ձ Ա ն – ֆ Ի Տ Ա 6 Ի ն ե Ր Ը
քցՍ՚բ.
—
«
Տ
"է
–՚՚աբեր»
վեբջերս սկսած
է
հբա–
ւոարակէլ ողբացեալ Վաեան Մինախոբեանի ան -
տիպ
գբութիւննեբը:
ԼԼէււսւասիկ հատոնած մը : Ուբիշնեբ՝ ըսա կար
գի: (Վսւեան Մինալսոբե՚աւն հեղինակն է այն հո -
յակապ գրքին որ կը կոչուի 1915 Թ Ո Ի Ա Կ Ա ՚ 1 ւ Ը ) —•
Զա՚ե - Ֆւ՚գայիՆեբը
բնաղգով
անՀասւա/լանա -
յ ա ծ
անձեր
են ու. Հայ կեանքի
Հ՝արա,լաւո
ծնոլնւէ
են
։ Հքրանք այգ կեանքի
ամենաճչգրիա
գիտակցու
թիւնն
ունին եւ ամէն
ինչ չափել,
ձեւել
ու
ճչգել
են : Այգ գիտակցութիւնր
նրանց
մգում է աո.Հա -
սարակ
կեանքը բացա սելու գագա փարին
, որոփ՚էե–
տեւ եթէնա կեանքի
մէք իմաստ
գանի, պէտք է
այգ
իմաստից
բաժին
Հանի եւ իրեն,
ինչ ոբ ան–
Հարաղատ է նրան
է
Նորմ ալ պա
յմ աննե րում
ապրող
գա բգացահ՛,
անՀատը
չի կաբոգ
գիլրո ւթեամբ
ղոՀ բերել ի —
ր Լ ՛հ , որոփՀետեւ
ղոՀտ բե րութեան
բոլոբ
ճամ բա -
նեբբ արգէն փակուաէէ
են Հիմա։
ԱնՀատնեբբ գա~
բերի
մէք ցրուած
բա ցա ռո ւթ ի ւնն ե ր են :
Խմբական
ան ձնտղո Հոլթ իլննե րբ
( պատե րաղմ
)
ինքնակամ
բնոյթ
չունին։
Միայն
Հայ կեանքն է, որ կեանքբ
բացասելու է տրամաղրում
ժ՚արգուն
, որոփ
մգում
է նրտն իսաբուսիկ
ու կենդանական
կեանք փարե -
լու փւոխարէն
, ղիտակցօրէն
ղոՀել
իր անձբ
ուրի–
չին՝
նրա
երքանիկ
դարձնելու
յոյսոփ՛
այլ կերպ
տնՀնարին է բացատրել
քան ֆիդայինւերի
անձնա– ~
ղոՀոլթիւնյբ
. երդ ու ոլա րոփ
կռո ւե լն ու մ
եռնելբ
Հաղո սագի ւտ
դէ ՈԼքե ր չեն քանւ––ֆիղ.անւերի կեան -
քում
(Մ աբտիրոս
ԶարՈ լիւճեանը
Մ
ուժամբաբի
կռլում եւ այլն) եւ սակայն
մտրգ
մի անգամ
է
ծնլում
ու մի անգամ
է լ մեււեում ***
Ջան
ֆիգայիներբ
նար մտրդիկ
էին,
այնպիսի
մարգիկ,
ոբոնւք յատուկ
են մի ուրիչ,
տարբեբ
Հասարակարդի
, քան թէ ներկայ։ Աեր
կարծիքոփ,
թէ ռնցեալում
, թէ ներկա
յում
Հոգոփ
նոր են
բո
լոր
նւբանք , որոնց
Համ ար թէ ապրիլր
, թէ մեռ -
նիլբ Հաւասարապէս
մ իեւնո
ին է
:
կեանքբ
սիրոդ ,
մաՀբ չատող
մաբգիկ
էին քան
ֆիգ՛"յիներբ,
քան
ֆիգայուն
անձնազոՀութիւնը
զոՀաբերութիւն
չէ *
«աղա տո ւթե ան
սեղանին
ղոՀ բերեց
իրեն՝»բ չի
ոաւլում
նրտնւ : « քէնկալ»
ալսէ նրա
ւէտիւճանւի
իմ
III է։
ա լլ , լ^կալ
, որոփՀետեւ
է լ չի կտրոգ փեր
կենալ՛
« Ընկաւ»
չի նչանակում
, թէ
անպայման
մ եո տւ ՚ «նա
է լ լնկալ
փիրտլո ր» , ա յլե ւս
Հ աչուի
–*^Տ. չկայ
«նա»
...
յ
Աարգու
թչոլաւլոլթեան
ուստրկութեան
Հը–
զռբագոյն
պատճառը
աՀն Ոլ սարսափւնւ է ,
ոբոնց
Հիմնւական
աղբիւբբ
մաՀոլան
ուրուականն
է :
Վ^ախն է , որմարգուն
կաչկանգում
ու գործիք է
ղարձնում
կեանքում
: Ջան ֆիգա
յին այգ ւիաթբ
իր կոչմ ան Համողում բ ձեռք
բերելուն
պէս՝
յո՚ղ^
թաՀստրում է առաքին
մէկ
օրից,
ղառնում է իբ
աղատ ութե ան
Հսլա րտո
լթե
ս։մ բ աչիսաբՀ
ի
Հ աղ -
ուագիւա
մ"՚բղկո՚նցից
մէկբ : ԱյնուՀետեւ
նրան
գժուար է տարբերել
«արծիւից»
, որ
«սաւառնում
է լեռ ու ձոր»։
Ջան
ֆիղայիի
Համար
որոչիչ
մո–
մենւտբ
մաՀուան
փաիսբ քախքախիչ
կեբպոփ յագ -
թաՀարելոլ
մէք է : Այգ մոմենտբ
կոփկասոլմ
ժո–
գոփուրղբ
որակում էբ «Հայաստան
փւախաւ»
րա–
ռերոփ
, ինչ որ չի նչանւտկում
ՏուճկտՀայաստան
է
Ջան ֆիգա
յի ի մ իակ եւ ամ բո ղք
գրամագլոլ–
խբ իր աղատութիւնն
է ՚
աղատութիւնից
ղատ
կեանքի
մէք ամէն
ինչ մէկ է, մինչել
ս^նգտմ
մա–
Հբ կամ պատերազմ
ր. «մաՀ պատերազմի
օրՀաս
է ՚ • •՝1> ՚ Այգ պատճառոփ
կեանւքի
մ ասին
իբ
ունե
ցած
իտէա
լր ազատ
կեանքն է , ո րի Համաբ
է լ
կռւում է նա, որոփՀետեւ
աոանց ալգ իտէալի
ու
կռուի՝
կեանքբ
իմաստ
չունի
նւրա Հտմար։
Այգ
իտէ ալի ուժոփ է , որնա յաղթաՀա
րում է մաՀբ :
Վ^աիսն ու քաք ութիւնբ
տրամագծօրէն
Հակագիր
Հասկացողութիւնն
եր են
փախբ
յաղթաՀա
րած
քան ֆիգայիի
Համար
,
այսինքն
յարաբերական
քաքութեան
եւ Համ եմ ատա կան փախի
բմբոնում -
Հեեբից զուրկ է նա։ Եթէ պաՀանքուած
գէպքում
Հանգէս
չի գալիս
քա քոլթիւնբ
, նրա
Հոգու մէք
տարակուսանք
է ստեզծւում
, որոփՀետեւ
մութ
է մնում
աքն
Հուրցբ, թէ «ոփ որքաք է, ի՞նչ կբ
սպասէ»։
Հաբցումբ եթէ անտեղի
չէ ,այսինքն ե–
թէ պարագաներ
կան , որ քաքութեանւ
Հանգէս
գալուն
են սպասում
, կարճ եթէ «արգէն
ժամ ա–
նակ » է , խի ստ
տեղին է , ՛որոփՀետեւ
փա-խի մբ–
տալնալթիլնից
փերքնապէս
ձերբազա տուած ֆի -
դա
լինւ , նրա
նչո
յ ^ անւդամ չի ն չմարում
գիմ ացի–
նի
մէք։
Ջան
ֆիգայիներբ
առՀասաբակ
խտացած
կամքի տէր մարգիկ
ենւ , ինչ ոբարգիւնք է գաբձ
եալ փախբ յագթաՀարած
մաբգկանց
Հոգում
յ
Գա–
տող ու թիւնբ
նւրանց
Հ ամ աբ լալ բանէ է , սա՛կա
լն
որոփՀետեւ
Հ իմնական
խնգիրբ
(աղաաութիւն)
չատ
պառզ է, զատողոլթեանւ
գերբ չատ մեծ չէ ,
լաւաղո խ գէպքում
նւա գործի
խթաններից
մէկն
է
1
որ իրեն
չի փեբտբեբում,
որի Համ աբ
ուբի>
մարզիկ կան, որ պիտի գատեն,
փճոեն,
որոշեն
եւայլն
: Երբ քան ֆիզա
լին ղսւաողու
թիւննե րոփ է
զբաղում,
նչանակում է ճզնւաժտմի
մէք է ու իր
ճիւղաւորուած
Հոգու
պաՀան
քնե րից
մէկին է ու
ղում գոՀացում տալ եւոչ բոլոբին։
Փոքր
ի չատէ
եւրոպականացած
քան
ֆիգայինեբն
են ,ոբ գրի
^–
ռտտ
յի չոգո ւթիւննե
ր ունեն, այգ է լ մեծ
մասամբ
պարապ ու ծանբ
օբերի
արգիւնք
են : Գիրն ու
գբիչբ անազարտ
քան ֆիգա
յուն
խորթ
են :
1913
թուին
մեր այն Հարցումին
, թէ ինչո՞ւ
յիչողու ֊
թիւններբ
չի գբում
, Գաչնակցական
Խեչօ պատաս
խանեց.
«%ալամս
Առաքելոց
վանքումն ա մնա -
ցել
. . . » ( • ) ։
Ջան
ֆիգայիի
Հիմնական
յաակութիւնբ
խօս–
քից
խուսափելու
եւ գործի
մէք նետուելու
մէք էէ
Գա չնա կցո ւթի՞ ւնն է ժառանգել, թէ նրանք են
ժառանգե
լ Գա ^ա կցո ւթ իւն ի ց այս գի^Բ մեզ
Համաբ
պտրղ
չէ : ճչմաբտոլթեան՝
առաքին
են -
թագրութիւնն
է մօտ։
Տարակոյս
չկայ որ կեն -
գանի
գո րծի
III
յգ
նախլ^տրութիւնբ
աբգիւնւք
է
չեչտոլած
կամեցողութեան
, ցանւկութեան
ան -
զուսպ
մի զգացումի՝
կամքի
, ոբ գաբձեա
լ
գալիս
ու Հաստատում է Հա յ ազատագրութեան
Հրամա—
յական
բնո
յթբ :
Բացա րձակ
կամքի
ւ՛ւյս Հա յեցողո
ւթիւն բ մեր
առքեւ
գնում է մի ուբիչ
խնդիր
,
քան
ֆիգայիի
էդիքական
բմբոնումնե
րի խնգիրը
։հյօսքը , գատո–
ղութիւններ
ը նպատ՛ա կ ունին
մ արգկա
յին
կեանքը
գնե լու
մ աքի ու ղգացումների
ոբո՛չ
Հ ունի
մ էք ,
որքան
պաբզ
ել որոչ է խօսքբ
, այնքան
ճ չգո
ւած
է մարգու
կեանքի
, նրա իտէալների
փաբքի
նոբ —
մ անե րբ : Ենթա գրե
լ թէ այգ նո բմ անեբը
Կ"՛ Բ"զ
են ճչգորո
չել ֆիգա
յի կամքն ու ապրո ւմնե բբ Օ -
բացո ւցի պէս նչանակում է չՀասկանալ
նրան ,
որոփՀետեւ
մաքի տրամ տ բտնութեամ
բ
չէ ^ որ
կեբտուել է նւրա Հոգին,
սոցիոլոգիայի
տեսու —
թեամբ
չէ , որՀասել է նա իր ազատութեան
գա–
զափտբին
, Շ ո պէնՀ ա ո ւե բ ի
փիլիսոփա
յութեան
Հետեւութեամբ
չէ , որ աբՀ՚ամարՀել
է Հաւասա -
րապէս թէ կեանքր
, թէ մաՀբ
, այլ փա ստերի
ու
նւրանց կենգան
ի պատկերներ
ի
տրամ ա բանո
լ -
թեամբ է, որ Հասել է իբ չեչտոլտծ
անՀատակա -
նաւթեան ;
Ա՛ եր ասածներիզ
չի բխում սակա
յն , ոբ քան
ֆիգայիի
կեանքն
ու ապրո ւմներ բ զոլրկ
են Հա -
սա բակա կան ուանւՀատական
նո րմ անւերից : Ոչ ,
այգ
նոբմանեբբ կան ել նրանց
մենք կբ
գաոնանք
Հետագա
յում • այստեղ
մեղ անՀրաժեչտ
է ասել,
ո՛ր նրանք բանաձեւած
մտքեբ
չէի՛ն, առա՛ւել եւս
օրէնքներ
չէին , այլ մարգկային
բնութիւնից ,
նբա
Հոգուց
ու էոլթիւնից
կերտուած
կենգանի
ւա–
պա
ուրեմն առտձգակտնէ
սոփորոլթներ
են ,
ոբոնք
•իրենց
էգիքակտն
ումոփ
աւելի
Հղօբ են , քան
բո
լոր
նորմաներր ու օբէհքներբ
միասին :
Ջան
ֆիգան
ինքղինքբ
մաՀոլրւն գաաապաբ -
տած
մարդ է ; Այդ փճիռբ
նւա տալիս է իր
մասին
իր
կո չմ ան խո րունկ
գիտակցութեան
տակ , ստ -
կա
յն ա լգ գատապա
րտոլթեանւ
փճիռբ նա իր
մա
սին
Հանել է մ իա յն ազատ ապբե լո լ Հ՛ամար , ո -
րոփՀետեւ
ազատութեան։
Համաբ
մեո^ւելբ
տզատ
ապբե
լ է նչ՚անտկո
ւմ : ՛Նա մինչեւ
իր մաՀբ ազա՛ -
տազրուած է, ոչ մի բոնակալ
չի կաբոգ
սաՀմա–
նափտկել
նրա աղատութիւնբ
, մեոնելոլց
յետո
ք է լ
ազատագրուած
է ,որոփՀետեւ
առիթ
չունի
ստրուկ
ապրելու : Ա՚աՀբ
իսկասլէս
ազատութիւն։
է եւ
մաՀուտն
ւի1։ոփ ապբուած
կեանքն
է լ
ազատութիւն։
է . թէ մ աՀբ
, թէ ազատութիւն
բ , սպառի
չ կեր-
պոփ
արմաւոից
ոչնչացնում
են ստբկութիւնբ
:
%ա
ինքն է (քան ֆիքդան) , որ այսօր
պատ -
բաստ է մ աՀուան
Հ՛ամ աբ • Հան
ու բ
Հա
յութիւնբ
դեռ
III
յգ գիտակցութեան
ր չ ի եկել ու ապրում է
անտրտոլնք
իր ծանբ
լծի տակ
Հեւալոփ։
Ա/գ
Հ՛ան ր ութի
էն բ բաղդն
Ոլ ապագան
նրան է
յանձ–
նել։ « Ես պէաք է նրանց
երքանիկ
անեմ ու այգ
պիտի
Հ ա սկանան
նրանք ու իմ
յի չաստակը
սիբեն
ու յարգեն » ;
ՄաՀուան
Համար
բնտրուտծի
այս Հոգեբա -
նութիւնբ
արտայայտող
որակումնեբից
մէկն
է
«ազատութեան
զինուոբ»բ,
բայց
լաւագոյնն
է
« քան ֆիգան»
, որ անտրտունք ոչ միտյն
կբում է
նա,
այլ եւ ինքն է իրեն այգպէս
անուանում
, «ա–
ման։ եկաւ
քան ֆիգան»
, պատմ
ում է նա
ինքն։
իր մա՛սին։
Աակայն
նրա «բնտբուած»
լինելոլ
Հան–
գամս/նքբ
մաՀուան
բաժին
լինելոլց զատ
ոլբիյ
Հոգեբանութեան
Հիմք
չունի : Եւ անգամ այդ մեր
՛ասած
Հիմքն
է լ ա՛րտաքին
նրան
չունի
ու
Հոգեկան
•ա յգպիոի
«բնտբեալ»
փիճակի
մ ասին
կարելի
է
խօսիլ
փեբլուծման
կեբպոփ.,
առանց ի փփճակի
լինելոլ
աւելի չատ փաստեր
բերել,
քան
յաքող -
ւոլմ է մեզ : Ուբիչ
խօսքոփ ասած
, երբ սո՛փ ո րտ -
կան
«լ^տրեա
լբ»
մարգու
Հոգեբանութեան
գոլ-
դոբդլոլմ
է գոռոզութեան։
մի ստուեր
, ապա
ու
րեմն այգ ստուեբից
զերծ պէտք է նկատել քան
ֆիգան
. փկա լ է մեր տսածներին
քան ֆիգա
լու
պաբզ , ինքնաբուխ
Հտմեստութիւն։բ
, որ
անյաբիր
մի բանէ մեբ ժամանակների
Համար... Այս
( * )
Յ ե ա ո յ պ ա ր գ ո ն ե ց , ո ր ս ւ ս ա ծ բ կաԽւակ յ է
են « պ ի ա ի ղ ր կ է ր » , ե թ է տ ե ւ™1 ւ ա ն օ բ է ն
ւաւյնսւեղ
մ ն ա ւ ո ւ լ ի ն է բ ։ է ք է ն ք դ ժ ո Ն™ր ե ն ք պաւոկեբաՀւնոււք
թ է ի՛՛նչ ա ի ա ի գ ր է ր նա, ո ր ո վ հ ե ս ւ ե Ն ի ր
մ ա ս ի ն
1Ր1ք1
կ ա ր ա լ :
Օպոյի
է/է |
(ՄԱՍՆԱԻՈՐ
թ՚ԼԹԱաՒԹԻՒՆ
«6ԱՌԱՋ>Ի)
(ք՝. եւ Վ^ԲքԻ»
Տհի
ՏԱ10Ո
վազքի
("Լ՛՛ր Վ-ԼՔ^
ախոյեան
Հանդիսացաւ
24
աաբեկան
Աւսաբիացի
ուսանոգ
մբ,Օթմաբ
Շնայ Տէբ–
(^1՛^։^/
^ ՚ -
յ ՚ ՚ ե հ ֊
սէն՝
ՆորվեկԻ^, ^– Կ ՚ ՚ ^ ^ ՚ ՚ ք ՛
^ ^ ՚ ՛ ^ ^ ՛
^ " ^ ՚ ^ ՛ ՛ -
^^""Աաււոյցի
վրայ
« / – ^ ՚ ^ ; ։ ՚ ՚ ^ ք
յ ^ ՛ " ^ ՞ " ՜
կի շքանչանր
սաացաւ
ժանէիժ Ալթվէք
(Անգլիա)
Յեաոյ
թէնլէքս
Ալպր-յթ ՀՒ՛" Ա՚՚երիկա,
ժ ա ^
լին տիւ Պիգ՝
Ֆբ՚"նս"ո :
^ ,. , , ,
50
ք ի լ ՚ ՚ մ ե թ ր
մտրաթոնի
.լաղքի
մաս
նակցեոան
36
Հողի
= Յա։լթական
Հ.սնդիստցալ
26
տարեկան
Ֆինլանտացի
բանուոր
մ բ :
Ամերիկացի Տիք Պութօն
չորս
^ան ամ ,
մաչխ՚արՀ՚ային
՛ախոյեան
ինչպէս
Աէն
Մօբիցի
մէք՝
նոյնսլէս
Օոլօ իր աիազոսբ
պաՀեց
1'Բբեւ
ոա–
ռո,ոի
փրայ
սլարոզ։
Երկրորղն էր Հելմոլթ ^ա–
իպթ՝
ԱւոարիաԼւբ
ճէյմո
Կրօկան՝
Հիւս. Ա .
մ երիկա :
\
ո, տ
ԱաՀնակի
վրայ
չորս Հոգիոփ
առաքնոլթիւն
Գերմանիան
>աՀեցաւ։
Ա.Լ
Գեբմանիա
2:34.43։
Բ •՝
Հիւս
Ամերիկա
2:35.22։ 9՛.՝
ԶՈ՚-ԻՅԿ/""
2:36.75։
Օսլոյի
ողիմպիականի
կոմիտէն
օ.լաուելով
միքաղգային
մարզիկներու
նե րկա
յութենէն
, մեծ
Հաւտաքոյթ
մր ոարքեց,
որուն կրմասնակցէր
նոյն
իսկ
խորՀրգային
մարզիկ
մր։ Բաց։.ւմբ
կատաբեց
ողիմպիականի
կոմիտէի
նախաղաՀ
Պառօն
Զիկ~
ֆրիտ
էտստրէօմ
.Երեկոյթբ
քերմ մթնալոբտի
մէք
ան։ցաւ :
ԽորՀբզային
Հիւրր որ ոկիղբբ
վերքին
՚ծա/բ
,իեր։սսլաՀ կեցուածք
մբ ունէր
իր չուրքին -
ներուն
Հանդէ։ղ,
ՀետղՀետէ
բացուեցաւ
: Օրուան
նաիսազաՀին Հետ այնքան
մտերմացան
ոք
այլեւս
իրաբ
իրենց
առաքին
անունւով
կ՚անուանէին
։Մար–
ղանքր
կրնայ մեծ դեր մբ կատարել
ինչ։ղէս
՛ան -
Հատնեբոլ
նոյնսլէս եւ ժողովուրգներ
ու փոխա -
գարձ բտբեկամութեան
Համաբ։
14օշ1(67
ոառոյցի
վբայ։
Այս
մրցում
ինւ մէք ,
մեծ
անակնկալ
եղաւ
Բան՚ատայի
յա,լթանտկբ
Չե–
խոսլոփտքիոյ
գէմ,
1:1, 1:0
Ձեխոսլաիաքիան։
որ
մինչել
Հիմա
Եւրոպայի
աչխարՀի
ախոյեանբ կբ
կււչուէր
, կո րսնցուց
իր տիտղոսբ
: Գիսւելի է ոբ
չեիհսկան
խումբբ
իր նախկին
կաւլմ բ չոլ նէր : Ա–,
մէնէն
կաբոզ
՛անդամնւեբը
Հեռացած
էին, քագա -
քական
պատճաոներ
։էէի
ել լաքոբւլն։երը տկաբ
էին է
Տ1է1"»/
բարձրութիւն։
ցտնյկելոլ
ւքէ9
68
մեթր
19.5
բարձրութեան։
Հ ասաւ
՚էյոբվե կիացի
Պաո օն
Պէ րկմ ան։ը , զարմ ան/քի
մ ատնւե լով
բո լո բ Հսւն։ղ.իսա–
կաններր։
Երկրոբգ
Հանզիսացտլ
Ֆալքանւկէբ
(Նորվեկիա)
64
մեթր
18.5,
երրորզ՝
Հօլմչթրէօմ
Շուէտ
67
մեթր
17։
Աաո
ոյցի
վրտյ
ղոյդ պարի
առաքնոլթե։։ւնբ
տիրացան։
Համ ա չխտ րՀտ
յին։
ա՛խոյեան։
ամ
ոլբ
Ֆալք
(Գերմանիա)։
Երկրոբգ
Բէնէտի
զո յգբ
( Հ *
Ամերիկա)
, երբոբգ՝
Հակի
դոյգբ
(Հուն/գաբիա)
է
Ֆալք
ամոլբ
իււսն։գւսւիառ
բնգունե
լութիւն
գտաւ
բոլոբ
Հանդիսականներու
կոզմէ : Այր եւ
կին
աչխարՀի
չորս
կողմերէն
Հազարաւոր
չնոբ -
Հ։սւո բական
Հեռագիբներ
սալացան։։
Շ
՛՛է
տուի
Փ՚ո"
րիզ պիտի
մեկնին
ուրիչ
մբցումներու
մասնակ -
ցելու :
Բոլոբ
մրցումներբ չատ կանոնաւոր
անցանէ
Ամէն տեգ կբ տիբաոլետէբ
մաբղական
ոդին
։ Բայց
Ամեբիկացինեբոլ
ել ԼեՀեբոլ
միքեւ
կատտբուահ–
\\0^\ւ&յի
մբցումին
բնթացքին
անախորժ
ղէմք
մբ
պատաՀեցաւ։
ԼեՀերբ,
որոնք լատ ղէշ կբ խազա^
պատճառով, « մաՀոլան
Համար
րնտրուածբ»
ւելի կրօնական
կոլլտի
օրէկտ է (ղոՀ , մաաազ) ,
քան մարտական
յեղափոխական
, տիպ։
1ԼռաՀա -
սարակ
գժուար է Հայ յեւլափոխութեան
բարոյա
-
կան
դէմքի
մ՛ասին
խօսիլ աոանց
զատելու
քրիո
՚Ո •
վաբգա պետո լթեան Հետ իր կապբ։ Արկա,
ղէպ -
քույ՛ արտայայաոլմ
է այգ կապերից
մէկը
զոր -
ծի. դագափարի
նաՀաաակբ՝
զոՀ
ւլոՀերԸ՝
սուրբեր
են, նրանց
Հա ւաքականո
ւթ իլն բ սբբու -
թիւն է ու եղբակացոլթիլն
. . . «Սոլրբ
Դա՛շնակ ՚
ցութիւն»։
Այնքան,
որքան
Հայ
8եղս..իոխակ՚ոն
Ւաշնակցոլթիէնր
միաժամանակ
ել ժողովուրդ
է^
նոյնքան նա նաեւ
եկեղեցի է ,
Տտրբեբութիւնն
այն է, որայդ եկեղեցին
սոցիալական
տնՀաւսՀ
՜
ստբոլթեան
ղէմ պայքարում
է եզրալբտկան
Հ՛»՛
ւասաբութեան
կրօնտկտն
զղացմունքի
ուժով :
Ջան ֆիգա
յիներբ
իր ժամանակի
լաւաղոյն
մարգիկբ
լինելով,
այս
օրերին
ղարձան
մի ՚ոե -
սակ
«աւելո՛բգ
մաբղիկ». անկաբոգ
եղան
թեքուէԼ
ու
բեկոլիլ.
սրբազան
կրակով
վառո. ող այղ
մաբգկանց
Հոզիներբ
անկարող
ելրսն
միքին աա ՜
քութիլն
պաՀպանել, իսկ /,^^ Հսղինեբբ
"լո՚զե
՚
ցան,
իրենք
է լ յետ
քաշուեցին
Հա ,կ . կե...նքից ՚–
ՎԱՀԱՆ
ՄԻՆԱԽՈՐԵԱՆ
Fonds A.R.A.M
