խ Ր Ի ե ՚ ե Ա նԻ Վ ե Րձւ ն ԿՈՆԴԱԿԸ
ՕպպիՎկ
Անցեա
լ շօւրսւ թ–
Օր
Հ րաաա րա կ I, ւյ ինք
հ1 րիմ -
Լան
Հայրիկի մկկ կււնղակր՝
Ամ ե յւ իկաՀւս
յոլ
ի1 Լան
ուղղու՛ած
, 1907
սեպա
.
20
թռլակիր :
Վերքին
իսօսքր, վերքին
մրմունքր
թերեւս
մեծ֊
Հայրապետին
, որ ՀձՀւսսե՚սւչ իմուտս
արեւոլ կե -
նտց» , Հտրկ գատեյւ է յ"րգոր
կտրգալոլ
Ամերի -
կա Հայութեան
, սիրով
" ւ Համ երաշխո ւթեամ
բ
ապրեէու :
Տիսուր,
ցաւագին
կոնգակ
մըն է
հ)րիմեանի
•Հովուա՛կան
թուղթը, որ կուգ՛այ
վ1լայելոլ, թէ
45 •
աոարի առաք
Ամ ե ր իկաՀայո
ւթիւն
ը «եղըայրատ
-1
եաց » պայքարի
մէք եղահ
է ։ Ուրեմն ,
45
տարիէ\
առաք ա է , գմ տ ո
լ թ
ի ւեն ուատե լութ իւնը ա յնքան
1
թոր
եգահ
են • պաոակտումը
այնքան
լայն, Հա –\
կամ արտութ եան
ագմ ուկն ու ագագակը
ա յնքան \
բարձր , որ մինչեւ
էքմ իահին
Հասեր
են ։ Եւ՛
Հա յրիկր
,
<՚յ
Վչ՛""՛
ԼԻՅ
^"՚ յՐ
"՚՚Ղ
^՚"1Լ աա ր ա բա իսա
Աղգի ս» , Հարկ ղտտե
ր է Համ երաշթոլթեան
կո ք
ոլղղելու,
սիրոյ
ո՛– եղրայրոլթեան
յորղոր կար -
գալու • • •
Այս
տխոլր , ցաւալի
իրողութեան
աոքեւ, կը
տարուինք
Հ՚ս.րցնելսւ թէ իրա՛՛ւ,
ուրեմն,
քէնն
ու
•ատելութիւնը,
մախսւնքն ու պառակտումը,
մեղի
Հետ
եղահ՝ ենմիշտ • իրա՛՛ւ
Հոգեկան
պաՀանք մը
գարձահ է պալքարբ,
աիստաւոր
մղում
մը ա -
մ ե րիկաՀայութե՛ան
Համ ար
մ ասնաւո րասլէս
, որ
շուլւք կէս գար առաք պառակտուահ
, եղրայր
եղ––
բօր գէմ ոլա յքար
մղահ է՛ կուսակցութիւն
կոլ-
ոակցսւթեան
գէմ պայքաբահ
, իբրել
թշնամի՚էւերէ
Անշուշտ
, իսօսքր
գա էլ՛ս
վյա
ր
ա կան
պա
յքարի
մ ասին չէ ՚ ոչ աղղա
յի՛ն կենսական
Հարցերուն
լտւաղո
յն լուհում
մը ղտնե լուն
չուրք
է
Լուհ՜ում
գտնելու
, գաղափարականի
մը Հասնե
լու
Համ
ար
բաղմա՛թիւ
ճամրաներ կան եւ փնտռտուքի
մը
չուրք փէճը
արղար է, ու պայքարը՝
մարգկային
,
անՀրամեշտ
նոյնիսկ;
իքոտելի չէ
երբեք
նման
" / " ՚ յ Ք ՚ ^ Ր մը՝ Ջենք փնտռեր
«մի Հօտ մի Հուիփւի »՛
օրերը, ոչ ալ կարելիութիւն
կայ ն՛ք ան միատի -
րոլթեան
մը։ « Մէկ սիրտ մէկ Հողի»ի
տեսո
՜լ -
թիւնր
ղեղեցիկ
րացատրութիւն
մ
րն՛
է մ իա յն , որ
Հեռու է իրականութենէն
; ՚Լերկայ
րնկերային ու
՛աղղային
թ՚որղ. կեանքին
մէք, անկարելի է փիպա
յին , ցնո րական
Հս՚մ ե րա շիւս ւթեանւ
մը ղաղափա -
ըը
։ Գաղա՚իարը
ինչպէս շատ մր ղեղեցիկ
ղաղա
փ՛ա բ1ւեբ , պիտի
ըլլան
մ իշտ
, բա
յց
իրականութիլյ.
նը պիտի խուսափի;
Նման
Համեր՛ս
շխութիւնւ
մր
գուցէ
երրեք ալ ւլոյոլթիւն
ունեցահ չէ ել պիաի
չունենայ
ասկէ ետ^ ալ %
Այգ
մասին չէ մեր իսօսքը; Մեր խօսքը ագ–
ղա յին
կե՚)ւսականւ
Հա րցերուն
շուրք
լնգՀանուր
Հա՚ՐախոՀոլթեան
մր մասին է; Ումերռւ,
ձգտում–
ներոլ եւ սւշիս ատ ան քն՛երու
Հաւք ա կեղր ոնա ց ո ւմ
ի
մը
մասին
ա՛ղգային
ղոյաւթեան
շուրք, որ փը -
տւսեո ուա հ է ,
Վտանղուեր է Հայրիկի
օրերուն
,
հ՜երռւնի
Հայրապետը
մտաաանքելու
աստիճան :
« Եւ ղ ի ՞ ^ չ
չ՚^Հին
այնպիսի
եղբայրատեաց
սրտիւք եւ գորհոփք եթէ ՛՛չ կորուստ ըստ
Հոդւոյ
եւ ըստ մարմնոյ
, որո՛փ ոչ միայն
փնասեն
առմա–
մապէս
, այլ աւա^ւլ , միանգամայն
Է^Գ
՚Ղ՚Լ՚՚Հ
փա րկա բեկ
լիւնի՛ն առաքի
աղգաց
քաղաքա
կրթե -
լոց , եւ գտանեն ի ւԼտանղս
ա՚լղի
աղգի սպառնա
ր
եաց ապագային»
;
Աի՛րելի ու՚քիամիտ
Հայրիկ, որ ՛ապագայ
վը՛
տանգներռւ
մասին
կը խօսի
1
Այմմ
մենւք այգ ապագան
կ՚ապրինք,
Հաղիւ
կէս
ղ՚սր
անց , կ՚ապրինք
նա՛խատեսուահ
փտանղ–
ներուն
մ էք , ո րոնք կր պաշտ
րեն
ամ ե
րիկաՀայու
թիւնր : Կըպա շարենւ Հա յ լեղուն
, որ Հաղիւ կը
խօսուի
. Հայ ղրականութիլնն
ո\ւ մշակոյթը,
ո —
լ՛ոնք
մ՛ոռցո՛ւելու
փրայ են՛ Հայ դսքրոցը
ուր Հալ
մողոփուրղի
հաղիկները
չեն
հ՝աղկիր
այլեւս,
բաղմոլթեամբ.
Հայ եկեղեցին՝
ուր քի՛չ են ՛ա -
ղօթուլները
, եւ բաման
բաման
• ի՛սկ
եկեղեցա -
կաննեբբ
անՀամերաշի
ու գմտութեան
քարողիչ.
շատեր ալ՝ երկրպաղոլ
Հեռաւոր
սուրբերու
..•
Ի՛՛նչ պիտի
բսէբ
Հայբիկբ,
եթէ մեր
օրերուն
ապրէր
. ինչ պիտի՛ ղգաբ , եթէ յանկարհ՝,
գլուխբ
փեր փերցնէր եւ տեսնէր այս օրուան պատկերբ ա–
մե րիկաՀա
յութեան • պառակտուահ՝
իր
կեանքի
բոլոր
երեսներուն
փբայ,
բաման
բաման ելՀա -
կամարտ
աղղային
բոլոր
կենսական
արմէքնե -
բուն,
մինչեւ իսկ փրկութեան
լաստերուն
չուրք։
Հայրենիքին
ու իր գատ
ինւ
աղատութեան
ու իր
բմբռնումին
չուրք.
Հայ եկեղեցիին ուիբ աւռյս -*
քե լութեան
շուբք ; Հայ աղգին ու իր գո
յութեան
չ՚"–րք՚–
Պիտի
չուղէ՞բ
փակել
իր Հայու
սբտայոյէլ,
քաղցր ա չքեբբ , չտեսնե
լու
Համ աբ տիրող ա յ լան–
գակռւթիւնբ;
Պիտի
չուղէ՛^բ
մարել
իր
ղիտակցոԼք
թիւ1ւբ,
այնքան
իոոր ու աղգա՛յին, իտես
տիրող
աւլ՚լային
աՀաւոր
թւքբիրին, ուր Լսբահ
կ՚ապրի
մէկ
խոշոր մասբ
Հայոլթեան
:
Փոխեցէք
թուականբ եւ Հայրիկի
կոնգակը կր
պատշաճի
մեր օրերուն,
բաոոփ ռւ ողիոփ
է
« ՈՀ
, որղեակք
իմ սիրեցեալք,
սթաւիեցա–
(ՄԱՍՆԱՒՈՐ
ԹէԹԱԿՑՈՒԹԻՒՆ
«ՅԱՌԱՋ»Ի)
ՕՍ ԼՕ •
Նորփեկիան
տօ՚եական
օրեր կ՝ապ -
րի ; Օօլօն իր
450.000
րնակչոլթեամր
ղարձահ
է^
մարղական
աշխարՀի
կեղրոնր;
Գրեթէ
րոլոր
եր
կի րնե
լ՛ էն Հաւաքուահ
է
մ՚արղասէ
բնե
բու
Հսկա՚յ
րաղմ ութիւն
մ
ր , գի՛տելու
ձմ եոնա
յին
Զ • Ողիմ "
պիականի
մցումները
, իսկ անոնք
որ բացակայ
են ^
օբր
օրին կր Հետեւին
անցուգարձին
^Յւճւօնեբոփ
կամ
իրենց տեղական
թերթերոփ ;
Փետրուար
15/՛
առտուան
մամբ
\Օին
Պիսլէթ
Ա թատիօնին
մէք տեղի։
ունեցաւ
ողիմպիականի
բացմ ան արա
րողութիւնը
; Յետո
յ սկսան
մ
րցռւմ–
ներբ : Աթատիօնի
մինչեւ
փերքին նստարանբ գր–
րալուահ էբ խուռներամ
Հանգիսականնե
րո
լ
կող -
մէ, ոբոնք
անՀամբեր կբ սպասէին
բացման։ Ար
քայական
նուագաիսումրր
ղան՛աղան
քայլերղներ
կր նռւաւլէբ
ղուաբթ
տ
ըամագբութիւն
մը ստեղ–
հե լով
:
Եւ աՀա– յանկարհ
սթատիօնէն
ներս կը
մ րտ–
նեն
30
՝աղգո
լ
թ ի ւնն ե ր
ո լ
պա
տ
կան՛ո ղ
մ
ա րղի
1լնե
բ
ր ,
իւրաքանչիւր
աղգ առանձին
իսումբերու
բտմնբ -
ւահ
իրենց
գոլնաղեղ
տաբաղներոփ ու
ղյւօ^երոփ,
ել թափ՛օր
մբ կբ կաղմեն։
Պատկերբ
տսլաւոբիչ
էր , ելՀանգիսականւներոլ
կողմէ
բուռն ել երկար
հա փւ ե լալ ա բմանա ցա
ւ
է
Ապա՛ ողիմպիականի
կաղմ ակե րպիչ
յանձնա -
խումբի
կողմ է բարի
ղա լո
ւս տ
ի մաղթանք
մ բ
ուղ֊
ղուեցալ
բո
լո
բ
նե
բ
կանե բուն ել
մ իամամ անակ
խնղբուեցալ
յոտնկայս
լռութիւն
պաՀել ի
յար —
դ III
՛հ
II
Անղլիո
յ Հանղուցեալ
,ճօրճ
թաղաւռրին
յ
Ամէնքն ալ ոտքի
ելա՛ն եւպաՀ մբ
Ի՛՛՛Ր
լոու -
թիւն
տիրեց :
իշիսանուՀ
ի Ո
՛ա
կնՀ
ի լտ ,
ո -
բու
փիճ
ա
կո ւահ էր ողիմ պիականի
բացում
բ
կա -
տարել , Հետեւեա
լ շւստ կաբճ ու պարղ
խօսքերը
արտասանեց •
« Րա ցուահ կբ
յտյւՈաբարեմ
ձմ
եոնա
լին
Ջ • ողիմպիականւբ» ; Երկարատեւ
հափեյւոլ ել ու–
րախռլթեան
կանչերու Հետ կբ լսուին,
թնգանօ -
թի
ոբոտումնեբ : Այս
մ
իքոցին
իսումբ մբ
մաբղիկ–
ներ գէպի
ողիմ պիականի
քաՀ
բ
բարձրանա
լոփ փա՛
ռեցին
ղայն : ՋաՀր կբ բոցա՚էառէբ
, գարաւոր
,
խոբՀրգանշանբ
Ողի՚՚քպիականի
; Ջմեռնային
Զ՛ Ո՜ ,
ղիմպիականբ
բացուահ
էբ
: Ու մրցումները
սկը
՚՜՛^,
սան :
՝.
՚.՛
Մ
ա
րղական
պատմ՛ութեան
մէք առ՛աքին ան -
ղամ
է
, ոբ Ողիմպիականի
բացում
ր կին մբ կր
կատա րէ % Ըստ նախապէս
ոբոշուահ
հրաղրին՝
Նորփեկիո
յ
թագալորբ՝
Հաքօն է • պիաի կատա -
րէր
,
րա յց
Լոնտոն
գացահ
էլ՛ , թագաւորին
յու -
ղաբ կաւո րութեան
մ
ասն ակց
ելո
լ Համաբ :
Ո՚-սաի
նոյն պաշտօնբ կատարեց
իր թոռնուՀին
իշխանու–
Հի ՌակնՀիլտ :
ԱՀ՛աւասիկ
Ողիմ պիականի
շքան շաննե
րո ւ րնղ՜
Հանուր
բամանո
ւմ
բ
աղւլո ւթի
ւննե ր ո ւ կա րգոփ •
Նորփեկիա
7
ոսկի շքանշան ,
3
տ րհա թ
շք • ,
6
պրօնղ շք–,
Հի՚-ս Ամերիկա
4
ոսկի շք • ,
6
աբհաթ
չք՛,
I
պրօնղ
շք՛, Յէինլանտա
3
ոսկի
շք՛,
4
՛աբ
հաթ
շք,, 2 պրօնղ
շք՛, Աւստբիա 2 ոսկի
շք՛,
4
աբհաթ
չք՛ ,2 պրօնղ չք • , Գերմանիա
3
ոսկի չք • ,
2 աբհաթ չք՛, 2 պրօնղ չք՛, Հոլանտա
3
արհաթ
չք.,
իտալիա \ ոսկի չք՛,
I
պԲ^^Ղ
չՔ ՚ 1 ՚Րանա -
տա
1
ոսկի չք՛, \ պրօ՚եգ շք–
ւ
Ս^դվի՛" ՚ ոսկի չք՛ ,
Շուէտ
3
պրօնղ չք՛,
Զուիցերիա
2 պրօնղ
շք. ,
Ֆբանսա
1
պրօնղ
շք • , Հունղարիա
I
պքօնղ
շք • ^
Ջեխոսլոփաքիա
\ պրօնղ
շքանշան :
ՏՊԱՒՈՐՈՒԹՒՒՆՆԵՐ
ՕԱԼՈՅԷՆ
Օսլօն
թէեւ
մայրաքաղաք
մբն
է,
րայց
յոլ -
սաիսաբութեան
կր մատնուիք եթէ –առաքին ակ -
նարկոփ
փոբձէք
ղայն
բաղղաաե
լ
եւրոպական
մ
իւս
մա յ բա քաղաքնե
րո
լ
Հեա , ինչպէս
Փարիղ
կամ
Հռոմ
ոբոնք
իսկսյն կբ մպաին , կբ յափշտա
կեն
ձեղ իրենց
Հմայքոփ–.
Օսլօն
րնգՀակառակն
բուք ի թմ բութեանց
ձերոց եւիխոբ .քնոյ
անգի
տութեան ել անՀեռատեսութեան
, եւտեսէք, եթէ
յոբպիսում
փափոլկ
մամանակի
ղտանեմք » :
Պիւտի սթափի՚՞նք
. պիտի
րլլա^ն
սթափողներ
^
ի
լս՚-ր
մեհանուն
Հայրենասէրի
կոչէն, պաղատա–^
՛լին
Հրաւէրին
% «
ինչ
բարիք
պիտի
բլլար
մեր մողոփոլրգին
ու
անոր
ղո յութեան
Համաբ , մանաւանգ ա յս « փա–
փուկ
մամանակ»ին
մէք , եթէ ատելութեան
ու
պառակտումի
սերմնա ցաննե
ր բ սթափէ
ին՛
լսէին
հրիմեանի
ձայնբ
էքմիահն՚կն
, աւելի Հարաղատ
ո լ
Հայրական
, աւելի
անկեղհ ու աղատ ;
էքմիահինբ
իր բոփտնղակ
սրբութեամբ
ո լ
ղաբաւոր
շունչոփ
Հայրիկին
կոնղակին
մէքն է, ոչ
թէ այն թռլղթեբո՚ւն
, որոնք
էքմիահնի
անունբ
կը
կրենւ թէեւ,
բայց
ղոլրկ
են , կռղոպտուահ
են ւա–
նոր
ողիէն
Հ
Հայր
այս ողիով
չէ՛" որ ապրահ է սակայն
ւ
մռայլ է , փերապաՀ
֊. Սիրելու
Համար
գուք պկ^^
է մօտենաք
իրեն ու քանաք
իսօսիլ
, իսօսեցնել
ղին^
յ,բ
-
է լ
ան՚լամ
մբ որյաքողեցաք
,
ափսոսանքով
կը մտահէք
բամնուելու
մասին :
թէեւ
չաբաթէ
մբ ի փեբ ՕսէՕ կը գտնոլիմ
^
բտյց
նոր սկսահ եմ Հաղո բղակցութեան
մէք մա^
նել
Հիւսիսային
.այս լռակեաց
ք՚սղաքին Հետ
յ
կ՚անցնիմ
սլո ղո տաներ
էն
, որոնք
իրենց
մաք..
բութեամբ կբ գերաղանցեն
եւրոպական
ուրիշ
ք ^ .
ղաքներ : Ոչ մէկ մուրացկան
կամ կասկահելի ա–
ռեւտուրոփ
զբաղահ
ղաաարկապորտ
, որոնց յա -
ճախ
կարելի է Հանղիպիլ
ո՚^բէչ
եբկիբնեբու
մէք ,
Հիացահ կբ մնամ արքայական
պալատին, թաա
րոնին կամ ՚լանաղտն
պեսէական
Հոյակասլ
շէնքե–
բու
առքեւ;
Պս՚Հ մը կը գիտեմ
փողոցի
անցռրգ ,
նեբբ։
ԸնգՀանբապէս
բոլորն ալ
եբկաբաՀտսակ
են , կա յտառ
գէմքոփ : Մ ոլշտակէ
Հաստ փերաբ ,
կուներու
մէք փաթթուահ
կբ յառաքանան
ինքնա
վստաՀ
քա
յլե բով ։
Նորվեկիացիի
Համար
Հագուստր
վայելէոլ -
թենէ
աւելի կբ հաոայէ
Լ՚նքղինքբ
սլաշտսլանելոլ
իր ցուրտ
կլիմային գէմ ; Մանաւանղ
կիները ի ,
բենց
բուրգէ
ղո լլպանե բով
, Հաստ ու երկար
կօ–
շփկներռվ
աւելի
ղի՚֊ղացիի
տպաւորութիւն
կըթո–
ղուն քան թէ քաղաքացիի : Րայց այս միայն ար .
տարին
երեւոյթն է; Օսլօն
սիրելու
Համար նախ
պէտք է մօտէն
ճանչնալ
Նորվեկիացին
որ վերքին
հայր
կենսռւբախ
է, պտբզա՚միտ
, ղիւրաՀտղո րգ
ել Հիւրասէր;
իրեն Համար շատ բնական բան մբն
է, երբ կարճ հանօթութենէ
մբ յետոյ
ձեղ իր
աոլ–
նը Հրաւիրէ : Րայց այս Հրաւէրբ
բոլորովին
տար
բեր է ՛քեր կողմ երոլ սոփո րական։
«մ եղի ալ Հը -
րամ
մ եցէք»
էն : Նո րփեկիաց
իի տան յա րկին
տակ
ղուք ձեղ երբեք « Հիւր » չէք զգար , այլ բնտա -
նիքի Հարաղատ մէկ անգամ
բ :
Ողիմպիականի
օրուան
Հերոսբ
կարելի է ան
ուանել
Նոբփեկիտցի
Հյալմար Ա՚նսւէրսըն^
որուն
կուբհքր
ղարգարուեցաւ
երեք
ոսկի
շքանշտննե -
բոփ Հետեւեալ
տէւ^
փազքեբուն
Համար.
1500
մեթր,
5000,
տ՛ասը Հա՛լա
բ ; իր մուտքր
մաբղալ՚ա–
նէն
նե րս
բոլռն։ հափե րոփ ռ ղքո
ւնո ւեցալ
30.000
Հս-նղիսա կաննե
բու
կողմ է :
Գերմանիան
սլատերաղմէն
իփեբ առաքին
ան
գամ
րլլա լո՛Լ կբ մ ասնակցէ
ր ա յղպիսի
՛ք րցում
ի
մ բ ։ Պետութիւնբ
ամ էն տեսակի
օմանդա կո ւթ
ի
ւե
ցոյց տուահ
է ր իր մ-ա րղի
կն։ ե ր ո լն , ռ րոնք ամ իս -
ն՛երէ իփեբ նախապատրաստականւ
փորձեր
բրահ
էին եւ իրենց
լաւագոյն
ումերբ դատւահ՜ ;
Նոյնիսկ
մարղական
աա՚բաղնել՚ոլ
բնտրոլթեան
Համար եբ
կար
խորՀրգակցութիւննեբ
եղան
մասնաղէտն՛ե
բ՛"– կողմէ,
մինչեւ ոբ եղբակացութեան
մբ
եկան։
Գերման
մարղիկներբ
մեհ
րնգունե
լո
լթեան
՛աբման՛՛ացան
Օսլոյի
մէք :
ԱաՀնակի
երկու
Հողիի
մբցումին
մէք
երկու
Գերմանացիներ
Օսթլէր ել Հիպէր
միասին
սւ՚ռաք–
նութիւնբ
շաՀեցան : Այսպէսոփ
Գերմանիան
երկու
ոսկի
շքանշաններ
ապտՀղփեց ;
Գեբմանիա
2 :
42 —40
ոսկի
շքանշան
Հիւս. Ամերիկա
2 :
4 0 — 1 5
աբհաթ
շք., - Զուիցերիա
2. 4 4 - ^ 6
պրօնղ տ
Տև\ոփ երկար
փաղքի
կիներու
մրցումբ
Հետեւ -
եալ աբգիւնքբ
տուաւ.
.
Անտի
Լօբտնո
Հիւս. Ամերիկա
2 ։ 06,8
ոսկի
շք– , Տակմա
Ո-օմ Աւստրիա
2; 09.0
աբհաթ
շք. ,
Միր
լ Պուխնէբ
Գերմանիա
2.
10.0
պրօնղ. :
(ՄԹա՝ցեալը յաջորդով)
ՄԱ՝ՐՍ
ՊԱՐՈՆԵԱՆ
Աոուևաի
ճավրով
(Խմբւագրալան ՀԱՅՐԵ՚1.ԻՔ|ւ)
Լոհս ան կար չութ իւնը պարղ արՀեստ մբ ըլ -
լալէ կըղաղրի
երբ գեղա
րռ
ւե ստագէ տ մբն է
ղա յն։ կի՛բո՛ր կո ղը
ու կըղառնա
յ
մ րցակից ,
կարգ
մը նկարչական
ղպբոցներռւ
:
Այսպիսի
արուեստագէտ
մը գիտէ ,
Համագրել
լոյսի եւ ստուերի
խաբո՛ւսիկ
խա,լեբբ,
կորղել ու
տպաւո րե լ
անկբկնելի
արտա
յա յտոլթիւննե
բ , եւ
ենթական
պաբտագրել
իր ճաշակի եւ
ըմբնումի
նուրբ եւ ղգա՚յռւն
ձեւեբուն ;
Այս
Հակիրճ
տեսութիւնը
կրն։անք
պատշաճե
ցնել , Պ՛ Երուանգ
Արսլանեանի։
նռյն-ակեբպ
ու
Համբաւաւոր
գորհերռւն
(ք՚ՕէՕ ^ւ11տէ|1է ,
Պոլիս), ո՜
րոնք պատուաւոր տեղ մբ ղրա՚ւահ են միքաղղա -
յին։ ցոլցաՀանգէսներու
մէք , նոյնքան
կաբճ մա
մանակէն :
Այս
Համակրելի
ու տաղանղաւոբ
աբուեսաա
՜
գէտ
- ֊ – լուսանկարի
չ լ՛
Շ իշւի՚ի
Գարակէօզեանի
նախկին
շրքանալարա
սաներէն է , եւ իր յա ~
քողութիւնբ
կբ պարտի
որքան
յամառ եւ
յարատեւ
աշխատան՛քին
,
նո յնքան ալ բնահին
րնգո
ւնա կո ՚–՜՜
թե.սն ;
իյ։ ւլորհերբ
առաքին
անւլամ
իբրեւ
գիւտ՝
գնա՛
Հատուահ են \\,
1ՀօԱՏՏշ1
Փս՚րիղի
ղորհատանւ
կ"Ղ՜
՛քէ եւ յան՛ձնա րարո ւտհ
ՏՅ1ՕՈ ք^Յէ10Ո91/՛
տեսչո^ ՜
թեան : ԱՀա թէ ինչսլէս
մեբ եբիաասարղ
Հայրե
նակիցբ
կբցահ է մասնակցիլ
1950/՛
եւ՚ե\ի^Փ^՜ձ
Fonds A.R.A.M
