ԱոաջիԱ ԸԱկեէադխԱը
Խօսքը
Հայ խմբադիբնեըոլ
մսւսխն կ– ք^գՀա–
%ո1–ք առումով
մր, Հայ լրւէւգրոգին
–ու Հրապարա––
կագրին
, որո՛նք մեր օրերու
Ֆեգայիներ՚ն
ե՛ն.՛՛
Մեր
թերթերը,
աարթհ
երեքՀար
էւրեւվաթ
^
ււոլնելչորս
օր կը խօսին«աչխարՀքի
րաներոլ»մա^
սին : Ներելի է , անչուչտ
, որ մէկ օր ալ
խօսին
իրենց
մասին
.է•
Խօսին,
սլարզելոլ
Հտմար
իրենց էացն ու քըր–
–քիքը,
իրենց գա-ոն ութի
ւնն
երն ու ո ւրա խո
լթիւե–
ներր
, իրենց
մ տա
Հ ո ւլո ւթ
ի ւննե րն ու
ղրկանքր
է
Պէտք է արգար
ըլլալ , Հտստատելու
Համար
, թէ
Հանրային
կարհ՜իքը չատ քիչ բան գիտէ
մեր
թեր–
թեբոլ
ներքին
պայմաններու
մասին՛
գազափաբ
չունի
Հ րատա րակո
ւ՛ո զ որեւէ
զ֊որհ՜ի
տնտեսական
տարոզութեան
, թուզթէն
ու մելանէն
՚անբաման
քրտինքէն
ու զոՀոզոլթեան
մասին, չի գփւտեբ
՛ու.
չո՚ւգեր
գիտնալ թէ ինչպէս կբ Հրատարակուի
Հայ
օրաթերթը
, ին չպէս կր մ ատո
ւց ուի
իրեն ,
ամ
էն
օր , ինչո՞
լ կ՛ուն ենա
յ անխուսափե
լի
թեր
ինեբ ,
կամքէ անկախ
թեբացումներ
, բո փան գա կութ
եան
թէ տպագրութեան
տեսակէտ
ոփ :
Օրբ
քօէնի
մր անզամ կր սլատաՀիս
բար
եմետ
ու
բհ՜սւխնգիր
բն թ ե րցո
ւթւերու , ո րոնք
սր՚տց՚աւօ -
րէն
ո ւչագրութիւնգ
կր Հ լ։ ալի
րեն թեր/մին
"՛յս
կամ
III
յն սխա
լին , ա յս կամ ա յն
մ ոռաց՚.ումին ,
՝այս կամ ա լն զարմ անե
լի թե րաց ումին
փրայ : Ու ք
երբ
լուռ
ցաւի մբ կամ կս\րհ՜րացուՆ
գաոնութեան
մպիտբ կր տեսնեն
գէմքիգ,
կբ մտահ՜են
ս/նչ՚ոլչտ,
որ պարտ՚ոլած
ես եւ րսելէք
չունիս
՚ ՚ ՚
Եթէ
Հա
ք խմ բաո ի ո ր լ՚էժտ րէ ք/. ^րի չ մբ
աւելի
մատչելի ու «չատզրուց»
ՐԷ1՚"լ,
եթէ ուզէր
նբ–
ւազ
Հսլ՚արտ
ու, ժուժկալ
Ր/էալ, ներկին
փէրքեր
Հանրային
սեփ՛ա՛կանութիւն
գարձնե
լու
Համար ,
գա րՀո ւռ֊անքո փ սլիտի Հաստատէիք
որ մեր մի —
քինր
ո՚ո՚ւրկ է տարրականւ
զիտակցութենէ
, ու իր
ՊԱՐՏ՚Բին
ճանաչումէն
: Եթէ
ճսկատազրական
չոքլա ւին ա լն
բո
լոր
չա րիրներբ
, ո րոնք բարո
յա -
Ոքէս թէ տնտեսապէս
կբ ճնշեն մերմամուլի ու -
սերուն,
ապտՀոփաբար
ներելի
բքքաբ
Հբապարակ
դնել
ղանոնք ու ա քստտճանտ
չո
ւմ ի
բնգՀան՛ուր
փորձ մր կատարել,
միսւնւզ ամ ր՝նւզ.մի ,տ
անպարտ
Հռչակե
լու
Համ տր
մ եբ
՝ թերթերբ
իբենց փերա ՚
գրուաձ՜ միօրինակութեան՛,
ագքատ՚ոլթեան
ել ան՛
Ս
ն1ւ,բ
, ,Րտ.,–է,ակր րր...,.,.ք,ք....^.^.,,^.^,
.բ^^^^յ-լ,
ձտրանւ/ կր Հանզփոտնանք
, երբ թուզ
թին
կու -
տանր
մ եր ցաւե ր բ
Հ
Ոզբե րգա կ-ան
պտ յմ
աններու
մէք ենՀաքթերթե
րր , րազգատմամբ
ու Համեմատ
տութետմբ
ալն սքաքմաննւեր՚ոլն՛,
որոնզ
մէք
կբ
գտնո
լին «տիսլար»
Հ րատա բա կութ
իւ1
։նե ր : Մնոնք՝
որ բանզ.իտութեան
շեչտոփ մբ Հայ մամուլի ագ -
քատութեան
մ ասին կբ ճառեն
,
ապտՀոփաբար
դազափա
բ չունին
եւր՛ոպական
կամ
ամ ե րիկեան
Հ բ ա պա բ ա կո ւթ
ի ւննե բ ո լ
ն ի ւ թա կան
կարե
լիո
լ «
թեանց ու բարոյական
պա լմաններու
մասին. եւ
ւ՛նչսլէ՞ս
սլիտի
ունենային
, երբ
լէւազ.րոլթեան
կամ
մամուլի
մասին
Ի ԼՈՈՏ
միայն
տեզեկու -
թիւններ կր ստանան, պատաՀաբաբ
, կամ կբ գա՛
տեն լոկ երեւո
լթներէ
՚ • ՚
թեբթի
չտեսներ են անոնք,
որոնք
կբ պա՛
Հանք են՝ որ Հ ե տեւիս օտար
անուն ալս կամ ա լն
թեբթի
բոփտնգա
կութ եան կամ նախասիրութիւն
-
ներուն : Խմբաղիրբ
, լրագբոզբ
կամ Հբտպարտ -
կագիբր՝
չատ
աւելի լալ ու խոր կբ ճանչնայ իբ
տկա
րո
ւթ իւննե
քւ ր , թե բո լթիւնւե
րն ու սիւալներբ
է
Հք ակա
լն , ա քգ խմ բագիր ր գիտէ նաեւ
, թէ միւն
չեւ
ուր
կրնայ
«երկարել
իր ոտքերբ»
. . . : Ամէն
թերթ
իբ «փերմակբ»
ունի , որուն
Համաձայն
կր .գտ -
էւաւո րէ իր նիւթե
րբ , կր ճչգէ աչխատակիցնեբբ
,
կ աւելցնէ կամ կր սաՀմանափակէ
իր էքերր ,
կ՛՛ամ բոզք ացնէ ա չխաատւո
րներու իրցւսնցբ%
Հայ
լւնթե.րցոգբ տեգեա՛^կ է , ոբ անգլիական
կամ ամե
րիկեան
յետին
օրաթերթը
Հա րիլբաՀազա
րա՛ւո ր–
ներու
սպառում
ու^ւի , ու Հա ր իւրաւո
ո ա էխ.ա -
տակհցնեբու
բանակ
մբ՛, կբ փճարէ, բա լց նաեւ կր
ԱՏԱՆԱՅ
•• Գիտէ" արգեօք
^ որ պետական
յեզակ -
նեբ
ունին
անոնք, ու եկամուտի
բազմազան
աղ-
բիւրներ
։ Խնգրանք ել մտտռլցում
Հ
ա ւաււա ոա բտկչ -
ոու.ահ են , ու տնտեսական
որեւէ
մտաՀդգութիւն
չի
ձ– ան բանար
իբենց
ուսերուն
։
Ջափաղանցոլթիւն
մբ զոբհ-ահ– չենք
բլլար ,
եթէ « նաՀ ՛ստակ
»նեբոլ
լուսապսակոփ
ներկա (տ ՚
ցնեն ք մեբ մ ամ ուլի ա շխատ աւո րնեբբ : Մ աբտիրո–
սութիւն է, մեբ պայմաններուն
մէք,
օրաթերթ
Հրտտտբակել
, անխաւիան
, տասբ, քսան , քառա -
սուն
ու
յիսուն
տարի։ Եւ եթէ այսօբ
ալ այգ
մարտիբոսներր
կբ շա ր ո ւնա
կ են
պա լքա՚րիլ ֊ո
-լ
փաստակիլ
, պատճաոն
այն է .որ մեղմէ
իւ րա -
քանչիւրբ
կր գիաակցի
իր պարտակտնոլթեան
,
անկախաբար
սնոնցմէ
, որոնք
թերթր կր
չփ,ոթեն
կրպակի կամ կապելա/ի Հետ , եւ կամ անՀատա -
կան
չաՀախնղ
րութեան
է
Հաք խմբազիրն
ու
քրազրոզբ՝ իր
երակներբ
կ բ քա՛մ է , րնղ Հ ան րական
Հո ստնքնե
բու եւ նեբ
քեն
կեանոի
Հաոորգ
սլաՀհլ
՚ոլ
Հտմար Հաւ մարգր; կբ
գո
I
ծէ , ոչ թէ անՀատական
Տ.
սի՚աոի
րոլ
էԺիլ ննե -
Մ՛արտ \0ի նիստին դատախազ
Տ իմ իթրոփ կը
թազոլի
լ^թե
բցմ ան
մ էք , մինչ
ռում
էն դիւանա -
գՀտ
Տհանիոլ կբ սրէ ականքնեբբ,
որ՛ոփՀետեւ
այս
\\բդ
նիստին իբ Հա յբենակիցնե
բբ
փկայոլթիւՖ
պիտի աան ՚,
Մ ամ ուլին
աղատութիւնբ
, կ՚բսէ
նախկին
Հանքադո
րծ
մ բ, ՛այլեւս
դո յութիւն
չունի
մեբ
երկրին
մէք,
ամ բոզք
թուղթի
մթեբքբ
դրաւ -
յ՚ւած
Րէէա լոփ ի նպաստ
Համա յնափա բնեբուն
%
« Ժողոփբդային
ռամ
կ ափա բո
ւթի
ւն ը »
սնամէք
բառեր ենեւ խաբէու
թիլն
մբ կը կաղմեն
։
Պ • Նեկել , արքունի
ե րբեմնի
մ աբա
քախաբ
,
տխրօբէն
կբ վերակոչէ
իբ Հայրենիքի
անկախու՛
թեան
վերքին
ժամերբ
.
ճնշումի
նոյնիսկ
բռնութեան
տակ է մի ՚
•այն, ոբ ՄիՀալ
թազ՚աւոր,
ի Հաշիւ Խ՛ Մ
ի՛ութեան
ւլ ործոզ
զօրազ ունդերէն
պա շա
րՈ
ւե լո վ իբ պտ լա -
տին
մ էք , ստո բագր եց
Հ բաժարմ
ան թուզթր
: Այգ՜
պ^
II
շարժեցաւ
ա րիւնաՀ
եզո
ւթեն է
իսուսափե
լու
Համ՛ար ։
Պուքրէչի
պաՀակագօբքին
նա խկին
Հրամ ա -
նաաարբ , զնդ. Տիւպբո
յ կր լտ յտաբա րէ ՚
Ե բեսուն օբ բանտա բկո լած մնացի
փւգանի
մբ
մկք, որ
12
մեթր
խորութիւն
ունէր։
Ջուրբ ա–
ռոլի պէս կբ Հոսէր
միքնո րմնւե բո
ւն փ բա
յ եւ ես
չլացած էի ելեկտրական
լամ բա
րնե
րէն
• ա յն աս՛
աիճան որ քիչմնաց տես՛ո գո
լթ իւնս
կորսնցնէ
ի :
Ոննսուն
քիլօ կբ կչււէ ի
ձե բ բակա լոլթեանս
մ իքս -
ցին, իսկ
45
քիլօ՝
երկու
ամիս
փերք։
Ի՞նչ
էբ
գո բծած
ոճիրս : Բոփս ատ րճանակ
մ ր ունէ ի , տ բ–
տասոփոբ
ի բոզութիւն
մը,՛ տյնպէս չէ" , սպա լի մբ
Համ ար ; Ասկէ ղատ , անգլիական
եւ
ամերիկեան
թերթեր
կբ կարդայի : ք^ա յց
ինծի
Հ ա ս կց ո լց
ին
թէ
տզատոլթիւնս
, ետքն տլ
տնպարաութեան
վճիռս
ձեոք
բերելու
Համ՛ա՛ր միակ
միքոց մբ ու -
նէի
,
երեսուն
միլիոն
ցնծալ ...
կարզբ
կ՛ուգայ
Տիմիթրիոլի
, նախկին
չա րժա՛
վար
Անն՛ա Փ՚սոլքէրիւ
, ղոր փ՚ախցնել
ուզած էին
Օր լիի օդակտ
յանէն
իր կնոք Հետ եւ Հազիւ
կրցած
էր
օձ իքբ
փրկել։
Տիմիթրիոլ
իր գլիսին եկածբ կբ
պաամէ , յետո
յ խօսք
կ՚առնէ
ֆ բանս
անզ
ի ճար -
տտբագէտ
մբ, որ
1923
1949
քհումանիա
ասլ -
բած էր :
Հք.յն երկիրբ
, ո բ եղբա լբա՚կէսն բարեկամ
ու -
Ե՞րբ կազմուած
է
աււաջին աւնգաւՐ
Հայ ԿԻՆԵ^
ԱՈՒ
Ընկերութիւնը։
Միութիւն
մը, ոբ ոչ
միայն
կին
անգամնեբէ
կազմուած
բլլայ,
այլ
հիւքԹտդիրներն
ու
վաբիչներԸ
ալ կիներ
ե ղած
բլ––
լան։
Ընկերութեան
անունն ու աիտդոսբ,
անչուչա
էակսն չէ :
ԳաղթաՀայ
Տարեգիրքի
մէք (Պուքբէշ,
1940,
էք
86)
խօսե լոփ «Պոլսոյ
Հայ Ընկե լութ իւննե
բո
լ »
վբայ՝ Պ՛ Արշակ
Ալսլօյաճեան
կր դրէ՛
«Աղքա^–
էոա1սքււամ Ըքւկերութիւն (1864)
Օրթաղիւղի
մէք
կազմուած,
կանա(ւց ձեււքււվ
Հիմնաւած
՚ւսնաւյւին
ըն1յե՜բւ1ւթ–|ւ1–11քւ
է»։ Ուրեմն–, բստ
յօդոլտծագրին,
Հայ
կիներու
կողմէ
Հիմնուած
աււա5ջ|ւն կնոջակքաւն
րկեբու֊թիւքտ 1864/՛
Պոլսոյ
Օբթաղիւզ
թագի
մէք
կազւ
ծ
է։
Աաոյգ
՛չենք թէ առաքթնն
է՝ թէ աւելի
Հինբ
եւ աոաք ինր կայ, բայց գոնէ
կքւնտնք
բսել
թէ
)Տ64ին
Օրթազիւղի
մէք կազմուած
Հայ
կանանց
«Աղ քու տա իսնամ
Ընւկերութիւնէն»
,
17
տարի
աւելի
Հին,
այն է՝
1847/՚5«
Հիմնուա.ծ
Հայ կաՐւանց Ըքւկե.
րութիւն
մր կայ Պոլսոյ
Խա՚Սցիւղ
թաղի
մէք : Այս
Ընկերութեան
Հիմնադիրներն
են՝ «Խասզիլղի
Աւզ.
նոււսւգգի հւ ուսոււքնաոէր իաթոէններր».
Հետեւա
բար
Լու ( կանանդ
«Մ շակութտ
յին»
րնկե բու
թիւն
մբն, է վեոքինւս : ԱՀա թէ ինչ կբ գրէ Պոլսոյ
«Հա–.
յաստան»
թերթր իբ «տզզային»
բաժնի
մէք՛
« Խասզիլղի
ազնուազզի
եւ ուսումնա
սէր խա–
թուններբ
այս օրերս
(1847
Փետրուար
1)
մէքեբ–
նւին։ բտ բե սլ՛ա չտա կանւ բնկերութիւն
մբ Հսւստատե -
ցին
ն։ ո լնւ զփււղի ՚սճ՚ղքկանց
գ.պբոցի^։
քառաքադիմու–
թեանւբ
Հտմար»։
Ա/ս բարեււլս,շտական,
բնկեբու
֊-
թեան, ծ
'11
իսիւքբ
տո. ա լժմ ե րեք վ՛ա՛բժա պե տ
պիտի
գրո
լիէ
Հ՛ոն , մէկ մբ Հասարակ
րնւթերզանւո,
թեան,
մէկ
մբ քեքւտկա՚ն։ոլթեան
եւ գրի ել մէկ մրնւ ալ
կարի
,
օյտ քկ եւ ասոնց
նման գանւազան
կանւազի
զարղեր
բանելու։
կր յուստմք ոբ տսիկտ
մէկ
սկղբունւք
մբ սքիտի
բլլայ
տւյքկանւց
մէք ուրի*
Հար՛
կա՚ւոր
ւյ եա ութե
ւ1
.նւե րնւ ո, ք մտւյնւելու՛
հւ ա1Ո բ1աէ–
նիս ուտանաո հււուք իոս7^֊ոՆնն1ւրսւն րարեպսւշտու–
թիւնն ա(լ անւքոոանալի կ՚րլ1"^յ յւաքւիսւեսււն,
որ՚ով–
՚տւստակա
.ր.^ծԼ,^ մեւյի Հանդէպ, եւ որ ւԲեբ փա–
ն գեբինեբր
ա րտա՚ս՚ո՚ւյոբ
^™–^«ւ–—,^™–~–
մութեամբ
բնւդունած էր, ներկալիս
մեզի
թշնւամի
է։ Միակ
թեբթ
մբ կարելի է կարդալ,
«իւմա–
նիթէ»ն (եթէ ուղենք)
, ու դեռ ան ալ գբտքւնն
\ոլ -
թեն,է
1լանցն,ի
... նո քնպէս , մեր գիբքեբբ
անՀե -
տացած ենցուց՛ա՛փեղկերէն
:
Երեքշաբթի
օրուան
նիստին
,
դատարանին
առքեւ կբ պա բզուի
Վ^արշաւիո
յ ՚ապսաամբութիւ
-
՚ յ^աոյ իր մարտ
ի րոսութիւնբ
գեբման
ռըւՏ ՚
բաձիզ^ւերոլ
տեղատւս րտփին աակ եւ
փեբքա՛պէս
իր
ան
,ձնատուութիւ1
։բ
*
էեՀ զօրաւիտր
՚Բոմորոփոքի
, քաղաքին
պաշտ՛
պան
Հ րամանատաբբ
, անձամբ
կուգա՛յ
նկա՚բա -
գրել
Հերոսական
դբուագնե
ր բ փաղեմ
ի ոստանին
,
•Որ
ղ բ կ՛ո ւած
ռազւք ամ թերքէ ել պարէնէ
, բոլոբո–՛
փին
աբիւնաքա՚մ
, ստիպոլած
էր տեգի տալ,
63
օրուան
յուսաՀատական
կռիւէ
մբ ետք
է
Ես փորձեցի
, կ՝րսէ
զօբափտրը,
շփում
Հաստատել
ռուս
սպաներուն
Հետ որոնւց
զօբտ -
գունգերբ
բանւակած
էին տասբ
քիլոմեթր
անգին, ,
եւ անոնց
իմ՛ա՛ցուցի թէ քանի՛ մբ օր միայնւ
կրնանք
գիմանալ ; Ոնւալ չսլատասխ-ոնեզին
ինւծի :
Օգին
մէք,
խորՀրգային
ոբսորգ
օգանաւերր
չմիքամտե–
ցին , երբ կրնա
լին։ խորտակել
գերմ ան
ռմբաձիգ–
ներբ,
ոբոնւք մեզ կբ քախքախէին
իրենւց ռումբե ՚
րոփ։ Վերք իւն պաՀուն,
սակայն,
խորՀրդային
փաշա մբ նաւակն,եբոփ
տնւցաւ Վիսթուլան
ել մեղի
միացաւ։
Նորագիր
ե րիտասաբգներ
, թերեւս քաք,
բայց
անփորձ,
որոնք
էսո րա՚ակո ւե ցան Հակառա -
կո բղնե րոլ ղբաՀապատ
կառ
քերէն։ Մեր
փերքին
պաՀր
Հնչած էր ;
Ռբնօ աբ ժուվրնէլ
չէբ վարանած
իր զրքոյ -
բու
գոՀ՛ացում
տալոլ աո եւտբաեանւ
մ տ ՛ոծ ողո
լ ՚
թեամբ,
այլ՝
ԱԶԳԱՑԻՆ եւ ՀԱՒԱքԱԿԱՆ
մեբ
կեանքին, նպաստ մբ բերելու
Հաւաքական
մտա -
քքողութեամբ։
կր զ իտակցի
, թէ մամուլբ
չի կրբ՛
նաբ ապրիլ
, բնթե րցոզն։ ե րո
ւ ։։ւնձնական
ճտչակն
Ոլ
Հեաաքրքքւոլթիւնւնեբբ
անտեսելով
,
սակայն՝
Կ՝անգրս։գաոնա
յ նաեւ
, որ ամբոզ քական
գոՀա -
ցոլմ ու բալարարութիւն
տալոլ ի վիճակի
չէ ,
նիլթէսկան ել տնտեսական
իր միքոցնեբով
-
Հբաչք
մրն է , ւք աղութներու
մէք Հայ
թերթե–
բոլ
Հոատարակութքււնբ
: Այգ հրաշրր
բաց կր
թողու
տչքեբբ
նո լնիսկ
օտարներու,
ոբոնւք կը
Հիւանան
։էեբ կամքին
, յա բտտեսո
ւ թեան
, դա՛դա -
փարակս
նւ ժողոփոլբդե
նկա բազ
րին :
Պանծա
լի նտՀատակնե
ր են Հայ
զ րչի աշխա -
տաւո րնեբբ • > .
քԽմթագրահտքւ ԱՐԵԻԵԼ-^ի)
– լ յ ^ մէԼ&ոճսա,ւ.ործ»
կոյ֊եյ
Վ^աբլաւիոյաւսՀե֊Հ
բոսր
: (7.
քգ ապստաէքբութիւն
բ սքւժաւք անակ էբ ,
բստ
իրեն, ել աւելի
Ո՚ուսիան
Հարուածելու
կբ
ձգտէր քան Գերմանւիան, : Զօրափաբր՝
«սենեակի
ոազմազէտ»,
«ոճբազործ»
մբն։ է, ՛որ մեբժած էբ
Համաձտ
յնւութիւն
էք
բ կնւքել խորՀրդային
սսքս^յա -
կո լտին Հետ ել բռնւած էր Լոնտոնի
ճամբան, ուր
Հասած էբ Հբա,քոփ ;
՝
՜ ՝ .
Փ ա ս տ ւս բան,
Հէյղման փեր կր կենայ
, ու բա -
ււերբ Հատիկ
Հատիկ
շե՜շտելոփ,
1լ՚ոբոտայ.
Պա՛բոն նաիսաղաՀ
, կբ խնդբեւԲ
ղրԼ՛
աոնել
բողոքս
բնււյդէմ
Վքււրմսէ
րք։ ՝, ոբ
։Բս։տն։ան *ե լո
վ
ղօր
՚ Պոր Բոմորովսք/ւն
, յարոարաբեց
՚
«ԵԼ
ա՛
Հա դտւաճանր
ատեւսնն, է»։
՚ետ|սացահ–յւ,
Նկատի
կ՚առնեմ
ձեր
բողոքը,
անթո Iլա տրե լի գտնելով
ն՛ա՛խատ Լւնքը վկայի
մբ
Հանդէպ :
X
Մարտ \ \ի նիստին,
շաՀեկան էբ վկա
յու -
թիւն։բ
Նիւ Եորքի
ոումէն
ազզ • իսորՀուրգի
ն։ա ՚
խազաՀ
Վիզօյիան՚ուի
• Նախապտաեբտզմեան,
տա
րիներուն
ո ում տն՛ական դեսպտնւ
ք ա Հէ քի ել Վար–
չաւքւ՚ոյ
, յետաղային,
ան։
զ իմադրւսկան,նեբու
կոզ
մէ ւիա րած էր զինադագտրի
բանւակցոլթ
իւնւնեբբ
ԳաՀիրէի
մէք, ու վերքաւղէս
եզած էր Ռումանիո
յ
\արտաքին
ն։ախ,սրաբբ,
մինւչել
1945
Մարտ
եի
բոլշեւ/ւկեան
ղտլբ ;
Վ,քւզօյիուն,ոլ շտտ լալ լա ր՚ս։բե
բու
թիւննե ր ու
նէր
Գա,••նւա կիցնե րուն եւ մանա, անւդ Խ՛
Միու ՜
թեան։
Հետ։
Ներկտւ
եդած էո Միհաք
թտդաւորին
կողմէ
՝Լիչինոքի1,
,նւորՀոէ ած ՛ա՛ռաքին, ո, ն,կնւզ րու
թեան, երր կրեմքինւի
նւերկսՀլացուցիքր
Մոսկուա՛
յէն
յատ կա սլէս Պու,բրէշ
ղալով
, կր պաՀանքէ ր
Հբաժարեցնւել
զօր՛ Ռատեսքուի
ղտՀլիճբ :
Երկրոբգ
անղամ երբ Մոսեուտ
ւի ներկայա -
քքուցիչր
սլար։ւտ
կոլգար
, ուժղնօրէն, կբ յայաա -
րարէբ
յ,ր «եթէ
երկու
ժամուան
մէք
ղ
ոՀտցու֊ս
չստանւայ
, Ռումանւիոյ
անկախութիւնբ
չերաչխա -
լորեր » ;
Նո խ պաՀուն
, կ՚տւելցնէ
Վիզօքիանւու ,
ռոլսակսն
դօբազունղ
երր թափօր
կաղմած
էք՛ն
Պուքրէ,ի
փողոցներուն
մէք, արքալակ՚սն
պալա՛
աբ չրքապատուած
էբ Հրասայլերոմ
, մեր
զՕրքՐ
եւ
ոստի.Լանութի։ն,բ
զքւնաթաէի
եւլւսծ էին։՝...
Վիշինսքի
բոունցրով
կբ ղաբնւէր սեդանիԴ, ,
կրկնելով
իբ վերքնւադիբր
, յետո
լ կբ
Հեոանաք
թաւլաւորինւ
սենեակէն։
Գուռբ տ քն^ան
ուժրնօրէն
կբ փակէր, որ, գգրզիւնբ էբ լսուէր
միքան,քնե -
բուն
մէք։
ԱՀ,Ա
այս պայմաններուն
մէքն՛ է , որ
թա
զ ա ւ՛ո ր
ր
բոնաղ ատուեցաւ
տեզ ի տա / եւ մար -
չսէսլետոլթեանւ
կոչել
Վ^իչինսքիի
թեկնածուն
^
բոքտեւ քքկ Փեթրու
Կրոզան։
յ
Fonds A.R.A.M
