« Յ Ա Ռ Ա Ջ »
սանհ
ԳՐՈ8 ֊ (^ՐՈՑ1յե(^0
իյԱբ.^
« Սււվետսւկան ՀսւյւսւստաՏ. » օ – 1
ր ա թ է ր թին Մարտխ թիս ե բը
լեՅԹւն ե11,
Աթալինի մաեոէան. աւո.թիՆ հ,րսւտալւակ –.;
ուա ծ (յովա«անքնելավ :
Ահ-աւօւ-սիկ ծաղկեփունջ մը , քանի
մը. 1
ծ անօթ դէմք16րո1– Սլտորագըութեամբ (ամ– •
փոփռւա ծ) -
՚ ՚ ՛ -՝ :
ՄԵՐ
ՍԻՐԵԼԻ ԱՌԱՋՆՈՐԴԸ
ՄԵԶ ՀԵՏ է\
... Ասւալին
Համա չխա րհ,ա յէն
սլաամոլ–\
թեան
սավաւաթիլ
մեծութիւններից
մէկն •
է , մարգկու֊թեան
Հեա յարատեւոգ
;
Ն՛" ՚
ինքը մեծ– Լենինի Հետ, սաեղծեց
մի
նոր՛
սլատմ ո 1-թիւն , մի նոը աչխարՀ
, մարգ –\
կա
յին արգար
փոխյարարերոլթիւ.նների\՝.
երագաՆ
աչխարՀր ;
՚
... Տտրական
գաժան
կարգերից
աղա–\
աագրուած՜
՛մո ՛ԼՈ վուրգներր
ստացան
ազ - ••
գային
վերածնունգի
Հնարաւորութիւն
, ՚՛
ծ-ազկեց եւրարգալաճեց
ձեւով
ազգային
, ՝՝•
րո վանգակո
ւթեամր րնկերվարական
նը
րանզ մչակո
յթր՝։,
• ;՝ :
՚՚^՚.Հ՝Հ
Ս ովեաական՜
մ-ձղովուրզները
մեծ՜ սու
գի
մ էք են : Հայ՝, ժողովոլրգր
սգում
է ՚
մաՀն
իր ազատարսէրի
, որին երախաա
՚ ~ \
սլարտ է յաւիտեան։
Աակայն
ժոգովուրգ–~
՚;
ներր գիաեն
որ իրենք մենակ
չեն, որ
մեր\
իմաստուն
աոա^ոլւգր
մ՛իչա մեզ Հեա է , ՚
նա ներկայ է մեր ՚իերելքին
ամէն տեզ եւ՛՝,
մեզ
ոգեչնչու^
է ;
•
. . . Ա աա
լինի յիչաաակր
նուիրական
է ՚
մեզ Համար ,եւ մենք խորասլէս
յարգած
կր՛
լթնենք նրա յիչաաակր
, եթէ
անվրէսլ
կենսագործենք
նրա սլաագամներր
,
նրա է
ալանգները,
նրա ուսմոլնքը,
երր անձ –|
նուիրարար
գլուխ
բերենք
այն մեծ եւ\
սլատմական
ծ րազրե ր ր , որ գծել է
նրա I
Հանճարեզ
միտքր
:
ւ
Ատալինի
գրօչր
նուիրական է , գա ա —Է
գաաութեան
, ժոգովէէւրղների
եզբայրու—Հ
թեան
ել Համ ա չխարՀային
էս տզտ
ղութեան՛՝
ԳՐ**^
է
յ
ք՝ոլոր սովետական
ժողովոլրգ
—–Տ
ներ
ու,
մի սիրտ եւ մի Հոգի
կոմունիս -,
տական
սլարտիա
յի
Հետ
, •
Հաւատարիմ ՝•
մնանք այգ անսլարաելէ.
–ԳՐ^շՀ՛^ ՚
Ա լ • իսահակեան ՝
ՄՏ՝ԲԻ
ՏԻՏԱՆԸ
I
Աեզանից
Հեռացաւ
մի մարգ,
որի նր -;
ման
մարգիկ
քիչ են ծնւոլմ
, որ գարերի-ւ
սլատմութիւնն
են ՜խտացնում
իրենց մէք
եւ իրենց արգարացնում
են այգ սլատմ
ու–
թեան
առքեւ : Լինելով
իրենց գարի ղա - ՜։
ւակներր
, այգսլի"ի
Հսկաները
կարոզա–
-1
նում
են Հեռուն
տեսնել եւ
ասլացուցել^
այն
բոլորր, որ չաաերէն
թուացել
•• է^
սոսկ
փորձ կամ Հնա րաւո բութ իւն : ^
ԱնմաՀ
Լենինի
նման, Ատալին ոչ միայն՝,
գիաա կան
մ ա բք՛ւ իզմի
սաե ղծա րար
կրուրն\
էր , այլեւ
՚լարգացնոէ^
ու կեանքում
գոր–
ծ^ագրողը,
մ իանգամայն
նոր սլա յմ՛աննե -
րում : ... Ատալին,
չարունակելով
մեծ
Լենինի
անմաՀ գործր,
գրեց եւ Հանգա -
մանօրէն
լուծեց
մեր Հայրենիքէ
Համար
կենսական
նչանակութէէն
ունեցո՚լ բագ ֊
մաթէլ
Հտրցեր
- իր յաքոգ իրականացու -
մ ով գիլզատնտեսսլթեան
կրլեկտիվա -
ցումր,
որն այժմ
այնքան
բնական ու սո
վորական է մեզ Համար , եւ, այգ
Հիմ՛ան
վ րա
յ կուլակութեա՚և
ո ^ չա ցո ւմ՛ ը
որսլէս
գասակա
ր գ , խոչորագո
յն
ռեւոլուցիոն
յեղաշբքում
էր , մի յեղա չբքում
որն իր
Հետեւանքներով
Հ ոկտեմբե րեան
ռեւո -
լուցէայէն
Հաւասար
նչանքսկութիւն
ու —
նեցաւ ;
•••Տէչենք
մէայն
վերքին
երկու
տարուան
նրա ստեզծա րա ր մ ասնա կցո ւթ էւն ր լեղ -
ուաբանոլթեան
եւ տնտեսական
Հարցե,րու
լուծման
, յիչենք
նրա դերր
գրականու -
թեան ել արուեստի
զար գաց
ման
րնագա–
ւառում՛ ։
Գ • Ղափանցեան
ՆԱ Կ՝ԱՊՐԻ
ԳԱՐԵՐ
... Ջկայ
մէ մ՛արգ, մի քաղւսքացի
մեր
Միութեան
մէք եւ ամ՝բողք
աչիւարՀում
որ
մտովին
տեսած
չլի^ի
ք^Կ ՝
Աաալինին
:
Ընկեր
Ատալին
ամէն
մ՛ի . ֊.
աչխատաւոր
մ՛արգու
Հոգու
մ չ՛ո ական բնակէ ^ է , ա–
մէն
մի րնաանէքէ
Հաբազաւո
անդամ ր, ա–
մէնքի
Հարազաա
Հայրր
՝
՜է
. . –աձ^ին
երբ Ատալին
Կրեմ լէ մէք ըն–
գունեց
Հայ ժողովուրգի
ղելեկացէան
,
յէ՚չում
եմ ա յն թաւչեա
յ մ եղմ
ձա յնը , ո––
բով
Ատալին
ձա յն էր տալէս •
ի՛՛՛նչսլէս
են Հայաստանի
դսլբոցնեբը՛.
ինչսլէ՞ս է դասաւանգւում
մայրենի լե -
զուն :
1939
թուականին
Մ ոսկուա
յում
տեղէւ
ունեցաւ Ա ՚ Հայաստանի
աբոլյւստի տաս
նօրեակը։
մ՚ողովուրւյնե
ր ի եւ սլատմական
առաք րնթաց
ի ճակատագրով
մ եծապէս
ղբա ղուած
առա
քնո րգր ժամանակ էր գտ
նում
իբ ղինակիցնե
բի Հետ մ՛իասէն
Հե • -
տաքբքրուե
լու
Հայ ժոգովուրգի
արուես–
աով; ԱՀա նստած է Ատալէւնը
մ՛եծ թատ–
բռնի
օթեակում եւմեծագոյն
ուչագբու
—
թեամբ
լսում է Հայ
ժողովուրգի
երգերն
ու բանաստեզծութիւններր
, դիտում
պա—
տերն– ու րեմ ական
ա յլ կատա բ Ո Լ՛քներ ր ,
ձեռքի
լա յն ու Հանդիսաւոր
չաբժումնե -
բով
ծափաՀաբում
լաւագո
յն կատարող -
նեբին
; Հազարաւոր
աչքերով
մենք տես -
նում ենք լ^կ ՝ Ատալինին
ել երքանիկ
ենք
նրա
Համար ,ոբ ընկեր Աաա լինի Հետ
միասին
գտնւում
ենք
միեւնո
յն
յարկի
տտկ
, միեւնո
յն պատերի
մ էք եւ
նայում
ենք
միեւնո
յն
բեմին ;
Ընկեր
Ատալին
ժամ անակ գտաւ
կրեմլի
սպիտակ
ղաՀ
լիճ ում
սեղան
նստելու
Հայ
ժոզովուրդի
Հարիւրաւոր
ներկա յացու -
ցի^երի
Հետ , ելերբ Հայ
ժողովրդական
երգր էբ արծաթաՀնչիւն
ալի,^երով
լցրեց
Յաճախ
որեւէ դրուագով
յիչողոլթեանս
՝
մէք
կ՝արթննայ
Հէգ Զրաքեանր,
կեգբո -
նականի
եբբեմնի
բաղմ աՀմուտ եւմեծա - ՜
տաղանդ
ուսուցիչր՛. Ան իւրացուցած
է բ^
եւրոպական
քանի
մը լեղուներ
՚.
ինչսլէս^
նաեւ քաք գբաբա ր աղէտի եւ
նբբաճաչակ\
^կաբիչի
չնորՀներուն
կր միացնէր՛ պեր
-1
ճախօսռւթեան
, դասալանղութեան
ինք ՚–՝^
նայատոլկ.
Հրապուրիչ
եւ Հմայիչ
ձիբ^Հ-ո,
քերը :
Իր գրաւիչ
ել Համոզիչ
լեզուն
միշտ
լարուած
ուշագբութեան
մ՛էք կր
պաՀէր
ա շա կե բ տնե րր :
իսկ
բեաւորութեամր
չափազանց
բաբի
,
ազնիւ ելՀամեստ էր :
Եւ սակայն
ղժխեմ
, անբացատրելի
ե.ւ
ան Հասկնա
լի ճակատագիրր
գրե թէ
բոլոր
Հսկայ
միտքերուն
Համար
նոյն
ցաւալի
վախճանը
վեբապաՀած
էբ , կէո ճամբան^
մարելով
անոնց
մաքի լապտեր ր :
. .\ \,
կոմ իտաս վրգ ՛ի ) ՇաՀմ ուրատ եանի ,
ինչպէս
նաեւ եւրոպացի մեծ տաղանզնե -
բու,
երաժշտութեան
մեծ
վաբպետնեբու
վախճան
ր այգպէս
շէ՞ եղած ;
Առա
քէէն ա շխարՀամ
ա րաէւն
"^Լէ՚ԼԲԲ
ւ
առտու
մր կանուխ
, Զրաքեան
Հրաժարա
կան ր կուաար
իբրել
ուսուցի
շ
՚. Աակայն
ոշ թոշակի
անբալարաբռւթիւնն
էր պատ—
ճառր ել ոշ ալ ուրիշ
դժգոՀութիւն
մը
է
Պարզապէս
էւր մ ԷԼ «պաաուե
լէւ ըլէալու
ել
քաբոզելոլ
կո շում ր զգացեր » էր \
Այլեւս
աա
տա
Հսկայական
կամարակապ
գաՀլիճր,
լ ^ –
կեր Ա աա
լին
Հանգիսաւո
բ գանգա
զու -
թեամբ
եա թեքուելով^
նայեց
Հայաս -
տանի
երղշուՀուն
: Աենք
երքանիկ
էէ՛նք
այն դիտակցութեամր , որ լ^կեր Ա տալի–
նր րարձր է գնաՀատում
Աովետական
Հայաստանի
կուլաուրան
՚.
՚Նաիբի Զարեան
ԿՈՄՈԻՆԻԶՄԻ
ԳՐՕաԿԱԿԻՐԸ
Իբ սլէս մեծ է, էսոբն է ցաւր,
վէշաը
Հ
Հքանբ է փասար
, ել չես
կարող ,
մ աբգկային
է գա ,
լ^դունել
, Հա շտր -
ւե լ , Հանգսաանալ
յ
Ա եր Ա տալինը
, մեբ
սիրելի
, պա շտե լէ , Հա րաղատ
Ա
թալինը
ֆիզէւքապէս
.մեղ Հետ շէ :
.
–^^
.... Զգում ես կարիքր
սփոփանքի ; Այգ
սփոփանքր
միմ իա յն
մ ի կերպ է
Հնարա–
ւոր , նբանով որ մենք լէ-ակաս՚ար
շափով
ազնո ւօրէն ,քանա դիր
աշիսաաանքի
փաս
տով
իրագոբծենք
, բարձրացնենք
ք^Կ ՚
Ատալին
ի
Հղօ բ
Հիմնադբոկմ
ը ,
կոմունիւլ–
մ ի
Հո յակապ
կառո
յցը :
Աբիաս
ի րսէ լինենք , ինչպէո
որ նա եղաւ
նմ ան դարձեալ մեծ կորուստի
, իր ու -
ոուցշի
մաՀուան
օրերին ; ... Հել
՚
՚՜
• ի՛
մաՀր
չեն ողբում
, այլ երդում
են
/. ւղ -
թական
Հզօբ երդով :
դ. Օ֊էմիրաւան
.րակոյս չկաբ , թկ Զրաքեանի
զմայլելխ
սղանղր
ցամքած
էը :
Անղբղուելէ
մնաց Հրաժարականին
վը-
րայ։
Բերա
ելաւ,
ՒԷ՚^նէլՐ
մ՛օա տան մը
գետնայարկը
վարձեց « Տիրվ
խօսքը քա–
րոզեշու
Համար »:
ԱրաՀի
րւսցման
օրր զէ՛նք մօտէն
ճանչ–
ցողներս
Հրաւիրած
էր։ Իբ
Հմտութեան
պաշարէն
մերկացած՝
այդ օրը իը
լգիա–
ցած
բաներուն
վրայ
կը ճառէր : Տափակ
ոլ ղատարկ
էսօսքեր։
Իբրեւ թէ կր քարո–
՝՝^ք/՛՛
մ/՚^Հ իրականութեան
մէք,
անղի -
տակցաբար
իր վախճանած
իմացականու–
թեան
թաղման
կարգր կր կատարէր
, ո -
բուն
մենք սրացաւ
յուղա բկաւո րներ ր կը
Հանգիսանայինք
:
Վերքապէս
Հասաւ
1917
թուականը ^
^ Զրաքեան
գրօչի տակ
կան շո ւածնե
բուն
մէք.՝ վերքիններէն
էր։ Առտու մ^ ալ
ղին֊
քր տեսայ
ղինուորական
Համաղդեսաով
:
Զուաբթօրէն
«ցտեսութիւն»
րսալ :
Իրեն աբուած
Հրացան ր
Հր իւրա պետ էն
յանձնելով^
«Ես կեանքէս
մէք մուկ մր
իսկ
շեմ սպաննած
, ի՛՛նշպէս
1
Լ
ուղէք , որ
մար՛է
սպաննեմ։ Եթէ ասիկա
յանցանք
Հ մը նկաաէք
աՀաւասիկ
կաղմ ու սլատ -
՜^բսէ^տ կեցած եմ ձեր դիմաց
,
կրակեցէք
վրաս » :
Այս
տաբքէրինակ
խօսքերէն
այլայլած
բարի
զինուո բա կան ր րսաւ .
Տղաս , ղուն
ի՚^նշ էիր , (՚՞^չ եղար :
Զրաքեան
զօրանոց կր ղրկուէր
ղինուոր
ներուն
ֆրանսերէն
եւ գերմաներէն
սոր -
՚էեցնելու
; Բանի
մր շաբաթ
վերք
, Հա -
րիւբապետր
կ^ուզէբ
Հասէ^ալ
, թէ ո՛^ր -
քան բան սորված
են :
Պէյո , «Հոճա»ն
(Զրաքեանր)
մեզի
որեւէ
ղաս շէ տուած, անմինչեւ
իրիկուն
"՚էՔ^ԲԲ
երբեմն բաց , երբեմն գոց , բաներ
մր կր կարգայ
, Որմէ
մենք բան
չենք
Հասկնար
, կր պատասխանէ
զինուորը ;
Հարիւբապետր
իր մօա կանչեց
Զրաք
եանր եւըսաւ .
Ես քեղ այստեղ. ղրկեցի
լեզու
սոբ–
վեցնելու
^բայց
դուն
մինչել
այսօր
ի՚^նչ
ըրիր տեսնեմ :
՜՛ճ՝՝
Տիրոք
խօսքը
քարողելր
աւելի
յար -
Հմքսր
ղաայ, կը պատասխանէ
Զրաքեան։
Հ ՚ " " Կ ց ՚ ^ յ
1
աղաս. Հասկցայ։ Ես քեղ
Պոլիս , տունդ
պիտի
զրկեմ,
որպէսղի
^4անղստանաս
:
Աստուած շատ քաշել
շի -
^ ^ ^ " ՚ յ ՝ Կ՝Ը
.ռ
՚"Բ
Հարիւրապետին
վերքին
խօսքը:
. Մեկնումէն
Հազիւ
երկու
ամիս
՚էերք՝
• Զրաքեան
արդէն
Պոլիս վերադարձած
էբ։
Աակայն
ապրռւստի
ել սրաՀի
յետնեալ
վարձքերուն
Հոգր շատ
ծանբ կը ճնշէր
իր վբայ :
Այ՛՛՛գէ"
է աննպատակ
ել անգոյս,
մին -
չեւ զէնազագար
ղեգերեցաւ
եւ օր մրն ալ
յանկարծ
անյայտացաւ
:
Խե\ճ
Զրաքեան
:
3–
ԸՇԸԼԵԱՆ
ՄՈՌՑՈԻԱ Ծ ԷՋԵՐ
( Հ Ե Ղ Ի ա Կ Ի Ն , Մ Ա Հ Ո Ւ Ա Ն
, 30-ԱՄ ԵԱԿԻՆ Ա ՌԹԻՒ )
կարմիր թա գ ու հհ ՚ ա րաբեւ, կարմիր թա^
ց ա ւ ռրին բ ա ր ե ւ :
• Շնորճ ա ւոր, շէարեասորյ ՚ 8 ա ջ Նատսրին
շնորճասւր ,
Իր ն.ագ>– 1հսւ)^ի1ն ^(ե|(ք1ւաււււր , ողջ աշխար–
...լյ(^.ւ..^՚.՝^.ւ՝.
՝՚. , . յլիը շնորե;աււյւր։
Գու
միԼ ասիր էս ազքկանր
ուղում է
լինոԼմ
Հարեւան
երկրի թագաւորը : Որ ի՜
մանում է իրեն
չեն տուել
, ուրիշի Հետ
հն ամուսնացրել,
ղօրք է կապում, պա -
տերաղմի
գալիս
է՚Եխտն
ախպօր
վրայ
։
էս օխաը. Հսկաները
գնում
են քաքՆա -
զարի
մօա
^ պաստեբաղմի
լուրը
յայտնում
եՆ ^ գլուխ
են տայլ^ ^ առաքյր
կան՛խում ^
հրաման
են խնդրում •
,
^ատեբպղմի
անոՓ^. "ք Լ»Ո^.^ է .^աաբսա ֊
փում
Է^Նաղարլւ,
դուրս է պբծում , որ
փախչի,յ.յեւո^^սսյ
իրենց, գ֊իւդյԼ : Մար-
դիկ կարծում
են
ուղում է իսկհյն.
վազել
ել յարձակուել
թ^ամու
բանակի
վրայ
ւ
Ա/լա^
են շիկնում
, բոնում
են
խնդրում.^
թէ ախբ առանց
զէնքի ու գբաՀի
մենակ
ո՛՛՛ւր ես դնռլյք , ի՛՛նչ ես անում ,
Գեի
՚էցգ
ձեռք ես վերցրել
ինչ է :
Բե"րում
են , ղէնք ու վրաՀ
են տալի .
1^ի1^
է լ եղբայբնեբին
էէ^դր՚ում է որ
չթոզնեն
Նազարին
իր
քաքաղործութիւնից
տարուած
մենակ
յա բձակուի
թ^ամու
զօրքի
վյւայ։ Եւ է " ՚ – ր ը գնում
՝ տեւ
բածւում
է զօրքի ու ժողովուրդի՝
մէ^,
•Աէտեսների
մ իքոց ով է լ Հասնում է թյնա1ք՝ուն , թէ
Բաք
Նաղարր
մենակ,
առ՚սնց՝
զէնքի թռ -
չում
էր. գէպի
պատերազմի
գաշտր^,՜Խւ
Հազիւ
են կարոգացել
ղսպ՚եէ ւԿւՀշբքապա -
տած
բերում
են :
•՝
Պատերազմի
ղաշտում
ամեՀի
նժոյգ
ձի են բերում
, Նազարին
>քք1ստեցնում
են
վբէն։
Ոգեւորուած
զօրքն
էյ՛՛ Հետը վեբ է
կենում
աՀադին
աղմուկով,
կեցցէ
՚Բաքն
Նազար
... մաՀ թ^ամոէնա
՚ ; . * յ
Նաղա րի տակի
նժո յգլ^ Հ ո խ՚-տեսնում
է .
վյրէն ինչ անպէտքի
մ ինն է ն^տած
^ խր -
խնքում է, գլուխն
առնում
ու թռչում ա–
ռաք,
ուգիղ
թ^ամու
բէԱ%ակյ^՝՜՝։
Զօրքերը
կարծում
են Բաք Նաղարր
յւմրՏակուեց ,
ուռռա
են կանչում
ո՛ւ իրենք
է լ
յետելից
յաբձակլում
ամէ^այն
՚ ՚եաստ վութե աւէ ռ %
Նաղարր
որ տեսնհ՚ւմ է չի ՜կւէէրողանհւմ
իր
ձիոլ
գլուխյա պաՀի , քէչ է մնում
՚ վայր՛՝,
լ^կնի
, ձեռր
գցում է , ուղում է մի ծա-^ւ
–^ից փաթաթուի
, դու մի ասիչ
ծ՜սուը փր^՛^–
աած է լինում , մի գերանաչափ
ճիւղյլ
պո^^
է գալէ՛ս , մնում
ձեռին : է^շնամու
զօր–
Ասում
են՝
մէնշեւ
օրս է լ ապրում ու
քերը որառաք
Համբաւը
լսել
էին ու աՀը
թագաւորում
է Բաք Նաղարր։ Ու երբ
քա–
սրտներոլմն
էբ , էս էէ. որ իրենց
աշքով
քոլթիւնից
, ի՚^Լքէց » Հանճարէց
մօտր
տեսնում
են՝ է լ փորներումը
սիրտ
շի մ ր–
իէօսք են գցում
, ծիհ՜ազում է , ասում է՛
նում. երես են շուռ տաԱւ ,
փախի որ
ինշ քաքութիւն
, ինչ խելք,
ինչ
Հան–
փախի, թէ մարդ ես՝ դլուէսդ
պբծացրու,՝
ճար՛ ղատարկ
բաներ
են բոլորը : Բանր
Բաք
Նազարը
ծառերն
աբմատաՀան
անե–՝՝՛ էէարդուս
բաէստն
է ։ Բախտ
ունե՞ս, քէֆ
լով
գալ
էւս է ...
արա
. . :
էգ
օրը թ^ամուց
ինչքան
կոտորւում է՝
՚ Եւ ասում
են՝
մինչել
է"օր քէֆ է անում
կոտոբւում
, մնացածները
թուրները
զնում Բաք Նազարը ու ծիծաղում
է
աշիւարՀի
են Բաք Նազարի ոտի տակին
, յայտնում
վքայ ;
են
իրենց
Հպատակութիւնն
ու Հնազան
֊ ՝ ՀՎեիչ)
Տ՛
ԹՈԻՄԱՆԵԱՆ
դութիւնը
է
^
՜ ՚
՚ ՚ • •՜՛՝՛
Ո՛ պ \ատե ոա զմի աՀեգ
գաշաից
՜Բաք՝
ձ ^
^
՜՛ ^
^^.ւ..ւ
..։.յ֊...^տ.
ւ , ւ ...1՛^։.^
V՝
՚ ՝ ՝^–^" ՚֊––.–^ •֊ •
• V
Նաղարր
Հսկանեբի
ամրոցն է
վյ
^րթՀ
ԱՆԳԱՐԱՏԷՆ
ԿԸ
<^՚–^էՐ^^
ԲԷ ."^^ ֊ ֊
նում։
ժոգովուբղը
յաղթական
կամար ~
, ^ տ ւ^
ւ
, ՝՝ , ՚– աական
նաւին նաւաաետր, ոո աատաս ՜
ներ է կապում , աննկարագրելի
ոգեւո ՜
՛է
, , ,
լ ռ
,
, , , , , , ,
խանատու կր ^ասաբուի
յժո^. սուսանա -
I
էանճնուիւ
:
Առկոլ
նաւեր
րնռ.\աբեպաս
ներով
ու ճառերով
առաքն է գուրս
գալի. ^ ,
՚ ր ձ \ ,
\ լ
%
,
.
ձաբտանէւհ
մ է/,
^ՐքԳ ա ւնտեո
ուր ոն -
էնաէս
մի Փառք ու պատիւ
^ սր Նաղարյլ
^
: ^
է
Լ I ւ
^ պ^ լ զ ք ^ ,
^ ֊ * .V
՝ * ֊ ՝ ^ \
էղմէմ^^ էբ թրճ. սոլվետնալր
՚.
մնացել էր ապշած,
շշկլդէաՆ^.Հ–^^
•( , ,ս\^ ՝,^–տ՝ -
էսպէս ա ռ ք ո վ ֊ փառքով
բ^ր»՛–^
<ք– ,
ՀԻՒԼԷԱԿԱՆ
ՌՈՒՄԲԻ
նոր
պայթէ՚ւնը
րատաբակում
են իրենց
թագաւոր
սւ ւյոեզի
,Ահ^,Կթալ՚կեւադայի
մէք (Մ • Նա -
բաղմեցնում
են թագաւորի.
թախաի^^\1,է
Հանգներ)֊
ւՐազմաթի^
օդանաւեր
կյւ թո–
՛Բա ք Նաղարր
դաոնում է թագաւոր ^
է^է^ ^ քննելու
Համար.
25/"^–
փսբ^՚ե
: –։^^
Հսկտնեբից
ամէն
մէկին
է լ մի
պաշտօն
ւսյս^
Փորձի
ենթարկուեցան
չորք
-
աոալիս։
Աին է լ տեսնում է՝ աշխարՀքը
իր
պիկնեբ եւ
120
մուէ^բ
ւ
,;թէս*ն
մէք I
Fonds A.R.A.M
