ՃԱՇ
Ի Պ Ս ՏԻԻ
Սէրավի
ցեըեէլ
աւելի
քան
150
Հ"գի
Հա–
ւաքուած
էին Աեւրի Ա՝ուրաաեան
վարժա
րանին մէչ , ուր սեղան մր սարքուած
էը ի
պաաիլ
նախվի
աեսուչ
Հ.
ԱաՀավ
Հ.
Տէր
ս
"վսէսեանի
, որուն
յոբելեանը
աօն
ուեցալ
երվու
լաբաթ
աււաք :
՛Նախ
վաբգացուեցան
քանի մը
օբինակ֊
ներ
այն Հարիւբաւոր
նամակներէն
ղոբ
սաացած
է
Հ.
ԱաՀավ;
Աիշանվեալ
յի -
չենք Հ .Ներսէս Ակինեանի
ԼՎիէննա)
,
Հ –
Բ՛ Ը– Մ– կեղր. վարչութեան
ել
Փա–
րէգԻ
մ ասնահիւղվւն
եւն՛
նամակեերը
Աեղանասլեաութիւնը
յանձնուած
էբ
Պ–
Աբըձեանէ
, ոբ աււաքին
խօսքը
ա ո ւ ա լ
վալւժարանին
անօրէն
Հ.
Աեսբոպ
Վ՚ճա֊
նաշեանի
: Վաբղապեաը
չնորՀաւորելով
օրուան
յոբելեարը
, չեչտեց
թէ
«կեանքի
մէք մէկ բան կայ որ
չէ
մաշիր
ղաղա–
փաբականր։
<ձ Հայր ԱաՀակր
եղած
է իս–
կապէս գաղափարականէն
ծաոան
, ծաււան
գեղեցկութեան
եւ
ճշմարաութեան
,
նախ
Պոչէս
,
ապա
Վենետիկ
ել վերքապէս
Փա
-
րիգ։
Մ աղթենք
որ Հ
.ԱաՀակին արեւր
ը լ
լայ
միչտ պայծառ,
որպէսղի
գրաւէ
այն
երիաաասբղոլթիլեր
որ կուղէ
ծառայել
աղգ
էն » :
Մ ամուլի
ներկայացուցիչներէն
«Այսօ
-
ր»ի
էսմրագէրր
, Պ ՚ Ց • Պօղոսեան
ողքու–
նեց
մասնաւորապէս
Հ. ԱաՀակբ
էւրրեւ
մամուլի աչխատա
կից
մր ՀՀԲաղմավէպ»էն
\
մինչել
արտասաՀմանի
թերթերր
ել
մաղ–՛
թեց
ոբ իր «ղբիչր
եւ էսօսքը
միչտ գալար^^
մնան
» յ
.՜.\
էէն կեր
Յուէիկ
Աղէաղաբեան
իբ լաւա
-
գոյն
ճաոերէն
մին էսօսեցաւ
յանուն
«Յա -
ռաք» է էսմ բագրութեան
: «Ա 1""ՔԲ
աւելի
Հէչօբ է քան
ումր ; Այո տեսած
ենք
միչտ
մեր պատմութեան
մէք, երր Հայ
միտքը
յաղթած
է ումին : Այոօր
կր
մեծարենք
Հայ
մ աքի
տաղանգաւո
բ
մ չաէթե րէն
մ
ին՝
յարգե
ւէւ յոբելեարը։
1715/5՛
Վենետիկ
լոյ
սի հւ յոյսի քագաք,
1028/1՛
Պէ
յրութր՝
լոյոի
եւ յոյսի
քաղաք,
(Հայ ճեմարան)
,
նոյնպէս
եւ
նոյն թուականէն
Աեւբր
կը
գաոնար
երկրորգ
անգամ
բրա
լով
լո յսի եւ
յ " յ " ի քաղաք
;
Ալ
այղ լոյսր
կարելի
չէ որ
մարէ,։
՚իուք,
Հ. ԱաՀակ
այգ
ձրաղր
վառ
պ^^Հեցիք
: Ղ՛ուք
չուղեցէք
մնալ
մ իայն
Աստուծոյ
ծառան
, այլ նաեւ ծառան
Հայ
մ չակո
յթի
ք Հա
յ պատմ ութեան
, Հա
յ մո -
ղովուրգէն
\ Հայ ե րիտասա
րղութիւն
ր ե–
րախտապարտ
է ձեղի եւ թորՀիլ
ձեղի
գա
լիք
ս ե ր ո ւնղն ե ր ո ւն պիտէ փո էսանցէ
ձեղ–
մէ ստացած
ՀայրենասիբութիւՍը
եւ աղ -
գային
գաստիաբակութէււնը
:
Յա —
՛եո ւ՛ե «Յառաք»ի
եւ էր աչիս ա ա ա կէւ ցն ե -•
րուն , ձեր լՐւկեր աշիւատակիցներուն
կ՝ը -
սեմ
ասչբիք.
Հայր Ա աՀակ
»:
«Արաքս»
պատանեկան
թերթին
Կ
"Գ ~
մէ Պ– Նուպաբ
ՅովՀաննէսեան
յիչեց
թէ
ինք ալ իր Համեստ
ումերով
կը քանայ
պա
տանին ե բ ռ ւն
Հա յեբէն
սորվեցնել
,
ներչն–
^ուած
այն
Հա յեցի գաստիա
րակութենէն
ղոր տարիներէ
ի վեր
կր քարողէ
Հայր՜
1Է
աՀակը
;
Տիկէ՛ն
էԱէն
Բիւգանգ
խօսելով
յանուն
կապոյտ
Խաչի, վեբ
Հանեց Հայ կնոք
գերր
պատմ՛ութեան
մէք։ Բարեգործականի
կող—,
մէ
, Պ • Օննէւկ թ՚ագէոսեան
ոգքունեց
յ ո –
թելեաբր
իբրեւ
տաղանգաւո
ր մչակ
մը
աղգին
ել պատմութեան
:
Համ աղղա
յին
ընկերութեան
կողմէ
ընկեր
Ա • Պարսամ՛
եան
ոգքունեց վաստակաւոր
ուսուցիչր
:
Բժ • Տամ լամ եան իր "՛էք"
յ՛ե է՛ն
մ է ա ցուց
նաեւ
Ղ՛պրո ցասէ բ ի
յա րգանքբ
: Բժ. Մե–
լիք,
քանի
մր խօսքէ
փյ՚բք
փորձեց
կաբգալ
Հատուած
մը՜ իր գրո ւթ իւննե բէն
,
բայց
չկբցալ
չաբունակել
, իբբեւ
Հետե
-
լանք տիրող
ժխո
րին : Նո
յն
պատճառով
խօսելէ
Հրաժարեցաւ
Պ– Ա՛
Ջաքբեան
:
խօսք առէն
նաեւ Պ– Տ • Ջէթունի
, Պ
•
Լե
ւոն Տօնիկեան
որ յիչեց
Հ • ԱաՀակը
իրրել
Հայրենակից
եւ երգեց
Տարօնի
երգերէն
մին։
իյօսեցաւ
նաեւ
րնկեր
Հայկ
Զր ~
ո լանգետն
:
Վերքապէս
խօսքր
տրուեցաւ
Փաբիղի
առաքնորղ
Աերովբէ
Ծ ֊Վ • Մանուկեանի
,
ոբ
իր սրտագին
չնորՀալորութիւնները
յայտնելով
յոբելեարէն
ըսաւ
.
«Գուք
ձեր ղանաղան
առաքէնո
ւթ իլննե ր ո վ
սիրե
լի եղած
էքարղ^ն
ոչ միայն
Հոս
,այլելամ–
բօ՚չք
սեբունղներոլ
:
1933/1»
^ԲԲ
^^Ղ.
ճանչնա
յ ձեր պարղ
մտեբմ
ութ
իւնր
խ"Ր
տպաւորութիւն
ձգեց իմ վբայ։
Մաղթենք
որ երբեք չպակսի
Վենետիկէ
Ա էսէ՚թար
-
եան Միաբանութեան
ձայնր
ի սսչաս
մեբ
ժողովուրգին
ել մեր նոր սերունգին՝»
;
Մ իքանկեալ
էսօսք տրուեցաւ
նաեւ
քա–
1՛/
մր սեղանակիցներու
, մինչեւ
ոբ
կաբ՚լր
եկաւ
յոբելեարէւն
, քբ
թո
րՀա կա լո
լթ
իւն
յայտնելով
իրեն եղած
մեծարանքին
,
չեչ–
"՚Կ
թէ էնչ որ ինք րբած
է պիաի
րնէր
ոեւէ Մէոիթարեան
,
250
տարիէ
ի
վեր
:
«Եթէ
իրեն արուէ
բ նոր յիսուն
աաբիներ
,
նորէն
սլիաի
նուիբէբ
Հայ ժողովուրգին
:
Կր սիրեմ
մեր ժողովուրգը,
թէել
յաճախ
յանգիմանոլթիւններ
կ՝ուղղեմ։
ճէչգ
չաա
"էբելուս
Համար
է որ երբեմն
կը սաս
-
աեմ
, ելուղեմ
որ մեբ ժողովուրգը
րԱա յ
անթերի»
: Հ . ԱաՀակր
վերքացնելով
մաղ
թեց
որ Հայ ժողովուրգին
գաւակները
բարգաւաճին
, «պայմանաւ
որ իբենց
Հա–
բստոլթենէն
բաժին
Հանեն
էրենց
եղբայր
ներուն
, ոբղեգէրնեբ
պաՀե լով այս
կրթա
կան Հաստատութեան
մէք» :
Հացկերո
յ թ ր
փակուեցալ
յոտնկա
յս
^Հայր
Մեր »ով։
ճաչի
բնթացքին
իրենց
մասնակցութիւնը
բերին,
երգերո՚է
եւ
ար–
աասանոլթիւննեբով,
Ար. իրիս
Պիւլպիւլ–.
եան
(երգեց
Աաթեանէ
, Ատեփանեանէ
,
ԱլէմչաՀԷ
եւ Տուբեանէ)
, Օբ՝ Աավեան
,
Տիկին Տապաղեան
, վաքբիկն
Արրճեան
եւ
ուբի
թե
ր : Գե րասան
Բագրատունի
ուղեց
կաբգալ
Աեծ
Եգեռնին
առթիւ
գրած
այ
լարանական
կաոր մ՛ր, որ
գժբաէստարար
կապ
չունւէր
օրուան
Հաւաքո
յ թ է ն Հեա եւ
լսելու տրամագրո
ւթէււնւ չտեսնելով
քաչ
-
ուեցաւ
, վչտացած
• • •
,
Բանի
մը տարրական
գիտելիիւեր
, այս
աււթէւ
: Թիւր էւմ ա ց ո ւթ ի ւենե ր չսա
եղծելու
Համար , րսեմ թէ այս կոչունքէն
առթիլ
սլարղոլած
կարգ մր անՀամ
ութ իւէէնե ր րա–
ցա՚ւութ
էւն չեն կաղմ ե՜բ մ՛եր կեանքէն
մէք։
Յանցանքէն
մէկ մասը կը ծանրանա յ կաղ
մակե բսլէ թեր
ուն ՛Լրա յ , թէել
իբենց
կտ -
բելին
վա բձած
էին բարեկարգութեան
Հա–
մաբ
:
3
աւա
էթո
ւթիւն
չունիմ
գաս
տալու
•
րայց
մեր սովո րութ իւննե բուն
մ էք
կան
բաներ
ղորս անտեսե
լր նոյնպէս
յանցանք
է ՚ Որքան գէտեմ
, որեւէ
Հացկերոյթէ
ա–
աեն
սովոբութիւն
չէ ճառ
խօսիլ
աղանղե–
րէ պաՀ ուն ; կր սսլասեն
ղոնէ
մինչեւ
. • •
պանիրէ
պաՀր։
Յետոյ,
պատ
չաճութիւն
ր
կը պաՀանքէ
աղմուկ
չյարուցանել
խօսե -
լով
ծառաներու
եւն. Հետ
:
Կիրակի
օր , ինչսլէս
ուրիչ
անգամներ
մեր
ժողովուրղը
քանիցս
յանգէմանուե
-
ցաւ իբրեւ
«ոչ - կարգապաՀ»
: ճէ՛չգ
է որ
չատ
աղմուկ
կար
եւ խօսովներր
չէէն
լո -
ուեր։
Բայց
եթէ ժոգովուբգր
կալւգապաՀ
չէ , նոյնիսկ
աւելի կարգասլաՀ
ժողովուր
դէ մր կարելի
չէ պաՀանքել
ոբ Հէ՛նգ
ժամ
լուռ
ու մոլնք
նստէ։ եւ աասնըեօթր
ճառ
մտէկ
րնէ։
Երբ
Հաւաքռյթ
մր
սարքուած
է ի պատիւ
ականաւոր
գէմքի
մր ,
քանի
մր Հոգի
Հանգտմանօրէն
կբ խօսին
3 0
վայրկեան
,
մեծարելով
յորելեաբբ
,
եւ II չթէ ամէն մարգ իր ուգածը
կ ըսէ
:
Ուբիչ
անՀամութիւն
մը,
լուսանկա
-
րելու պարագան
, երբ մէկ սեղանէն
միւսը^–
կր տանէին
Հ
•
ԱաՀակը
եւն • :
ի՚^նչ
րսենք տակաւին
: Հ • ԱաՀակ
է՛նքն
ալ ագգուելով,
գիտել
աուալ
թէ պէտք
է
Հայ
մնանք,
բայց
օգտոլինք
եւրոպական
կրթութիւնէ
եւ
ունենանք
եւրոպական
ձեւերը։
իրականին
մէք, տարրական
կեն–
ցաղաղիտութիւնն
է որ կը պակսի
:
Զեմ
ուղեր
ոեւէ
մէկր
վիրաւոբել,
այս
տարրական
գիտո գութի
ւնն երով
;
ՇՐՋՈՒՆ
Ւ%ԹԱԿՒՑ
ՈՒՇԱԳՐՈԻԹԻՒՆ
ՄԵՐ
ՆՈՐ
ՀԱԱ8ԷԻՆ
Յ Հ «Ա€ (16 ^^6V^Տ6, 1»3քւտ(9)
ԵՐԹԵՒԵԿ
— Մ ե թր օ ՝1*ատէ
ՀտՈ–
րակաււք թ ի լ 26 , 25 , 32 , 48 , 49 . 43 , 42 ,
85 եւա, լն :
ՀԵՌԱՋԱՅՆԻ
ՆՈՐ
ԹԻՒԸ՝
աՆԻ
ՄԸ
ՕՐԷՆ .
ՎԱԼԱՆԱԻ
ԵԿԵՎԵՑԻՆ
ԿԸ
ՎԵՐԱՇԻՆՈՒԻ
•
Լը Տ օ ֆ ին է Լիպ է բ է
իր ասլրիլԼՕի
թիլին
մէք
կը գրէ թէ
19*^
Օ՚լոստ
.
18/
ռմբա
կոծ ութենէն
քանգուած
Հայկ.
մ
աաուռին
աեգ
նո բ ոճով
եկեղեցի
մը կը
կանգնի
այսօր : Թիբոլեան
վերածեփոլմր
Գ
՚՚Բձ
գո յնով
է եւ ճերմ ակ
ե րիթեր
կ՝լթղգծեն
սրակամարներով
լայն
որմածեփեբը
, ո -
բոնցմ է առատօրէն
կր թափի
լո յո ը
։Փոք–
րիկ գանգակատուն
մ ը
15
մ ե թբ
բարձր
եւ ծայբր
խաչով
մր, կր բանի
ելեկարա–
կանութեամ
բ :
Արգէն
տեղաւորած
են , սակայն
պաչ
-
տամունքի
չի կանչեր
ժողովռւրղբ,
որռվ–
Հետեւ
եկեղեցին
օծուած
չէ տակաւին
:
Աչխատանքներր
պիտի վեբ քանան
այս ա -
մ I" II եւ բացում
ը պիտի կատա բուի
չքեղ
արարողութեամբ։
Արգէն
գրեցինք
Հիմ -
նաբկէքի
արարողութեան
մ ասին քաՀա
~
նային
կողմէ։
Անկէ
ի
վեր
Հարիլր
քառ՛
մեթրէւ
՛էրայ բարձրացած
է
Հաւատքի
,
յարատեւութեան
եւ աղատութեան
Հրա
-
չալի
փոքրիկ
չէնքր
:
Եկեղեցիին
ճարտարապետն
է Պ • Կառ
-
նիէ , ոբ գաւէթին
վբայ
մասնաւոբ
տեղ մը
չինած
է տիրացուներուն
Համաբ
:
Մ է՛ւս
կողմը
Հայկական
ոճով խորանն
է, կամա
րով
մը,
10-50
մեթր,
կեւլծ
ղերաններով
որ գարղարուած
է քանգակուած
էսաչով
մը : ԸնղՀանոլր
կանոնաւոր
երեւոյթ
մբ
ունի : Զեղունբ վաբգագարգ
գործն
է Պ •
ԲօՀէնի
: Բէււրեղեայ
գեղեցէկ
քաՀ մր
սլի
տէւ
ղբո
լի
ել ղեղեցիկ
ապա
կէ՛ն եր
պէ՛աի
զաբգարեն
բացուածքները։
Գետինը
պիտի
քաբածեվւուի
:
Վ^ե րա չինո ւթեան
յանձնա էսո ւմ բ էւն տնօ -
բէնն է Պապիկեան
քաՀանան
, որ չատ
աչ–
խատեցաւ
պէտք եղած
Հիմնաղբամբ
Հա —
ւաքելոլ
Համար : Հաւաքած
գրամր
րա —
ւարար
չըԱալով
, Հանգանակութես՚մբ
եւ
նուէրներով
պիտի
լրացնեն
պակասը
;
Յանձնա
խումբի
անգամներ
ը
նուիրում
ով
լծուած
են գործէւն : Վե՜րքե՜րս
Հա
յկական
Ա էւութեան
նոր անգամներր
ներկայացան
Տրոմի
նքս Հանգա
սլե տին՝
Պ ՚ Փ ՚ Փրաաիէ–
ին , եւ սէբտլիր
տեսակցութիւն
մ ր
ունե
ցան
անոր Հետ : Անգամներն
են ,
•—֊• Յա —
Կ
՛՛Բ Անտոնեան
, նախագաՀ
, Մէքայէլ
ճէ -
րանեան
, Պետրոս
Գ՚սպաքճեան
(քաբտու
-
ղար),
Լեւոն
Տէր Աարգիսեան,
Աաք
-
սուտեան
, Անառէ
Աէմէբճեան
,
Յակոբ
Զէքէմեան։
Տիկին
Օաէթ
Միքայէլեան
կր
ներկա յացնէր
ղանոնք
, իբբեւ տեսակ
մ ր
Հիւսլւ
Իր
մ ատուսած
յ ՜ ա ռ ա
—
լութ եանց առ ի ե րա խտագէւտութէււն
նչա
նակած
են
ղայն
պատուակալ
նա -
էսագաՀ
յ
Պղաիկ
արարողութեամ բ մը տե
ղէ ունւեցաւ
Տիկին Աաէթ
Մ իքա յէ լեան
ի
այ ս նչանակումր,
որուն
ներկայ
էիննաեւ
Պ՛ Պ՛ Թէրղեան
ել Ալվալեան։
Տիկէ՛ն
Մի
քայէլեան
խորապէս
զգածուած
այս չար–
ժուձեւէն,
թոբՀակալութիւն
յայտնեց
:
Այսպէս
րացէ
ուրիչ
ղոբծունէութենէ
Հայկ.
Մէսւթէ՚^Ր
իբբ՛"– Համերաչխու
-
թեան
ապացոյց
պէտի
մասնակցի
լուսա
-
ւորչական
այս փոքբիկ
եկեղեցիէն
չէնու–
թեան։
Համայնք
մր ոբ եկեղեցի
կբ չէ՚^է
,
կենղանի
կը պաՀԷ իբ աւանգութիւնր
եւ
Հաւատքը
: Լուսաւորչական
եկեղեցին
պի
տի
մնա
յ իբբեւ
էսո րՀրղան
շան
յ " Տ՛՛է
է
նաեւ ազատութեան
, որովՀետեւ
էնշ
որ
կարելի
է Տէրանսայի
մէք, կարելէ
Հ
Է
յա
ճախ
ուրիշ
երկիրներու
մէք :
ՖՐԱՆԱԻԱ
ՄԱՐԲ՝Ւ
ՀԱՅՐԵՆԱԿՑԱԿԱՆ
•
ԼԻՈՆ՛
Զաակի
առթիլ
Համաշարոան–
ճագցէներու
լթա անե կան
խնքոյք
Հալկր–
թախաղբ
տեզի
ունեցաւ
Ապրիլ
6/1՛)
Յոյ–
նե բու
սրաՀին
մէք, լեցուն
րազմութեամբ%
Հայրենակիցներ
եկած
էին նաեւ Փոն
տր
Շէրիւիէն,
Աէն Մօռիսէն,
Վիէնէն
եւ կը–
ր
լթոպլէն
Հանգէսին
բացում
բ կատարեց
Հայրե
-
^ակից Ա. Մարտիրոսեան
, ոբ պաբղեց
օր
ուան
տօնին
նշանակութիւնր
: ի)օսք ա -
ռին
ծանօթ
Հայրենակիցներ
: Ասլա
սկսալ
գեղարուեստական
րաժինր։
հյմբերզներ
,
մեներգներ
,արտասանութիւննեբ
ել արե–
ւե՜լեան պարեր
իրարու
կը
յաքորգէին
:
Զարսանճագցիներու
ա ւանգա կան
պարր
ԱԼաՀրնր
- կովանգ
գաւառաբաբրառի
եր–
գով
կ՚ոգեւորէր
մթնոլորտր։
Այս
պարին
ժողովոլբղին
Հետ կր
մ ասնա կցէին
նոբ
սերունգը
եւ նոբ Հաբսերր
:
էՍօսք առին Միոաք
Միրգէ
եւ Զ՛ Պօ
ա–\
ճեան
Լեշաելով
Հայրենակցականնեբոլ՝,
օգաակար
գերր
գաղութնե
բու
մէք :
\
Հայր՛
Միութեան
կոզմէ
խօսեցաւ
Տ՚\
Զաքո
յե տն որ
թո րՀակալութ
իւն
յա յտնե–\^
լէ վերք ներկայ
Հանգէւսականնեբուն
, բա
ցատրեց
Զատիկէւն
նչանակոլթիւնբ
: Շբ -
նորՀակա
լութիւն
յա յտնեց
Հիւրրնկալ
Ֆր–
րանսայի
, ել ծնողներուն
թելադրեց
որ
Հայ
մեծցնեն
իբենց
ղուլակնեբլ՛
: Հանգէ —
II ի՛ե նէւթական
յաքողութիւնն
ալ
նո
յնքան
կարեւոբ
եղաւ որքան րաբո
յականր
Հանդիսական
Ա
՚
Անդոբծութենէ
շատ
կը նեղուիմ
ր
Բ
.
Լողալ
ղէաե՚°ս
:
Ա ՛ ֊
Ոչ :
բ •
Ուրեմն
էնչո՚^ւ
ք՚՚ւրր
չես նետուիր
ւ
*
Ա՛ ԳՈՐԾԱՒՈՐ
Պեղումներու
՚Աաեն
կայծքարէ
ղանակ
մր գտայ,
տնօրէնը
ր -
սաւ որ տաՍր
Հազար տարուան
Հնութիւն
ունի
:
Բ • ԳՈՐԾԱՒՈՐ
Ես ալ ժամ ացո
յց Ժը
դաա
յ , նայինք
ին չ ՚ւլիտի րսէ • • • :
՚
«ՅԱՌԱՋ»Ի
ԹԵՐԹՕՆԸ
(57)
ԱԻԵՐԱԿՆԵՐՈԻ ՄեՋ
Արցունքներուն
ետեւէն
կենսաւէտ
Հր -
Ր"՚յՐքմր
կր ճառագայթէ
, անմիքապէս
կր
կառչինք
իբ այգ
զգացումին
. կր Հար
֊
ցլթենք
իրեն թէ
ի՚^՚եչի պէաք
ունին ճամ– *
րայ
ելլելու
Համար։
Կր ծրարենք
այնքան
է առո
ւոա
եւ վերարկու
որ կբնան ք–
քղագրգռուած
ցաւի
եւ
յո յսի
Հակասական
զգացումներով
, կր խօսինք
իր
որբերուն
վրայ,
իբ չորս մատզաշ
մանչերուն
՚էյբայ :
Կ ինր իր գողգոքուն
եւ վարանոտ
ձ եռ
քերով
կր կապէ ծրաբներր
. շատ
բան
կբ
պակսին
. իր պաՀանքնեբուն
քով մեր տր -
լածր
ոչինչ
է : Աղէտի
օրէն ի վեր անպա
տսպար
ել թափառական
, խղճալի
վփճա
կի Հասեր • « Շապիկը
կռնակնուս
՚Լրայ
մաչեցաւ
, բայց
ո՞ բ ին
Հոգն
էր . չատեր
ր
կ՚ըսէին
, գացէք,
առէք. Ա թամ
պօ լէն զր
կեր են • • • Աստուած
ճամ բութերն
ալ
օրՀ–
նէ,
աուոթեր
ալ ֊ ֊ բայց
մեբ
սրտեբր
կրակներու
մէք էին , • . կր վառէին
, կր
վա–
ո-էէ՛^ » չէէ^ Հատներ
. . . թոզէք
կ՝ Ր՛՛է է
, ՚
տեղս
նստիմ
, տէրտս
լամ • ՚ • » :
Անմիքապէս
կր զրազէնք
իբենց
ճամ
րո րղութ իւնով
, կարղաղրութ
էւննե ր կ՝ ը–
նենք,
կը խոսաանանք
Հարկ եղածը
Հայ —
թայթել։
« Որբերս
տանիմ
, Հէլալ
Հողի
վրայ
ու Հողէս
աամ
> • • ^ . - .֊ ՝՛ (՚ ՚ .
է)ւ իբ այս բաղձանք՛ովը
կ՚եռանղոտէ
,
չարժում
ել կեանք կուգայ
իբ անգամա
-
լուծուած
մ՛արմ ինին մէք։Ու
մինչ կը կար
ծենք թէ նոր յոյսեր
եւ նոր աեն չանքնե
բ
կբ էսանդավառեն
զինքր,
յանկարծ
կբ
ձգէ
ծրաբներր
ու ձեռքի
զգեստներր՛
ու քա -
բացած,
թեւերբ
կոզերն
ի վար
կս՚էս կը
մնայ անչարժ • երկու
գոյդ արէւնոա
ար -
տեւանունիւեր
կբ քթթեն
տենղագէն
ա -
րադութեամբ
մր, ու, օրուան
իրակտնու–
թենէն բացակա
յած
, միաքր
մոլորած
,
կէնը կբ մնայ
անչարժ : Երբ անճրկած
կը
նայինք
իրեն
ու Հարցումներով
կ՚ոլգենք
զի^ՔՐ գրգել
, անիկա
կ՝ր՛՛է ուրուակա
-
նային
ձայնով
մր՛
Գէակնեբը
կբ տանէին, գեաը
կը նե–
աէին
, մերիննեբր
ո՞ւր
մնացէն
:
ԶԱՊԷԼ ԵԱԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
