Անմ
ւա՛
ր է :
Այսօր փոխ
—
այցի եկանք
քեղի • Փ"իս -
այց
Ը"է
1
սրս՚իՀեաել
ինքնաաուր կո -
չում
մրն էիր րրեր , երեսուն
տարիներ
չարունակ,
տմէն աոտու
ԱստուՆոյ
լոյ -
սին Հետ Հտյ տուներէ
ներս
տանելու
Խօսքղ ,
"՛յ՛ւ
Լ " յ " 1 ՚ ն պէ"
սլայհառ ,
ղիմ ա րտա
յա յտոլիՅեանղ
նմ տն
սեղմ
,
մր–
տահ ո ւմնե
ր ուղ
Հ անղո
յն
"ւիրկ
•,
Հ ո ղ է է՛է
պէս
իերմ , ե լ երրեմն
կեոլ՝ ա յլ անա
չառ
ու ղաստիարակիչ
:
Անդսրր էէր "՚– լուռ , եթէ
միայն
ձա յն կամ ղ իր է թօսքր :
ինհի
թուեցաւ
, սակա
յն , թէ կր թօ–
սի՜
ս կրկին՝
պարղ
ա
յլ
թո րապէս տպա–՛
ւորիչ յիչատտկարանիդ
րեղմէիէն
, որ
կոթողեալ
հ)օսքղ. է՝ ղայն ու քեղ յատկա–
նչսղ «& •»ուէ Համրալոլահ
:
•Հ .
՚1ք –ի մաՀ ուան
առթիւ
ղրեր
էիր •
« Ամէն փոս կոչ մրն Է-» •,
Ոչ՝
ամէն փաս , անչուչա
: Աւ ոչ՝ ամէն
կ"չ՝
կոչում
մ ր : իսկ կան փոսեր,
որոնք
բարձունքնե
ր են՝ ղիր
ենք
արմեւոլաղ
ա–
ճ ի ւննե ր ո լն րարո յական
փսեմ ութեամ
բր
էիեբացահ ;
Շատեր չատ բտն գրեցին
քու մտսիգ
է
ինհի կր թուի թէ՝ բոլոր
արմէքներէգ
ՈԼ ,
արմանիքնե
րէգ
աւելի ,
ոբոնք
անմ թ -^
աե
լի փառքգ
կաղմեցին
գուն րացա
–՜Հ
՛լէկ եղար նաեւ
այն իսոր Հալաաաէգ
, ղոր՜\
ունէիր
մեր մողուիուրղիէ
մասին, ու այն,
բացառիկ
Հալատոփր
ղոր ունէր
մեր
մո–
՚Լո՚Լու-բղր
քո՛ւ
մասէգւ
Այգ փոթագարձ
Հաւաա^ւերուն։
փսե -
մութիւնր
, իբ կարգին,
եղաւ ու
մնաց
սւ՛ յն որ՝ գուն
ե լ մողուէուրգր
աեւապէս
Հաւատարիմ
եղաք ումնացիք
իրարու :
Ի^նգոհէն կամ ստացական
արմէքնե
րէն
աւելի ու փեր
Հ անրա
յին գորհէ
չին Հա -
մաբ
ա
յս պսակր
գե
ղեց կագո
յնն է
րոլոր
պսակներէն
, եւ գեբագո
յնր
Բ՚՚Է"Ր
փտ բ–
ձատբութիւններէն
:
Ա՝տբգիկ
սոփորութիւն
ունէն
անգրէներ
կան գնե ցնե լու պոգոաանե
բու անկէ ւննե -
ՀԲ
I
0աար ափերու
փրայ՝ այգ փառքր
ղր -
լացուահ է մեղի : Գուն
կարիք ալ չու -
նէս՝
ճամրու
մր անկիւնին
, մարմարէ եւ
քանղակողէ
մր՝
նիւթեղէն
գէմքգ կան -
գոլն
պաՀելու
Համաբ
։ ՈրռփՀետեւ
, գուն
էնքղ. , քու յարատեւ
ու անփՀատ
նուէբու–
մոփ,
Հաբթեցէր
ճամրայ
մ ր՝ որ առանձ
նապէս
քուկգ է , ելքանդակեցիր
գուն
քեղ՝
էրրեւ
Գէմք մը, որ գէտցաւ ու կըր~
ցաւ րադմ
ութ
իւննե բ ոգեւորել ու առաի–
նորգել
Եթէ « մաՀ
»
Բ՚""Ը կբ բնորոչէ փաթ -
ՕՐՈԻԱ՚Ն ՕԱՐԺՈԻՄԻ՚Ս ՀԵ Տ
ԿեԴՐ. ե հՐ Ո Պ ՍՆ ՋՒՆսԹս Փ ե Լ Ո ^ ՝
Լե ւ Ս Կ ԱՆ Ս Ռ ՍՋՍ Ր Կ ՚նե ՐԸ
ճան։
7
յութեւ
մ
« կեանք » կր կոչուի
, գուն ո՛չ կրցար
եւ
ո՛չ ալ ցանկացիր
«ապբիթ
ղայն,
որոփ -
Հետեւ
ցանկացիր ու կրՅ՚"Ր
ապրեցնել
Բաւլաքական
չր իտն ւս 1լէյ ե ր բ յոււլող
կա—
րեւորաղոյն
–՝ատբցր
ղինա թաէիութ իւնն է
ներկա
յի։ւ : Արե
ւե լք - Արեւմուտք
նա –~
մակներոլ
արշաւին,
մողուիներու
եւ ա–
ռա
իւս ր կն ե ր ո լ մէի
մ ասնաւոր տեղ մ ր կր
գրաւէ
իիտփտքիի
հբաղիրր՝
կեդրոնական
էէւրո։դայի
մէի ղինա թ ավւ գօտի
մ ր ստեղ–
հե լու
Համ ա ր :
Աո աի։սրկր
Մ ԱԿ ին
ներկայացուեցաւ
1 9 5 7
Լոկտեմրեր
երեքին
,
ԼեՀտստանի
Արտաքին
նաթարտրին
կողմէ :
Երկու
Գեբմտնէանեբու
, ԼեՀասաանի
ել Ջեթո -
ս լուիա քի"
յ
մ ա սնա կց ութ եամր
չ է ՛լոք
չԲբ–
Ծան
մ բ ստեղհելու
ւլաւլաւիաբր
աո աիին
առիթաի իսկ Հե տաքրքր ական
թուեցաւ
Ա ԱԿի
անդ ամնե բուն :
Առաիարկր
կարեւորութիւն
կր ստանար
նաեւ ա քն տեսակէտէն
, որ
Աալանտեան
Ութաի եւ Վ^արչալայի
՚ւտչինքր
ստոբա —
ղրահ
երկիրնե
բու դ որհ ակց
ութ
իւն կր
նաթատեսէր
:
Ա ին չ քաղաքէսկան
չրիանաէ^երր
էրբ ~"
իօրէն
չաՀաղրղ
ռոլահ
է ին Ո՚աէիաքիի
հր–
րտդիբաի
, Պոնի կառա էիա բութէ
ւնր
թռւլ
կր ձեւանար՛
՚ " յ " էր պատճառր որ լեՀ
գէւանաղ էար աեսնուեցաւ
Ա իացեալ
՚քյա -
Հանդներու
, Անղ
ւ է " յ եւ Յէբ ան սա
յի գես -
պտննեբուն
Հետ , որմէ ետք
Գեկաեմրեր
իննին
նամակ
մր յանձնեց
անոնց ,
յէչե–
ցնե լոէԼ իր հրաւլ իրր եւ նոբոդ ե լով առա–
9արկբէ Բտիալերուահ
էբ
մանաւանգ
աե սնե լով
Աբեւմ ուաքի
նպսէՍէոտւռր
դ իր–
Գե րմ անիո
յ
« ծ
էօ^ »
կուսակցութեան
նա թաւլ աՀբ
էլ
ս֊, ո ւնա կո ւթեամ բ
ողիոլնեց
ա
յս
հբաէքիբբ : Լոնտոնի
կա բե
ւո
րա։լո
յն
թերթերէն
Հ<թայ։Ր ւթ Գափէսքիի
հբաղ
էրր
նկաէոեց
կեղ րոնական
Եւբոպէսյի
ղինա -
թաէիութեան
առածին
^անւլրուանր
Պել—
միո
ք րնկերվ արէսկան
մամ
ո ւլն ալ իր
Հ ա–
մ ակրան
քր
յա յտնեց
լե֊,ական
առաիար -
կէն։
Ո՚ափաքի
վերիէն
ամիսնեբու
բնթացքին
եռուն
ղ էէրհունէ ութիւն
մր ցոյց աուաւ
իր
հ բաւլ իրր
հ անօ թ ա ցնե
լո
լ
Հ ամ ւս ր :
Ըն -
գարձակ
բւսցաէոբսւթ
իւն
մբ Հրւսւոարա
—
կեց ՝ ւոռ աիա բկուահ դ օտէին
դինաթա -
փ ութ եան
էք
բայ
ՐԼԼ՛" լէք
–Հոկողոլ
թեան
մասին :
ԱյսուՀանղերձ
,
Աալանտեան
Ուիստի
անդ ամ - երկիրնե բու կառա էէա -
բութեանց
սլեաեբուն
մողովր
,
Փարիզի
մէի , կա րեւո բութ
իւն
չրնհտ
յեց
ալս
Հ աբ–
ցիւն եւ օրակարէլ ի
չղրաւ
յ
Միտց
եալ
ԼքաՀ
սէնէլնե
բո
լ Արտաքին
նսէթսէրար
Տրլրս ել Արեւմտեան
Գերմանիոյ
էէար —
չապետ
Ատրնտուրբ գէմ էէէն
հրաղբին։
՚-Լարչալէէէ /էէ քաւլաքական
շրիանա կնե ր ր
կր յայանեն
, թէ Պոնի կաոա
էի
տ բութ
իւնր
ճնշում կր բանեցնէ
իբ
բարե
կաէքնեբուն
էի
րա I որսլէսղէէ գէմ կենան
լե՜էւսկան ա —
ռաիարկին ; Ա յս դ է րքր
որւլ եղ բե լաէ
Գեբ–
մ անէա
Հետեւեալ
նպաաակնե
րր կր Հե -
աապնգէ
(լեՀական
աեսակէտ)
•
1 •
Հրթիռներ
ունենալ
:
2 –
Հող պաաբասաել՝
Հիւլէական
այլ
ղէնքեր
ունենալու
Համաբ :
3 —
կարեւոր գեր մր խազալ
Եւրո -
ղտնղուահնեբ
: Պատճառր
, թերեւս
, նաեւ
այն
էբ , որ գոլն
քեղի
ղլացահ
էէբ
«ապբե լու»
իբաւունքր : Ու ա յգ
զլացու–
մ ոէէգ էսկ գ ա ն քեզի
չնորՀեցիբ յետ մ ա–
Հոլ
եւս ապրելու
մ եհո
ւթիւնր :
Մոոցար,
սակայն,
որ նոյն այգ
մեհու–
թիւնգ
քեղէ էրաւունք չէր աար
մ անա -
ւանգ
մեռնելու
• • •
Մաբմնեզէն
ղոյութեանգ
ւէաթճանէն
քէչ աոաի
էնձ ղրահ նամակներէդ
մէ -
կուն
մէի կ՝րսէէր– « Կր վախնամ
,֊ ^ ւդք,
երբ
մեռնիմ
, ինձմէ
՚իեբի
«Յառաիֆի
Հաս–
ւաքահոն
միա
յն լքնա յ » . . .
կարգալով
այւլ. տոզգ , իսոբՀեբ էի թէ
նման նաիսատեսութիէնէ
մբ աւելի գտոն
էր
քեղէ Համար, քան մա^ուանգ
Հաւանա—
կէսնութ է։ ւնր :
Տարէ
մր վերի^
՚ " յ " * ՚ Ր է եկանք
քեղէ
րսելու
նաեւ թէ
ճչմաբէա
ՀոգեՀան -
գի՜ստգ
արգէն
ապաՀ ոէէահ է Ա՛ն , որ
Հ
(3առաի
»իգ Հետ կեանքի գ էմաստր
կազ–
մեցէն
,
Հքյրկուորեակներգ»
իբրեւ :
Տ ասնամ եա
1լնե ր առաի
ւլբեբ էէր
էնձ՛
«. ագիկանս
անունր Աբփէկ ԳՐէ ^ •
Գոլն որ գեգասլաչտ էէր եւ
անուններու
մ ասէն էսկ տ յնքան
րհտէսնգէր
, անդ րա -
գաբձեր էէր, անչոլչտ
, թէ այդ նաթ -
րնտ ր ութէ
ւնգ կուդա
ր ո՛ չ ճաչակէգ , եւ
ո՛չ ալ գեղադէտակտն
րմբռնումներէգ
՝.
Այլ՝
էութենէ՚դ
էսկ։
ՈրոէէՀեաեւ
, թէեւ
դուն քեղէ
ւլլացահ
էէր
« ՚"պբէլ
՝^
կեանքբ,
Հղօ՛րապէս
կր սէրէէր
, սակայն
,
է՜նչ
գերադոյն
նոլիբարեբոլմ
,
նոյն այգ կեանքր , որ
առաւելապէս
տբփիաէ կր բնորոչուէ
՚ • •
Ու կր Հաւատա՜մ թէ՝ դուն, որ այն ՚–
քան կր սիրէիր
արեւն ու կանաչր
,
հէլն
ու հաղկռւմր - եւ աակէ՝
նաեւ
երիտա–
ստբղռլթէլնր
, կը զգա՜ս , արգէն
, թէ
գարռւնր
չուտով էր կանա
չր կր քսէ աա—
լ՚ահութիւննե
բուն ,
րարունա1
^եբ
ու ճէւ—
դեր կր ղաբդաբուէն,
ել արէէէն էր ոսկէ
չղարչր կր սփռէ , - որոնցմէ
այնքան կր
խտլտար
գերղղայուն
ՀողիգՀ
Եւէ՛Ր
՝• Ելի՚ր , ոբպէս
ղի կրկին
ողիռւնես
ու աւետես
դաբունքր
ա քնպէս
էնչպէս
ղ իտէ
իբ
ողիռւնե
լ եւ աւետե
լ :
Գան դեռ էրաւունք
ունէ է ր ապրելու
Հ
Ու֊
դուն գեռ պարտաւոր էէր «.ապբե -
ցնելու»
մեզ
է
« Վե՛ր կաց , անէրա՚ւ»
՚ ՚ •
Կ՛
ՄԵՀԵԱՆ
26/1/1958
պա
քի Հակօղ սէ քէն սլա չտպանո
ւթե ան մէի
ք
4 • -
Մասնակէքիլ
աւլէստ էէէչէէաբ֊,ի
գէն–
քէէ ւսբտսւղ րռւթեւսն
հրաղբէւն :
5 -
քաղաքական
եւ ւլին ո ւ էէր ա կան
ճն–
չում
րանեցնել
եւբոսլական
՝,էսբցեբր
ղե–
կաւի^սրելռւ
կոչուահ
մտրմինին
՚իր՚սյ ՝•
Այս է պատճառր
, որ ԼեՀասաան մտա—
Հող է եւ Հալաէոք
չրնհայեբ
Գերմ
անէոյ
իէէաւլէւէէլասիբէսկան
նէէլատակէւն : ՎարչալէԱ–
անս^Րւկալէ։
եկաւ
նաեւ
տեսնելոէէ որ էր
էէէոաիարկր
մերմուեցաւ
մ էտմամ
էէէնակ
Ֆրանսա
քէ Վարչապետ
կայեէսռի
կալմէ
(Գեկէոեմբեր
801 :
Արդարեւ
,
Ֆրանսայի
Վա ր չէէէ սլե տ ր կր դ աաէսպա րէոէ բ Ո՛ա ւէա -
քիի
հբագէբբ
, վտանէլաւոբ
էլաւլաէիաբ
մր
նկատելաէ
զւսյն,
ոբաիՀետել
կլրէէէէլւսյթ
մէի
որեւէ
ղինաթավաւթիւն
պատճաււ
՛ղիտէ րլլար ռրամերիկեան
ում-երր
չքէէն
Եւբւէէէրսն,
մինչ
թորՀրղային
ումե՜րր
՛դէ՜
աի մնան
իրենց
տեղր։
Մառ եչալ Ո ո ւլղ ան էէն իբ
նամ ակ՝1։երու.
մէի
կեղրոնակէսն
Եւրոպա
յի
ւլինաթավէոլ—
թեան
ղաղավէա
ր բ քառաի քչեց : \Լյ"
ուղ—
ղութեամ
բ ֆրտնսական
աեսակէար
՚իեբի–
նապէս
պաբդուեցաւ
, երբ
Վ^արչւսսլեսէ
Կալեսէռ
էղսէատսխանեց
Մ ոսկլււայէւ նա -
մակէէն : Ֆելէէքս կայեառ
պաչաօնապէւ^
յալտնեց թէ քէտփաքիէւ
հբաղէէրր
անրն -
գան ե լի էր, միամամանակ
չեշտելոէի ^ է
Փարիղի
կառաէէարութիւնր
դէմ շէր ա -
սլաՀաիութեան
Համէէւբ ձեոք
առնուելիք
մէիոցնեբոլ
, յիշեցնելաի
իտրնի
հրաւլ
ի -
րր , ոբ մեռեալ տառ մնաց
Խ՛ՄիոլթեաՆ
•էամար :
կեդ բռնական
Եւ֊րոպա
յի
ղինա թափ
ու -
թեան
Հարցին
մէի կա րեւո բադ ո յն
ւոեղր–
կր պատկանի
Արեւմտեան
Գերմանիոյ ,
քանի որ աոաիաբկռւահ
գօտիին
երեք
եբ–֊
կիրներէն
մէկր կր ներկայացնէ : Արդ ,
Վարչապետ
Ատրնաոլրր
վեբինակտն
յայ—
աարարութեամբ
մր կուգայ
րսել,
թէ
կեդրոնական
Ե՚֊րոպտ
յի ղինա
թափութեան
հբտդ իրր չի կրնար
ի բա կանանա
լ եւ
մ ի
անդամ
լնդ միչտ պէաք է Հբամաբիլ
տյգ
գաղափա
բէն
, ոբովՀեաեւ
նման
հ
րագիր
մր մէկ նպատակ կր Հեաապնղէ
միայե.–
Աալանտեան
Ուխտին
լէախճանր :
Այսպէս թէ այնպէս
, Ո՚ափաքիի հբա -
դիրր կր չարունակէ
աղմ
ուկ
բաբձրացնեԼ
թր չա րի. եթէ պատաՀԷ
,
ոբ Արեւելք -
Արեւմ ուաք Հանդէպում
մր ըլլա
յ , ւի իճա–
բանոլթիւննեբր
կրնան չարունակուէւլ այդ
ուդդութեամ բ :
ԽՈՐԷՆ ԱՐԲ՛
Ցռւնոլաբ
15էն
այցելել
Ֆրէւլնօ , ուր իերմ լնգռւնելութեան
մր
արմանացալ՛
խուռներամ
բազմութեան
Հեա
Ֆրէղնոյի
քաղաքապետն
ու բարձ —
բասաէէճան
պաչաօեաններ
կայարան ղտ —
ցահ
էին
դիմաւոբելու
Արբազանր :
Զ"՛—
րեՀ Ա՛է նոլիրակր
ուղղակի Ա– Երրռր -
ղութիւն
եկեղեցին
տռտինորգոլահ
է է
Ամսոյո
22ին Խ"րէն
Արք՛ դացտհ է Լուէ
Անճէլոս
:
ս ա ա
Վ.սրդսՊեՏՒ
սասւն
(1)
Գասարանում
, դասաւանգռւթեան
, եր֊
դեցէկ
խոլմրէ
պաբապմոլնքների
, մտս -
նաւոր, խմբական կամ անՀատական
Հան–
գիսլոլմների
մամանակ,
որտեզ Ա երբ էլ
լէնէբ , նոյնիսկ
կատակներէ
մամ
անաե
անբռվանգակ
խօսք
չէէնք
լսում
մենք
կո~
մէաաս էէաբղապետի
բերնից։ Նա
նոյնիսկ
րարկացահ
իզայնացահ
վայրկեանին
մի
ուս ոց ողա կան էէէբատա կան բան կ՝ասէ բ իր
դիմա ցինին :
կոմիտաս էէաբդապետի
ւէե րին ասաիճա–.
նէ
մ անկա էէա րմա կան Հոդատտր
վերա -
րերմունքր,
նրա լրիամիտ
տոնոէէ տսահ ֊
ներբ
խէւրունկ
տպաւորութիւն
էին թող -
նում
իբ աչակեբտների
վբա
յ ել
առաի
բերէէւմ անկեդհ
յարէլանք ու
մեհաբանք
ղէպէ էնքր՛– Որեւէ
նիւթի
մասին
խօսելիս
կամ դա" բացատրելիս
ա ուե ալ
Հարց է
կասլակցէ՚ւթեամր
սիրում էբ նա մէամա–
մանակ եւ իսրաաական
թօսքեր
ասել եբ -
բեմն
լսւրի
երբեմն
էլ կատակէ
ձեւով :
Երդէ,
երամչաութեան
, առ
Հաստբակ
դեգարուեսաէ
մասէն
խօսելէս,
Հմայէչ
էր կոմէտաս
վտրղապետր
: Խօսում
էբ
նա պաբզ,
ողենչռւահ
, խռ բէմ ասա տր ֊
(1) Ա. մասը տեսնել
Ցառաի
Ն » յ • 27 -
Գեկտ. 7 :
;
աա
յա յաութէւննեբոէի
,
ներչնչելոէէ "էր
դէպի
երղն ու երամ չտութիւնր
,
դէպի
ղեղարուեստր
:
Լալ
սովորեցէք
մեր մոդովրղի պաա–
մ ութ
իւնր , ո ւս ո ւմնա
ս էէրե ց է ք նրա : կեան
քբ , նրա աւէսնւլութէէւններր
, դիրն ու զր–
րականութիւնր
, մանալանէէ
մողո՚էբզա
-
կան
բանաՀիւսութիւնր
,
ասում էբ նա
յաճաթ :
Մեր մէէդոէէուրդ
բ չաւո բան է սաեղ
հել էբ անցեա լում , որէ մեհ մասը դեո,
ղտնւում է անյայտութեան
մէի, ասաց
նա
մ էէ անէլ էսմ գտսի
մամ անակ ~ պէաք
է
անցեալի
մոթիրների
տակից
Հանել
մո -
ղովոլրդի
ստեգհտհ
քանքա
րնե
ր ր ՚
մողո–
վոլրղն է ամենամեհ
րանասաեղհր
, ու. -
սուցիչր
, որովՀետեւ
կարճ ու
Հակիբձ
քառեա1լ1էեբի
մանաւանդ
եբգերէ
մէի նա
աբտայա
յտում է ա յնքան
՚իէչա ու խինդ
,
աանիանք
էէլ խոՀեբ
, որքան
ԳՐ"ղԲ մէ
տմբռղի
ղէրքէ
մէի :
Եբղիչների
ձայնր
թւսրմ
պաՀելու
ւիե -
բաբերեալ
եւս տալէէս էր մեղ էսբատներ
:
֊• –Կոկռբդր
դրդոէւղ
ուտելիքներից ^ել
է՚մէչքներից
սլէտք է թուսափել։
Րտցօգ -
եայ, մանաւանգ
. իսոնաւ մամանակ
չե բ–
Գ^Լ » ւԲՂ""^^1
"՚– բաբձր տոնաէ
չթօսել
ասում էր նա եբւլէէչներին : Յատուկ
ոլ -
չտդբութիլն
էբ գարձնում
կբհքաձայն
ւէւնեցողնեբի
չնչտռութեան
՚էբայ եւ յի -
չեցնում թէ ինչպէս պէաք է շնչել , մա
նաւանգ
երգելոլ
մամանակ :
ժու-մկա–
լութիէնր
, չափաւոր
էէւաել - թմելը
, րա–
ցօթեայ
դրօսանքը,
փափռւկ
անկռղնռւց
խռւսափիլր
, չաա լսել ռւ քի
Լ
է՚^"է1Ր
1
եբդէչ
մարդու
օեմ՜իմի
մէի պէտք է մտ -
նեն,
ասում էր կոմիտաս
ւէաբգապեար։
իր պարաէզի
աաղաւարէւ
մէի մի թախա
կար
մ աքէէւբ սաւանով
հահկահ՜ ել մի
քտր էլ դլխավեբեւր
գրահ՜ , ա յգ
կո չա
թաթաի
վրտյ էբ քնում
էնքր աաք եղա -
նակնեբէն :
X
Աչխատասի
բութ եան ել
առՀասարակ
կեանքէ
արմէքի
էէեբտբերեալ
կոմիտաս
՚էարդապետի
ասահնեբից
միտս
են ւքնա -
ցել
Հետեւեա
յ^էե ր ր . «Մ արդռւ
արմէքր
չափւում է նրա կաաաբահ
դորհերով » ;
* Աշխատանքր
մի Հայելի
է. ոբի մէի
արտացոլռւմ
է աշխատողի
կերպաբր » :
« Սիրեցէք
եբգր,
սիբեցէք
բնութէւնր»:
Ոչ դմուարութէլնից
էէա էււեցէք ոչ
է Լ
ճչմարաոլթիւնից
խուսափեցէք
»:
« Աշխատոլթեամր
կարելի է չատ
գըմ՜–
էէ լար
ութ է էնէներ յաղթաՀարե
լ կեանքոլմ»
յ
« Տ՛ ռ դո վր դա կսւն էմաստռւթէէնր
Հաւա
քական է եւ գարերէ
փորձառութեան
ար–
դէ՛նք » :
« Ուսռւէէնասէբեցէք
ղէտութէւնր
, վե -
րացրէք
աղէտութէւնր
, դրանէց է կա էս -
ուահ
մողոէէուրդէ
ւէրկութէւնր
՝» %
« Հէն ւլաղաւէաբներր
եթէ չլէնեն
, նռր
ղաղափա
րներր
չեն հնուէ » :
X
էիմիահնէ
ճեմարանում
պարտագիր էր
նաեւ
Հ ողե ւո բ — եկեղեցական
ե բամ
չաու–
թեան
ուսուցոլմ
ր %
Հոդեւոբ
երդերր
չտրտկաններր
ատդե —
ՐՐ ել մեղեդէներր
սովորում
էէնք
յա -
տուկ
Հայկական
նոթանեբով
: ՛Րանի որ
եբդէչ
ճեմ աբանցիներր
պա րտաւո
ր էէն
մասնակցէլ
եկեղեցական
մամ
ե բգռ
լթիէնւ–
ներին, Հետելապէս
պէաք է լաւ իմանա —
յին , բացի
եւրռպականից
նաեւ
Հայկա
—
կան նոաաներր
որովՀետեւ
բոլոր
Հողե —
լոր
երդերր
, շտրակտննեբր
ել
տաէլերր
ձայնադբուահ
էէն Հայկական
նոտանե
—
րռվ
:
^^Գ մամ անակ
մէա
յն
Մ ակար Եկ -՚
մալեանին
պատարաղն էրեւրոպական
նռ—
տանե բււվ :
կոմիտաս վարդապեար,
ինչպէս
մոզռ–
էէրգական
երւլեբն էբ սովորեցնում
րա -
ց ատ բութ իւննե բով , այնպէս
էլ
Հէւզեւոր
երդերն էբ անցնում
մե1^արանելով
նրան^
հաղ
ոլմն ու իմ աստր :
Նա ասում էր որ Հտյ աչխարՀիկ եւՀո—
դելոբ
եբդերի
հադումր
այնքան
Հին է
որքան
էնքր
Հա յ մռդովոլբդը
;
Գեռ ա
յն
գա բա շբիաննե
րէց երբ Հայ
մոգովռւբւ^*
ունէ ր իր
բաղմ աթիւ
տսաուահներր
^
պաշաամ
էււնքէ առա
բ կանե՜ ր ր արեւր , լ ո ւ -
"Էնը1
Կբ"*Կը.1 բնութեան
երեւոյթնեբր
,
հէբ—կտթէէնր,
էէաՀազնր,
աստղէկր
եւն • ^
ունէր հէսակատա
բմ ան
երղեր ,
Հեթանուա
ա ս տ ո ւահնե
րէն
նուէբոլահ
ձօներ , տա —
ղեր,
մտղթանքնեբ
, աշխատանքի
եւ Հե —
րոսնեբի
գովքեր :
Ա.
ԲԱղԻՐԵԱՆ
(11
Շար.)
