< 6 Ա
Ռ
Ա
X
եհ ԳՐԱԳԷՏԸ
(Կայւդացուսւծ՜ անցեալ աշնան՝
Մարսիլ|այ
լքէջ)
Ա՛
Եօթշ
տալւի աււաք,
Ն՛՛ր Ս երունգչ՛,
իւ»–
սեչոլ
կը Հրաւիրէր
ղի" այսսէեղ,այս
սրա
Հին
մէք։
Այն օրԼրուն
, ա"՚կաւին
նսր
ա–
պաքինաքՒ
էի աաղնապալիղ
Հիլանղութե–
նէ մր, խաւարող
աեսողութԼանս
Հետե
-
լանք
; Եթէ
ւղաՀ մր, բեմին
վրայ,
յ ո ւ -
ղումէս
սպաււած՝
տաաանեցայ
եղէղի
մր
պէ"
, ՚ճեր
ե բիտասա
բգոլթիւնբ
ո՚լեւորեղ
ղի" , նեբշնչեղ
, խանղավաոեղ
, ղօբաղուղ
,
այնքան
որ Հիլանղութետնս
յիշատակն
անղամ
մոռղայ
մէկ
սչաՀէն
միւսր՝
երբ
կր բաղաարէի
ձեղի
երիտասարղական
Հարղեքր
տ
Եօթբ տարի ետքր, կարձ-ես
մամաղրու–
թիւն տուած
ԷԱայինք
այստեղ,
երբ
Նոբ
Աերունղր
ղարձեալ
կբ Հրաւիրէ
ղի" իսօ
սելու
նոյն
այս
սրաՀին
մէԼ,
ինծի
այն -
պէս
կբ թուի
թէ իմ՛ս՛ սա մբ կայ այս
մա–
մ ագրո ւթե ան
մ էք :
կրնայ
րլլալէ
որ Ն՛՛բ
Աերունղր
կր
խոր
Հի թէ ղրաղէտր
, որ իբ
ղո րծե
բու՛՛՛
կուտա
յ որոնումի
, պբպտումի
, փնտո. -
տուքի
, նոբ տարաղնեբու
եւ
գաղավւար
-
ներու
յ^նութեան
, ՛էէկ խօսքով
վերա
-
դնաՀաաութեան
յատկանիԼ
, թերեւս
նոր
խօսք
մ ր
կր բերէ
նոր
բան
մր աւե
լղնե՛
լու Համ ար իր բաղատ ր ութեան
ղ
ւէր՛"
յ , ե–
րիտասարգտկտն
Հարղեբու
մ ասին :
կրնայ
րլլալ նաեւ,
որ
Նոր
Աերունղր
ինքր , իբ կ՚ոբգին
, ուղէ
Հաչիւր
ա՛յ՛լ
իբ
գՈբծ
եբուն
եւ եօթր
տարիներու
ն՚՚ւա
-
ճումներուՍ
, վկայութիէձր
իբագործուտծ
խոսաումնեբու1է
կամ
պատմութիւնր
կա
-
աա րուած
ա շվսատանյֆերուե
-
կրնայ
րլլալ
նոյնպէս,
որ ղուք
, սիրե
լի
ժողովուրղ
Հայող
, ոլղեղիք
տեսնել
գրա՛ւ էտր
ե Լ ե ր ի՚ոասա
բգութիւն
ր
նո
յն
սբաՀին
մէք,
նոյն
բեմին
վյրայ,
ստու՚լե
-
լ ո լ
Համաբ
թէ րնկրկա՞ծ
է մէկբ
կամ
միւ–
սր,
վա բանումի՛՝՛ մատնուած
, վՀատա՚՚ծ
,
թէ րնղՀակա՚ւակն
կբ մնան
երկուքն
ալ
նոյնքան
եւ միշտ խանգավառ
:
կր
յիշեմ , եօթր տարի առաք.
Տիկէն
ԱՀարոնեանն
էբ ^ "ր
կբ
նախտ՚լաՀէբ
աստեւլ,
յանուն
այն մեծ գրագէտին,
որ
յյ,ղատութեան
խօսքբ
բերաւ
ՕՅէղափոխոլ
-
թե՚սն
լեռնէն
: Այսօր,
իր
բտղակայութիւ–
նր տխուր
առիթ
մրն է, որ
յիշաաակենք
թէ անգարձ
մեկնած
են թանկագին
ուրիշ
գէմքե ր եւս , ռրոնք
կբ
Հովանաւորէին
Նոր Աեբռւնղին
կտ՚լմակերպութիւնր
;
ինչպէս
կր տեսնէք
, աշնանային
Հով
մր
կա
յ , որ սա ր
՛է
ուռ կուտայ
, ՚ ի ո յ թ չէ
թէ
մեկնոէլներուն
"՛լին
մնայ
միշտ ներկայ
:
Այժմ,
այս յարդարանքէն
ետք,
/՛ԲԲ
այլեւս պատրաստ
է րեմր , ուր Նոր Աե -
րունգր
եւ գբագէտբ
պիաի
երեւան
գարձ–
եալ
եօթր
տ՚սբիներու
միքնտրտրէ
մր
ետ–
քբ ^ թ ո յ լ տուէք
ինձ խռստովանութի՚ւէ՛
մբ
կաաարել,
որ րնկրկում
մբ չէ երբեք
:
կարե լի չէ նոր բան
բոել , նոբ գա՛լա
-
աիարնեբ Հրասլտրակ
նետեյ^ "՛մէն
աարի
կամ
եօթր
աս՛րին
ան՚լամ
մ բ : Ն"բ
խօ՚՚քր
կր բխի մարղկային
միտքէն
երբեմն
ամէն
օր։ Տարօրինա՛՛կ
բան մրն է
նոր |սՕՍէ՝ը ,
կ՚որելի
չէ Հրամայել
ել րսել՛
Եկուր
:
կաբե
լի չէ նոյնիսկ
րսել
՚
Ա ի՛
՛լ "՛ր ;
Աստուծոյ
պէս
է նոր խօսքբ ,
կու՛լայ
կամ
չի ՛լար,
իր
ք է յՓ ^
գիտէ։
Բմայք
մր
չէ , "բ նորաձեւութեան
նմանի
ել
փռվ՚ո–
խութ
իւն
կրէ
Համ աձա
յն տարուան
եղա
նակնե բուն
՚.
Ա յնպէս
որ
՛լժ բախտ
է ղրաղէտր
,
որ
պարտաւռր
է նռբ խօսք
րսել , բեբանր
բա
նալ
էլամ
՚ լ բ ի է բ
Լ՚՚՚բմել
նոր բան մր բսե–
լու
Հ ամ ար
մ իտ
յն ; Ա՛ յգ է իր
կո չում բ ,
սակա
յն , իբ տաղանդին
՛ԼԿ՛"յ " ՚ ՚ ^ է ՚ ^ 1 Լ
կամ
ա րժ՚սն ա
լ ո
ր " ւթե ան Հաստատում
ր :
Վա՛՛յ
այն
՚լբաղէտին՝
ռր կր կրկնէ
ինք
ւլի
՛նք , որ Հասարակ
տեէլյ
՚ք
կբ ծախէ
ձե֊
ՂԻ ՝ Գրադէտր
տէրտէր
մր չէ , որ
ամէն
աարի
նո յն աղօթքբ
կարդա
յ
կամ
Տիս"՛––
սի կեանյւր
պաամ
է տնվւռփո խ ; Գրաղ
է
՛որ
մրղորդ
մրն
է Աստուծոյ
Հետ,
Աստ
-
ուած
՛Լեղ
օր
աչխատեղաւ
, շինեղ
չակք
՚ր–
աեղ , տշխարՀ
մ
ք.
սաեղծե
ղ եւ Հրամա
լեղ
ոբ իր Աստուածաշունչ
Աաաեանր
կար
-
գանք՝
տեսնելու
Համար
թէ ի^նչ
աշխաբՀ
է ստեղծած
: Երբեք
ձ՚սնձրոյթի
կամ
ժիօ–
ր
խնա
կութեան
մ ասին
ւլ աղա վւ՛ս ր
շունի
Աստուած
, կրկնութենէ
չի
վախնար
,
Հո-էն անւլամ
չէ թէ վրան
պիտի
խնղ ային
Հիմո՚կուան
ագքիկներբ
,
որոնք
նորաձե
-
լութե՚սն
՚ոս՚ւլնապն
՚Հւնին
,
՚էլԻ""բԿԻ՝^
կս՚մ
կօշիկին
ձեւր
՛ի
ո խե լո
լ
Համար
ամ ի -
սր կ՛ոմ տարին
՛է՛է կ անւլամ : Եթէ
վիր՚" ~
ւոր՚սնք
շրլչայ
՚լբադէաին
կ՚սմ
՚սղքիկնե
-
բուն Համար,
էղիաի րսէի՛ թէ
էլբագէ՚ռլ՛
կր նմ անի
՚որ՚էի
աղքիկնե բուն :
/^աշակ
կէւչէէւսէծ
րան մբ կայ,
ռր կր չարչարէ
Ա՛
նոնղ միտքեբր
,
էէլ
էլիտէք
թէ
ճաշսւկբ
կր
Հիննայ
, որովՀեաեւ
կր Հետեւի
ժա
-
էքտնէսկ կոչ
էէ
ւած
խո րՀ րղս
՚ւէէ
ր ուժին
, ր՛Լ–
դա յութեան՝
եթէ
կ՝ոլղէք՚. Պատի
՛՛լ
ղ ր՚ո–
գէտին
, սակայն
, պէտք
է րսել թէ չի Հե–
տեէիր
այս կ՛ո՛ւ՛ ՛ս յն թե լէսղբտնքին
,
կաւէ–
կտծե լի նոր
էէ
ւթի ւննե բու
կամ
րաղմ ու^ -
թեանղ
ղիլրէսբեկ
Հիէսղ ումնե բուն ,
որոնք
յա տուկ
են նո րէսձեւոլթեէսնղ
վաճառա
-
աոո ւնե բու յաճա խո րդնե բուն
;
Վեբքապէս
էլբադէտր
ղործիչ
չէ ,
որ
կռ չուած
ԲԱ"՛ Ր "լատդամ
մ բ տանե լէէէ. ,
էքիտք մբ ծամելէէլ
ծամծմելու
, ղտղաւիա–՛
րի մր իմաւլական
մա բս ռւլութ իւնր
գիլր՚ո
-
ղնե լոէ. , ժռղով
ոլրւլին
աււօբե ա յ կեր
Հա յ –
թա յթե լու
I
Գրագէտ
ր սաեւլծադո
րծո ւթեան
տաւլ
-
նապն
ունի,
ատով
է որ կր նմանի
Աս ՜
տուծո
յ , սէոեղծագո
բծութեէսն
առա
քին
վեղ
օրերու
ԵՀովային;
Գիւբի՞ն
բան
է, սակայն
, ւլբագէտ
մ ր–
նալ
եթէ
՛ղա յմ էսն է սաեղծե
լ կամ
նէւր
էան
րսել
Բաբեբախտաբտր
Աստուած
աբաօնած
է
գբաւլէտբ
, ռբ եբբեմն
քանդէ
ինչ որ
շին
ուած
է ել շինէ
նորր։
Արդէն
նոր
բառր,
ինքն
իբ մէք,
կր պարփակէ
անղութ
աբ–
աայտյտութիւն
մր,
ուբաւյումր
Հինին ,
ձղտում
մր քանդելու
;
ԱՀա
թէ ինչո՛ւ
երրեմն
ես ալ,
գրաղէ՛՛ա
մնալու
Համար,
կբ
պեղեմ , կ՝որոնեմ
,
կշ
վերաքննեմ
,
կբ
վերաղնաՀատեմ
, կր
քա–
կեմ,
կր քանդեմ
;
Հաւա տաղէ՛ք
ռր այդ
ամ էնր
կ
՝բնեւք՝
գրագէ
՜էո
մնալու
Համար : Հեաեւելու
Հ՚ո–
մաբ
ներքին
սատանայի
մր, ղ"ր դուք
ո–
գի կ՚անուանէք
թերեւս
կամ
կոչում
; Հա
ւատարիմ
էքնալռլ
Համար
աստուածային
տնօրինութեան
, որ ուղելով
ղատորոշել
ցեղային
Հանճարր
դաշտային
րէսնքտրէն
րսեբ
է ծառին
՚
Գուն աանձ պիտի
ար
-
տաւէբես
, տանձ
մր որ նոյն տանձր
պիտի
բլլայ
ամէն տարի, իսկ
ղեէլին
ալ րսեբ
է՛
~–— Աճէ՛ եւ թող Հանճա ՐԴ բնգունակ
դառ
նա յ
նոր
Հիաղո ւմնեբ
ւլր
՚լռե
լու՝
տա
լով
ՆարեկացիէՆ
եառփըԼ
Կոմքէտաս ,
՚Բուչակէն
եաքր Վարուժան
, բայղ
մէկր
երրեք
Ար
մանի՛՛
միւսին՛,
Նոյնիսկ
աւելի
լաւ՝
եթէ
Վարուժէսն
նսեմացնէ
՚Բուչակր
;
Այսպէս
է գբաղէտին
ճակատաէլիրր
, "իրելի՛
ար–
գաք
՚.
Եւ ես կր սիրեմ
քալել
դրաղէտին
ճա -
կաաաղիրովՀ
կբ վախնամ
Հիննալէ;
Ա
ի լ –
սէ նոր կօչիկ
էբ ոտաղեբ
, առաւօտ
մ բ ,
ել անՀամրե րութեամր կր տբտնքար
որ
մա յր բ շատ
կ ր տնտնա
յ
Հաղցնե
լու Հա -
մաբ
կօշիկր
Մա՛՛յր,
մա՛՜յր,
կօշիկ"
կր
Հիննա^յ
Հիմա , շո՛ւտ
Հագցուր
կօ -
շիկս ...
Արղարեւ
, նորր
Հինին
թշնամի՝
նո՛րն
ալ կր Հիննէէէյ ժամանակէէվ՛,
կր
Հիննայ
ել
կբ մեէւնի
եթէ
չի գիտեր
նոբ
մնալ
Գիտէ՞ք
թէ ի՛նշպէս
կր մեոնի
՚լրաւլէ
-
արւ
Մարղիկ
կբ մեռնին
, կ՝բսեն,
կէէնակի
վր՛"յ պառկած
, իսկ ծաէւերր՝
միշա
էւտքի
վր՚՚՚յ
•• Է՛՛Հ՛) ՚լբադէան
ալ
կր մեէւնի ...
ոտքի
վրայ։
Թաղեղէք
ղբէսւլէտր,
կեն
էլանի է միշտ։
Հ՚՚՚լր
թ " ՚ լ "՛աէ
ոսկոբնե
-
րր,
կենդանիէ
է միչէո : ք՝՚"յց
ռղք—մե–
ոել
կբ դառն՛ս
յ
ւլ րաէլէ աբ , Հ՛՛ւլ չէ
թէ
պարտի
ձեբ էքէ ք , ճաէւ
խօսի
բեմերէէէն
վբայ
, բանասաեէլծութիւն
գրէ
թերթե
-
բէէւն մէք, երբ չի ՛լիտեր
քանղել՝
քան՚լե–
լ՛՛էէ նախ
է՚նք՚լինք
: Ատքի
վբայ
մեռել՝
ալն
օրէն
ի վեբ
երբ չէ սորված
քանէլել
։
Օ՛՛ , ես կբ սաբսափիմ
էւլտբէոոէլ մեռել^էե
-
րէն
։ ԵԼ եթէ
ժամ անակ
տո. ժամանակ
կբ
քանղեմ
ինքղինքս
, պաաճառն
այն է որ ՚ •
նեբողոլթի^լն
. . . դուք
կր ճ՚սնչնա՞ք
Պր"~
էռէոսր , դի ց տ բան ա կան
ա յղ
տա րօ ր ինակ
տիպարր,
Մոնթէրլանի
սիրելի,
որ
Հաւլար
ձեւ կ՚առնէր
, Հաղաբ
դիմաէլիծ
,
ա յգ
պէս
է գբաւլէտբ
որ չ՚ուէլեբ
մեռնիլ
;
Ափսոսս , գիցա րանո ւթեն էն դիտենք
թէ
ի՛նչ վա խճան
ունեցաւ
Պրոէոէէւս
յ
կապաե–
՛Յ՛
պէ
է Հ ո լ ն
, որպէսղի
նոր ձե
ւեր չառնէ , չկերպարանափոխռւի
, անճա—
նաչելփ չդառնալ
ղինքր
••• չՀասկցուլնե
-
բուն
;
՛Բիչ մր ա յգպէս
կ՚ոլղեն
յ ն ե լ եւ
մեր
մէք՛
Օր ՚լբաղէտր
մաէոչելի
գառնայ
ա -
մէնէէւն , խօսի
ամէնէէւն
Հասկցած
ձեւով ,
պաամէ
ամէնուն
ւլիտցած
բտներր.
Աղա
-
մ ին բսէ Աւլամ՝
ինչպէս
մեբ
մ եծ—մ ա
յբի՜
կբ կ՚բսէ , վեբքապէս
Հաւնի"
ամէնուն
Հ ա լնածին
,
լնգՀանէէւր
օրէնք
է ւլար —
ձած
մեր մէք՝
եթէ
ռչ ցանկութիւն
։
Այո֊
պէ""
Կ՝՚Ը.Ա՚"յ
զԲ^գէ՚^է
1
սակայն
:
Մեր մէք կբ մեռցնեն
գբագէտր՝
շարու
նակ
րեմ Հրաւիրելով
որ խօսի։
Ի՛՛նչ
կրբ–
նայ
րսել խեգճբ,
իր ոլղեգբ
խմոր
մ բե
^ ՚ հէ-ե՚՚^Ը.
Ք Ի Լ " յ է ^ պակաս
կամ
աւելի
,
ի՚^նչ
լոյս
կրնայ
աալ
քԼ՚չիկ
մբ
ֆոսֆո -
^ով։
Ըսէ՝
կր մեռնի,
չրոէ՝
կր
մեռցնեն։
Ո՛՛Վ կայ ռր բսէ ՚
Զղեցէք,
էէրաէլէէոր թող ղբսէէլէա
մ ր–
նայ : Չմեռնի՜
կռնակի
վրայ :
Զմեռնի՜
ոաքի
վբայ
։
Արդ
, այն կենդանի
էլրաղէաբ
,
որու
Հանէլանակր
կուաամ
էս
յսօր , եբիտասար–
յ
գութի՜ւնն
է , սիրելի աղաք
։
|
ԱՀա
երիաասաբւյյէւթիւնււ
=
Ն" բութ ի՜ ւն ղղացուէքներոլ
, մտածում
- ւ
ներոլ,
թարմութի՛՛ւն
՚լաղափաբներու
եւէ^
յղացոԼէՈւեբոլ
, ծաղկո՛՛ւմ
տենչերու
եւ
ե–:
րաղներու
, ծարա՜ւ
նոր սաբսուոներոլ
եւ
զգայէէլթեանց
, փոփոխութի՜ւն
ճաչակի
ե
Հակումներու
, յեղա շրք ութի՜
ւն
խոյանքի
ել "լացքի
ի իսնդիր նոր Հոբիղոններու
,
երիտասարդոլթի՜ւն
, տե՜նդ
ստեւլծտէլ
որ
ծա կսւն •
Եւ
Ա
՛Հա էլբադէտր
•
Աիս" յեան
գժուէո բաՀաճութ
ե ան եւ խրս–
աա սլա Հանքս ւթե ան , յօժար
քանդելու
եւ
այրելու,
պատրաստ
ժէսաումի
եւ ուրա
-
ցումի,
լեցուած
մեծ
՚^Աւթ-աքլիս\քի
դ՚լրր՜
\
ձՍՐմՍՆԱԼհ ՔԱԱԴԱՏՈՒ^Ւհ1ւՆեՐ
Տասր տաբեկս
նէս սկսած
եմ
լբ""էիր
կարդալ։
Աոաքին
կտրդացած
ԼԲ՚"դԻբ"
եւլած
է Պոլսոյ
«էիամէսնա1լ»ր
, ոբւէլ
«ռ–
ճի ր - արկած»
սիւնակէն
Հմա յուած
եմ
իմ եբքէէէնիկ մանկութեանս
րնթացքին
,
այդ լբագրէն
է որ էլիտցած
եմ թէ
ինձմէ
էլուբս , րէէէբեբախաարէսբ
չատ
Հեոոլն
,
մ աբղիկ
կա
յին
էւբոնք
ւլիրար
կր սսլտն
-
նէին , կամ
աՀաւոր
աբկածներու
՚ Հ " ^
կ՚երթային։
Առտքին
գէսլքր
ռր կարէլա
-
ցած
եմ եւ էսն^էքելէէ
տպէէէէ.էէ
բութ
իւն
մր
թոէլտծ
է մէքս , աբկածն
է այն կառքին
,
որուն
մէք էիտչա
մր նստած
է , ել
՚լիչեր
աաեն , գինով կառապանբ
չգիտնալոէէ
թէ
Վալաթիռյ
կամուբքր
բացուած
է, սրրն
-
թաղ յառա քացած
է , եւ փա չայով
եւ ձիե
րով
միասին
ինկած
է Ոսկեղքիւբի
խո
-
րունկ
քուրերուն
մէք. . .
Շատ
խոբՀիլ
տուած
է ինծի
այււ ղէպ
-
քր : Վ^երքապէս
Պոլոոյ «Ժամանակ»
թեբ
թբ , կեանքի
աՀալորոլթեան
առտքին
՛լ՛ղ–
բոցս
եղէսծ
է :
Անկէ ի վեր
շարունա
կած
եմ թերթ
քւ՚սբ–
գալ , ամէն
լե ղո էնե րո վ , ինչսլէս
եւ Հա -
յերէն։
Ամէն անոնք
ոբէէնք ինծի
թերթ
կր
էլրկեն , կբնէսն վսաաՀ ՐԱալ
թէ
երբեք
չեմ անաեսե ր որեւէ գրուած
բան
։
Հայերէն
թերթերբ
ինծի Համար
կբ մ ր–
նան , միշտ
ներկայ
, մեր
աւլէլային
կեան
քր պաակե րացնուլներր
։
կբ խոստովան
իմ թէ բացառիկ
ուշէէէ -
գբութեամբ
կր կարղամ
խմ բաղբական
-
նեբր։
Ամէնէն
ւէժուաբ
կարդացուելիք
ղբ–
ռւածքր
որեւէ
թերթի
մէք։
Բայց
Հինէն
Հեաէսքրքրութիւն
մր պաՀած
եմ , գրտկան
նիւթե բ շօշափող
ղրուած^ւե
բոլ
մ ասին
;
Անոնք միչտ
կր կարդամ
, յաճախ
դիէոե -
լու
Համաբ։
Օրինակ
, այս վեբքերս տեգեկացա
լ , ի -
բարու եաեւէ , թեբթե
րէււ
է քերուն
մէք
փռուած
, մեր աբդէն
արկածեալ
գբակ՚էէն
կեանքին
մէկ շաա
ախուր
կր1^ուող
էւ
բ -
խա
լին ;
՚Բննաղսւտ
մք կբ գանգատէր
թէ Հայաս..
աանի քննաղատներբ
, Ավւիւռքի
մեր
ւլր՚ս–
կանութեան
վրայ խօսած
ատեն
,
կր
թոլէին
միայն
«Հայաստանասէբ»
գբա
՝-
գէտնեբռւն
անուններբ
։
Ասիկա
շատ
անիրաւ
կբ գտնէր
, ել րո–
՚Լ՚՚քելռւ
ել գարման
՛քբ տանելու
Համար ,
ինքն
ալ իբ կարգէ՛ն
, Ափիլռքի
ւլբագէա
–՚
ներոլ
ցանկ
մբ կբ ներկայացնէր
, ուր
այս
անգամ
ալ կար , միա՛ յն ել , մ իա՛ յն,
ի՛ր
կուսակցութեան
պաականող
գրաւլ է տնե
-
գիլննեբով
ել անկարելյւ
յտլտկնութիւն
ներով, գբագէտբ
աշխաբՀ
կուգայ
նեբ ֊
գաշնէսկոլթեան
Հէսսցնելոլ
Համար
երի -
տասա րգո ւթեան
կենսա
- Հ ո գե բան ա կէսն
քէսոսբ,
որու վբայ
կբ շբքփ ցեւլին
ալին։
(Շար.)
ՆԱՐԳՈԻՆԻ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԵԱՆ
ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻԻՆ
ԱՐԱՐԱՏեՍն Դ Ս ա
ԱՐԱԳհԼէւէ;Ր&
Երկնասլաց
, վառ
վառ
մոմ երի
նման
բաբ տին եր կան
Արա րաաե ան
գաշտոլմ
առռւների
ու ճամբՈւների
եւլե րքին , ղիւ -
ղե րէէ շբքակա
յ
՚՚ւէք
, ի ւր ա քան չի լբ
րա
-
կում
է
Նրանց
՛էրա յ էէեռ Հեռուից
երեւում
են
աբաւլիլների
վիթխարի
բներր
:
Ար՚ս՚լածի
լան քե բին գ ե ռ
ձմեռ
է եւ սառ
նամանիք
է թա՚լաւռբում
, երբ նբա
ստ"–
րոտբ , Արարատեան
դաշտն
են
մտնում
էէե րաՀ աս
ւլ արնան
առտքին
աւե
աէէէ
բեր
֊
ներբ,
ճերմակ
աբաէլիլներր
• Գալիս
են
Հեռաւոր
Հաբաւից
, իւրաքանչիւբբ
անսր–
իստլ կեբէէլով
իքնում
է իր Հին րնի
վրայ
ել էէկսում
են նորոդել
իրենց տպաէլայ
ձա֊
գերի
օր րանր
;
Բաբի
էլալուստ
, րարի գալուստ
, ու
րա խ ձա յն են աալիս
Հ
Ոէէտի
բն ա կի չն ե ր բ
ել եբկս՚ր
ճո
՚էք
րէն դագրէոծ
թռչռւննեբին
Հիլբասիրէէւմ
են Համեղ պատաոներռվ
։
ԷՀ , որ եկաւ աբադիլր
, ուրեւքն
նբա
ե–
տեւից
էրարունբ
կրգայ՝
իր ալ ու ա չու ան
ծաղիկներռվ
։ կր ղայ,նոբ
յոյսեր
կր
բերի
իր Հետ : Բնութիւնր
նոբիղ
կետն,ր կ՛առ
նի , Հողր կր բեղնաւորոլի
քրտինքուի
եւ
նորից աոաաութիւն
կբ
լինի
Արարատեան
դաշտում
:
Եկա՞ւ
Հին բտրեկամբ ,
ու
րեւՈւ կբ
լինի
երքանկոլթիւն
եւ լիութիւն
; Աբա՚լիլն
ռւ–
րախութիւն
է բեր ում իր
Հետ
Գարերի
խէէրքն
է ւլնում
այն սերտ
մբ–
աեբմ ութիւնր
որ գո յոլթիւն
ունի
Աբա
-
րաաե ան աշխէսրՀի
Հռղադործի
եւ
այ՛է
թռչոլնների
միքեւ
;
1
Եբեւանից
ոչ Հեռու,
ուր վերքանում
են
Գա լմ այի
ա
յ՛լ ինե ր բ , ա րգա
լանւլ
մ ի
տա–
փարակում
վէէււէւած
է Արւլւսւանգ
ւլիւգր ,
նախկին Զաֆարաբադր
՚.Այղ. տեղ
եւս սլէաւ–
ցիկ ու րարակիրան
րաբտինեբ
կան
,
Որոնց
վբայ
բոյն
են չինում
ու ձագ
Հւսնում
ու
րագի լնե րր .
Հին ժամէսնաէլ
այդ
գիւղում
էբ, որ
աե
ւլի ունեցէսլ
ա յղ. ղաբմ անալի
այն
Հբտչք
գէպքր:
Պառալ
Աաբանի
րակում
, մի
՚իիթթարի
րարտոլ
կատարին
, իրենց
Հէւն րնի
վբայ
նոր - նո բ թռչե
լու վ ա բժութ
իէննե ր
էին
կտտա րո Լէք արաւլ իլի
ճուաե րբ .
էէէ
չուն բ
մօաենոլմ
էր , նրանք
չու
՚ոէէվ
իրենց
ծր ՜
նուլնեբի
Հեէո պիտի
չուէ ին էոաք եբկէ՛ր
-
նեբ։
Պս
՚ոալ
Աաբտնր
սրաՀում
,
ք^^
Ք
թոնրի
մօտ
թէսէլփքին նստած
ղնա
կում
էբ խմո ր
՛էէ
ու եբբեմն
էլ խ՚սնդաղատան
-
քով
նայում
մա քբ աբաղիլէւն
, ռր
ծնողի
Համբեբռւթեամբ
չարունակոււք
էբ
ան -
Տոռնի
ձէէէէլե րին թռիչք
սով
ո
րե ցնե լ ։
Աչունքտնում
է , չուտով
կք
թռչեն
• • •
չչնչռւմ
էր ինքն
իրեն պառաւր
:
Այ աւլայ
Աուրէն
, էս
Հացիցբ
տար
թո
՛ւ
ուտեն • • . եւ Մ արան
կո լն
այրուած
մի լտլաչ
Հանելով
թոնրից՝
նետեց
կա
-
տուի
Հեա խաւլացււղ
իր թււռանր
•
՛յ ՚ ք
ռ Հ.
ւն մ ւ
՚ ատաղ , աաա
քան ,
՚— Կ՚"^ԺՅ
Ա՚՚՚֊րիկբէ
՚Լաղեց
մի Համ
-
Ր՚՚յր
ԳԲ"էմեց աատի խոբչոմած
գէմքին
ել տաք
լաւտչր
վերցնելով
վաղեց
գէպի
բարաին
, ճեբմակ
կատուն
էլ Հետեւից
:
Աոլրիկի
Համար
արադիլներին
կեբակրե
-
լուց
բարձբ
Հաճոյք
չկ՚սր,
էսմբոէլ^ էլա -
բունն
էէւ
տմէսռբ
նա իբ ամենաՀամեղ
պա–
տառներբ
նրանց
էր նուիրել
։ Բաց
ւլս՚ն
-
էլուբներբ
քամուն տալով, ոտարռրիկ
Հէս–
սII" բարտուն
ե. ^ո
՜ւ,
քո
՜ւ,
քո
՜ւ
անելաէ ,
լաւաչր
կտոր կտոր արաւ , ցբիւ
տուեց
ծաոի
տակ
, ի՛՛կ
ինքր
Հեււոլ
կանէլնած
մ ատով
սպաոնում
է ր կատուէն
:
—- Զմօտենաս
, թէ չէ պ՚՚չդ
կր կտրեմ
. .
Մայր
արա՚լիլբ
ծաււի կատարից
ցած
իքաւ
եւ սկսեց
լաւաշի
կաոբներր
կրել իբ
ճոլ–
աեբի Համար. Այգ ժէէէմանակ
Հարեւանի
շունբ
գուլեւլ ող մ օտեցաւ
որ մի կտոր
է լ
ինքր փախցնի
: Աայբ
արաէլիլշ
իր աՀա
-
է
լ էէն կէոուցով
քլոէնղի
նմւսն
Հարուածեց
ծեր
շէոնր թէ՝
€ինչ ես աչքգ
տնկել ճո–.. -
աեբէէս բաժնին»
:
Վ,՛
ԱՆԱՆԵԱՆ
ԼՇար.
1)
Fonds A.R.A.M
