ԴՍՑ1ԱԿ8ՈԻ(ՏԻԻ1Ը
ՏպսԱ հ Հայ ժոդովո%.էդիԱ
Դաչնակցոլթեւսն
րոլոր աեսակի
Հակառա -
կորդներր
, մեասւսաներորգ
ժամու, իմասաուննե -
րր,
իրենց
խի՚լճր,
դաաո
ղութիւն
ր, խօսքր եւ
՚էՐ1՚է1Լ
վո՚ճաււքի
հսւնաձ– մարզիկ,
ինչքան
ալ
միսաեն, ստեն, կեղՆեն կամ խեղաթիւրեն
, կայ եւ
կր մնայ մէկ անուրանալի
ճ չմ ա րաոլթիւն
,
Ինէ՛
պէս
երէկ,
այսօր
եւս,
՚իա ^ակցութիւն րլ կր ներ
կայացնէ
Հայ մոզովուրգհ
ամէնէն
ումեղ ել կեն
սունակ
, հ
՜ալա
լո ւն եւ ղսՀա բերող ղաղափա
րա -
կան
կաղմ ակե րպութիւնր :
Այս
մողոփրդականութեան
իրական, փաստա
ցի
վկայականր
Գաչնակցութիւնր
ձեոք րերաէէ է
աւե
լի քան ւէա թսուն
տարիներու
րնթացքին
, էր
բեղուն
ղո րհ՜ ուն է\ո ւթեամր եւ իր
Հերոսական
պատմ ութեամբ ։
կրնա՞ ք ցո յց տալ Հա յկական
ուրիչ
կաղմակեր–
պոլթիւն
մր, ոբ տասնամեակներ
չարունակ
,
ա -
ոանց քնկրկե
լու
անՀնաչւին
ղմուա րութեանց առ -
քեւ
,
ա
յնքան
յա րատե լութեամբ
եւ
նուիրում
ոփ
հառա յահ՜ րլքայ
Հայ մողոփուրղին
, անոր աղղա -
յին քաղաքական
գատին եւ մչակո
յ թ ի ն ,
որքան
Գ
ա
չնա կց ո ւթ ի ւն ր
է
Վե՜րքին կէս գարու
Հայոց
պատմութեան
մէք,
կր զանէ՛՛իք
ուրիչ
կաղմակերպութիւնյ
մր, ա ր ֆէ՜~
ալէ։քական , րարո յական
թէ հի՛ւթական
ա
յնքան
մ եհ
ղոՀողութիլևնե
րու
յանձնառո
լ
եղահ
րԱա
յ
է
Հա յ մողոփուրղին
առողք
բնաղգր ել արղար
էէա տա ս տ ան ր չատոնց
տուահ է
ի ւր աքան
չի լր ին
Համ ապատ աս իսան փկա
յա կաննե ր ր :
Աղղերոլ
պաւոմութիւնր
կր կերտուի
յարա-աեւ
պայքարներոփ
, ղաղափւարի
մր ճամբուն
Հ/ " " /
կատարուահ
անՀ ուն ղո Հող ութիւննե
րոփ եւ Հա
յ –
րենիքի
մլչ ՚ ստեղհաղո
րհ՚ոլթեան
Հ ամ ար
թափ -
՛ոլահ արիւնոաէւ
Աակաւաթիլ
նուիրեալներն
են ոբ
իրենց
։լա ղա ւի ա ր ա կան
չսւնչոփ,
իրենց
անշւսՀա -
խնղիր
նուիրումւէփ,
ե խօսքէն
ու ղորհին
ղրական
արմէքոփ,
իրենց
թաւիւ։։հ
արիւնուէ,
աղղահ են
պատմո ւթե ան րնթացքին
՛էրա յ , ստեղհ՛ահ
են ի -
րական
, չօչաւիե
լիւ եւ տե ս անե լի պատմ ութիւնր ;
ԱՀա, թէ՝ ինչու Համար
, Հնոլց անտի
լլսուահ
է թէ՝
մհւնելնեյւն ե11 ււր կը կ ա ւԼա վ սւրեն աշյսարհը:
ԱՀա, թէ՝ ինչու
Համար,
Հին մամանակներէն
ի
փեր , ա յնքան
րէ։գՀանրացահ
է մ եռելներոլ
սլա՚չ–
տամունքլւէ Աւ ան յիչատակ
գտրեբէ իփեր,
աղ -
ղեր
ու մողՈէիուրղներ
, ասմէն կալ։։էի
ձեռակերտ
յիչա տակա րաննե րոփ , կր յարղեն
, կր մ եհա
րեն
ի–
րենց մեհանուն
մեռելներուն
յիչատակը,.
եւ.,
կ՚ոլք
ղեն որապաղա
յ , գալիք
սերունղները
,
ոգեւորու
թեան
, նուիրումի եւԷսա1ւգափառ
հառա
յութեան
աւլրիւր
մը տեսնեն
ան։յնց անձնական
օրինակին
մէք։
Գաչակցոլթեան
ղօրո լթեան
,
մեհութեան
գա ալանի քներ է ն մէկը
ա յն է , ո ը գաղափա
րական
մեհ
մեռեիներ չաա ունի։ Եթէ աչք մը
նետենք
Հա յոց աչխա
րՀի մէկ հա յյ/էն
մ ի
"–Ա
ր , սլիտի տես
նենք
իւրաքանչիւր
գիււլի թէ քաալաքի
մէք,
իլ -
ր աքան չիւր
թոււք րի կամ քարի տակ , լերան կոգ^
քին կամ ձորկն
մէք, մէկ
՚ ^ է կ
՚հաչնակցական
Հայղոլկ
ինկահ է զէն ի ձեռին։
Տագնապի
ատեն,
Ղ՛ա չնա ցական
ռաղմ իկր
Հա յրենի
Հողր պաշտպա–
նահ է իր կոլրհքոփ,
իր ակռաներոփ,
իր եղունար–
ներսփ։
Հայոց
աչխարՀի
Հույ)ւ ու ք՚՚լրը,
ղետերն
ու
լիճերը
ա
րրե ցահ
են
Ո՛ա շնա կց ա կան մարա իկ
նե րոլ
արղար
արիւն ոփ : (Այս
չէւ նշանակե յ։ ու -
բանալ
ուրիշներու
թաաիահ
արիւնը)
։
Հա յոց պատմ՛ո լթե ան
Հ իմն ական
աւլգակներէն
մէկր անոր
մ՚լիչ
, յառաքագէմ
ձգտ ումնե րէն կտմ
մ տաՀ ոգո
ւթի էննե րէն
գլխաւորը կր կազմ է
Աէլա—
՜սւոՆթ֊եւսն (յաղափաբը :
Հազարաւոր
տարիներու
ընթացքին,
սկսելոփ
մեր
պատմութեան
նախամուտէն՝
Հայկէն
մինչեւ
Արտմներն
.ու Տ իդրանները
, մին չել Վարգաննե
յւն
ու ՎաՀանները,
միչեւ
Բաւլրատունիներն
ու Կի -
լիկեան
իշխանութիւն
, մեը պետականութեան
կոր–
հանումէն
մինչեւ
միքին գաբ, մինչեւ
Ատեփաննոս
Աալմաստեցի
, ւՐինչել
Աիսիթար
Աերաստացի
,
Յակոբ
Ջուէլայեցի
, Իսրայէլ
Օրի, Աինաս փաբ -
գասլետ
, Գաւիթ Բէկ , Տոփսէփ
էմ ին , Տ– Հ^աՀա -
միրեան
, Արղութեան
, ՚քյերսէս
Աշտարակեցի
, Ա–
բոփեան,
իյրիմեան
, Րաֆֆին
Վ
ա
րմապետեան
Հայոց
պատմութեան
տնիւբ
ւլաբձահ է Ազատու
թեան
էէա
էլափա րին
չուէ՛ք
։ Հազարաւոր
տաբինե -
բու
բնթացքին մէկ Հիմնական
միտք կը տեսնենք
մեր պատմութեան
մէք, որղարեբ
շարունակ
, սե
բունգէ
սերունգ
փոխանցուեէոփ՝
կարմիր
երիզի
մը պէս կուգայ կբ Հասնի
մինչեւ
մեր
օրերբ՛
Ազսաւա֊թեան. գիծր:
Օ՛՛րն է այն Հայբ, որչուղեբ
տեսնել
իբ
Հայ–
րենիքբ օտար
լուհերէն
աղատուահ
։Պետական
ան–
կաիսութեան
ղաղափարը
որուն Հաւատալս
ր քա -
Հակիրբ ել եււանէէուն պաշտպանն է Հ՝ 3 • Գա՛շ -
նակցութիւնը,
Հտմազդւսյին
անւյե էոաձղելի
,ղա -
Հանք մըն է որ կբ րխի մեր պատմական
անցեալի
,
ներկա
յի ել ապաղա
յի Հանւղէպ
Հայ
մողոփոլբէէի
սնոլցահ
աղզային
մաաՀողութիւններէն
։
ՆՀ
՛ րագոյն
մամանակներոլ
Հայոց
պատմու -
թեան
մէք, բացառիկ
երեւոյթ է գա
էակցութեան
ղոյոլթիլնր,
թէ իբբեւ
կազմակերպական
արմէք,
թէ իբրե՛– գազափար
ոգի եւ ռազմա՛կան
ում ,
ինչպէս եւ իբբեւ
մշակոյթի
փեբահնութեան
ռաՀ–
վիրայ։
Հայւասւոսւ&ը, պաւռւքակօսն հւ աշխարեագրսւ՛ -
կտ(ն անւււն մըն էր ,
ասկից
60
տարիներ առաք :
Գաշնակցութիւնբ
այս պատմական եւ աշխաբՀա–
ղրական
,փերացական
գաղափարին
Հազցոլց ի-
րական , շօշափելի,
տեսանելի ել րմբռնելիԼա
-
յասաաւնի
մը կենգանի
պատմուճանը։
Եւ եթէ այ
սօր ՝ Հայաստսէն
մը գոյութիւն
ունի,
որուն
անու
նոփ պար կը բռնեն,
տեզի ել անտեղիէ,
բո
ԷՈ
բ
մաքսաւո
ր
փա ր էսեցէնե
ր բ, այղ պատէւբ կը
պատկանէ
Գա^ակցոլթեան
, անոր
քաղաքական
Հեռատեսութեան
, որ կրցալ
ոչինչէն
,
ստեւլհեէ
իրական
Հայաստան
մր ;
Նոյնքան եւ թերեւս քէչմբ աւե էէ եղակէ է
այն անզնաՀատեէէ
ղերը, որ Գաշնա կց ութ
էէն ր
կաաարահ է
Հայկական մշակոյթի վէրածնու -
թ1յան ճակաաին վրււ^յ : Տ
ատ խոր է անոբ գբա -
կան
աղղեցութէւնը
մեբ մամանակակէց
կետն -
քէն , գրականութեան
ել գա ստ էա բակչա կան աս–
պաբէէէներոլԱ
վրայ՝. Առանց
Հաշուելու
Գաշնակ -
ցութեան
անմիքական
մզումին տակ
սաեզհէււահ
կրթական
էէպբոցական
ցանցր,
ինչպէս
նաեւ
մշակոյթէ
այլ մարզերուն
վրայ
բեբահ
անոբ
յս՛–
նուրանալի
նպաստը,
մէմիտյն
գրականէո
լթե
ան
մէք աււաք եկահ
յեէէաչբքումը եւ ձեււք
բերուահ
յաքողէէւթիւննեբբ
բաւական
են փառքով պստկե -
լու Գա^ակցոլթեան
ճակատը
%
Ծ անօթ է 90ական թէէւականնե
րէն առաք
մշակ
ուահ
ղրականութիւնբ
, ւ։ր որոշ չրքագիհ
մր ու
նէր , ել որմէ
ան էէէն անցն էլը
թո
յլա տ բ ո ւահ չէբ
•ոեւէ գրողէ
ՀամարՀ
Գա
շնա կցո ւթէւն բ տուաւ
ո—
ղէ՛, աղւէայէն
գոյն եւ շունչ,
տուաւ
քէղ, նոր
Հո–
րէզոննեբ
թեւահելու
եւայլն։ Մէկ էսօսքռփ՝ տբ -
լալ
վալէոլման
, Ա իամանթօ
,
Զա
րգա րեան , ԱՀա..
բռն եան , Շանթ , եւա
յլն : Պարզապէս՝
քանի
մ ը
Ա
՛նուննե ր յիչահ
Րլլո՛ լո
Լ
Հ՚ոմաը
։
Գ՛աշնա կց
ա
կան
՝Բ րիստափո րներՈ
լ
, էիո ստոմ -
ներոլ եւ
Զաէ
-արեաններու
գաղափարական
յե -
ղափոխական
մա՛քուր
շո ւն ^ էր որ,
գարալյոր
ստէէկութեան
մէք իր առնականոլթիւնր
կորսնցու
ցահ ել՚քիայն կամակատար.
Հլու,
Հնաղանգ
Հայբ
գաբձուց
ւնագմակա.ն արժէք
յ
կւսււ–ելւււ ըն–
ւլ֊ռւնակ ռււժ :
իսկ Գաշնակցական
արի ւաբանց
ռազ–
մ իկն
եբն ու ի րենց կատա բահ՜
զո րհեր բ
տակաւին
երկա բ մամ տնակ
պիտի
խօսին
Հա յ
մոզոէէուրէլփ
Ա
՛րտին
ե
՛լ
զգացումներուն
ւ.
՝՛ ՚՛ ՚՛ ւ.
^ Ի ՚ ք " " Լ Գ ՚ " յ Ի ^ քաղաքական
՚ս^շխաիՀին
մէք
սէոեղհ՚ռլահ
Հ ետաքրքրո
ւթիւն բ Հայ
մոզոփուր -
ղ ին եւ
Հա
յկական
ղատին
՜չո՚֊րք
անցեալին
մ էք ,
էէորհն է գերազանցապէս
Գաշնակցւււթեան
: Հա-
յաստանի կամ Հայ
մ ռզռփոլրղի
բաբեկամնե
բու
էէտուա
՚բ
թիւբ
բաւական է յարգանք եւ միանգա–
մա յն սլատկառանք
պարտագոե
լո՛ւ
Գաշնակցու -
թեանէ Հանգէպ :
(է՚ողո փուրղնե
բու
ազա տ՛ա գբա կան
պա
յքա
բին
մէք,
աեւոզութիւնը
կամ՛ մամանակը, շատ ան-
նշան գեր մը ունին։
իրերայաքորգ
սերունգնե -
րբ,
մէկը
միւսի
ետեւէն , առանց
յուսաՀտտռւ
-
թեան, առանց
ընկրկումի
,իրարու կբ
փոխանցեն
աղատագրոլթեան
լուսատու
քաՀր
5
կեանքի
բը -
նական
օրէնքբ
այնպէս է ոբ, Հս՚յրերը
կը
ցանեն,
որգիներբ
միայն
կը Հնձեն : Հա յր ե ր ը կբ տքնին,
կը
յողնին
, կբ փաստակին
, ոբգիներր կր
մառանգեն
կամ կբ փա յելեն :
Հայ
մողոփուրղի
թափահ
հռփարիւնը աղա -
տութեան
Համար,
որ ապարղիւն
պիտի
չանցնի
եւ
ան՛սլայմտն։
պիաի
՛հայ ցանկացուահ
արղիւնքը :
Ազատութեան
տենչացող
բո
ԷՈ
ր անազատ
ազղեըր
քալահ
են նոյն ճանտպարՀոփ։
իբլանտան
գաբե
րէ ի փեբ կբ պայքարի
իր ազատութեան
Համար .
բայց աակաւին չէ տմբողքացահ
իր Հայրենիքի ա–
ւլատաղբութիւնը
: Այսօբ
,
մեր աչքերուն
առքեւ ,
երկու
Հազար տարիներէ իփեր գերութեան
գա -
աապաբառւահ
ելի սփիւռս
աշխարՀի
ցրուահ
Իորայէլի
մսզոփուրգբ
գտաւ
իր ազատութիւնն
ու
պետէսկանէութիւնր
:
Հսէյ մոզոփուրգի
ղարալոի
պայքաբբ
իր ա ֊
ղատաղրութեան
Համար՝
այսօր, աակաւին չէ տբ.
ւահ
իր ամբողքական
արղիէ-նքբ
՚
Արեւմտեան
Հայաստանբ կբ մնայ
մեր ոխե -
րիմ
թշնամիներու
ձեռքբ,
միւսը՝
ենթակայ
է
բռնակալ
կարգուսարքի
մբ որխոտոր կբ Համե -
մատի
մեր աղգային
տենչերուն Հետ :
Աակայն, այս պաբագաներբ
պէտք չէ յոլ -
ոտՀատեցնեն
մեզ։
ԱյԱօր էւս, եայ ժողովուրդին
աււջեւ դրուած հիմնական հարցերր կը
կացմեն
այս երկռլ Հայա|սսււանհերւււ միացումը եւ աՏոնց
ացտււաագրութիւնը օտար լուծերէն :
;
. Այս նպատակին կբ Հասնինք
միայն
աննկուն
պայքա բոփ
, ղուցէ երկաբ
մամանակ
անյաքող ,
ինչպէս կբ պւստգամէր
մեր աննման
Բրիստա -
փորբ։
Մեր նոբ սերունգին
փրայ
այս հան՛բ պար
տականութիւնն
է որ գրուահ է ։ Ան արմանի
պի
տի
բւլա՞ք
իր բնական
կոչումի՛ն :
5.
ԹԱԳՈՅԵԱՆ
խ գածԱավ
ԽՄԲ
- Պէյր՚ւ՚-Ր-Ի «ԱգդւԱրար» շ՚արսւր-այբ֊եր.
բ ր շաւաւնակելով իր աեսակցուր֊իւ^ները, ա,յս
ա Լ Լ մ ալ կարեւոր աեղեկութիւՍներ քադս.ծ լ,
Տհեեն լ . Սաաււնիէն, ււր երկար ատեն եղած է
^էձսապետուհին անոր կեդր• վարչութեան։
կ՚ամվավւենք հիմնական մասերր– -
- Ե Դ Բ
Հիմնուահ է Լէբ՛
Օ՛էն. Խաչր, Աիէկս^
կանացէ
մէութի՚֊-ե
մր եզահ
է։
^ԼիբանաՀայ
Օգն՛ Խաչր
Հէմնուահ
է
ՃԳ՜եՕէն Պէյրո՚-թէ
մէք, որպէս
Հալէպի
Շրք– վաբ^
չութեան
մէկ մասնաճէւզբ
: Ակ՚լընական
չրքանէն
եզահ է երկսեռ
մէութէ՚ն
մը, բայց
անշուշտ տէ^
կիններն
ու օրէորղները
մէշա
մեհամասնոլթէձ
կաղմահ
են ՚. Յեաոյ
, տարէներու
ընթացքէն ղտ -
ոլելոփ
\942էն գարձահ է կանացէ
կաղմակեբպռւ^
թէւն
մբ :
^
Բանի՞ մասնաճիւզ եւ անգամ
ունէ Լէր,
Օղն՛ Խաչբ ։
=
ԼէբանաՀայ
Օղն՛ Խաչբ
ունէ
16
մասնա
-.
ճէւղ
2435
անւլամուՀէներոփ։
Մասնաճէւղեր
ոլ ^
նինք Հետեւեալ
փայրերուն
մէք
Պէյրութ
(313
էԼնղամ),
էչրէֆէէ
(190).
Գաբանթէնա
(185),
Ռր՚Դյւ
(75),
Նոր Մարաչ
(37),
Հայաշէն
(158) ,
Նոր
Աիս
(250),
Արա՚լահ
(177),
Նորաշէն
(225) ,
Նոր
Ատ անա
(230) ,
Այնճար
(60) ,
Շթորա
(30) ,
Զ-ոՀլէ
ճէւնէ
(40) ,
Պէքֆս՚յտ
(26)
եւ
Թրէփոլի
105)։
Արհուէկներու
խումբեր
.ունէ ք :
= կարգ մբ մասնաճէւղեր
՚Թբէփոէէ
, էչ -
րէֆէէ
1
Գարանթէնէս,
Հայաշէն
, Այնճար
՚ ու -
նէն
էրենց
արհուէկներու
խումբերը։
Արհուիւկնե–^,^
րու
ընգՀանուր
թէւն է
294։
Օղն՛ Խաչը քանէ" սան կը պաՀԷ
Լէբանանի
վա րմա բէւննե բուն
մէք ;
֊
ԼէբանաՀայ
Օւլն ՚ Խաչէ
Շրք՛
վաբչոլթէլ–
նբ եւ մասնաճէլլլերը
Լիբանան՛ի
Հայ
՚իաբմարան֊
ել
՚էէւն
մէք , աաանց գաւանանքէ
էստրոլթեան
, կը
պաՀեն
435
սաներ :
Համաէսաբանական
ուսանող
մը կր պաՀենք
ե րկրա չափական
՚իարմաբանէն
մ էք : Աեր օղն
էէ լ -
թէւնբ
չենք
ղլլյւցսւհ
նաեւ
քո յր
Համ ա
յնքներու
կայէՕէո ա շակե րտնե բուն :
(ԽՄԲ ՝
Զա՚եց
կ՚առնենք
մանրամասնութիւն–
%երր
Հ
- Պնակ
մբ կերակուրէն
ինչքա՛՛ն
աշակերտ -
նւեր կ՚օ՚լտոլին
, էւնչպէս
կաղմ ակե րպուահ՝,է
՚ ՚ գ ս ^ , *
^Բ •
. • .
.V
= « Պնակ մբ կերակոլրֆէն
կ՚օղտոլէն
800
ա^\
չակերտներ :
7
տարէներէ է փեր
այս
ձեռնաբկր\
կատաբեալ
րարէք
մբ եղահ է չքաւոր
մանուկ –\
ներուն
Համար։
Աակայն
մէայն
Հէնղ տարիէ ի\
փեր
Հան էլան ակութ
իէն
կբ կատարուի :
ԽոՀանոցբ
կը էլտնոլի
Նոր Մարաշի Փափ
,ա
Բունցլերի
շէնքէն
մէք,
որ ձրէ
տբամագրուահ
է : Այնտեղ է
նա՛եւ
սննղեղէնէ
մեր սլաՀեստբ։
Եբելու իսոշոբ
կաթսա
ներու
մէք կբ պատրաստոլէն
կերակուրներ
֊. Շա
բաթբ
չորս ճաշ կը էոբոլէ,
երկու
անղամ
մսեղէն,
երկու
անղամ աւ էւղոփ կամ ձէթոփ
՚.
*
Իւրաքանչէլր
գպբոցի
Համար
մասնաւոր ա -
մաննե րո,է կբ ղրկուին
կե բակս լրնե ր ր , որոնք կար
միր
ԽաչուՀիներոլ
եւ ամ ուսուցիչներու
Հսկո -
ղութեան տակ կր բամնուին
ա չակերտնե բունէ :
Բոլոր
այցելուներն
ալ փկայահ
են թէ կերա–
կուրներբ
թէ
Համելլ
են եւ թէ լաւսլատրաստուահ
֊.
Մենք ոչ մէկ ղոՀողութեան
աոքեւ
կանղ կ՝առ -
նենք սննղարաբ.
Համեղ եւ մաքուր
ճաչեբ սպա ֊
սարկելոլ
Համար
չքաւոր
Հայ
եբեխաներուն։
Այս
բտզմահախս
ձեռնարկին
Համար
տարէն
անղամ
մբ Հան.բան ակո
ւթէւն կըկատարենք, որ
մէշտ ալ յաքոէլսլթեւսմր
կբ պսակոլի : Այս տարէ
կրցանք
Հանգանակել
13.200 / •
ոսկէ։
Անցեալ տա
րի ալ այս գումարին
սաՀմաններուն
մէք եղահ է
Հայ
մոզոփուրգի
տոլահբ
չքաւոր
մանուկներու
ճաշէ
ֆօն տէն :
^՚՜Բէչ
է՚՞^է բարեսէրականէ
ձեոնաբելնւեր
"՚–^
՝^էք ։
՝ ^ Ջքաւոր
րնւտանէքնւերոլ
ն՛պաստ կուտանք
՚
Աիայն
Շրք.
էէա
բչռւթէւնբ
տարեկան մօտ
3000
է
՛Ոսկիի
օման՚լակութիւնւ
^ընէ
ազքտաներու
՚
Այսքան
մ լն ալմասնաճիւզերբ
Հաւաքաբար
, ու ~*
բեմն տարին
չուրք
՛Լեց Հազար կբ տրամ
աղբենք
չքաւոր
բնտանիքեե՜
բու : Բումարանւին
մէք կր պա
Հենք անկողին
մբ որու Համաբ տարեկան կբ
էիճ
՚սւ՜
բենք
\ ա
լ– ոսկի
՚.
Պուրճ
Համուտի
թրատ
թաղին
մէք
ղանուող
հերանոցին
մեր նւպաստբ կր բերենք « պնակ մբ
կերա կուրծէն
բամին
Հան
ելո
էէ
ա յնտեղ
ասլասէոան
գտահ
հերերռլն
: Ունինք
ղա րմ անատո լնէնե ր , Հա^
յաշա՚ո
թաղերու
մէք։
Գլխաւորն է Գարանթինա
՚
ձի ղաբմ անատունբ որ
12
տա բուան
կեանք ունէ ,
ել ռրոլնէ ներկայ
պ1"
տաս խանէսւ տո
լ
բմէչէթէ
է
Տօքթ.
Մելքոնէ Հս՛յրապեէոեան
: Ասկէ զատ յաճախ
գեղ կբ Հայթայթեն՛ք
կարօտ
Հ էլանգնե
րո ւն, էոկ
երբ գորհ
ունէնք
էիարակիշ
Հիլանգոլթեան
մր
Fonds A.R.A.M
