4
մէ Ծ
ՕՐԸ
(Սեփական թ-ղթ-սւ^կցոՆթիւն «Յայւայտ-ի)
ՊէՑՐՈՒԹ.^
Անցեալ աարի,
Փեար -
ուարի
կէսերուն
, Պէյրութի
Հա յութիւնը
,
անՀուն
Հրճուանքով
գիմաւորեց
Ամենայն
Հայոց
ՎեՀափառ
Հա յրապեաին
ժամա -
նումը։
Ուրաթութեան
եւ ցնծութեան
օր
մ ր ապրեցաւ
ժողո վուր
էէք ա յն թոր Հա -
ւաաքով թէ իյրիմեաննեբու
ղաՀին ղ.՝ոՀա~
1լալը , Հա
յոց աՀխարՀ
ի երիաասարղ.
Հա
յ–
րապեաը,
խաղաղութեան
աղաւնիին
նր -
ման,
ձիթենիի
ոստը իր սրրազան
չրթուն,
քին,
կ՝իշնէր Արարատի
բարձունքէն
յ է–
1լալ
Հայբապետբ
, եկաւ փառտՀեղ թան-
դավառութեամ
ր ու մ ե կնե ցալ
տն շո ւք եւ
անփառունակ
իր եաին
ձղելով
խռովք, եւ
որոմ Հաւատացեալ
Արտերու
մէ^ւ Աւե -
. լին ; Ա ե կնեցաւ
Հայրապետր
, մե կնեցաւ
եւ
նոյն աաեն անՀետացան
կիլիկեանԱթռ–
ոին
ղարաւոր
սրբազան
մասունւքները
;
Ան յ՛սյտացաւ
տաբաղիբ
Հայութեան
^ա
—
պանակ Ուխաին :
Ամբողշ աարի
մը
Համ բե րութեամ բ
պէտք
է ր սսլասէր
ժողովուրղբ
,
մ ինէեւ
որ բարեբասաիկ
օր մը, յամի
Տեառն
30
Մարտ
ա7ին,
Պէյրութի
մէշ
Հայերէն
Հոբս
օրաթերթերէն
երկուքէ։
,
Ազդակ
եւ
Այւյ
,մեհատառ
վե րաառութեամբ
կր յա
յ–
աարարէին
ցնձ՜ութեան
աւետիսբ՛– Ա –Մ՛ո՛
ոունքներուն
յանձնոլիլր
Լիրանանի
թեմի
եյւկաթեայ
առաշնորղ
քէքորէն
ԱրՔ ՝է^՛
Ամմանի
մէշ :
թերթերուն
Լ"ւր11է Լիբանանի
մայրա -
քաղաքէն
մինչեւ
Հեռաւոր
քաղաքները ,
^"Վփւ
թեւերով
տարատուեցաւ
ի ցնծ՜ու -
թի՛ն
•>ա յ
ժ ո ղո վո լբ ղին : Ա յսքանը
բաւա
կան
չկբ։
Ժս՚լովոլրղը
պէտք կր բաց աչ
քեբով
տեսնէր
սրբաղտն
մասունքներն
ու
իր էէարտւի
չւ՚թնեբով
երկիւղահութեամբ
մատչէր
անոնց :
Թեբթերր
իբենց աւետ՛ս բե բ լուբին
Հե՛ո
Հաղորղեցին
հ/ոբէն
Աբբաղտնին
ժամանու–
՚^ը
31
Մարտ
1057^5՛,
Կիրակի
կէսօբին,
Պէյրութի
օղակայանր
:
Կրկնակ
ցնծութեան
օր էր
նաեւ
31
Մարտը
Պէյրութի
Հայութեան
Հոե ղան -
ղուահ՜ Նոր Մս՚բաշփ
թաղ՚սմասին
Համար։
՚Բառասուն
Աանկանց
յիչատակին
Ա • Պ՛"՜
տարաղ կք մաաոլցոլէր
Նոր Մարաչի տա.
ւ^արին
մէշ։
Օրուան պատարաղ
ի չք
պիտի
Հանղիսանաբ
Լիրանանի
թեմին
ժրաշան
առաշնորգբ
, որ իր մեհ
աոաքելութեան
Հետե
է.
անքով
մ ե կնահ
ըլլտ
լռ վ
8" րղա -
նանի մայրաքաղաք
Ամման,
Ջ,"՚րեՀ Վե -
Հափսւռ
Հ ա յրապեաին
ներկա
յութեան
պաաարաղի
սկիՀը կր բարձրացնէր
, Հա
ղաբ
Հաղարներոլ
երկիւղահ
Հաւատաց
—
եալներու
աչքերուն
առշեւ , ք՝եբիոյ Թե -
մին ա քնքան
սիրուահ
ու կոբովի
Առաշ֊
նոբղը
Գերչ. \եւոնգ
Արք՛ Զէպէեանր
:
Մինչ ՆոբՄարաչի
րնգարձակ
եկեգեց
ւո յն մէշ եկեւլեցական
ա րա րողութիւն
բ կր
չարոլնակուէր
, անղին , Պէյրութի
այլ
թաղամ ասե
րկն , ժողովուրղբ
ինք1է1
"չո։րժ
-
ներով կ, խսւժէր
Պէյրութի
միշտզղային
մեհ
օ՚լակայանր
: Օղակայանին
րեգ՚սր -
ձակ պատչգամնեբբ
ՀետղՀեաէ կը
յ՛՛Ր ՜
գէին
Հասնող
բազմութեան
Հետեւանքով
:
Ժամր
11 –ՅՕ/՚Տ՛ ,
Հասաւ
նաեւ
ՎեՀս՚՚իառ
Հա յրապեաբ
բնկե բա կց ութե ամ ր
Գեւոն՚լ
Արք ՛ին, Աբաակ ու Տաճատ
սրրաղաննե -
• որոչ
Համաչափութիւն
մտցնել
արտա -
դրութեան
մկշ եւ սեղմումներ
մ՚ոցնել
վարչական
մարմիններէն
նեքս։
ինչսլկս
սովորութիւնէ
է , այո պարաէլային
աչ
՛լի՜
մահ են Լենինի
Հեէլինա կութ եան ել կ՝ ր -
. սեն թէ կ՚՚ուզեն
իրականացնել
Լենինի
հձղեմո կրա աական
կեղր ոնա կանացմ
ւսն »
^րազիրր
, որ առաշին
ակնարկուի կբ թէււի
,թէ
ինքղինք կր Հակասէ , ոբովՀեաեւ
կ՝ու–
զէ տնտեսական
ապակեղբոնացռւմ
սէոեղ -
հ՜ել
լնղՀանուբ
կեւլրոնացման
մէշ
Աբաա
ղրո
լթե
ան
Հաւք
էս
չա ։ի ո ւթ ի
է^ւ
կբ
՜նչանակէ
պա յքար
մ ՛լել ուժե
բու
ցր՝Ա
,.էւմ
ին
դէմ
, նո քնանմ ան կամ զիրար
խա
չաձե
լոզ
կագմակերսլութիւններր
լուհե/,
ամբէւ՚լշ
գորհբ
րնղՀանուր
յայտարարի
բերԼ/,
Վարչական
կեգրոններ
Ատեէլհե
լ
աբւոա -
գրողական
չրշաններուն
մէշ իսկ ել
ո չ
թէ
էք ոսկոլայի
մէշ ՚.
Արգարեւ
, երբ Միպերիոյ կամ Ծայրա -
գոյն
Արեւելքի
մէշ գտնէյլահ ճարտա րաբ–
օււե ստական
կսւ յանի
մ բ
կեգրոնական,
Վաբչութիւնր
Աէւսկուայի
մէշ նսաահ
րլ -
չւէւ յ , փոիէանէէէկ աեղւո
յն վրա
յ
ղո բհե
լու
յառաշ
կուգան
տնխոլսափե/ի
յապաղում
ներ
, որոնք սլատճաո
քլրչլան որ րնղՀսէ -
նոլբ
գորհբ
կաւլա յ • կացութիւնը
ա՛ լ տ -
ւելի կր բարգանայ
եբբ
թղթահրաբնեբբ
օրե բով կբ մնան
Մ
ոսկոէ
-ա
յի
էլանագան
նա իսա բաբ
էէ
ւթե անց
նախա սենե ակնե
րոլն
մ կշ . յաճաիս
նո յն քաւլաքին
նս յն վա
յրին
՚^էշ. իրո՚՚/ոբհռւելիք
միեւնոյն
Ջրա
՛լիրը
յանձնուահ
կ
՝ՐԱայ
քււէնի մլ,
նաիսաբա
րութիւննե
բու , էւբոնց կաաարահ
աչիսա -
տանքնե րր ան խ ո ւս ա վւ ե լի կե րպով
գիրաբ
կր իսաչաձելեն՝
ժամանակի
կո
բուստէն
ւլատ նիւթակէււն
ւինասներ ալ պատճա,,՝ելով
պետական
ւլանձին
Այս
րոլոր անպա տեՀ ութե անց
առաշ^ւ
է որ Խրուչչեւ
կ՝ոլզէ
առնել :
Վ^երշին
երեք տարիներուն
բնթացքին
աւելի
ք ՚ " ն
900*000
«աւելորգ»
պաչտօնեանեբ
ար -
ձակուահ ենարղէն , սակայն
քՍրուչչեէ,
կ՛ուղէ
աւելի խիստ
զտոււքներ
կաաարել
:
Հետաքրքրական
է նչել նաեւ "ր Խրուշ–
չեւ
էլսււլէ աւե
լի
րն՚լ ա րձակ
ի բալա սու -
թիւններ
ա՚սլՄոլքւթովիՀսկոէլոլթեան
տէսկ
ղտնուոէլ
«պետական
էէեբաՀսկիչ
նախա -
բարութեան»
. այսւգէս , «Հին
բէւլչք,
ւՎէ
կնե
րու» եւ Լենինի
անմ իշական
ղորհ
ակիղնե–
րու
վե (՛շին
ներկա
յւււցուց
ի չ Ա ո լս
թւէ
••էի
ղերն ու աւլգեցութիւնբ
կը զօրանան
կու–
սակցութեան
ղերաւլոյն
մարւքնէն
նեբս՛
այս ալ Խ բուչչեւի
«տնտեսական
հբա -
էլրին» քաւլաքական
կողմբ •
րուն , Գաբեգին
, Արտաւագղ ու
ԱաՀակ
վէսբգէսպետնեբուն
, դպրեվանքի
Ա. սար ֊
^կաւաղներուն
սւքաՀանայ
Հայրերուն
:
ֆլանգավառ
ու խլացուցիչ
հափերու
եւ
ո՛ւրոյններու
տեղատարավ,ին
տակ, Վե -
Հափառ
Հայրւսպետբ
իր չքախումրո՚Լ
եւ
իրեն
րնկե րաց
ո,լ
ժ ո ւլովո ւրէլին
Հեա
մուտք
՛ԷՈ րհեց օգակա
յան եւ
առածէս
բ -
դուեցաւ
օգակայանի
պատուռյ
սրաՀբ ,
որ բացուս՚հ
էբ ի յաբգանս
ՎեՀավւառին
։
Օգանաւին մէկ ժամու
յապաղում,,
անձ
կութեան
Հեւ Հատնռւմի ժամ մր եղաւ
հո–
վահաւ՚ոլ
բազմութեան
Համար– Ժամ մր
ետք
, հափե
րն
էէւ
խանւլավառ
կանչեբր
մ թնոլորտբ
լեցուցին
, երբ, Հեռուն, Հա -
րալի
Հորիզոնին
էիբայ նչմաբուեցալ.
օգա–
նաւր : ՛Բէչ ետք , Տորդանանեան
ու Լի -
բանէսնեան
զո յղ
դրօչակնեբ
պաբւլէսհ
,
Յորգանէսնեան
օդանալը իբ թեւերբ
՛իր -
ււեց ու Հանւլչեցալ : ՎեՀափառ
Հայբասլե–
աը իբ Հետեւորդներով,
աղղային եւ այլ
կազմակերպութիւն՛երու
ւլեկավա
րնե
ր բ ,
Հ՛ Մ՛
Ը՛
Մ՛ի արիներն ու
արենուչներր
մօտեցան
օդանաւին : Վերշապէս
բացուե -
ցաւ օդանաւին
գոնակք : քւյորէն
արք • ,
երեւցալ Ա . Լուսաւորիչի
ոսկեպատ
Աշովէ
Ա • Աշով խաչակնքեց
Հ աւատացեա/ ժո -
գովուրդբ
՚ . •
այգքան :
ժողովուրդը
ռումբի
նման պայթեցաւ
խելայեղ
հափ
ու կեցցէներւէվ։
հ1որէն Արրաղան
իշաւ
աստիճաններէն
, եւ եբբ եղբա
յրա
կւսն ող–
շադուրումով
Ա. Աշը յանձնեց
ՎեՀտփաււ
Հա յրապեաին
, յուղումի
մ եհ
՚" էէք
^ Ր
անցաւ
ժո
ղո վո
լ
բ ղին
Հո ղինե բէն
ներէէ ,
րո
լո բին
կոպերուն
ներքեւ
արցունքի
կա
յ չա կնե ր Հաւաքուեցան
•
Անձկութեան
եւ յուղում
ի
անվեր՚սպաՀ
պոռթկում ի մէշ, ՎեՀափառ
Հա յրսէոլետր
,
Ա. Լուսաւորիչի
Աշը բարձր
բռնահ
,
II լ
քաՀանա
յ
Հա յրերր , Ա րբաղան
մ ասէււնք -
ներու արհաթապաա
սնտուկը
որպէս Տա–
պանակ
Աւխտի
իրենց
ւլլո ւխնե բէն
վեր
բռնահ,
մտան
Պաաուոյ
սրաՀբ, ուրՎե -
Հափաււր
մեհ յուղում
ով ՚ողշունեց եւ օբՀ–
նեց
ժողովուբգբ
: Թափօրր
, բարեւի կե -
ցահ ա րհո
լի
կն ե բ ո
լ
խիա չա րքե
րուն մէ -
շէն,
բարձրացաւ
օգակայանի
սբաՀբ :
Գժ
է է ւ ա բ
է նկար ագրել
ժողո վուր
գին ու -
բա խութեան
անզուսպ
բա ցա գան
չո
լ թ
ի ւն -
ներր,
էէրոարնւլոստ
հաւիերն ու կեցցէ -
ները : ԲագմաՀազաբ
երկսեռ խա
քսւէ1էբւ^
էտ
բԱէ
^մ
ոէ
-թիէնբ
, մէկ մա րգո
լ
նմ ան
,
Հ ոգե–
կւսն անբացատրելի
պոռթկում
մԱ^ունեցալ
թնդացնելով
բնգարձակ
էւրաՀբ •
ՎեՀափառր
Ա • Աասունքներով
եւ իր
չքեր թով
առաշնո րգո ւեցաւ
ինքնա չա բժ՜ :
ՎեՀաւիառին
ին,^աչարժր
ոստիկան—ղին–
ռւո րներու
աոա
^ւո
բդռւթեամբ
ճամբայ ե–
լալ ; Հաբիլբնեբով
ինքնաչարժնեբ
մբցու–
մի եւան • Օդակայանէն
մինչեւ
քաղաքին
մ ուէոքբ , ին ^ ա չա բժն ե բ ը օգաուե
լուի
լ՛ո
յն
պողոտայէն
, չորս
Հինղր մէկ
չարքով
ճամբայ
ելան անտեսելով
բոլոբ
աբւլելք -
ներբ։
՝Բաղա,ք։ին մէշ ին^աբերաբ՝սր
կո՛գ––
մ ուեցաւ
ինքնա չա րժնե
բու^ երկար
չ՚լթան
,
ո ր չարունակութեցաւ
մինչեւ
կտթոէչի
կո–
սէսրան
,
էէւր
Հ աղա րաւո
րնե րէ
կագւք
ոլահ
ե րկսեռ Հալաաաղեա
^էե
բը անՀամբե
ր
կը
սպասէին Ա . Մասէէւէքնեբուն
եւ Վ^եՀա -
փառին
ժամէսնումին
յ
Մ այր
տաճարին
էլտն ւլ
ա
կն
ե ր ր
անրնդ -
Հատ կը էլօղանշէին
, երբ
ՎեՀաէիաււին
ինքնաչաբժը
կանգ առաւ
կւս
թ ոյլի կո ս
ւս ՚
բանին
մուտքին
աէէ
.շեւ։
Ժողռվուրւլին
խանգավառ
կանչր
քլը խափանէ
ր
գանգակ–
նե րուն
՚Լօզո՚նշբ : ՎեՀաէիառը
առաշնսր -
գուեցալ
Ա այր Տաճար ; Տ աճաբին
մէշ
կաբճ աբարոէլութենէ
մը ետք, ՎեՀէսւիա -
ո
֊ ր
, սրբազան
էՈէւաշնքւրւչները
եէ.
վարէլա ֊
պքւտները , երենց
Հեա
առահ
սբրաէլան
մասունքներր
, բարձրացան
ՎեՀարան ,
ուր
ՎեՀափէէէո
Հայբապետբ
ողշունելկ– եէ.
օրՀնելէ ետք ժուլովուբդր
, Հրաւիրեց
Որ
մատչին
Լուսաւորչի
Ա. Աշին :
Աին ու անտրաւՏաբանական
պսէյքարնե -
Րէ, որոնք
աոէլւ,ւնք
են
անճատակւսււ
եսա
սիբութեան
ո֊..
քչիրքի,
ուչ կէսմ
կէսն
ս.իս ,
էէնւիառռլնաքլ
ւիախճ՚սն
կ՝ունենան : Պատ -
մութիւնը
շատ
բյսն
ոէնի
աբձանէէւղրելիք
այս մէկ
աարէւէ.ան
մոլեղին ու
ք ք ՚ ՚ յ ՛ ՛
՛ղո՛յ՜
վ՛արին
մասին։
Թ՚՚՚չ
որքան
ուղեն, արե -
ւուն ճառաւլա
յթնեբբ
շանան
հահկել ցե
խով , թող որքան
ուղեն
ւիո րձեն
մ
ո
լո բե -
ցնել
ժուլովուրւլը
իր
էւււլիղ
ճամ -
բէն,
ճշմարտութեան
կը
պատկանի
վերշին
յաղթանաէլը.
Օրէնքը անխորաէս -
կելի
կամ
քն
է ոքեւէ
բան
իմ
էսց
Ժողովուբ
ղի ,
ո լ
երբ ժ
ո ւլհ
վո
լբ
դին
կուլմ է
նոլիրա–
դոբհուահ
օրէնքը
Զ՚"րեՀ Ա.
ՎեՀավււսռ
Հայբապեաին
, իքորէն Արք ՛ին,
%եւոնղ
Աբք ՛ին ու երիաասարգ
եպիսկոպոսնե
-
բէէւն
, ե ր ի
էոէէ։
ս
ա ՐԴ ու
նէէւիբեալ
վարղա -
պեաներռւն
ձեռքին մէբ, է , ան իր յաղ
թական
չքերթբ
միչտ պիաի
ունենալ Ան -
թի
լի՛"
ո ի սրրաւլան
յարկին
տաքլ
նո
բ
էլ
ա–
րաչբշան
մբ բանալուէ։
կասկահ չկ՛"; թէ
31
Մ
էԱբտին
, ժ–ողովոլր,լփն
ո
ւբա
իէո
ւթեան
Ո լ
ցնհութեան
աննախլնթաց
այս պոռթ–
էլումբ մեհ աղբիւբ է ներչնչման՝
օրէն -
քին
կառչահ
Հողե
ւոբ ական առաշնո
բ
ղնե–
բուն
Համար , որոնք տարա,լիր
Ժողովոէբ–
դին ազատագբուահ
Տապանա
քլ
Աէ
-խտին
բարձր
բռնահ
պիտի առա^ւորդեն
ույս
ժոգովուբդր
իր պապերուն
Հայրենիքր
:
Վէս՜ յ
այն ժողովոլբդին
որ
Հաւատւսէոռ
Հո գեւո
բ
եւ աչխարՀական
էսռա^ւո
րղներ
չունի , վտ՜ յ այն տաբագիբ
ժոգովուրգին
որ իր տ ՚" սլանա
քլ
Ուխտին
չունի , ան խար–
խափումներոլ
Հեաեւանքուէ
անՀետ
էէլիէոի
կսրչի , ոլիտի
էիոշիէոնայ
օէոէսբ
,
լպբբ -
հոէն
մտյթերոէնւ
վ բ ւ ս յ . – ՛
Աեբ ժուլովուր
-
Դր
Մ ո՛ր ա
31^5»
տե
սալ
ւււՀաստատեց
որ
եւ
Ոէնի
մէկը, եւ ունի
միւսբ։
Իր
Հւաւաա–
քր
անւլաէք
մ ը եւս աբմ տտացալ ու ք""Ր
իսարիսխ
ձգեց իր Հուլիին
մէշ, անէլամ մր
եւս
իր աչքերր
բարձրացուց
Տասլսէնակ
Ուխէոիին
, եւ իր ապրելու,
ւլոյատեւելՍւ
Ո՚ւխաը
զօրացուց ու վեբանորոդեղ
:
ԱԱՐԳԻԱ
ԲԱԽՏԻԿԵԱհ
ԿԱՐԳԱՑԷ՛Բ ԵՒ ՏԱՐԱԾԵՑԷ՛Բ
«ՅԱՌԱՋ»/;
^8ԱՌԱՋ»Ւ
ԹԵՐԹՕՆԸ
(18)
ԳԼՈՒԽ Ե
ՌՇՏՈԻէւԵԱՑ ՕՐԻՈՐԴԸ
Ասոնք
եղան
իւր վերշին
խօսքեբր,
ել.
օյոպէ՛
ոււռւեէւաւ
՛իե
բշա
ց
ալ
չաունեաց
նաիսաբէսրութեան
տունն •
• • է
Ու իսեգճ մաբգն
սկսալ
Հեկեկալ ել է՛լ
աբցոէնքր
ղինք կբ խղգէր եւ էլաբոզու
-.
թիէն
չունէր
դիտելու ել տեսնե
լու
Գուբ–
գէնի
երեսբ ոբ երբեւքն կը ճերմկէր
, եր
բեմն
քլբ քլարմրէր
այէէ
ք
,րքլէէւյն եւ ւէոս -
կալի
պաէոմոլթեան
ժամանակ
, եւ էէր
փմանար թէ իւր ամէն մէկ խօսքերը
մէկ
մէկ
ս լաք
է ի՛ն
ւիի րաւո բե լու
թչուառ ե -
•էքիաասարղին
սիրտր
է
Բայց եէէ յիմւէւբ
մ րե եմ , իչխէսն , որ
փոիէէսէնէսքլ քքւղփ կքէրակո
ւր
պւստ բասաե լ
աալու
կեցեր ա յսպիսի
տխուր պաամ
ու
թիւն կը պատմեմ,
ղու որ
յողնահ՝
•ճամրէ կր Հասնիս ՚.
Եւ Խուբէն
գուբս
ելաւ, եւ իր՚>ք
աաենն
է բ 1
ւի
էէէ
սն
էքքւ
Գէէլբէլ էն որ այգ էգա
աէք
ոլ -
թենէն
չանթաՀէսր
եղահ էր , ՛երբ
գուռր
դոցուեղալ
եւ մինաէլ
էքնաց ,
ինքնիրեն
ասպչոլթիէնր
թօթափել
սկսալ ել Հար -
ցրնել թէ իրա՛՛ւ էր ինչ որ լոեց.
միթէ
երագ
չէ^ ր այղ սոսկալփ
պաաաՀարր,
միթէ
ներսի
սենեակներն
եթէ
մանէբ
արդեօք
Հեգինէ գ ե ռ Հոն
ՀԷ՞Ր \
չպիտի"
ղիմաւորէր
է
Ցաւն
անտանելի
էր, Ր*"յց
մեհ մխի -
թարութիէՖ
մր կար իր սիրող
սրաին
Համար՝
Հեւլինէ
ղինք կբ ոիրէր
եւ. րոԼոր
սբտանց կր սիրէբ.
Ր"՚յ9
է^նչ
օղոսո
Հեզինէ
Հիմա
ոլրիչինն
՛էր, վասնղի
Հե–
ղինէ խաբուահ
էր
1
եւ սոսկալի դաւ մը
.կար ա յղ ւքաոն պատմ ութեան
մէշ : Աե՜հ
մեհ
Հառաչանքներ
կ՛ե լնէին
իր լայն
կուբհքէն
, ձեռքը
շարունակ
ճակտին կր
տանէր , էիասնէլիէ դլիւուձէ եբաք^եբր
սաս–
՚ " Է Կ ԿԱ բագվսէին
, իւր
աչքերր
չէէն
տեսներ
Խ ուր
էն ել իր աէլաքբ որ
իրեն
կերակուր
կքէ
բերէին եւ սեղան
էլր չք–՝ա ՜
քլէին : 8ան1լարհ
, թողուց
դաՀլիճր
, Վա–
ոընւլի
կբ
խզդէէլէ
ր
,
բւէէցէէււ
քութաի
գուռր ոբ սարաւանդը
կը Հանէր
եւ. ա–
վ՚ով
ձիւնբ ճակտին եւ դլխոան
էլբ
ղարնէր
եւ այղպէս
քիչ մր իբբեւ թէ
Հանէլաբտե–
ցաւ եւ գովացաւ։
Երբ Խուրէն
քովն ե -
կալ
Հրաւիրելու
թէ կերակոլբբ
պաա -
րասա էբ , իչվսանը խնգրեց որ գինքր մի
նակ
թողուն
, եւ այնպիսի
Հրամայական
ձայնիլ,
որու պատասխանել
կարելի
չէր։
Հոն՝ այդ սարաւանդին
տափին
՛իրայ
Գուբգէն
իւբ Հառաչանաց
ձա յնեբր հո -
վուն
մռնչմանց
ձայնին մէշ կր իողգէր է \
ձիւնախառն
քամին
իւբ ֊ւքել եւ
երկայն
մազերոէն
Հեա կր խաւլաբ ել
ոբովՀետեւ
այն բաւական չէր, ուստի
ինք
չարոձակ
ձիւն
քլէսհէբ
գլխուն
՚ Հայուն
առակին
վրայ կը ճչդբաէր
ել կը խորՀրդահէր
՚
«Ա՜յո է եւյեբ
ուրեմն
իմ ութ տաբ ֊
ուան աբեանց եւ քբաանց նպատակս
, ինձ
որ
ամէն բան էլը գէլբանար
,
էիասնզի
Հեղինէի
երշանիկ
օրերու
յույւով
էլ ապ -
րէի եւ նոր կեանքը
կաբհէի թէ աս ղի
չեր
սլիաի
սկսի
ինձ Համաբ.
այո՛ , կր
սկսի նոր քլեանք՝
ղառն
Հառաչանաց
եւ
աիսբո ւթեանց
, ղրա իստ կեբա՚լէի
երբ սա
գաՀ լիճէն
նեբս մտայ, ել ւլժոիւք իւր բո
լոր տանշան^երով
ոս բոցերով
՚լփս՝ իմ
սիրտս
էլբ չրշւէււգաաեն • • • : Բ՚՚՚յց
իմ
նէէէ -
մակնեբս
ամէնքր
Հասեր են Հեւլփնէին եւ
ւէերշինր՛՛՛
աՀա այդ մասին է բո
լո ր դա
ւը՛–՛
վախեր են իմ նամակս,
ւիոիսեր են
մէշի
ղ րութիւնբ,
Ո՜ գիաէ
ի՜նչ
զրուցել
տուեր են ինձ."
ո՜Հ, Աքհրունիք,
Ա -
նիհեէսլ
դուք,
ձեր սերունգր,
Մեբու -
ժաններու
հնունղք
՚ . ՚ ի՜նչ
անյագուրդ
վ։ա։իաք
տիրելու եւ մեհնսէլոէ
՚ ՚ ՚ Բտյց
միթէ" ես Արհրունի չեմ, տոՀմր,
սե -
րոէնգր
ի՞^ձ ընէ...։
Բայց ես
այսպէս
անոո՞՚րհ
պէտք է
է
/նէսմ , ո՜Հ, ոչ
երբեք,
պէտք է, այո՛, պէաք է
վբէժխնդբոլ. -
թփւն.^ ել. այղ վբէժխնգբութիանր
պէաք կ
ոբ
լինի
սոսկալի
, գազանային
, արիւն -
ռուչա , այնպէս ոբ րուոր
Վասպուրաւլան
ի Հիմանց
սասանի , բերգերր
կորհանին
,
քաղաքները
ՀրգեՀին
, ղիւղեբն
աւերինք
եւ
էսմէն
անցնալ
րսէ՛ «ԱՀա՛ այգպէս
են
Աբհրոլնիք,
միչտ
առաշինք
քանգելոլ
ել
վոբհանելու
Համաբ եւ իրենց անգգամու -
թեան
Համար, երբ մէկր
դաւաճանութիւն
խտրգաիսութիւն
, բանսարկութիւն
կր
էլո րհահ է , միւսր
Հուր,
սուր,
թոյն
եւ
էք
էստնոլթիւն
ի ւլորհ
գնելէ չիխոր -
չիր
. . .» :
Բայց
ի՜նչ
կ րսեմ ես,
Ո
՜Վ
Աստուահ
իմ, առ իմ սրաէս այգ ցաւր. Հանէ
ինձ–
մ է
՚ " յ ՛ է ատեչութեան
եւ Վրէժխնգրոս
-
թեան
Հոգին, ես որ մինչեւ
այսՕբ
անբէչ–
էէամոսթենէ
զզուեցայ
, Հիմա երբ բախար
եւ մաբդէլանց
անիրաւութիւնն
կր
յավւբշ–
աակէ
ինձմէ
ամէն
եբշանկոսթիւն
,
ամէն
յոյս
բարօրութեան
, պէ՛՛աք է ոբ իմ
խզճմաանքս
ազտոտեմ
, քա՛ւ. մի՛ լփցի
՚
ա ւելի լալ է
անի
րաւութիւն
կ բել քան
թէ
անիրաւու^թիսն
բնել
՚ ՚ . Տէ՛ , Կ-ուր–.
՛լէն,
մի մոռնար
ինչ գոլ կ՝Ր"էիր
քու
տղայոլթենէդ
մինչեւ
այսօր :
ԵԵՐԵՆՑ
(Շար.)
Fonds A.R.A.M
