«3 Ա Ռ Ա Ջ ^
անգամ էչ էսանգարու-եց նրա քու֊նը : իսկ
արուներն
անտարբեր
մրափում
են % Ա իայն
թո֊չու-ններն
են ,ոբՀաւասաբապէս
հոգ
են տանում
իրենց
ձագեբի
Համաբ %
Յանկարծ
, արու
այծեամբ
կոշա
ձայ ֊
նով մկկաց, եւ քարանձաւնեբի
իւոոոչից
րաղմաթիւ
այծեր
գուրս
թափուեցթն
:
ինչքան չատ են , այս ինչպէս է, որ չեմ
նկատել
րոլորին
Հ ՝Բարի գո յնի են ,
ղմուար
են նկատւում
:
է լ ինչո՞ւ
անհանղստացան
,
չչինի՛^ ես մտանուած
եմ : Բայց չէ , բո -
Լորն է լ երկիւղով
ներքել
են նայում
ու
յառաք
վազում
ժայռի ճակատով
ձգուող
քարէ
չալիղներով
:
Բնաղգաբաբ
ես է լ նեբքեւ
նա յեցի
եւ
ինչ
. մի ահագին
գայլ,
բեբանը
Լայն բա
ցած
, ժայռի
ստորոտից
ագահութեամբ
նայում է վերեւ եւ հ ա ւանա բա բ
բեր
անի
^"՚-րՐ
վագում է փափլիկ
ուլիէ^եբի
հա -
մ ար
մյԱ , անկեղծօրէն
վբղովուեցի
, որ
իւանղա ր ուե ց ա յղ
անմ եղ
կենգանիների
թաղաղ
օբր, եւ հրացանբ ցած մեէ^եցի ,
որ կրակեմ
, բա յց յանկարծ
, գլխովս
մ ի
միտք անցաւ. Հհրացանի
ոբոտից
յգէ
4սյծեամնեբր
կր սարսափեն
ու կր վիժեն՝^
Տ
ետ
քաչեցի
Հրացանս
ու նայեցի
փախ
չող
այծեամների
ետեւից : \,րանք
թէեւ
ինձ
է լ են նկատել,
գայլին
էլ, եւ
թէեւ
մաՀ ենք բերում թէ եո ելթէ
գայԱլ ,՝
ա յնո լամ ենա յնիւ
,
Բ"
է"
Ր
ա յծեամներն
է լ
կամաց
են փախչում
: Յղիներր
կամաց
են
վագում,
ոբովՀետեւ
, իւրաքանչիւրն
իր
ար գան գում մէկ - երկու
ուլ է կրում , ո
լ—
յփկնեբր
կամաց են գնում,
ոբովՀետեւ
նոբ
են ծնուել,
ոսկրնե
րը ղեռ չեն ամ
բա–
ցել • մայբեբր
չեն փախչում
,որովՀետեւ
չեն
ուղում
իրենց
բալիկնեբր տալ թ ^ ա -
մու բերանր եւ չուտ չուտ ետ են ղառ -
նում . եղքիւբներով
Հրում
ու
խրախուսում
նբանց : իսկ տբոլ
այծեբր,
մանաւանգ
նր–
րանցից
մէկր
,որ ինչպէս
երեւում է , Հօ
տի առաքնոբդն
է , չուտ
չուա
կանգնում է
եւ անՀամբերութետմբ
նա յում
,
սասաում
գանգա
ղո ք^ե բ ին , որ չուտ
ան ցնեն
ժա
յ ռ ի
ետ
եւր ;
քյս քերմ գգուանքով
եմ
լեցլում
այգ
կենգանիների
Հանգէպ
, իբենց
լ^կեբսի -
բութեան
եւ անձնաղոՀութեան
Համ ա ր եւ
նախատ
ում ել գսպում եմ իմ մէք
կրքոտ
որսոբգին
ու չեմ կրակում
նոյնիսկ
արու -
ների վրա I –.էքւ երբ ժայռի
եաեւում ան -
Հետանում է վերքին
ուլիկր , ես ցա^ծ եմ
մեկնում
իմ Հաւատարիմ
՚^էերելր»
, նրա
փողն
ուղղում եմ գայլի
թիկունքին
եւ
նրա ահեղ որոտով
աբտայայաում
իմ ար
գար
զա յրո յ թ ր
1
.
ԱՆԱՆԵԱՆ
ԼՈՆՏՈՆԻ
մեթրոյին
մէք երկու կառա -
չարն եր իրարու
ղա րնո
լեց ան երր սրլ^ -
թաց կր սուրա
յին : Ինր Հողի
մեռան
, 47
Հոգի
ծան րասլէս
վիրա
լոր ուե ցան ;
Լ Ս Կ ե
111^6111յ 30ւլա1յ1յ1։Ս1յ11ե
^ ^ ՚ ^ Տ Ք
Եհ
Ա Ր Ո Ւ Ե Ս Տ
Ընկե բ Արչակ
3 ովՀաննէսեան
,
որուն
մաՀր կր ծանուցանենք
խորին ցաւով,
ծր–
նած էր Նուխի
,
1883/5՛ :
Նախնական
կրր—
թոլթիւնր
ստանալէ
ետք
ծննգավա
յրի
ագգա
յին վարժարանին
մէք,կր
մ եկնի
Մոսկ ուա
^ուբ կր Հետեւի
մանկավարժա
կան
ղաոլ^թաց^եըու
: Ապա
(լանցնի
Բիեւ, առեւտրական
ճեմարան
,որուն
չր
քանր կ՝աւաբտէ
փայլուն
յաքողութեամբ
:
Մ աաւորական
րարձր
ուսում՛ով
օժտր —
ւած, կր վերագառնայ
Պաքու եւորպէս
ու
սուցիչ կր պաչտօնավաբէ
Պաքուի
ազգա -
յին վարժարանին
մէք : Հոն կր
մասնակցի
բոլոր
Հանրային
ձեռնաբկնեբուն
եւ 1լ ան -
գամակցի
բանուորական
ել երիտասար
—
գական
կազմ ակե րպութ
իւննե բու
Հ Այգ
ԼՐ՜
քանին Պաքուի
մէք կբ վարէ հ<Աբեւ»
թեր
թի
խմ՚բագրութիւնր
: Ասլա կ՛ուզէ
թ՝րքա–
Հա յաստան
անցնիլ
, բա յց տեգական կո -
մ իաէն
Համամիա
չի ղտնոլիր
;
ԱյնուՀետեւ
կր մ եկնի
Պաբսկաստան
,
ուր
ուսուցչութիւն
1լ լ^է երկաբ տարիներ
:
Կր վերագառնայ
կովկաս
ե լ աչքի կր զար
նէ իբ Հանրային
ղոբծոլնէութե
ասբ,
եւ
չնորՀիւ
իր պատրաստութեան
կր գառ —
նա յ մ արմ՛իններու
անգամ
: Հանր • կուսակ
•
եւ
մ աաւորական
իր վեբելքր
անգա
գրում
կր չարոլնակուի
յ
Կ՚աչխատակցի
Կովկասի
գրեթէ
բոլոր
Հայերէն
թերթերուն
:
Հա յաստան
ի Հանրապետութեան
ստեղ—
ծում
էն վերք , կուգայ
Հայաստան
ել իր •
թանկագին
մ ասնակցութիւե
ր
կ՚ունենայ
կուսակցական
եւ պեաական
կեանքինմէք
:
Անգամ էր ազատ
Հայաստանի
խորՀրգա -
րանին եւ օգնական
խմրագիր
կուսակցու -
թեան
կեգբ . կոմիտէի
պաշտօնաթերթ
«Յառաք »ի :
Ընկեր Ա. Վրացեանի
կաղմած կառա -
վարական
վերքին
կաղմ՛ին
մէք կր ստանձ
նէ գիւգաանտեսութեան
նախարարութիւ
-
նր : Հայաստանի
էսո բՀ րգա
յնացմ ան օրե -
բուն , ուժղնօրէն
կր Հակառակի
վարչա -
կարգի
փդփ ոխութեան
եւ կր պաչտպանէ
այն
միտքր թէ պէտք է զէնքով
գիմագբել
Հայաստան
ներխուժոզ
րՈ լչե ւի 1լն ե բ ո ւն :
Ե րկրին
խորՀրգա
յնա ցում
էն ետք երկ
րէն չի Հեռանար
% Կ՛՛րլլայ
Փեարուարեան
ապստամբութեան
զեկավաբներէն
մէկր %
Հա յաստանի
Փ րկութեան
կոմ իտէին
մ էք
կր ստանձնէ
ղինուորական
վարիչի
սլաչ - .
աօնր ել ամբողք ապստամրութեան
չրքա -
նին
ողի ի րռին
1լ աչխատի
երկբի պաչտ–
սլանութեան
Համ ար ;
ԱյնուՀետել
ապստամբութեան
ղեկա -
վա րներուն
, մարտական
ուժե բուն , մտա -
լ ո ր ականնե բուն եւ բազմ աՀաղար
Ժողո -
վուրղի Հետ կ՛անցնի
ԼեռնաՀա յաստան ,
ուր ժամանակ
մր եւս սլայքարր կբ չաբու–
նակուի եւ
1921
Յունիսին,
Հայասաանէն.
ՌԱՊԸԼԷ
(Մա.հու.ան 400ամեակի սւռթ-իՆ)
•
1553/5/
էր "Ր մեռաւ
Կառկանթուայի
եւ
Փանթակբուէլի
անմաՀ
Հեզինակր,
քիա -
ոլրլէ , թէեւ
կարելի չէ եղած
ստուգել
իր
մաՀուան
ճիչղ թուականր
, ինչպէս
ղիտել
կուտայ
աեղական
թերթ
մ ր :
Նմանապէս
անորոչ է իր ծննգեան
թուականր : Տարա
կոյս կայ տարուան
մասին ալ։ ԸնգՀան -
րապէս կր կարծեն թէ ծնած է
1494/*՛ :
Հայրր
իրաւաբան էբ Շինօնի
մէք; Նախ
Ֆբանսիսքէն
ապա
Բենետիքթէն
վանա -
կան , կը խեղգուէբ
կրօնական
կեանքի
սեղմ ո ւմնե բու
մէք ել Հանե ց
Հ ագուստր
բժչկութիւն
ուսանելոլ
Համար , Մոնփէ -
լիէի
մէք։
Բժիշկ
եղաւ
Լիոնի
մէք֊.
Արգէն
Հրատարակած
էր բժշկական
զանազան
գործեր
նա խ քան
իբ
ԳԼ
՚"–1"
Գ"Ր^"3 Ռ
ՀՓանթակրուէլ
» , որ երեւցաւ
Աեթււ
Ալքօֆռիպա
Նազիէ
անունով
։
1532/
վեբքերն
էր , Լիոնի
մէք։ Ասոր յաքո րգե -
ցին
ուրիշ գիրքեր
1օ34/Տ՛ ,
մասնաւորապէս
Կ ա ր կան թո ւա ուր Հեզինակր կը յարձա -
կէր ասաուածարաննեբուն
վբայ
։
1546/1՛
« Երրորգ
գիրքր»^
«Զորրորգ
ղիրք»,
ուր
Պապեբր կը յայանոլէին
իրենց փառասի– \
•
I
վե րքին
մ ե ւ^ու^ե րէն
մ էկր
կ՝ ՐԱա
յ գէպի |
Պաբսկաստան
I Հոն եւս,
թ՚ալրիզի
մէք, կը՚\
շար ունակէ
զեկավար գեր կաաաբել
ել |
1924/1՛
կր Հրաւիրուի
Աուրիա - Լիբանան
,՝
իբրեւ կուսակցական
Գ՚՚ր^էչ՛
Երկու
աաբի
կը վարէ վՓիւնիկ–»ի
խմբագբութիլնը
Պէյ
րութի
մէք եւ տեւականօրէն
կը Հանգիսա
նա յ կ . կոմիա^ի
գործունեայ
անղամնե -
րէն
մէկր :
կազմակերպական
մեծ լ^ղունա
կութիւն–
նեբոլ տէր, Լուրք եւ մոլեռանգ
Հաւատա
ցող
մրն էր գէոլի
Գ"Ր^Ր
• Ամէնէն
ծանրա–
կչիո–
կա ց ո ւթ ի ւնն ե բ էն
գուբս
կուգար
մ իչտ պաղարիւն ;
Վթարած է կուսակցական
սլատաս խանա–
տու պաչտօնններ եւ եղած է է՚աչնակցու
-
թեան Գերագո
յն Ա ;սրմնի անգամ ;
Լիբանանի
մ ե բ չա րքեր
ու
կուսակցական
գասաիա րակութեան
գործին
մ էք
լ^կեր
Ա • ՑովՀաննէսեան
ունեցաւ
կարեւոբ գեր
մր , երկար ատեն
ծառայելով
իբրեւ
գոբ–
եիչ
ել ղեկավար
։
*Լեբքին
աարիներուն
ամ էնէն
եռանգուն
եւ գործունեա
յ անգամնե
րէն մէկն էբ Հա
մաղգայինի
կեգր. վաբշութեան
ել Լիբա -
նանի
աղգային
րարձրագո
յն
ժոզովնե -
ր ո ւն :
Ունի ղանաղան
աշխատութիւներ
, քա —
ղաքա կան
տեսութիւններ
,գասաղբքե
բ եւ
բաղմաթիւ
թա րգմանոլթ
իւննե ր
րութեամբ
, իր ամբողչական
Հբատաբա -
կութեամբ
լոյս տեսաւ
1552/1՛
եւ
15է>4/1՛ *
Ապա Հրատաաբկուեցաւ
ՀիքԼգելալպ գիրք :
Մինշեւ
ԺԶ՛ գար Հարիլր
ապագրութիւն
ունեցաւ
իբ գործը
:
ժողովյրղական
նիւթեբով
րեղուն
այՍ
տազանգը, ել Հմուտ
մ՜իտքը կր աիրապե–
էսէր Վերածնութեան
վբայ։
Իր
նիւթերը
կը քաղէր
ժողովբգական
ԴՐ"յՏ
^^րէ
1
պաբզ
գիւգացի
մարգոց
կեանքէն
, որոնց
կր յաճաիսէբ
իբ ծննգավայր
թուռէնի
մէք^
մասնաւորապէս
։
Իր կեանքը
լի էբ արկածախնգրու
-
թեամբ
, իսկ ատոր
Համար աչ
քանիցս
ապաստանեցաւ
իաալիա ել
1546/1՛
Մեց
վւախալ
ուր ապրեցաւ
թշուառօրէն : իր
գրածներ
ր չէին
կրնար
անվնաս
անցնիլ
3)ոանսուա Ա՛ի ել Անռի Բ.ի
տիրապետու
թեան տակ։
Նոյն, տարին,
իր րարեկամ -
ներէն
մէկը,
էթիէն
Տօլէ,
տանքոլեցաւ
^Մէկ
երրորգ
գիրքր»
գրագատոլթեան
ենթարկուեցաւ
Աոռպոնի
կողմէ ,իսկ
«Մէկ
Զոբբռբղ
–^ին վաճառում՛
ը
աբղիլուեցաւ
խորՀբգարանին
եւ Աոռպոնի
կողմէ
։ Այս
Հալածանքները
Հետեւանքն
էին այն
յար–
ձակումներուն
որոնցմով
քիապբլէ
կր
ձաղ
կէր
ընկերային
կա
րղո ւսա րքր եւ
օրուան
քո քերր : Այս րարի գրագէտբ
ոբ սրտանց
կը սիրէր
աղատութիլնր
ելպայքար
կր
մ ՛էէր յանուն
մ՛ արգոլ
զա րզացմ ան ,
ո ր
Հաւատք
ունէր գիտութեան
վրայ, կր մտ
րակէր
սորպոնա կաննե բը
, կըժխտէր
իր
ժամ անակի գասաիա րակչական
մ ե թոտ -
ներր,
կը յարձակէր
Հին
նախապաշարում
ներու գէմ: Այղ շրքանին
մարզիկ կբ վը–
տանգուէին
, մինշեւ իոկ
«կրակուելու
»
սպառնալիքով։
Տեղական
թերթի
մր աշ -
խատակից
ր
ատո
ր կը վեր ագր է
Ո՚ապբլէի
խոՀեմոլթիւնը
ելնտՀտնքնեբբ։
Ա գ
է
սլատճառը
, նաեւ
, որ առասսլե
լնե ր ով կր
Հիւսէր
իր գրածնեբր
։ Զէր ծածկեր
իր
գիտումնե
ր բ , րանա
լով
իր բնթեբցուլնե
—
բուն
աչքերր
:
Մեծ լաւատես
մ լ ^ էբ քիապբլէ
ել
բուռն
երգիծանք
մր գործածեց
պաաե -
րագմի գէմ , «գիտութիւնր
առանց
խզճի
կործանումն
է Հոգիին » :
X
Ռապըլէ
ի
մ ԱֆՀոլան
400՛՛"՛^
եակր
մեծ
շուքով
տօնուեցաւ
Մոսկուայի
մէք :
•ւււււաւուքաւււյւաււււււ
ՀԱՅԱԱՏԱՆԻ
կրթական
նախարարու -
թեան Տ երմինա բանական՝^
կոմիտէ ն քն -
նելով
Հայոց
լեզուի
մէք « կոնոմիկա »
բառին
գործածութեան
Հարցբ ,
որոշեց
Հ րաաա րակո
լոզ
գի րքե րուն ,
ղասագիրքե–
րու , թերթե
բու ել ա յլ
զ
բականութեան
մէք
այսուՀետեւ
գործածել
^էկոնոմիկա »
բառր
, նկատի
ունենալով
ռր
Հա
յերէն
«տնտեսութիւն
՛չթարգմանելով
շարտա -
յայտեր
բառին
իսկական
իմասար
։
«ՅԱՌԱՋԻ
/ԹԵՐԹՕՆԸ
(54)
Աէ^ԵՐԱԿՆԵՐՈԱ ՄԷՋ
կերած
Հացեբնին ու խմած
քուրերնին
արիւնոտ եզա ծէր եւ կեանքը
գառնա -
մաՀ եւ թունաւոր
պտուգի
մը պէո էր ի -
ենս
Համա
րենց
՛ր
X
ինշպէս ռր եկեր էին , ձգտելով
փախշիլ
իրենց
ճակատաղիբէն
, յաճախ
աննպա -
տակ,
բռնելով
ղիմացի
ճամբան.
Հալած
ուած
անօթութենէ
: սուգէ , սարսափէ ,
այնպէո ալ կրկին.
Հիմա
կ՚ուզէին
մեկ
նիլ : Ցրուած ու կոտորուած
րնտանիք -
ներու
բեկորներ
կր միանային
իրարու ,
Համ շէ րիներու
խումբեր կր կագմ էին ու
Հաւաքաբար
կ՚ապրէին
, Հաւաքաբար
՛կը
ծրաղրէին
,Հաւաքաբար
ճամբայ
^ել -
իրենցմ է իւրաքան չիւր ր կարծես կոր -
սնցուցած
էր այլեւս
մարգկային
կամքիդ
անՀաաական
ուրա խութ իէննե բու եւ ցա -
ւերու
զազափարն
իոկ. ամէն
մէկր
ա -
ռանձին
մարգկային
խլեակ
մրն էբ , շը Հ
լարուն
, կորսուած
: Ու ինշպէս
ուգեկո -
բոյս
թռչունը
՝իր երամին,
անոնք
կր
գաոնա
յին իրենց
Հէմ շիբէներու
էսմ բակին
ւ
ինչով եւ խնչպէս
պիաի
կարենայինք
թօ
թափել
զիրենք
ղա րաւո ր
տառապանքի
թմբՈ ւթենէն
, վերաղարձնել
ղիրենքմարգ–
կային
Հբայրքներու,
վառել
իրենց աչքե—
րը
յո յսով , պարղե
լ իրենց սեւագիր ճա —
կաաներր
, յոյս եւ ժպիտ աալ իրենց
մե
ռած ու անէծքէ
չորցած
չբթունւ,^երուն
։
Մէկ բան միայն
զիրենք կր գղբգէր
այգ
ուղղութեամբ,
վերագարձր
գէպի
Հոն ուր
ծներ ու մեծցեր
էին , Հոն ուր ՝ արգէն
ան
զամ
մ ըն ալ վառեր էբ այս նո յն կրակը •
Հոն
ուր ձգեբ
էին իրենց արտերը,
իրենց
սիրելիներուն
գերեզմաններր,
այն ծառե -
ԲՐ
որոնցմ է յաքո րգա արր
իբենց
Հօրը
յ
իրենց եւ զաւա1^երուե
օրրաները
կախ —
ուած
էին, կարկաչող
քուրերը, ՝
անցնող
քամ իներր , սաւաւճոգ
ամպեբ^,՝^
՚՜ սա՜րեր ր
ու քուրերը. •• ու Հայրենիքի
սփոփաբար
յիչաաակր կր մաքբէր ու կր որբէր
իրենց
Հոգիէն
րոլոբ
Հոն կուտակուած
թոյնեբր ,
քէները եւ ո խե րր :
Վաթան
, Հոգիգ
ղուրպան
. ՚ . արիւնս
Հոս
թափելու տեղ թող քու ծոցէյ^ մէք
թափի ...
Նիւթական
ճղճիմ
ղժո լար ո ւթիւնն
եր
արղելք
կ՝Ր1Լային
իբենց : Աենք
մեր րո -
Հ"/՛
քանքերր
կ՝լզէինք
իրենց
օգնելու
Հա
մար
քեւ եբբեմն կր յաքողէինք
ճամբայ
Հանել
զիրենք
։
Երկար փոշոտ
ճամբուն
վրայ՝
ուրկէ ե–
կեր էին մշակներու
խումբեր
,
զինուած
երկրագործական
տարրական
գործիքնե -
րով,
առոզք
ե լ
Հուժկու
, յոյսով եւ աշ -
խատութեան
կամքով
ոգեւորուած
, երա֊
.
գելով իսարտեաշ
Հնձաններուն
,
բեբքերու
առատութեան
ել այգեկութներու
օրՀնեալ
ե լ
րեբկբալի
ճոխութեան
վբայ,
Հիմա
կ՚երկարէր
շարքր վերաղարձոէ^եբու
կա -
րաւանին : կզակնին
լաշակով
կապած եւ
մարմ
իննին
ցնցոտիներով
ծածկած
կիներ
• . . գարձեալ
կիներ • . . արեւին տակ
ճեր—
մակ
քօզերր
Հեռաւո
ր ոչխարներու
Հօտի
մր ե.բեւոյթով կր վէտվէտի
.. . մէկ քանի
անգամաՀատ
կամ Հիւանգկախ
մարգիկ •
տժգոյն եւ չոր գէմքեբ
, ցամքած
ԱԼՐ ՜
թուե^եբ
• կարաւանին
առաքքէն
քովեր -
բէն ու ետեւէն
որբեր , որբեր , ռբրեր • • •
անոնք բոկոտն
են
ե լ
գրեթէ
.մերկ ու գր - .
լուխնին րաց արեւին աակ ; կարաւանր կր
յառա քանա
յ
յամ բաքայլ ու Հանգիսաւոր
,
ամէն մէկ գլուխ գագագի պէս է. մեռել -
ներոլ
յիչատակնեբ
կան Հոն ,
սիրուած
մեռե^երու,
քաքի
սլէ" մեռնողներու
:
Ոզրեր ու լէժանանեբ
կը տանին
իրենց
Հետ , արտասուք ելՀպարտութիւն
ունին
միանգամայն
աւանգելիք
... ճամբան
եբ
կար է ու իրենք
տժգոյն ու վաաթարա
-
ցած
.պիտի Հասնթն
արգեօք
...
որքանը
ճամբայ
պիաի
մնան եւ որքանը
պիտի
յա–.
քողին վաթանին
Հողր Համբուրելու
. • . եւ
յետո
յ ի՚^նչ խեր կայ իրենց մաՀամ
երձի ,
իբենց
քսելագարի
, իբենց
ուրուականի
նեբկա յութենէն
:
կարաւանին
առաքքէն
, քովերէն
, եաե -
ւէն աՀալասիկ,
ազաքբ
կ՚ոստոստեն,
կր
վազվռտեն
. . • ցոնցոտ
ինե
բու
սլաառուած—
քէն
մ արմիննե
րր կը յա յանուին
ամ ուր եւ
պինգ պողպատի պէս .անոնք շեն ճան չ -
նար սուգր եւ տէ րտ ր , էլաբՀամ
արՀեն ա–
րեւին
ս լաքնե բ բ , տօթակէղ ել
ան^չելի
օղին ծանրութիւնր,
մերկ
ոաքերնուն
ներ՝
քեւէն
ե րկա
բոզ
ճեբմ ակ ել կիզի է ճանա–
պարՀր
։
Անոնք
կե՛րթտն
ճակատնին
գարձուց
ած
նպատակին
, Հոգինին
ղեզուն
եռանդով եւ
յոյսով,
կ՝երթան
գէպի
Հայրենիք
որի
մա
սին
լսեր
են չատ մր Հէքեաթներ
մամի -
կէն ու մա րիկէն
. է^երթան
ղէպի խոս -
աացուած
Հորիզոնները
, գէպի
երաղուած
ռաբերր
, ակնկալուած
քազցրութիւններբ
Հայրենի
Հողին
բնծա
յած
ոլտուզնեբուն
Ու սգաւոր
կարաւանը ա րիներուն
որ
իր ոբբեբր կբ տանի գէպի
Հայրենիք
Հետ
զՀեաէ տօնական
երեւոյթ
մր կը ստանայ
մեզի Համաբ ու սրաերնիս
կը յուզուի
ան–
բացատրելի
եւ ուժգին
գզացումով
մը :
ԶԱՊԷԼ
ԵԱԱՅԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
