ՀԳԱՒԱԳՐՈԻԹԵԱՆ
ԶՕՀ ՄՀ ԵՒԱ)
^էլէհէ
^յ
չրքա՜նին
մէք Հաճըն
եւ.
Հաճընցիներ
թացառիվ տեղ մ քլ կը գբտւեն
ւ Ա. Համ տ շիա րՀ,ա–
յին պտտե րաղմ էն առաք քաղաքը կը Հաշուէր
30.–
000
Հայեր
, որո՝եք պաՀպանահ՜
էին աղգ՛
աւան -
ւա ւա ռ ա քււս
րար -
գութիւնները
ե ւ
ունէին
առանձին
րառ
մր :
Զինագագարին
8000
Հ"ղի
միայն
կրցան վե -
րագառնալ։
Ակսան
շէնցնել
իրենց
քանգուահ օ -
ճաիքներր : ՚Բէմալական
չարմումին
Հետեւանքով
Կիլիկի"
յ Հայաբնակ
վա յրերր
յարձակումներու
ենթարկուեցան
, հայր
տուին
նռր աղէտներ
, նոր
նտՀա1քներ :
1920/՛
աշնան,
Հայաստանի
Հան բ՛.^ պետութեան
յարձակում
կրահ
Օրերուն
, ութ ամիսներէ ի վեր
պաշտ րուահ
էր
Հայկ.
Կիլիկիոյ
արհիւներու
ր
՛՛յ–
նր՝՝՜ Հաճրն։
Հոկտ.
\5ին
400
քաքեր կր յա
քողին
ճեղքել
թշնամիի
շղթան ել
կ
՝աղատին
, ղեկավա -
րութեամբ
Արամ
կայհակի։
Հաճրնի
պաշտպանութեան
ղեկավարբ
Հայաս
տանի մարտիկներէն
ճէ
՚ղէճին էբ, որ կ՚իյնար
կը -
ռիւնեբուն
րնթացքին : Անոր
օղնականբ
, փոխա -
նորղն էբ Աբամ կայհակբ
, աւելի երիտասաբգ
, որ
կր ստանձնէ ու
կր
շարունակէ
ին քն ապա շտպանո
լ–
թեան
գորհր։
Հաճլնի
Հեբոսամաբտր
բաղմաթիւ
Հայ գա -
գութներու
մէք կբ տօնուի, ելմասնաւոբ
յիշատա–
կութիւնբ
՚ոեղի
կ
՝ունե՚նայ
ճէպէճիի եւԱբամ Կայ–
հակի
անուններուն։
Այս պաՀուս մեր
սեղանին
փյւա լ է Փ՚սբիղի՛
ռամկ՚սփաբ
օրղան
«.Այսօր՝»ի
Հոկ
աեմբեր
25/՛
թիւր, ուրկր կաբգանք.
« ՚Բաքաբի
Արամ
կա յհակ»ի
մասին,
ՀՀ
. ՚ .ո–
րոնք
անքուն ու անօթի
կուբհք
տուին
թշնւամի
գնղակներուն : Պէտք է Րաֆֆի
մբ, որ անմաՀա -
ցէբ
իւրաքանչիւր
Հերոսր
իր
Հ ռ ա Ո լ
ղրՀ՛՛՛իՐ.՝^ •
«15
Հոկտ
•
1
920ին , Հաճրն
կ՝իյնար
քաքաբաբ :
Միայն
400
կտրիճներ
, թչնամ
իի չղթան
ճեղքելոփ^
լեռներու
մէք անրնգՀատ
կռուելոփ
կ
՝աղատին Ա՛
կա յհակիւ
Հրամ անատա բո լթեամ
բ^
:
ԱՀա աքս քաքարի
Հերոս
ի
մասինւ է, ռբչա -
կեբաուահ
ռամկափար
օրղան
<(.Արեւ»ի Հ-ոկտ՛
ՅՕի
թիլին
մէք, Ե– Ա– Յակ՚՝րեռն
անունին տակ
սլաՀ
ուահ
Հրէչ
մր, ոճրարոյբ
ղրութեամբ
մբ,
գեբման
գբաւման
Հրքանյին գէպքերբ
^էերկայացնելո
լ
պա -
տբու ակին տակ , կր
գրէ •
« Արամ
կայհ՚սկ
չկրցաւ
խուսափիլ
Աբգա
րու
թեանւ մանւիքներէն
, չկրցան
խուսափիլ
նաեւ
գաչ՛
նակ
այլ ղեկափսւբնեբ
, որոնք փոիւագաբձ
փբիմա–
ռռւթեան
նայն կուտաղի
կիյւքէն
ղղ ետնաւեցան։ : Ա–
բամ
կտյհակ
սպաննուեցաւ
իր սրճարանին մէք
Հա ք երիւոտււարղի
մր կողմէ աբձակուահ
Հրաղէնւի
Հարո ւահն ե բ ոփ»
։
Բոլշեւիկեանւ
մեթոտ
մ
րն
է
իրենւց
ոճի րնւերբ
քողաբկե
լու Համաբ
ղոՀերբ
ոճրաղորհ
նւերկա յա -
ցնել : Րոփանգակ
3 ո ւնւա ս ա անւ ի ամ բողք բնակչու -
թիւնր
է՛ւ
՛նասել Հա յութիւնր
մ օտէն
հանօթ են գր–
րսււման
շրքանին
՛ու մի՛նւչեւ այսօր այգ երկրինւ
մէք
Մ ոսկուա
քի
կատարահ
գաւերուն
, անփեբք
ոճիր -
ներուն–. Այգ իրողոլթիւններբ
փիճելի են
միայն
քողահահուկներո
ւն։ Հւսմաբ
է
Ոչ թէ
ան։
ո՛ս րե խւտճր
լ
թ իււնւ ,
՚՚՛/լ
ւի
ս՚ւաո
ւ
թ
ի
՛ն
պիտի
ն շան ակէ
ր ,
Հաէէ ոնի
Հ եբոս Արամ
կա
րհակի
մաՀր
ողբալու
փո խա րէն , շնականւօրէն
ղբել
,
թէ
« Արամ
կայհակ
չկրնալ
խուսափ
ք՛լ
Արղ արու -
թեան
մանիքներէնւ»
(<Տ։Արեւ^> ,
1952
Հսկւո–
30)։
Որպէսղի
Հասկցուի
իրա կան ա րգա
ո ո ւթիւ լնւբ ,
եւ ոչ բո լ շեւիհեսւնւր
, յւանի մբ խօսք Արամ
կայհա
կի կեանքի
մասին I
Առաքինւ անղամ
ղին՛ք տեսանք
1921^5ւ,
երբ Հա–
ճ րնէ էնւ էսղւսէոահ ու Ւղմ իր եկահ էրղ ինւ . Համ աղ -
գեստոփ : Րա րձ րէսՀա սակ
, լւեէ.աչեա
ք
,
՛լ եղաղէմ ,
աշխոյմ
երետաս՚սքղ
մբն էր։ Հաճրնի
կռիլէւերոլ
աղէւոալիէ
օրեբունւ
սպգեցռւթեան
տակ էբ :
՚ՐիԼ
ետք
մեկն։ եցաւ
Հե
ք
լենւս։ իան բանակի
կողքին
կ
բռ -
ուե
/ոլ
Համաո։
Վրէժխնդրականէ
.ոաքւեր
սէոոէհ
էր թռւբքե
ր
–ոլք1։
դէէք եւ Հեքլէնւ
Հբամ էւնատարոլ -
թիւնւբ
ղինք բւսնտաբկահ
էբ։Զոր՛
Թորղոմի րա–
րեխօէւոլթեամ
բ
աղատ արձակուեցտւ
: Ւ՛լմ իրի
ան
կումին
Հրաշքոփ
աղատեցաւ
, քէմալ՛
բանւակի
մուտքէն եաք, Բոոտելիոյէն։
յաքողեցաւ
նաւակ
մր
գտնել
ե լ
ապասւոանիւ
օտար նա/
մ
ր Հ
Յռւնաստան
ղալէն
քիչ
ետք,
գ ե ռ Լողանի
գաչնաղիրր
չկբն -
քուահ,
Աելանիկ
գնաց
եւ
մասնակցեցաւ
ղօր՛
Փանկալոոի
կաղմահ
բանակին՛,
թոլրքերբ
ստիպ -
ուեցան
ալելի
ղիքող
րլքտլ , էոեսնելոփ
յոլնակ՚սն
բանակի
վեբակաղմոլթիլնբ
եւ
Գաշնակի^երու
Հաւանական
օղնութիլնբ :
Հեչլէնելթոլրք
Համաձա
/Լո
լ թ
իլն բ
կնքուելէն
եաք, պէաք է խոստովանիլ
, թէ
3
ո յնեբբ
չմ ոո
էքտււ
աքն
Հայ մարտիկն.երբ
ոբոնք
կռուահ
էին
Փոքր
Ասիոյ
մէք։ Աբամ կայհակ
սիրուահ էր
Յոյներուն,
ղիէն՛ ել յ,աղաք. ղէմ քերու
կողմՀ : Աքղ վերաբե -
րումին
շնորՀի. , Հարիւրաւոր
Հա
ք
բն տան
իքն ե ր ու ,
եբիտասարգնեբու
մէք
օ.յ տակա րո. թիւննե ր .ո,նե -
^աւ ան , որպէսղի
ասոնք
բնակութեան
Համար
ԿաԱաչագեղ էկիԱ (Ակ1դ
կամ ՚ԲէՍաղիե
ՑՒԱՈՒԱԻ ԽՕԱԱԾ
ԼԵԶՈԻՆ
ՋԱՅՆԱԴՐՈԻՄԾ
իլՄԲ
Պռլաւց
Վաթան
թ է ր բ ֊ ը հեւռեւե՚աւլ գը–
յաՆթ-իւնը կը ճըասւաըակէ իր շաբաթոսւկան յաւել–
ա-ածին ւքէջ, վերռյիշեալ իւռրտ(յրին՛ սւակ • —
Թ՜ու֊րքիոյ
մէք կա՞յ քաղաք
մ ր , որուն
բանտը
պարապ
բԱայ ու գոլռը
կղպուահ։
Այո, կ ր պա -
տասիսանենք
, կայ։էկինն է –.Տեղին է բսել
թէթոլր–
քիո յ Զուիցերիան
է ա յս չրքանր եւ բնական
գե -
ոե ցկո ւթի ւննե բով
գրա
խտի կտոր
մը \
Ըստ
առասպելի
I՛ ի լղանգի
ոն ի իչխ ան՛ուՀ ինե -
րէն
գեղանւի
էկինւէ ա յս վա յրէն
անցահ
ատեն ,
այնքան
Հմայուահ
է
անոր բնական
գեղեցկոլ -
թիւննեբէն.
Որիր անաւնով
Հոն քաղաք
մ ր կառու
ցանել
աուահ է :
էփլիա
Զելեպի այս քաղաքին
պատմութեան
մասին եւս աեղեկութիւններ
կուտայ–. էօմէբ
հ)ա -
լփ՚ֆային
ղաւակնե
բէն
էմին
էօմէբ
Պին
Լօղման
Րիււլանգիոնի
ձեռքէն
խլեց քաղաքր
• Հ ե տա գա
յ ին
թէեւ
անցալ
անՀաւււ։
տնե
ր ուն ձեռքբ,սակայն
Հա–
բուն
է լ Ռաշիաի
շրքանին,
Աէիտ
ճաֆէբի Պաթ -
թալ կագի փեբագրաւեց
զա յն ։
Յետոյ
գարձեալ
անՀաւատնեբռւն
գբաւման
են
թարկուեցաւ։
Եւ փերքապէս Ա ելճո ւքնւեբոլ
Աոլլ -
թան
Ալաէտաին։
սրահեց
ղայն : կբկիւն ա՛նցաւ ան՛–
Հաւատնւեբուն
ձեռքր,
բայց
Լէնկթիմոէ^րէն
փերք ,
Զելեպի
Ա^ւլթէսն
ՄէՀմ էա գրաւե ց ղա
յն
եւ ա յս
կերսլոփ
Օսման ցի թուրքե
բու)^
տիրապետութեան
տակ
ինկաւ \
Ակնցիք
, որոնք
Հայրենասէր
են
,
ւսզատամփտ
եւ շաա կապուահ
իրենց
Հայրենիքին
,
1920/՛^,
գի
մեցին
Աղգ.
Մեհ
վ՚Ոէյոփիէն։
, •որ
լՐէգոլնեո
էսն.՚ոնց
առաքաբկր եւ անւկէ ի
փեր
քազաքր
կ ը կոչու՛ի
է -
կին
Բեմալիէ :
էկինւ կբ
ղ
տնուի
Ե՚իբատի
միակ
թեւին Գարա -
սուի Հոփիաին՛ արեւմտ
. կողերուն
փբաք–. Արեւելա
կողմբ
Մնւձոլր
լեռներն՛
են
, արեւմտակողմր՝
Աա -
ՐՐւԻչէք
եա
՚յլան։
, Հարաւը՝
Վէնքեաղ
,
Հիւսիսբ՝
Գուբոլչայ
լեռէւեբր ՝.
Ղ՚իւ-ղա քաղաքր
հոփ
ու մակերեսէն
900
մեթր
բաբձբՈւթեանւ
փբալ
կ ր գտնուի : Յամաքայինւ
կլի
մայ
ուն՛ի, –ամառր
շատ տաք
(35
ասէո-իճսն)
,ձմեռբ
շատ
ցուրտ
(20
աստիճանւ) : Բտղաքէն
զ՛ուրս Գա -
աբկէօլիւի
ստռՍորսւկ
քոլրբ կայ, նւերոր Գարա -
սուն
է-. Այստեղ
ելեկտրակայան
մ ր շինուահ է ա–
նւսւնուն բնւկեբութեան
մ ր կողմէ
68
քիլ
՚՚՚էաթ ար -
ա է ս գ ր ո
լթեամ
ր
;
Գիւղաքաղաքբ
՛ունի
3706
բնւակիչ, փոկ
ղաւա
-
ռակր
ուեի
17.050
բն.ակիչ։
էկինին
կէսպ\ուահ
ենւ
Պաէլվաբղենէիք
եւ
Աղուգքա
գիւոերր։
ԲաղՍէքր
ղուրկ
րլլալով
մչւսկելի
Հողերէն,
տեղացիք
իրենց
ւսսլրուսէոր
Հոգալու
Համար
պանղիստ ո
լ
թեան
կ
՜՚ելլեն։
ԻսթւոնէՈքոլլի
ե լ
Անգարա
քի մէք
բաղմա -
թ ի լ
գորհի տէր էկինցիներու
կարելի է
Հա
՜1
։գիւգիլ։
^ • յ " ս՛է՛"՛՛՜՛՛
արաահելի
միակ
բերքը
թութն է, որ
Գագրահ է այսօբ
գո րհահո
ւթ իւն ր
Արամերէն,
լեղուին,
որով
Յիոուս
քարոզեց
Աիթենեաց
ԼեբաՆ
վրայ։
Աակայն
բոլորովին չէ անՀեաացահ։
Վեր-
քերս երկու
ամերիկացի
ճամբորգներ
ձայնագբե -
ց ին ղա յն :
Տոքթ. Պբէաֆոբտ
Հրտսըն
, Ըայս կաճառէն
ձ ւ
Հ օ լ Աւինսլօ
Պէյրութի
ամերիկեան
Համալստբա -
նէն
Աուրիոյ
Աալուլա
գիւղի՛ն
լեզուն
ձայնագրե -
ցին ժապաւէնի
վրայ
։ Այս գ ի ՚ ֊ ղ ի ն բնակիչները ^
Հազար
Հոգի,
Հ սլա բտ ո ւթե ամ բ կրյայտարարեն
թէ
իրենց
ղիւղր,
ինչպէս եւշբքականերր
երկրի
վյ, .
բայ
վերքին
կէտն է ուրսլաՀպանուահ
է
Յիսոլսի
լեղուն խօսակցական
ձեւին
մէք :
Արամերէն
լեղուին
ուրիշ մէկ աեսակբ
ոզք մնա
ցահ է Հիւս՛
Աուրիոյ եւ իրաքի
մէք, սակայն Աա–
լուլան կք պն՚ղէ թէ բարրառտնեբր
տարբեր են ել
թէ
Յիսո՚֊ս
իրենւց լեղուով
խօսեցաւ
:
Ա ա
լուլայի
ժողովուրգբ
կբ խօսի
նաեւ արաբերէն։,
Աուրիոյ
աղղա
յին
լեղուն։ : Արաբերէն
չեն կարգար
,
սակայն
ամէն մէկ
ր1
։տանէիք ոլչագրոլթեամբ
կբ
սորվեցնէ
Հ 1ն– խօսուահ
լեցուն
իւբենց տղոց ,
ապաՀովելոլ
Համաբ
անոր
էղաՀպանաւմր։
Հաղո րղա կցո
լ թեանէ բս– րե լա ւմ ա% Հետե ւանւ -
քով,
Մալուլայի
աւանւղական
մեկուսացումբ
կր
էքնայ
, եւ վաանգ կայ .որ Հին լեղոլնւ
կոբսուի
յա–
#1*
^•^•^ռէ^1^^<^^տ^:^:^:^||գ^^՝ձ՚
ստոտ»
Հիւղակ
մբ ունւենան։ , իբրեւ մեքենավար
աշխատե
լու արէոօնութիւն,
ունենանւ, :
Արամ կայհակ
կարճ ժւ։
էք
անւա կո վ Գա^Լակցւս -
կսն
եղահ էր , բ՛" յց 3 ո ւն
ռ–
ս ՚յ^
ան
ղալէն ետք, մնաց
ան։կուսա կցական։ : ԸէՐրոստ
իւառնուահք
ուքն
՚էր
եւ
շատ
ղօբաւոր
անՀատական՚ութիւն
մր։
Անձնական
փառասիրութիւներէ
կ՜՚ախորժէր : Շատ մօտէն կբ
Հետաքբքրռւէբ
ազգ՛ կեանքոփ, իր
կողմնակիցնե–
լ՚ոփ ւոեսակ
մբ կուսակցութիւն
էր
եւ
առՀասարակ
էէ Ր ենւթարկուե
բ Գա շնա կցո ւթեան
Հ րաՀանղնե -
րո
-ւն :
Ր ՚ ^ յ ց Արամ կայհակ
մնաց
միչտ
Համոզուահ
Հ քէ՛" Բ"լչեւիկ
մր, միշտ
սլայքարեցալ
Փան։ քուն ի–
նեբռւ գէմ, որոնք
Աթէնքի
սոփետ՛
գեսսլտնաւոան։
ել նւերղաղթի
սլատո
լ
՛ի րա կնւերուն
կոզմէ կր ղեկա–
փւսրոլէին ;
Անւցնող
պս։։ոեբազմի
բնթացքին։՝
իմացանք
, թէ
Արա
։ք
կտյհակ
ղռրհակցեր
է
Յո՚-նասաանի
ղերմա՛ն
իշիստնւռւթիլն։ն։երունյ
Հետ ։ Ասիկա լաւ սլատրուակ
մբն
էբ
բոլշե
լի
կնե բունէ Համալ։՝
իրենց Հակառա -
կոբղներր
սսլաննէելու : թէեւ
Նացինւեբու Հետ
ա -
ռաք
ինէ եւմեհաւլո
լն՛ ղ ո բհակի
ց՛ն եր ր եղան
Աթալին
ււլ
Մոլոթոփ,
որոնք իիիպպէնտրոփի
Հետ ղերման՛
եւսոփետ
գ
՚ոչինւքբ
էնքելոէի , պայթեցուցին
Ր՛ Հա–
։քա
շխարՀա
յին սլսւտե բազմ
ր :
Եւ
֊բոսլ
՚ երկի
բ^ւեբո
֊լ
եւ մասնաւո րապէս Պալ -
քաններու,
Յունւաստանի
մէք
կոմկուսր
աՀաւոր
ոճիրնէեր
գորհեց
, իր քաղաք
՚
Հակառակակորգնւե–
բէնէ Հազա րաւո ր մ տաւո րականներ
, ղին-ո
ւո
ր ա կան–
ներ , ղորհիչներ
սրահեց : Այգ չաբքին
մէք է
Արամ
կայհակբ :
«Արեւ
Տ՛
ղիտակցարաբ
սուտ կր խօսի , ղրե
լոփ
թէ
^Աբամ կա՛յհակ
սպաննուեցաւ
իբ
սրճարա–
նին
մէք
Հայ
երի
տասաբգ
ի
մբ կողմէ
աբձ ակա ւահ
Հրաղէնւի
Հարուահնեբոփ»
:
Յունաստանի
Հայ
գագՈւթր
իր սիրելի
Արամ
կայհակի
մաՀբ
շ՛՛ւս։ ուչ իմացաւ
,
ոբոփՀետեւ
30.000
•ոսկի Հասոյթ
մր կ՝ասլաՀոփէ
՚.
Գիւղաքաղաքին
մէք
ւլո բզա չինո ւթեան
առ^ք–
նակարգ
րնկերռւթիւՍ։
մբ կազմ՚ուահ է : կտաւս։ -
ղորհութիւն։ր
, կօ շկա կա րո
լ թ
իւն ր , երկաթտգոր -
հոլթիւնն ալ առա քացահ
են : Շ րքակա
յ
գիլգացիք
կբ ղրազին
ամէնէ
\1։
աւելի պա րտ իղպանռ ւթե՛ամ բ ել
ա ր քառա բո ւհո ւթեամ ր ;
Ակնի գլխաւո
բ «տէրտ՛էր
ճամբանե րն ենէ : Գիլ -
ղաքաղաքին եւղիւղե բուն
միքեւ արաՀետներ կան
միայնէ, քարուղի
մր ղայն կբ կապէ Աբաբկիրի վր–
բայով
Աալաթիոյ եւ էլաղի՚ղի •• Այս վեբքինէն
՝Բէ–
մալիէ
135,
սնկէ ալ
Մս
՚լտթիա
155
ել Պազբշթա -
շէն Բէմալիէ
35
քիլոմեթր է :
Ամէն
գիւղ գրեթէ
իր գպրոցր
ունի.
էկինւի
՛քէք նախակրթաբա\հ՛
մը եւմիքնակարգ
վարմար՛ան
մր կայ. տեղացիք
ուսումնէասէր
են՛ եւ Հաբիւբին։
95
չաւիուի կաբգալ
ղիտեն։
էկի՚ն։
Հ։ւ։րուստ
ֆ
^էրլՕր
մբ
•Ուն.վւ . սլանղխտռւթիւնր
իրենց
ներշնչարանր
եզահ
է . րոլոր
երղ.երբ պանգոլխտի
երգեր
են • աՀաւա
սիկ օրինակ
մբ.
-—- Ըսէք փէօչա՚Յի •թաւլ չհասի սւյս ասւրի ,
Հաւհյւալ հսսհլով իմ ս1իրտս թ-ւււղ չվսւււէ,
Րւարեւ֊ ըրէ՛ք հազէլի իմ եարիս,
Թոզ չ՛նայի իմ ^աւմբոա.,
Պիտի չցամ այս տոսրի :
Տեղական
է
/լարերր , իրենց
գեղեցկագոյն
երե–
/.։։ քթոփ , թու ր ք ք ՚ ո յ •ամէնէն։
Համբալալոր
պարերն
են
է
դալագիրներբ
ամէնւ ճիգ թափահ
էին,
որպէսղի
ոճիրին
Հետքր
կւ։րսուի : Արամ կայհակ
աոեէ
տր ՚
ղորհուի կը ճաւքբորգէր
Աթէնքի եւ Ա ելանիկի
մի
քեւ։
Լարիսա
Հասնելու
աւոեն,
իրազեկներ
կը
պատմեն
, կին մը կրներկայանայ
իրեն ,• յայտնե -
լռփ որմօտակայ
ղիւղբ
հաիսոլ
ամււ/ն Հաւկիթ
ու
նէի, Աբամ կրՀաւատայ ու կ՝երթայ
այղ դիւղբ եւ
այլեւս
չի փերագառնար։
ինկահ էր
բոլչելիկնեբու
լաբահ
հուղակին
մէք։
Ալսպէս
, մօտ ինր տաբինեյ։
անւցահ ենել ոչ
ոք գիաէ, թէ Ջեկայի
ղոբհակաիերր
ինչպէս գա–
ւտղ I օրէն։ ղղետնեցին
«քաջարի»
(այս
ռբ
։սկումր
ռամկափար
«Այսօր՚»ին կբ պատկան։ի)
Արամ կայ -
հակր :
Ր՛ս յց ամէնւէն։ ՚էրղոփեցոլցիչբ
ի, սաՀմռկհ
լին
այն է , որԱբամ
կայհակներոլ
սպանութիւնը
քլ՚արղաբացուի
Հայ պաՀսլան։ ոզա կտն։ կուսակցւէւ -
թեան
կողմէ։ Այս պաբաղա
յին; «փա տ ո ւթ քււնւ» /• -
բակումր
նուազագոյնն։
է ։ Եւ խորՀիլ, թէ
մինչեւ
ուր Հասահ
ենք : Անբաբռյութիլն։բ
տղտտօրէնւ կր
ղորհէ
, եւմեն։ք չունինրք
Հա-ն։բային
կարհիք մբ,
բռնելոլ
գոնէ
ոճ բագո րհնե ր ո
լ
սլաշտսլանլին
օձի -
^րէնք ել ղիրենք
րէՍրոյաւղէս
մաՀացնէելոլ
։
Ահբեքի կայհակ, այս քանի
մբ Հապճեպ
էոո -
դերուի
կարելի չէ տալ քու Հերու/ական
կեանւքբ
է
թրք.
զեՀենէն,
կրակներու
մէքէն
Հե րոսա բա ր եւ
Հրաշքոփ սպատեցտր
։ Րայց
Հայու թեսն ելՀա -
քաստս^նի երկրոբգ
թնաէքին,
գաւէսղ րօբէն իսլե ց քու
կեանքգ
Ամէնէն աոաք քու Հայբենակիցնէերղ՝
Հաճբնցի–
ներր, ապա քո
լ
ղէնքի
բնկերներղ եւ աղատատենչ
Հայութիւնբ
ամբողի^թԼամր
երբեք
պիտի
չմոռ
նան քեղ,
քու քաբի ոլ տղամարգ
Աբամ
կայհակ,
պիտի
ղայ
Օբբ,
եբբ բորենիները
պիտի
Հատուցա
նեն, իրենց
ղորհահ
.ոճիրնեոր ելքու Հոգիգ
պիտի
խայտայ
իմանա լովան,ոնց
մաՀր եւ քու
Հայրենիքիգ
Հրաչաչի
յաբոլթիւնը
։
Գ՛Լ՛
Fonds A.R.A.M
