Հ6
Ա» ԱԶ ^
Լ–. ծՐհՏ ՍՍԱՐԴՈհԹԻՒՆԸ
եհ ԳՐԱԳԷՏԸ
(Կար-դացուած ւսՑցեսւլ սւշնա(ւ՛
Մարսիլխւյ մ է յ )
գ.
Թ՚ւււլւմ
II
ւթեան
ա յս սլա շաամ սւնքբ
կամ
ժամանակէն
զւ/այութեան
(լսԼ սա(ւսաււ|ւււք|
տիւ յ>ւս1ւ)
աենշբ գրագկաէն
մէշ կք ղաք–
ղ աւյնկ յառաշասչաՀսւթե
Ա
՛ն
ւք էաակւյ ու -
թէւնբ։
ԱՀա
թէ ինչո՛ւ աբղաբ
է որ
ղբա֊
էքէաբ յայաաբաբէ
ժամանակ
աււ ժամ՛ս
-
նակ.
Ջեր ժամացո
յցր
Լ ՚ " 1 ՚ ե ց է ք էմ
ժա–
մացոյցէո
վրայ :
Ուրեմն
Հարկ
է ներդաշնակեչ
9"՛^՛ ~
ղ ուածներու
յառաշխաղացութեան
կ
•ռոյ–
թբ գր՛ողէաէն
Հեա
որ հանօթ
է
ժսւմանա–
կէն զարկերակին
թէք
- թաքին
..
Վա՜յ
այն
ժողովուրղին
, որ չունի
նման
գրա
-
՚քէա , վասնգի
չի կրնար երիաասաբգու
.
թիւն
ունենալ։
Գրագէան
է որ
՚.րիաա
-
սարգութիւն
կբ չինէ ;
Պարգ է
,
այլեւս, աարագբ
ղոր կշ նե -
աեմ Հրասլարակ.
^— Ա աային աարիք
(ամ
ոքանթ-ալ) :
Աեռահ
- հնահ
(մոո. - (ւէ՛)
կբ
կոչուէ
ամ էն եբէ ա ա ս ա րգ. որ եա
է մաա
յին
աա–
չ՚էքով
:
Պակաս
- հնահ
(տէպիլ)
էակներու,
կբ
նմանէ գրագէաբ
որ եա է մաա
յին աաբի
-
քով՛.
Գամբարաններոլ
բնւսկիչ
(քւէքրոՓ՚ա)
կր գառնայ
ժողովուրգր
ոբ ետ
է մտա
յին
աարիքով
:
Արգ,
ժողովո՛ւրգ
Հայոց,
՚քէացէ՚ր
յարգգ
, քու
թմ որգ
ա յնւղէս
էոր
ղ ուն
նոր ես եւ Հէն ես , ղուն
ե ր է ա՛ս սա բւլո
Լ -
թէւն
ես ել յաւիտենակտնութիւՍ
ես : Ո՛չ
ա չխա բՀ ագբո
լ թ
իւնր րախաաւոբեց
րեղ ,
ռչ ալ սլատմութիւնր,
որ գրացի
տուաւ
քեղի
մախիղն
ու մհղնեան։
Աեհցար
ա -
սլառաժներոլ
վրա
յ , հ աղկեցար
վւուչի
եւ
աաաասկի
թուվւերու
մ էշ , եւ
սակա
յն
գիացար
քալել
ժամանակին
Հետ , — թնչ
ագուոր
գա ր ո ւնն ե րո վ ղարղ արուե ցար յա՛
ճաիս , ի՛՛նչ Հարուստ
ամ աոներով
փառա–
ւոբուեցա
ր ստէսլ : հ) ուժբ
ղա ր կա ւ
կռ1ւա–
կէգ
) գուժր
ճակատէղ. , Տէղրոնբ՝
ասլէ–
բատ
, Ոէւղանգիոնր՝
գրուժո՚ն
, ոչ
Հռոմ
ժպաեցաւ
քեւլէ , ոչ ալ Ելլագան
, աճե
-
ցա՛՛ր սակայն
ու մեհցաբ
, բռնեցիր
ժա
-
մանակին
թելէն
ու ք՛"լե՜Յէր
"Րրէ
՛ղէ"
է
մարաիրոսի
պէս։
Հայո՛ց
ժուլովուրգ,
ժ ո–
ղովո՚լրգ
Հայոց,
ես ի՜նչպէս
,
ի՜նչպէս
չսէբեմ
քեղ։
Արտաքին
աչխարՀբ
այսպէս
, րայց
՛յ
է–
աէ
՚՚ք,
սէրելէ՛
աղաք,
թէ ո՜րքան
բաէւ
-
աաւո
բուահ
է մեր ժողովուբգբ
իր
ներքին
աչխաբՀով
: Աոտշէն
իրոգութիւնր
,
՛լ՛՛լ՛
կրնամ
յայանել
ձեղի,
ա յն է թէ
սպառահ
չէ՜ տակաւին
մ եր ժոգովուբգբ
: Ուսաի
,
կը Հաւատամ
իր ապա՚լային
,
ո լ
կ^բմբւ^ս–
աանամ
ամէն անղամ
երբ մեհ մեռելի
մը
գագա
ղին առշեւ
կ /-. յա յտա բարուէ
, ՛լոց
ոորվուահ
բան
մբ արտասանելու
ձեւով
,
թէ գ.անգարմանելի՜
է կոբուստր»։
Աա
-
ճաէ,
ղրահ , յաճախ
էւօս՚սհ
եմ թէ ար
-
տաւա՚լղական
եմ ես,
Հարուստ
մեռել
ներու
Հետ
իրենց
ոսկին
թաղելուձեւովմր՝
սխա՜լ
է արգար
Հմայքներու
Հետ
թաղել
նոյն
Հմայքներուն
չա րո լնա կութ ե ան
յ՚՚յ՚՚Ը ել կարե ւէո լթէլԱները
:
Ծիրանի
հառբ,
ոբ անուչ
հիրան
է տուեր
այս
տա
րի , գաոն
հիրան
չի աաբ
գալ տարի \ Ծի
րանի
հ՚սռ
մրն է Հայոց
ժոգովուբգբ,
հի
րան
է ա ուեր , ւանո ւ չ հի բան
՛լ ա ր ե ր է ի
վեր , ղարձեալ
կուաայ
• Ուրիչ
մուչո -
վ
՚՚՚Ր
՚ւ
ներ լե ղուր ցան նո քնիսկ
/"" աղ ո յն
պայմաններու
մէշ, էսկ
մեր ժո ՛լովո ււ՚գլ՛ ,
տպբելով
անօրէնակ
ղ ժոլարո՛
թեանց
մէշ, կր մնայ երէտս՚սարղ
, կբ մնայ
հ՚սգ–
կուն,
կր մնայ աւլնուական
, կը մնայ
ար–
ղասաբեր։
Ար՚լար
չէ՛՛
Ր"^Լ՝
Ապբ՚ո՜^
մնաս , ժո՚լովուրւլ
Հայոց
: Տուէք
ինհի
ա–
նունը ժոգովոլբգէ
մը, որ պայքարահ
ը լ
լայ պատմութեան
մեհագոյն
կայսբոլ
-
թեանց
Հետ,
ամէնէն աննպասա
պայման
-
նեբուն
մէշ, միչտ
լքուահ
ու գաւաճան
-
ուս՚հ
, րայց
եւ յաշո՚լահ
ըլլայ
վառ
պա
-
Հել իր աագանգին
լոյսր,
վկա՛յ
Հայ
կաւլանց
լեղուն
, ըսէք՝
մեհասքանչ
րար
-
բառ
, աստուահախօս
քկար ,
լեղուներու
մէշ կեսար։
Ի՞նչ
Հարկ
Հին
վկայու
-
թե՚սնց
,
աՀա
մեր
օրերուն
, ղէնուո
-
բական
, երաժչտական
, ճարաարապեաա
-
կան , նկարչական
, գիտական
, ղբական
ա–
մէն ասպարէղէ
մէշ, աչվոարՀԷ
ւիրայ
ամէն
կոգմ , կը լսէք
ու կր կարգաք
Հայու
ա -
նուններ՝
որոնք Հռչակ
են ստեգհե բ
էրենց
սեվւական
ճէգերով։
Պեաութէւն
չկայ
մեր
կ՚ւնակր
, չկայ
ել մէկը
որ բռնէ
մեբ
ձեռ
քէն
է
ինչպէս
Հէն օրերուն՝
երբ
Հայկա–
ղանց ոգէն
կ՝երկնէր
ու կր հա՚լկէր ապա
ռաժներուն
՛Լրա յ կամ
վւո
լ
չէ
թուվւերուն
մ էշ , ա յոօր
եւս Հայ եբէաասաբղ
ութէւն
մը կայ,
որ գժուաբ
պայմաններու
՛քէշ եւ
թչնամ ութեանց
Հակառակ՝
անուն
կր
չէ–
նէ , ճակատը
բաբձր
կբ րոնէ ,
րախտս՚ւոր
ժ՜ո ղո վո ւր ղն ե ր ո
լ
ղաւա կնե բուն
Հեա
Հա -
ւասար
ղհէ վբայ
կը քալէ։
Ով
որ
կոյր
չէ՝
կը տեսնէ,
լեցուն
են Հայկական
ար
-
ժէքներով
ֆբանսական
Համալսարաննե
-
բէն
մէն չեւ ամ երէկեան
Հ ամ ա լսա բաննե
-
րր , իտա լական
Հ ամ ս՛ լսա րաննե ր է ն մին -
չեւ ո ուս ական
Համ ալսա բաններբ
:
Փաբիղ
կամ
Աարսէյլ,
մտէք ֆրանսական
լէսէ
-
ներր,
- գասաբաննեբու
մէշ աննչան
ար—
՛լաք չեն Հա յ ե բ իտա
սա րղնե ր ր , այլ յա -
ճախ
առաշին
, ամէն
սլարա՚լայի
տակ
ա–
նուն
են որ ուշա ղրո ւթիւն
կբ Հրալէրեն
:
Գացէք
Պէյրութ,
Համրեցէք
Հայկական
վարժարաններր
եթէ
կքնաք :
Գտցէք
թ-եՀրս՚ն
, ուր չուտով
քսանէ
կբ
Հասնի
Հայ
գսլրոցնեբոլ
թիւր։
Ու
՚1Ո1բոցներ
մինչեւ
Աբաղան
, Համաղան
,
Մէսշէգ
Ա ուլէ յմ ան : Գպրոցնե բ Պ""1՚սս՚աէ
մէշ, եւ
է՜նչ
գսլբոցնեբ
, ,~
կբ
պայթէ՜ն,
կր
պա
յ թ է ՜ ն , տարուէ տարի
նոբ ղասարան
-
ներու
յաւելումով։
Ու մինչ
Արեւմուտքի
Հայ գաղռւթնեբր
կբ մրցին մեհահախս
ու
Ւ՚ՈՐՃՐԳՍՅԻՆ ՏւՏեՍՈՏԹեԱՆ
"ՆՈՐ ՚|.իՄ1ԼԴԻէքԸ
Լր Աոնտ^
|սոյւհ|ւդայլւ
|յ
հարցեյւոն Ա՛աււ
նագէտ աշխատակիցը, ա՚աըէ Փիէր . շօւ–
հեկաԱ յօդուած մը նուիրած էը. Խրօւշչե–
ւի տ11տհսագիտակաճ
ծրագիրներուՍ:
Սաորեւ՝ յօդուածիս գլխաւոր ւքասերը ;
Խ ֊ Աիութեան
նման րնգ արձակ
ու կեն
սունակ
երկբի
մը անաեսական
կագմակեր–
պութիւնբ
չափաղանց
բար'1
Հարց
է :
Կրեմ լին փո րձահ
է ա յգ
՝^"՚ՐՅՐ
1՛"՜^ ել
Հնղամեա
յ հրս՚՚լիրնե
բու
ստեւլհ ու մէն ,
այսինքն՝
19284*/ /.
վեր։
Բանի
քանի
ան
գամներ
պաբ աաւո բուահ
է բնղունի
լ , թկ
իր տնտեսական
սիսաեմր երկիր բ մղահ
է
գէպի
ժամանակի
ու գբամի
աւելոբղ
մրս–
խումն եր : Արղարեւ
,
ղ բասենե կա
յին
գրոլթիւնբ
(պիւրոքրասի)
այնքան
արմա–
տացահ
է երկրին
կեանքին
մէշ , որ
ոկը–
սահ
է մեհապէս
ղանղ աղե ցնե լ
ինչպէ ս
չատ
մր այլ մսւրղերու
այնսլէս
ալ տնաե
-
սութեան
բնականոն
րնթացքը
;
Այս
՜պիւրոքրաւրիք
աղէտր ցարգ
տեղի
տուահ
էբ առալել
կամ նուագ
ուժղնու
-
թեամ ր արաա յա յտոլահ
բռ ղո քն ե ր ո ւ
եւ
գժէլոՀութեանց
. սակայն
հքր՚՚ւչչեւի
աըն–
տեսական
նոբ
վա բղա սլե աութիւն՛ը ,
ոբ
Հբաաաբակուեցս՚ւ
Աոսկուայի
բոլո/ւ
օ -
րաթեբթերուն
Աաբտ
ՏՕի
թէւերոլն
մէշ,
ուժգնութեան
տեսակէտէն
կբ գլէ
կ՝անց–
նի մինչեւ
Հէմա
՚չղոյչ
եւ խոՀեմ
բառե
-
բով
բանաձեւուահ
բոլոբ
գէաողութիւն
-
նե
Շաաեր
կրցան
թերեւս
անգրադաոնալ
թէ Խրուչչեւ
Ի) . Աիութեան
մէշ ցարգ
է
գորհ
ղրո ւահ ճաբտաբաբռւեսաական
գր~
րութեան
՝>իմնական
յե՚լս՚չբշումն
է
ոբ
կ*տռաշտբկէ.
սակայն
չաաեբու
ուչա —
ղրութենէն
վբիսլահ
կրնա
յ
Հք/Հ"՚Հ
՚ "
յն
հանրակչիռ
ամբասատնութիւննեբր
, ղսբս
կը պարս ւնա կեն քւք բուչչեւի
աեղե կագր
էն
առաշին
էշերբ
Այս վաւերաթուղթը
կը յիչեցնէ
թէ Խ -
Միութեան
մէշ այսօր
գոյութիւն
ուեին
200 ՛ՕՕՕ
ճա բաա
րա բուե սաական
պետսէկ՚՚՚ն
ձեռն՚որկնեբ
եւ աւելի քան Հա ր իւբ
Հաղար
չինա ղորհա բաննե ր . կր խոսաո վանի
նաեւ
թէ տղղա
յին տնտե սութե ան
տաղնապին
աճումբ յաոաշ
բեբահ
է նաեւ
Հնղամեայ
հրաղիրներոլ
իբաղորհւքան
՛քէշ
յարաճուն
աագնասլ
մը :
1955^
Մայիսին
կոսպլանծէ^^
(պետա
-
կան
նաիյագիհ)
բարեվախելու
փորձ
մր
կաաարուեցաւ
, որ անցեալ
Գեկտեմբեբին
փոխարինուեցաւ
«.պետական տնտե ՛ւա կան
յանձնա խում բ»ով
մբ ; ինչպէս
կը թուի
,
Պերվոլխինի
Հսկողութեան
նե.բքեւ ղըր ՚
Ուահ
այս
յանձնախումբր
ակնկալսւահ
արղիւնքները
չտուաւ
, որովՀետեւ
տ յժ մ
կը յայտարարեն
թէ այղ
յանձնախումբին
ղո յութիւնբ
աւելոբղ
գարձ՚սհ
է ։ Գաբձ
-
եալ կեանքի
կբ կոչեն
կոսպլաՕ^ ,
բտյց
ա յս անղամ
ա յնպիսի
իրաւասութիւննե
-
րով,
որ
կոսսլլաԱ^
կրնայ
ղաոնալ
պետու
թեան
մէշ պետութիւն
, քաղաքական
իչ —
խանութեան
Հաւասա ր (եթէ
ոչ աւելի
ղօ -
բաւոբ
) ի րաւա ս ութի ւննե րով : Համ ա յնա -
վար
կուսակցութեան
կեղր ոնա կան
Կոմի–
տէն
1956
Գեկտեմբեբի
եւ
1957
Փետրո՚-ա–
րի իք նիստերուն
մէշ քննեց
այս
Հարցր
ինչպէս
նաեւ տնտեսական
բաղմ աթիւ
հը–
րաղիբներ,
բայց չկրցաւ
վերնական
եգ
-
բ ա կտ ց ո
լ թ
ի ւնն ե բ ո
լ
Հասնիլ
:
էւ բուչչեւի
տռտշաբկահ
հբաղիբբ
երկու
Հիմնա/լան
նպատա/լնեբ
/լ ր Հեաապնգէ
փարթամ
եկեղեցիներու
չինութեան
մէշ՝
իրբեւ
վկայութիւն
ամլութեան
եւ
հերու–
թեան
, Արեւելքի
Հայ գտգութներր
Հրա -
չ ՚ " լ է ՜ տենգ մը կբ մտանեն
ղսլրոցաչինու
թեան
, իբբեւ
վ/լայութիւն
/, րիտաս ա բգու
թեան։
Ամէն բան
չի՞ բացաաբեր՝
եթէ
ը–
սեմ
ձեղի թէ Նոր - Ջուղայի
մէշ,
ժամա–
նա/լին , Խ՛՛շա յական
Կապիտալբ
չէնե բ է
տասներե՜ք
ե/լեղեցի
,
բտյց
այսօբ
ս՚յ՚լ–
Հ բաչալի
ե կեղե ց ինեբբ , գորս աեսա
յ •, կր
նմանէին
• • . տունբ
- մնացահ
աղշէ/լնե
-
բու։
Վաղը այստեղ
ալ պէաի
ըլլայ
նոյ -
նը, ապաՀով
եղէք։
Բայց
չքեղ
եկե՚լեցի
-
ներու
նման
ե ր իաա սա րղնե՜ բ սլիաի
ղուրս
ղան այն գպբոցնեբէն
, որոնց
թուումն
ր -
բէ
տ
Խոստովանեցէք
որ Արեւե լք
աւելի
խելացէ
է, -
յէ չա տա կա բանտ յէն
ասո
-
բական
պաբհամոլութէւնբ
թօթափահ
,
բուրգ
կամ
սվւինքո
կանղնելոլ
փար՚սւոն
֊
եան
սնամաու
թիւնբ
մոո ցահ
:
կենգանի
աչխատանքի
Համար՝
Աբեւե /ք գաս
/լու -
տայ
Արեւմուտքէ։
ԹեՀրանի
մէշ /լորո
-
չեն քանղել
Հին ղպբռցր,
որ նեղ
կուղաբ
եւ
շինել
նոբբ,
աւելի
մեհ,
եւ
ղաղութր
ղուրս
չ՚երկարեր
ձեռքբ,
աղքատ
եւ
• * « ւ –
.րուստ կր միանանք
գրամը
կբ ճարեն
ու
կր չփնեն : Մէկ
Հարուստ
, Մաբգաբ Աաբ–
գսեան
, ինքնաբերաբար
, ցեղին
ձա յնով
,
ոտքի
1լը կ՚սնգնի
եւ իր կարղին,
մէնակր,
Հսէլայ վարժարան
մր կր չէնէ
աւլ^էլտնւլ
Համար : Ո՞րը պատմեմ
, ո՛՛րը
նկարա
-
ղրեմ
:
Արեւմուտք
կը հերանայ,
էրողոլթիւն
է : Բայց
ե րիտասա՜
բղ է մեբ Արեւե չքր
:
Գպրոցներու
այղ հով
բաղմ ութեան
մէ -
շէն, վաւլբ, երեւան
պիտի
չղա՚՚ն
նոբ
տա–
ղանգներ
, Հանճարեղ
նոր ղէմքեր
; Խել -
քով
Հիւանգ
ըլլալու
է մաբղ,
որ չՀսււա
-
տա
յ : Պի՚ոի
ղան նոբ ղէմքեր
, վո՚գքլ
պիտի
լսէք նոր անուններ
, պիտի
Հ պա ր տ ՛սնա ք
Հանճարեղ
երիտասարգնե
րով , ո րոնք
նոբ
ճամբայ
ցոյց պիտի
տան
մեղի եուրախու
-
թեան
նոր սարսուռներ
: Ամէնէն
գէ*րէն
բանն
է պոռալ.
Մեռանք
էլոբանք։
Ա -
տիկա
Հիւանգներն
ալ էլբսեն
ւ
Տ.
ՆԱՐԳՈՒՆԻ
(Մնացեալը յաջորդով)
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ
Ա Ո Ո ա Ն
ԴՍՇՏՒ ՍՐԱԳԻԼնեՐԸ
Այգ
գ ե ռ
ոչէնչ.
աղայի
իսկական
աանշանքը
սկսուեց
յաշորգ
օրուանից
,
երբ նկատեց
որ իբ խաղընկերներր
խոլ–
ա/ափում են իրենից
: «Ուղել
է իրենց
ա -
բագ
իլին սպանի»
, ասում
էին տղանե
լւը
մ աաով
Մուրիկին
ցո յց տալով
; Արգա
-
ւանգ
ղէւղէ աատերը
նեբչնչել
էէն
իբենց
թոռներէն
ոբ աբագիլր
սուրբ
թռչուն
է
եւ նրտն
խվ՚ո՚լը
սատանայի
սեւ գորհն
է
կատարում
• * ՚ X
3
Վփրալոբ
արաղէլը
ՀեաղՀեաէ
ընտելա
ցաւ
իր նո բ վփճակին
, նա Հաւեբի
Հետ
հանբ
հանր
քա յլում
էր բաէլում,
խլում
•էր նրանց
բաժինր
, բայց
ոլչքը
մէաքը
բարգոլ
կատարէն
էր
է
Երկու
օր անլ^գՀաա
անձրել
տեղաց •
վիրաւոբէն
անից գուբս
էթողեցին
է
Եւ
%ա երկու
օր չաեսաւ
ձագերին
ւ
Երրորգ
օրն առաւօտեան
գուռր
հեհեցին
է
Պառաւ
Մ՛ո րան ր քնաթա թախ
վեր
կ"*ց
ալ
եւ
դուռը
րացելոլց
աոաշ Հարցրեց .
— Աոնա , գո^ւ
եռ • • .
Մ արանբ բացաւ
ու մնաց
կարկամահ
^
շէմքին
էլանղնահ
էր Հայր
արաղէլը.
, ,
Աբտստմեռ , վախեցրիր
՚ • • Հա , աանն
է , ներս արի • • .
Թ՚ւչունր
աՀով
ետ
ետ
ղնաց,
բ՛" յց մր–
նաց
սրաՀում,
մէնչել
որ Մարանէ
փէ–
չերէ աակով
վէբաւոբ
արաղիլր
գուբս
վագեղ սրաաւղատառ
. . .
ի՛Հ , սաակէք
գուք ^ տես
ոնց են ի–
բար
սիրում
.
ղգացոլյսհ
ասում
էր
պառաւ
Մ աբանր
I
Աբաղէլ
ամուսիններր
գուրս
եկան
բակ
եւ իրար
Հեա
քա յլում
էէն
լուրշ
ոլ Հան
գիսաւոր
•
երեւի
խորՀրղակցոլմ
էէ^
էնչ
որ 1լաբեւոր
բանէ
մասէն է
Այղպէս
անցնում
էէն օբեբբ գանգագ
ոս
սբտմաչ
։
Վիբաւռր
արագիլը
մթնելուն
պէս |
իսրճիթի
մէ անկէւնում
քսւե
էբ
մանում,
բա յց արթն՚սնում
է բ չաա
վ ա՛լ , էլա ուց ով
քաչքչում
էբ պառաւի
վերմա/լից
եւ ան -
խօս
խնգրում
էր էրեն
գուբս
թուրել
:
Գուբս
էբ գալէս
տնից
եւ
անձկութեամր
ու կարօտով
նայում
էր
րնին է
Այնտեղէց
, գ ե ռ
լոյսը
նոր
րացուահ
յ
ձագեբր
իսաոնիխոլռն
/լափ/լավէիւնով
ող -
շունում
էին իրենց
մօրր
եւ
Հաւանաբար
էբենց
լեզուով
խնղբոլմ
որ
՚էեր
բարձ
-
բանայ
1 իսկ
ամուսի՚՚նր։
Խեղճբ
ամրուլՀ
օրր ղէս ու ղէն էր րն/լնում
ձագերին
կեր
Հասցնե
լու Համ աբ է Նբա
Հոգր
կրկնա
-
պատկուել
էր , մ են մ ենակ
ա յգքանին
կեր
Հասցնել
կր լէնէ՛՛... էսկ
սրանց
է՞նչ^
պաՀանշում
էէն
Հա՛
պաՀանշում:
Բարգու
կանանչ
տերեւներէ
վրայ
գե–
ղէն խալեր
եբեւացէն
, գէչեբներն
սկսեցէն
ցրտել
; Աայբ
արաղէլր
գբանէց
աւելէ
մռայլուեց
, էբ լձագգով
նա
ղղում
էր
աչնան
մօտենալր՛.
Ի՞նչ պիաէ
անէ
էնքր
շարղուահ
թեւով,
ինչպէ՛՛ս
պիաի
շ՛՛՛է
Հարաւ
: Թէ՛* մնալու
է մեն-մենակ
, օտա
րութեան
մէշ,
իր բալիկներից
Հեռու.
Երեւի
այգ
բնազգն
էր որ Հանգիսա
չէր
աալիս
թռչունէն
, -— նա
գժկամակու.
-
թեամր
էբ
բնղունում
սնունղր
, քուն ու.
ղագար
չունէր
է
Բա
յց այգ
օր եր էն ուրա խութէ
ւնը
յան
կարհ
այցէ եկաւ նրան. մէ առաւօտ
Հայբ
տբագէլր
էբ ձագերէ
գլուխն
անցահ
պր^
տոյա
գորհեց
գէւղէ
՚իրայ
ել էշալ
բակը։
իբենց
Հօր Հ ետ
է շան ել ձաւլերր
, ա ր ֊
գէն
Հասուն
, խոչոր,
ղեղեց էկ,
ամ
րացահ
եւ եբկար
թեւերով*.. X
ինչ սրաաճմւէկ
տեսարան
էբ ,
ձագերր
չրշապաաել
էէն էրենց
մօբը,
կաուցները
քսում
էէն նրա
փետուրներէն
ու
մեղմ
կափկափիւնռվ
էբենց
ոէբն
արտա
-
յայտում
:
Պառաւ
Մ աբանր
սբաՀում
կանգնահ
ղոգեոցով
սրբում
էր
թոնրի
հխէց
կարմրահ
աչքեբն
ոլ էնքն
էրեն
քրթմնշում
.
— Ւ՛Հ , ոատկէք
գուք,
տես
ո^ց
են
չուլալում
էրենց
մօրր • • •
Եւ ա յն , որ ա յգ թռչոէնէ
ձագերր
սէ
րում
էին էրենց
մօրբ , պառ՚՚ււ
Մ արանի
սէբտր
լցնում
էր
ղոՀունակոլթեամր
^
այո՛ , ամէն
ձագ պէտք
է սէրէ
ու
խնամէ
իր
հնռղէն
:
Զագերբ
իրենց
մեհ մեհ
կտունցերր
^եկնահ,
սովորոլթեան
Համաձայն
ոլ. -
աելէք
էէն խնգրում
մօրից,
երեւի
գլէւէ
չէէն
ռր
Հիւանգ
է , մոռացել
էի՛ն
որ
այսուՀետեւ
էրենք պէաք
է էբենց
Համար
կեր
Հա յթ ՛ո յթեն
,
էւ Հօ՜
ա" ս՚շուա
յ
սլէս վւոքր
չեն ; Մ արանը
մէ աաչա
լէքր
Հաց է
կաորաանքնեբ
եւ կուտ
արահ
բոքռններ
գրեց բակի
մէշաեղբ
:
Թող բ՚սրեէլենգան
անեն • • .
Թ՛՛Ղ
՛էե բշէն
անղամ
Հաց ուտեն
իրենց
մօր
Հեա •
զգացուահ
մրմնշում
է ր
բարի
պառաւր
։
Իրօք
վերշին
անգամ՛
. • : Մէ
քանի
օ–
բից յեաո
յ սկսուեց
արաղիլնեբի
ղէպէ
տաք
երկիրներ՛.
Հայր
աբագիլր
ամբողշ
օրր գբաղուահ
էբ ձագեբի
վար–
ժոլթիւններով
եւ այլեւս
ժամանակ
չու^
նէր
րնկերուՀուն
այցելելու
։
Միայն
չուելու
օրր ձագերէ
Հետ
նա ի՛
շաւ
հառի
տակ
, պատուեց
րնկերոլՀու
Հ."՚–ՐէԸ.
է
է՚^է
րաներ ասաց
նրան
յ
ԱՆԱՆԵԱՆ
(Շար. - 3)
Fonds A.R.A.M
