յ^"Վ՚^Րշ–թի–՛^՛
գարձահ
է րսել
այս
էլամ
այՆ
ա–
քւիթով.
«Գսրհ
ոլնթք^
գորհող
չոմևիՆք։
Գրահ
է
թք թէ
թուրք
ոսաէկաՆսլթիւՆր
հեսյա -
Մեր
մեհ
ՆաՀաաակներէն
ԱկՆունիՆ
էր,
սր
կլ.
պնղումՆեր
կր
կաաարէ
էԻլէրէ
ժէօն
Թիրքչէր »
գրէր
աաենիՆ.
«Հոգ
ուՆէնք^
Հերկոգ
<ունիՆք,
Միո ւթե
աՆ
գէմ ։
մաճ
ունինք^
մաճկալ
չուՆինք ^
*- Ք
^
ՃիւմՀուրիյէթ»
եւ
ուրիչ
թերթեր
Հետեւեալ
Մօաալորապէս
ն ո յ ն
բանր
սաիպոլահ
ենք ր–
մ անրամ
ասՆոլթ
իւննե
ր ր
կր
Հաղորգեն
այս
մասին,
սել
մենք ալ Հիմա։
ճիչդ է, ամէն
գորհի
գլոլխ
֊ Ինչպէս
գիաէք
, Փարիղի
մէք գորհոդ
միոլ -
մարդմր
կայ,
ամէն աթոոի
վրայ՝ աթոոակալ
մ
ր ։
թԻ՚֊ն
մր
կայ, որ
կր
կոչուի
«Ցաոաշադէմ
ժէօՆ
Թհւր^ւեր»
, այս ւքիութեան
գ ո րհո
ւնէ ութ իլԼ ր քն–
Մեքէ փնաոյսհր
այս չէ
սակայն։
կր փնառենք
մարգիկ,
որոնք
կարենային
ի -
թիւրքլեր»,
այս
Միութեան
^ ՞ / ՚ ^ - ^ ք ՞ ^ ^ ^ ^ է ՛ / ^ ՜
Նելոլ
նպաաակով,
քաղաքային
ո սաի կանո
ւթեն
ԷՆ
ի
,–Ր
։ւ"4
մր վեո°եոս
Ֆբանսա
ղացահ
էր :
Իյմբակր
աքմմ աուահ
է
՜իր
աեղեկադիրր
սլական
իչխաՆու–
Թեան
եւ որոչապէս
ճշդահ է Ժլէրի
Ժէօն
թիւր–
բենց
անձ ով բարձրացնել
իրենց
աթոռր
եւ եւ
ոչ
թէ
Իրենց
աթոռով
բարձրացնել
իրենւց
անձր։
Այս
բհաիլնդրութիլնր
շաա անդամ
մեղ կր
՜ ^ ^ ^ ՜ ^ ^
^ . ^ / ^ Հ ^
..ր»ւ–«"«.Հ./"՛*–/.
./Հք
:
5^–
դնէ
դմուարոլթիւՆներոլ
առշեւ։
Ցաճաիս
մեր ՚ . մանբամասնութիւննեբ
կուաայ
այս
մա.
փնառահբ չէ
որ
կրդանենք
. կր գանենք
մեր
^^^^^ մասնակցին
այգ
Մ
իու–
չփնաոահր։
Ե
Լսակայն
ղէչ աղէկ կբ քալենք գոր–
I
կ^աշխաաի ան եւթուրքիոյմէշ
իՆչ–
հեոբ։ Մեր
եկեղեցիներր
առանց^
քաՀանայի
չենV
մեոսակիպներ
ո
ւն ի :$
եղե կագի
ր ր
բացաաբոլ.
սնառաժ՜, ոք աք մեր
ո արոօներր
առանց
ուսուցչի
՚
՚ , 1, , , ՚ - .
». / / Տ / 7 V
3
\ ^
՚– . է
< »
^ ք ւ ւ քԼ թիւններ
կուաաք
նաել այգ մ եղսակիցնե
րուև հա -
Ոչ
ալմեր
ղրականռւթիւնր՝
առանց
մ չակի
, մեր 1ԼՍ
՚Հ ,
կ, . 0 է– I ւ \ ^^ ՚,
յ ֊
ձ
.՚ ՚ ՛
. .
•
^ »» »
ք.
հուկ
ռորՇ^ոԼնութեաՆ
«ուքւք , ե լ կր քի^է անոՖռ ա -
թերթերր՝
առանռ
խմբադրի
, մեր
բեմերր
առանց
" , \ / ՚ , , ք
, \ո,
\ լ ,
I" I ^ I I
;/ է ր ււ ձ ^ ւ
^
–՚ նուՆՆերր,
Անդարա
յի Պետ. թատրոնի
արուես.
ճ՚առաիսռսի :
"՛Ի՛՛՛՛՛Ի–
. ^ ^ ւ րւ
տագէտներէն
ՐուՀի
Ա՛ու, Ոււվի Ուրաս
,
Ամլան
ձ
Ասիկա
կբ մխիթարէ,
բայց
չ ի գոՀացնեբ
մեղ. Հ
Լ ^
^
էօղաԼվ
եւ
իսթոնպոլ.
Եթէ
չատ բհախնդիր
րլլանք
, ոչ քաՀանայ
կբ–
Լ 1^
.
՚թատ
/ոնվ,
^արդԼբիչնեբէն
Աիւ - ^^
նսւնք
ղտնել, ոչ ՛ուսուցիչ,
ոչ գբադէա,
ոչ
խմբա–
^ ^ \
Մ Լ
ձ
I է I Լ
Լ
I
ւ
գիր
՚
" Ի ՛ ՛ հ
ճառախօս
իսկ եթէ նուաղ
բհախնդիր
րԱաՆք , կր դրա -
նենք
մեր չփնտռահբ
՚.
կատարուահ
քնՆութիւններբ
կբՀաստատեն։
թէ
«Իլէբի
ժէօն։
Թի
՚-րքլերՖր
յ-անհ
մբ թեւերով
կ՝աչ -
ՍՍՍքսսր
լղ^ստ
.^^»ւլ
.
, , –է , ^
Ե
Լ
սակայն
մենք
միչտ պէաք
ունինք
եւ
միչտ
իսատէին։
իրենց
մասին տարտամ
տեղեկութիւն -
պէտք
.ղիտի ունենանք թէ քաՀանայի, թէ ուսուց–
նեբ
կային
մինչել
այսօր,
այմմ կր ճշդուի թէ ի -
չի ,թէ գրագէւոի
, թէ խմբադբի, թէ Հանրային
րենց վարչական
մողովր
ՀիՆդ Հոդիէ կր բաղկա -
դոբհիչի :
նար։
Միութիւնբ կր ղորհէր
ֆրանս.
րՈ
/շեւիկ
Ի՞նչ կր մնայ
րնել
մեղի,
այս
պայմաններուն
կո ւսա կցո ւթեն էն ստացահ
ՀբաՀանղներո
ւն
Համ.։։–
մէք ՚
ձայն,
իրենց ՛նւաիսաղ աՀՆ էՏօղան։
Ա^ոո
յ ,որ
\94^իՆ
Մեր
կարհիքով՝
կբ մնայ Նախ դոլբ,լոլրան - Ֆրանսա
ղացահ է ուսանելոլ
Համար։
Վարչ. մո -
քով
սլաՀել
մեր ունեցահր, ապտ՝ պատրաստել
նո–
ղովիւն
մաս
կբ կբ կաղմեն։ ԱտպիՀա
Աեոթէլ
եւ
իր
Բ ՐՐ ՚
դուստրբ
Երլաբղ
Աերթէլ
, Ֆրանսա
յի
մէ9
ուսսլն––ոո
Զենք կրնար
երկինքէն
բերել,
ինչ որ կբ պակ–
Նէճիլ
թոկայ
ե լ
կինր՝
կիլն
թոկայ։
Տօղտն Աք -
սի
մեղք, : Չենւք կրնար
ն
-աել
ձեռնահս՚ք
նստիլ ու սոյ որդին։ է իՀստնւ
Աքսոյի, որ անցեալին։
մէք
ե–
սպասել , որ ուրիշներր
մւուսհեն
մեր մասին :
Գ"՛^ է Կարսի կուսակա
լ եւ Ներքին գռբհավարոլ
.
Կբ
մնայ
ուրեւԲն ՊԱՏՐԱԱՏԵԼ
•• Պսւտբաստել
թեանւ խոբՀրղական
, հանօթ է իբրել
Հայրենասէր
տալով, հախսելով,
ղոՀռղու
թիւնն
։եր
ր1
։ելով։ Ա - ել պտ բտսւճանւս։
չ պաշտօնւատաբ։
Երբ ^այրր կաբ–
սիկա
մեր
կարոդոլթիւնւներէնէ
ոչ գուբս է, "է ոի կուսակալ
էր. Տողան
ւիոբձահ էր ։իախչք,լ
Ռու–
վեբ։
Աաքլւոքնէ ասոր Համար
ւսնւՀրումեչտ է ունենալ
սիա բա քց չէր
րոքողտհ
,
եւ
Անւղա^ա ասահ
պսւ -
ադգայիԸ զիսւտկցւոՆթիւյնւ,
արթրւն^
, ղղտստ
, Հե - Հուն
ուշ––;ղրութիւն
ղրաւահ էր իր ձախ Հակում–
ռաՀայեաց :
նեբով։
ՖբաՆսա
երթալէ
վերք։
Տողան
յարահ էբ
Ան
։։>նք
,որ
մեր
«դմղո
Հլութեան։
էլուղեն Հա - Նախաււլէս
կաղմուտհ
ս։ յդՄ
իո
ւ թե։։ն
, եւիր
Հայրր
կւսդբել
իբեն։ց
«ղ ոՀ»ո ւթիւՆ բ ել մեր
«յոռետհ - ք,,ելով
ղաւքլինւ
այս
բնթացքբ,
իրրեւ
ղաւակ ու -
սղութեան՝
իրենց
«լաւսւտես
»ութիլ1՚ր
, կբնւան ր - րացահ էր ղա (նւ ;
սել
մեղի.– « Մենք
ա,ե.ի ւսռտք ղացահ
ենք
Հի -
Ոստիկանական
տեղեկագրիՆ
Համաձտյն
,
«Իչէ–
մա, քան ետ։ Աեո աղղային
մակաոգաքլբ
աւելի
^^^^
թիւր^երբ»
]945ին
ղոբհի
լհուահ
էին,
եւ
բաբձբ
է ։ ՀամաշխարՀ.
չափանիշռվ
դիտոլն։ներ^
,
ք յ ^ ^ , , ^ Գաարի
Գարաօսմանօղլու
Պեբնի գես–
աարուահ եւ ճշգուահ էր թէ արտաս։ձ;Հման
ու -
սանելու
գացահ
երիտասարդներուն
մ էկ մասբ
կը
պատկանէիՆ
«Իլէրի
Ժէօն
Թիւրքլէր^ուն
ել կբ
գորհէին
Մ՛ոսկուայի
ՀբաՀանգռվ։
կառավաբոլ -
թիւնր
գա դրե ցուց ահ էր ա յգ երիտա սա բգն
երուն
արամտգբոլահ
վաբկբ։ « Ելէրի
Ժէօն
Թիւբքլէբ^բ
աբտասաՀման
ի
մէք կբ քանա
յին
իրենք
ղիրենք
ցոյց տալ իրրեւ իսկական
աղդասէրՆեբ
՚.
իրենց
միութիւնբ
կաղմելէ
վերք,
անոնք
յա.
րարեբռւթե՚։ւն
մ էք
մ տահ
էի՛ն Մ "՛՛կու այի Հետ ել
նիւթական
օմ ան ա կո
ւ թ ի ւն խնդրահ
: կարմ իր գե.
կավալներր
անմ ի քապէս
լնգառաշ
գացահ
էին։ ի -
րենց փափւաքին։ , ել
«Ի լէ ր ի Ժէօն
թիլրքլէբ»բ
Նախ
ուղահ
էին իբենւց շարքերուն
մէք առնել
Ֆրանւսա
ուսանւոգ
թուրք
ե ր իտասա րգնե ր ր : Ֆրանս
. րոլշե
ւիկ կուսակցութեան
Նիւթական
օմանգակոլթիլձա -
ներոփ
ել ՀբաՀանւդներով
, Մեութիւնր
օբէ օր կ՝բն\.
գաբձաքլէբ իր գոբհունէոլթիւնր
,
Համայնափար
՛աշխարՀր փւառա բանող
սլբաքլնե ր տպաղ րե լոփ ել
ղանոնք
թուրքիա
ղրկելով
: թուրքիոյ
մէք
դոբհա–
կւսլնւեր կր փնւտռէին
, այդ պրակնեբր
հախելու
Հ ս՛մ ար :
օԱյգ
միքոցին։
, պետական
թատրոնի
՚աթոլես՝ -
տաղէտներր
Փարիղ
էին։,
«Իլէբի
Ժէօն
թիւբքլե–
ւպ Հաստատեցին–
՚աՆոն։ո Հետ, մասն՛աւոբա -
բ
՛ւ՛
ր փե ր ո՛
յի
շե ա լ Հինդա բուեստագէտնեբռւնՀետ
,ել
անոնւց
խոստա ցան
բո լշեւիկ
կուսա քլցութեան
նիլ -
թական
օմանգա
կութիւնբ :
Երբ Փարիգի
«Ժէօնւ
թիւբքլեր»բ
բնդաբձակեցիՆ
իրե
՛Լց
ւլո ր հո ւնէո ւթի
՛նբ , Հ
ււ
/րկ եղաւ
Ֆրանսա
ղրկել
գաղտնի ոստ իկանութեան/
խմ բակ
՛քր , ոբ
քայլ առ
,րտ
յ լ Հետեւեցաւ
անոնց
,
ճշդեց
մանրա -
մ աո ՛ու թիւննե
րր
, էււ Հին՛ղ.
–ա բո ւե ս ւոադէ տնե ր բ -
<.\ե
րրա
քլա
լո
I ե ցանէ քրրել
թոլրռիոյ
գորհէււդիբ կո
միտէի
անդամ։
ք.ննութ ի ւննե
ր
ր աոաք
I,ր
տար -
ուին՛ , ել քլ^ենէթաղրռլի թէ « իլէոի
ԺէօՆ
Ւիւրք -
լեբՖր
ճիւղաւորումներ
ունին
թրք՛ տաբբեր
նւա -
Հսւնգնէեբու
մէ9 :
թռւրքիա
եքքահ արակնւերբ
քլր քքնա
ւ
թ
ի
ւնն եՆ
Մ
՛Ոսկոլայի
ձա
յնասէիիւր
Հ
րատա րտկռ
ւթ իււննւե -
րուն։ ,
ուր
հոն
բ յարձակո
ւմնւեր
կան
Ատլանւտեանի
Ալ խտի /քաղմ
ակեբպութեան
, Զօր • Աւա քմ
րնի
գէւք : Ը\գՀ
.
գատա խաղո լ թ ի ւնւբ
ռի՚էահ է ֆրանս
.
կառաւիա ր ո
ւթեանւ
, թուրքիա
ւիե
բադա
րձ
^։ե
լո
լ
Հտ.
մար ամրասաանեա
լներ ր :
ՍՏԱծԱՆԲ
պան էր , Հանգէսի
մբ րնթացքին
երեւան
եքահ էբ
խնգիրբ։ Երբ օրուան
ճառաիսօսր կբ
վ»սռաբանէր
թուրք՛
յեղա շրքումբ«Ի
լէրի
ժէօն
թի
^ոքեոր»
աղ
մուկ
քւսրրւցահ եւ էղոռա-ցահ
էք՛ն :
Այն
օրերուն
նախնաքլան
քննութիւն
մր կա-
գբադէտնւեր
, աբուեստադէտներ
ունինք :
Ունինք
նաեւ
Համ ա լսա բանւսկւսնւնէե բու , բարձրաղ.ոյՆ
ո լ -
սում էւտացահ
Հա լերու սլատկաոելի
թիւ մր։
Մեր
Հա յրքնւաքլ իցներ ր կբփայլինւ
ամէնւ
մարղի
մէք ,
եբկբագէ։
լնդի
Հ իՆդ ցամ աքամ ասե
բուն
մ էք» :
Ո՛՛ւ՛՛ր ա յս Հաստատումնե
բբ , եւ գ ե ռ ո ւբ ի շնե ր
ալ, ճշմարտութեան։
մէկ մասն
եՆ միայն
, բայց
՛ոչ
, . ^ ^ ^ – ^ – ^ – - - - -
ամ բողք
ճշւէա՚րտ՚ոլթիւնր
:
• – - ~
Մենք
չենք մխաեր
«մւոս»ր. կր միստենք
^ամ–
Տէչատակնեբ»ր
ոչ միայն
Հտչոց
աղգին
նորա -
բողք։՝>ր
•-
դոյն
պատմութիւնն
ե, այլ եւ Հա քՈ ւլ
աշխ,սրՀի
Այո Ուիլերմ Աար յեսէՀ ռւնինք,
բայց
երբ
ու– ^
յ
ա չխա բՀադրս
լ թ իւՆ
բ : Աղգ մբ կայ այգ
սուցիչ
փնտռելսւ
ելլաԼք
Աարոյեանի
մասին
չենք
^ցիշ^^,ոկ»ներուն
մէք եւ երկիր
մր՝ իբենց
բոլոբ
մտահեբ
երբեք :
^ ^
ստորողելինեբոփ,
բոլոբ
յատկանիշներով,
բոլոր
ՀԱՆՐԱՄԱՏԶԵԼԻ
ՄԱՏԵՆԱԳԱՐԱՆԻ
Հետեւ -
եալ
դբքոյկներբ •
\՝) Ի
՛՛Ն
չ է Գէս շ^ձա կցո լթի ւն՛ր ,
Ռա-բէն • 2)
Մտահումն
եր Աղգի եւ
դաւանանքի
մասին,
՚\ք\ւկռ.\
Աւլրաւեա(ւ՛
3.
Գ ։ւ։ շնւ՛ա քլց ութեանւ
գերր
Հայ կեանքի
մէք,
Վ .՚էաււաււարդէսւէն• —
4)
իրանի Ա տՀէքանագրսւքլսւն
շարմուէէ բ ել
Եփրեմ՝
իք ան.
5)
Մայիս
28. 6)
%եբդաղթի
աղէաբ
եւ
տղէտես։
լնւեր իւ շաՀագո
բհում ր ; Հրատ
՚ Հ • Տ • Գ •
Պաա՛
Միութեան
, թէՀբան :
ԲԱԺԱՆՈ՞՚ՐԳ ԵԱ— ՈԻՐԻՇ
ՄԸՆ ԱԼ
ԳՏԻՐ՜֊.
,հեբ
երրեք :
ստոբոդելրսԵրոգ,
բոլոր
յ
՚ » ՚ " 1
լ – լ
" ~ ւ –
X ՛ (
ւ »
Այո,
Աայքբլ
ԱռլէնրունդՆք,
բայց
երրքաՀա–
առաքինութիւննեբոփ
ո լ
թե րութիւննե
բով
նոյնւ -
(, պակաս
ղդանք,
մեր
մտքէն
իսկ
չանցնիբ
դի–
.^զ.
մում կատաբել
Մայքլ
Առլէնի :
ինքնատիպ
մարդ
մրն
էբ
Ռո՚֊բէն
իր
մտահում–
Ար^
Հանրի
Թրուայա
մր
ունինք,
բայց
երբ ^ձրով^
կարհիքնեբով,
Հա
յեացքնե
րո
վ։
Զգացու
։1-
խմռ։ռգրի
"քէաք
ունենանք,
թրոլայան
թեկնահու–
.^լ .^^ ^^է՝լ, ,առն
գատողռւթիւնն
էր ՛լինք
փարո՛
^ ^
՚
ղ ր
Հ ա
Ն բ
ա
յ ի
ն
ել
քաղաք՛
կեանքի
մէք։
Գրագէտ
մբ
Նեբու
ցանկին
մէք չենք դներ :
Ունինք
նաեւ
Ո՚ուրէն
Աաէքո,
լեանր,
բայց դե–
րասսնախումբ
մբ վարելու
Հսւմար
Հրաւէր
չենք
Մ
նի : ՝
չբլլալով
Հանդերձ,
գդացական
գեգում՛ներու
ան -
Հաղորդ
րլլալով
Հանդերձ,
կրցահ է
յաւերմ^բէ^
ապր՚>գ,
մողովուբդի
սրաին
իսՕԱՈղ
,մեր
՚^՚՚ԳԻ^
մ"՛֊–
ուղղեր
ԱաՀուլԵաՈր։
ապբ՚՚֊ղ,
ժողողուրդբ
որտր– ք"^"
–լ–,–
լ
ււ -
Շատ
լաւ րան է անշուշտ
մեհ մարգիկ
ունենալ
^^^^
յլ^^ Հայութիւնբ
խթանող
ՀրաՀրող
էքեր
^ ՚ լ գ ի ն մէք.
բայց
անՀրամեշտ է Հայ մարդիկ
ւ՛ւ–
մեղի՝ :
նեն^.լ
ամէնէն
առաք։
Մաբդիկ,
՛որո՛նք իրենց
Հա– ՚
յութեամր
լեցնէին
մեր ապրահ
քլետնքր ե
ապրահ
աշխարՀր :
մեբ
տա I
մեղի
Բայց
«3
Ի
չատ ակնե ր՛»
ր
միայն
պատմութիւն
չէ ,
միայն
աչխարՀագրութիմւ
չէ ։ Կրնանք
ղայն նկա–
յահ
չխաբՀր
:
- ^.–^
,
, .
Միքաղգային
Հբապաբակի
վրայ
մեր
վաբկր
՚ " ե լ
գիւցաղնեբդութիւն
մր, որուն
«գռբհող
աՆ -
թող
շարունակեն
կանդունւ
պաՀել
ԱռլէՆներՆ
ու
ձ»երէՆ
մէկն
էբ
ինքն ալ, մեբ աննման
Ռուբէնր։
թրռւայաներր
։ Աղդ՛
«չուկայ»ին
մէք մենք
պէտք
Ա ՚ ^ Ր Է Լ Հ
՚"3
մլն
էր ԼեւոՆ
Շանթբ։
Հայ՝
իր
ունինք
միչտ
մեր
Տ"՛
կ՛^բնեբոլՆ
եւ Համբարձում -
կեանւքով ու
գորհով
։Փոխանակ
ինք
եւրոպականա–
նյեբուն :
Նալոլ
, Եւբոպան
Հայացուցահ
էբ իբեն եւ
իր մո–
Մեր մատնանշահ
թափուր
•աթոռնեբբ
այս
Հա–
Գ՚՚՚Լ՚՚՚-ՐԳԻ^
Համաբ
է
յեբուն
կր
սպասեն
եւ ոչ
թէ
այն։
Շատերբ
կրնան
Հայ Եւր՚՚պացի
րլլալ,
սակա
ն
Կբ յուսանք
,
որ
մեր
րն
թ ե
րց ո
ալնեբ բ
էլբ Հաո-
^Իքերր
կրնան եւրոպացի
Հայ
ր լ լ ա լ ։
ԼեւոՆ
Շ"
կբնան, թէ ինչ է մեր րսել ուղահ
եւ,
մանաւանգ
ինչ է մեր փնտռահր :
Օատռրր
—
յ - ւ .
Պլ
< > ք Ո
քիչեր
կ
ե
ա
րԱալ։
Լեւոն
Շանթ
" ՚ ՚ ՚ ՚ ^ ^ ^ ա կ ա ն էր ոչ թէ
^ ^ ՞ ք ^ ՞ ^.
նո յնքան
աղգութիւն
չոէնին
, որքան
մեհ
դսրհերբէ
Ներկայ
եւ գալիք
սերունգնեբր
քլրնա
՚հ չատ
ա-
ւելի
մեհ գք^էԻքեր
տալդրականութեան
եւ
արուես
տի
մ
աբղին
մ
էք , րա
յց կր էիա խն անք , որ չՀ ասն։
իէն
Շտնւթի
, Իհուբէնի
եւ
նմաՆՆերոլ
Հայութեան
, եթէ
անչուչտ
շարունակուին
ներկայ
պայմս/ենեբր ա -
ւ ե լ ի
երկար ատեն :
ինչ
որ
կայթերի՝
Շանթի
ղորհին
մէք,
իբ
ան
ձին
քլր պատքլանին
. ինչ որկայ
անթերի՝
/լր պատ֊
քլան
ին։– իր մողոէիուրգին
էԱքս
կբ նչանաքքքյ
րսել
քթէ
մեբ թե
բ
ո
լ.
թ
ի
ւնն ե
ր
ր մերն
են , մեր
աոաքին
ու -
թիւններր՝
մեր
մոգոփուրգիՆբ։
Հ
իմա
ո
ր
փաքքՈ
լահ
ու կնքո լահ դ եբեդմ աննէե բ |
ենէ
քիուրէնն
ալ. Շանթն
տլ.
Հիմա
մ
անաւսնգ
կւ^\
ղդանք
անոնց րացակա
յու թիւնէբ
։
Եբլէ ներկայ
էին։, իրենց
Ներկայո։
թիլնբ
սոփո–
բ
ակ
սն կր թուէր
մեղի։
իրենց
բացաքլա
լու
թիւնն
է, որ կրկնաէղէս
կ՝աւելցնէ
իբք՚նւց
արժէքբ,
իՆչ -
սլէս
մեհո
ւթի ւնն ալ , որոնք
պատմ
ութեան կբ
սլատքլաՆիւնւ
այլեւս :
թափուր
աթոռնեբ
...
Մեր
պաբտքն։ է տէրմբ,
տէրեր
պաարասաեչ
անւոնւց
Համար։
Այլապէս
մեղմէ
փերքիննեբբ
իրա
ւո ւնք պիտի
ունւենան
մեղ կոչելու
«փր
իպահ սե -
րունգր »:
Ա* ՝ " ՛ յ " մեղագբանւքբ
հանր
է
մեղե
Համաբ,
որ կ
տ
է
/լ
բինք , եւ անոնց
Համար,
ոբ
պիտի
ապ–
րաին
ւիաղբ։
Աքնէղէս
բնեէւք ոբ թափուր
աթոռնեբբ
նաեւ
1
լ– :> լ լ ՚
•֊ ^ ֊
աւ։
ր^ ագ
՚՚".––1
ոչ
ււ՛
ռԼ
ն
Ս
֊ Ր
՚ ՚ ք ^ "
րս՚՚՚՚ք
"Ր
ր՚ադւուր
ար^ռռս^րր
.«ա««–
է մեր փնտռահր։
անւգամ
մրելս,
խառնս ւահքոփ
։ Ո՚ո^րէնր գեմոկրատ
է ր թէ ^՚" ^ - սդաւո ր չդառնան
, միշտ
իրենց
փբա
յ կրելոփ
սեւ
՚ ՚ - ՚ - ^ - ^ ՚ Դ ՚ ՚ է Մ "
.ւ.,ՂՆ.յմ
դոփ, թէ խառնւուահքոփ :
^"քՐ–
Աակայն
երկուքն ալ Հայ էին.
իրենց^այսւ
Հետ
պտտցուցին
միշտ
իրենց
Հայութիւն.բ,
յորդ
փէկեան
:
լ, , ^ լ ^
ինքնաբուխ եւ առՀաւական : Եւ ասիէլա փոքո ա -
^
Ռուբէնի
Հոգիին
մէք ամրօրէՆ
նսաահ էր
Տա–
^յճութիւն
լէ գաբու
մբ մէք, ուր մեհ
մաբգերբ^
բռնր, եւ ամբողք
Հայկ. բաբձբաւանգակւ.։
Իր ՔՐ քք ^
(Խմբագրանան ՅՈԻՍԱՐԵՐի)
ԱՆ -
աՏԷՆ
Ի ՎԵՐ «6ԱՌԱՋ» ԿԸ ԿԱՐԳԱԱ
ԸՆԳՀԱՏ։
ՈԻՐԵՄՆ ԳՈՀ ԵԱ՛.
ԻՆՋՄ՚Ի
ՋԵՄ ԱՇհԱՏԻՐ ՈՐ ՈՒՐԻՇՆԵՐ ԱԼ ՕԳ
ՏՈՒԻՆ,
ՐԱԺԱՆՈՐԳ
ԳՐՈԻԵԼՈՎ •.
Fonds A.R.A.M
