէն
դժ -
ուարին
կտորներու
առշեւ էսկ ՀԷր Ր^Կր ~
կեր։
Օրէորղբ
, պետական
երաժշտանոցէն
աչակերտ
խոստմնալէւց
ուժ մրն է :
Նման
Հանղէպոլմներ
, որոնք թէ ղե -
ղարուեստական
Հաճոյք
մր
կ՝ապաՀովեն
եւ թէ Հայկական
մէշավայբ
մբ
1լբստեղ–
ծեն
մեր ե ր էտասա րդնե բուն
Հ ամ ար ան ~
Հ րաժե շա պաՀ անշնեբ ենմեբ
սերունդէն
Հա յեցէ գաստէա րակութեան
Համ ա ր :
ՆԵՐԿԱՅ
ՄԸ
էտալացէ եւ Հրեայ
ծանօթներ : Գե բեղ -
մ ան էւն ւէրայ
Հ ուլ Հանղստեան
երղեր եր —
ղեցէն
մեր ղադութէն
դպէրներբ
:
Մեր
ղ աղութ բ մ օա մէկ տարուան
մ էշ
շարք մր կորուստներ
ունեցաւ,
ղորս յէ -
չողոլթեամբ
1լ արձանաղրենք
•
Աողոմոն
Բրասելնէքեան
(Բաղուցէ)
է
Մ է՚Հրան
Մ ան ո ւէ լե ան
( Բէլթանէացէ
,
նաէսկէն
կամաւոր
Անղրանէկէ
,
Ն՚^՜ղեՀԷ
եւ այլ էսոլմբերոլ
մէշ) :
Տօ^թ
՚ Հոդռց
(^ատամնաբոյժ)
:
՚Լաչէ
Աբեղեան
Լեբէտասարղ
՚էամա —
լսաբանական
, որդէ
Տօքթ •
Աբեղեանէւ
,
կատարած
է
Հայերէնէ
—
ղեբմաներէն
թարդմանոլթէւննեբ
, մեռած
Մէւնխբն) :
Հայկ Տէր 0՝>անեան , թ՚եՀրանցէ
, պար–
տականութէլննե ր կատարած
աղդայէն
գործերու
մէշ, առաշէն
ընդՀ
. պաաեբաղ–
մէ
արեւելաՀայ
գեբէներոլ
փոխադբռւ
-
թէււն չողենաւով
Համպուբկէն
-
Պաթում
կաղմ ակե րպած
: Իսրա յէ լ
Օր էէ
մ աս
էն
պրպքոումնեբ
կատարած
է
Վ^ախճանած
Հա քտելբերդ
:
Գաւէթ
Գալէթխանեան
,
(Թէֆլէղցէ
,
աղղայէն
ղործէ
չ , բեղոլն
ղործունէ
ու -
թէւն , դաղութ է վ ա բ չութ էւննե բո ւն մէշ
ղանաղան
պա չտօննե բ ո վ եւ էրր նախա -
ղա^Հ : Գեբասանական
ելոյթնեբ ել կը
յէ–՜
շենք մանաւանդ
ներկայացում
«Զար
քք -
ղէ՚՚^է՛–
Մէնչեւ
պատերաղմէ
վախճանը
Գերմանէա
, անկէ Հարաւ– Ամերէկա,
ուր
էբ մաՀկանացուն
կնքած
է) :
Պ– Բէօսթէկեան
(Եւղոկէացէ)
։
Տէկէն
Լուէէղ
Մուբատեան
:
Տօքթ՛
կռնէստ
Աարաֆեան
(բմէչկէ
երէտասարդ՝\ :
Տէկէն
Աննէկ
Ալթունեան։
Տէկէն
էօժէն
Երամեան
է
ԹՀԹԱԿԻՑ
Փարէղէ
Տէկնանց Ա էութեան
Որբերու
Օ՚էնոէ թեան
Մ"՚րմ է՛նբ պա րտա
կանութէւն
կր նկաւոէ ա յ ՛ ՛ ո ւ է՛ր
տ ե ղե կա տ ո ւո ւթ է ւն բ
լ ^ ե լ էբ Հայրենակէցնեբուն
, որոնք չեն
ղլանաբ
էրենց բարոյական
եւ
նէւթական
աշակղոլթէւնբ
բերել էբ ղործէն,
որուն
նպատակն է բախաաղռւբկ
մանու1^եբու
աալ
աոՀմա քէն ել Հա յեցէ
՚ գաստէարա ~
կութ էւն :
Մեր
Մէ՚ութէւ ւնբ տարուէ տարէ կ՝ա -
ւելցնէ էր սլա չտպանեալնեբուն
թ1"–Ր ՚
այսպէս
Մէսէթաբեան
վարժարանէ էբ
սանե րուն
թ էւբ
բարձրացաւ
\^է , Վ^ենե–
աէկէ
մէշ չորսէ, Գպբոցասէրէ
մէշ
13/՛ )
Անարատ
Յ՚լութեան
Բոյրերու քով Հէ՛ն -
ղէ՛ , ֆրանսա
կան
բարձրադո
քն վ ա րժ ա - ,
րաններոլ
մէշ երեք աչակերտներ
:
\
Իր
39
պա չտպանեա
լնե բուն
ծախքերը
|
կբ Հոէէացուէն
նոլէւրատոլոլ
թէւններով
դրոչմաթոլղթէ
Հ ասոյթնեբուէ
, ոբ էրա -
ւռւնք կուտա
յ անդամակցութեան
, տա —
բեկան
պարաՀանդէսով
,
Մանուէ^եբոլ
ծպտեալ
Հանդէսով եւ վերշապէս
էրենց
կառավարական
նպաստներով
(ալօքա -
սիօն)
որոնք կր նե րկա յացնեն
երեք մէ -
ւէռնէ պէւտճէ
մբ :
Մ էութէւնբ
մեծ ղոՀունակութեամբ
էր
առատաձեռն
նուէրատունեբուն
եւ աշակ–
ցողնեբուն
Հրապարակալ
կը յայանէ
էբ
չնոբՀակա
լութ էւննե
րբ :
ՎԱՐԶՈՒԹԻԻՆ
ՈՐԲ՛
ՕԳՆ.
ՄԱՐՄՆԻ
3– Գ՛
Աւելորդ
չենք նկատե ր յէ շե -
ցբնել ոբ մեբ յաբդելէ
Հ ա յբենա կէցնե
բուն
տրամագբ
ութ եան տակ
են մեր
Հաչուո յ
աոմարները ;
ԿՈԶ ԲԱՐՋՐ
ՀԱՅԲԻ
ՀԱՅՐԵՆԱԿԻՑՆԵՐՈԻՆ
Լո քս տեսաւ ա քսքան
ժամ անակ է է վեր
սպաս ուած «կարէնապաաում
»բ
մ եբ
Հայ–
րենակէց Պ՛ ՚Լագար
Զարբքէ
շանքեբով
ել
խմբաղբութեաւմբ
: Գեղեցէկ
կեբպով գա
սա ւոբուած՜ են նէւթերը
. ամէն
մէկ
կաբնեցէ
կարգալով այս դէրքր՝
պէտէ
վերապրէ էր ծննդավայրէ
յէչատա1^ե -
բով,
ուբտեղ կան նշանաւոր
վայրերու
եւ.
անձնաւո
բութ եանց նկա րնե րն ու
էբենց
ունեցած դ ռ րծունէ
ութ է ւնբ :
Կ^աբժէ Հբապարակալ
^որՀաւորել
Պ՛
Ղ,աղաբ Զաբբյէը որ ա յս աեսակ
ղեղեցէկ
գործ
մը դլոլխ
Հանեց ել վւբկեղ ա
յնքան
կարեւոր
քաղաքէ
մը պատմութէէձը
կո -
բույտաէ
է .
Հէմա
մեր Հա յրենակէցնե
բուն կբ
մնայ
քաշալերել ա յս ղործէն
Համար ա շխատող
բոլոբ
անձեր
ը ,
է ւբա քան չէ լր բ
լզելով
Հատ
մբ, որուն
մէշ պէտէ գտնէ էր անց
եալէ քաղցր
յէչատակնեբը
,
ծանօթներն
ու րարեկամնեբը
, սէբելէ
վայրերը ;
Ա. ԽԱՋԻԿԵԱՆ
€ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
( 1 1 1 )
V ՛
Հ^Հ
V I
Հ^Փ
V ՚ ^ ՛ * ՚ ^ Հ V ՛
* ՚ \ յ ^V<
XX՛
՚ Հ - Հ
>X' ^<
ԼԲ–
ՍՈԻՐՐ ԱՍՏՈԻԱԾԱՄՕՐ Վ Ա Ն՚ ^Ի
Տ Օ ա ԽՄք ^ ՈԻԹԻԻՆԸ
Նբանցէց
չատերն
ունէ էն է րանց տնե -
բում էսաչեր եւ կեղծ,
Հնարած
^սուրբ
նշաններ»
դ րանց ման էէն ած
ում վան—
քէ
ս բբութ
էւննե բէ անունով ;
Ա ուրր Տ էլ՛ամ օբ
Հ րաշաղ ործութ
էււնր ,
ղանաղան
բոբ ռա օւթէւննե
ր , խոցեր եւ այլ
փ ո էւ անց է կ
Հ է՛ ւանդռ
ւթ է ւնն ե բ
Ր*^շկե
/ու
մասէն
, ամէն տեղ Հռչակուած
լէնելով ,
ամէն
կողմէց
բեր
ու մ է է՛ն նբա
վանքբ
այսպէսէւ
ախտաւորներէն։
Նրանք
մնում
էէն
այնտեւլ
տաբէներով
, է Հարկէ ,քէ–
չեբ
էւն էր յաշողւում
առաղ^անալով
էւ —
րանց տունը վերաղառնալ
, է"կ մեծ մասբ
անխնամ
մնա
լով , ո^չանոլմ
էէն : Ե"
Հէմա եմ Հասկանոլմ
վնասակար
Հետե -
լան
քբ
մ է ա յսպէս է սնաՀաւատու
թեան ,
որ մացրել էէնժողովրղէ
մէշ վանքէ ա–
բեղաներբ
: Հէլանղութէւններէց
շատերբ
վախ անց ական
լէնելով
,
ուխտաւորները
վարակւում
էէն եւ տարածում
էէնժո -
դովրդէ
մ է շ ։ Այս էր պաաճառբ, որ եր -
բեմն
բոլորովէն
առող^ ուէսաալոբը վե -
րաղառնում
էր էր տունբ ախտաւռբուած
•
նա Համարում էբ այդ մէ պատէժ , որ
տուեց
նբան
Տ էրամ ա յբր , դուցէ էբ մ
եղ–
քերէ Համար
. . • :
Ն" յն է ՚ " կ ՚էանքէ գ է ւղա ց էնե ր բ , անղա–
դար
յա ր ա րե ր ո ւթ է ւննե ր ունենա
լով
Հ է -
լանդներէ
Հեա , վարակւում
էէն % Ոչ մ է
տեղ չէ կարե ւէւ տեսնել
այնքան
բորոտ
—
նեբ, մաբմնով եւ դէմքով
այլանդակուած
մարդէկ
, որքան վանքէ
ղէլդում
: Մէ քա–
նէ տեսակ
Հէւանդոլթէւններ
դաբձե
լ էէն
նրանց
մէշ ժառանգական
, անցնում էէն
սե րունղ էց սերունդ
, որպէս
է ր Հա չմ ան–
գամ
ութէւնբ :
Մովսէս
առանձէն
օրէնքներ
ղրեց րո -
բոտներէ եւ ղանաղան
վաէսանցական
Հ էէ —
լանդութէլննեբ
ունեցողներէ
մասէն : Ե*–
մէնչեւ ա յսօր
աբեւելց
է։ք էրանց
րնակու–՛
թէւնէց
ղուրս
են քչոլմ
նրանց :
Բայց
"ուրր
Տ էրամ օր
«մ ղդսէն»
ուրախ է լէ -
նում
, երբ նրա կէնր
ծնում է մէ
ղաւակ
բոլորովէն
ա լլանդակուած
կերպարան
—
քով . այլ խօսքով ասած
,
ղարդարուած
« տէրամօբ
նչաննեբով» : Մէ
այսպէսէ
Հրէչաւոր
ցուցանքր
րե րում է Հօր
Համար
բա
լա
կան էն արդ էււնք : Նա գնում է էր
որդէն ալանակէ
վրայ,
ման է
ածում
երկբէց
երկէր
, ցոյց է տալէս
Աստուծոյ
Մ օր սքանչելէքը
, չարժում է մ արդկանց
մէշ երկէւգ ել
շերմեռանդռւթէւն
, –
վ՚ող է Հալաքոլմ
• • • %
Յէչեալ
Հ էլանգութէւններբ
ունեցող
թ չուառնե
ր բ կո չւում
էէն ^տէբամ
օր
խեգճեր՛^
յ
Գբանց
մանածելը
ժողովրդէ
մէշ՝ սարսափ էր տարածում ել աւելէ էր
չարժում
տեսնուլներէ
Հաւատքը
գէպէ
վանքը, ել Հեաեւապէս
բաղմացնում
էբ
ուխտաւորներէ
թէւբ
= Այ"
պատճառով
վարգապետնեբր
ամենեւէն
չէ էն աբգե —
լում
մ ղղսէներէ
խա րէ ութ էւննե ր բ , որով
Հետեւ
նրանց Հեա կապակէց
է էն
վանքէ
չաՀեբր :
Հա
յերէ
մ էշ անէծք է գաբձել
ասելը
Հ Տէբամօր
եարան
(խոցբ)
ընկնէ քո վը–՝
րան» : Եւ առանց
սարսափելու
ոչ ոքչէ
քէչում
կորգուաց
լեռներէ
սուրբ Աստ -
ուածածէնբ
. . . : Նա վրէ՛^՜խնգէբ
է եւ
էսսաասէ բտ • • • :
Ե" էլ այն ժամանակ
նոյն
մոլոբոլթեան
մէ^ էէ
է
ես էլտոգորուած
էէ նոյն
սր–
նաՀաւատոլթեան
ախտով
• • • : Ես էէ Հա–
կբ
լաաում էէ այս
բոլորէն..–։
Բայց
կարդացէ
Հայոց
Պատմութէւնբ
, այն
ժամանակ
Հասկացայ
, որ Տէրամօբ
վան
քէ այս աւանգոէ
թէւններբ եւ սովորոլ -
թէւննեբր
էսէստ
խորէն կապ ունէ էն
մեր
պատմական
անցեալէ Հետ , այն ժամա -
նակնեբէ Հետ , երբ Ներսէս
մեծը
Տէբանէ
որդէ Արչակէ
օրերով
Հայասաանում
Հէ՚էնեց
րաղմ
աթէլ
վանքեր
.
նբանցէց
շատերը ծառա
յում էէն որպէս
բորոտնե
րէ ել Հաչմանղամներէ
պաասպաբաններ
է
Ժուլովբղ
էց
Հ եռաց րած ա յ դ
ախտաւոր
Հասարակութէւնբ
ապրում էբ
առանձէն
վանքերէ
մէշ, ուրնրանց
խնամք էէն
աանում
: Բայց այդ մարդասէրական
սո -՝
վորոլթէլնը
, ժամանակներէ
Հետ փոխ -
ուելով
, ստացաւ
բոլորովէն
ուրէչ նչա ~
նակութէււն
, ել ժողովրղէ
սնաՀաւատու
-
թէւնը
տուեց
նբան մէ այլ կերպարանք
:
Բայց
15
դար առաշ,
այսէնքն
Ներսէս
մեծէ
օրե բով,
այսպէսէ
Հէ՚քնարկութէւն
-
ներ է նպատակբ
րոլորովէն
ուրէչ
էբ , բո–
լորաէէն
մարդասէրական
էր՛
Տէբեց
մթէն
ղէչեր
••
Ուէոաաւորնեբէց
ոչ ոք դեռ քնած չէ : Վանքէ
չուրշր
ըն -
ղարձակ
տարածռւթէւն
պատած է վրան -
նեբով
. նրանց
առշեւէց
քարչ
ընկած
գոյնղգոյն
լապտերներբ
տալէւս ենայն
րնգՀանուր
լոլսաւորութեանբ
կախաբգա–
կան
բնաւորութէւն
։ Վրաններէ
ամէն
մէ
կէ մէշ գետեւլուած
են ուխտաւոր դեր -
գաստաններ
, էսկ չատերը
մնացեր են
բացօթեայ
, էշեւանելով
բաց
երկնքէ
տակ։ Այ" խառնէճաղանճ
ամբոխէ մէշ
կաբելէ էր ղտնել
ամէն երկրէ
Հայեր ,
սկսեալ
Փոքր Ասէայէց
մէնչեւ
Պարսկաս–
տան,
մէնչեւ Արարատէ
գալառներբ
յ
ՐԱՖՖԻ
(Շար–)
